Heimskringla - 16.11.1921, Page 7

WL\\"rGG. 16. NóV. 1921.
HEIMSKRINGLA.
7. B L A Ð S I Ð A.
IThe Dominion
Bank
HOU M NOTllft DA M K AVE. OG
SHEIAHItOOKE ST.
HdfnSMtfill npnb...* O.OOO.OIMI
ArnrM»jfitínr .....I 7,000,000
Allar cisulr ......1570,000,000
Sérstakt athygli veitt viðfckiít-
um kaupmauna og verzlunarfé-
aga.
Sp"TÍsjóSsdeildin.
Vextir af innstœðufé creiddiro
jafn háir og annarsstaðar.
Vér bjóðum veilkomin smá sem '
stór viðskifti-
PHOÍIE A 0253.
P. B. TUCKER, RáSsmaður

Ur bygðum íslendio^a
(Frh. frá 3. bls.)
sig, og getur enginn meinaS mönn
þá eru þeir eins Ihjálpfúsir og
drenglyadir, Iþegar óhöpp bera aS
dyrum ihj á hverjum sexn er. Allir
virSast hafa laert fyrsta boSorS
guSs: Elska skaltu drottinn guS
þinn af öllu hjarta þínu, a'llri öndu I
þinni og öllu ihugskoti þínu, og ná-|
ungann eins og sjá'lfan Iþig. ÞaS
hefir llíka veriS gert af mörgum. I
— Kristinn söfnuSur er starfandi
hér meS miklum áhuga og stó.r-
rnerkan leiStoga í ibroddi fylking-
ar, séra Jónas A. SigurSsson skáld
sem margir þekkja af ræSum hans
og ritum í bundnu og óbundnu
rnáli. Hann og han3 ágæta trú
hdfir áunniS sér ást og virSingu
meSal safnaSarins og hinna út í
frá, sem heyrt hafa ihans Ihreinu og ,
heilögu Ibíblíukenningu í kirjunnij
flutta msS þeim andan's krafti aS !
t,;hieyrendur Ihljóta aS vikna og |
finna tfl sektar sinnar. Eg |þrái oft
meiri siSferSiskennngar. Af vönt
un á kristilegu siSferSi sprettur oift
AQULL
h
Eitt þótti Óla mjög skrítiS. AI'l-
e'jgSu, aS þaS væri ljótt aS
óta. en iþó heyrSi hann fólkiS
I oít gera þaS. Kom'st hann \a3
! þeirri niÖurstöSu, aS fulIorSnir
! mættu blóta, en börn ekki. Þess
I vegna hélt hann, aS þaS væri
| nauSsynlegi aS kunna aS blóta,
! SVO aS hann gæti gert þaS, þegar
, hann vaeri orSinn fulIorSinn.
HvaS er föðurlandiS.
ÓIi aS gefa IcEtbatu rn sínum aS dreldra.
50-®33s-')-ra»-o-«aa-o<í2aa>o-*sa»-o-^-~
óii hafSi JítiS hugsaS um fólk-
iS á bæmum. Nú fór hann aS
hugsa .um þaS og gera sér grein
MannþekSting,
--— *** U Ol Wt opi A-AAUi U1! V ,
um þaS. — ÞaS voru allir hér j spiHing ,og .vne|. Jón Vídalín á.
meS áfibrigSum dugandi menn, og bezt viS mig þar. Laun séra Jón-'
a’fkomendur þeirra, sem bér eruj asar eru $1000 í 6 mánuSi og frítt
engir eftirlbátar feSra sinna. hús- sem söfnuSurinn keyþti af . , *
ih. x ■ . ,-f.x ff - f-ac s. Loftssyni fyrir $4000. — Já, ! f>’nr PV1 hvermg þaS væri.
Paer að minnast htið eitt a tið- , , . , „ , J _____i „_f„ i______________
m ,.v. . I ekki mia gleyma sunnudagpjs'kólan' Alamm'a hans var o_zta konan,
aríariS NæstliSmn v.etur var af— , . i. n 1 sf--ri til vat Ibvi hón vst al.af o-AS
um hans sera Jonasar, sem hann 111 var’ pvl nun var aitar s°°
bragSsgóSur hér, góS haustbíS til ’ie]dur fyrir luktum dyrum, fyrir viS hann.
jóla. VoriS 'byrjaSi um miSjan unga og gamla, skýrir svo aSdá-í Pablbi var næstur hsnni aS gæS
apríl. Maí var þur, svo sáningar- anlega vel sunnudags'iexíurnar úr um. Þó var hann eicki altaf góS-
vinna gekk ifljótt og vel, og munu blblíunni. ÞaS er ánægjuleg viS- ur, því hann IhálSi- 'ílengt hann,
• i c . x - • i • a/i x bót fyrir okkur, sem betur erum °S e au sinni 'a!fS. hann séS hann
sumir hafa sað <i meira Jag:. Með J _ , ,,v .
heima í gömlu sögunum en bless- vooa.sga reioan vio hest, sem
lum bra til vætu, sem helst meira ‘ i. x • - • £«• l
aSrv bibhunm; en þo ekki siSur i’ann var að jarna, og xafSi hann
og minna mánuSinn út. Hljóp þá fyrir unglingana, sem eru aS, ls'mitS hann og bundiS snæri um
vöxtur mikill i alt, svo akrar og ganga út í iífiS meS lítiS vega-1 snoppuna a ihonium, ?vo aS hest-
engi var meS langbezta móti, sem nesti úr þeirri átF. — Kvenfélag urinn hafSi teigíi upp hausinn.
hér hefir veriS. MeS júlí komu er starfandi meSal safnaSarins, er [ Óli átti þrjú systkin. Geixi og
hitar og þur.kar, .sem Ihéldust til reynir aS *era sem Ihægt er. , ?\ga voru eldri en hann. en
, or w i-i . bæSi söfnuSinum og öSrum 'líkn- Gunna tve'm árum yngri. Han-
þess 2j.. Var iþa hvei.ti langt a . .. i , , . ,
\ , -i ' arrelogum til Ihjalpar, og Ihehr um iþotti vænt um þau oí!, en
veg omi , þ-gar brá til vætu ^ mikig orSiS ágengt, þrátt fyrir vænst um Gunnu. Sá gálli var á
aftur, sem altaf 'héllst viS og viS peningakreppu, sem á sér svo tfl-j Geira, aS hann vildi altaf ráSa vf-
fram í miSjan ágúst, aS þornaði fmnanlega staS. LílfsnauSsynj-j ir óla, og Sigga str'ddi honum.
upp aftur. En af þvlí aS iháfrar arnar verSa aS ganga fyrir hjá j Gunna gerSi hvorugt, þess vegna
voru skemra á veg komnir en
hveitiS, :kom í þá ryS meira og
þeim fátæku, svo andlegu mál'efn- j var hún .skást. Þó var ún ekki
in vferSa aS sitja á 'hakanum, og I gallalaus. Einu sinni .hafði hún
n., , . , hvílir því byrSin mest á þeim, sem ! náS í brauSbita, sem Óli gey.r.di
minna, eftir þvi hve rliott peim' , , *• , ,v J , , _
| betur eru stæoir, og er iþaö oljost: upp a ihill.u, og etiS hann. ÞaS
hve gjaldíþoliS endist lengi, þegar þótti Óla slæmt og skildi ekkert f,
allir geta ekki orSiS meS. Eg aS hún skyldi ekki vera flengd
vona nú aS alt fari aS batna. Ef fyrir sl'fkt tiltæki.
bændastjórnin ’kæmist aS viS
var sáS; svo uppskeran er eins
°g að framan er sagt. KornskurS-
artíminn ibyrjaSi um miSjan ág.
og hélzt upphald'slausit fram í
septemiber
StóSst þaS á endum,1 "æStU kosninSar’ ^ verkakaup og
_ , , , j flutnmgsgjold lækkuSu, svo verk-
ao Ibuio var að sl!a akrana, pegar , . , , , x ,
færm lækkuðu, og skólagjoldin,
þær miklu rigningar komu aftur, j _ sem nú eru brSin (líklegn alstag
sem héldust út september, sv<o aS ar) fyrir unglinga, pilta og stúlk-
ek'kert varS gert. Sumir byrjuSu ur, I 00 dalir á mánuSi ait ári-S.
aS þreskja, en gekk lítiS, og stóS AS endingu biS eg alla, sem
komiS mest í drflum. Heyskap- lesa ^ &
Óli hélt aS hann sjálfur væri
beztur alf öllum bömunum, nsrna
þegar Ihann skrökvaSi. *
Vhiga hótti '.wnum góS stúlka, I
1 af því aS hún gerSi a'ltaf þaS, «em
macnma hans sagSi henni.
Lauga gamla var versta mann- J
eskjan, sem til var. Hún skamm-
aSi hann aitaf, ef hann var votur,
og sagði eftir honum, ef ihann |
g?.rSi ei. hvaS á hluta hennar. j
Þess vegna haíSi hann óstöSvandi
löngun tl'I aS erta hana og gera
henni tcm ,'.r.e-sta skapr’aiun.
Gvcnd-'.r var í augum hans
; mjög vitur macur. Hann ta.aSi,
1 £ 3 oft um veSr'S og féS á vet-
urna. Þegar Dóri cg hann deildu 1
um eit’.hvaS, þá hafSi Gvendur i
I altaf réttara mál aS verja, aS hon-
; um fan3t. AS .minsta kosti sam- j
þykti Dóri al’t, sexi Gvendur,
sagSi. Þ 'gir oabbi Óla og
Gvenduv áttn ta! saman, þá var
þaS e t'hvaS djúpviturt, sem þeir
eögSu. Gvendur var líka stór og
sterkur, jafnvel sterkari en pabbi. j
Næst pabba vildi hann helzt líkj-
ast Gvendi.
Dóri var maSur, sem íhann þótt-
ist þurfa aS vara sig á. Hann
gerSi honum ým3ar breliur, cg fór
stu.-"d <\\ illa nnS hann.
Af! h? 173 var nýkominn á heim-
irS. Har i v'sri rhki, hvaS hann
átfi aS hug .a um a a. Hann var
hræiddur viS Ihann. Hann vax svo
alvarltegur og ónota'legur í viS-
móti, eihkum viS mömmu Ó!a, þó
var hann pa’bbi hennar.
BröltiS á borSínu.
óla þótti gaman aS klffra upp á
borÖiS. Var honum oft bannaS
þaS, en hann hætti því ekki.
Einn dag var hann einn inni í
baS'stpfu. Þá .hugsaSi hann meS
sér: “NúT er mér óhætt aS fara
upp á borSiS. Ó Ihve þaS væri
gaman aS boppa og s^ngja uppi
á horSinu”.Svo íók hann stól og
færSi .hann aS iblorSim.u Brölti
síSan uipi> á stóiinn og af honum
upp á borSiS. Ha.nn stóS á 'fæt-
ur og spígsporaSi um borSiS,
baSaSi út höndum og söng:
“Aldamla Idafold,
Áttdæa fatturmold,
Falltlonan fí
Möum dín muttu dæ,
Megan lönd dígir dæ
O dumar dinnatt mæ,
Diá lal á lí,
Dlá lól á lí li-i’
ViS síSasta orSiS ihóf hann
röddina eins og hann gat og
þar.di sig sem mest hann mátti,
veifaSi höndum og stappaSi í
fcorSiS. Gætti hann Iþess ekki, aS
hann var nærri borSbrúninn’, og
stje hann alt í einu út af borSinu
og steyptist niSur á góIfiS. Breytt-
ist nú söngurinn í annan söng, því
Óli hafSi meitt sig allmikiS á höfS
inu. Mamma ihans kom inn og setti
votan klút viS höfuSiS. Svo var
nöíuSiS reifaS, og varS Óli aS
liggja í rúminu daginn eftir.
ViS þetta hvarf löngunin til
þess aS brölta upp á fcíorSiS, og
reyndi hann þaS ekki eftir þaS.
Þegar Hákon Noregskonungur
var vígSur undir kórónu í Krists-
kirkju í NiSarósi, sumariS 1906,
kom biskupinn sem vígsIuræSuna
hélt meS þe.ssar spurningar, og
svaraSi nenni á þá lei'S:
t" ö’ðuTlandiS I — ÞaS er reitur-
inn, sem hann faoir þinn ruddi.
ÞaS er ko'í'nn, þar sem hún
móSir þíri vann baki brotnu og
átti margar andvökunætur vegna
bamsins síns elskaSa, þar sem hún
grét yfir því og baS til guSs fyrir
því.
ÞaS er særinn, blikandi ogbrim
soillinn, vitaSsgjafinn mikli og
dánarreiturinn stóri, þar sem ást-
vinir vorir þúsundum saman hvíla
á kaldri og vlotri þarasæng.
ÞaS er fjalliS meS fönnum og
flám, meS himinháum tindum og
hyldjúpum vötnum, meS fjörg-
andi og angandi blæ sumarsins og
æSibyljum vetrarins.
ÞaS er grundin og dalurinn og
strördin, þaS er bygSin og bær-
inn, þar eem ættin forna hefir átt
sér bólstaS, hefir liifaS lífi sínu
mann eftir mann, og háS sitt stríS
unz hné aS velli.
Þetta alt er þá föSurlandiS meS
þúeundum heimi'la:
FöSurlandiS, — dýrasti fjár-
sjóSur vor á jörSu.
FöSurlandið, — sem If.eSur
vorir létu lífiÖ fyrir, og vér sjálf-
ir viljum verja meðain blóS renn-
ur í æSum vorum.
. .Yfir grund er .orpiS snjó.
Yfir grund er orpiS snjó,
álftir á sundi kvaka,
m.eSan blunda bljúg í ró
blómin undir klaka.
ur gekk illa. En af því gras var
mikiS, hafa sumir náS talsverSu t'íSmni
af heyi. Margir eiga þó mikiS
úti, og tætpliega held eg aS verSi
meSal heyskapur 'til ja'fnaSar. Nú
er víSa aS enda þresking og hefir
hún gengiS mjög sitirt. — Nú er
aS íbyrja öndvegistíS, Ihitar á dag-
inn og .mjög lítil næturfrost til
þsss aS gera, enda er jörS græn
ennþá. --- Hefir því blessaS sum-
veg. Óska eg svo blaSinu og les-
endum þess góSs gengis í fram-
Churchbrigde 18. okt. 1921.
B. Jónsson.
-------o------ '
Bréf til Heimskriiiglu.
Blain Wash.
1. November, 1921
Kæra Heimskringla:—
Eg hefi fyrir löngu ætlaS aS
ariS, siem nú er aS táka enda, ver- senda þér nokkrar línur; eg gerSi
iS okkur aS mörgu leyti erfitt. En
góSum guSi sé lof fyrir alt. ViS
þö'k'kum olít ekki fyrir þaS góSa,
og hvaS mundi þá verSa meS þaS
mótdræga, sem eg skoSa okkur ti!
góSs.
Þá er aS minnast lítiS eitt á
heilsufariS, sem yfir’leitt er gott.
MaS.ur tfekur ekki tíl greina smá-
vesöld, sem ‘stingur sér niSur viS
og viS á stöku staS. Engir dáiS
síSan í fyrrahaust, aS Ihinn góS-
kunni bóndi Jóhanne's Markússon
kvaddi okkur og fór .heim, Hann
var merkismaSur, strangheiSar-
legur j ollu.m viSskiftum viS aSra;
loforÖin sem stafur 'á bók hjá Ihon-
þaS síSastliSiS ár og var þá ekki
orSinn kunnugur Blain héraSi eSa
íbúum þess. Eg hefi altaf veriS
aS læra síSan eg kom hingaS.
I. Apríl réSist eg Ihjá hjá Al-
aska Lax niSursuSufélaginu á uti
búi er þaS hefir á Pt. .Roiberts og
er Árni S. Mýrdal þar .formaSur,
og vann eg þar í tvo mánuSi, aS-
ollega viS smíSar, og líkaSi ágæt-
lega. A. S. Mýrdal er einn af o.kk-
ar allra fjölhæfuátu og beztu
mönnum, ibæSi verkldga og bók-
lega og er þaö næstium eins dæmi
aS bæSi andlegt og verklegt at-
gerfi fylgist svo aS. ViS vorum
þar frá 40 og .upp í 100, og hefi
eg aldrei Iheyrt Árna tala stygðar-
yrSi til nokkurs manns, og sama
var rrieS alt ifólkiS. Árni hefir
um. GóÖur eiginmaSur og faSir. | alla umsjón þar á því útiibúi á sjó
Einn þeirra, 3em dkki vilja varnm | Qg lar.di, og ferst þaS alt prýSis-
sitt vita í neinu. GuS blessi minn- vell úr hendi.
ingu hans, ekkju og iböm.
Ekki væri haegt aS segja annaS
en aS góS og kristileg eining og1 °
friSur sé ríkjandi hér meSál ís-
lendinga, og allir bræSur og syst-
ur í iKristi. þótt ekki standi nöfn
sumra þeirra í sáfnaSarbókunum, hafa opin augun ættu aS sja
talsvert þarf aS koma af laxi til
aS kostnaSur hafist upp.
Þetta sumar var mjög lélegt
m'eS laxgöngur, sérstaklega af
Sockey, og svo þegar hin lax-
gangan kom, þá var alt lokaS upp
af stjórninni; IþaS var 5. sept, en
þá var “homelback” laxgangan
komin, og daginn áSur, 4. sept,
fengu þeir um 90,000, en alilan
tímann áður, frá 4. júlí til 1. sept,
mun ekki hafa komiS aS jafnaSi
nema um 300 á dag. ÞaS-er sagt
aS öll útgerSarfélögin hér í Port-
land muni hafa stórtapaS á út-
gerS sinni þetta sumar, og er tafc
iS líklegt, aS allar fiskiveiSar
verSi lagSar niSur um lengri eSa
skemri tíma.
TíSarfar hefir VeriS ágætt alt
þetta sumar hér í nágrenninu, aS-
eins síSastliSna viku, var hér tölu-
verS úrkoma, og óvanalegur
stormur, en í da.g er aftur sól og
sumar.
LíSan fólks er acS mínu áliti
hér heldur góS, og vinna þér
en.gu minni en í stærri borgunum
eftir fólksfölda taliS, og ef satt
skal segja, gæti öllum liSiS hér
vel, og þaS mj.ö'g vel, sem eikki
hafa viS iheilsuleysi aS stríSa, ef
kröfurnar til lífsins gengu eikki
eins llangit og þær gera, og eru
hreyfimyndahúsin ekki hvaS sízt
orsök í eySslu og óhófi.
Nú iheld eg aS nóg sé komiS af
svo góSu, og vil eg ibiSja þig,
kæri forni vinur vel aS lifa.
S. A. Anderson
mk
Memmsm
ipmt?
Þetta A. P. A. Co., sem svo er
kallaS, hafSi 1 4 eSa 1 6 laxakistur j
f er sagt aS hver gildra munil
kosta um $10,000; þegar hún er
kominn í sjóinn og útgerSarkostn-j
aSur, kaup manna, fæSi o. fl. j
costi um $25,000, og þeir sem j
aS ;
Svartsýni.
LífíS eySist, lániS sneiSist,
ljósiS deySist, dagur þver;
dugur meiSist, dj'gSin neySist
dauðinn breiÖist o'n aS mér.
M. Ingimarsson
1

t#». fjfri
Gefur svo undravert5an bata á allri taugaóreglu, aB þafi er
ongin ástætSa fyrir neinn þann, sem litSur af taugaveiklun, atS
vera ekki heílbrigtSur.
Ef þú befir ekki reynt Dr. MILES’ NERVINE, geturtSu rkki
srert þér í hugarlund hversu mikinn bata hún hefir at5 færa.
Fólk úr öllum hlutum landslns hefir skrlfati oss um þann
mikla árangur, sem stafatS heftr frá Dr. MILES’ NERVINE.
Met5 svolítilli reynslu muntu komiast at5 raun um, at5 tauga-
met5al þetta styrkir taugakerfitS, læknar svofnleysi og losar
þig vitS flog og atSra sjúkdóma, sem stafa frá taugaveiklun.
í»ú getur reitt þig á Dr. MILES’ NERVINE. ÞatS inni-
heldut* ekki nein deyfandi efni, vínanda etSa annat5, sem hætta
getur stafaö af.
FaritS til lyfsalans og bibtSjitS um Dr. MIDES' NERVINE
og takitS hana inn eftir forskriftlnni, ef ytSur batnar ekki,
faritS metS tómu flöskuna til Iyfsalans aftur og hltSJttl um pen-
ingana ytSar aftir og þér fáitS þá. Sú trygigng fylgir kaup-
unum.
Prepared at the Ijtboralory of the
Dr. MiSes Medical Company
TORONTO, - - CANAD\
itik u.. *
• .4. ' •": v.-.
, .údh'J