Heimskringla - 25.04.1918, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 25. APRIL 1918
4
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSIÐA
Jarðaprang
(Eftir “Lögréttu.”)
Hér í höfuðstaðnum og í grend
við ihann er á síðustu áram komin
upp ný atvinnugrein, sem mun vera
einhver hin ógeðslegasta og skaðleg-
asta fyrir þjóðfélagið af öllu jwí,
sem leyft er eða látið óátalið af lög-
gjöifinni. Eru orðin svo mikil brögð
að j>essu nú upp á síðkastið, að
ekki verður hjá iþví komist að gera
það að umtalsefni opiniberlega,
enda er um fátt tiðræddara manna
1 milii ií sveitum þeim, sem verða fyr-
ir afleiðingum jarðaprangsins.
Jarðaprangið er i því fólgið, að
menn, sem hvorki ætla sér að reka
búskap sjálfir, né héidur að gerast
jarðeigendur til langframa ná kaup-
um iá jörðum fyrir lágt verð, iáta
þær svo ganga kaupum og sölum
milli sín innbyrðis eða til annara
fyrjr síihækakndi verð, stundum oft
samia árið, og með mikilii hækkun é
verðinu við hverja söilu, unz jörðin
að lyktum er kioimin í svo íhátt verð,
að enginn búskapur igetur borgað
rentur af jarðarverðinu, nema þá
helzt ránsbúskapur eða jarðníðsia,
rekinn t. d. á þann hátt, að hey öll
eru sield burt af jörðinni, lítill eða
enginn búfénaður á henni ihafður.
Getur þet'a gengið í nokkur ár,
meðan jörðin er að komast f algerða
órækt, og jafnframt fara þá hús öll
og mannvirki í níðurníðslu. Vegna
jarðnæðiseklu reynir hver á eftir
öðrum að taka jörðina, annað
hvort til kaups eða leigu, standast
þeir ei'':t eða tvö ár eð'a skemur og
hröMast svo burt, vegna þess að
niðumídda jörðin getur ekki með
nobkru móti gefið af sér þá upp-
hæð, sem samsvarar vöxtum af hinu
uppskrúfaða verði. Þannig fara
jarðir, 'sem móske hafa verið prýði-
iega setnar í sjiáifsiábúð um langan
aldur, svei' inni til gagns og sóina, í
algerða niðurníðislu, og f staðinn
fyrir myndarbúskap og sveitarstoð,
kemur örbirgðanhokur, sem engan
þátt getur tekið í því að bera byrð-
ar svei ianfélagsins, og getur orðið
til að auka sveitarþyngslin hve nær
sem er.
Prang það, sem hér ræðir um, hef-
ir til þessa aðallega verið rekið af
eins konar samivinmufélagi (brask-
arakilikka er það óft kallað í dag-
legu tali), sem er skipað nokkrum
mönnum í Reykjavík, en nokkrir
eiga heima í sveitum þeim eða hér-
uðum, sem njófa bl'essunarinnar af
starfseminni. Ætlunarverk þessara
síðas'nefndu er aðallega það, að
hafa vakandi auga á því, ef einhver
jörð er lí'kleg til að losna þannig,
að kaupum megi ná á henni; bregð-
ur hann þá við sjálifur, eða sendir
einhvern af leynilegum hjálpar-
mönnum kiikkunnar til að festa
kaup á jörðinni. Sérstaklega þykir
hentugt að ná kaupum á jörð, éf
eigandi vHl fiytjast í kaupstað; þvf
að samvinnufélagið ihefir jafnan
beztu tök á þvf að útvega honum
hentugt hús í kaupstaðnum í skift-
um fyrir jörðina. Eru þá gefnar
glæsiiegar lýsingar á ihúsinu, og
samkvæmt því sett á það svo bátt
verð, oft langt fram yfir sannvirði,
að jafnvel þótt jörðin .sé líka talin
til verðs fyrir ofan hæfilegt gang-
verð, þá verður útko'man sú, að þeg
ar kaupin eru um garð genigin, hef-
ir jarðeigandi tapað mestum hluta
af jarðarverði sínu, en prangarinn
eignast jörðina fyrir hátt verð á
pappfrnum, en í reyndinni langt
fyri» neðan sannvirði.
Næsta stigið er svo, að ná í kaup-
anda að jörðinni. Hafi ekki hepnast
að skrúfa jarðarverðið nógu hátt
upp,á pappfrnum við fyrstu kaup-
in, er stundum gripið til þess, að
láta jörðina fyrst ganga kaupum og
sölum milli lagsbræðranna inn-
byrðis, einu sinni eða oftar, fyrir
liækkað verð. Svo þegar raunveru-
legur kaupandi er fundinn, þá er
vfsað í það, að seinast var jörðin
seld fyrir svo eða svo hátt verð, og
er þetta eittlhvert ibezta ráðið til
þess að ginna kaupanda til að
bjóða Ihátt verð. Bezt gengur þetta,
ef kaupandi ikemur úr fjarlægu hér-
aði til að leita ,sér að jarðnæði; þá
er liann tekinn í Reykjavík, einn
iýsir kostum jarðarinnar fyrir hon-
ulm og vísar lionum á “áreiðanlega
menn,” sem raunar eru lagsbræður
hans, er kunnugir.séu og geti lfka
lýst jörðinni; má svo nærri geta, að
lýsingunum ber sarnan, og hefir það
komið fyrir, að hepnast ihefir með
þessu móti að fá menn til að kaupa
jarðir óséðar fyrir meira en tvöfialt
það verð, sem kunnugir menn telja
san.ngjarnt. Nokkuð af verðinu er
borgað út, en skuldabréf með veði f
jörðinni tekið fyrir hinu. Þegar það
sjvo kemiur á daginn, að kaupandi
getur ekki imeð búskap sínum iiaft
upp úr jörðinni það sem hann þarf
til að standa í skilum, þá hröklast
hann frá jörðinni á einhvern há t,
og er þá iangMkliegast að prangara-
félaigið fái jörðina aftur, svo framar-
lega sem það teiur nokkra von u-m
að unt sé að leika sarna leikinn enn
á ný, finna nýjan kaupanda að
jörðinni, sem geti borgað eittlhvað í
jarðanverðinu áður en hann gefst
upp og gengur frá öllu saman.
Hvortfive'ggja er jafn sorglegt. Að
S'jó unga dugnaðarmenn, sem eru
hrekklausir og vöruðust því ekki
hrekkjabrögð annara, berjast við
fjárhagsiegt ofurofli f frumþýlings-
skap S'ínum og flosna upp frá niður-
nídd'um igóðjörðunn, í stað þess að
auka ©fni sín og þar með getu sína
til að “gera garðinn ifrægan”. Og
ékki 'SÍður hitt að sjá jarðinar sjálf-
ar og mannvirki þeirra fara í niður-
lægingu á þeim tíma, þegar allir
aðrir atvinnuvegir eru á framsókn-
arbraut.
Einihver kann að spyija, hvort
þetta jarðapiang sé þá verra en

PI RITY FLOUR
(GOVERNMENTSTANDARD)
Þetta er ekki “StrfSs-Hveitimjöl”
Að eins “Stríðs-tíma-Hveitimjöl”
Canada.
Brúkið það í alla bökun.
PURITV
FLOUR
"MORE
BREAD
AND
BETTER
BREAD’’
144
Gleymið ekki íslenzku drengj-
unum á vígvellinum
Sendið þeim Heimskringlu; það bjálpar til að gera lífið léttara
KOSTAR AÐ EINS 75 CENTS I 6 MANUÐI
eða $1.50 I 12 MANUÐl.
Þeir, sem vildu gleðja vini sína eða vandamenn í skot-
gröfunum á Frakklandi, eða í herbúðunum á Englandi,
með því að senda þeim Heimskringlu í hverri viku, settu
að nota sér þetta kostaboð, sem að eins stendur um stutt-
an tíma. Með því að slá einum fjórða af vanalegu verði
blaðsins, vill Heimskringla hjálpa til að bera kostnaðinn.
Sendið oss nöfnin og skildmgana, ®g skrifið vandlega
utanáskrift þess, sem blaðið á að fá.
The Viking Press, Limited.
P.O. Box 3171. 729 Sherbrooke St., Winnipeg
1H!!I|||III|Ií:
1
l!l!l'li!!l!l!!!ll!!il!!l!!llll!l!l!llll!llll!!lllill!!l!l!!!!llllll|i||!ll!l!ll!il!l!lll!li!liliiiliili!i]!lililllli!||i||lil
margt annað, t.d. ihúsabrask í kaup-
stöðum. Segjum að hús í kaupstað
hafi verið sprengt sto upp, að ekki
bongi sig að búa í þvf iþ.e. að það
leigist ekki fyrir rentum eða standi
autt. Þetta er vont fyrir eigandann
oig er 'áminning til Ihans um, að
kaupa ekki of dýrt næst. En bæj-
arfélaginu gerir það ekki svo mikið
til, 'af því að mögulegt er að byggja
ný ihús. >Sá sem verður að hröklast
úr Ihúsi, af því að verð þess eða
leiga er spent of hátt upp, þarf ekki
fyrir það að vera tapaður iborgari
fyrir bæjarfélagið, og nýtt hús get-
ur 'algeriega fylt skarðið, ef gamalt
hús er látið standa autt. En í sveife-
inni er ekki unt að búa til nýja jörð
í stað þeirrar, sem fer í niðurníðslu
vegna pranigs. Yifir höfuð er jarðar-
prangið einstakt i sinni röð, vegna
þess, að þar er verið að níða niður
og eyðileggja þjóðargripi, sem eru
takmarkaðir að tölu og þess eðlis,
að það er ekki á manna valdi að
búa til nýja, í sitað þeirra, sem eyði-
leggjast. Einmitt þess Vegna er
jarðaprangið .svo skaðlegt fyrir
þjóðfélagið.
Sjálifgefið má teljá, að löggjafarnir
taki tii yfirvegunar, hvort ekki sé
unt með lagaboðum að stemma
stigu ifyrir jarðapranginu eða hin-
um skaðlegu óhrifum þess. En
ekki skyldu menn gera sér of miklar
vonir um að slíkt takist fyrst um
sinn. Bæði er mjög erfitt að setja
lög, sem Ihindra uppskrúfun þá á
jarðaverði, sem pranginu er sam-
fara, þannig að þau ekki um leið
beinist á móti þeirri alveg eðlilegu
og sjólfsögðu verðhækkun jarða,
sem stafar af jarða og húsaibótum,
eða aif veðfaili peninga O'g öðrum
eðlilegum ástæðum, og svo munu
margar aðrar ástæður gera fhlutun
löggjafarvaldsins um þetta efni
fremur ólíklega að svo stöddu.
Helzta vörnin gegn þessu hlýtur því
fyrst um sinn að verða sú, að al
menningsálitið sé vakandi fyrir því,
að jafnvel þó þessi atvinna, jarða-
prangið, sé ekki hegningarverð að
lögum, þá er hún í eðli sínu þjóðfé
laginu skaðleg, og þess vegna blátt
áfram óheiðarleg. Þetta almennings
álit er ríkjandi og vel vakandi í
þeim 'Sveitum, sem orðið hafa fyrir
sfarifsemi prangaranna, og horfa
daglega upp ó dæmi lfk þeim, sem
hér var lýst. En það er ékki nóg.
Hreppapólitíkin má ekki ganga avo
langt, að slíkir atvinnurekendur
séu í Iheiðri haifðir og þeim faldar
opinberar trúnaðarstöður í sínu
kauptúni eða sinni sveit, að eins
fyrir það, að þeir era ámóta slótt-
ugir og tófan, að “bíta ekki of nærri
greninu,” fremja ekki atvinnuna
innan síns eigin hrepps. Og það
ætti ekki að þurfa að taka það fram
að sízt af öllu má ýta undir þennan
atvinnurekstur með því, að fá ein-
hverjum sem meira eða minna eru
bendlaðir, f hendur yfirráð yfir pen-
ingastofnunuin landsins.
sérlega trúr og vandaður — forn-fs-
Ienzkur í því ®cm mörgu öðru.
Snjólifur aáil. var atiorkumaður
hinn mesti, og þó liann væri í engu
skólagenginn, var hann góður smið-
ur og lá alt í augum opið. Það
niátti um hann segja, að hann lagði
flest á gjörva hönd, enda var hann
mikið meir en meðal greindur. Trúr
var hann í öllu og ölium, dulur í
skapi, vinfastur og vinavandur, fá-
skiftinn um annara hagi og fátalað-
ur um sína eigin. Oft var l>ó hagur
hans þröngur, og stafaði það af sí-
feldu 'heil'suleysi; þó kvartaði hann
aldrei og vann oft svo lasburða, að
fáir myndu eftir leika. En þörfin,
harkan og sjálifstæðisþráin knúðu
hann áfram. Og skömmu áður en
hann dó gat hann þess einu sinni,
að nú loksins væri hann skuldlaus.
Fyrsta og síðasta heimili hans, sem
hann bygði og átti sjálfur, var heim-
ili hans hér í Bliaine, mjög gott hús.
Erfðaskrá hafði Snjólfur aál. sjálfur
tilbúið og 'gert vottfasta, fyrir all-
mörgum áram, þar sem hann ánafn-
ar konu sinni eignir sínar fastar og
lausar hvar sem þær séu og í hverju
sem þær liggi. Sýnir það ineðal ann-
ars ifyriihyggju ihanis og lífsábyrgð
hafði hann og nokkra, einnig á-
nafnaða konu sinni.
Snjólfur var meðalmaður á hæð,
fremur grannvaxinn en svaraði sér
vol, ljós á hór og skegg. Augun voru
blágrá og brá fyrir í þeim töluverðri
gletni. Bros bans var ihýrt og við-
mótið glaðlegt og vingjarnlegt. Fé-
lagsmaður var hann góður, þar sem
hann var með. En ei var hann allra
í því fremur en öðru, en drengur
góður. Lofaði hann einhverju, inát'ti
æfinlega reiða isig á það. Svo virt-
ist inér isem ihann' væri Ufandi i-
mynd fslenzks þjóðernis. Menn
þræta um það, hvað það sé þefta
“þjóðerni”. Miáske af þvf að nú eru
svo fiáir íslenzkir fslendingar. En er
ekiki það, sein Einar Benediktsson
sogir um Egil Skallagrímsson, fe-
lenzku þjóð'orniseinkennin: “Hans
heit voru djúp, og dygg þeina efnd,
iiann var drengurinn sami í trygð-
um og hefnd.”
Þó að dauðinn kæini að Snjólfi
sál. óvörum, var hann ei óviðbúinn.
Hann hafði ráð'stafað húsi sínu og
dó með bros á vöram og söng í
hjarta. Það sýndi svipurinin, þeg-
ar vér kvöddum hann í síðasta
sinni. Vinur.
jarðanförina, nema Skapti, er ekki
gat komið. — Lengst dvaldi Krist-
veig sál. í Blaine og þar náðu börn
hennar aildri og þroska. Þau eru
öll hin mannvænlegustu og góðir
borgarar, eins og þau voru móður
sinni góð börn. Sjaldgæft er að sjá
jafnmikla samhygð og ástríki meðal
foreldra og barna, eims og þar átti
sér stað. Ensku blöðin f Blaine
minnast Krfetveigar sem hinnar á-
gætuistu konu og það að verðleik-
um, og dænna uin hana af framkomu
barna hennar er öll hafa getið sér
ást og virðingu samborgara sinna.
Þó hér hafi verið lauslega rakinn
æfiferill Kristveigar sál. er það eng-
an veginn æfteaga, enda myndi hún
eigi vilja láta skýra frá henni ná-
kvæmtega, ef hún héfði át.t um það
að segja. En lesa miá á milli lína
margt það isem ósagt er hér. Hún
þekti fátækt óg einstreðingsskap í
flestum myndum, þó hún bæri hvor-
ugt utan á sér; til þess var hún |
bæði of 'stór og dul. Hún var höfð-
ingi í lund, fáorð, en glaðlynd í
hópi. Hjálpsöm um efni fram, en af -
þvf vteisu ifáir nema þeir er fyrir því j
urðu. Kristveig var trúkona, þó |
hún færri í því efni eigi altroðna
braut—í orðsins fylstu og beztu
merkingu: og trú hennar bar áivexti
í dygðugu líferni, eem sá og roat það
góða hjá öðrum og vonaði að mæta
ö'Ilum hinumegin þó þeir færu þang-
að aðra leið en hún. Göfuga góða!
sálin ihennar sá guð í ölilu og vissi
að kærlefkur hans náði til allra |
manna. Pörin ihéðan var henni
heimför. Hún sagði fyrir um jarðar-
för sína, hverir vera skyldu líkmenn
og anriað er að þvf laut. Lagðist
svo fyrir með bros á vörum og ró f
hjarta. Og sonurinn, sem yifir henni
var heyrði hjartað bresta-----ihjart-
að, sem hafði þolað isvo mikið og
elskað mvo vel.
Á'Si' vmirnir sakna að vfeu, en vita,
að 'þessi skilnað'ur var henni fyrir
beztu og að það er einungfe stund-
ar skilnaður.
Vinur.
-------0-----—
Haliær's samskot handa börnnm í
Arraeníu og Sýrkndi.
Kristveig Jóhannes-
dóttir Bjötnson.
Fædd 30. nóv. 1849
Dáin 12. marz 1918
Snjóifur Eiríksson.
Snjólfur Eiríksson var fæddur að
Vík f Lóni í Austur Skaftafelfesýslu
á íslandi 23. sept. Í866. Hann ó\st
upp með foreldrum isínum þar til
hanm var 12 ára gamall. Efiir það
sá hann fyrir sér sjáilifur og gekk það
mfejafnlega eins og verða vildi fyrir
umglinguim á því reki. Nokikuð af
unglingsáram sínuim var hann í
Markúsarseli í sömu isveit, þaðan fór
hann til Norðfjarðar á Austurlandi
og þaðan að Grand á Jökuldal í N,-
Múlatsýslu. Frá Grund flutti hann
að Eirfksstöðum í siimu sveit og
þar kvongaðist hann eftirlifaruli
ekkju 'sinni, Eiízabetu Arnbjarnar-
dóttur frá Gerðum f Gaulverjabæj-
arhreppi. Á Jökuldal var hamn
l>ar til 1903, að hann flutti ásamt'
fjölisikyldu sinni til Aroeríku og
settist að í Roisieau, Minn., þar var
iiann ekki nemia eitt ár og fluttiist
þá til Pine Valley, Man., og var þar
3 ár. Var hann þá mjög farinn að
heilisu og flutti vostur að hafi til
Seattle 1908, f von um að heitsan
kynni að batna við bá breytingu.
Enda varð honum að von sinni, bvi
honum batnr.ði mikið undir eins
fyrstu misisirin þar vestra. í Seattle
var hann þó einungis nokkra mán-
uði, en fiutti ti'l Blaine sama árið
og var þar til þesis er dauðinn kall-
aði hann á svo 'sviptegan hátt.
Þeim hjónum Snjólfi og Elfsahetvi
varð fjögurra ibarna auðið; tvö dóu
þegar í æsku em tveir synir lifa. Sá
eldri, Sigurður, 24 ára gamall, er nú
í Bandaríkjaihernum; sá yngri, Guð-
mundur, 17 ára, er heima með móð-
ur sinmi og gengur nú á máskólann
f Blaine; báðir mannvænlegir. Áuk
þeirra bræðra ófet og upp með
þehn Jónina—Mrs. Reykjalín, kona
Friðriks Reykjalínis frá Mountain í
N. I>ak.—dóttir EMzabetar og stjúp-
dóttir Snjólfs, og var hann henni
ekki síðri en sínum eigin börnum,
og er þá mikið sagt, þó ekki ofmik-
ið. Snjólfur var sérlega bamgóður
maður og skyldurækinn heimiliisfað-
ir; enda var hann það í hvívetna,
Safnað af Jónasi J. Hvinford, að
MarkerviMe og Red Deer.
Séra Pétur Hjálmsson......$1.00
I. M. Johnson................50
G. E. Johnson............. 1.00
G. Stephenson................50
J. Benidictsson.............. 50
Mrs. J. Benidictsson...........50
Miss Helga J. Benidictsson .. .25
Miss Fjóla J. Benidictsson.....25
B. Björnsson.............. .. .50
A. J. Ohrfetvinason............25
S. EinarsSon.. .1..............50
G. Thorlacksson............. 1.00
Mrs. G. Thorlacksson...........50
Mr. og Mrs. B. G. Thorlaksson 2.00
Stephan Maxaon.............. 2.00
G. Jóhannsson............... 2.00
Gestur Jóhannsson........... 1.00
H. J. JÓhannsson............ 1.00
J. P. Bardal...................50
Mrs. H. Hillman................25
Mrs. L. Davfðsson..............25
H. B. Hillman..................25
Pétur G. Hilknan...............25
T. A. Olson .... ..'...........50
Joihn Hillman, Evarts..........50
Mrs. Th. Eymundsson, Evarts .75
JÓh. Bjarnason.................50
E. G. Eiríksson............. 1.00
S. Benidictsson............. 1.00
Mrs. Kr. Sigurðsson............50
Jón Svoinsson............... 2.00
B. Slenihan.sson...............50
Mrs. H B. Bardal...............50
Ben. ól. Húnford...............50
G. Björnsson...................50
Mrs. G. Björnsson..............50
B. G. Björnsson................50
Miss G. Björnsson..............10
Oh. Christinssom............ 1.00
H. F. Christtnsson.............50
Stephan .Tohrt'Son.............50
Stephan G. Stephansson.........50
,T. K. Stephan--son............25
Sigtr. Jóhann^son........... 1.00
Kristjián .Jóhannason, Innisfail 1.00
A. K. Sigurðsson...............50
O. Sigurðsson............... 1.00
Ohris. Johnson.................50
Mrs. C. Johnson .. ......... 1.00
S. Jolinson....................50
Mrs. S. Johnson................50
J. A. S. Johnson...............50
N. S. Johnson..................50
Jos. Stephanson, Innisfail.. .. 1.00
Árni Pálsson................ 1.00
H. G. Eiríksson................50
G. Brandsson...................50
B. L. Björnsson............ .25
Mr. og Mrs. J. J. Húniford .... 5.00
Bjarni Th. Húnford.......... 1.00
llh. John Húnford........... 1.00
Stephan G. Hiirnford........ 1.00
H. Haifstein Húnford...........35
Jónas Th. Húnford..............35
Miss S. B. Húnford.............35
Mtss H. S. Húnford.............35
Samtals.........$50.00
EINMITT NO er bezti tími að
gerast kaupandi að Heims-
kringlu. Frestið því ekki til
morguns, sem þér getið gert í dag.
Slíkt er happadrýgst.
Kristveig Jóhannesdóttir Björn-
son var fædd 30. nóv. 1849 að Hey-
dalsis'eli í Hrútafirði á íslandi. Hún
ólst upp með foreldrum sínum, Jó-
hannesi og HelgU, til fullorðinsára.
Eitt eða tvö ár var hún vinmukona
hjá Jöni á Einfætingsgili í Bitru
(um mörg ár bóndi að Mæri við
Mountain, N.D.). Þar kynitilst hún
og 'giítist Hansi ólafssyni (Olson).
Mcð bónvim fór hún að Hvoli i Saur-
bæ í Dalaisýslu og voru þau þar um
mokkur ár hjá Indriða, syni Gfela
sagnfræðimgs. Þaðan fluttust þau
hjón til Ameríku 1876, norður að
Gimili í Nýja Islandi og námu larid [
skamt frá hænum. Sama árið litlu !
fyrir jól lézt Hans úr bólunni, scm
þar geisaði um þær mundir. Þeim
hjónum hafði orðið þriggja harnn!
auðið, en öll dóu þau ung á undan
föðurnum—eitt heima á íslandi og
tvö í Ameriku. Eftir þo'.ta voða á-
fali, mun hugur Kristveigar 'hafa
síefnt heim til ættjarðarinnar. En
svo virðfet sem örlögin hafi ætlað
lienni aðra leið, því skömmu þar á
eftir inætti hún Sigurði Jósua
Björnssiyni, )iá voiikum, á þann hátt,
að Iækmir sá, er s'undaði Sigurð,
fékk lrona til að annast ihann í leg-
unni. Var það upphaf viðkyntiing-
ar þeirra og miunu þau hafa gift sig
1878. Dvöldu þau um skeið í Winni
pog, en fluttu tid Norður Dakota ár-
ið 1880 og námu land á Sandliæðun-
um milli Akra og Hallson. Þar
dvöldu þau um sjö ár. Þaðan flutt-
lust þau til Alberta—voru víst m'eð
fyrstu l'andnomuim þar, en síðar til
Brit. Oolumibiu og Jiaðan til Blaine
í Washington-ríki. Frá Blaine fór
Kristveig með sonum sínuin til Mt.
Vernon, Wash., en dvaldi þar aðeins
skamma stund. Síðustu tvö eða
þrjú árin var hún í BeUingliam og
þar lézt hún 13. niarz 1918, en var
jörðuð í Blaine 17. s.m. að viðstödd
um fjölda manns, fjórum börnuim
og jafnmörgum tengdabörnum.
í síðara hjónabandi eignaðist
Kristveik tvo sonu og fjórar dætur.
Dætumar eru: ETÍn Huliman, Krist-
ín Robinson, Lily Franske (allar lif-
andi) og Helga Fox, dáin fyrir tæpu
ári síðan. Synimir eru: Sigurður
giftur og Skapti ógiftur (nú í kaf-
bátaliði Bandariíkjanna í New Lon-
don, Conn.). ö'Il vora þau er lifa við
Til þeirra, sem
auglýsa í Heims-
kringlu
Allar samkomuauglýslngar koata 2f>
ets. fyrir hvern þumlung dálkslenk«iar
—í hvert skifti. Knfgin auglýsinff tekin
í bla'Siö fyrir minna en 26 cent.— Borg
lst fyrirfram, nema öCru víst sé urn
samiTS.
ErfiljótS og œfimlnningar ko.sta 15c
fyrir hvern þuml. dálksiengdar Ef
mynd fylgir kostar aukreitís fyrir tU
búning á prent ‘'photo eftir stce*rð —
Borgun vertVur at5 fylgja \
Auglýsingar, sem settar eru i blaöíb
án þess ati tiltaka timann sem þser eiga
atS birtast þar, verlía ab borgaat upp að
þeim tlma sem oss er tilkynt aö taka
þær úr blaóinu.
Allar augl. veróa ati vera komnar á
skrifstofuna fyrir kl. 12 á þriðjudag til
blrtlngar i blaðinu þá vlkuna.
The VfkliiK Pre»fi, Ltd.
W/f * * ___ • ©eT" Þér hafiö meiri ánæg;ju
IbIFITI /tHílPO'l/) af blaöinu yöar, ef þér vitiö,
iTiVU 1 meö sjálfum yöar,afc þér haf-
iö borgaö þaö fyrirfram. H vernig standiö þér vjö Heimskringlu ?
Upplýsingar óskast.
Heimskringla þarf að fá að vita um núverandi
heimilsfang eftirtaldra manna:
Th. Johnson, síðasta áritan PorL la Prairie, Man.
Jón Sigurðsson, áður að Manchester, Wash.
E. O. Hallgrímsson, áður að Juneberry, Minn.
Miss Arnason, áður að Wroxton, Sask.
S. Davidson, áður að 1147 Dominion str., Wpg.
Mrs. W. L. Thomas, áður að Kimberley, Idaho.
Hjörtur Brandsson,' áður 9318 Clarke St. Edmonton.
Steindór Árnason, áður að Wild Oak, Man.
Lárus Bjarnason, áður Cortland, Nebrasca.
Þeir sem vita kynnu um rétta áritun eins eða fleiri af
þessu fólki, eru vinsamlega beðnir að tilkynna það á
skrifstefu Heimskringlu.
THE VIKING PRESS, LTD.