Heimskringla - 31.03.1920, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 31. MARZ 1920.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐálÐA
an á stríSmu stóS, stöSvaSist öU um
L . j
Verkalaun og vinna.
I Hkr. 1 0. marz er ofurlítil grein
meS þessari yfirskrift, sem mér
finst eg ekki geta leitt hj á mér aS
aííhuga svolítiS, jafnvel þó höfund-j
ut hennar virSist aS blygSast sín
ifyrir aS gangast viS faSerni aS
iþessu eftirtektarverSa sálaraf-
kvæmi sínu, því samvizku sinnar!
vegna htfir hann ekki getaS undir-|
rítaS hana meS sa'nu rétta nafni,
iieldur "Gamall verkamaSur”.
Enda er þaS liítil furSa, því maS-
urinn virSist ekki hafa minstu ögn
aif viti á því máli, sem hann er aS
©krifa um. Hann segir aS starf
iiiennara sé "letingjaverk, aSeins 6
stunda vinna á dag og hún létt”.
G. V. hefir aS líkindum eddrei
genígþS á skóla, því síSur veriS
kennari. Veit iþess vegna ekkert
um þaS, hvort kennaraustarfiS er
létt eSa erfitt. Hann álítur aS á-
reynsla á heilann sé léttbærari en
órteynsla á útlimi líkamans. Eg
hefi ekki veriS kennari. en eg veit
r ógu mikiS um þaS til þess, aS
álita aS til daemis kennari viS
sveitaskóla, sem hefir frá 20 til 40
'böm aS kenna, í 8 bekkjum, meS
mismunandi námsgáfum, mismun'
andi lyndiseinkunnum og upplagi
og mismunandi uppalin, hafi alt
annaS en öfundsverSa stöSu. G.
V. hyggur aS dagsverki kennarans
aé lokiS, þegar kenslutími dagsins
er á enda. ÞaS sýnir ljóslega hve
lítiS hann veit um starf kennarans.
Kennarintl þarf auk kenslunnar aS
semja yfirlit yfir nám hvers einasta
neonanda yfir hvern dag, búa út J
ttkýrslur yfÍT starfiS, draga saman
verkefni fyrir næsta dag og ýmis-
legt ‘fleÍTa viSkomandi starfinu.
AJt þetta útheimtir mikinn tíma.
ÞaS helfir áSuT veriS bent á þaS í ^
HBtr., hvaSa tíma og fjármunum
kennarinn verSur aS eySa til þess
nS öSlast þá mentun, sem lög j
landsins heimta aS þeir hafi til þess
aS geta orSiS kennarar. En freim
hljá því atriSi gengur G. V. þegj-
amdi og virSir aS vettugi.
Ekki tekst G. V. betur, þegar
hann er aS skrifa um kaup verka-
manna og dýrtíSina. Þar segir
hann: “En svo er ekkert vit í þessu
kaupi”. Þessari staShæfingu er
slegiS út í loftiS, án þess aS gera
minstu tilraun til aS rökstySja
hana. Ekki eitt einasta dæmi fært
til samanburSar á kaupi og lífs-
framfærslukostnaSi verkamanna í
fortíS eSa nútíS. Eg legg hér
fram fáein dæmi til samanburSar á
algengu verkamannakaupi fyrir ná-
lægt 30 árum síSan, og kaupi nú.
Einnig verS á fáum lífsnauSsynjum
þá og nú, til aS sanna aS hlutfalls-
lega viS lífsframfærsu hefir algengt
verkakaup ekkert hækkaS. Fyrir
náJægt 30 árum síSan var kaup
algtengra verkamanna í Winnipeg
írá \2/i til 20 cent um klukku-
stundina. FæSi einhleypra verka-
xnanan kostaSi þá frá 2/i til 4
döllara um vikuna. Bændur borg-
uöu þá 5 til 25 dollara á mánuSi,
eftir því hvaSa árstími Var, aS
undanteknum uppskerutímanum,
þá borguSu þeir 30 til 40 dollara
auk fæSis á öllum tímum. VerS á
kjöti var í Winnipeg fyrir 30 ár-
um 5—15 cent pundiS í smásölu.
HveitibrauS 7 fyrir 25 cent. Sykur
18—20 pund fyrir dollar (eSa því
sem næst 5 cent pundiS). Smjör
10 til 20 cent pundiS. Egg \ 2/i
til 20 cent tylftin. Ætla mætti nú
aS iSnaSarstofnanir landsins halfi
unniS stanzlaust og meS fulllum
krafti og velmegun fólksins veriÖ á
háu stigi, því ekki var hátt kaup
né dýrtíö til hindrunar. En þaS
var síSur en svo; iSnaSarstofnan'
irnar stóSu aSgerSalausar tímurn
saman. Verkafólki lá viS svelti í
bæjum vegna atvinnuleysis, og
baendur voru í sökkvandi skuldum.
K.aup algengra verkamanna er nú,
aS því er eg bezt veit, 40—70 cent
nm kllukkustundina. FæSi ein-
ihleypra manna 10—12 dollarar
á viku. VerS á kjöti 18—45
pundvS. HveitibrauS 12 cent.
Sykur 18 cent pundiS. Sjör 65
til 70 cent pundiS. Egg 45 cent
til 1 dollar tyClftin. Á þessu má
sjá aS kaup hefir því sem næst
fjórfaldast síSan fyrir 30 árum og
lífsframfærsla sömuleiSis
' Væri eg eigandi einhvers iSn-
aSarfyrirtækis, sem þyrfti margt
vinnufólk, dytti mér ekki í hug aS
borga þetta vitleysiskaup,” segir;
G. V. Mikill skaSi er þaS fyrir
heiminn aS G. V. er ekki verk-
smiSjueigandi. Þá mundi hann
hefja verkfall meS því göfuga
augnamiSi, aS halda niSri kaupi
verkamanna. ÖIl stöSvun á verki
er verkfall, hvort sem þaS er gert
af verkveitendum eSa verkþiggj-
endum. Hann mundi gera verk-
falll. En mundi þaS vera þaS
heppilegasta ‘fyrir xnannfélagsheild
ina? Setjum svo aS hann hefSi
iSnaSareinveldi, hverjar yrSu af-!
framleiÖsJa á orustusvæSunum, og ^ ment
svo af því hvaSa ógrynni af vörum
var sökt í sjó og á annan hátt eyÖi-
lagt af völdum stríSsins. Og í
þriSja lagi af samtökum verzlunar-
manna og okrara, sem halda vöru-
"Public ownership cimend-
í N. D., og hlaut sú laga-
grein 12,000 atkv. meirihluta, og
þaS sama dag sem Frazier hlaut
I 7,000 atkv. framyfir. Svo þaS
var ekki þannig, aS bændaflokkur-
inn Væri ekki til staSar meS at-
verSinu eins háu og þeir framast kvæSi sín, heldur hitt aS áhuginn
geta í lengstu lög. ÞaS hefir áSur lyrir lagagreininni var ekki jafn al-
veriS bent á þaS í blöSunum, i ment vaknaSur.
a paö i
bvaÖa ógrynni fjár stríSsokraramir
rökuSu saman á meSan á stríSinu
stóS. Og þeir vilja ógjarnan
hætta því.
AS segja þaS aS dýrtíSin stafi
af hækkun kaupi verkamanna, er
jafn vitlaust, eins og sagt væri aS
blöSin héfSu birt grein eftir G. V.
áSur en hann fæddist. Því dýrtíS-
in byrjaSi mikiS á undan kaup-
hækkuninni. Er því hækkun
kaupsins afleiSing af dýrtíSinni,
en ekki orsök hennar, og hefir rit-
stjóri Heimskringlu áSur bent á
þaS. Miklir framúrskarandi bú'
menn hljóta þeir bændur aS vera,
sem heldur vilja lóta lönd sín
standa óyrkt, heldur en aS borga
sanngjarnt kaup. Og mikii er
HelfSi nú Paui Johnson viljaS
vera sanngjarn, var rétt af honum
aS bera saman þessa atkvæSa-
greiSslu 1918 og lagaákvæSis-
atkvæSagreiSsluna ári seinna. En
svo voru þaS 1 3,000 en ekki 9000
atkv. fram yfir, sem greidd voru
26. júní 1919. Já, League menn
voru 1000 atkvæSum á undan
sjálfum sér. 1 000 atkvæSum öf-
ugri 1919 heldur en þeir höfSu
veriS haustiS óSur, þegar þeir
greiddu atkvæSi meS Public own'
ership greininni.
1 sumar komandi, þegar"Prim-
ary"-dagur rennur upp í þriSja
sinn yfir Non-Partisan League í
North Dakota, mun Paul Johnson
sanna, aS Voraldarritstjórinn er
leiSingarnar? AS l’kindum mundi
honum hepnast aS lækka kaup
verkamanna, og ef til vill aS lengja
vinnutímann. En mundi nokkur
bót ráSast á dýrtíSinni meS því?
Nei, hún mundi aukast. StöSvun
framleiSslunnar mundi gera þurS
vörunnar á markaSinum, sem svo
mundi auka verS hennar( þar sem
alftur á móti stöSvun vinnunnar
mundi lækka verS hennar á vinnu-
markaSinum. Verkamenn yrSu
aS þræla 10----12 stundir á dag,
horaSir og hungraSir og sár-
óónægSir hanga viö verk sitt, gríp-
andi hvert tækifæri tiil aS svíkjast
um. Fjölskyldur þeirra mundu
kaldar, klæSlauSar og svangar, og
hann sjálfur fyrirlitinn af öllum. —
"VerSur er verkamaSurinn laun'
anna,” segir fornt spakmæli. En
þegar talaS er um verkamenn yfir
höfuS, er ótt viS fullgilda verka-
menn, sem eiga heimtingu á aS fá
sómasamlegt kaup fyrir fuJlkomiS
og forsvaranlega af hendi leyst
dagsverk. En svo eru til nokkrir
vesalingar, «em telja sig í flokiki
verkamanna, sem bændur stund-
um skjóta skjólshúsi yfir af hjarta-
gæzku sinni, af því aS aSrir verk-
veitendur vilja ekki taka þá í
vinnu, vegna þess aS þeir álíta aS
þeir geti ekki unniS fult dagsverk.
En bændur geta notaS þá til aS
moka fjós, gefa svínum, bera inn
eldiviS og ýms önnur smávik á
heimilinu, sem eru þarfleg og í
fylsta máta heiSarleg vinnóL, en
sem liSléttingum finst stundum
erfiS, en dugandi verkamönnum
“létt verk og löSurmannlegi".
Þessir “þarfakarlar” eru einatt
mestu dygSaskinn, iSnir, trúir og
húsbóndahollir, en fremur afkasta-
litlir.
G. V. segist cddrei haaf fengiS
800 dali um áriS, hvaS þá meira.
Eftir því aS dæma hefir hann ekki
talist fullgildur verkamaSur í síS-
astliSin 3 eSa 4 ár, þvi á því tíma-
bili hefir lágmarkskaup viS al-
genga vinnu, veriS 3 dollarar og
20 cent á dag fyrir fullgilda verka-
menn, sem gerir aS minsta kosti
960 dollara um áriS og þaS þó
ekki séu reiknaSir nema 300
vinnudagar. Og eg veit ekki bet-
ur en aS bændur haifi borgaS full'
gildum verkamönnum 75 dollara á
mánuSi auk fæSis, sem er ígldi
120 dollara, ef maÖur verSur aS
•fæSa sig sjálfur, og gerir þaS H40
dollara á ári. DýrtíSin segÍT G. V.
aS stafi af of lítilli framleiSslu, er
stafi af styttum vinnutíma og of
iháu kaupi. Allir, sem nokkuS
hafa flygst meS því, er hefir veriS
aS gerast á áíSari árum, vita aS or-
sök dýrtíSarinnar er í fyrsta lagi
afleiSing af hinu nýafstaSna ver-
aldarstríSi, sem olli svo mikilum
byltingum í heiminum aS alt komst
á ringulreiS, og mörg ár munu líSa
áSur en lag kemst á, hvaS sexn
kaupi og vinnutíma líSur. 1 öSru
lagi af vöruiþurS á heimsmarkaSin-
umt sem stafar, ekki af of stuttum
vinnutíma, heldur af því aS meS-
hagfræSin hjá G. V., aS hyggileg- uökkrum stiguim nær sannleikanum
asl sé aS sá engu, því uppskeran sé en þingmaSurinn. - Frétta þeir,
svo stopul. sem fiær sitja”.
Þorgils Ásmundsson. A. hinn boginn verSur löndum í
N. D. gott aS vara sig á fróÖleik
þeim( sem hr. þingmaSurinn heitir
aS útbýta, þegar aS Primary líS-
II.
Skyli þaS vera alveg satt?
1 Heimskringlu 25. febrúar
1920 stendur grein meS yfirskrift-
inni "Bændaflokkurinn í NorSur-
Dakota”, og meSal annars standa
þessar línur í greinni:
ÁriS 1915 hófu þeir (Non-
Partisan League) göngu sína í
þessu ríki (N. D.). ViS kosning-
arnar haustiS 1916 höfSu þeÍT
50,000 atkv. meirihluita. Á því
verSur séS aS byrjunin var glæsi-
leg. 2 árum síSar, nefnilega 1918,
fengu þeir 1 7,000 meirihluta viS
kosnilngamar.' ÞaS ekilst mér aS
fara aftur á b«uk um 30,000. ViS
agaákvæSisdcosningar (Referend-
um) 26. júní 1919, höfSu þeir aS-
eins 9000 atkvæSi framyfir. —
HvaS lengi verSa þeir aS tapa
þessum 9000, fyrst þeir töpuSu yf'
ir 40,000 þúsundum í ríkinu á
þremur árum?"
Svo segir Paul Johnson, Moun-
tain, N. D. En skyldi þetta vera
alveg satt? Látum okkur grensl-
ast eftir því.
SumariS 1916 var Lynn J. Fraz-
ier kosinn ríkisstjóri (Governor) í
North Dakota. Á "primary”
hlaut Frazier 40,000 atkv., en
keppinautur hans, Burdick, aSeins
23,000. Frazier var 17,000 at-
kvæSuim á undan. En nú er aS-
gætandi, aS Frazier var ekki ein-
göngu ríkiistjóraefni Non-Partisan
League, heldur var hann meStek-
inn af ölluim republikka flokknum í
heild sinni. Eftir Primary voru
svo engin umbrot, og um haustiS
1916 Ýar Frazier kosinn af repu-
blikkum í einu hljóSi svo aS segja
og hlaut 50,000 atkv. fram yifir
Burdick, demokrata.
ÁriS 1918 hlaut Frazier 1 7,000
atkv. meirihluta viS undirbúnings-
kosningar, eSa hér um bil jafn mik-
inn meirihluta eins og viS Primary
2 árum áSur, Svo þar verSur
engrar veiklunar vart. En eftir
Primary 1918, börÖust mótstöSu-
menn bændaflokksins ákafar en
nokkurntíma áSur, þá alt fram aS
kosningum. Samt sigraSi Frazier
og varS endurkosinn meS meir en
1 7,000 atkv. meiribluta, svo hon-
um græddust atkvæSi um sumariS,
þrátt fyrir allar ofsóknir. Frazier
var 1 7,000 atkvæÖum á undan viS
væli, væli( væli. ÞaS hefir reynst!
mér bezt og giftudrjúgast. Og !
svo þegar þeir hafa kvatt og fara I
í burtu glaSir yfir því aS hafa öSl- i
ast einn tryggan cg hreinskilinn
vin,, þá tek eg vanalega, karlinn
minn, bein upp úr poka mínum og
hendi á eftir þeirn, og hitti þá ætíS
í bakiS, og hirSi þá ekki um hvort
þeir finna mikiS til eSa lítiS. Já,
svona hefi eg þaS nú, karl minn,
og er eg hreykinn af.
A. Já, þetta er nú gott og bless- j
aS, og hefir reynst þér vel; en eg
brúka nú hina aSferSina viS þá,
lagsmaSur. Eg bara hræSi þá
meS hrottaskap og yfirgangi, svo
þeir hafa um langan tíma ekki þor-
aS aS koma nærri mér, fyr en nú
upp á síSkastiS. En þaS standa
margir meS mér ennþá. Þú manst
þegar eg kaus mig sjálfur heim til
Islands héma um áriS( þá bara
borgaSi eg þaS, sem mér gott þótti
og þorSu þeh ekki aS segja orS.
AuSvitaS borgaSi samferSamaSur
minn afganginn, en hann þurfti
ekki aS gera þaS, því þeir voru laf-
hræddir. Enda var eg ægilegur
sem ljón og ekki mjúkur í svörum.
Já, svoleiSis hefi eg haft þaS um
dagana, lagsmaSur. Og vertu
blessaSur.
S. Vertu blessaSur. Eg fer aS
svíSa.
August Einarsson.
The Dorninion
Bank
HOKM NOTRE DAME AVE.
SHERBKOOKK ST.
OG
HftfutÍHtAII uppb.
Varusjóður ........
Allar elsrnlr .....
. . 9 6,000,000
. .9 7,000.000
. . 07N.000.000
Vér óskum eftlr vltSsklftum verzl-
unarmanna og á.byrgrjum.st aD gefa
þelm fullnægju. Sparlsjóósdelld vor
er sú stærsta, sem nokkur banki
hefir í borglnni.
íbúendur þessa.hluta borgarinnar
óska aó skifta vits stofnun, sem þelr
vita a« er algerlega trygg. Nafn
vort er full trygglng fyrlr ■Já.ifa
ytíur, konur yíar og börn.
W. M. HAM1LT0N, RáðsmaSur
PHONE GAKKY 3450
ÞaS verSur ekki alt ómeng- Athg ritstjóra
aSur sannleikur, sem hann hefir þá
aS bjóSa.
Mrs. J. A. Jósefsson
Minneota, Minn.
Aths. rítstj.
Vér bjóSum vini vorum Co,l.
Paul Johnson rúm til andmæla.
Frúnni gátum vér ekki úthýst.
Vegna þess aS ráSist var á hr.
Aug. Einarsson hér í blaSinu áSur,
aS því er hann segir, höfum vér
ekki vi’IjaS meina ’honum aS bera
hönd fyrir höfuS sér meS hinum
skáldlega samsetningi sínum.
III.
Uppbyggilegt samtal.
Tveir menn af sorphaugi mann-
félagsins mættust hjá iforarvilpu
reimskunnar og tóku tal meS sér.
A. Saell, lagsi.
S. Sæll og blessaSur.
A. Hvar varst þú í nótt, kunn-
ingi?
S. Eg var nú hjá heiSurshjónun-
um Lýgi og Illgjami mínum. Eg
hefi nú veriS þar oft í seinni tíS.
Þau eru mér eins og beztu foreldr-
ar, og ala aS mestu leyti önn fyrir
mér. En hvar varst þú í nótt ?
A. Eg var nú hjá öSrum heiÖ-
urshjónunum ekki verri en þínum
lagsi, þeim Heimsku og sjálfbirg'
ing mínum, biessuSum karlinum.
Þeirn blessuSum imanneskjum leiS-
ist aldrei aS gera mér gott. En
svo hefi eg nú stundum vikiS þeim
ýmsu. Svo drakk eg nú kaf'fi á
ieiSinni hingaS hjá vinum mínum,
þeim Ósanngimi og Hrotta. Bless-
aSur 'karlinn, hann er minn bezti
vinur. Já, þaS var nú kaffi, lagsi,
búiS til úr þessuim ekta baunum.
Oft fæ eg nú gott kaffi, en aldrei
eins og þar.
S. ÞaS hefir víst veriS gott kaffi.
Úr hvaSa baunum var þaS búiS
til?
A. Nú, úr baunum.
S. Já, úr hvaSa baunum? Bless'
aSur segSu mér þaS nú fíjótt. K
A. Úr baunum sjálfselskunnar,
auSvitaS.
S. Ja( hvernig læt eg; eg hefSi
átt aS vita þaS. Eg sem drekk
aldrei káffi af öSrurn baunum en
þeim, ef eg get fengiS þaS.
A. HvaS hefir þú í þessum poka
sem þú ert meS ?
S. Ja, blessaSur vertu, þaS eru
nú nokkrir ósviSnir kálfsfætur og
fáeinir sauSarhausar. Lg ætlaSi
IV.
Hafnar-vist.
Þessi vísa birtist í ÞjóSótfi 15.
marz I 850, og ort af meistara Jóini
Vídalín, þegar hann kom í fyrsta
sinni til Kaupmannaha’fnar:
Á Hafnar stóra sandi sést
sigluljóra mergSin flest;
drukkiS, hórast hér er mest,
hægt er þar aS mrssa prest.
ir þorskinn( aS láta hrogn á buginn
en lifur og svil á oddinn og agn-
haldiS á önglnum. ÞaS er, svo
sem kunnugt er, kenning hinna
frekustu sócíalista, eSa jafnaSar"
manna, aS fjármunir þeirra ríku
ættu aS takast 'frá þeim, og gefast
til þierra allslausu. En þetta er
andllegur vanskapnaSur. Þetta er
aS launa ódygS og hegna dygS.
AS minsta kosti hlyti þaS aS verSa
svof mörgum tilfellum, því eins og
menn vita, þá eru sparsemi, iSju-
semi og árvekni skilyrÖi fyrir aS
mönnum græSist fé, og enginn get-
ur neítaS aS þessir eiginleiikar séu
sannar dygSir og mannkostir. Eln
all'sleysi á stundum rót sína aS
rekja til eiginleika, sem þessu eru
gagnstæSir. ÞaS er síSur en svo
aS mögulegt sé aS benda á aS þaS
felist dygSir og mannkostir í því
aS vera allslaus og upp á aSra
kominn — vera öSrum til byrSi.
ÞaS eru ljótu öfuguggamir í mann-
lífshafinu, sem vilja Ihegna dygS
og mannkostum, en lau ra ódygS
og óknytti.
M. Ingimarsson.
V.
Ný raun SigurÖar.
Sorgar ifregn af SigurSi
sést í Voröldinni:
Á hímni, jörS né helvíti
harun fær hvergi inni.
Héma þegar hefir strítt,
heillum öllum skerSur,
ginnunga- um -gapiS vítt
greyiS iCækjast verSur.
Grimui/ Grái.
VII.
óhræddur.
örlög köld og ilskugrönd
á æfikvöldi ei hræSstu;
bak viS tjöld því bulin hönd
hefir völdin æSstu.
M. Ingimarsson.
aS fara aS svíSa þá. Kanske þú
Primary 1 9 1 6 og meira en 1 7,000lviljir hjálpQ mér til þess?
a undan viS kosningarnar 1918.
Skellfing fór þeim aftur.
Nú er laga'ákvæSis atkvæSa-
greiSslan. ÞaS er nú alt annaS
mál. FólkiS er orSiS svona nokk-
umveginn vant viS aS greiSa at-
kvæSi meS þessum eSa hinuim
manni( en sneySir sig hjá laga-
greinum, sem einhverju langt fyrir
oftrn skilning. Þess vegna er þaS
algerlega rangt aS fariÖ aS taka
atkvæSagreiSsluna 26. júní 1919
og bera hana saman viS vanalega
k osinin ga-a tk væ S agrei S sl u.
A. Hú.'hú! Ertu galinn. Held-
urSu aS egifari'aS vinna svoleiSis
óþverraverk ; nei-ónei, lagsi. Eg
sem er aS verSa nafnfrægur rithöf-
undur, og væri orÖinn þaS ef þess-
ir ólukkans ormar mannkærleikans
væru ekki sí og æ aS naga í mann
Og eg segi þér þó satt, aS eg hefi
reynt aS eySileggja þau kvikindi.
S. Já, þaS er eg aS reyna líka,
og eg held aS mér gangi fult eins
vel og þér. Eg skal segja þér,
hvernig eg 'hefi þaS, lagsmaSur.
Eg bara væli, bara væli, karl minn.
HauatiS 1918 var greitt atkvæSi geng snuSrapdi t krmgum þá og
VI.
VanskapnaÖur.
Ljótir og leiSinlegir þykja mönn
um líkamlegir vanskipningar, sem
von er til. ÞaS væri ljótur hestur
sem hefSi tagliS framan til á háls-
inum, þar sem höfuSiS vanalega
er, en höifuSiS aftan á( þar sem
-tagliÖ vanalega er. Og ekki væri
slíkur vanskapnaSur neitt betri né
viökunnanlegri á hvaSa annari
skepnu sem væri, svo sem nauti,
sauSkind eSi fiski. En sem betur
fer koma svona 'herfiiegir van-
skapningar sjaldan fyrir í líkam'
legri mynd. En því er ver og miS-
ur, aS ií andlegri mynd eru þessir
vanskapningar farnir aS verSa tíS-
ir viSburSir meSal vor Vestur-ls-
lendinga. Svo er má.1 meS vexti,
aS blaS, sem Voröld heitir, er nú
gefiS út hér meSal vor Vestmanna,
og eftir þess sjálfs mörgu og fögru
loforSum og fyrirheitum á þaS aS
verSa frjálslyndisins, freilsisins,
sannleikans og ljóssins engiil. En
hætt er þó viS aS mörgum af les-
endum Voraldar finnist hin fögru
iloforÖ og fallegu fyrirheit hennar
aS mestu leyti óuppfylt enn sem
komiS er. Ekki verSur því mót-
mælt, aS Voröld hefir margoft
reynt aS prédika oss þann fárSl-
ingslega boSskap, aS oss beri aS
hegna dygÖinni en launa ódygS-
ina. Er þetta nú ekki svo herfi-
legur vanskapnaSur, aS segja megi
aS höfuSiS sé aftan á og rófan
framan á? ÞaS er vitanlega jafn-
rétti og frelsi, sem VorÖld lætur á
oddinn á önglinum. En íslenzkir
ifiskimenn vita hvaS þaS þýSir fyr-
Samskotaumleitun
Vérjendur TjaldbúSarmálsins
leyfa sér aS fara þess á leit viS alla
góSa drengi og konur meSal Vest-
ur-lslendinga( aS legfcja eitthvaS
af mörkum til þess aS verjendur
geti staÖiS straum af áfrýjun máls-
ins.
1 Samskotin má senda til Svein-
björns Gíslasonar, 706 Home St.,
Winnipeg, Man. MikiS er í h> li
aS vel og drengilega sé hlaupiS
undir bagga. 4
Verjendur málsins.
I
Kvef í
Maganuni er
Hættulegt.
“Þfinnnélr fftlkii hafa það og: vlta
ekkf af Þvl,” Meglr elnn lieknlr.
Alltlð ab vera meltinKarleyttl.-—
Hvernia; |»ekkja Mkal þetta og
lækna.
"Þúsundir fólks þjátst meira og
minua af andremmu, sárum bruna-
verkjum í maganum, titium uppköst-
um, magaverkjum, bitrum ropum, gasi»
vindgangi o. s. frv., og kalla þaö alt
saman meltingarleysi, þegar í raun-
inni þetta er atS kenna magakvefi’V
skrifar New York læknir.
Kvef í maganum er hættulegt vegna
þess, aö magahimnurnar bólgna og
^límhútS sest fyrir, svo aö meltingar-
vökvarnir ná ekkl atS blandast vitS fæt5-
una. í»etta ásigkomulag framleitSir
hættulegar bakteríur í ómeltri og
skemdri fætSunni. Blót5itS vertSur eitr-
atS, og ber eitritS út um allan líkamann-
Magasár vert5a til og oft eru þau fyrsta
orsök til þess at5 krabbi vaxi.
Pá kvef er 1 maganura, er bezta ráb-
i?> atS taka inn á undan máltitS teskeitJ
af breinni Blsurated Magnesiu í bálfu
glasi af heitu vatni — eins beitu og þú
getur framast drukkitS . Heita vatnitl
þvær slímit5 úr magaveggjunum og
dregur blótSitS atS maganum, en Bisur-
ated Magnesia er uppleysandi efni og
eykur ábrif heita vatnsins. Enn frem-
ur hefir Bisurated Magnesia þau áhrif
atS eytSa súrefnum magans «g hreinsa
fæöuna til góörar meltingar. Hæg og
náttúrleg melting er afleit5ing brúkun-
ar þess. Bisurated Magnesia er ekkS
laxerandi, er þættulaus, bragtlgótS og
aut5tekin og fæst hjá öllum lyfsölum.
Varist atS taka misgrip á Blsurated
Magnesia og ötSrum tegundum af mag-
nesiu, mjólk, cltrates o. s. frv.. en veritl
vissir atS fá atS eins breina Bisurateá
Magnesia, (f dufti etia plitum), sér-
staklega saman setta fyrir magann.
Ruthenian Booksellers & Publis-
hing Oo., Ltd., 850 Main St., Winnipeg