Heimskringla - 30.06.1920, Blaðsíða 7

\ WINNIPEG 30. JúNl, 1920.
HEIMSKRINGLA i
jpnn^!^'1
7. BLAÐSIt»A
The Dominion
Bank
HORM NOTRB DAME ATE.
SRBRBROOKB ST.
oo
nafuffntðii uppk..............* a.ooo.oou
VarUHjóöur . ...........S 7.04W),fMMÍ
Ál>«r rljrnlr .................$78,000,000
Vér ÓKkum eftlr vltSsklftum verrl-
unarmanna og Abyrgrjumst a?l get*
þelm fullnœgju. Sparlsjébsdetld vor
er sú stærsta, sem nokkur bankl
heflr I borglnnt.
fbúendur þessajiluta borgaiinuar
óska aö sklfta vi$ stofnun, sem þelr
vlta aö er algerlepa trygg. Nafn
vort er full tryrging fyrlr sj&lfa
y15ur, konur ytSar og b5rn.
W. M. HAMILTON, Rá3sma*ur
PHONE CkARRT 845«
frið-
Enskur dómur um
arþingið í París.
Fyrir nokkru kom út bók eftir
enskan mann, John Maynard
Keynes, um friSargerSina í París,
einkum ífjármálahliS hennar. —
Bók þessi vakti atihygli og iþótti
mierkileg vegna J>ess, hve hilífSar-
laust þar eT flett ofan af leiSandi
mönnum lfriSarJ)ingsins, en J)ó
jafnframt af kunnugleik og sikarp-
skyigni. Höf. var um tírna á stríSs-
árunum staifsmaSur í enska fjár"
málaráSuneytinu og var einn
þeirra manna, sem síSan voru
sendir til friSarráSstefnunnar t
París sem ráSunautar ens'ku stjórn
arinnar í fjármiálum. Af þessu
má sjá, aS maSurinn hefir haft
ekki lítiS állit. En í júní 1919
sötgSu nokkrir af fjármálaráSu-
nautu'm Bandaríkjastjórnarinnar
ög ensku stjómarinnar skiliS viS
friSarráSstefnuna, neituSu aS eiga
lengur þátt í störfuim hennar, og
vax Keynes einn þessara manna.
ÞaS er dómur Keynes, aS eng-
inn heirra manna, sem mestu réSu
á ifriSarráSstefnunni, hafi veriS
verki sínu vaxinn. Hann lýsir
fundum fjögramímnaráSsins. Cle-
menceau sat þar móti ofninum. í
þykkum, svörtum jakka og meS
gráa hanska á höndunum, Or-
landio vinstra imegin viS hann en
Llöyd George haegra megin. En
Willson sat ífast viS ofninn. Hann
var ellilegur ásýndum, lá oft aftur
á ibak í stólnoim meS lokuS augu, enceau
þegjandi og hreyfingarlaus og lét
hanskaklaeddar hendumar hvíla í
kjöltu sinni, en skaut stundum
fram í stuttuim, meingjarnlegum
setningum. Cliemienceau er hug-
sjónalaust gamafmenni, segir
Keynes, fullur af fyrirlitningu á
mönnunum. StjómmálaskoSanir
hans eru hinar sömu og Bismarcks
En hann logaSi af ÞjóSverjahatri.
Fynrlitning hans á mönnunum
nóSi til allra, Frakka sem annara,
og ekki náSi hún sízt til sam-
verkamanna hans. En hann elsk-
aSi Frakkland á sama hátt og Per'
ildles elskaSi Aþenúborg. L’loyd
George fær beztan vitniSburS.
Hann er afburSa slyngur samn-
mgaimaSur, segir höf., þaS er eins
og hann hafi 6 eSa 7 skilningar-
vit, sem aSra dauSlega menn
yaatar, Hann sér eins og í undir-
vitund gegnum a'lla í einu og kann
aS slá á þá strengi hjá hverjum
einuim, sem viS á. ÞaS var svo
sem auSséS þegar frá byrjun, aS
Wiilson yrSi eins og blindur í þess-
um skollaleik. Þessi blindi og
sljóvi Don Quixote var eins og
skapaSur til aS verSa fórnarlamb
Lloyd Georges. Hann kom tíl
Ervrópu eins og guS. BæSi sigur-
vegaramir og hinir sigmSu trúSu
á hann. Hann hafSi haldiS ræS
ur, fiillar af háum hugsjónum, og
hann haifSi stórveldi Vestuiheims
aS baki sér. ÞaS leit svo út sem
hann gseti fyrirskipaS hvaS sem
hann vildi, skilmálalaust. En
hvemig fór svo? VonbrigSin
urSu skelfileg. 1 fyxstu kom hann
samt vel fyrir sjónir. Ytra útlit
hans var aSlaSandi, enda þótt
hann vantaSi heimsmenningar-
brag þann, sem iþeir bera meS sér
bæSi Clemenceau og Balfour.
ÞaS hafSi hann sameiginlegt viS
Odysseif, aS hann var gáfulegri
þegar hann sat en þegar hann
ýmsu. Hann var meS öllu óæfS-
ur í brellum stjómmálamanna. Og
þaS mun vera 'íágætt aS hitta fyr'
ir háttstandandi stjórnmálamann
jaifn cifæran til skjótra úrræSa.
Heili hans stanfaSi altof hægt og
var of ófrjór. Hann gat reist sig
og þverskallast. En þaS var líka
eina varnartæki hans. Þess vegna
gátu hinir vafiS honum um fingur
sér. Hann vildi ráSa, en var ó-
ur.dirbúinn og þekkingarlítill,
meira æfSur í guSfræSilegum
hugsunarhætti en rökfræSilegum,
og hlaut því aS verSa leiksoppur
í höndum hinna hrekkjóttu og
hætt.ulegu sjónhverlfingamanna,
er skift gátu spi'lum skjótar en aug
aS eygSi, en í slfkum breilum
hafSi hann alls enga æfingu. Og
því fór þaS svo,, aS þessi gamli
Presbyteriani, sem hefSi getaS
haldiS ræSur á Sínaífjalli meS á-
takanlegum bænum til almættis-
ins, varS nú skref ífyrir skref aS
þoka ifyrir hinum. Höf. lýsir svo
hvernig þeir Clemenceau og
Lloyd George hafi orSiS, eins og
í aöfintýrinu um nýju fötin keis-
arans, aS leggja sig 'fram til þess
aS telja Wiláon trú um, aS alt, er
þerr væru aS sauma og vefa. væru
einhverjar híalínsslæSur handa
homum, o'fnar úr hans I 4 greinum
og prýddar leggingum úr kenning-
um hans um alþjóSabandalagiS.
HvaS eftir annaS mótmælti Wil-
son, varS aafur og hótaSi aS
stökkva heim, en þaS var alta'f
kaeft niSur meS hinum elskuleg-
ustu útúrsnúningum, eSa þá meS
smáinnskotum um þaS, aS hann
væri þó víst ekki orSinn ÞjóS'
verjavinur. AS lokum gafst hanr
alveg upp. Og þá var loks fariS
aS vinda upp þennan vef af hár-
togunum og Jesúítaskýringum,
þennan hræsnisvef, sem friSar-
samningarnir áttu aS sveipast í.
Þeir, sem fimcistir voru til hártog-
ana og mestu hræsnararnir, voru
settir ti'l skriiftavinnu og útbjuggu
al'lskonar flækjur, sem blekt
hefSu getaS skýrari mann en for-
setrinn er. Willson uppgötvaSi
víst dkki, hvernig meS hann var
leikiS, og fór svo burtu úr Evrópu
aS hann ákilidi þaS ekki. Clem-
hafSi últalf fylgt þeirri
reglu, aS gera sem mestar 'kröfur,
til þess aS geta síSan slegiS ajf,
og vegna kjósendanna ensku
hafSi Lloyd George stutt hann.
Brockdorff-Rantzau reyndi nú aS
halda því föstu, aS friSarsamn-
ingarnir væru í mörgum atriSum
andstæSir þeim lo»forSum, sem
geifin hefSu veriS ÞjóSverjum, er
vopnahléS var samiS. En þaS
var eimmitt þaS, sem Wilison for
seti mátti fyrir engan mun játa.
ÞaS mátti ekki korna til mála aS
hann hefSi gert neitt, sem rang-
látt væri eSa órétt. Hver frumla
í heila hans reis til varnar gegn
sllíkri ásökun. En aS fara aS deila
um þetta viS ÞjóSverja hefSi ver-
iS óþolandi. Og vegna þess kom
nú Clemenceau því ifram, sem
hann hafSi ekki einu sinni dreymt
um áSur: aS ekkert yrSi rætt um
samningana viS ÞjóSverja. Enn
hefSi Wilson mátt bjarga ein-
hverju'm tæftlum af áliti sínu, en
nú var haurn alveg mát. Lloyd
George sá Iþá, sér til skelfingar, er
hann fór aS reyna aS milda alt,
aS svo miklu 'leyti sem hann tþorSi
aS hann gat ekki á fimm dögum
náS forsetanum út úr því villlu-
neti, sem þeir höfSu veriS i fimm
mánuSi aS flækja hann í meS því
aS telja honum trú um, aS alt
væri þaS sanngirni og skýlaus
réttur, sem þeir höfSu veriS aS
vefa. Og í síSasta þætti skolla-
leiksins greiddi svo Wilson at'
'kvæSi meS því, aS halda fast viS
alt og neita öllum viSræSum um
máliS viS ÞjóSverja. Keynes
segir aS margit haldi aS vopna-
hléssamningamir séu fyrstu samn
ingar milli ÞjóSverja og banda
imann'a, er skuldbindi bandamenn
á friSarþinginu. En svo sé al'l
'ekki. Hanr r-kur svo rás viS
burSanna frá 3. okt. 1918 og sýn-
ir, aS Wilson og bandamenn
höfSu fallist á margar skuldbind
ar á IfriSarlþiaginu. Um 1 4 grein-
ar Wilsons segir hann, aS þær
haiíi veriS 'hát’Slegur og ókreinkj-
anlegur sáttmáli, sem öll stórveldi
heimsins hafi veriS bundin viS
meS undirskrift sinni.
Svona lýsir Keynes þessum
þremur mönnum. sem faliS var
aS ráSa örlögum þjóSanna á friS-
arþinginu í París, og starfi þeirra
þar. Dómur hans er þungur. En
harSast dæm’lí hann þó þá, er
hann snýr sér aS fjármálahliS
friSarsamniii'ganna. Menn, sem
eru vel aS sér í þeim sökum, haifa
fariS stórum lolfsorSum um þann
hluta bókarinnar, taliS hann taka
lanigt fram öllu öSru, sem sést hafi
um þaS efni. Eji útkoman er sú
aS skaSabótakröfurnar á hendur
ÞjóSverjum séu svo yifirdrifnar,
aS þær nái engri átt, og aS reikn'
ingar sigurvegaranna þoli ekki á
nokkurn hátt, aS þeir séu lagSir
undir dóm skynbærra manna í
þeim sökum. Danski fjármá'la-
maSurinn C. Talbitzer, sem skrif-
aS hefir um bókina og hér er far-1
iS eftir, segir, aS lýsingin veki
viSbjóS á atferlinu, svo aS menn
langi öSruhvoru til aS fleygja
bókinni ifrá sér. Keynes telur upp-
hæSir þær, sem ÞjóSverjar eigi
aS gjalda samkvæmt friSarskil-
málunu'm, en þvert ofan í loforS
og skuldbindingar bandamanna,
sem á undan voru gengin. 8 milj-
arSa sterlingspunda í minsta lagi.
En ef afborgunum er ekki skilaS
á réttum tíimia, ifalla rentur á, svo
aS ef Þýzkaland borgaSi 150
miljónir sterl.pund árlega fram ti'l
1936, yrSi skuld þessi þá í staS 8
orSin 1 3 miljarSar sterlingspund.
Eftir því yrSu rentumar einar 650
miljónir sterl.pund, og ef Þýzka"
land ætti svo á 30 árum aS losa
sig viS skuldina, yrSi þaS árlega
S svara út í rentur og afborganir
780 milj. st.pd. Hann átelur
3rockdorff-Rantzau fyrir þaS, aS
irann háfi í mótmælaskjali sínu
nefnt alt aS 100 miljörSum
marka, er Þýzkaland gæti tekiS
aS sér aS svara út árlega, telur
saS ekki gætilegt, þótt gert væri
undir erfiSum kringumstæSum.
Sjálfur álítur hann aS gera heéSi
mátt ráS fyrir 1500 milj. st.pd. í
skaSabætur, sem borguSust á 30
árum meS jöfnum afborgunum
Irá 1923, en engum rentum.
AS lokum snýr höf. sér aS á-
standi Evrópu eftir ifriSarsamn-
ingana og þykir útlitiS skugga-
egt; segir aS án hjálpar frá Ame-
ríku i VerSi hruni ekki afstýrt.
Bandaríkin verSi aS gefa e'ftir
2000 miljónir st.pd., sem Evrópa
skuldi jþeim, og síSan verSi
aandamannaþjóSirnar aS fel'la
niSur kröfur, sem þær eigi hver á
aSra. ViS iþaS muni England
tapa 900 miljónum, Frakkland
ur
græSa 700 milj. og ítalía 800
milj. sterlingspund. Þegar tillit sé sé af almennu fé.
tekiS til alls, verSi þó þessi skift-
ing í reyndinni a!t önnur. En meS
þessu móti mætti sneiSa fram hjá
mörgum örSugleikuim.
C. Talbitzer segir aS eftir lest"
þessarar bókar, hugsi menn
n svo, aS hin heilbrigSa sikyn-
semi sé aS vakna á ný. OrS Key-
nes haífi vakiS bergmál víSa, og
daglega sjáist þess merki, aS nýir
tímar séu framundan og nýir
kraiftar aS vakna til starfa til end-
urreisnar álfunnar eftir þær skelf'
ingar, sem yfir halfi duniS. Rödd
skynseminnar ómar köld og skýr
gegnum eiturlþokumekki txmans,
segir hann.
(Lögrétta).
fyrir um háttsemi og nautnir í líf'
inu, þau banna not þess og fram-
leiSslu, sem reynst hefir skaSlegt
fyrir heilbrigSi manna. Þar á
meSal er framlleiSsIa og neyzla á
fengis og annara æsandi og deyf-
andi efna, sem valda skaSlegum
áhrifum á hina líkam'legu og siS-
ferSislegu 'heilbrigSi þjóS'fé'lagsins.
ÞaS er framleiSsla þessara efna,
sem veldur öTluim skaSlegum áhrif-
um, sem koma fram í afleiSingun-
um. FramleiSandinn ætti því aS
bæta allan þann skaSa á heilbrLgS;
manna, sem orsakast af neyzlunni.
SíSan áfengisbanniS var viStek-
iS hafa framleiSendur þess leynt
sér eftir mætti. ÞaS er því aSeins
í gegnum neytandann aS menn
vita aS fram'leiSálan á sér staS; frá
honum verSur því aS rekja leiSina
til þess aS finna aSalupptökin ---
f raml eiS andann.
Bezta ráSiS til þess er, aS láta
þann, sem sekur er um ofdrykkj-
una vera ábyrgSarlfullan fyrir or-
sök og a'fleiSingum broitsins.
En iþeirri ábyrgS getur hann svo
létt af sér meS því, aS sanna hver
seldi 'honum eSa gaf áfengiS, þá
verSur sá aS taka ábyrgSina. Séu
fleiri milJiliSir, geta þeir gert þaS
sama; færist þá sektin yfir til þeirra
þar til framleiSandinn er fundinn
— sá aSallega seki.
Hér meS fylgja tillögur til laga"
setningar til fraimkvæmda í þessu
máli:
1. gr. Áfengi til neyzlu eSa
lækninga skal aSeins iframleitt
undir umsjón eSa eftirliti lands-
stjórnarinnar.
2. gr. Hver sá maSur, sem fram-
leiSir án lagaleyfis áfengi eSa önn-
ur æsandi og deyfandi lyf, skal
vera skoSaSur sem hættuleg sýk-
jngaruppspretta. Hann skal því
settur í einangrun eSa varShald,
og geymdur þar þangaS til aS
mannfélagiS úrskurSar hann hættu
lausan. Auk iþess skall 'hann
greiSa bætur 'fyrir þaS tjón,
hann orsakaSi meS
leiSslunni. til iþeirra sem urSu aS
líSa alfleiSinguna.
3. gr. Hver sá maSur, sem neytt
hefir álfengis, ópíums eSa annara
lyfja, sem rýra sjálfstjóm manns-
ins, skal settur í gæzluvarShald,
svo hann geti ekki beitt illum á'
hrifum á lílf og siSferSi manna.
Vilji hann eklki segja hver seldi
eSa gaf honum áfengiS, skal hann
greiSa sekt framlleiSandans. Segi
hann ti!l seljandans, þá Ifaerist sekt-
in ylfir á hann. Séu fleiri miIliliSir
til 'framleiSanda, þá geta þeir fært
sektina til iþess næsta, þar til hún
er koimin yfir á hinn rétta aSila,
höfund orsakarinnar ----- áfengis-
bruggarann. Ef neytandinn er
orSinn veiklaSur af áifengisnautn,
skal hann sendur á sjúkrahaCli, þar
sem honum sé veitt likamileg og
siSferSisleg græSsla, sem borguS
Stúíkur, veitið oss áheyrn
sem
álfengis-frasn-
eingöngu að nota
Þetta hár hefir vexið á þremur árum, með þv
L. B. HAIR TONIC.
ÁBYRGSTUR HÁRVÖXTUR:
Karlmenn, sem orðnir eru á parti sköllióttir, þeir sem tapað hafa hári
— fölk sem þjáist af væring eða útbrotum á höfði, þarna er lœkningin
fyrir yður.
Notið !>. B. HAIR TONIC og þér munið verða foirviða á því, hvað
ekjótau bata það veitir. Ein flaska segir strax til. Losið eftirfylgjandi
vottorð frá fólki í Winnipeg:
n. B. HAIR TONIC, 273, Lizzie St., Winnipeg., Man.
Eg vi! senda ytSur fáeinar línur til þess atS láta i ljös þá skoíun mir.a, atS
L. B. Hair Tonic er ágætt metíal. Eg hefi brúkatS þatS nú í tvo mánut5i tvisvar
á viku. A þeim tíma þefi eg funditS mikinn mun hvat5 eg hcfi fengitS betra hár.
Eg get mælt metS þvf vitS alla, og skyldi fúslega svara öllum heimulegum fyrir-
spurnum.
TtSar metS virtSingu.
BLENDA MARIA AXELL, Llllesve, Man.
Winnipeg, Man., 30. jan. 1920.
Til eigenda L. B. HAIR TONIC.
Eg hefi þjátSst af sk&num í hársvertsinum nú j 12 ár og ieitatS rátSa hjá ýms-
um læknum, en enginn þeirra getatS hætt\ mér. Sá sem fann upp L. B. Hair
Tonic heyrtii getltS um þennan kvilla minn og tók atS sér atS lækna mig. Tonic
bans hreinsatSi strax hársvörtSinn af ölium óheilindum & tveimur dögum og nú
eftir atS hafa brúkatS metialitS í tvær vikur er hársvörtSurinn ortSinn alveg hreinn
og háritS tekiti atS vaxa í ákafa. Eg mæli metS þessu metSali vitS alla sem út-
brot hafa í höftSi etSa eru sem næst hárlausir.
YtSar metS virtSingu.
Miss Hilda Lundgren, 402 Redwood Aye.
Sá sem auglýsingru þessa ritar hefir reynt al'lar sortir af hármeðölum
nú um síðastliðin tíu ár, en eftir að hafa brúkað L. B. Hair Tonic, getur
hann með glöðu geði siagt að L. B. Hair Tonic hafi veitt meiri og skjótari
þaÆa en öll önmir hármeðcsl til samans er reynd liafa verið hér í Winnipeg
L. B. Hair Tonic eykur .hárvöxt, hvcwt héldur er á ungum eða görnlum.
Vér ábyrgjumst að það skal auka skegigvöxt, hvort heldur er á kjálkuin
eða vör. Gott er og að bera það á augnaibrúnir. Peningum skilum vér
aftur með ánægju, ef kaupendur eru ekki í alla staði ámægðir.
Meðal þetta hefir meðmeeii meira en 60 lyfsala í Winnipeg.
eina flösku af því strax, þér sjáið ekki eftir ]>ví-
Flaskan kostar $2.00 eða ineð pósti $2,30. Ef 5 flöskur eru
$10 00 sendar með express kaupanda að kostnaðarlausu.
L. B. Hair Tonic Company.
273 LIZZIE STREET, WINNIPEG
Til sölu hjá:
SIGURDSSON, THORVALDSON CO„ Riverton, Hnausa, Gimli, Man.
I.TTTrnAR Ts?smua CO-. Lundar, Eriksdale, Man.
McCULLOUGH DRUG STORE, Winnipeg, Man.
SARGKNT DRUG STORE, Winnipeg, Man.
NESBITT S DRUG STORE, Winnipeg, Man.
LYON’S DRUG STORE, Winnipeg, Man.
COLCLEUGH'S DRUG STORE, Winnipeg, Man.
Reynið
keyptar
smiði þjóðarinnar, og cina ráSiS,
sem menn hafa fundiS til þess, er
atikvæSagreiSsIan.
AtkvæSagreiS'slan er því borg
araleg skylda, og bver sá er van-
rækir þá skyldu, ætti aS sæta fjár
sekt, og skyldi því ifé vera variS til
aS rnenta þjóSina í iþegnskyddu
málum.
ASal orsök hinna stjórnaþfars'
legu meina mannfélagsins byggist
á skorti á ábyrgSartilfinningu ein-
staklinganna fyrir vellferS heildar
innar. Eitt hiS bezta ráS til aS
vekja þá ábyrgSartilfinningu, er
aS gera atkvæSagreiSsluna aS
þegnskyldu, og hegna fyrir vin
rækslu á 'þeirri skyldu. En af þvi
mundi leiSa óútreiknanleg blessur
hjá þjóSunum.
Sundurlausir molar.
Eitdr M. J.
stóS. En brárt varS mönnum -------------------
þaS ljóst, aS honum var áfátt í ingar, er síSar skyldu nánar rædd
I.
Eina ráSiS.
Vitandi og 6p( ‘andi stefnir
iheimurinn aS þes 'Tn þremur
markmiSum: Likannlegri heil-
brigSi, sálarlegri h ilbrigSi og
þj óSlfélagslegrj heilbiigSi.
Almenn lög, lia ; ir og siSir
hnegjast altcd meir * meir í þá
átt aS komast áfram á þeirri leiS.
MeS boSuim og banni sikipa lögin
II.
AtkvæSagreiSslan er þegnskylda.
Einn atjórnmálamaSurinn hér í
landinu hefir bent á aS þeir, sem
atkvæSisrétt haifa í þjóSmálum.l
væru skyldugir til aS nota hann,
og ef þeir vanræktu þá skyidu, j
ætti aS hegna þeim meS því aS j
taka af þeim þennan rétt, fyrir ein-
hvern ákveSinn tíma.
AS atkvæSisrétturinn sé skylda,
er alveg rétt. F.n til'laga hans um
hegninguna fyrir vanræksllu á þess-
ari skyldu, er alveg röng.
Hún er aSeins undanþága frá
því aS uppfylla hina helgustu
mann'félagsskyldu.
En því ætti atkvæSagreiSsla í
landsmálum aS vera þegnskylda?'
Allir menn eru fæddir meS jöfn-
um og fullum rétti til aS afla sér og
njóta þeirra hluta, sem nauSsyn-
legir eru til aS geta lilfaS og þrosk"
ast aS eSlilegri fullkomnun. Og
til þess aö rSveita þennan rétt,
stofna m< r nir þjóSfélag, sem
meinar sk' - allra aS vernda hver
annan. bkylda allra til aS hjálpa
hver öSrum til aS njóta síns nátt-
úrlega réttar. En til þess aS geta
fullnægt þessari skyldu, verSa
menn aS taka þátt í stjórn og laga-
III.
þjóSIílfiS alt þaS ifegursta og bezta
úr íslenzkum bókmentum aS 'fomu
og nýju. Og sömuleiSis getum
viS látiS hana auglýsa og útibreiSa
þau þjóSernisilegu sérkenni okkar,
sem hérlendu þjóSinni gætu kom-
iS aS notum í framsóknarbarútt-
unni á sviSi heimsanenningarinnar.
Eg ihalfSi hugsaS aS viS þyrftum
sjálfir aS ikoima á ifót al íslenzkri
mentastofnun hér í landi sem h .'fSi
á sér þaS menningarsniS, aS vi'S
meS henni gætum fengiS viSur-
kenning fyrir gildi málsins og bók-
mentanna, og hinna beztu þjóS-
ernislegu sérkenna vorra.
En nú er a'llri þeirri fyrirhöfn af
okkur létt og aillri hættunni, sem
því helfSi ifylgt aS starfrækslan
hefSi dkki veriS samboSin málefn-
TilboS Manitoba háskólans.
Eins og þaS er ánægjulegt fyrir
-i.Tstaklinginn aS fá viSurkent
gildi sitt hjá þeim sem vit hafa á
aS meta þaS^ eins er þaS ekki síS-
ur ánægjuilegt fyrir þjóSir og
þjóSabrot.
ÞaS var vissulega gleSi'fregn aS
Manitoba hásikólinn hefSi gefiS Is.
lendingum hér vestra tilboS um aS
bæta viS nýju prófessors embætti
til þess aS kenna íslenzka tungu og
íslenzkr bókmentir. Því meS þessu
höfum viS fengiS viSurkenningu
fyrÍT máliS okkar og bókmentir
hjá þeim, sem bezt vit hafa á aS
meta þær. Og meS þessu höfum
viS einnig — íslenzka þjóSarbrot-
iS hér vesitra — fengiS viSurkenn'
ingu, þar sem framkvæmd máls-
ins er lögS undir okkar eigiS at-
kvæSi án sérstakrar ábyrgSar eSa
útgjalda.
Þetta er þaS sæmdar tilboS, er
allir hljóta aS samþykkja og vera
þakklátir fyrir.
MeS þessari nýju mentamála-
deild skólans böfum viS fengiS
þungamiSju og aflstöS í okkar
þjóSemislegu baráttu. Frá þess-
ari þungamiSju getum viS leitt út í
inu.
Prófesisor Skúli Johnson á vissu-
lega miklar þakkir skiliS fyrir aS
útvega ökkur þessa sæmdar-viSur-
kenningu háskólans. ÞaS hljóta
allir aS sjá, hvaS af því mundi
leiSa, df viS' hagnýttuim ekki til-
boSiS í fylsta máta. ÞaS yrSi
vissulega ekki sæmdarauglýsing
fyrir íslenzka þjóSflokkinn hér í
landi.
Or bréfi.
Heimskringlu er skrilfaS vest-
an ifrá Wynyard 24. þ. m.:
“Þá er nú kirkjuþingiS um
garS og mun óhætt mega aS full-
yrSa eins og Káimn í vísunni, aS
"mikiS liggi eftir þá”, og ætti aS
mega sjá þess rnerki, því aS 'þessu
sinni hefir þaS veriS einskonar
færikvíar, fært á hverjum þriggja
nátta fresti, strax og réttin fór áS
troSast. Upp úr kvíastæSunum
ætti eitthvaS aS spretta og gróS-
urmunur bráSlega aS sjást á þekn
andlega híwSveni, einkum ef ötul-
ar vatnaveitingar fylgja nú bráS-
lega á eftir."
S.