Heimskringla - 11.05.1916, Blaðsíða 5

WINNIPJEG, 1L MAÍ 19t6.

Rússneskt kvenfólk í
stríðinu.
Hvers vegna hafa konur Rússa
eldri og yngri tekið á sig rússneska
hermannabúninginn og gengið f lið
með Rússum? Já, þær eru í skot-
gröfunum hjá mönnum sínum, son-
um og bræðrum, vmurn og vanda-
mönnum. En konur hinna þjóð-
anna láta sér nægja, að vinna að
hjúkrunarstörfum.
í»etta tiltæki rússnesku kvenþjóð-
arinnar sýnir hina alvarlegu hlið
rússneska þjóðskipunarlagsins og
siðferðislíf ])jóðarinnar, og um leið
sýnir það, að kvenþjóð Rússa er
öllum öðrum herskárri. Það sýnir
manni einnig, að hjá rússnesku
þjóðinni- er meiri jöfnuður karla og
kvenna: meira alment frjálsræði en
í nokkru öðru landi, og þetta tvent
hefir gefið rússnesku kvenþjóðinni
meiri kjark, meira viljaþrek, meira
sjálfstæði, en finst enn sem komið
er hjá öðrum þjóðum hins siðaða
heims. Og ]>ar af lciðandi eru þær
ekkert hræddar við skelfingar þær,
sem þessu yfirstandandi stríði eru
samfara, heldur sitja þær rólegar í
skotgröfunum hjá hermönnum keis
arans. Og þær eru líka hermenn í
orðsins fylsta skilningi, sem sýnir
sig á því, að margar þeirra hafa nú
þegar hlotið heiðursmerki fyrir dug-
lega framgöngu sem hermenn.
— Það hefir verið ritað mikið um
þessa þátttöku rússneska kvenfólks
ins í stríðinu, bæði i frönskum og
ameríkönskum tímaritum, um und-
anfarinn tíma, og hafa þau blöð
talið upp fjölda nafna og heiðurs-
nierkja, sem þessir framúrskarndi
kvenskörungar hafa hlotið, og það
sannar, að fregnritar ýmsra blaða,
sem skrifuðu um þetta skömmu eft-
ir byrjun stríðsins, hafa ekki verið
að skruma. Það er nýkomin út bók
á Englandi, sem heitir: “An Eng-
lishman in the Russian Ranks”, og
•er álit manna, að ritari bókarinnar
sé velþektur enskur rithöfundur,
aem nú er á Rússlandi. Hann segir,
að kven-hermenn Rússa, séu ekki
að eins eitt eða tvö tilfelli, heldur
*sé það nú orðið svo víðtækt, að það
«é þess. virði, að tala og rita um það.
Því að það sé mikill fjöldi af konum
í her Rússa, og eins og að ofan er
sagt, allar í karlmanna herklæðum.
Og rnargar af þeim eru fyrirliðar á
ýmsum stigum (offieers).
Hann segir að flestar af þeim líti
út eins og lítt þroskaðir unglingar,
með búldnar kinnar og svart hár,
þegar þær séu komnar í herklæðin.
Þær innritast í herinn ætíð sem
karlmenn, en þegar það kemst upp
hvers kyns þær eru, þá er jafnréttis
hugmynd Moskovitans svo vel
þroskuð, að það er ekkert talað um
það, og þeim er leyft að vera kyrr-
um í hernum. — Þær minna menn
stöðugt á hina miklu leikkonu
“Brunnhilde”.
í þessu sambandi skal hér nefna
nokkrar af þeim, sem mest haia
skarað fram úr að dugnaði og her-
kænsku, svo sem: Ungfrú Kokovtt-
seva, Oolonel Kósakka deildar einn-
ar, sem fékk medalíu fyrir hugprýði
og ráðdeild: Appollovnar Isoltseva,
sem elti föður sinn, sem er Colonei,
og barðist við hlið hans, og bjarg-
aði lífi hans úr brennandi bygg-
ingu rétt í miðri skothríð Þjóðverja,
— Olga Schidlowskaia, sem fékk
ieyfi háyfirmanns hersins til að inn-
ritast, og sem síðan hefir verið
sæmd heiðursmerki fyrir hreysti;
Maria Bielowskara, sem lagði líf sitt
í hættu til þess, að bjarga lífi deild-
arforingja síns; hennar nafn er og
einnig í hávegum haft fyrir það, hve
nösk hún er að sjá út þá sem njósn-
arar eru; Olga Pietrovski, sem að
leiddi fylking sína árfam til sigurs,
með svei'ð foringjans 1 hendi sér eit-
ir að hann (foringinn) var fallinn;
•Zoe Smirnoff, sem leiddi átta kven-
hermenn, félaga sína, í gegnum Kar-
patha fjalla bardagann í fyrra, og
sá þrjár f þeim falla við hlið sér, og
var sjálf send heim, særð þremur
stórum sárum: frú María Malko,
herforingja kona, sem vár tekin til
fanga af Þjóðverjum, og sem að
komst upp hvers kyns hún var, þeg-
ar hún þverneitaði að fara í bað
með hermönnunum.
Þessar konur Rússa, ásamt mörg-
um fleiri, hafa vakið athygli verald-
arinnar. Og spurning hinna þjóð-
anna er: "Hvers vegna er þessi
‘Brynhildur’ til að eins á Rúss-
landi?”
Samuel N. Harper, prófessor í
rússnesku málunum, er nýlega kom-
inn úr tíundu ferð sinni til Rúss-
lands, sem allar hafa verið gjörðar
í þeim erindum, að kynna sér þjóð-
íélagsskipulag, siðferði, karaktér og
Pólitík þjóðarinnar. Hann segir:
Aðal útskýringin yfi.r þetta hernað-
artiltæki rússnesks kvenfólks, er,
að þær eru frjálsari að samveru og
sambúð við karlmennina, heidur en
nokkur önnur kvenþjóð í Evrópu.
Konurnar taka miklu meiri þátt í
lífskjö rum og starfi bænda sinna,
en nekkrar aðrar konur á megin-
landi Evrópu; en sérstaklega er
þetta tilfeliið um jarðeigna-klass-
PÉTUR JÓNSSON,
hermaður.
(Fæddur 20. júní 1885; dáinn 23. marz 1916).
Dagur tjaldast svörtu sorgar-líni
sólin björt um vorhimin þó skíni,
þegar helja heimtar sína fórn, —
þá fær enginn bróÖur bak að verja;
böðlar dauðans lífið þannig merja,
engum lúta lögum eða stjórn.
Ekki stoðar undan þessu kvarta,
allra bíður þögult grafar húm,
mannsins börn í moldu leggjast svarta,
moldar skipa hinsta rúm.
Eilíf moldin, rekkja rökkri vafin,
rótast þegar beinm eru grafin,
sálin losnuð svífur guðs á fund.
Sú er trúin helguð heims um aldir
hjarta lýðs — þá dagar eru taldir
endurfundir færast lífs á grund.
Þessi trú á tök í þjáðu hjarta
trega gegn, sem huggun öllum ber;
vonarljósum vefur minning bjarta
vinar þess sem dáinn er.
Eins í dag í söknuðinum sárum
svífur þessi huggun ofar tárum
okkur hjá sem eigum þessa trú, —
hálftrúuðu hjörtun jafnvel finna
helgan eld hjá gröfum vina sinna,
harmur sá til himinsins er brú. —
Þú átt, Pétur, vist á himni háum,
hugsun þín fær eilíft líf að gjöf;
vonarbjart við sólarljós þig sjáum
svifinn bak við dauðans grÖf.
Heima fyrir skarð er fyrir skildi,
skilnað þenna ekkert okkar vildi,
hel og feigð ei hjartans þekkja mál. —
Það er sárt að sjá þá ungu falla,
sem að vildu styðja og gleðja alla,
' áttu gott og göfugt inhra bál. —
Þrungin harmi sætið sjáum auða,
sem að enginn skipar eins og hann;
hér er liðið ljós á bak við dauða
lífi sem að fagurt brann.
Blíð er okkar bernsku-minning, Pétur,
brosir jafnan sumar, haust og vetur,
vorsins geislum vörmum er hún háð.
Þó nú harmi, hlýt eg það að finna,
hjá mér varir ylur daga þinna,
— saman höfum þrótt og þroska náð.
Lékum sömu leiki á æskuvori,
lífsins feigð við skildum ekki þá.
Alt var sæla sönn með hverju spori,
sólarljós og gleðiþrá.
Feigur hér í fjöri og blóma lífsins
feldur ert af reiðarslögum kífsins,
vörm og þýð er vorsins sunna skín. —
Þig við sjáum þar á hverjum degi,
þegar rækt er s t a r f hjá lífsins vegi,
þar sem kapp og dugur ekki dvín.
Meðan störf sín stunda hraustir armar,
sterkur maður þunga dagsins ber,
hugljúf minning bjart og fagurt bjarmar
bróður míns sem dáinn er.
O. T. JOHNSON.
Fáið McKenzie fræ hjá kaupmanni yðar.
. HVER FRAMTAKSSAMUR KAUPMAÐUR í Vesturland-
inu tiefrr ætíð nægar birgðir af þcssu ÚRVALS FRÆI.
McKENZIE'S AFBXJRÐA FRÆ er sérstaklega hentúgt fyrir
Vestur-Canada af eftirfylgjandi ástæðum:
1. Við lifum í Vestur-Canada, og okkar tuttugu ára reynsla
gjörir okkur mögulegt að þekkja til hlýtar þarfir Vestur-
landsins.
2. Það, að búið okkar eru í Brandon og Calgary er sönnun
þess, áð við getum æfinlega afgreitt pantanir án tafar. Allar
pantanir eru sendar út innan 24. klukkutíma.
3. Alt fræ er valið sérstaklega, með því augnamiði, að það sé
haganlegt fyrir jarðveg og loftslag Vesturlandsns. ,
4. Alt McKenzie's fræ er af beztu tegund, vandlega endur-
hreinsað með nýjustu vélum, og hefir sterkasta vaxtar lífs-
afl, sem hægt er að fá.
Dálítiil fræ-böggull er f sjálfu sér ekki mikið, en það er mik-
ils virði, þegar það er komið í garðinn þinn.
Beans, Beet, Carrots, Corn, Cucumber, Lettuce, Onion
Peas, Parsnip, Radish, Squásh, Turnips, Tomatoes.
Einnig úrval af Sweet Peas og öðru blóma-fræi eftir vigt.
Skrifið eftir Verðlista (Catalogue) í dag.
A. E. McKenzie Co., Ltd.
Brandon, Man. Calgary, Alta.
svo vanar við, að skoða sig sem
jafnoka mannsins, og að vinna
hvaða vinnu sem er samhliða hon-
um, að það,að fara í karlmannabún-
ing og grafa skotgrafir eða gjöra
hvaða annan hermannastarfa sem
er, veldur engu hneyksli, hvorki hjá
konu eða kaíli.
ann, sem og er mentaðri hluti þjóð-
arinnar.
Siðferðisböndin eru slakari hjá
þeim, heldur en tíjá ensku konun-
um; en siðferðishugmyndin er að
sama skapi hærri. 1 ríkisháskólum
(universities) eru auðvitað kven-
nemendurnir ekki í sömu bekkjum
(klössum?) og námssveinarnir; en
sömu prófessorar kenna þeim sömu
lærdómsgreinarnar og hinum nem-
endunum. Og á kveldin koma þau
öll saman — piltar og stúlkur — til
að tala um pólitík, músik, listir og
hvað annað, sem er á dagskrá, sem
rússneskir náinsmenn, konur jafnt
sem karlar, sýna svo feikna mikinn
áhuga og alvöru fyrir.
Á Rússiandi er fullkomin, óhindr-
uð og eðlileg vinátta, eða kanske
réttara að segja kunningsskapur á
milli karla og kvenna. Þar eru eng-
ar gæzlukonur til að þefa upp hvert
fótmál ungu stúlknanna; dóttirin
er frjáls að fara og koma þegar
henni sýnist, og að vera hjá vinum
og kunningjum sinum, án þess að
vera úthrópuð af slúðurkerlingum;
nauðsynjar. Af þessu framanskráða
sér maður, að rússneski kvenmað-
urinn er heilsugóð, sjálfstæð og lík-
amlega sterk kona, og einnig skiln-
ingslega og skynjanalcga, svo að
hún er að flestu leyti jafnoki karl-
mannsins — bróður síns; cins og
hún á að vera, — og er, þar sem að
djöflavald kyrkjunnar hefir ekki
lengur sín hræðandi áhrif.
Allstaðar á Rússiandi finnur mað-
ur til þess, að koran reynir sitt ýtr-
asta til þess, að standa manninum
jafnfætis. Hjá verkalýðnum og smá-
bóndanum vinnur hún hina sömu
vinnu og maðurinn, og tekur þátt
í öllu hans starfi og féiagsskap. Hjá
riku og mentuðu flokkunum reyn-
ir hún ætíð að fylgjast með manni
sínum að minsta kosti.
Það eru mörg pláss til í Péturs-
borg, og öðrum borgum landsins,
sem brúkuð eru fyrir fólk að koma
saman í á kveldin, til að tala um
mentamál, stjórnmál, póiitík og
hvað annað og taka þátt í þvi kon
ur sem karlar. Eg hefi oft orðið
hissa, að hlusta á ungar stúlkur
né heldur þarf hún að vera hræddj rœða mentamál, stjórnmái, pólitík
við, að hún hcyri götustráka henda ^ og hitt og annað við mentaða menn,
að sér háði og ruddayrðum. Ungu ■ 0g þær héldu fyllilega uppi sínum
stúlkurnar eru mikið af tímanum ■ Pnda. Slíkt finn eg ekki hjá þjóð
undir beru lofti; þær ríða á hest- minni. Nú, þogar maður athugar
baki og spila marga leiki við piita,
en á kveldin koma þær heim, og
sitja hjá fjölskyldunni og nágrönn-
þetta frelsis-jafnræði karla og
kvenna, er það þá nokkuð til að
furða sig á, að fjöldi rússneskra
um og ræða um landsins gagn og kvenna eru í stríðinu? Nei, þær eru
En hvað myndi hcyrast hjá ensku
og ameríkönsku þjóðunum? Eg
þarf ekki að segja það; þú veizt, les-
ari góður, hvað það er, sem fólk
myndi segja. En hjá hverri af þess-
um þremur þjóðum er þó siðferðis-
tilfinningin mest þroskuð? Sið-
ferðis-hugmynd Rússa er nokkuð
öðruvísi en okkar. Til dæmis er
hjónaskilnaður mjög sjaldgæfur hjá
Rússum, því kyrkjan leyfir hann
ekki. En samt eru þar hjónaskiln-
aðir, sem í sannleika eru mikið
mannúðlegri en þessir löglegu hjóna
skilnaðir okkar.
Þegar rússneskum hjónum kemur
saman um, að þau ættu ekki og
geti ekki lengur búið saman, l>á er
1 það alt, sem þau þurfa að gjöra og
gjöra — að tilkynna aðstandendum
og nágrönnum, að þau séu ekki
lengur gift, og allir álíta það full-
nægjandi, og það er svo ekkert
meira um það. Og vilji annað eða
bæði giftast á ný, er það gjört á
sama hátt, — með því að eins að til-
kynna það nágrönnum og aðstand-
endum, að í augura guðs og sjáltfs
sín séu þau gift, og Rússland álítur
]>að fullnægjandi, þó að kyrkjan
hafi ekki og geti ekki helgað l>að.
— Rússneska þjóðin varð mjög heit
út af því, að Maxim Gorky, hinum
mikla rússneska ritiiöfundi, var
bannað af Bandaríkjastjórninni, að
taka sér bólfestu ]>ar með konu
sinni. Bandaríkjastjórnin sagði, að
Gorky væri ekki kvæntur konunni
sem nú var með honum, og þess
vegna væri hans “mórall” ekki nógu
góður fyrir sig. En Gorky og kona
han* höfðu tilkynt rússnesku ]>jóð-
inni, að þau væru gift í guðs aug-
um, þvi þau elskuðu hvort annað,
og það dugði á Rússlandi: en hjá
ensku þjóðunum er siðferðið á svo
háu(?) stigi, að Gorky var ólíðandi
og óalandi. Rússa undrar mjög á
hinum mörgu löglegu hjónaskiln-
uðum í Bandaríkjunum.
Þetta frjálsræði í vali til hjóna-
bandsins, er eitt af þvf, sem hefir
lyft rússnesku konunni upp, og
gjört hana að jafningja mannsins
í flestum greinum. Kvenfólkið tek-
ur alt eins mikinn þátt í pólitiskum
og öðrum framfara-hreyfingum með
])jóðinni, eins og karlmennirnir. —
Já, það eru konur til meðal Rússa,
sem standa eins framarlega í pólitík
og stjórnmálum eins og beztu karl-
menn þjóðarinnar. Til dæmis er ein
kona í framkvæmdarnefnd Consti-
tutional Demoeratic flokksins, sem
er í eins miklu áliti og orð hennar
og gjörðir hennar eins mikils met-
ið, cins og beztu manna flokksins.
í Odessa er sá merkilegasti og
])arflegasti félagsskapur kvenna, er
eg hefi þekt. Það er “The Woman’s
Legal Aid Society”. Sá félagsskapur
hefir það fyrir starf sitt, að hlusta
á kærur og kvartanir fátækra
kvenna af öllum stéttum og hjálpa
þeim. Þetta félag hefir ætíð við
hendina tvo þá beztu iögmenn, sem
hægt er að fá. Eg hefi séð forseta
félagsins, sem auðvitað er kvenmað-
ur, sitja f tvo klukkutíma á dag
milli tveggja lögmanna til þess að
hjálpa þeim til að svara spurning-
um, leysa úr hinum og öðrum
vandamálum og hjálpa þessum aum
ingjum á einn eða annan hátt. Og
það var cnginn látinn synjandi f
burtu fara.
í byrjun stríðsins var það inesti
fjöldi ungra kvenna, sem tóku upp
hjúkrunarstörf við herinn; sérstak-
lega voru það ríkismanna- og em-
bættismanna-dætur; en nú á síðast-
liðnu ári og hinu yfirstandandi ári
ganga þær beint í herinn.
Þessi skjaldmeyja lnigmynd er
ekki ný hjá rússnesku þjóðinni, þvf
í meira en heila öld hafa rússneekar
prinsessur verið heiðurs ofurstar í
herdeildum Rússa. Olga prinsessa,
elzta dóttir keisarans, hefir verið
Colonel of Hussars , sem er bezta
riddaralið keisarans, í mörg ár, og
rfður ætfð í broddi fylkingar við
heræfinga sýningar.
Samkomuiag, samvinna og sam-
hygð rússneskra karla og kvenna
hefir ætfð verið öðruvísi en það er
hjá öðrum þjóðum, og það er óhætt
að segja, á hærra stigi; því á milli
rússneskra karla og kvenna yfir
það heila tekið er þetta indæla vin-
skapar- og jafnréttis-samband, sem
ekki finst hjá öðrum þjóðum siðuð-
um eða ósiðuðum. Eftir að Tartar-
arnir fóru úr landinu, voru rúss-
neskar konur mjög ófrjálsar; þeim
var haldið í eins konar kvennabúr-
um (tereens) og höfðu lítið meiri
rétt á sér en gripir. En kona ein,
Marfa Passadnitza að nafni, prédik-
aði þangað tii fyrir samlöndum sín-
um í Novgorod, og þar í kring, að
eins konar kvenfrelsi komst á, og
gömlu kvennabúrssiðirnir voru af-
lagðir. Marfa Passadnitza var sett í
æfilangt fangelsi í klaustri einu; en
hún hafði brotið þrældómsokið af
systrum sínum, og það var henni
nóg.
Já, það er þessi jafnréttis, vin-
skapar og samúðar tilfinning, sem
Marfa gróðursetti í hug og hjarta
þjóðarinnar og sérstaklega kven-
þjóðarinnar sem gefur rússneskum
konum þetta göfuga hugrekki þessa
óttalausu stiilingu og þessa móður-
legu blíðu og viðkvæmni og umönn-
un.
Það er þetta ofanskráða sem gefur
henni .hugrekkið til að berjast við
!ilið föður, sonar, bónda og bróður.
Eg vildi óska, að kvenfólk okkar
siðuðu þjóðar stæði eins ofarlega í
mannúðar og mannkærleika stigan-
um.
inu að hann getur sprengt það upp
á augabragði, ef að það gefst ekki
upp.
Þetta er mikil miskunnsemi af
Þjóðverjum! — eða hvað?
Smjör-róstur.
Matar-upphlaup eru nú að tíðk-
ast á Þýzkalandi, og fimtudaginn 1
vikunni sem leið urðu smjör-róstur
all-miklar í Charlottenburg við Ber-
lin. Mest voru það konur. Þær
gengu í þéttum fylkingum um stræt-
in og rændu og brutu smjörbúðir
tvær á leiðinni, en brutu glugga
alla á öðrum smjörbúðum á vegi
þeirra og rifu niður söluauglýsingar
allar og merki. Lögregluliðið var
náttúrlega scnt til að tvístra þeim,
en þær voru búnar að gjöra usla
allmikinn áður en þeir gátu eytt
flokknum.
Út af róstum þessum höfðu kon-
urnar þó það, að fjöldi slátrara var
fastur tekinn fyrir að selja ekki
svínakjöt og nauta, heldur búa til
pilsur og langa úr því og seija svo
fyrir tvöfalt eða þrefalt verð.
Háttvirta Sig.-Júl.-vizka! !
Þú ert að svingla, þvf er ver
Þínu er ringl á minni.
Kvarnahringlið heyrist hér
í höfuðkringlu þinni.
Eg þakka yðar hátign fyrir, hvað
yður liefir tekist vei, já, undarlega
vel, í “bitum” síðasta I.ögbergs nr
18, að sanna það, som eg sagði un:
yður í grein minni í Ileimskringlu
—- nefniicga það; að ]>ér segið ekki
oft satt.
Eg er viss um, að enginn, sem le-
grein mína, getur fundið þan orð í
henni, sem ];ér berið fram fyrir les-
endur Lögbergs, að eg hafi sagt.
Svo, — “iiaiið r nú láð, þótt
heimskur kenni” og hættið nú að
auglýsa frekar líísstefuu yðar; Sig.-
Júl.-vizkan er orðin al])ekt.
Hreggviður.
Dönsku eyjarnar.
Dönsku eyjarnar, sem Bandaríkin
eru nú að kaupa, lieita: Santa Cruz,
St. Thomas og St, John, og liggja
rétt austur af Porto Rico. Santa
Cruz er stærst, 135 ferh. mílur með
18,000 íbúum; St. Thomas .53 fermfl-
ur með 14,000 íbiium, og St. John
35 ferh. mílur með !!00 íbúum.
Bandaríkin voru nærri búin að
kaupa eyjarnar árið 1865, en þá neit-
aði öldungaráð Bandaríkjanna að
samþykkja ]>að. Þá ætluðu Banda-
ríkin að gefa fyrir ])a>r 7»/j milíón
dollara. Árið 1892 reyndu itanda-
ríkin aftur að fá þær og enn í þriðja
skiftið. En hvorutveggja skiftið
komu Þýzkir í veginn og varð ekk*
ert úr.
Þetta er því í fjórða sinni, sem
Bandaríkin vilja fá /eýjarnar. Þær
eru lítilsvirði nema fyrir höfnina á
St. Thomas, sem er einhver hin bezta
höfn á þenn slóðum og mundi rúma
all-mikinn flota. Síðan Papama-
skurðurinn kom, liafa Þjóðverjav
viljað fá eyjarnar, því að eí að ]>eir
íéldu þeim, væri engum óliætt að
fara um Panama skuiðinn eða sigla
nokkursstaðar um höfin þarna. —
Þetta er það, sem mest knýr Banda-
i'íkin að kaupa ]>ær af Dönuin, og
ná þeim núna, áður en Þýzkir geta
múist við að hamla því.
Á bervöllunum.
Geirinn sári svæfir hold,
svefninn fárið linar.
Dreyra báran brynnir mold,
blandin tári vinar.
Hvar sem báran blóðug flaut
blómgast flár og hólar,
grátinn smári úr gægist laut
gegnum tárin sólar.
J. G. G.
Kafbátar Þjóðverja verða nú tveir
og tveir saman.
Jafnhliða bréfi Vilhjálms til Wil-
sons forseta og loforði hans, að
sökkva héðan af engum kaupförum,
neema þau fái aðvörun áður, kem-
ur fregnin um það, að Þýzkir séu nú
að breyta til hvað neðansjóvar hern-
»ð sinn snertir. Héðan af láta þeir
tvo og tvo kafbátana fylgjast að,
svo að annar geti verið í karfi meðan
hinn er ofansjávar. Báturinn, sem er
uppi, kallar, eða gefur skipum, sem
þeir hitta, merki um að gefast upj),
en heldur sig þó svo fjarri, að minni
kúlur frá kaupskipum saki ekki;
en hinn er í kafi, og svo nærri skip-
***?,
AGRIP AF REGLUGJÖRÐ um
heimilisréttarlönd í Canada
og Norðvesturlandinu.
,xH\er’ ?em, heJir fyrir Gölskyldu aí
et5iir karlmaliur c!dri en 1S ára get-
ír tekl» helmllisrétt á fjóröun’g úr
íection af óteknu stjórnarlandl í Mant-
toba, Saskatchewan og Alberta. Um-
j,ækjandi eróur sjálfur aó koma á
landskrifstofu stjórnarlnnar, eba und-
Lrs*«rifstofu hennar í þvi hératíi. 1 um-
ma taka lan<1 *• öllum
landskrifstofum stjórnarinnar (en ekki
a undir skrifstofum) met5 vissum skil-
yroum.
SKYLDCR:—Sex mánaóa ábúí ob
ræktun landsins á hverju af þremur
,V,m'. Lnndnemi má búa meti vlssuzn
skilyrtium lnnau 9 milna frá heimilis-
réttarlandi sínu, á landi sem ekki er
minna en 80 ekrur. Sæmilegt iveru-
hus verBur ati byggja, atS undanteknu
Þegar ábutSarskyldurnar eru fullnægtS-
ar innan 9 mílna fjarlægtS á ötSru landl
eins og fyr er frá greint.
1 vissum hérutSum getur gótSur og
efntlegur landnemi fengitS forkaups-
rdt. á fjórBungi sectionar meBfram
landi sínu. VertS $3.00 fyrir ekru hverja
SKVLDllRi—Sex mánaBa áhútS á
hvcrju hlnna næstu þriggja ára eftir
ao nann hefir unnit5 sér inn eignar-
bréf fyrlr heimtlisréttarlandi sínu, og
auk þess ræktatS 50 ekrur á hinu selnna
landi. Forkaupsréttarbréf getur land-
íle?’i,,fen.gits um leí® ®S hann tekur
heimilisréttarbréfitS, en þé metS vissum
skilyrt5um.
Landnemi sem eytt hefur heimills-
rétti sinum, »etur fengi?5 heimilisrétt-
arland keypt í vissum hérut5um. Ver?5
$3.00 fyrir hverja ekru. SKYLDUR:_____
Ver?5ur at5 sitja á landinu 6 mánut5i af
hverju af þremur nœsteu árum, rækVa
60 ekrur og reisa hú« á landinu, sem er
$300.00 virfci.
Bera má nit5ur ekrutal, er ræktast
skal, sé landi'S óslétt, skógi vaxit5 eí5a
grýtt. Búpening; má hafa á landfnu i
sfet5 rœktunar undir vissum skilyroufft.
W. W. CORY,
Deputy Mtuister of the Interior.
Blðt5, sem flytja þessa a^iglýsingn
leyfislaust fá enga borgun tyrir.
/