Heimskringla - 02.08.1922, Blaðsíða 2

2. BLAÐSÍÐA.

HEIMSKRINGLA.
WINNIPEG, 2. AGÚST, 1922.
Trúmálavika
Stúdentaíéíagsins.
— 13.—18. marz 1922. —
að
náttúrlegu” fyrirbrigða nú á tím- iö reist á slíkum fyrirbrigðunj í»g bér á laruíL Önnur kynni hefir í vetur, því að hann er .skáld. 11 hvað þessi maður hefir um þetta
um er enginn éðlismunur. Megi' að |>au fyrirbrigði hafa verið hann ékki af honum mér vitan- þeirri bók eru ýms kvæði, sem mál og ferð sína til íslands að
rekja hin síðarnefndu að öllu leyti staðreyndir. Próf. Hysldp sagði Jega.. Eg ætla sem minst að fara hann hefir áður birt í “Light”. segja, birtum vér bréfkafla þá, er
til sálrænna afla með lifandi mönn ; emu sinni, að -kristindómurinn út í þá. blaðagrein biskupsins aðaimálgagni mertfaðra spíritista hr. Woolley sendi blaðinu ‘‘Atne-
Niðurl.
Eg tel annars ekki þörf á
Sálarrannsóknafélagsins til í rÍnnsóknafélag'
unnar. Eg þykist hafa gert þaó
áður svo skýrlega
enginn 1
stöðu
til
slær
um, þá má rekja hin fyrnefndu | væri vísindalegustu trúarbrögð þetta sinn, þó að mér finnist mjög á Englandi. En sjálfur Lundúna- rican Issue” að heiman) :
þangað líka.” — Nákvæmlega heimsins. I frumkristninni hefir óviðeigandi orð hans um einn biskilpinn skrifar formála fyrir
hinu sama heldur dr. Walter F. Verið um samband við annan; fyrirrennara sinn, móðurbróður bók þessa spiristiska vinar síns, til
sérstakTgreiríyrirafstöðu Prince fram í janúarhefti þessa heim að ræða. Sú staðreynd ligg- minn sáluga Hallgrim Sveinsson, þess að mæla með Ijóðunum Sá ’ ^ ^ nokkurskonar jr|oritía fs.
..nn^rJélavöns til kirkj- ars ** U™?n ame"ska salar'*'li grundvallar fynr trunm a 0g afskifti hans af rannsoknum gofugi biskup er ekki hræddan ^ ^ ^ suðlægasti oddl
I jr rannsoknatelagsms. nann segir, samfelag heilagra. En samband- vor Tilraunafelagsmanna, ems og en þetta vio spiritismann. Lkki , . • v • • u;í •
nrpnti að 8eSn’ furðu, að nokkur j6 vjg annan heim sannast miklu vér þá nefndumst. Eg ætla að þarf heldur annað en að sjá and- « , v ’ »«- ánævia marvra
Prent., aS,.u.I; -W- cé wk., , ------------- L.., • iJ að ]esa ]ifssvjp hans, til að sannfærast J Iand,‘ Mer*er anfgJa margra
’ i ’ i - l -i hiuta vegna að vera kominn hing-
num um- um að hann er nær þvi he.lagnr. að £n a?j emu ^ ef eg $ér_
um spm- maður , . . . ' staklega feginn því. Eg var orð-
ssaleið: í Lr þvi að yfirmaður kirkju! jnn dauðþreyttur á að ]Iggja j
?g las um vorrar Jefir nylega kveð.ð upp svefnk[efa skipsins< að k]æða mig
Vestmannaeyjar 7. júru' '22-
Þessi eyja, sem eg er nú. stadd--
einn og þyrfti ekki algáður að
“ganga frammeð" eins og börn-
in. En eg komst að þvi á skipinu,.
fcð ef eg hefði farið of mjög eftir
fiamt í fyririestra Sir Oliver . En e« er aIve8 ohræddur um. ] „• og þokað áfram í oðrum efn-! þetta ógeðslega fynrbr.gði vorra svo harðan dom yfir gerðum vor meg annari hendmni, en halda
Lodge, sem eg hefi þýtt og eg hver ?rangunnn verður. Ug eg um. Að vísu er mótspyrnan enn tíma, hefi eg ver.ð mjög e.ndreg- sá arrannsoknamanna i Keykja- h;nni ejnhversstaðar í stólpa, til
r.efndi áðan. Enníremur má nokk veit’ að_ ahnfin verða m.k.l a hórð og heimskan m.k.I, truaroís- ,nn mótstöðumaður spintismans v.k, ætla eg að enda mal m.tt a að þess ^ steypast ekkj um koH
uð ráða af prédikunarsafni mínu tmarskoðan.r manna — hvada inrr enn áflm.k.ll og þrongsýn.n og allrar þe.rrar óhæfu, sem fylg- lesa upp fyr.r yður al.t annars meðan á því stoð. £ða að skjögra
“Árin og eilífðin”. Að minsta [!okkl ‘ruarbragða, sem þe.r til- j ?fskapleg, _ en þetta s.tur ekk. jsmenn hans hafa í frammi. Eg manns a sama efm. Hann er upp á_bilfar til þess að fá sér gúl-
kosti finst mér, að biskupi lands-i heyra- | be.r”ms v.ð völd lengur, og eng- tel spíritismann nánast vera h.na raunar ekk. b.skup, en e.nhver al- fyHj af,fersku |oftj. £g hélt, að eg
ins og prestum ætti að vera af- Eg skal m.na a fa atriði. .n hætta er lengur á þvi, að ver ömurlegustu vandræða-uppbot he.msfrægast. lækn.r, sem nu er | — þliinn ag ]æra ag ganga
staða mín ljós. Einar H. Kvaran j Frásogur N. tm. um upprisu sálarrannsóknamennirnir verðum trúarbragðanna og boðskap hans uppi, — sérfræðingur í berklá-
hefir og ýmislegt ritað um afstöðu Krists fá merkilegan stuðning, brendir eða oss kastað fyrir villi- handan að auðvirðilegt hjal, al- fræði —; hann er prófessor og
vor °sálarrannsóknamanna til néi, meira: þær verða algerlega öýr. Nú sleppa rannsóknamenn- j gerlega engisvert þeim, í hverra doktoiv í Iæknisfræði og á heima í
kirkju og trúmálanna. j staðfestar. — Kristur re.s auðvit- jrnir með óhróður og brígsl um hjörtu guð hefir. fyrir heilagan New York. Hann heitir S. Ad-
í raun og veru er þetta eitt ^ upp í andlegum Iíkama. En vitfirring og annað smánart, sem anda látið “þekkinguna á dýrð olphus Knopf. Jónas Kr.stjáns- ^ mjnni > þvj efni> hefðj eg átt
meginatriði fyrir félagi voru, að fynr því getur frásögn.n um, að þeir gera ekk. annað en brosa að,.guðs skína fram í asjonu Kr.sts . son lækn.r a Sauðarkrok sem nu £ hætt(J a$ þr]óta hvert bejn j
færa sönnur á tilveru annars ‘ gröfin haf. ver.ð tóm, ver.ð wnnJ er t.I lengdar Iætur, þó að þe.m Gort spíntismans af v.sindum og er a ferð . Ameriku, he.msott.! skrokknum á mér> w •£ .
k —.rr f^mKalddíf manna í Sálarrannsóknarmonnum hlýtur þvki það ónotalegt fyrst. Maður v s.ndalegum sönnunum virð.st hann og hefir skrifað mer bref um j r , „ , ' . , . ,
Sh«mi ‘ j a* finnast tilgáta sumra nýguð-’venst því sem v?rra er í þessarijmér vera Kreinasti hégómi.” þá heimsókn. Er hann mjög hrif-1 Pra^n. ^ byrja eg a Þors-
^ En auðvitað hef.r sú vitneskja Eaeðinga’ svo sem Próf; L>nder- veröld. - M.ðlunum er nokkuðj Eg veit ekki, hvort yður finst jnn af lækninum. I ritling, sem I ^n’ g ‘h rey f i!f ek kf fremLii- en
og margar afleiðingar. Eolms H.ns sænska. faranleg, að mei„ hætta bu.n enn; það ma .þetta vera v.nsamleg ummæl. um Hann gaf Jonas., en Jonas send,, J hefjr um sjg
Margt af því, sem í ljós kemur við andaður I.kam. Kr.sts haf. ver.ð m.sþyrma þeim svo, að he.lsa s,ar vor sálarrannsóknamanna mer og bað m.g að geta um her ^ kodda. Sk.pstjór, og
rannsóknirnar, tel eg vera ómet- f!uttur nr grof,nn' °f fal,nn sv° þe.rra b.l. og þe.r m.ss, h.nn und-1 hér í Reykjav.k og þá e.nkum um he.ma lys.r dr. Knopf yf,r þessan > . |and megPn4kru*
anlegan ávinning fyrir kirkjuna, vel’ að. Tl S X ursamle8a Hfflleika sinn= en n« starf mitt, þv, að ut af fynrlestr- truarjatnmg (confess.o ftde.) , f;. * er með skipinu voru
fáist hún til að opna augun og “PP’ . AuJvltað holdum ver’ að eru ekk, lengur brend.r a lim mínum , Danmörku eru þau sm Ber.ð hana saman v.ð yf,r- Erindi skipstjóra var
því. Rannsókmrnar stað- 1:kammn hafl verið ^yshrr upp bah, e.ns og gert var a 1 >., 16., .skrifuð? lysng b.skups vors: Luðvitað að sjá “agenta”
miklar
fes^a svo að segja öÍÍ þau fyr.r- (dematerialiseraður), og þv, haf, j7 og i8 ö]d £yrir galdrabrenn-j Eg ætla í þetta sinn ekki að fara 'Þegar eg hefi metið allar sann s^ h^jnn^Þegar8'^;!!,
brigði biblíunnar, sem kölluð ‘;‘*ðin ein 0lðl° ett,r' El huJs: °rnar svonefndu v.rð.st m.ð.Is- út í það, að þetta kemur ekki sem an.rnar hef.r arangurmn hja mer komum aftur út á sk,p voru hmir
hafa verið yfirnáttúrleg, en rétt- fn‘e«t’. a0 Pao .h,d sama etnl, hæf.le.kanum hafa ver.ð utrymt bezt hejm við ummæli hans um orð.ð fullv.ssa um, að t.I eru a- sj6vejku alhr komnj - fæfu
ara væri að nefna yfirvenjuleg. haf. Kristur notað er hann b.rt.st ^ um ]angt skeið me5 mannkyninu spíritismann í hirðisbréfinu. “Ó-, re.ðanleg fynrbr.gði, sem koma ^ hinjr ]6ðustu þejr VQrf
Sérstaklega á þetta við um fyrir- 1 billn hkamsmynd aþreifanlegur, bér j á]fu Fullvrt er af sagn- hæfan” er víst tilraunir vora. og fn framliðnum vitsmunaverum,1, ,_y , , v , ' v j
brigðin, sem Nýja testamentið seg l*nsveinunum. Ver efum ekki, fiaeðingUnum. að kirkjan og ríkið ef til viil prédikunarstarf mitt og og birta það, sem eg nefni með h6fg b • á . p \ v e „
ii frá og kristnin var grundvölluð bar er um 1‘kfmningar að bafj , þejm ofsoknum ]átjð líflála ,fyrirIeStrar. Eg skal ékki mæla lotningu guðdórrilegan sannleika. hjg i . g sióveiki hve
á. Andasamband það, sem skýrt líeða “.°% Hað a m>°g ful!'jn.enn og konur svo miljónum mjg Undan þejm vjtnisburði. En T.l þess að láta í ljós, hvern á- •• .. h6 f]j6tt /
er sérstaklega frá í 1. Korintu- komnu. ^1’ . Nyguðfræð.ngarn.r: sklfti (sumir segja 9_,0 milj-;eitt ]angar mig til að taka fram. rangur þessar margra ára rann': vejkbTem beir vhðastvVr«Tá
bréfinu, verður nú mjög skiljan- m,sskdia uPPrisu Hans marg.r af,cnir). Vafalaust er það oft fólk.jE f allar fregnirnar, sem spíritist- sóknir hafa haft fyrir sjálfan mig, sem e,r Vlr as vera’ er,f
legt. Áð andarnír, sem menn þá þv1 að þe.m er okunnugt um fvr- sem gætt var ejnhverskonar dul- ar telja sig hafa fengið að hand- v.i eg leyfa mér að nota orð Ger- hejm ^íma Tkin'ið
sóttust eftir að komast í samband i'bngðm a vorum d°gum. Þeir gáfum. Þá var klifað á þessu!an, t. d. Júlíubréfin, bók G. Vale ald Massey, með því að eg finn, j • f v ’ r - X
við, hafi verið framliðnir menn,lhafa m.ar8)r lent 1 fullkominm! fyrirmæl, Móselögmáls: “Þú skaltiQwen þl'ests í 4 bmdum (Life be- , að þetta skáld og djúphyggju-1 2 v "
er efalaust í augum rannsóknar-, skyasenustru. —^ ***'i*L;\r , ekki láta galdrakonu lífi halda . ^yond Death)', rit enska prests.ns maður segir það betur en méí ° ^13- ar
manna, hvort sem rnönnum hefir; Annað atr.ðið er þetta: - , J iStainton Móses og ýms önnúr,'eru' væri unt. SpurningUnni um það_, ■ skrafað ' £oks fdr skíp!
verið það fyllilega ljóst í frum-’ oalarrannsoknirnar munu knýj^a Þegar eg var í fyr.rlestraferð- aiger]ega engisvert hjal, þ á ætla hvaða áhrif þessi nýja, en ' stj6rj ta]a kjark f menn Var
kristninni eða ekki. Stundum kirkjuna til^að strika með öllu út jrni j sumar í Danmörku, beidd-ieg að leyfa mér að segja. að þá gamla trú hefði haft á hann, svar-■ þ j b6jst tj] ferðar Allar dvr eða
eru þeir í N. tm. nefndir menn. tru ^'na a upprisu holdsins og ust ýmsir blaðamenn eftir að fer margt í Gamia testanientinu ar hann þannig: 'Sþiritism.nn r6ttara sagt ho]ur á þj]farjnu voru
Til dæmis er svo að orði komist lru a upprisu á efsta dcgi . Vér mega láta blöð sín flytja samtal að verða rusl í m.num augum. — hefir víkkað svo andlegan sjón- bvrggar Skipið leið af stað. Eg
um konurnar, er þær komu að rísum allir upp með sama hætti og, við mig. Þá reyndi eg að skýra, Munið eftir, að eg sagði rusl. — aeildarhring húnn, — eins og st6g á þj]farjnu me§an sjg]t var
gröf Jesú: “Og þær gengu inn í Jesús, þó að oss takist ekki að sem bezt eg gat í fám orðum frá Mér blöskrar, að nokkur skuli tala margra annara — og veitt mér 6t af b6fnjnnj og 6t fyrir þver-
gröfina og sáu ungan mann sitj-1 birtast hér á jörðinni með dásam- skilningi mínum á afstöðu kirkj-isvo um a]]an þann yndislega og það æðra útsýni, breytt trú 1 bmftar) hamarinn Og slíka dýrð-
andi hægra megin, hjúpaðan legum hætti eins og hann. Pað unnar til spíritismans. Meðal ann-jhuggandi boðskap, sem kominn sannreyndir með svo öflugum •» semXar »afst á að líta' er
hvítri skikkju” (Mark. 16, 5). er vegsemd mannkynsins, að hann ars stendur þetta í greininni, sem ei yfjr landamærin fyrir ást og frá hætti, að héðan af verð eg að: .,.fjtt v buesa s6r sem veru]ejka
Rannsóknamaðurinn J. Arthur 'ai sannur maður, bróðir vor, | ‘Nationaltidende fluttu: “Eg bæran dugnað þeirra, sem komnir líkja Iífinu án hans við sigling á Hæðirnar þarna á eyjunni sem
,11 segir í einni af sínum ágætu Pott nann vaen os* oendanlega i hefi í mörg ár reynt að vinna að eru vfir um á undan oss. skipi, þar sem öll lúkugöt eru m» - v vjrtust veðurbarðar oe
V _u.Cm.MPPr.-a vía ^ því á Is|andi a§ spíritismjnn verSí j Eg he.msótti enska prestinn vandlega byrgð, og menn verða jafnve] ka]drana]egar< voru n6
þar ekk. gerður að neinum sértrú- Fielding-Ould í sumar. Hann er að hýrast sem fangar undir þilj-1 svejDagar gejs]astöfum kvöldsól-
arflokkl- ;... Eg lít svona á mál- t£]jnn einhver gáfaðasti prédikari um við kertistýru; en síðan er arjnnar og° ljómuðu svo undur-
ið:‘ Kirkjan á að tileinka sér á- Lundúna. Eg hafði lesið tvær þeim levft að ganga upp á þilfanð, sarn]ega< a£ eg var a£ hugsa um>
Hiii Wm
bókum, að “sérhver sá, er hafi
fengist mikið við sálarrannsóknir,
geti trúað kraftaverkum Nýja
testamentisins, því að hann kynn-
rniklu æðri; af því að hann hafði
gengist undir mannleg kjör, var
hann og háður sömu lögmálum
lífs og dauða eins og vér. ’Eg
ist fyrirbrigðum, sem líkjast þeim' held að önnur eins rökfærsla og
að meira eða minan leyti; að (betta sé ómótmælanleg: Ef þér
minsta kosti séu þau nægilega lík játið, að dauðlegur líkami Krists
þeim til þess, að gera oss örugga. hafi verið annars. eðlis en líkami
í þeirir trú, að þar sem nútíma- v°r. dauði hans annars eðlis en
fyrirbrigðin standi hinum fornu dauði vor, upprisu hans öðruvísi
að baki, þá sé ástæðan sú, að farið en upprisu vorri — að hann
rangurinn af hinum vísindalegu bækur eftir hann. Heitir önnur fyrsta sinn sljörnubjarta góðviðr- j hvort þe’Ua værj ekkj svefnsýni e’
sálarrannsóknum og hún á að láta, “Er spíritisminn frá djöflinum?” isnott. til þess að virða fyrir ser 1 fyrjr mjg bæri. En eg hafði næg-
hina nýju opinberum gagnsýra Hin er um kraftaverk helgra guðlega dýrð h.ns lelftrandl, an tíma til að sannfærast um, að
booskap s.nn. hf n.ðurstaða h.ns manna og spíritismann á vorum stjörnuhers. I gVQ yar ekkj_ Só]jn vjrtjst standa
vísindalega spíritisma er sann- dögum. Prestur þessi hefir lengi Þó að jafnvel biskupar kjósi ^y^ svo ]engj Var hún að ganga
Ieikur, þá getur kirkjan ekki stað- kynt sér spíritismann og er al- heldur að hýrast undir þ.ljum, þá undir. Og hver laut milli hæð-
- ■ . . . r. . - , ... ið á móti honum! Eftir því sem sannfærður um sambandið við a_tla eg og vér sálarrannsókna- anna var sem opig gullport að
hærri og máttugri persóna haf. hah algerða serstoðu um alt. vér kynnumst lögmálum heimsins, framliðna menn. I grein, sem menn oss að hafast við á þilfar- ]-ía £rá bessu 2at e„ ekki s]jtj?:
verið völd'að hinum síðar-1 betta þa. hættum, v_er jafn-1 hijóta þau að Ieiðrétta trúarsetn- hann ritaði í sumar um Jeanne inu. ’ ! mJ. Eghafði ekki augun af þlí
.ngar kirkjunnar. En trúarsetn- d'Arc, minti hann meðal annars á, ---------- ’ meðan eygt var til eyjanna. KI.
.ngar kirkjunnar geta ekki sett al- að sú kirkjudeild, sem hafði látið Þanig er þá fyrirlestur próf. | ] kvo]djnu vorum vj$ komnir
fieim.num reglur um, hvernig lög- brenna Jeanne d’Arc á báli fyrir Haraldar Níelssonar, og er hann, 6t í ósjó, og varð skipið þá brátt
r.efndu.” í skÍott a^ vera lik.r honum, og þa ingar kirkjunnar. En trúarsetn- d'Arc, minti hann meðal annars á
Má eg í þessu sambandi benda er upprisa hans engin sönnun fyr- ‘ ' ' 1 ' ’' ‘ ’ .................
á blindni sumra klerka og kenni-> því né trygging þess, að vér
manna. Þeir v/>na, að fyrirbrigð- n.unum aftur upp rísa.
ín sannist ekki, er illa við þau, Eg er sannfærður um, að kirkj
mál hans e.g. að vera.”
Eg er enn sömu skoðunar.
Til
villutrú og galdra, af því að hún eins og alt annað, sem frá þeim fjjótandi sjúkrahúsi. Eftir há-
var sannfærð um samband sitt við manni kemur, snildarlega úr garði degi daginn eftir var útlitið
mundu fagna, ef einhver önnur, an verður að Ieiðrétta kenningu þess að vinna að þessu markmiði helga menn í ósýnilegum heimi, gerður. Sumir hinna fyrirlestr- j drungaIeJt Það var niðaiboka
skýring fynd.st á þeim. Þeir gæta s.na um fnopægmguna. Skeytin: Hefi eg haldið uppi prédikunar- hefði að 500 árum liðnum gert anna eru einnig ágætir, °g allir | og mér fóru ekki hafísjakar og á-
starfi hér í Reykjavík um 7 ára hana að dýrðling. En eins áreið- sæmilegir hver á sjna vísu. Um- rekstur úr huga. Það voru ekki
skeið. Eg setti það upp, þegar eg a.dega og hún hefði talað við ræðurnar, sem fóru fram á síðasta hressandi stundir. Nóttin var einn-
hóf það starf, að enginn maður, heilagar verur, eins víst væri það, fundinum, eru einnig merkilegar, jg ]ejðinleg. Skipið veltist tals-
scm þær guðsþjónustur sækir, að ýmsir menn á vorum dögum og vel þess virði að kynna sér vert, og varð ekki nema þeim, er
fan úr sínum söfnuði. Yður er hefðu talað við framliðna þjóna þær. Vér viljum því ráða þeim; vanjr VOru volkinu, svefnsamt.
öllum kunnugt, að þær guðsþjón- guðs, og þess væri óskandi, að Islendingum hér vestra, sem ann- Næsta da« var sama þoka og rign-
ustur virðast hafa fullnægt að ein- það tæki ekki kirkjuna önnur 500 ars nokkuð hugsa um andleg mál. jng. Var \>á stöðugt verið að
hverju leyti trúarþörf ýmissa ár að koma þessari staðreynd inn að kaupa bókina um Trúmálaviku n.æla dýpið. Virtist ekki önnur
manna í þessum bæ. Hygg eg að j sitt fagra en skilningsdaufa höf- Stúdentafélags Reykjavíkur, og ]ej5 tj] a§ komast að, hvort við
sálarrannsóknamenn og guðspek,- uð. I fyrirlestri, sem sam. prest- lesa hana með gaumgæfni.
nemar séu þar meginstofninn. og u. flutti í spíritistafélagi í Lund-f
mér hafa þeir reynst einkar kirkju únaborg í haust, um Frans frá |
ræknir og ágætir safnaðarmenn. ^Assísi, var hann svo djarfur aðj
n hvort mér og forseta Sáiar- geta Jjess, að hann væri sanfifærð- i
(' • jínn*0knafela?s,ns, sem einnjjly, u«, að hann hefði fengið
‘ '*'■ . I. [ NfaUm.merk,iegar lysm8a'i* SptaOr i M. teksllíktyti frí sjálfum hinum tólaga'
vegar er það benymlegt. H í na»tu svtíunum, sem fyrst aíí varna því, aí þeir, er unna,Frans. Mundi bi.ku
i arangur.nn af sálarrann-! verða fynr oss, er mn í þann heim hirtum nýiu stefn.'.m, anno; úrlfJ,
þess eigi, að í augum allra skyn- að handan munu sannfæra oss
samra manna hljóta hvortveggja um, að hún er röng í hinni gömlu
fyrirbrigðin héðan af að standa; mynd. Því höfðu nýguðfræðing-
og falla saman. Um þessa hlið arnir líka haldið fram’, það mega
málsins farast docent dr. phil. Th. j þeir eiga; þeir hafa gert margt
Wreide í Kristjaníu svo orð í nið- gott, þó að þeim hafi líka skjátl-
urlagi bókar sinnar “Psykiske ast í sumu. Hins vegar munum
Fænomener” (1919); j vér fá enn fyilri skilning á sjálfs-
“Vel er það hugsanlegt, að á- fórnariögmálinu og endurleysandi
rangurinn af sálarlífsrannsóknun- n ætti þess. —
um geti einhvern tíma — og það Vér munum öðlast nákvæma
ef til vill fyr en menn halda, — lýsing á dauðanum og viðskilnað-
rent svo öflugum stoðum undir inum við hínn jarðneska 1,'kama.
spíritismann, að hann verði kenn- Vér fræðumst um mikilvægi bæn-
ine, sem reist er á v.'sindalegum1 arinnar og Iögmál innblástursin?,
rökum.
Hins
að verði árangurínn af sálarrann-,1 verða fyrir oss, er inn í þ
sóknunum sá, að vitsmunaskeytin j kemur, sem nú er oss hulinn. Vér
John G. Woolley
heimsækir Island.

stafi aldrei frá öndum. jafnvel
ekki þá, er þau eru fullkomnust,
þá hlýtur spíritisminn að falla.
En þá hrynja augsýnilega rétt-
trúnaðar-trúarbrögðin (den ortho
doxe religion) um Jeið. MilK
hinna “yfirnáttúrlegu’ fyrirbrigða
á Krists dögum og hinna “yfir-
rr.unum ennfremur fræðast um
starfsemi sálar vorrar meðan vér
sofum, og svo framvegis.
Svo langt fer nú ranhióknum
mentaðra spíritista og ýmissa
frægra v.sindamanha komið á
þessu sviði, að öss dylst ekki
icngur, að frumkristnin hefir ver-
(Gfeifi sú, ér hét ter á eftir, er
J I , biskup vor ’ekki'j skíiíuð fyrir aðalmálgagn bindis-
hmuW nyju stefnum» títtngi úrjtala um “óhæfu”, ef eg béfði lát- félagá Bahdbríkjanna. Höf. henn-
þjöðkirkjunni, fer rftjbg eftir því, ið mér slík orð um mpnn f&ra? ar, hr. Wóolley, heimsótti lsland.
hve umburðarlynd og víðsýn
kirkjustjórnin íeynist.
Eg get ekki neitað því, að mér
Mér var sagt í Löndon, að þrátt Noreg ög fleiri lönd, í þarfir bind-
f>*rir alt þetta athæfi Fielding- indis’tnála. 1 grein þessari stingur
^ Oulds, héldi LundÚTiabiskupinh hartn upp á því, að Bandaríkin
kom það mjög á óvart, er mér var jáfram að vera aldavinur hans. Eg Laupi allan fisk, er Island þarf að
sýnt fyrir nokkru erient blað, þar, þorð) naumast að trúa, að það selja, til þess að það þurfi ekki
gæti verið satt. En nú hefi eg að sæta þrælatökum Spánar. Af
fengið beinharða sönnun þess. i því að vér væntum, að Islending-
værum nærri landi. Klukkan eitt
eygðum við strendur Islands.
Hugsaðu þér eyju á stærð v’
Illinoisríki skóglausa. Við korr iUm
1 of austarlega upp að landir u og
þurftum að sigla tvær k’ tukkul
stundir í vestur. Og nú e vjg
hér í hlé við Vestma nnaeyjar,
Það er fremur gott í sj>; en b6 6_
fært að lenda. Það er þ^j-p fram-
undah okkur. Fag. jrt tj] a6 sjá
Húsin eru hvít o' g standa mjk|u
Yé
- ----------* I-
scm birt eru ummæli biskups vors
um spíritismann, og þá auðvitað
e.nkum eins og hann þekkir hann jPrésturinn hefir 'gefið út Ijóðabok um hér þyki gaman «ið hevra,
glulegar en i r,><5rshöffi. Þetta
ér höfuðból \ x>rskalýsisiðnaðar-
íns. Þorp þet ber vott um ve]-
megun, enda f er mikj]] groðí grip-
inn upp þar^ þegar verg á fjskj cr
gott. Ef#, skogurr væri á eyjum
4,