Heimskringla - 16.11.1921, Síða 5

WINNIPEG, 16. NóV. 1921.
þaS eru 'minningabrot, og margt
sem skýrt verSur 'frá, getur orkaS
tvímælis, getur báfa birst öSrum
í al t öSru ljósi en oss sökum þess
aS !þeir bafa Ihaft betri hentug-
■leika á aS rannsaka þaS en vér.
II.
TIL BOSTON.
(ÞaS er þá fyrst til máls aS taka
aS vér lögSum af staS héSan úr
bæ Ihinn 24. maí síSastl. Eftir
mikílar bollaleggingar ihöfSum vér
afráSiS aS taka okkur far meS
skipinu Drottningholm er sig'la átti
frá NewVork hinn 9. júní til Göta- í
borgar í Svíaríki. Orsökin tíl þess
aS vér völdum þessa leiS sem er
aS minsta kosti 2000 mílum
leúgri, en ef fariS er ýfir England
var sú, Ifyrst og fremst, aS þá
stóS yfir hiS mikla verkfall á
Englandi og var taliS tvísýnt aS
skip frá NorS'urlöndum myndi
koma þar viS, og svo var hitt aS ,
oss langaSi öll sem í hópnum vor j
um aS koma viS á NorSurlönd-1
um, fyrst ferSin var farin, og
krókurinn eigi meiri. En svo
snemma var fariS héSan aS 'korna
átti viS í Boston áSur en haldiS
væri lengra. Uppháflega höfS-
um vér ætlaS oss aS leggja fyrr
af staS. HiS almenna árSþing
hinna Unitarisku og frjálslyndu
krrkna í Ameríku StóS yfir í
Bo'ston vikuna ifrá 22—28 maí og
höfSum vér ætlaS oss aS vera
kominn þangaS í táma til þess aS
geta setiS á þinginu. En þaS hepn-
aSist ekki, svo vér nláSum eigi
þangaS fyr en í þinglok. Vér vor-
um ferSibúin 20. maí, en þá stóS-
á vegabréfi mínu, er eigi var kom-
iS ’frá Ottawa, þrátt fyrir ítrek-
aSar skriiftir og aS um þaS hafSi
veriS foeSiS nær 5 vikum áSur.
ÖM hin vegabréfin voru komin.
Spyrjast þurfiti fyrir um vegabréf
mitt og erindi til Islands, og
drógst því aS þaS væri sent fram
aS morgni þess 24.
OrSlengja þarf eigi um ferSa-
lagiS austur, gekk þaS aS öllu
leyti aS óskum. Til fylgdar IhöfS-
um viS forseta saínaSar vors,
Magnús læknir Halldórsson, er
faia var 'til læknaþings er haldast
átti þar vikuna næstu á eftir, og
þarf eg eigi aS taka þaS fram aS
nann var 'hinn ágaetasti samferSa-
rnaSur. Gaf þaS oss og eigi Jítinn
kjark aS njó>ta læknisfylgdar er
t"l þeas kom aS' hitta “þá þarna í
Boston ’. Þvff svo hefir veriS af I
þeim 1'átiS og þeim lýst aS þaS;
ga&ti veriS ógaman fyrir lslend-1
inga aS lenda í Ihöndunum á þeim,
aS maSur ekki tali um aS ihafa
nokkurt samneyti viS þá. Vérj
vOmum 'íil Boston aS morgni þess I
28. eftir nokkurra stunda biS í
Ghi'cago og viS Niagara fossana,
og var þá þinginu slitiS. ForstöSu
menn hins Ameríska Unitariska
kirkjufélags hittum viS þó, og átt-
um fundi meS þeim. ErindiS var
aS ráSfæra sig viS þá um ferS-
ina til Islands er farin var til þess
aS fá hingaS presta til þess aS
taka aS sér þjónus'tu safnaSar
vors hér í bænum, og hinna frjáls-
lyndu salfnaSa norSur meS Wpg-
vatni, og byggingu nýrrar kirkju
hér í bænum. LögSu þeir a1t hiS
bezta til þeirra mála. Á þinginu
hafSi veriS samlþykt á mi'Sviku-
daginn næstan á undan. tillaga
meS öSrum fleiri er ihljóSaSi ál
þessa leiS: “Voted: To request
Rev. Rögnv. Pétursson on ihis
visit to Iceland to exitend to the
liberals in that island, where hu-
man li'berty first achieved self-
government an expression of our
most cordial good will and of our
desire for closer alffiliation in ser-
vice, to the cause of truth.” Á
íslenzku myndi tillaga þessi hljóSa
svo: Samþykt aS foiSja séra
Rögnv. Pétursson á ferSalagi
hams á íslandi í sumar aS flytja
frjálsihugsandi mönnum á eylandi
þessu þar sem 'mannlegu frelsi
auSnaSist fyrst aS stofnsetja full-
valda Stjórn þróSurkveSju vora
og vinarhug og aS vér óskum eftir
enn niánari Scimfélagi viS þá í
þjónustu sannileiikans." — Uppá-
stunga þessi var borin upp af Mr.
Gharles H. Strong bankastjóra
frá New- Yorkborg, f ormanni
“Leikmannafélagsins í Ameríku”
og leiSandi stjórnmálamanni þar
eystra, meS 7 öSrum till'ögum er
fluttu bróSurl'ega kveSju til eft-
irfarandi kirkjufélaga: “Brezka
og erlenda Unitaralfélagsins í
Lundúnum,” “Hins kristílega
frjálstrúarfélaigs í Japan", “Uni-
taráfélagsins á Indlandi,” “Hinna
fornu Unitarisku og frjálstrúar-
safnaSa í Transylvaniu”, Frjáls-
trúarsanrtbandsins á ItaJíu." og
hins “ÓháSa kirkjufélags frjáls-
trúar stiíi aSa í Nýja Sjálandi.”
Auk þess bar ’hajin fram í naíni
þingsins áskorun er samþykt var}
í einu hljóSi til Hardings forseta j
og Congress Bandaríkjanna urn
aS kveSa til alþjóSa þings til aS
takmarka IherbúnaS þjóSannn og
koma á sátt og samlyndi meS því
HEIMSKRINGLA.
5. BLAÐSIÐA.
aS útrýma þvií sem stöSugt veldur ! bygginguna og langt fram á j t>ess: ®em þessara snúninga og
stræti. Var um e'kkert annaS aS I útgjalda krefja f samfoandi viS
gera en bíöa unz aS manni væri ferSalög, s>em og vegabrefalögin
komiS og voru eigi allir ánægSir ^er * Kanada, stafa ifrá strffSinu. ,
yfir þvtf. Skift var fólki þessu í £r nú orSiS alt annaS aS ferSast
tvo flokka, i Bandaríkjaborgara og en áður var- frjálsræSi minna og
útlendinga. Gekk fljótara á röS -ostnaSur allur vel þrefaldur, esf}
gremju cig óvild í öllum viSskiift-
um millli hinna ým-su ríkja og
ianda í heiminum. Þing þetta,
sem meS tiliögiu þessari er fariS
fram á aS efnt sé til', hefir nú
veriS kvatt saman í Washington.
Eigi verSur spáS aS svo komnu,
hvaS því muni auSnast aS gera,
en flestir munu árna þvff alls vál-
farnaSar og þaS þótt aS upphafs-
mennirnir aS hugmyndinni séu
'þeir þarna i Boston”. Geta má
og þess aS eigi leiS nema rúm
hálf önnur vika frá því aS þings-
ályktan þassi var send forsetan-
um, aS ihann lét kveSja til þessa
þings. "Þeirþama í Boston” virS.
ast hafa töluvert aS segja í Wash-
ington, þó þeim auSvitaS hafi
eigi heppnast aS ná hylli “leiS-
andi stjórnmálamanna hér í Win-
nipeg!
Sem állar Ihinar áSurnefndu til-
lögur bera meS sér, snýst hugur
allra betri manna í Bandaríkjun-1
um, sem víSar, um þaS aS koma !
á meiri samvinnu milli þeirra
manna og flokka er bera andleg
mál fyrir brjósti, oig trúa því aS
sundrungarefnin í andlegum mál-
um séu þegar þess er vandlega
gætt, sprottin áf m'BsskiJningi á
hinu virkilega eSli og sanna gildi
lífsins. Undan menningunni og
upplýsingunni þokast út á útkjálk-
ana hleypidómar.nir og eiifSa kenn '
..ngarnar, og um hvorugt er leng-
ur deilt nema þar. Tiílögunni og.
kveSjunni sem oss var fsngin |
rayndum vér aS skila, þótt mikiS |
skort! á aS vér telduim oss mann
fyrir því, eSa aS gerast boSberi
og erind’sreki slíkra manna sem
Dr. Elio'ts og Mr. Strongs.
Tilefni tililögunnar var fyrst og
íremst þaS aS meS láti séra Matt-
háa3ar Jocfoumssonar er veriS j
hafSi fuJltrúi á Islandi Ihinna Uni-
tarisku kirkjufélaga í enskumæl- i
andi' iheiminum siSan 1874, var
veriS aS líta eftir aS fá mann er
tekiS gæti viS því umboSi. Hefir
nú annar maSur veriS skipaSur í
hans 9taS, og svo hitt, aS þá hafSi
og komiS til orSa aS settur yrSi
kennari viS há'skóla íslands í
enskri tungu og bókmentum og
kostaSur frá Ameríku, á sama
há'tt og kennarar hafa veriS skip-
aSir frá Frakklandi, Danmörku
og ÞjóSverjalandi. ÞaS var sú
samvinna er aSallega var óskaS
eftir. Þetta háskólamáil ier enn óút-
k'ljáS, en li'kur .eru þó til þess aS
þau ráS muni takast og væri þaS
háskóla íslands ibæSi mikill styrk.
:r og fjárhagslegur léttir ef hon-
um yrSi lagSur til þvílíkur kenn-
ari aS 'kostnaSarlau'su af hálfu
Bandaríkjanna.
■Eftir rúma vikudvöl í Boston,
er boriS hafSi stóran árangur fyr-
ir félagsmál vor hér, og veriS aS
öllu leyti hin ánægjulegasta, var
ferSinni haldiS áfram til New
York. Eitt meS því fyrsta eftir aS
þangaS kom var aS hitta af-
greiSslustjóra skipa félagsins
sænska og 'hafa fregnir af hvenær
skipiS Ifæri Fengum vér fregnir
um þaS og stóS alt heima viS þaS
sem áSur var foúiS aS segja okkur.
En þótt vér IhefSum farseSlana út-
borgaSa og eigi hefSi átt annaS
aS þurfa en aS stíiga um borS er
aS þeim tíma kom aS skipiS færi,
var fjarri þvlí aS svo' vœri. FerSa-
lög eru öllu valfstursmeiri en svo
nú orSiS. AS vísu höfSum vér
vegaforéf frá sambandssljórninni í
Kanada aS oss væri leyft aS fara
af landi boirt, líerSast um Bretland,
Danmörku, NorSuriönd og til Is-
lands. Á vegabréfiS hafSi og einn-
ig skrifaS umboSsmaSur Banda-
ríkja 'stjórnar hér í Wpg og veitt
leyfi til aS fara mætti yfir Banda-
ríkin áSleiSis til skips, en þaS var
ekki nóg. Fyrst varS aS fá leyfi
Bandaríkjastjórnar um aS mega
fara þaSan alf 1a*idi burt, og leggja
varS aí eiS aS maSur væri ekki aS
st last úr landi, undan tekju-
ska'ti eSa öSrum ikvöSvim er
stjórnin leggur á þegna sína
og gesti. KostaSi þetta hálfsdags- ■
máSur ber han,n saman viS þaS
sem hcinn Var álla jafnast «íS-
ustu árin fyrir stríSiS. ASeins fyr-
ir vegaforéf verSa þeir nú aS
svara útí er ferSast ætla til Eng-
lands og NorSurlanda héSan og
njóta ekki íviln.unar hjá Dönum
fyrir aS þeir séu sama sem Danslk-
skip fara af ’r> $36.60. ViS þetta foætist svo
iar.di 'burt fyr en foann hafi fram- gistíhúsagjald í N. Y. í 3 daga,
víraS töllmálastofiunni kvittan S2m sta'far af þe»sum vegabréfa-
fyrir því aS hann hafi greitt l'ög-
boSinn tekjuskatt, en þá er átt aS
eir.s viS borgara landsins, er öllum
þangaS stefnt. Sýnir þaS sig, sem
svo oft endranær í öSrum efnum,
borgaranna, en útlendinganna og
voru þó borgararnir eiginlega þeir
e'nu er nokkurt erindi áttu viS
stjórnarþjónana. Til hinna gátu
þes3Í lög tæplega náS, er hvorki
vo-ru þegnar eSa skattskyldir land
inu. En sökum þess aS svo kvaS
ver'a aS orSi komist í l'ögunum,
aS enginn megi á
en fara mætti á skip.
LendingarstaSur skipsins var
Götaborg. ÞaS þurfti því aS fá
leyfi sænska ræSismannsins fyrir
því aS mega fara meS skipinu.
í-arbré'f höfSum vér til Kaup-
mannáhafnar; þaS varS því aS
spyrja Dani um
mætti þar viS.
setálandi, Stórmærki, ÞjóSmerski,
Láenborg og Aldinborg" undir
öil vegabréfin og í ómakslaun
$2,25 fyrir Ihvert. SagSist hann
láta os.s njóta þess öll 'aS vér
fullorSna fó'.kiS værum fædd á
íslandi og vaerum því aS vissu
Gigt.
l'mlra vrrS . hrllnnlækniaK »ÖK» a(
hcim. scan sjaiiur rcjn.ii haua.
Voríð 1893 varö eg gagmeklnn af
llIkynjaUri voCvagigt. l-Jg lelB slik-
ar kvalir, sem engiun getur gurt sér
j í liugarlunö, neraa sem sjálftir hefir
reynt þær. Eg reyndl meBal eftir
meBal en alt araugurslaust, þar tii
loksins aB eg hitti á ráö þetta. Í>a8
lækna'öi mig gersamlega, svo aö siö-
an hefi eg ekki til gigtarlnuar
fundiB. Eg hefi reynt þelta sama
meBal á mðnnum, sem iegiö btiföu
um lengri tíma rúmfastir í gigt,
stundum 70—80 ára öldungum, og
allir hafa fengiB fullan bata.
lögum en sem auSvitaS g*etur mis.
munaS ef’tir þvií fovar haldiS er til.
en mun eigi verSa mikiS innan
viS 6.00 á dag. VerSur þá upp-
..æSin 9em svarar $45.00 sem al-
aS torvelt mun vera aS dæma um Ser\ega er um,fram allann annan
hvor íheimskari sé, sá sem lögin fcrSakostnaS. Annar ferSakostn-
semur, eSa sá sem þeim á aS aSur er verSur umflúinn, eru
framlfylgja. Eftir aS fengist hafSi fargjöld og tel eg þau hér ef ein-
afgreiSsiIa og leyfi aS mega fara Ever skyldi hafa gaman af aS vsta
úr. landi, Voru enn eftir tvær skrif- bvaS svona ferS 'kostar. MeS þvi
stofur er heimsækja þurfti áSur að fara ylfir Bandaríkin og NorS-
urlönd til ísllands reiknaS í vor-
um peningum kostar FerSin áleiS-
is $354.50 auk drykkj:upeninga,
sem bæSi járnbrautarþjónar og
skipsþjónar ætlast til aS fá. En t:l
baka yfir England verSur far-
gjáld um $260.00. Alls kostar
hvort koma ! hrimgferSin um $615, og má bæta
- ViS Dani t>ar við $35—40 fyrir gja.Gfé og
gekk erindiS bæSi fljótt og vel. ! VerSur bá upphæSin um $650
Setti ræSismaSur innsigli hans aufí segalbréfs er áSur er taliS aS
konumglegu hátignar “konungs' kostaS geti um $45.00, eSa um
Danmerkur, íslands, Vinda og $700.00. Þetta er auk allra fæS-
Gota, hertogans af Slésvík, Holt- ispeninga og ferSakostnaSar á Is-
landi sjálfu, eSa þar sem talfiS er
á leiSinni..
Til N. Y. fylgdi Dr. M. B Hall-
dórsson ok'kur og var þar meS
okkur í tvo daga. Fanst okkur
tómlegt er Ihann var farinn og
óskuSum eftir aS foann 'heifSi mátt
íeyti Dönsk; annars bæri sér aS | vcrSa samfercS3 alIl’a. lsi'S Eun laeilcna
setja $10.00 fyrir aS skrifa upp á ; þingiS var þá aS byrja í Boston
Hyert vegabréfiS um sig. SannaS-! varS hann aS hraSa ferS sinni
' C. HT' ___ _
“Esr haftSl aflrn verkl, llkt ok
eldlngai færu 1 Kegnnm bver iuín
Ut5amót.”
Egr vildi að hver sem þjáist af
vötSva eöa bólgugigt viidi reyna
heimalækninga meöal mitt, sem
hefir inn undraverða læknlgakraft.
Sendu enga peninga, en aöeins nafn
þitt. Eg sendi þér meðalið til j
reynslu og ef þú flnnur at5 það lukn I
ar þig, þá sendir þú verðið, sem j
er einn dollar. En gleymdu því I
ekki, atS eg vil vil ekki peninga*
þina, nema at5 þú sért ánægtSur at5 jj
senda þá.
Er þetta ekkl sanDgJarnt? Hversl
vegna atJ kveljast lengur þegar |
hjalpin er viö hendina? ^krifið ui
Mark. H Jackson, No. 744, Durston |
Bldg., Sj'racuse, N. Y.
Mr. Jackson ábyrgist sannleikrgildt |
ofanritat5s.
ray, James Smipkin, J. D. Mor-
ton.
1 3. deild: — Robert Jacobs,
Dr. H. A. McFarlen, E. McGrath,
John Simpkin, R. Durwird, T.
Smith, H. J. W. Powers.
Amgrímur Johnson er eini
Islendingurinn, sem sækir um
bæ j arfulltrúastö S u.
Sagt er aS Queien hafi aftur-
kallaS frarr.'toS sitt.
til baka aftur. Tíma þann sem viS
höfSum afgar.gs í N. Y. frá því
aS ganga fyrir konsúla og stappa
í aS fá iferSaleyfi. notuSum viS
eftir föngum okkur lil skemtunar
Sáum viS eftir þeim dögum rauS-
um augum er viS urSum aS eySa
hiá kon’súlunum, og komust aS
þeirri niSurstöSu, aS konsúlar
væri sá óskemtilegasti mannflokk-
ur er til væri á jörSunni. Þá var
munur aS koma í DýragarSinn í
N. Y. og ákoSa apabúri'n þar og
gaukana er margir gátu haft upp
orSréttar setningar er fyrir þeim
höfSu veriS íhafSar, eSa þá úti í
Coney Island þar sem mannfólkiS
er ekki aS draga neinn dul á aS
þaS sé narrar og skrípi. En viS-
stöSutíminn var skammur og leiS
! fljótt, og entist lítt til aS skoSa
I New York og hennar dýrS. Hinn
9. júlií var “Drottningholm” ferS.
'búiS og lagSi af staS um hádegi.
Framhald.
Póstar hér í bænu;m selja nú frí_
merki þeim, sem kaupa vilja, um
leiS og þeir afhenda póstinn. Á
þössu var byrjaS hér I gær; þaS
kvaS einnig gert I öSrum borgum
I Canada.
ift þar hiS íornkveSna, “aS
dæmalaus þjóS er danskurinn” og
eru þetta ekki fyrstu gjafirnar sem
Islendingar I.afa frá þeim þegiS
fýrir þaS aS kallast danskir. En
þegar tíl Svíanna kom gekk þar
alt mikiS síSur. Bar eg upp beiSni
mína viS ræSismarm og sagSi
honum aS vér værum ísllendingar
og mættum því teljast Scandinav-
ár o$r bæri 093 þvff sömu hlunn-
indi og iNorSmönnum; hugSi eg
aS NorSmienn mundu hl'jóta sömu
ívilnunar Ihjá hjá Svíum og vér ísl,
hjá Dönum. En foonum varS ekk-
ert gott viS þá ræSu og kvaSst
eigi vita til aS NorSmenn ættu
nokkur Ihllunnindi akiliS af Svíum,
og mundi eg þá eftir, aS þaS
halfSi orSiS ifátt um kveSjur milli
þeirra, sumariS 1905. BaS hann
um aS sjá vegaforéfin og sem
'hann hafSi litiS á iþau og sá aS
þau voru Kanadisk kvaS hann oss
eigi vera Scandinava lengur. Ef
vér vildíum fá landgönguleyfi í
SvíþjáS yrSum vér aS leggja fram
skrifa'S? b'eiSni og láta fylgja 3
mjmdir og $10.00 meS hverri
umsó'kn um sig. SagSi foann
aS þetta væru lög er Svíar hefSi
neySst til aS setja sökum þess aS
bæSi Bretland og Bandaríkin
kréfSust þessa áf sænskum þegn- -------------
um er leyfi þyrfti aS fá trj aS Bæjarfulltrúaéfni í kjöri viS
ferSast um Bandaríkm eSa Bret- ! næstu bæjarstjórnairkosnmgar eru
land. Myndir höfSum vér engar. | þessir:
Bæjai frctíir.
Edward Parnell núverandi
borgarstjóri heldur eimlbætti sínu
áfraím; hann var eini umsækjand-
inn um iborgarstjórsustöSuna.
Dr. Arthur Besthora látinn.
I síSasta mánuSi andaSist I
Khöfn dr. Arthur Besthorn, sem
teljast má aS ýmsu leyti merkasti
blaSamaSur I Danmörku. V'ar
hann lengst af meSritstjóri Nat-
ionaltidende í utanrí.kismálum og
meS afbrigSum fróSur um þau.
einkum stjórnnr.ái! Austurríkis og
Þýzkalands eftir 1870 og stefnu
þá, sem leiddi tii’ IheimsófriSavins
fvrir 7 árum. Um stjórnrná!
Frakka og hefnda.'iug þeirra ti!
ÞjóSverja var h.ar,n f’.estum fróS-
ari og yfirleitC . !)' ekki sá hlut-
ur í stjórr.imálr.rl'gu Evrópu og
Vestur-Asíj, aS Bestfaorn gaeti
ekki skýrt hann og sagt aSdrag-
anda hans. Var fróSleik hans
viS forugSiS um NorSurllönd, og
eins þvá, hve hann sagSi skemti-
lega frá. — Besthorn var dr. I
AusturlandafræSum. Hann varS
73 ára gamall.
(Mfol. \
VarS nú aS fá þaer te'knar og
hlaut þaS aS tefja um dag. Óllög
1 1. deild: — F. O. Fowler, A.
H. Pulford, J. G.-SuHivan, George
fundust mér þetta vera, en ekki Wildeman, iR. J. Shore.
tjáSi á móti aS mæla. TjáSi eg} 1 2. deild: — Jofon O’Hare,
ræSismanni aS ekki óskuSum vér 1 Ernest Roibinson, R. S. Ward, Ro"
eftir aS tefja í SvPþjóS foeldur aS I bert Sutherland, Tfoómas Flye,
komast ferSa vorra, en hann j Arngrímur Johnson, Mrs. L. Hol
kvaS sig þaS engu skífta. UrSum ling, Ghas. Vanderlip, Samuel
því aS Ibeygja oss undir j Jordan, D. A. Grey.
SÝRA IMAGANUM
VELDUR MELTINAR-
LEYSI.
OrNahar jcu.h, mflrindi ok verkl.
Hvernu Mknl IiekmtNt.
ver
reglugerS þessa. er umfooSsmaS- I 3. deild:—Jofon Queen, Her_
ur skipafélagsins hafSi veriS mjög 1 foert Jones, John Blumiberg, W. M.
svo varasamur meS aS hafa ekki Gordon, J. L. Wiginton, Major
á orSi er ihann seldi oss farbréfin. j J. S. Leitch, J. A. Barry, E. J.
Fimm daga töfSum vér í N. Y. j Reynolds, H. Strange.
en fullkamnir 3 dagar gengu í aS
fá öll þessi faraileyfi, cvg þurf'um
iS og allnokkra snúninga á toll-1 þó aS háfa ihraSann viS. Get eg
þessa aSsins tiil þess aS ef einhverj
stofu borgarinnar. Sá manngrúi l
var þar samankominn snemma nm !
morguninn, er vér ikomum þang- j
aS, aS fylkingin tók í gegnum
Um skólanefndarembætti sækja
Þessir:
I 1. deild: — Arthur Congdon,
C. S. Riley, Jabez Miller, A. E.
MeBalafræBingar segja aB níu ti-
undu alra veikimia magans stafi af
meltingarleysi, sárinda í maganum.
gasi, þembu, brjóstÆViba o. s. frv., og
I orsakist af of mikilli Klorih magasýru,
■ en ekki, eins og sumir halda, af of litl-
! um meltingrarvökva. Hin næma maga-
• hú?S er uppýf?5 og meltingin frestast,
| fæðan súrnar og aflei-ðingarnar verða
í mjög óþægilegar, eins og allir, sem af
slíku þjást, kannast vel við.
Melting’arme’ðöl eru óþörf í svona
I tilfellum og geta verið hættuleg. Lát-
j ið á hilluna öll þannig löguð meðöl, og
1 í stað þeirra fáið frá einhverjum áreið
anlegum lyfsala nokkrar únzur af
Bisurated Magnesia og takið af því
j eina teskeið í vatni rétt eftir máltíð, í
kvartgilas af vatni. í»eta sykrar mag-
íinn. kemur í veg fyrir myndun of
mikillar sýru, og þér finníð eng&n
1 verk eða sárindi eða gras. Bisurated
Magnesia^ (í tablets eða duftmyndun—
alls ekki í vökVa eður mjóikuruppievs-
ing) erskaðlaus
fvri
ynr magann,
lyr
ir iKefSu Kug'SaS aS fara þessa leiS ! So'vvles, ArtKur Griffin.
heim aS Jieir ætl'u&u sér naegan 1 2. deild: — Garnet Coulter,
tíma 'til þessara útréttinga. Öll George Reynolds, A. H. S. Mur-
að taka og er sú áreiðanlegásta Mag-
| nesia við Öllum magasjúkdómum. I»að
( er brúkað af J)ú?undum fólks# sem
i borðar máltíðiF sinar nú, án ótta fyrir
! meltingarleysisþjóningunn.
I Ruthenian Bookfeiiers tnJ .’ublis-
hing Company, 850 bl.f V. , g.