Heimskringla - 16.11.1921, Blaðsíða 7

Heimskringla - 16.11.1921, Blaðsíða 7
WL\\"rGG. 16. NóV. 1921. HEIMSKRINGLA. 7. B L A Ð S I Ð A. IThe Dominion Bank HOU M NOTllft DA M K AVE. OG SHEIAHItOOKE ST. HdfnSMtfill npnb...* O.OOO.OIMI ArnrM»jfitínr .....I 7,000,000 Allar cisulr ......1570,000,000 Sérstakt athygli veitt viðfckiít- um kaupmauna og verzlunarfé- aga. Sp"TÍsjóSsdeildin. Vextir af innstœðufé creiddiro jafn háir og annarsstaðar. Vér bjóðum veilkomin smá sem ' stór viðskifti- PHOÍIE A 0253. P. B. TUCKER, RáSsmaður Ur bygðum íslendio^a (Frh. frá 3. bls.) sig, og getur enginn meinaS mönn þá eru þeir eins Ihjálpfúsir og drenglyadir, Iþegar óhöpp bera aS dyrum ihj á hverjum sexn er. Allir virSast hafa laert fyrsta boSorS guSs: Elska skaltu drottinn guS þinn af öllu hjarta þínu, a'llri öndu I þinni og öllu ihugskoti þínu, og ná-| ungann eins og sjá'lfan Iþig. ÞaS hefir llíka veriS gert af mörgum. I — Kristinn söfnuSur er starfandi hér meS miklum áhuga og stó.r- rnerkan leiStoga í ibroddi fylking- ar, séra Jónas A. SigurSsson skáld sem margir þekkja af ræSum hans og ritum í bundnu og óbundnu rnáli. Hann og han3 ágæta trú hdfir áunniS sér ást og virSingu meSal safnaSarins og hinna út í frá, sem heyrt hafa ihans Ihreinu og , heilögu Ibíblíukenningu í kirjunnij flutta msS þeim andan's krafti aS ! t,;hieyrendur Ihljóta aS vikna og | finna tfl sektar sinnar. Eg |þrái oft meiri siSferSiskennngar. Af vönt un á kristilegu siSferSi sprettur oift AQULL h Eitt þótti Óla mjög skrítiS. AI'l- e'jgSu, aS þaS væri ljótt aS óta. en iþó heyrSi hann fólkiS I oít gera þaS. Kom'st hann \a3 ! þeirri niÖurstöSu, aS fulIorSnir ! mættu blóta, en börn ekki. Þess I vegna hélt hann, aS þaS væri | nauSsynlegi aS kunna aS blóta, ! SVO aS hann gæti gert þaS, þegar , hann vaeri orSinn fulIorSinn. HvaS er föðurlandiS. ÓIi aS gefa IcEtbatu rn sínum aS dreldra. 50-®33s-')-ra»-o-«aa-o<í2aa>o-*sa»-o-^-~ óii hafSi JítiS hugsaS um fólk- iS á bæmum. Nú fór hann aS hugsa .um þaS og gera sér grein MannþekSting, --— *** U Ol Wt opi A-AAUi U1! V , um þaS. — ÞaS voru allir hér j spiHing ,og .vne|. Jón Vídalín á. meS áfibrigSum dugandi menn, og bezt viS mig þar. Laun séra Jón-' a’fkomendur þeirra, sem bér eruj asar eru $1000 í 6 mánuSi og frítt engir eftirlbátar feSra sinna. hús- sem söfnuSurinn keyþti af . , * ih. x ■ . ,-f.x ff - f-ac s. Loftssyni fyrir $4000. — Já, ! f>’nr PV1 hvermg þaS væri. Paer að minnast htið eitt a tið- , , . , „ , J _____i „_f„ i______________ m ,.v. . I ekki mia gleyma sunnudagpjs'kólan' Alamm'a hans var o_zta konan, aríariS NæstliSmn v.etur var af— , . i. n 1 sf--ri til vat Ibvi hón vst al.af o-AS um hans sera Jonasar, sem hann 111 var’ pvl nun var aitar s°° bragSsgóSur hér, góS haustbíS til ’ie]dur fyrir luktum dyrum, fyrir viS hann. jóla. VoriS 'byrjaSi um miSjan unga og gamla, skýrir svo aSdá-í Pablbi var næstur hsnni aS gæS apríl. Maí var þur, svo sáningar- anlega vel sunnudags'iexíurnar úr um. Þó var hann eicki altaf góS- vinna gekk ifljótt og vel, og munu blblíunni. ÞaS er ánægjuleg viS- ur, því hann IhálSi- 'ílengt hann, • i c . x - • i • a/i x bót fyrir okkur, sem betur erum °S e au sinni 'a!fS. hann séS hann sumir hafa sað <i meira Jag:. Með J _ , ,,v . heima í gömlu sögunum en bless- vooa.sga reioan vio hest, sem lum bra til vætu, sem helst meira ‘ i. x • - • £«• l aSrv bibhunm; en þo ekki siSur i’ann var að jarna, og xafSi hann og minna mánuSinn út. Hljóp þá fyrir unglingana, sem eru aS, ls'mitS hann og bundiS snæri um vöxtur mikill i alt, svo akrar og ganga út í iífiS meS lítiS vega-1 snoppuna a ihonium, ?vo aS hest- engi var meS langbezta móti, sem nesti úr þeirri átF. — Kvenfélag urinn hafSi teigíi upp hausinn. hér hefir veriS. MeS júlí komu er starfandi meSal safnaSarins, er [ Óli átti þrjú systkin. Geixi og hitar og þur.kar, .sem Ihéldust til reynir aS *era sem Ihægt er. , ?\ga voru eldri en hann. en , or w i-i . bæSi söfnuSinum og öSrum 'líkn- Gunna tve'm árum yngri. Han- þess 2j.. Var iþa hvei.ti langt a . .. i , , . , \ , -i ' arrelogum til Ihjalpar, og Ihehr um iþotti vænt um þau oí!, en veg omi , þ-gar brá til vætu ^ mikig orSiS ágengt, þrátt fyrir vænst um Gunnu. Sá gálli var á aftur, sem altaf 'héllst viS og viS peningakreppu, sem á sér svo tfl-j Geira, aS hann vildi altaf ráSa vf- fram í miSjan ágúst, aS þornaði fmnanlega staS. LílfsnauSsynj-j ir óla, og Sigga str'ddi honum. upp aftur. En af þvlí aS iháfrar arnar verSa aS ganga fyrir hjá j Gunna gerSi hvorugt, þess vegna voru skemra á veg komnir en hveitiS, :kom í þá ryS meira og þeim fátæku, svo andlegu mál'efn- j var hún .skást. Þó var ún ekki in vferSa aS sitja á 'hakanum, og I gallalaus. Einu sinni .hafði hún n., , . , hvílir því byrSin mest á þeim, sem ! náS í brauSbita, sem Óli gey.r.di minna, eftir þvi hve rliott peim' , , *• , ,v J , , _ | betur eru stæoir, og er iþaö oljost: upp a ihill.u, og etiS hann. ÞaS hve gjaldíþoliS endist lengi, þegar þótti Óla slæmt og skildi ekkert f, allir geta ekki orSiS meS. Eg aS hún skyldi ekki vera flengd vona nú aS alt fari aS batna. Ef fyrir sl'fkt tiltæki. bændastjórnin ’kæmist aS viS var sáS; svo uppskeran er eins °g að framan er sagt. KornskurS- artíminn ibyrjaSi um miSjan ág. og hélzt upphald'slausit fram í septemiber StóSst þaS á endum,1 "æStU kosninSar’ ^ verkakaup og _ , , , j flutnmgsgjold lækkuSu, svo verk- ao Ibuio var að sl!a akrana, pegar , . , , , x , færm lækkuðu, og skólagjoldin, þær miklu rigningar komu aftur, j _ sem nú eru brSin (líklegn alstag sem héldust út september, sv<o aS ar) fyrir unglinga, pilta og stúlk- ek'kert varS gert. Sumir byrjuSu ur, I 00 dalir á mánuSi ait ári-S. aS þreskja, en gekk lítiS, og stóS AS endingu biS eg alla, sem komiS mest í drflum. Heyskap- lesa ^ & Óli hélt aS hann sjálfur væri beztur alf öllum bömunum, nsrna þegar Ihann skrökvaSi. * Vhiga hótti '.wnum góS stúlka, I 1 af því aS hún gerSi a'ltaf þaS, «em macnma hans sagSi henni. Lauga gamla var versta mann- J eskjan, sem til var. Hún skamm- aSi hann aitaf, ef hann var votur, og sagði eftir honum, ef ihann | g?.rSi ei. hvaS á hluta hennar. j Þess vegna haíSi hann óstöSvandi löngun tl'I aS erta hana og gera henni tcm ,'.r.e-sta skapr’aiun. Gvcnd-'.r var í augum hans ; mjög vitur macur. Hann ta.aSi, 1 £ 3 oft um veSr'S og féS á vet- urna. Þegar Dóri cg hann deildu 1 um eit’.hvaS, þá hafSi Gvendur i I altaf réttara mál aS verja, aS hon- ; um fan3t. AS .minsta kosti sam- j þykti Dóri al’t, sexi Gvendur, sagSi. Þ 'gir oabbi Óla og Gvenduv áttn ta! saman, þá var þaS e t'hvaS djúpviturt, sem þeir eögSu. Gvendur var líka stór og sterkur, jafnvel sterkari en pabbi. j Næst pabba vildi hann helzt líkj- ast Gvendi. Dóri var maSur, sem íhann þótt- ist þurfa aS vara sig á. Hann gerSi honum ým3ar breliur, cg fór stu.-"d <\\ illa nnS hann. Af! h? 173 var nýkominn á heim- irS. Har i v'sri rhki, hvaS hann átfi aS hug .a um a a. Hann var hræiddur viS Ihann. Hann vax svo alvarltegur og ónota'legur í viS- móti, eihkum viS mömmu Ó!a, þó var hann pa’bbi hennar. BröltiS á borSínu. óla þótti gaman aS klffra upp á borÖiS. Var honum oft bannaS þaS, en hann hætti því ekki. Einn dag var hann einn inni í baS'stpfu. Þá .hugsaSi hann meS sér: “NúT er mér óhætt aS fara upp á borSiS. Ó Ihve þaS væri gaman aS boppa og s^ngja uppi á horSinu”.Svo íók hann stól og færSi .hann aS iblorSim.u Brölti síSan uipi> á stóiinn og af honum upp á borSiS. Ha.nn stóS á 'fæt- ur og spígsporaSi um borSiS, baSaSi út höndum og söng: “Aldamla Idafold, Áttdæa fatturmold, Falltlonan fí Möum dín muttu dæ, Megan lönd dígir dæ O dumar dinnatt mæ, Diá lal á lí, Dlá lól á lí li-i’ ViS síSasta orSiS ihóf hann röddina eins og hann gat og þar.di sig sem mest hann mátti, veifaSi höndum og stappaSi í fcorSiS. Gætti hann Iþess ekki, aS hann var nærri borSbrúninn’, og stje hann alt í einu út af borSinu og steyptist niSur á góIfiS. Breytt- ist nú söngurinn í annan söng, því Óli hafSi meitt sig allmikiS á höfS inu. Mamma ihans kom inn og setti votan klút viS höfuSiS. Svo var nöíuSiS reifaS, og varS Óli aS liggja í rúminu daginn eftir. ViS þetta hvarf löngunin til þess aS brölta upp á fcíorSiS, og reyndi hann þaS ekki eftir þaS. Þegar Hákon Noregskonungur var vígSur undir kórónu í Krists- kirkju í NiSarósi, sumariS 1906, kom biskupinn sem vígsIuræSuna hélt meS þe.ssar spurningar, og svaraSi nenni á þá lei'S: t" ö’ðuTlandiS I — ÞaS er reitur- inn, sem hann faoir þinn ruddi. ÞaS er ko'í'nn, þar sem hún móSir þíri vann baki brotnu og átti margar andvökunætur vegna bamsins síns elskaSa, þar sem hún grét yfir því og baS til guSs fyrir því. ÞaS er særinn, blikandi ogbrim soillinn, vitaSsgjafinn mikli og dánarreiturinn stóri, þar sem ást- vinir vorir þúsundum saman hvíla á kaldri og vlotri þarasæng. ÞaS er fjalliS meS fönnum og flám, meS himinháum tindum og hyldjúpum vötnum, meS fjörg- andi og angandi blæ sumarsins og æSibyljum vetrarins. ÞaS er grundin og dalurinn og strördin, þaS er bygSin og bær- inn, þar eem ættin forna hefir átt sér bólstaS, hefir liifaS lífi sínu mann eftir mann, og háS sitt stríS unz hné aS velli. Þetta alt er þá föSurlandiS meS þúeundum heimi'la: FöSurlandiS, — dýrasti fjár- sjóSur vor á jörSu. FöSurlandið, — sem If.eSur vorir létu lífiÖ fyrir, og vér sjálf- ir viljum verja meðain blóS renn- ur í æSum vorum. . .Yfir grund er .orpiS snjó. Yfir grund er orpiS snjó, álftir á sundi kvaka, m.eSan blunda bljúg í ró blómin undir klaka. ur gekk illa. En af því gras var mikiS, hafa sumir náS talsverSu t'íSmni af heyi. Margir eiga þó mikiS úti, og tætpliega held eg aS verSi meSal heyskapur 'til ja'fnaSar. Nú er víSa aS enda þresking og hefir hún gengiS mjög sitirt. — Nú er aS íbyrja öndvegistíS, Ihitar á dag- inn og .mjög lítil næturfrost til þsss aS gera, enda er jörS græn ennþá. --- Hefir því blessaS sum- veg. Óska eg svo blaSinu og les- endum þess góSs gengis í fram- Churchbrigde 18. okt. 1921. B. Jónsson. -------o------ ' Bréf til Heimskriiiglu. Blain Wash. 1. November, 1921 Kæra Heimskringla:— Eg hefi fyrir löngu ætlaS aS ariS, siem nú er aS táka enda, ver- senda þér nokkrar línur; eg gerSi iS okkur aS mörgu leyti erfitt. En góSum guSi sé lof fyrir alt. ViS þö'k'kum olít ekki fyrir þaS góSa, og hvaS mundi þá verSa meS þaS mótdræga, sem eg skoSa okkur ti! góSs. Þá er aS minnast lítiS eitt á heilsufariS, sem yfir’leitt er gott. MaS.ur tfekur ekki tíl greina smá- vesöld, sem ‘stingur sér niSur viS og viS á stöku staS. Engir dáiS síSan í fyrrahaust, aS Ihinn góS- kunni bóndi Jóhanne's Markússon kvaddi okkur og fór .heim, Hann var merkismaSur, strangheiSar- legur j ollu.m viSskiftum viS aSra; loforÖin sem stafur 'á bók hjá Ihon- þaS síSastliSiS ár og var þá ekki orSinn kunnugur Blain héraSi eSa íbúum þess. Eg hefi altaf veriS aS læra síSan eg kom hingaS. I. Apríl réSist eg Ihjá hjá Al- aska Lax niSursuSufélaginu á uti búi er þaS hefir á Pt. .Roiberts og er Árni S. Mýrdal þar .formaSur, og vann eg þar í tvo mánuSi, aS- ollega viS smíSar, og líkaSi ágæt- lega. A. S. Mýrdal er einn af o.kk- ar allra fjölhæfuátu og beztu mönnum, ibæSi verkldga og bók- lega og er þaö næstium eins dæmi aS bæSi andlegt og verklegt at- gerfi fylgist svo aS. ViS vorum þar frá 40 og .upp í 100, og hefi eg aldrei Iheyrt Árna tala stygðar- yrSi til nokkurs manns, og sama var rrieS alt ifólkiS. Árni hefir um. GóÖur eiginmaSur og faSir. | alla umsjón þar á því útiibúi á sjó Einn þeirra, 3em dkki vilja varnm | Qg lar.di, og ferst þaS alt prýSis- sitt vita í neinu. GuS blessi minn- vell úr hendi. ingu hans, ekkju og iböm. Ekki væri haegt aS segja annaS en aS góS og kristileg eining og1 ° friSur sé ríkjandi hér meSál ís- lendinga, og allir bræSur og syst- ur í iKristi. þótt ekki standi nöfn sumra þeirra í sáfnaSarbókunum, hafa opin augun ættu aS sja talsvert þarf aS koma af laxi til aS kostnaSur hafist upp. Þetta sumar var mjög lélegt m'eS laxgöngur, sérstaklega af Sockey, og svo þegar hin lax- gangan kom, þá var alt lokaS upp af stjórninni; IþaS var 5. sept, en þá var “homelback” laxgangan komin, og daginn áSur, 4. sept, fengu þeir um 90,000, en alilan tímann áður, frá 4. júlí til 1. sept, mun ekki hafa komiS aS jafnaSi nema um 300 á dag. ÞaS-er sagt aS öll útgerSarfélögin hér í Port- land muni hafa stórtapaS á út- gerS sinni þetta sumar, og er tafc iS líklegt, aS allar fiskiveiSar verSi lagSar niSur um lengri eSa skemri tíma. TíSarfar hefir VeriS ágætt alt þetta sumar hér í nágrenninu, aS- eins síSastliSna viku, var hér tölu- verS úrkoma, og óvanalegur stormur, en í da.g er aftur sól og sumar. LíSan fólks er acS mínu áliti hér heldur góS, og vinna þér en.gu minni en í stærri borgunum eftir fólksfölda taliS, og ef satt skal segja, gæti öllum liSiS hér vel, og þaS mj.ö'g vel, sem eikki hafa viS iheilsuleysi aS stríSa, ef kröfurnar til lífsins gengu eikki eins llangit og þær gera, og eru hreyfimyndahúsin ekki hvaS sízt orsök í eySslu og óhófi. Nú iheld eg aS nóg sé komiS af svo góSu, og vil eg ibiSja þig, kæri forni vinur vel aS lifa. S. A. Anderson mk Memmsm ipmt? Þetta A. P. A. Co., sem svo er kallaS, hafSi 1 4 eSa 1 6 laxakistur j f er sagt aS hver gildra munil kosta um $10,000; þegar hún er kominn í sjóinn og útgerSarkostn-j aSur, kaup manna, fæSi o. fl. j costi um $25,000, og þeir sem j aS ; Svartsýni. LífíS eySist, lániS sneiSist, ljósiS deySist, dagur þver; dugur meiSist, dj'gSin neySist dauðinn breiÖist o'n aS mér. M. Ingimarsson 1 t#». fjfri Gefur svo undravert5an bata á allri taugaóreglu, aB þafi er ongin ástætSa fyrir neinn þann, sem litSur af taugaveiklun, atS vera ekki heílbrigtSur. Ef þú befir ekki reynt Dr. MILES’ NERVINE, geturtSu rkki srert þér í hugarlund hversu mikinn bata hún hefir at5 færa. Fólk úr öllum hlutum landslns hefir skrlfati oss um þann mikla árangur, sem stafatS heftr frá Dr. MILES’ NERVINE. Met5 svolítilli reynslu muntu komiast at5 raun um, at5 tauga- met5al þetta styrkir taugakerfitS, læknar svofnleysi og losar þig vitS flog og atSra sjúkdóma, sem stafa frá taugaveiklun. í»ú getur reitt þig á Dr. MILES’ NERVINE. ÞatS inni- heldut* ekki nein deyfandi efni, vínanda etSa annat5, sem hætta getur stafaö af. FaritS til lyfsalans og bibtSjitS um Dr. MIDES' NERVINE og takitS hana inn eftir forskriftlnni, ef ytSur batnar ekki, faritS metS tómu flöskuna til Iyfsalans aftur og hltSJttl um pen- ingana ytSar aftir og þér fáitS þá. Sú trygigng fylgir kaup- unum. Prepared at the Ijtboralory of the Dr. MiSes Medical Company TORONTO, - - CANAD\ itik u.. * • .4. ' •": v.-. , .údh'J

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.