Heimskringla - 14.07.1920, Blaðsíða 7

WINNJPEG, 14. JÚLI, 1920.
HEIMSKRINGLA 1

7. BLAÐSILA
The Dominion
Bank
HOK.M NOTRB DAMK AVE. OO
SHERBROOKB ST.
npp*. .........•
VaraJtlOOttr ..............• 7,000,000
ÁUar rlK-lr ............. *T8,000,©#*
Vér óskum eftlr vlOsklftum verzl-
unarmanna og 4byr*jumat aR geta
þelm fullnœRju. SparleJóUedelld ver
er sú stærsta. sem nokkur bankl
heflr í borRlnnl.
tbúendur þessa Jlluta borgarlnuar
' óska a« sklfta vt* stofnun. sem þelr
vita a® er algerleora tryg*. Nafn
vort er full trygglnR fyrlr sj&lfa
ytSur, konur ytíar or' bðrn.
W. M. HAMILTON, Ráísmaínr
PHONE QARHY S4M
Frá Innisfail.
1. júlí 1920.
Herra ritstjóri.
Samtíning úr öHum áttum er eg
aS Ivugsa um aS senda iþér í frétta-
bálk blaSsins, lesendum til ’fróS*
leiiks og skemtunar. ViS hjónin
fórunn skemtiferS til Wynyard 1 5.
júní, til aS sjá ættingja og foma
vini, sem búsettir eru í þeim bæ og
nærliggjandi bygS, kringum Moz-
art og Elfros. Leizt okkur fram-
úrskarandi vei á þessa bygS, iþaS
sem viS sáum af henni frá Kanda-
bar, austur kringum ofan nefnda
bæi, en mest furSar okkur á hinum
reisuilegu bændabýlum í svo ungri
bygS, og víSáttumiklu akurlönd-
trm. — Gestrisni og alúS verSur
vart meS orSum lýst. Of langt
yrSi aS telja upp alla þá, er óku
okkur í bifreiSum út um land,
norSur aS vötnunum á hinum
jbirta hinna framliSnu engla Ijóm-
aSi skærast í dimmunni. Engum
dettur í hug aS véfengja söguna
um hinn framliSna Móses og Elía,
og lítur helzt út fyrir aS Kristur
sjálfur haifi veriS miSiIlinn. Und-
arlegt aS fólk skuli skelfast og
sikriftlærSan kennilýS henda þaS
sama og Herodes forSum daga. —
Hitt atriSiS var aS halda 'fast viS
helgiritaisagnir kirkjunnar og bjóSa
utansafnaSanfólki inngöngu á trú-
argrundvelli félagsins. Engar u'm-
ræSur, líklega enginn klerkanna
svo 'frjálslyndur aS bjóSa “Union”
kirkju fyrirkomulag, eSa neina teg.
und af sameiginlegum félagsskap,
þar sem sál einstaklinganna værj
frjáls í hugsanalegum skilningi, og
mætti óáreitt sjá sjálf fótum sínum
forráS frá barndómsárum, inn yfir
gröf og inn í elífSina. Nú sögSu
þeir aS kirkjan væri aS tæmast.
Væri þetita ékki reynandi til aS
fylla hana aftur?
Þann 1 0. júní síSastliSinn héld-
um viS bygSarbúar í íslenzku Al-
berta nýlendunni kaffisamsæti
þeim heiSurshjónum Mr. og Mris.
Joseph Stephanson og börnum
þeirra, aS Markerville, er þau voru
á förum alfarin eftir 31. árs dvöl
hér, til Vicforia B. C. Hafa þau
sélt hér lönd sín og lausafé. Skiln-
aSarkveSjur voru aS verSleikum
margar, þótt gjafirnar væru smáar.
Þær afhenti þeim ihjónum séra
Pétur Hjálmsson meS hlýjum og
hugSnæmum orSum, honum ferSa
tösku en henni handtösku, hvort-
tveggja leturgrafiS. Tvö erindi
voru flutt, annaS af Stephani G.
Stephanssyni, er hann gaf mér til
vi'ld
AS öllum hlúSi ár og síS,
átta böm sín klæddi;
önnum kafin alla túS
auS og metorS græddi.
Öllum ykkur ann eg heitt
jnst í huga mínum;
ykkur þakka alt og eitt
eg meS þessum línum.
Lífsins skiilja leiSir hér.
Lán er í drottins höndum.
Skman tvinnuS ást vor er
ekta trygSa böndum.
J. Bjömsson.
fögru sléttum, vestur og suSur uml bjrtjngar í hvaSa blaS sem eg
hæSalöndin frá Wynyard, þar sem en hitt frá sjáifum mér- KvaS St.
suSaustur frá Eilfros ]
víSeýniS skín
til Th. GuSmundsonar og konu
hans Ha'IlfríSar, er sófctu okkur alla
leiS til Wynyard, um 20 mílur, og
fóru meS okkur víSa í kringum
þann bæ, og næsta dag til Stein-
ólfis bónda norSausfcur af Mozart.
Mr». GuSmundsson hefir veriS
heSsulítil undanfarandi ár, er eg
hekti hana í Red Deer bæ í Al-
berta, holdgrönn og veikluleg.
Virtist mér hún þjást af liSamóta
gigt, máttleysi í fótum og innvortis
þrautum. — SíSastliSinn vetur fór
hún suSur til Roéheslter í Minne-
sota til lækninga, Ðftir aS hiiniT
heimsfrægu læknar höfSu skoSaS
hana meS X-geislum nákvæmlega,
fundu þeir holdi hulin tannbrot
tvö, er orsökuSu veikindi hennar
og tóku þau burt. Nú sýndilst mér
hún holdug, ungleg og fögur í ann-
aS sinn. Þess vil eg geta aS hún
hefir brúkaS gervitennur í fleiri ar,
og datt engum því í hug aS hún
hefSi tannbrot og tannsull í höfSi,
ar orsökuSu veikindi hennar.
Ogleymanlegt þakklæti geyrn-
viS hjónin í endurminning líf-
daganna, til allra er viS kyntumst
á hessari ferS, bæSi bygSarfólki
og aSkomugeSbum, kiikjulþingslfull-
trúum og kennilýS. Sófctum VÍS
samkomur þeirar norSur viS vatn,
aS Mozart og Wynyard, er voru
hver annari skemtilegri. Þess ut-
an hlusfcaSi eg á alla starfslfundi
þingsins, er haldnir voru aS Wyn-
yard. Voru málin rædd einhliSa
og meS óverulegum umræSum,
enda enginn tími til aS afgreiSa
þaS sem fyrir lá þinginu meS rök'
fræSislegum umræSum, Tvö at-
riSi voru þar fram börin, er ráku
mig í roga ötanz, er hinir eldri
skriftlærSu kennífeSur lýSsins
komu fram fyrir tilheyrendur sína,
meS titrandi tungum og hraerSum
tilfinningum, biSjandi alla hina
kristnu bræSur og systur &S forS-
a»t aS kynnast eSa koma á þaS, er
eg kalla ljóslækningastofur sálar-
»»nar, er þeir ýmist nefna attda-
ítþúarkukl eSa andatrúarfargan,
bæSi í Vestur- og NorSurálfu
heims. EitthvaS tvær leikmanna.
-raddir tóltu undir sorgartón þenn-
an, vildtt ekki kynnast eiiífSarmál-
unum inni í myrkrastofum, vitandi
vei aS alt frá litla kertaljósinu til
hins stefkasta rafmar > isljóss, skín
«kærast í myrkrinu; einnig stjöm
w. ljóslhnettir himingeimanna,
skína skærast í næturdýrSinni, og
«llar helgiritasagnir ibenda á, aS
G. St. sitt erindi þýtt úr kvæSi eft-
ir skozka skáldiS Burns. — ViS
Joseph Sfcepíhansson vorum næ^tu
nágrannar hér öll þessi ár, enda er
erindi mitt spegill sálarinnar af
samverutíima okkar, og engu þar
viS aS bæta aS |þeSsu sinni. —
ViS hjónin komum heim aftur
29. júní, eftir mjög skemtilega
iferS. VirSist mér akurlönd og
grassprefcta á líku stígi meSfram C.
P. R. brautinni frá Wynyard tfl
Wetaslrivin og suSur þaSan til
Innisfail. Snesmm sánir akrar lítia
vel út, en nú eru daglegir hitar og
(þurkar. ÁríSandi er aS fá regn,
ðf veí á aS fara.
Heilsúfar er allgott hér um slóS-
ir, aS því er eg bezt veit.
Mér er sagt aS séra SigurSur Ól-
afsson frá BLaine sé hér í þygSinni
og aetli aS messa 4. júlí í íslenzku
kifkjunni í Markervílle.
Svo biS eg alla, sem lesa, aS
virSa flýtisklór þetta á betra veg.
YSar meS virSing.
-i J. Bjömsson.
E. S. 6. júK.
Þann 4. júlí fengum viS hiS eft-
irþráSa regn, og eru skúraleiSingar
af og til síSan, þó meira gætum
viS þegiS; en þó er þetta ágætt.
ÞaS breytir grfisvexti og uppskeru-
hoffum fcil mikilla bóta.
SíSastliSinn sunnudag sungu
prestarnir sameiginlega messu aS
Mafkerville; P. Hjálmsson fram-
kvæmdi helgisiSina. en S. Ólafsson
flutti ræSuna, er var ágæt í sinni
röS, um heimilislíf og uppeldi
bama.
Frá Quil Lake Sask.
3. júh' 1920.
Herra ritstjóri!
Þótt mér sé þaS full-ljóst aS frá
uppbyggilegu og mentalegu sjón'
armiSi séu smá-viSburSimir dag
lega Kfsins rnjög fánýtir til þess aS
setja 'þá í blöSin, geit eg ei fundiS
þaS mér til stórrar hneisu, þótt eg
fylgist meS þeim iflokk, sem héfir
vel þóknun á meinlausum frétta-
bréfum, sem af og til eru prentuS í
blöSunum.
Samkvæmt þessari afangreindu
yfiríýsing minni, sendi eg þér neS-
anskráSar Knur, éf þær annars eru
þar til boSlegar.
SíSaistliSinn I. júlí rei® eg árla
úr rekkju, til þess aS vinna aS
nýrri ihúsibyggingu, þar eS eg seldi
mifct fyrra fbúSafhús. Vegna frósts
í jörSu lét eg bíSa aS grafa kjall-
ara, en tók bara grasrótina ofan af
því svæSi, sem hann átti aS grafast
á. Árla þennan morgun tók eg til
viS kjallaragröftinn. Eftir aS eg
háfSi þraugaS viS þetta verk þar
til fjöriS fór aS dofna, lagSist eg
niSur, eins og eg var til rei'ka,
kámugur bæSi á höndum og and-
liti og í möldugum fötum, meS
þeim ásefcningi aS gera dálittla
skorpu viS vefkiS aftur, áSur en eg
færi aS viSra mig upp og njóta
þess, sem eítir væri asf frídeginum
meS nábúum mínum.
Nú biS eg þá, sem kunna aS lesa
þessar línur, aS taka þaS tii greina
í sambandi viS frásögu mína, aS
eg var ekki meira en alvaknaSur,
þegar neSanritaSir atburSir voru
hjá liSnir.
Ekki komst eg lengra en á
þröskuldinn — og þaS rétt á so'kk-
unum — þegar valdalegur maSur
réSist á móti mér og krafSist inn*
göngu méS alt sifct föruneyti, sem
var í 5 eSa 6 bifreiSum. Foringi
þessa 'flökks var — aS mér skildist
— því eins og áSur er fram tekiS
var eg ekki hálfveiknaSur — herra
Hóseas Hóseasison frá Mozart, og
var á leiS til Wadena. Þótt viS
staSan væri stutt (tæp klukku-
stund) hresti og gladdi hún okkur
hjónin og viS þökkum þeim hjart'
anlega fyrir komuna.
Svo hefi eg ekki fleiri nýungar
um aS fjal'la. Grasspretta er hér
treg, en sáSlönd í beztu framför.
Ágúst Frímannsson.
T-í
¥
#'i
J. B.

Skilnaðarstef
til Mf. og Mrs. J. Stephanson.
Markerville, Alta.
Ort fyrir samsæti 1 0. júní ] 920.
MeS aldavina hjarta-hald.
og handsöl alt um kring,
viS drekkum 'full þitt, forna trygS,
í föstum tvímenning.
Því fyrir, fyrir forna trygS,
í föstum vina hring,
viS drékkum fornum trygSum til
í tvímenning.
St G. St
—o—
FortíS munum minnast æ
meS ánægSu sinni;
reistum skóla, bygSum bæ
bárum föng aS ,inni.
Hart þó ynnum, glatt vn: geS,
gífuryrSi spörSum;
hjálparfúsum höndum meS
IhlúSum hver aS öSrum.
Ótt á KSur aöfikvöld,
aftanskiniS bjarta.
Húsfreyjan viS arineld
allra gladdi hjarta.
Fornar tr/gðir.
—- +.**
Skal gömlum vinum gleyma, þó
aS gengiS háfi úr bygS?
Og aldrei verSa funda fær
svo fornreynd æskutrygS ?
En fyrir, fyrir foma trygS,
í föstum vinahring,
viS drekkum fomiuim trygSum til
í tvímenning.
ViS lékum saman ungglöS oft
um engin, blómum skygS,
þó þaSan lægju þreytu spor,
ei þvarr sú forna trygS.
En fyrir, fyrir foma trygS,
í föstum vina hring,
viS drekkum fomum trygSum til
í tvímenning.
ViS lögSum br ’ækinn fyr,
meS ljúifri vina- ■ S;
á milli lögSust , .ísins höf,
samt hélst vor æskutrygS-
En fyrir, fyrir foma trygS,
í föstum vina hring,
viS drekkum fornum trygSum til
í tvímenning.
Andatrúaræði.
Þar eS nokkuS hefir veriS rætt
og ritaS um andatru í Heims-
kringlu á ylfirstandandi ári, býst eg
viS aS einnig eg fái rúm fyrir
nökkrar línur í andatrúaráttina.
ÞaS er oft talaS um andatrú sem
einhverja nýja uppgötvun, en í því
fæ eg ekki skiliS. Eg veit ekki
betur en aS sú trú sé jafn gömul
mannikyninu. Svo sem augljóst
er grundvalilast andatrú ætíS seint
og snemma á trúnni. ef ekki viss'
unni um áframihald lífsins eftir
dauSa líkamans, nefnilega aS sáQin
lifi þótt Kkaminn deyi. Hvers
vegna aS ifólk fyllist einskonar
andlegu æSi í sambandi viS anda-
trú, er mér óskiljanlegt. Sumir
kirkjumenn sýnast veifSa óSir af
hræSslu, heift og gremju, en aSrir
óSir af gleSi yfir iþessum ímynd-
uSu nýjungum. ÞaS lítur stund-
um helzt svo út, sem prestar vorra
fcíma séu hræddir um aS GuSi og
góSum mönnum standi einhver
hætta af sálarfræSisllegum rann-
sóknum og vísindum, en á hinn
bóginn þykjast ýmsir aSrir hafa
himin höndum tekiS, þegar tekist
hefir meS ærnri fyrirhöfn og um-
stangi aS ná óljósu og óskiljanlegu
sambandi viS einhvern framliS-
inn. Menn afchuga þaS víst ekki
aS þ essi fræSigrein eSa vísindi eru
á svo ömurlega ófullkomnu eSa
lágu stigi á vorri báttlofuSu vís*
indaöld, aS þaS þalir ekki neinn
samanburS viS þau vísindi, sem
þekt hafa veriS í iþessa átt fyrir
hart nær fjórum þúsundum ára
síSan. AS þetta sé svona í raun
og veru sannar frásögn bibKunnar,
þar sem frá því er sagt, aS Sál kon.
ungur GySinga fékk kvenmiSil til
aS ná sambandi viS einn vissan
mann, sem þá var fyrir nokkru dá-
inn, nefnilega Samúel, einn af spá-
mönnum Drottina. Af biblíunni
verSur ekki annaS séS, en aS kona
þessi eSa kvenmiSiW hafi undireins
og án umstangs eSa fyrirhafnar
getaS náS sambandi viS þann, er
hún var beSin, og aS upplýsing-
arnar og svörin. sem miSillinn fékk
eru í Ifullu samræmi viS anda og
lífsstefnu spámannsins í lifanda
Kfi, er aS mínu áliti sönnun iþess
aS hún bafi strax hitt þann rétta.
AnnaS eins og þetta myndi vissu-
lega enginn af vorra tíima mentuSu
miSlum geta gert, og svo gleSja
menn sig og stæra af menning og
framförum tuttuigustu aldarinnar,
þótt þaS verSi sannaS, aS menn
hafi aS sumu leyti veriS á miklu
hærra menningarstigi fyrir mörg'
um tugum alda. ESa hvaS"
kraftaverk myndu nútíSarmenn
geta gert, er kæmust í samjöfnuí
viS þau er Egyptalandsmenn
segir sjálfur aS sér hafi veriS lyft
upp í þriSja himinn án líkamans-
og sé sú frásögn sönn, sem eg efast
ekki um, hvers vegna ætti þá sliíkt
ekki aS getá komiS 'fyrir bæSi fyr
og síSar? AuSvitaS hefir Púll, er
þetta kom fyrir, veriS í einhvers'
konar dáleiSslu eSa miSilIsástandi.
Og sama má víst segja um Jóhann.
es postula, þegar hann var á eyj-
unni Patmus. AS vísu má búas!
viS aS nokkrir prestir vilji segja aS
þessir atburSir hafi orSiS fyrir
guSlega til'högun og forsjón. Vita-
skuld, en nær þá ek'ki guSleg til'
högun og forsjón tiil allra manna
á öllum tímnm, jafnve'l bæSi
vondra og góSra?
Eg fæ éki skiliS aS éftirsókn eft.
ir sambandi viS dána menn haf
neitt nytsamtf för meS sér; sé ekki
aS neitt sé á því aS græSa né neitt
upp úr því aS hafa, nema máske
aS því leyti sem þaS getur veriS
bygt á vísindalegum grundvelli; og
þó vita mennimir minna í þeim
efnum þann dag í dag, en iþeir hafa
vitaS fyrir tugum alda. Þrátt fyr-
ir alt vísindaihjaliS. ÞaS veldur
engum tryllingi né æSi í mínum
huga, þó eg heyri eSa lesi eitthvaS
um þaS aS menn hafi fengiS ein-
hverja vitneskju úr heimkynnum
iS, hélt í vetur allfróSlegan fyrir-
lestur um veSurathuganir og veS-
urspár. MeSal annars mintist
hann rækilega á, hvernig á því
StæSi, aS veöuratbuganaistööv-
arnar gætfu stundum út spár, £;-m
ekki rættuist. Er skýring prófess-
orsins á þessu éftirtektarverS ls-
lendingum, því hún var á þá leiS
aS þefcba væri aS kenna slæmu
símasamibandi viS ísland og Fær-
eyjar; skeytin kæmu öf seint til
þess aS hægt væri aS segja fyrir
storma eftír þeim. Fná Islandi til
Spiitztbergen væri 1600 kílómetra
vegalengd, seirn engin veSuratihug-
anaistöS væri á. En á miSri þess-
ari IeiS væri eyjan Jan Mayen og
iþar þyrfti um fram alt aS koma
upp stöS, og yrSi þá miklu hægra
aS vita um löftstrauma í norSur-
höfum en áSur.
En þaS yrSi of dýrt fyrir NorS’
menn eina aS stofna og starfrækja
veSurathugunarstöS á Jan Mayen.
StöSin ætti aS veTa liSur I sam-
vinnulkerfi margra þjóSa um veS-
urathuganir, ogkostuS áf þeim öll-
um. UndimtaSan undir öllum veS
urspám er taikmarkalínan mijli
hins kálda heimskautalofts og heit-
ara loftsins. Ef hægt væri meS
góSum veSurlagsfréttum aS vita
hinna dánu. Mér finst þaS ekkij ávalt um, hvar þessi lína lægi,
nýstárlegt og hefi heldur enga þörf mætti gefa út veSursp>ár, sem sigl-
fyrir slíkt til aS styrkja trú mína á ingum öllum yrSu aS hinu me3ta
framhald lífsins. í gagni. ÞaS ætfci ekki aS vera ó"
Prestar hafa stundum haldi'if mögu'legt, aS segja fyrir veSur fyr-
því frarn aS englar iþeir, sem biblí' ir heila viku, eSa segja skipum, er
an minnist oft á, séu æSri verur en leggja leiS sína yfir AtlantshafiS,
menn. Þó segir biblían oss aS upp- hvaSa ieiS þau eigi aS fara til þess
hafilega hafi maSurinn veriS ékap- J aS fá hagsitætt veSur. Enginn
aSur í mynd og Iíking GuSs. I j vafi er á því, aS þessi markalína
hvers mynd og líking voru þá engl- nær umhveríis a'lla jörSina. Éf
ar skapaSir? Þessi staShælfing hægt er aS reisa stöS á Jan Mayen,
kennimanan vorra finst mér bara í Saberíu og á eyjunum í norSan-
blátt áfram vera vifcleysa. verSu Kyrrsiháfi, fást veSurskeyti
AS endingu vil eg geta þess aS j í kringuim hnötbinn og þá er
eg hripa þessar línur ekki í þeim
tilgangi aS deila viS einn né neinn
sem aSrar skoSanir kann aS hafa.
M. Ingimarsson.
Veðurspár.
VeSurfræSin er tiltölulega ný
vásindagrein. Eh eigi aS síSur
vita menn nú þegar aS hún er mjög
'þýSingarmikil, því aS iþaS er sanr.
aS aS hægt er aS spá nokkuS fran
í tímann um veSur, meS. glöggvm
athugunum. En sem sagt —
veSurfræSin er enn á barnsaldri,
og þó gæti hún án éfa gerbreytt
öllum heiminum og hjálpaS mann-
kyninu fremur en margt annaS í
baráttu þess viS hin óvægu nátt-
úruöfl. ÞaS væri t. d. ekki iþýS-
ingariítiS fyrir bændur hér á landi |
ef þeir vissu alta'f viku fyr, hvernig i
veSriS myndi verSa. Og þa |
mundi þaS ekki síSur verSa sjó'|
mönnum til blessunar, og margt
mannslíifiS mundi háfa veriS spar-
aS hér á landi ef vísindin hefSu
sagt veSráttu ifyrir, þótt ekki hefSi
munaS nema einum degi.
SíSan veSuratlhuganastöSvar
voru settar á sböfn í Bretlandi hafa
fengiS efni sem hægt er aS byggja
nákvæmar spár á. VeSuríræSing-
um hafir talist svo til, aS alls muni
þurfa 300—500 stöSvar og kostn-
aSur viS þær mundi verSa 10
miljónir króna.
Ef þetta veSurathuganakerfi
kæmist upp, fullyrSir prófessorinn
aS hægt yrSi aS jegja veSur fyrir
meS fullri vissu fyrir viku eSa
meira í einu. Télur hann aS svo
mikin nsparnaS mundi af þe3su
leiSa ifyrir þjóSirnar, aS margfald-
íega mundi vmnast upp kostnaSur-
inn, sem af reskstrinum hlytist.
('Morgun'M.)
Frá Islandi.
þær bjargaS mörgum mannslífum.
gerSu er þeir reyndu sig viS Mós?3 Qg veSurfræSin var eitt af því, er
og Aron? Móseslög banna meS ^ bandamenn lögSu einokun á í
skýrum orSum aS leifca ifrétta hjá stríSinu og hjálpaSi þeim rnjög til
dánum eSa framliSnum mönnum. þess ag vita, hvenær heppilegast
Og þaS virSist fyllilega sannaS, aS j var ag gera flugvélaárásir
þeirrar tloar menn hafi trúaS eSa
jafnvel vitaS aS siíkt var vel mögu
eSa
legt. ÞaS er nokkurnveginn víst
aS ekki he'öu yeriS samtn lög til
aS banna neitt, sem ekki hefSi get.
aS átt sér staS eSa komiS fyrir.
En hvaS því viS víkur aS slíkt
lagabann ætti aS vera í gildi nú á
vorri tíS, er nokkuS sem eg vildi
ekki segja neitt um. En mér virS-
ist þaS nokkuS einkennilegt og
grunsamt, ef menn, sem kalla sig
kristna, hafa þörf fyrir aS fara þá
leiS til aS fá fullvissu fyrir fram-
haldi lífsins, finst þaS vera sönnun
þess aS ekki sé annaS eftir en
nafniS tómt eSa varla þaS. Öll
biblían er í vissum skilningi anda-
trúarlegt fræSikerfi, sem eSlilegt
er, þar sem sjálfur máttarins og
vísdómsins guS er andi, aS vitni
sjálfrar bibKunnar. Páll postuli
hefja sókn á hendur ÞjóSverjum.
1 öllu stríSmu var ekki einu einasta
veSurskeyti frá islandi hleypt ifram
hjá Bretlandi. En þaS er einmitt
veSráttan í þeim löndúm, er næst
liggja heimskautunum, sem mesta
þýSingu hafa fyrir veSurfræSina.
Frá heimskautunum koma flest á-
hrif á veSráttuna, og þá er eSli-
legt aS þar sem Island liggur svo
norSarlega, aS mikils muni vert
fyrir nágrannaþjóSirnar aS fá
glögga vitneskju um tíSaríariS hér
jafnharSan. Sjálfum ok'kur getur
þaS aS sjálf3ÖgSu komiS aS miklu
gagni aS hafa hér veSurathugana-
stöSvar, en þó myndi okkur verSa
enn meira gagn aS því, ef vér
fengjum daglega veSurfrettir frá
nyrSri stöSvum.
Vilhelm Bjerknes prófessor í
náttúrufræSi viS Björgvinjarsafn-
Landmælingar á fslandi. Frétta-
ritari danska blaSsins “Odense
Avis” hefir birt viStal viS for-
mann heríoringjaráSsins danska
um landmaalingar hér á Islandi. Er
í ráSi aS hingaS til lands verSi
sendir 2 fyrirliSar, 7—8 undirfor-
ingjar og álíka margir hermenn til
þess aS mœda og korfcleggja hér-
aSiS frtá Akureyri austur á bóginn
eins langt og tími vinst til. Land-
sjóSur Iborgar allan kostnaS af
landmælingunum.
Kvikmyndir frá íslandi. Danska
blaSiS "Berlingske Tidende' get-
ur þess.nýlega um kvikmyndir frá
Islandi, sem sýndar hafi veriS á
Palads leikhúsinu í Kaupmanna'
höfn ogsegir aS þaS sé “hneyksli
aS myndirnar skuli eigi hafa veriS
teknar alf Nordisk Film Co.. —
ÞaS er sænskt félag, sem myndirn-
ar hefir fcekiS. Sendi þaS, svo sem
kunnugt er, ungan kvikmyndasmiS
hingaS í fyrrasumar og ferSaSist sá
nokkuS um landiS. BlaSiS segir
aS myndirnar séu Ijómandi fall-
egar.
Veg er nú veriS aS leggja frá
aSaiveginum fyrir austan ElliSa-
árnar suSur undir Ártún, þar sem
reisa á hin» fyrirhuguSu rafmagns-
stöS.
. . Steinsteipubrýrnar yfir ElliSa-
árnar eru nú bráSunn tilbúnar.
Galli er mikill á, aS þær skuli hafa
veriS settar á sama staS og gömlu
brýrnar.
\