Heimskringla - 09.05.1918, Blaðsíða 4

4. BLAÐSIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 9. MAI 1918
HEIMSKRINGLA
(StnfnaV 188«)
Knmur út & hverjum Fimtuderi.
tttgefendur og eigendur:
THE VIKING PRESS, LTD.
VerS blaSeins í Canada og BandaríkJ-
unum Í2.00 um áritS (fyrirfram borgali).
Bent tH íslands $2.00 (fyrirfram borgati).
Aliar borganir sendist rátSsmanni blatSs-
lns. Póst etSa banka ávísanlr stílist tll
The Vlking Press, Ltd.
O. T. Johnson, ritstjóri
S. D. B. Stephanson, ráðsmaSur
Skrlfstofa:
T*S 9HERBHOOKK STKEET., WIKNIPEO.
P.O. Bni 8171 Talalml Garry 411«
WINNIPEG, MANITOBA, 9. MAI 1918
Skattlögin nyju
Hon. A. K. McLean, vara-fjármálaráðherra
sambandsstjórnarinnar, flutti á þriðjudaginn
var þá eftirminnilegustu og þýðingarmestu
fjármálaræðu, sem haldin hefir verið á Can-
ada þinginu síðan samibandið hófst. Eftir þá
ræðu þarf enginn að ganga að því gruflandi
lengur, að Canada eigi nú í stríði—blóðugu
stríði. Heljargreipar hinnar ægilegu verald-
ar styrjaldar eru nú teknar að gera vart við
sig hér í landi á sama hátt og í öðrum stríðs-
löndum.
Hingað til hefir Canada farið varhluta af
ýmsum þröngkosti, sem önnur lönd — t. d.
England og Frakkland — hafa átt við að búa.
Tilfinnanlegur matvöruskortur hefir ekki gert
vart við sig hér að svo komnu, og engin mat-
vara því verið skömtuð eða mæld úr hnefa.
Verð á allri matvöru hefir að vísu hækkað að
miklum mun, en samfara þessu hefir átt sér
stað hlutfallsleg verðhækkun á öllum lands-
afurðum og öll verkalaun einnig hækkuð að
miklum mun. Þrátt fyrir alt og alt hafa kjör
Canada þjóðarinnar yfir höfuð að tala því
verið ólíkt betri en hinna stríðsþjóðanna, og
þetta um leið haft þær óumflýjanlegu afleið-
ingar, að margir hér hafa eins og átt bágt
með að átta sig á því, að þjóð þessa lands
gæti í raun og veru verið þátttakandi í stór-
kostlegu veraldar stríði. Hefir þetta birzt á
margvíslegan hátt; í baráttunni gegn her-
skyldu, óánægju við stjórnina og mörgu
öðru.
Sem betur fer hefir þessum mönnum þó
farið fækkandi upp á síðkastið, og nú er svo
komið, að augu allra hljóta að opnast fyrir
alvarleik yfirstandandi tíðar. Þjóðhollum
þegnum þessa lands hlýtur að vera augljóst,
að þrátt fyrir þungar þrautir og örðugleika,
sem ætíð eru stríðum samfara, dugar nú
hvorki að hika né hopa. Hervaldið þýzka,
er nú ógnar alheimi, verður ekki sigrað með
orðaglamri, aðfinslum eða óánægju—skylda
allra góðra Canada borgara er því að leggja
sig alla fram í framkvæmdum og starfi mál-
stað þjóðarinnar til liðs. Enginn má mis
móðinn þó slagurinn harðni—það reynir ekki
á hreysti kappans fyr en á hólminn er komið.
Nú þarf meira að gera en moka hermönn-
unum á vígvöllinn; það þarf að standa vel
og drengilega með þeim og sjá um að þeir
líði engan skort og vanhagi ekki um neitt er
þeir þarfnast. Eftir því sem herinn stækkar,
fara þarfir hans eðlilega vaxandi og við þetta
verða útgjöldin meiri og meiri. Á herðar
stjórnarinnar fellur að mæta þessum auknu
útgjöldum með þeim ráðum, sem heppilegust
eru skoðuð og affarasælust, en á herðar allra
einstaklinga þjóðarinnar Iegst sú skylda, að
ljá stjórninni eindreginn stuðning — hverjar
svo sem skoðanir þeirra eru í stjórnmálum.
Núverandi sambandsstjórn Canada er banda-
lagsstjórn tveggja áður andstæðra flokka,
kosin með því markmiði að stýra fleyi þjóð-
arinnar gegn um brim og boða stríðsins.
Samkvæmt skýrslu vara-fjármálaráðherr-
ans verða útgjöld Canada fyrir 1918 í alt
$980,000,000. Af þessari upphæð fara
$420,000,000 í stríðskostnað, $330,000,-
000 í útgjöld hér heima fyrir, en $423,000,-
000 brezku stjórnarinnar. Árstekjur Canada
þetta ár verða $700,000,000, að meðtöldu
sigurláninu og öðru, og upphæð þá, sem vant-
ar ($280,000,000) til þess að mæta út-
gjöldunum, verður að fá með Iántökum bæði
hér heima fyrir og annars staðar. Að upp-
hæð þessi er ekki hærri og árstekjurnar svo
miklar orsakast að miklu leyti af hinum aukna
tekjuskatti, sem nú er í vændum, og auknum
skatti á gróða verzlunarfélaga — eða anðfé-
laga með öðrum orðum. Sömuleiðis verða
lagðir nýir stríðsskattar á ýmsar vörur, svo
sem tóbak, vindla og sígarettur, kaffi og te,
svaladrykki og eldspýtur, og hefir þetta þær
óumflýjanlegu afleiðingar, að vörur þessar
Hljóta að stíga töluvert í verði. Einnig hafa
nýir stríðsskattar verið lagðir á kvikmyndir,
gullstáz, bifreiðar, talvélar og fleira.
Tekju- og gróða-skattar, skattar á tekjum
auðmannanna og gróða auðfélaganna, eru
nú orðnir hærri hér í Canada en í Bandaríkj-
unum, þó ekki muni þetta miklu. Sýnir þetta
ljóslega þann vilja stjórnarinnar hér, að á
herðar hinna auðugu falli sem stærstur skerf-
ur til stríðsins. Eftirfylgjandi tafla sýnir
hvað mikið þeir verða nú að borga undir
hinum nýju skattlögum og hvað þeir borguðu
áður:
Tekjuskattur á ógiftar persónur og barn-
lausa ekkjumenn eða ekkjur.
Skattur Skattur
Tekjur: áður nú
$ 1,600 $ 10
2,000 .... $ 20 30
2,500 .... 40 50
3,000 .... 60 70
4,000 .... 100 110
5,000 .... 140 150
6,000 .... 180 190
7,000 .... 240 300
8,000 .... 300 410
9,000 .... 360 520
10,000 .... 420 630
11,000 .... 530 1,540
12,000 .... 640 1,850
13,000 .... 750 2,060
14,000 .... 860 2,270
15,000 .... 970 2,480
16,000 .... 1,080 2,690
17,000 .... 1,190 2,900
18,000 .... 1,300 3,110
19,000 .... 1,410 3,320
20,000 .... .... .... 1,520 3,530
Tekjuskattur á allar persónur aðrar.
Skattur Skattur
Tekjur áður nú
$ 1,500
2,000
2,500 $ 10
3,000 20
4,000 .... $ 40 60
5,000 .... 80 100
6,000 .... 120 140
7,000 .... 180 250
8,000 .... 240 360
9,000 .... 300 470
10,000 .... 360 580
11,000 .... 470 1,490
12,000 .... 800 1,800
13,000 .... 690 2,010
14,000 .... 800 2,220
15,000 .... 910 2,430
16,000 .... 1,020 2,640
17,000 .... 1,130 2,850
18,000 .... 1,240 3,060
19,000 .... 1,350 3,270
20,000 .... 1,350 3,270
ÖIl verzlunarfélög landsins, með höfuð-
stól frá $25,000 til $30,000 og sem undan-
þegin voru frá gróðaskatti áður, verða nú að
borga 25 % af öllum gróða, sem fer yfir
10%.
Corporation skattur er aukinn frá 4% til
6%.
Á hinar ýmsu vörur o. fl. er lagður skatt-
ur sem hér segir:
Tóbak — innanlandstollur tvöfaldaður;
hækkaður skattur á vindlum, sígarettum og
erlendu laufi; fimm centa innanlands-tollur
lagður á tóbakslauf ræktað í Canada.
Te—áður tollfrítt, nú 10 centa tollur á
hvert pund.
Kaffi—brezkur forgöngutollur (preferen-
tial tariff) aukinn í 5 cent á pundið; vana-
legur tollur 7 cent á pundið.
Svaladrykkir — skattur aukinn í 40 % á
svaladrykkjum er útheimta malt eða korn í
tilbúningi.
Svefnvagna-skattnr—á verð horgað fyrir
rúm í svefnvögnum legst 10% skattur og
aldrei,sé skattur sá minni en 25 cent. — Á
sæti í stofuvögnum (parlor cars) er skattur
hækkaður frá 5 centum upp í 10 cent.
Á eldspýtur er nú lagður innanlands tollur
-eitt cent á hverjar hundrað.
Spil — 8 centa tollur á hvern pakka.
Kvikmyndir—5 centa tollur lægst á hvert
fet í kvikmynda-Iengjum.
Á alt gullstáz legst 10 centa innanlands-
tollur.
Bifreiðir—10% tollur á söluverð, hvort
heldur þær eru tilbúnar hér í Canada eða er-
lendis. Sami tollur legst á talvélar.
Breytingar þessar fengu beztu undirtektir
á þinginu og var engum mótbárum gegn þeim
hreyft. A. R. McMaster, þingmaður frá
Brome kjördæmi, fann stjórninni til foráttu,
að hún hefði ekki afnumið með öllu toll af
landbúnaðar verkfærum. Spor í þessa átt
hefði verið stigið, er tollur var numinn af öll-
um dráttvélum, sem seldar eru á $1,400 og
þar fyrir neðan, og kvað hann sjálfsagða
skyldu stjórnarinnar að halda hér áfram unz
öll landbúnaðar verkfæri bænda Væru tollfrí.
Ekki var þessum aðfinslum hans þó mikill
gaumur gefinn á þinginu, enda hafa flokkarn-
ir komið sér saman um það að leggja öll á-
greiningsmál upp á hylluna, meðan stríðið
varir.
Ljótar hliðar stríðsins
helga
(Þýtt úr “Lit. Dig”)
Ekki með óvináttu, heldur með opnum
örmum var tekið á móti herfylkingum Breta,
þegar þær gerðu innreið sína í borgina Jerú-
salem, og öllum fréttum kemur saman um, að
síðan hafi alt breyzt til betra í borginni helgu.
Líðan fhúanna er betri og borgin þrifalegri
og kyrlátari en áður. Hvernig ástandið var
undir herstjórn Tyrkja getum vér dæmt af
ritgerð einni í blaðinu E1 Kowkab, sem gefið
er út í Jerúsalem. Höfundur ritgerðar þess-
arar heitir Khalil Bidas, á heima í Jerúsalem
og er þar vel þektur. Meðal annars segir
hann
“Þegar Tyrkir slógust í stríðið, voru allir
þegnar óvinaþjóða þeirra tafarlaust gripnir
og hneptir í varðhald — konsúlar, prestar og
kaupmenn, sem margir voru búnir að vera
hér búsettir í fjölda mörg ár. Nú var þeim
hrúgað saman sem glæpamönnum, síðan
fluttir til Damaskus og þaðan dreift yfir
norður Syríu og Antoliu. Voru þessir ógæfu-
sömu þegnar bandaþjóðanna skoðaðir stríðs-
fangar og um leið talið viðeigandi að láta þá
mæta allri hörku og illri meðferð. Voru þeir
látnir þola allar hugsanlegar þjáningar og
reið þetta mörgum að fullu, er ekki voru Iík-
amlega nógu hraustir til þess að standast
lengi drápsaðferðir þær, sem sérkennilegar
eru Tyrkjum og þeir mestu snillingar að fram-
fylgja.
Skömmu síðar voru allir biskupar, æðri og
lægri, og aðrir forvígismenn kristnu kirkj-
I unnar einnig fluttir burtu undir því yfirskyni,
að þeim þyrfti að forða áður óvinirnir kæmu.
Alt þetta var gert til þess að skelfa þá Múha-
meds trúuðu og hvetja þá þannig til þess að
styðja ‘stríðið helga’—er svo var nefnt—og
var ekkert sparað, sem blásið gæti að neist-
; um trúar ofstækis þeirra.
Tyrkneska stjórnin lokaði undir eins öll-
um skólum og góðgerðasofnunum, sem sett-
ar höfðu verið á fót fyrir tilstilli Englands,
Frakklands og Rússlands, og einnig Italíu og
Ameríku síðar. Ekki voru tyrknesku herfor-
ingjarnir heldur seinir að láta greipar sópa
um kirkjurnar og skólahúsin og stela þar öllu
verðmætu, sem hægt var hönd á að festa.
Ef þeir hefðu látið sér þetta sér nægja og
geymt hina stolnu muni vel, þá hefði atferli
þeirra verið skiljanlegra — en slíku var ekki
að fagna. Létu þeir meira að segja alveg af-
skiftalaust, er hermennimir og skríllinn voru
að tæta til agna bóka- og forngripasöfnin og
svo að selja ýmsa ómetanlega muni við opin-
ber uppboð fyrir smáræði.
Sömuleiðis lokuðu Tyrkir án tafar öllum
nunnuklaustrum og hröktu nunnurnar burt úr
borginni. Var þá umkomulausu börnunum
dreift í allar áttir, sem þessar hjartagóðu
konur höfðu tekið að sér og sem ekki þektu
aðra foreldra en þæjr.”
En ekki virðist þetta ‘helga stríð” Tyrkj-
anna hafa hlotið mikið fylgi á meðal þeirra
Araba, sem þarna voru og er að heyra sem
þeir hafi verið mjög ófúsir að taka til vopna
trúar sinnar vegna. Um þá kemst Khalil Bid-
as þannig að orði
“Stjórnin reyndi af ítrustu kröftum að
blása að trúarofstæki þeirra og koma þeim til
þess að skoða þetta ‘helgt strfð’ (jahad).
Tjáði hún sig fúsa til þess að veita móttöku
og aðstoða við myndun þeirra herdeilda, sem
samanstæðu af þeim ‘hetjum trúarinnar’, er
byðu sig fram sjálfviljuglega. En áskorun
þessi bar engan árangur, því Aröbum varð
ekki að vegi að bjóða sig fram. Þeir gengu
ekki gruflandi að óeinlægni stjórnarinnar og
vissu vel, að nú vær engan veginn um neitt
trúar-stríð að gera, heldur hefði stríði þessu
verið hrint af stokkum af Þjóðverjum. Bækl-
ingum útbýtti stjórnin í allar áttir, sem allir
fjölluðu um ‘stríðið helga’, og þannig reynt
að blása elcinóði og vígahug í íbúana. Flagg
sem átti að vera ‘heilagur herfáni spámanns-
ins’, var borið frá einum stað til annars. Áð-
ur Iangt leið var komið með flagg þetta til
Jerúsalem og urðu allir íbúarnir að fara til
móts við það, þó flestir þeirra gerðu það sár-
nauðugir, því þeir gengu ekki í neinni blindni
um þann tilbúning tyrknesku stjórnarinnar,
að þetta væri merki og herfáni spámanns-
tt
ms.
Ástand blaðanna á þessum stöðvum hefir
vissulega verið aumkuparvert. Um það segir
höfundurinn:
“Rithöfundar skrifuðu þá í Syríu-blöðin,
sem listfengir mjög virtust að setja saman
lygar og skapa fréttir. Oss var sagt, að kon-
ungurinn í Hedjas hefði flúið til Mekka og
væri hann kominn á flæking og vonarvöl —
Arabar allir væru búnir að skilja við hann og
fylkja sér undir merki soldánsins. Soldán
Egiptalands væri flúinn frá Cairo
, og tyrkneskir hermenn væru nú á
hælum hans, í þeirri von að geta
náð honum áður hann kæmist a
stað til Evrópu sem flóttamaður.
Lygasögur nójf&r voru líka á reið-
um höndum um stríðið í Evrópu.
I byrjun stríðsins var sagt að Þjóð-
verjar hefðu tekið París og var þá
mikið um dýrðir á meðal Tyrkja
og Þjóðverja í héruðum vorum og
þetta haldið hátíðlegt með veizlu-
höldum og margvíslegum gleðilát-
um. Zeppelinarnir þýzku áttu að
vera að leggja Lundúnaborg í
rústir og íbúarnir þar lagðir á
flótta í allar áttir. Hindúar, Afgh-
anar og Persar áttu að hafa sagt
Bretlandi og Rússlandi stríð á
hendur og íbúar Morocco ag Al-
geriu að vera að snúast gegn
Frökkum, Sennussi íbúarnir gegn
Itölum og Mexicomenn gegn Banda
ríkjunum.”
Og í ofanálag við þessar lygar
fylgdi herstjórn Tyrkja í Jerúsalem
sem annars staðar sú versta harð-
stjórn, sem hugsanleg er. Eignar-
rétturinn var oft fótum troðinn og
íbúarnir látnir sæta þrælslegri
meðferð.
Sízt er því að undra, þótt miki
breyting ætti sér stað í Jerúsalem,
þegar Bretar og bandamenn tóku
þar við yfirráðum.
-------o--------
Landar í Sayreville
Eg dvaldi í Sayreville um þriggja
mánaða tfma í vetur, og nú, þegar
eg skrifa línur ipassar, er eg ekki
langt þaðan. En af því eg man ekki
til >að cg hafi >séð mikið minst á ihima
fáu landa, sem þar eiga heiina, né
Jieldur tel líklogt, að svo verði f ná-
ínni framtíð, ætla eg að geta stutt-
lega þeirra, sem mér er kunnuga.st
um.
SayrevilJe er f New Jersey ríkinu,
sem er andspænis New York borg,
hinumegin við Hudson fljótið, og
miá eiginJega teljast einn ihluti henn-
ar. SayreviUe er einkennilegur bær
að því leyti, að bæjarstæðið er afar-
stórt umniáls, en bygðin í mörgum
hfverfum, ifiestum srriáum, og eyður á
milli. Eifct hverfið þó imikiu stærst.
l>egar Landar fluttu þangað fyret,
mun bygðin ekki ihaifa verið rnjög
mikil, og aðaJ atvinnuivegurinn hafa
verið tiígulsteinsgerð. Fyrir henni
stóð félagið Sayreville & Fisher, og
sfcundar það sarna ifélag hana enn í
stórum stíl og veitir ifjölda manns
atvinnu. Mun bærinn draga nafn
sitt af íéJagi þessu. Á milli hverf-
anna, og uinhverfis, er alt útgrafið,
þar sem leirinn hefir verið tekinn
í bígulsteinana. En auk nefnds fé-
lags hafa nú á síðari árum risið þar
upp önnur stór afcvinnu íyrirtæki.
Heizt þeirra eru tvö púðurgerðar fé-
lög (annað þeirra er hið nafnkunna
Du Point íéiag); Er ekki of mæJt,
að þessi þrjú félög séu aðal undir-
staðan, sem bærinn stendur á, því
lanigflestir bæjarbúar vinna við eitb-
hverb þeirra.—• Annað einkennilegt
við Sayreville, og aðra nálæga bæi,
er það, hvílíkur feikna sægur þar
er af slavnoflkum þjóðflokkum, eink-
um Pólverjum og Rússum; auk þess
margt af ítölum, Grikkjum og Gyð-
ingum, og eigi allfáir Pjóðverjar.
Landar munu fyfst hafa flutt til
Sayreviile milli 1880—90, og á þeim
árum verið þar fleiri en nokkru
einni síðar. Eibthvað uim 20 fjöl-
skyldur, og allmargir einhleypir
menn munu hafa verið þar um eitt
skeið, eða rúmlega 100 alls. Höíðu
Ijandar undanbekningarlítið — eða
undantekningarlaust — allir at-
vinnu ihjá félaginu' Sayreville &
FLsher, og hafa sumir þeina unnið
þar alla tíð síðan, eða um 30 ára
skeið, og vinna enn.
Sá er fyrstur settist þar að, var
vfefc Viilhjálmur (Sigurðsson minnir
mig). Hann flubtist þangað fiá
Stóra-Hólmi í Leiru á Suðurnesjum
(séra Sig. Ólafsson í Blaine vestra er
frændi þess fólks og á fleiri frændur
í Sayreville). l>að hefir líklega ver-
ið um 1886 að hann flubtist vestur.
Ári síðar, cða tveiim, kom íleira af
fólki hans og ýmsir aðrir, ibæði fjöl-
skyldur og einhleypt fólk. Var það
alfefcór hópur og þó flest af Suður-
nesjum. I>á um það leyti munu
Landarnir iflestir hafa vcrið í Sayre-
ville. Félagið Sayreville & Fisher
veitti 'körium ölium abvinnu og sá
fólki tfyrir húsnæði, en þröngt
máttu þó sáttir sitja. Mangar fjöl-
skyldur urðu l>á að hafa aðsefcur í
sama Ihúsinu og lítið var um hús-
búnað eða búshluti. Ein konan
hafði flutt imeð sér dáíitla sbeinolíu-
vél (“kaffimastofnu”) og gokk hún
inanna á milli allan daginn. Héfir
hún verið sannnefnt þarfaþing og
augasfceinn aiira kvenmanna. Ekki
DODD'S NÝRNA PILLUR, góðu
fyrir allskonar nýrnaveiki. Lækna
gigt, bakverk og sykurveiki. Dod<Fa
Kidniey Pilfe, 50c. askjan, sex öskj-
ur íyrir $2.50, hjá öllum lyfsöluxa
eða frá Dodd’s Medicine Oo., Ltd,
Toronto, Ont
var nú heldur kaupið ýkja-ihátt, er
karlmenn fengu. Eitthvað rúinur
dollar ($1.12?) >á dag fyrir erfiða
vinnu, og jaifnvel minna að vetrin-
um. Samt fanst fólki þessu það dýr-
mæbt að fá sfcrax vinnu, og tatoa má
einnig tiiiit til þess, að dollarinn
var drjúgur f þá daga. Og eins og
eg gat um áður, þá vinna sumir
þessara inanna ihjá sama félaginu
þann dag i dag, en nú er kaupið
æði mikið hærra, og þó segja þeir
að þeitm finnist okki verða mikið
meira úr þvi nú en áður. En nú
gera menn víst Jfka alment kröfu
til meiri þæginda og betri aðbúnað-
ar á allan hátt, en þá var gert. I>ær
fjöfekyldur, sem nú eru í Sayrevilde,
eru al'lvel staddar efnalega, það eg
frekast veit, og eiga flestar (eða all-
ar) lagleg íbúðarhús og snofcur
helmilL >Skal og nú fceJja þær upp,
eftir því sem eg inan ibezt:
1. Tómas Gunnarsson og Ingibjörg
Vilhjálmsdóttir. Hann er bróðir
Þorsteins lögregluþjóns í Reykjavík
og þeirra systkina (Magnús Gunn-
arssonar o. fl.l, en hún er dóttir Vil-
hjáims frá Stóra-Hólmi, sem áður er
nefndur. I>au eiga uppkomin börn
og gift.
2. Felix Þórðarson og Sigríður
Loftsdóttir. Hann er ættaður úr
Ijandeyjuim og er íöðunbróðir Þórð-
ar Guðnasonar (frá Ljótarstöðumq
kennara í Hafnarfirði, en hún «r
ætfcuð af Miðnesi suOur. Þaðan er
margt gott fólk komið eins og t.d.
eg, sem rita línur Jæssar.—Þau eiga
tvær dæfcur giiftar.
3. Hákon Þorsteinsson og Katrín
Pétursdóttir. Bæði æfctuð úr Bong-
arfirði syði'a. Fluttu vesbur frá
Steinurn í >Sta5holfcstungum, en þar
bjó þá ihöfðinginn Þorbjörn Ólafe-
son og kona hans Krisbfn. Pébur
faðir Kristínar er enn á lífi og á
hetmUi hjá syni sínum Krfetjáni
(Johnson) nálægt Hayland P.O. í
Mantoba. — Þau éiga uppkomin
börn og sum gift.
4. Guðmundur Steindórsson og
Solveig Einarsdóttir. Þau áttu áð-
ur heiima í Biskupstungum, nálægt
Geysi, og eru æbtuð þaðan úr Tung-
unuim, eða Grímsnesinu. Þau ciga
uppkomin börn, sum gift. Dvöldu
þau hjón víst um eibt skeið f Winni-
pog, en fluttu ausbur aftur.
5. Þorsteinn Björgólfsson og Guð-
rún Jónsdóttir. Bæði ættuð úr Út-
Landeyjum. Hann ófet upp á
Skeggjastöðum en hún er fá Atourey.
Þau eiga 4 börn og er eJzta þeirra
innan við tvftugt.
6. Sigurður Jónsson og Sigurbjörg
Felixdóttir. Hún er dóttir hjónanna
nr. 2 hér að ofan, ifædd á íslandi, en
kornung, er þau flufctu vestur. En
Sigurður er isonur Jóns heitins, sem
aU-lengi var kaupmaður f Borgar-
nesi, og ýmtet kendur við þann
stað eða Akra. Það eru ekki mjöig
mörg ár, wíðan Sigurður flutfci vcst-
ur, en var áður aUmörg ár við vorzl-
un í Reykjavík og verzJaði sjálfur.
Þetta eru þá fjölskyldunnar, en
auk þeirra eru þar nokkrir ein-
hleypir menn, öðru hvoru um lengrí
eóa -skdmmri tíma. Ein íisienzk kona
(ifædd á íslandi) er þar einnig bú-
sett, sem gift er hérlendum manni
af frakkn&kum ættum. Hún heifcir
Anua og er dóttir Emiis Hall, sem
Jengi var verzlunanmaðUr í Reykja-
vík, Koflavfk og vfðar, og kannast
iniargir við hann. Foreldrar hennar
eiga heima í næsta bæ, er Soubh
River neíniist. Nokkrir landar eru
á vfð og dreif í nálægum bæjuui,
sem áður áttu heiina f Sayreville.
En unga fðlkið, sem hér hefir alfet
upp og seíðan glfet, hofir langflest
valið .sér rnaka af öðrum þjóðflokk-
um, og af bömum ViIhjáJmis heitims
frá Stóna-Hóimi munu nú þær Ingi-
björg (sjá nr. 1) og Sigríður, gift
hérlenduin inanni, vera hér vastan
hafs. Sum flubbu heim attur, en 'hin
eru dáin.
Um MÍðasbliðin aldiamót var fe-
lenzkur presbur um tíma f Sayre-
viiie. Það var séra Runólfur Run-
(Framhald á 5. bls.)