Heimskringla - 27.07.1921, Blaðsíða 2

2. BLAÐSIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 27. JÚLI 1921
í
4<0h Henry-Í trust you-
I love you — do you love me?”

í — — — Lítil spurning!
1 1 En af andlegum
í eldi vígS
1 og af skjálfandi
j ungling3-vörum,
1 sögS í sakleysis
( sigur-von.
i Þögn var mitt svar,
jk en eg þrýsti.
1 á þrútnar varir
É kossi einum ;*t - - 1
1 og kossum *-
í var kystur aftur * *
en í anda mér • *
í í endurminning
1 um kossa-hóp
i og kyssing brann.
I ElskaSi’ eg hana?
1 j Nei Ekki!
í Kossinn eg gaf ■
¥ 0 f af köldum vörum,
1 r og hjarta mitt var i
I r-. af hlátri fult
j i ■ ÞaS var alt leikur *
1 hún var leikfang mitt.
j [ ___ ■ ____ . f egpi j
1 i Nú lokar hún augunum aftur ý . j
1 og andar um hálsinn á mér, • . ■
jk en hendi ’ennar hlýjum strokum
1 um hár mitt og enni fer.
i Og brjóst hennar líkt og bylgjur
1 viS blæinn, þaS lyftist og fellur
i j er blóS hennar eins og eldur
I 1 í enni og kinnum svellur. >
í L Um hálsmáliS hennar klæSa * ■ i
j nú hendi mín kyrlát strýkur,
1 fálmandi’ um hold og flýkur
j í feluleik ásta.gæSa SP' ’ ■
f 1 Hún hreyfist ekki — eg hika *
j I og hlusta í munar-draum —
f en kvöldsólar-blikin iblika
j f og brenna viS vestur straum. L~ * - '■% ■
▲ Og geislum um háriS hennar V
1 sem helgi blæju er sveift v ý «*•£/
og bæSi’ eru tign og töfrar r * r *?,v t
i í tilliti hennar greypt. —• • • j
1 Eg þrýsti ’enni — þrýsti ’enni aS mér
ö hún þegir — því hika eg nú?
I
I
Mér heyrist sem hjarta ’ennar hvísla:
“Oh, Henry — I trust you.”
Eg kyrrist — eg hugsa og hika —
á ihári’ ennar kvöldgeislar blika,
og varir og vangann fríoa
þeir vefja sem töfra-glóS,
en 'blæ_strokur ljúfar lí8a
um lokkanna jarpa flóð,
viS þytinn mér heyrist eg hlýSa
á himinsins töfra óS.
Því hann sem fer hendi um þann boga
sem hreyfir þann strengja fjöld
sem óma’ í þeim eilífa loga
sem upplýSa mannlífsins tj öld,
hann ta'lar frá hjarta viS hjarta
svo Mjótt en svo alvarlegt mál
og boSorS hins sanna’ og bjarta
svo brennir í mannlega sál
aS hver sem aS hugsar og bíSur
og heyrir þá alvöru raust,
hann kyrrist og svíkur þá síSur
hiS saklausa og bamslega traust. — —
Runninn er dagur í rósum
þess roSa sem glitrar um ský, -
í morgunsins Ieiftrandi ljósum
alt lifnar og hressist á ný.
Þá vaknar hún brosandi af blundi
viS blæinn og þrastaritis rödd.
Nú strýkur hún enniS og augun
og áttar sig — hvar hún sé stödd.
Svo aftur hún hal'lar sér aS mér
í óspiltri baj-nslegri trú,
og hvíslar eins ihljótt eins og blærinn:
“Oh, Henry — I dreamt about you.”
PÁLMI.

Oi
6=
►<o
Ti! Heimskringiu.
NOKKURRA MANNA GETIÐ
Eg hafSi ætlaS mér í seinni tíS,
aS sjá bygSir lslendinga kringum
bæinn Langruth, sem er vestan
viS Manitoba-vatn. Þann 29. maí
síSastl. fór eg af staS þangaS frá
Wpeg; Árni SigurSsson frá Narr-
ows P. O., átti ferS þangaS, og
| varS eg honum samferSa. Eg var
! ókunnur leiSinni. ViS fórum meS
C. P. R. lest frá Winnipeg til West
bourne. Fórum kl. 8.45 frá Wpg,
komum þangaS um kl. 11. Sá
hængur er á, aS frá Westbourne
td Langruth eru um 20 mílur, sem
viS urSum aS aka. MeS járnbraut
ma fara til Langruth, en þá verS-
ur aS fara til Potage la Prairie,
gista þar til næsta dags, og taka
aukalest til Langruth, sem aSeins
gengur tvisvar í viku. Þegar viS
Árni komum til Westbourne, sím-
aSi hann til Langruth og baS aS
sækja okkur, því hann átti þar vini
og kunningja; hefir unniS bænda-
vinnu þar og er ýmsum góS kunn-
ur. ViS biSum á gistihúsinu í
Westbourne, fórum eftir ■d'agverS
til SigurSar Sölvasonar, sem er
póstmeistari þar, og okkur kunn-
ugur. SigurSur var skrafhreyfur
um landsins gagn og nauSsynjar.
Er heimfari og aftur kominn og
kann frá mörgu aS segja. —
SigurSur er sonur Söfva á
SySri-Löngumýri, Sölvasonar á
Löngumýri, Sveinsonar á Ytri-
Löngumýri, Sveinsonar á Stenja-
stöSum, Jónssonar og Helgu Jóns-
dóttir GuSmundssonar á MærSar-
núpi.Þorlákssonar þartÞórSarsonar
prests Þorlákssonar þar. ÞórSur
prestur var albróSir GuSbrandar
Hólabiskups frá 1571 —1627.
Svo ekki meira um þaS hér.
Kona SigurSar er GuSrún (önn-
ur) Pétursdóttir Einarssonar
Jónassonar á Gili í Húnavatns-
sýslu.
Fyr en okkur Árna varSi, var
Pétur Jakobsson, bóndi vestur í
bygSinni kominn eftir okkur í bff-
reiS. Héldum viS tafarlaust meS
honum og heim til hans. Brautir
voru vondar, ósléttar og pollóttar,
því votviSratíS stóS iþá yfir. Eg
beiS eftir kaffi hjá Pétri. Þá mátti
eg velja um, aS hann keyrSi meS
mig til Langruth eSa til Halldórs
Daníelssonar fyrv. þingmanns
Mýramanna. Kaus eg þaS síSara.
Þegar þangaS var komiS, var
Halld.r vestur* aS Langruth.
KeyrSum viS þá áleiSis þangaS,
en mættum honum á leiSinni.
Sneri iþá Pétur viS aftur heim til
Halldórs. Var iþá dagur aS kvöldi
kominn og kvöddumst viS Pétur
þar, og er eg Pétri innilega þakk.
látur fyrir alla keyrsluna, og sér.
staklega fyrir viSmótiS og gest-
risnina, sem kom í Ijós viS akst-
urinn, því viS megum heit» ókunn
ir.
P é t u r er SigurSsson (er var
í Dalasýslu) Jakobssonar í Vill-
ingadal, sem var bróSir Samsons
Samsonar lífvarSarsveins Jörund
ar Hundadagakonungs. En Ingi
björg var móSir þeirra dóttir Hall
dórs prests á BreiSalbólsstaS í
Vesturhópi, Hallssonar prests,
Ólafssonar prests, Hallsonar prest
digra á HöfSa í HörfSahverfi,
kominn frá Lofti ríka á MöSru-
völlum.
iNæstu nótt gisti eg hjá Halldóri
Daníelssyni. ViS höfum ekki sést
áSur. Halldór er stór og föngu-
legur sýnum, en viS háan aldur.
Hann er heilsubilaSur, einkum
veill fyrir brjósti. Hann er ræS-
inn og alúSlegur. Hann er ósvik-
inn Islendingur aS viti og bók-
þekkingu. Hann er margfróSur
maSur. Eg sé aS Isl. fræSimaSur,
hefir taliS hann viSibrigSafræSi-
mann áriS 1885, hvaS þá nú. ÞaS
er unun aS tala viS hann um sögu,
ættir og viSburSi, Hann veit afar
mikiS um flesta samtíSarmenn og
næstu kynslóSar á undan, eins
norSur í Þingeyjarsýslu, austur í
Múlasýslum, sem vestur í Mýra-
sýslu. Þó er aSal kostur Halldórs,
aS hann er ábyggilegur. Flann er
búinn aS búa þarna um 20 ár, en
seldi bújörS sína um daginn, og
er Aú líklega fluttur til Langruth.
H a 11 d ó r er sonur Daníels
D.br.m. á FróSastöSum í Hvítár-
síSu, Jónssonar þar, Brandssonar
þar, Gíslasonar þar, Ásmundsson-
ar á BjarnastöSum, Ólafssonar á
Sturlu-eRykjum Álfssonar prests í
Reykjum Ad fssoliar presls 'i
KaldaSarnesi 1636—1676 Jóns-
sonar BárSarsonar í Kald-
aSarnesi í Flóa. RagnheiSur
hét kona Álfs prests, dóttir Stein-
unnar Hannesdóttir í Snóksdal,
Björnssonar umboSssýslumanns,
sonarGuSrúnar dóttur Björps ríka
í Ögri GuSnasonar. MóSurætt
Halldórs, en komin frá Agli skáldi
Skallagrímssyni á Borg, og í ann-
an kynþátt, og frá Oddi Einars-
syni Skálholtsbiskupi 1 589—1633
Kona Halldórs var María GuS-
mundsdóttir í Efra-Se'li Ólafsson-'
ar; var Halldór s. m. hennar, og
eiga þau ekki 'börn á lífi. -
Næsta dag var hæg rigning.
Kom þá A. S. Helgason kaupm.
á Langruth aS sækja mig. Kvaddi '•
eg Haildór aS sinni og fór meS :
Helgason. Þá voru vegir vondir,
I lít færir. Þótti mér þá ískyggileg
J veSraheiII mín í bygSinni. En öll
él birta upp um síSir, og svo varS
mér. —
I Langruth, sem er bær, stendur
á öldu, sem kölluS er “hryggur”.
! BæjarstæSiS dálítiS hátt, sendiS
og malarbariS af náttúrunni sjálfri
Bærinn er meS þrifalegustu smá-
i bæjum, sem eg hefi kynst hér í
landi. Neizluvatn er sumstaSar á-
I gætt, en annarsstaSar ill-notandi.
Bærinn má kallast geSfeldur. ViS
skiftalif er þar furSu fjörugt, þó
j léstagangur sé illiþolandi. Þar er
skóli og þar er “Park”. Þar er
pósthús og banki. Þar eru tvö
greiSasöluhús, annaS íslenzkt.þaS
heldur Mrs. Baker. Islenzka nafn-
iS hennar er Anna Árnadóttir.
Þar er ísl. prestur, séra SigurSur
Kristófersson.Þar eru margi kaup
i menn og eru allir íslenzkir nema
einn. Islendingarnir heita: A. S.
Helgason, aldina og svaladrykkja
sali, F. Erlendsson, kaupmaSur,
B. S. Björnsson kaupmaSur. Jón
Hannesson málmvörusali, GuSni
Ólafsson verkfærasali, Tlh. Ole-
son timlbursali, Karl Líndal mark-
aSsmaSur og kjötsali, Magnús
Johnson hárskeri og knattvörSur,
ívar Jónasson aktýgjasmiSur og
skósmiSur, Magnús Kaiprasiasson
skóari, SigurSur Finnbogason
brautarvörSur, J. Thorsteinsson
járnsmiSur, E. Th. 'Eyvindsson
vélasmiSur, þar eru Hansson og
HafliSason sem húsasmiSir, og
SumarliSi Hjaltdal steinsteypu-
maSur. Þar eru Ágúst Eyjólfsson,
Ólafur Þorleifsson, Jóh. Baldvins-
son og Ásmundur Þorsteinsson
uppgjafabændur (ekki uppgjafa-
prestar.) Þar má vera margt
fleira fólk er geta ætti. En eg
geymi þá söguritara bygar- og
bæjar, því eg má ekki taka alt frá
honum, og sýnist Langruth þolan-
lega auglýst af vandalausum
manni. Þá skal geta ætta sumra
framannefndra manna, á léttilega
vísu.
Lance corpural Árni Soihponias
Helgason, fæddur 1. júlí 1884 í
Argyle-bygS. Jósef Helgason
hét faSir hans ættaSur af Langa-
nesi.en GuSrún móSir hans(Á.S.)
Árnadóttir á Raufarhöfn, GuS-
mundssonar á SigurSarstöSum á
Sléttu, Gottskálkssonar hrepp-
stjóra í Nýjabæ í Kelduhverfi,
Pálssonar á GunnarsstöSum, Mag
nússonar, er sú ætt rakin til Jóns
Arasonar Hólabiskups. MóSir
GuSrúnar Árnadóttir hélt Si^ur-
björg Jónsdóttir, Marteinssonar,
Eiríkssonar; er sú kynkvísl kom-
in frá Einari presti, galdrameist-
ara á SkúmastöSum Nikulássonar.
ViS A. S. Helgason vorum sam-
an í 97. herdeildinni, og er hann
vænn drengur, Hann var fleiri ár
á vígvellinum, særSist þar tvisvar,
og mjög hættulega í annaS skifti,
og ber þess menjar til hinsta dags.
Anna Árnadóttir eSa Mrs.
Baker, er dóttir Árna, sem bæSi
bjó í Marbæli og Kríthóli, Jóns-
sonar. MóSir Árna hét MálmfríS-
ur, móSir hennar Helga dóttir
Ara bónda í Enni í Refasveit,
Gunnarssonar. En kona Gunnars
var MálmfríSur Jónsdóttir Bjarna-
sonar “góSa” Hrólfssonar ‘sterka’
lögréttumanns á Álfgeirsvöllum
Bjamasonar. Þ. e. Hrólfs sterka
ættin, sem þeir MelsteSarnir voru
af, Páll amtmaSur og Páll sagna-
ritari þó í aSra ætthvísl en
“Bjarna “góSa”. Elísabet móSir
Önnu var dóttir ÞuríSar Vorms-
dóttir á GeitaskarSi, sem komin
var frá Bjarna presti á He!ga3töS-
um Jónssonar glókolls á Einars-
stöSum. Sú ætt er kölluS Kolls-
ætt. Elísa'bet inóSir Önnu flutti til
Canada, nam land í ÁrnesbygS,
og nefndi á Mel, og bjó þar meS
dóttir sinni Elísabetu Gísladóttir,
yngst barna hennar. Sonur Vorms
á GeitaskarSi var Símon Beck
prestur á Þingvöllum, og dóttur-
dóttursonur Vorms er Lárus Finn-
bogason Beck, sem býr vestan viS
Manitobavatn, og hafSi þar póst-
hús einu sinni. B. L. Ba'ldwinsson
er skyldur þessum VormsniSjum í
ætt Lilju konu Vorms.Daníelsdótt
ir á SteinsstöSum. —
Ivar Jónasson f. 2 1. júlí 1861 í
Haukatungu. Jónas var Jónsson
Jóns3onar Bálssonar í Litla_bæ,
ÞórSarson á HögnastöSum Páls-
sonar á Skeljabrekku, Þorsteins-
sonar prests í MiSdalþingum, Þór
arinssonar og er þá komiS inn í
KalastaSaættina. OddnýV hét
föSursystir ívars, móSir Ingvars
Gestmundar prests á Skeggja-
stöSum á Langanesströndum..
MóSir < Ivars hét GuS-
rún GuSmundsdóttir bónda á
Dröngum á Skógarströnd. ívar er
þríkvæntur. Fyrsta konan hét
Magný Pétursdóttir systir konu
SigurSar Sölvasonar í Westbourne
Börn Ivars og Magnýar voru:—
1. GuSrún sem dó í jan: síSastl. í
Rvík, og 2. Pétur, var í hernum
og lengi herfangi hjá ÞjóSverjum,
hefir land út meS Manitobavatni
aS austan, ógiftur. Um tvær hin-
ar konur Ivars veit eg ekkert,
nema önnur hét Þorbjörg og dótt-
ir þeirra 'lifir og er gift. —
Karl líndal, sonur Björns Lín-
| dals.og eru Iþeir langfeSgar komn-
ir frá Kristínu "Barna”-Hjálmars-
dóttir, þó í ættartölu þeirra eftir
Sighvat G. BorgfirSing segi aS
þeir séu komnir frá “Barna".
Hjálmari í karllegg. Svafa mun
heita móSir Karls dóttir Kristín
ar, dóttir Sveinunga Jónssonar, er
eitt sinn bjó í Svínadal í Keldu-
hverfi, bióSir Jóns manns “Tafta”
Steinunnar Jónsdóttir á Áriholti í
öxarfirSi. Sveinungur og Jón
voru komnir frá Jóhanni í Mum í
Keldunesi. Mum var hollenzkur í
báSar ættir, en niSjar hans blönd-
uSust viS Oddverja afkomendur
í NorSur-iÞingeyjarsýislu. Þess
vegna má rekja móSurætt Karls
til Oddverja. Kona Karls er Hólm
fríSur Júlíana Helgadóttir, alsyst-
ir A. S. Helgasonar áSur nefnds
SigurSur Finnbogason, f. 2 7.
júní 185 7 í Ytri-'HlíS í Vopna-
firSi. Finnibogi átti Karitas Jóns.
dóttir í Ytri-HlíS, SigurSssonar
þar, SigurSssonar ibónda á Gríms-
stöSum á Hólsfjöllum. SigurSur
var sonur Jóns bónda á Hlámund-
arstöSum í VopnafirSi, og Mar-
grétar Magnúsdóttir prests á
Desjamýri Ketilssonar, sem kom_
inn var frá Ólafi presti GuSmunds
syni á SauSanesi, þ.e. ólafur prest
ur “sálmaskáld”. Finnbogi faSir
SigurSar, var Björnsson og sá
Björn Ólafsson, og talinn af svo
nefndri Rafnsætt, sem margir
telja sig til.en engi þeirra veit hver
sú Rafnsætt er. Ingfbjörg hét
kona Björns Ólafssonar, dóttir
Árna Einarssonar í JórvíkurgerSi
og konu hans Sigurveigar Jóns.
dóttir prests Brynjólfssonar á
EiSum í EiSaþinghá.og konu hans
Ingibjargar SigurSardóttir á
KetiIsstöSum í JökuldalshlíS,
Eyjólfssonar ‘spaka’ í Eyvindar-
múla, dó 24. nóv. 1783, kominn
frá Helgu í Dal dóttir Jóns Ara-
sonar 'biskups á Hólum, 1525—
1550. Þóra SigurSard. heitir
kona SigurSar, ættuS úr Þing-
eyjarsýslu, og EyjafjarSar. —
Þá þori eg ekki aS ættgreina
fleiri bæjarbúa aS Langruth vegna
rúms í blaSinu og lesenda þ_ss.
Eg dvaldi 3 daga þar. Alla þá
daga rigndi meira og minna í
Langruth. Brautir voru víSa
ófærar umferSa. Á laugardaginn
kom Jón bóndi ÞórSarson til bæj.
arins, ásamt konu sinni og syni.
Jón býr 6---7 mílum norS-austur
í 'bygSinni. ViS vorum gamal-
kunnir. Fór eg meS þeim um j
kvöldiS heim til Iþeirra; voru
brautirnar á spottum fullslæmar
fyrir bifreiSina. Hjá Jóni var eg'
ti! mánudags. Jón ÞórSarson er
gamall bygSarbúi. Húsakynni hef-
ir hann góS, og áhöfn rnikla.
Hann er talinn ríkasti maSur þar
um slóSir. BygSarbúar segja hann
vinsælan og hjálpfúsan.
Jón er sonur ÞórSar bónda á
Reyni á Akranesi, Björnssonar
vestanpósts.SigurSssonar Bjarnar-
sonar SigurSssonar, og er Jón einn
af niSjum Árna ríka Gíslasonar á
HlíSarenda í FljótshlíS, og hafa
góS efni víSa fylgt þeirri ætt.
Kona Jóns er GuSfinna Tómas-
dóttir, fædd á Litla-Ármóti í
Flóa. Tómas bjó síSar í Bratt-
ho'lti, var sonur Ingimundar í Efsta
dal Tómassonar í Flelludal, 3æ-
rniindssonar aS Laug, Brands-
sonar. MóSir GuSfinnu var GuS-
rún Eyjólfsdóttir á Sr.orrastöSum
Þorleifssonar á BöSmóSsstöSum,
GuSmundssonar í Tungu í Land-
broti. Kona Eyjólfs var Ragn-
heiSur Bjarnadóttir í Efstadal
Jónssonar og konu hans Jórunn-
ar Narfadóttir í Efstadal Einars-
sonar þar, Narfasonar þar.
Þau Jón og GuSfinna eiga 7
börn á lífi. Sonur þeirra var Tó-
mas riddaraliSsforingi er féll á
Frakklandi 27. maí 1917, og er
grafinn viS bæinn Vadencourt
norSur frá St. Quenten. Hin börn
þeirra eru heima. Sonur þeirra er
giftur dóttir Ivars Jónssonar á
Langruth. Mánudaginn fór eg aft-
ur ti'l Langruth. Vegir voru heldur
aS þorna.
ViS bæinn Langruth býr gam-
all maSur sem Hallgrímur heitir,
SigurSsson bónda á Valbjarnar-
völlum í Borgarhrepp í Mýrasýslu.
Halligrímur er fæddur í maí 1836
á Valbjarnarvöllum. SigurSur faS-
ir hans bjó þar í 50 ár. Hann var
Bjarnason, á Álftanesi, 'bróSir
SigurSar þar föSur Jóns Dbrm.,.
þar nafnkends manns. Hallgrímur
liggur nú í rúminu, en er málhreyf
ur og hefir dágott minni frá
gömlu dögunum enn þá. Eg þurfti
aS spyrja hann eftir ætt hans og
annara, og leysti hann furSu vel
úr því. Eg þekki dóttir Hpllgríms,
Þórunni, sem er kona GuSmund-
ar BoigfjýrS í Arborg.MóSir Þór-
unnar er Indíana Lilja (f. 8. febr.
1831) dóttir MaSsíönu systir Dan-
íels prófasts á Hrafnagili og Hól-
um, börn Halldórs prófasts ÁL
mundarsonar á MelstaS. Eg hafSi
stutta dvö’l hjá Hallgrími, en
gagnlega í þeim erindulm sem eg
heimsótti hann. —
Eg hafSi ætlaS .mér aS fara
vestur aS Isafold, iP.O., en vegir
voru sagSir ófærir á ibifreiS. Eg
hafSi fundiS konu þaSan, og vissi
hún aS mig fýsti til aS koma þang
aS. Eg vissi ekki meira, fyr en
maSur hennar, Árni Jónsson kom
til mín og bauS mér heim 4(1 sín.
Hann hafSi tvo ökuhesta. Satt
var þaS aS vegurinn var ótræSi,
en þó voru flugurnar meira pín-
andi. Loks komust viS heim til
Árna, og er þangaS gott aS koma.
I Árni er ræSinn og alúSlegur, en
vargurinn gerSi mig sljóan og mál
stirSan á leiSinn. Eg náSi mér
fljótt þegar eg var kominn húsa-
hlé. Eg gisti Iþar um nóttina og
voru þau Árni og kona hans ein-
staklega alúSleg viS mig ókendan
mann. Árni á ættartölu sína eftir
Jón prest Jónsson á Stafafelli,
þann góSa fræSaþul.
Árni er sonur Jóns bónda í
BygSarhoIti, sem átti Ragnhildi
Gís-ladóttir hreppstj. Árnasonar
prests á Stafafelli Gíslasonar
prests f Eydölum. Jón í BygSar-
holti var sonur Þorsteins Jónsson-
ar prests á SkorrastaS, Högnason-
steinssonar prests, Benediktsson-
ar prests á SkorastaS, Högnason-
ar prests Ásmundssonar í Skóg'
um ÞormóSssonar Kortssonar
LýSssonar þýzka. Kona Árna er
Ólöf Jónsdóttir á Oddeyri, Jóns-
sonar á KárastöSum. MóSir Olaf-
ar, Ólöf Þorsteinsdóttir bónda
á Lómatjörn í HöfSahverfi Ól-
afssonar. Tvö börn hafa þau Árni
og Ólöf aliS upp, Helga GuS-
mundsson Norda’l og Þoribjörgu
GuSmundsdóttir Stefánssonar, og
SigríSar systir Ólafar. Þorbjörg
kom til þeirra stálpuS úr Þistil-
firSi þar sem föSur hennar
var. —
Daginn eftir fór eg meS Helga
Nordal suSur um bygSina. Var
þá bifreiSarfæri all gott. Kom cg
til Ólafs GuSmundssonar John-
son Hann var ekki heima, og