Heimskringla - 22.02.1917, Qupperneq 7

WINNIPEG, 22. FEBBÚAR, 1917
II E I M S K R I N G L A
BLS. 7.
1>AB EB ENGINN STAÐUR SEM
JAFNAST Á VIÐ HEIMILIÐ, —
ÞEGAR BRAUÐIÐ OG KÖKURN-
AR ER BÚIB TIL ÚR —
142
pumiy
FIOUR
MORE BREADano BETTER BREAD’
—
pumry rioua;
BAUGA BROT.
Eftirdr- SigurS Nordal.
Vi8 hábor«i8.
Hann starði ofan í glasið.
“Göróttur «r drykkurinn. Slœr
ekki blóðlit á gullslikjuna, og er
ekki saltur tárakeimur í bragðinu?
Við sitjum hér og skemtum okkur,
en það er á kostnað þúsundanna,
sem svcitast fyrir brauðinu einu —
sem stundum vantar jafnvel þetta
vesæla bi-auð til þess að treina í sér
lífið- Við gætum satt tugi af þeim
Við sátum saman inni í veitinga-
sal lestarinnar. Það var kvöld.
Hann lyfti glasinu: “Skál, ungi
maður. Skál lífsins og gleðinnnar!
Hvað er lífið annað en svona járn-j fyrir ]>að fé, sem vér fleygjum burt á
brautarferð gegnum myrkrið, enj einu kvöldi fyrir dauft bros.
hvert? Við sitjum ef til vill og höld. | Við drekkum okkur til skemtunar
um dauðahaldi um eitthvað, sem en það eru þúsundir sem drekka af
við köllum farseðil, tryggingu fyrir neyð, ekki tært vín, heldur beiska
því, að við komumst í áíanga. En
hvað getum við gert, ef lestin rennur
inn á ranga teina? Við erum magn-
lausir. Forlögin, einhver blindur
kraftur, atvikin bera okkur áfram.
Við getum stokkið út úr lestinni, ef
við þorum, en stýrt — aldrei! út
úr myrkrinu og inn í myrkrið. Við
eigum ekkert, nema ljósglætuna,
sem við sitjum í- Gott, köllum hana
fegurð, köllum hana gleði, njótum
hennar. Skál!”
Hann setti glasið á borðið og
starði inn í það. “Korngula, gló-
bjarta vín. Þú átt svala hafræn-
unnar, yl sólarinnar, ilm vorsins;
þú ert æfintýri, fult af kjarna jarð-
arinnar, sem hefir alið þig, og flugi
sumargolunnar, sem hefir fóstrað
þig----------Við erum öll æfintýri,
öll sólarinnar börn. Kolin, sem
brent er í vélinni, eru í raun og veru
gamlir sólargeislar; það eru ljós-
fákar úr miljón ára gömlum geisi-
um, sem beitt er fyrir vagnana okk-
ar. Alt sem við sjáum í kringum
okkur er nært af sólinni, sjálf jörð-
in er ekki annað en lítill hnoðri,
sem hefir vilst burtu frá þessari
miklu móður sinni.
Njóttu lífsins, ungi maður. Þú
situr við háborðið í kvöld. Þú átt
æskuna, vonirnar og kraftana, þú
ert á leið til framandi landa, fullur
ólyfjan til þess að deyfa, vinna á
móti lífinu, gleyma því, af því að
það er verra en einskis virði. Mann.
lífið er eins og botnlaus hylur. —
Geislarnir leika á yfirborðinu, cn
reyndu að stara Qfan í hann. Þú
sérð, að það verður dimmra og
dimmra því lengra sem niður dreg-
ur, en augun bila, ]>au geta aldrei
kafað myrkrið til botns.
Við förum út úr myrkrinu og inn
f myrkrið. Við vitum ekki, hvaðan
við kornum né hvert við förum. En
í kringum okkur er ljós, og þó það
sé dauft, reynum við að hugsa við
það, reynum að sjá sem iengst fram
og aftur, reynum að ná í geisla, sem
gætu borið okkur inn f eilífðina.
Við getum hugsað um slíkt hérna
við háborðið, og vegna þessarar
hugsanar finnum við okkur í ætt
við eitthvað æðra og varanlegra-
Það er líklega hreinasta gleðin okk.
ar. En hugsaðu um alla þá, sem
lifa alla sína æfi í myrkrinu. Eng-
inn hefir kent þeim að leita skím
unnar, enginn kent ]>eim að und-
rast og spyrja. Þeir grúfa sig ofan
í jörðina, og öll þeirra hugsun er að
afla brauðsins til þess að lifa. Þeir
fá ekki annað en að draga fram lífið
fyrir alt sitt strit. Afganginn hirð-
um við. Hve máttvana er ekki ljósið
gegn hinu óendanlega myrkri.
af æfintýraþrá- f augum þínum.Hvem geisla verður lífið að kaupa
glampar gleðin og eftirvæntingin, fyrir margfalt verð. Kolin, sem
glampar þar undir blæju af söknuðii knýja ófram lestirnar okkar, eru
og klökkva. Það eru önnur augu
heima fyrir, sem hafa grátið þegar
þú fórst. Hvað viltu meira? Borð-
in eru mörg og löng, og það sitja
ekki allir við háborðið. En hver
heyrir hér andvörpin og ekkann
neðan úr skotunum, utan úr myrk-
rinu?”
MARKET HOTEL
146 Prlnr »»» Street
á nótt markaUinum
Beatu vínföng, vlndlar og aTJ-
hlyningr gót5. lslenkur vettinga-
maöur N. Halldórsson, leiöbein-
ir íslendingum.
P. O’CONNEL, Eigandi Wlnnlpe*
Nýtt
verzlunar
námsskeið.
Nýjir stúdentar mega nú byrja
haustnám sitt á WINNIPEG
BUSINESS COLLEGE.— Skrifiö
eftir skólaskrá vorri meö öllum
upplýsingum. MuniÖ, aö þaS
eru einungis TVEIR skólar í
Canada, sem kenna hina ágætu
einföldu Paragon hraöritun, nfl.
Regina Federal Busineas College.
og Winnipeg Busíness College.
Það er og verSur mikil eftirspurn
eftir skrifstofu fólki. ByrjiS því
nám ySar sem fyrst á öSrum
hvorum af þessum velþektu
veralunarskólum.
GEO. S. HOUSTON, ráísmaJur.
tækan. Á barnsaidii var eg fullur
af hatri, eg sór að verða sterkur og
auðugur til þess að velta háborð-
unum, hafa endaskifti á þjóðfélag-
inu og leiða hvern vesaling úr skot-
unum og fram í ljósið- Eg vann mig
áfarm. Eg safnaði mentun og
menningu. En þær gáfu mér ekki
vald til þess að velta boxðunum,
heldur fengu þær vald yfir mér. Eg
fór að vísu til verkamannanna og
sagði: “eg er einn af ykkar liði,
styðjið mig, svo skal eg hjálpa ykk-
ur upp á við.” Og þeir gáfu mér
traust sitt, fengu mér í hendur von-
ir sínar, sveittust og sultu fyrir mig.
En á meðan sat eg og di-akk vín
með einum af kúgurunum, sem eg
átti að vinna á móti. Og hann lyfti
glasinu brosandi og sagði við mig:
“þú ert skemtilegur sessunautur og
segir marga fallega hluti; mér þykir
vænt um þá, sem sendu þig hingað.
Verkamannanna skál.”
Eg hef reynt að gera yfirbót- Eg
hef klætt mig f vinnuskyrtu og
unnið á járnbrautum og í verksmið-
jum. En eg gat aldrei fi-amar orðið
jafningi bræðra minna. Eg fann,
að eg var að leika grímuleik, var
tvöfalt verri en áður. Þvf að um
ieið og eg var stoltur af því að hafa
fórnað þægindunum, naut eg
minningarinnar í hverju spori. Eg
gladdist af ótal smáhlutum, sem
félagar mfnir sáu ekki, sem eg skildi,
en þeir ekki. Og smáraunirnar, sem
sem köstuðu skugga yfir allan sjón-
hring þeirra, gerði eg magnlausar
með því að skoða þær með eilífðina
i baksýn. Þá fyrst fann eg, hvílík
töfrasmfð mannsálin ei\ Hafi hún
einu sinni verið vakin til þess að
skoða fegurð og leyndardóma lffsins,
getur hi'xn sigrað alla eymd tilver-
unnar, vonbrigði og fjötra, hungur
og kulda. Hvers vegna eru allar
þessar miljónir sálna aldi-ei vaktar?
Ef þær skildu eymd sína, mundi öll
jörðin titra við af neyðarópum
þeirra”
Lestin rann inn í borgina. Hún
rak upp langt og skerandi blístur.
Eg hrökk saman. Það nístist í
gegnum mig eins og kvalavein úr
þi'isund kverkum.
Vatniö.
IB! DOMINION BANK
Hor
Notre Dnnr nf Skerbrooke
Street.
HOfn«et«U npfb__________S0.00O.OOS
VerasJAtlur ... .. M — — — $7,000,000
Allar elsnlr__________„078,000,000
Vér óskum eftlr vlOaklftum vers-
lunarmanna og ábyrgjumat aO gefa
þelm fullnœgju. SparlaJéOadelld vor
er aú ataerata aem nokkur bankl hef-
lr i borglnnl.
fbúendur þeaaa hluta borgarlnnar
éaka at aklfta viB atofnum aem þelr
vlta aO er algerlega trygf. Nafn
vort er fulltrygging ðhlutlelka.
ByrJIJB apari innlegg fyrlr ajálfa
yOur, konu og börn.
W. M. HAMILTON, RáSomaíui
PHONB GARRY MW
dýru verði keypt- Fyrir þau er fórn.
að miljónum manna, sem þræla í
myrkrinu. Lungun fyllast af reki,
ng andlitin eru tærð og bleik undir
kolahríminu. Miljónir sálna vakna
ekki til annars en þessarar fórnar
og hatursins á böðlunum!
Finnurðu ekki hatrið leggja upp
tii okkar eins og nákaldan gust?
Hefirðu ekki fundið ]>að slá auðn-
arblæ á lííið daginn eftir gildið?
Það er eldurinn, sem hrennir, en
logar ekki. Jörðin er eins og stór
kirkjugarður og við mennirnir hræ.
ljós á gömlum gröfum. Nei, það
sem verra er. Við erum lifandi ver-
ur og troðum á bræðrum okkar og
systrum, kremjum líf undir fótum
okkar i hverju spori, gleði, tilfinn-
ingar, sakleysi, alt er fótum troðið.
Og hörnin, börnin! Hvaða djöfull
er það, sem gefur einu bai’ninu f
arf auð og heilsu, öðru sjtikdóma og
eynxd og spillingu! Mig hryllir við
því öllu. hryllir við sjálfum mér.”
Hann drakk út úr glasinu, fylti
það aftur og horfði fast á mig. “Þú
heidur liklega, að eg sé fullur eða
vitlaus, ungi maður- Má vera, að eg
sé annaðhvort eða hvorutveggja.
En nú kemur lestin brfiðum til
boi’garinnar og við stígum báðir út.
Svo skiijast leiðir og við sjáumst
aldrei framar. Þú hefir verið vin-
gjarnlegur við mig, hlustaðu á mig
með þolinmæði og eg hef séð á þér
að þú skilur mig. Viltu vita, hver
eg er? Eg hefi í’ckið móður mfna
frá mér út í vetrar myrkrið. Hún
hað um brauð og húsaskjói. Eg
opnaði gluggana og lét frostvindinn
leika um stofurnar, af þvf mér var
of heitt. Og eg tók stóra brauð-
sneið og kastaði í liundinn minn.
Hann iagði niður rofuna og gekk
burt. Hann étur aldrei þurt brauð
Morguninn eftir lá hálfkólnað lfk
af gamalli konu fyrir utan götu-
dyrnar. Eg hringdi til lögreglunn-
ar, og likið var grafið í reitnum
fyrir nafnlausa....Eg hefi neitað
systur minni unx 5 kiónur til að
borga húsaleiguna. Eg gaf þjónin-
um á veitingahúsinu þær um kvöld-
ið f drykkjufé. A leiðinni þaðan
mætti eg henni á götunni. Hún
bauð bliðu sína við fé. Eg gekk
fram hjá án þess að þekkja hana.
Hvernig hefði eg átt að gefa mig á
tal við hana?
Viltu vita hver eg er? Eg er fædd-
ur f sorpinu og alinn upp á götuUni
fyrirlitinn, þrælkaður og barinn, af
því að tilviljunin lét mig fæðast fá-
ÞAÐ BORGAR SIG FYRIR YKKUR
Þeir, sem ætla sér að ganga á verzlunarskóla í vetur,
geta sparað sér peninga, ef þeir finna ráðsmann
Heimskringlu áður en þeir semja um kenslu.
GISLI GOODMAN
TIDSHIBVR.
St. OK
Verkstæfci:—Homi Toronto
Notre Dame Ave.
Phone
Garry 29S8
Helmllla
Garry 899
Það var einu sinni vatn, seni lá
í djúpum dal. Sagan sagði, að það
iiefði myndast við skriðu, sem féll
fyrir daismynnið og stíflaði ána,
sem rann eftir dalnum, svo að hún
flóði yfir láglendið og breytti þvf í
stöðuvatn.
í brekkunum alt í kring stóðu
margir bæir, og fólkið á bæjunum
elskaði vatnið. Á kvöldin eftir
sumarannirnar scttist það á bakk-
ana og horfði á himininn, sem
speglaðist í vatnsfletinum- Þar
sáust líka fjöllin beggja megin, scm
stóðu á höfði eins og brattar strend.
ur við hiinindjúpið. Og um sólar-
lagið, þegar eldrauð ský hvíldu yfir
vesturfjöllunum, litu þau niðrj
vatninu út eins og seglbúnir dvek
ar, skaraðir gullskjölduni.
Og dalbúarnir lærðu smátt og
smátt að taka hiniininn í vatninu
fram yfir himininn, sem var uppi
yfir þeim. Myndin var meir við
þeirra hæfi.en veruleikinn. Og þeir
bygðu þennan ímyndaða himin
guðum, sem voru dálítið meiri og
voldugri cn þeir sjálfir, og englum,
sem voru ofurlítið betri og fallegri
Og þeir voru sælir í trú sinni.
Timarnir liðu. Vatnið lagði á vet-
urna og mynd himinsins varð dauf
og köld. Vorin komu og fsinn
brotnaði og áin kom leirug ofan af
heiðum, svo að spegill vatnsins
varð óhreinn og dapur- En alt af
settist leirinn aftur og mynd himin.
sins birtist að nýju í allri sinni dýrð
Það voru uppi i dalnum menn, sem
efuðust um, að himininn í vatninu
væri sá sanni hlminn og neituðu til-
veru guðanna. En þeir voru dæmd.
ir villutrúarmenn á almennun safn-
aðarfundi, og það var trú manna, að
þeir yrðu ekki langlífir.
Svo var það einn sumardag eftitr
langvarandi þurka, að dökkur
hryggur sást framarlega í vatninu.
Fyrst héldu mcnn, að það værf bak.
ið á stóru skrímsli, skriðnu úr sjó.
En í raun og veru var það eyri,
mynduð af framburði úr ánní.
Ár liðu. Eyrin stækkaði og fleiri
bættust við. Aldir liðu, og vatnið
fyltist alveg f stað þess komu egg-
sléttar engjar með elftingu og star-
ung, engjarós og smára. Vatnið var
orðið að sögu, sem gamia fólkið
sagði.
Þá var það síðla dags á túnaslætti
að ungur maður með grasatínu á
bakinu kom neðan af engjunum. Á
hól, sem áður hafði verið á vatns-
bakkanum, sá hann gráhærðan öld-
ung sitja og horfa fram fyrir sig.
Gott kvöld, gamli minn! sagði
ungi niaðurinn.
Fallegt og blcssað veðrið.
Og meir en svo.
Og bærilega eru engjarnar sprot-
nar- Eg á von á, að það flekki sig
víðast hvar sjálft á þeim í sumar.
Já, aldeilis! Þá er heima. Það er
einhver munur en meðan vatnið lá
héma, engum til gagns né gróða.
Ekki vil eg lasta vatnið, sagði
ungi maðurinn. Víst hefir það vei-
ið fallegt. En þó vildu líklega fáir
skifta nú.
Nei, auðvitað, sagði gamli maður-
inn gremjulega. Nú eru koinnar
engjar í staðinn með afbragðs kúa-
högum og uppgripa heyskap- Og
allur hugur yngri kynslóðanna er
við auðsafn og líkamleg þægindi.
Þó að þið hafið tapað aliri fegurð
vatnsins, mist sjónar á himininum
og týnt guðunum — það gerir ykk-
ur ekkert til. Þið hafið i staðinn
fengið trúna á leirinn.
Ungi maðurinn tók smára upp úr
tfnunni sinni, horfði á hann um
stund og sagði svo: Alveg rett. Við
höfum iært að trúa á leirinn. A'ið
finnum i honum sömu aflstrauniana
sem kvfslast um alla tilvemna og
liljóta að vera í ætt við þann guð,
sem okkur er um megn að koma
auga ó. Við höfum reynt að finna
sannari mynd af aiheiminum en
vatnið gat sýnt ykkur, í blöðum og
blómum jurtanna. í augum og vexti
dýranna. Eg hef reynt að skilja
þennan litla smára hérna, vaxa og
lifa með honuni. Auðvitað er það
ekki neraa hálfur skilningur, en eg
vildi ekki skifta á honum og allri
ykkar goðafræði.
Hann horfði vestur yfir fjöllin og
liélt áfrain: Við eiguni að vísu erig-
an himin. Hann er orðinn okkur
óendanlega fjarlægur. En þið átt-
uð hann enn þá síður, því að hin
smáfelda og ranga hugmynd hans,
sem þið störðuð á, huldi ekki ein-
ungis jörðina fyrir ykkur, heldur
leiddi ykkur svo villu vegar, að þið
vissuð ekki, hvar himinsins var að
leita. Og sú guðsmynd, sem byrgir
ásjónu sína fyrir okkur, er árciðan-
lega nær hinum sanna gnði en þær
goðamyndir. sem þið sköpuðuð í
ykkar eigin líkingu.
Það varð stundarþögn- Svo benti
öldungurinn upp til fjallsins og
sagði: Sérðu skarðið þarna. Þaðan
frost, sem komið hafa á Rússlandi
í mörg ár- Rússar tóku þar víg-
stöðvar þjóðverja þar sem þeir voru
búnir að búa um sig fyrir veturinn,
beggja megin við á þessa við og í
þorpi því sem Kaluzen kallast, en
þýzkum féll illa að vera reknir
þarna úr skýlum sínum út ó biá-
beran gaddinn, og sneru að aftur og
aftur og bættu við meiru og meiru
liði til að ná aftur gröfunum. En
Rússar halda hérumbil öllu sem
þeir náðu f fyrstu og sumstaðar
meiru því að þeir eiga tæpar tvær
mílur eftir að járnbrautinni milli
Tukkum og Mietan, en þeirri járn-
braut rlður þýzkum lífið á að halda
þarna. Annars verða þeir að hrökk.
va langt undan. Vígvöllurinn þarna
sem mest er barist á er eitthvað 4
mílur á breidd og þarna höfðu
þýzkir aðeins eina division eður 20
þúsund manns en nú hafa þeir 100,
000 og þó fellur svo einlægt, að þeir
þurfa altaf að vera að bæta nýju
liði við. Manntjón þjóðverja þarna
er orðið feykilegt. Þetta er Verdun
þó í smærri stýl sé en Verdun á
Frakklandi.
J. J. B/LDFELL
FA8TEIGNASALI.
Unlon Dnnk 5th. Floor No. R30
Selur hús og lóhir, og annaó þar aV
lútandl. trtvegar peningalán o.fl.
Pbone Maln 268S.
TH. JOHNSON,
Ormakari og Gullsmiður
Selur giftingaleyfisbréf.
Sérstakt athygrli veltt pöntunum
og viSgJörSum útan af landi.
248 Main St. - Phone M. 6608
J. J. Swanson
H. G. Hlnrlkason
J. J. SWANSON & CO.
FA9TBIGNASALAR OG
prnlnga mlVlar.
Talslmi Maln 2697
Cor. Portage and Garry, Winnlpeg
Graham, Hannesson & McTavish
l.ðöFRKeiNGAR.
215—216—217 CURRIE BUILDINO
Phone Main 3142
WINNIPEG
Þjóðverjar í Bandaríkjunum snúast
með Wilson.
Fulltrúa fundur þjóðernis félags
þjóðverja í Bandarfkjunum, sem
sagt er að hafi um 3,000,000 meðlimi,
var haldinn nýlega. Mættu þar
þýzkir fulltrúar frá tuttiigu ríkjum.
Var þetta eftir að Wilson sagði skil-
ið við Þzkaland, og saroþykti fund-
urinn að standa fast við hlið Wil-
sons í þessu móli og taka tii vopna
raeð honum ef á þyrfti að halda. Sú
tillaga var samþykt á fundinum, að
þjóðverjar skyldu stofna hcrdeildir
alþýzkar til að sendast á móti
Þýzkalandi, ef til stríðs kæmi.--
Sjóðir, sem félagið hefir safnað til
Arnt Anderson E. P. Garland
GARLAND & ANDERSON
LAGFRÆBIXGAR.
Phona Maln 1661
M1 Klaetrie Railway Chamberi.
Talsiml: Maln 6302.
Dr. J. G. Snidal
TANNLÆKNIR.
614 SOMERSET BLK.
Portage Avenue. WINNIPEG
féll skriðan í fyrndinni. Það getur lijálpar þurfendum í Belgíu, yrðu
komið fyrir aftur. Þá myudast nýttj notaðir til að mæta kostnaðinum,
og enn þá meira vatn.
liiminninn aftur til íbúa dalsins..
En ungi niaðui inn benti suður til
heiðanna og sagði: Vor kemur eftir
vor. Hvað stórt sem nýja vatnið
yrði, hefir óin nógan tima fyrir sér
að fylla það, svo lengi sem fannir
bróðna á víðlendum heiðanna
Skriðan getur tafið og gert að engu
verk margra kynslóða. En eigi hún
ekki samleið með þróun lífsins, þá
hlýtur hún samt að vinna fyrir gíg.
Þá kemur sem hersöfnun og öðru yrði sam-
| fara. Eldlegur áhugi kom f ljós á
fundinum, að liggja ekki á liði sínu
í þarfir Bandaríkjanna. Einkenni-
lega mun mörgum koma þetta fyrir
sjónir fró hálfu þjóðverja. En er
nokkur maður til svo lifandi dauð-
ur, að ekki elski liann mest allra
landa landið, sem hann lifir og er
fæddur í?
Dr. G. J. Gislason
Pbynldan and SurKvon
Athygli veitt Augna, Eyrna og
Kverka Sjúkdómum. Asamt
fnnvortis sjúkdómum og upp-
skurVi.
18 Soulb 3rd St.. Grand FnrEra. N.D.
Dr. J. Stefánsson
401 BOVD BUII.DING
Hornl Portage Ave. og Edmonton St.
Stundar eingöngu augna, eyrna,
nef og kverka-sjúkilóma. Er afl hitta
frá kl. 10 tll 12 f.h. og kl. 2 tll 6 e.h.
JMione: Nljiin 3088.
Helmill: 106 Ollvfa St. Tals. G. 2316

Tyrkir hafa látií 1,500,000 menn.
Þessir menn eru algjörlega úr sög-
unni hjá Tyrkjum og sjást
ekki framar-
Til Amsterdam er nú nýkominn
maður fró Miklagarði og hefir verið
liáttstandandi þar, og sagði þaðan
liinar seinustu fréttir, segir ástand-
ið ilt. Reglulegur sultur í Mikla
garði og deyji menn þar úr sulti ó
hverjúm degi, og nú í hálft annað
ár liefur ]>ar verið taugaveiki, kólera
og plágan svarta og hafi menn ein-
lægt verið að hrynja niður af sjúk
dónium eður plágum þessum. Þar
sé óþrifnaður allur á hæðsta stígi,
en yfir öllu haugi sulturinn í lofti
sem voðaský er einlægt sigur neðar
og neðar og má nú segja að það
hangi yfir öllum löndum Tyrkja
sem eftir eru í Evrópu yfir Litlu-
Asíu og þó einkum Sýrlandi og
Gyðingalandi. Á Sýrlandi er meira
cn miljón manna kvalin og drep-
in af Tyrkjum og þar halda þeir enn
áfram að slátra varnarlausu fólkinu.
Á Tyrklandi sagði hann að Enver
Bey hefði tekið alla menn í herinn
þó að þeir hefðu aðeins eitt auga
eður hönd eður fót. Marga þessa
menn hefði hann tekið í vopna-
ismíðjurnar og þtisundir af konum
körium og börnum hefðí hann tek-
ið tíl að vinna sem þræla ó verk-
smiðjunum. Enn óánægja kvað
hann þar mjög mikla og cf að þýzk-
ir færu úr Miklagarði eða ef að þeir
fengju töluverðan hnekkir þá mundi
þar óðara brjótast út upphiaup og
blóðugar róstur, því að heiftin syði
alstaðar undir niðri. En allir hlut.
ir væru þar nú ó þrotum og bjóst
hann helzt við að skamt yrði til
tíðinda.
Þýzkt viku hlað í New York, sem
heitið hefir “Fatherland” (Föður-j
landið), hefir ákveðið að breyta um
nafn eftirleiðis og nefnast “Neiv
World” (Nýja veröldin)- Er l>etta
einn vottur hreyfingar þeirrar, sem
nú gerir svo mikið vart við sig
syðra “Bandarfkin eiga að sitja í
fyrirrúmi," og leggur ritstjóri blaðs
þessa áherzlu á ]>að, að þeir þjóð-
verjar, sem borgarar séu Bandaríkj-
anna. geti ekki tekið upp inálstað
Þýzkalands ef hann sé andvígur vcl-
ferð Bandaríkjanna.
Vér höfum fullar blrgBlr hreln-
ustu lyfja og mehala. Komi8
meh lyfseSla yTSar hingaö, vér
gerum metiulln nákvæmlega eftlr
ávísan læknislns. Vér sinnum
utansveita pöntunum og seljum
giftingaleyfl. : : : :
COLCLEUGH & CO.
Notre Danie .t Sbertlrnoke Sla.
Phone Garry 2690—2691
A. S. BARDAL
selur Hkkistur og annast um út-
farir. Allur útbúnaóur sA bestl.
Ennfreimir selur hann allskonar
minnisvaröa og legsteina. : :
813 SHERBROOKE ST.
Phnne G. 2162 WINNIPEG
KENNARA VANTAR
fyrir Mary Hill skóla No 987. fyrirj
8 mánuði frá 15. marz til 15. júlí og
frá 1. ágúst til 1. desember 1917, —
Kennari þarf að hafa annars eða
þriðja flokks kennara leyfi. Um-
sækjendur tilgreini kaup og æf-
ingu við kenslu og sendi tilboð
sfn til

AGRIP AF REGLUGJÖRÐ um
heimilisréttarlönd í Canadt.
og Norðvesturlandinu.
Sigurdson, Sec.-Treas.
Mary Hill P.O., Man.
*-
Vií Riga.
Þeir hafa einlægt verið að berjast
þar núna, þar sem Rússar eru að
koma upp úr fenunum, vestan við
flóann, meðfram fljótinu sem Á (Aa)
kallast, rétt suður af grandanum
fyrir botni Riga flóans. Kuldinn
er þar fjarska mikill, einhver mestu
Sérstök Kjörkaup
Ji/p Komcn—White, Piuk,
Biömln Crimson, þroskast frá sæöi til
fulls blóma á hverjum tíu
fibjrest vikum.
Plxit l’lnnts—Undursamleg-
a* vaxa ustu blóm ræktuö. Þroskast
frá sæöi til plöntu á 70 kl -
Bækl- stundum.
Shoo Pty Plants—Samt lykt-
ingur laus; en flugur haldast ekki í
husum þar blóm þetta er
ókeypis Blómgast fagurlega sumar
og vetur.
Weather Plant—Segir rétt
fyrir um veöur mörgum
stundum a undan. Ber ang-
andi blómskrúö.
Dept. “H” P. O. Box 5«,
ALVIN SALES CO„ WIXXIPEG
KYN
$1
fræhihslee þekklng. Bók
nivndiim. »2 virbl
Eftir Dr. Parker.
Rituö fyrir unga
pilta og stúlkur, ung
eiginmenn og eigin
konur, feöur og mæö
ur. Kemur í eg fyrir glappaskotin
siSar. Inniheldur nýjasta fróSIeik. Guli-
væg bók. Send í omerktum umbútSum,
fyHf 11. burSargjald borgaö. Bókin á
ekki sinn lika.
ALVIN SALES CO.
Dept. «H” P. O. Boi 5«, Wlnnlpeg
Hver, sem hefir fyrlr fjöískyldu a’
!á e«ur karimsöur eldri en 18 ára, get
•»r tekiö heimi’isrétt á fjóröung ú
section af óteknu stjórnarlandi i Manl
I toba, Saskatchewjn og Alberta. Um
i sækjandi erhur sjálfur a* koma
landskrifstofu stJ6rt.arinnar, eha ur.d
u*skrifstofu hennar í þvi hérahl. 1 um
?°®J finuars má taka land á öllur
landskrlfstofum stjórnart-inar (en ekR
á undtr skrifstofum) meh rissum skil
yrflum.
SKVLDl’R i—Sex mánaba ábúB o
ræktun landsins á hverju af þremu
árum. Landneml má búa meh vissur
skilyrhum innan 9 milna frá hpimili,
réttarlandi sínu, á landl sem ekki •
mlnna en 80 ekrur. Sæmliegt Iveru
hus vertjur ati byggja, a« undan*-kn
þegar ábúöarskyldurnar eru fulíi ,gi
ar innan 9 mílna fjarlægh á öSru land
eins og fyr er frá greint.
Búpenlng má hafa á ianá.n
statl ræktunar undlr vissuir skilyríun
1 vtssum hérutium getur gótSui o
efnllegur landneml fengit) forkaujs
rétt, á fjórtiungi sectlonar metJfrai
landi sinu. Verti 63.00 fyrlr ekru hvarj
SKV LDl'R i—Sex mánatJa ábútj
hverju hlnna næstu þriggja ára efti
a* hann hefir unnltJ sér inn etgnar
bréf fyrir heimillsréttarlandi sinu, o
auk þess ræktatJ 60 ekrur 6 hlnu seiun
iandl. Forkaupsréttarbréf getur land
neml fengitJ um leitJ og hann teku
heimilisréttarbréfiS, en þó met1 vissuí
skilyrtJum.
Landnem! sem eytt hefur helmllls
réttt sínum, getur fengiö heimilisrétt
arland keypt l vlssum hérutjum. Ver'
$3.00 fyrir hverja ekru. SKYLDURi-
VertJur ati sitja á landlnu 6 mánutJi a
hverju af þremur næstu árum. rækti
£2^k/oUr.°£.relsa hú® ú landlnu, sem •
$300.00 vlrnl.
_ W. W. CORT,
Deputy Minlster of the Interlei