Heimskringla - 04.06.1924, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 4. JÚiNÍ, 1924.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSIÐA
The Dominion
Bank
HORNI NOTRE DAME AVE-
o2 SHERBROOKE ST.
Höfuðstóll uppb.......? 6,000,000
Varasjóður ...........$ 7,700,000
AUar eignir, yfir ....$120,000.000
Sérstakt athygli veitt viðskift-
um kaupmanna og verzlunar-
félaga.
Sparisjóðsdeildin.
Vextir af innstæðufé greiddir
jafnháir og annarsstaðar við-
gengst.
PHONE A 9263
P. B. TUCKER, ráðsmaður.
Næst kemair getgáta, sem hanm
hefir sett spurningarmerki á eftir,
og er þannig; “l>að er víst óhugs-
andi að einhverjir aðrir haíi soðið
saman þessa ritsmíði, og hanni svo
sett nafn sitt undir, og að þessi
grein eigi að sýna framiúrskarandi
son og stjórnarnetndin ber ábyrgð
á því, lef slík samvinnia ekki tekst
og félagið nú klofnar og líður undir
lok”. I>arna kemur fram sami and-
inn að reyna til að koma áibyrgð-
inni af gerðum sínum yfir á aðra;
hver hefði nú getað ímyndað sér, að
kænisku og díúpsetta sipeki?” og | þessir 23 muindu komjast svona
svo svarar hann því sjálfur ne.it-1 langt, hvílíkt andlegt flug; breið-
andi. l>etta finst miér uindariegt, ir hljóta þeir væingir að vera, sem
eins og margt fleira í grein hans, en geta borið menn svona í einu vet-
Vertíð. í Vestmannaeyj.
(Framhald fm 3. síðu)
Nú er það svo, að Þór er á sveimi
um miðin og þegar menn verða
þess varir að eitthvað er að á ein-
um hátnum þá reyna þeir að koma
þeirri fregn til l>órs og tekur hann
þá við.
Með loftskeytum er hann svo alt-
af í sambandi við allar fregnir er
berast til Eyjanna, og fylgist því á-
valt með því hvaða bátar eru
“komnir að”.
Hins vegar getur hann alloft lát-
ið fólk í Landi vita hvað iíður þeim
bátum, sem seint verða fyrir í stór-
viðrum og menn eru farnir að undr-
ast um, og sparast þannig mörg
vökunótt hjá þeim, sem heima eru.
En svo landhelgisgæslan, ,©r hún
þá ekki aðalatriðið nú — a. m. k.
heyrist mest um hana?
“Já, að vísu, segir Jóhann skip-
stjóri, því hún er meira áborandi,
hún gefur svo mikinn arð og at-
vinnu en engin 'getur sagt um hitt
hve mörgum mannslífumi við björg
um með því að 'hjálpa biluðum vél-
bátum og annast um þá á ýmsa
vegu. Sjóinennirnir gleyma fljótt
hættunum þegar á land er komið.
En formennimir gleyma því ekki
hvernig togararnir fóru með veið-
arfærin áður en 3>ór kom Og þeir
finna líka til þess að fiskurinn er
nú lengur á hverju ári milli lands
Og Eyja.
Hvernig er hún þá þessi ‘hagnýta
landhelgisvöm” ykkar sem talað >er
um?
Yið sjáum um að togarar geri
ekki usla þar sem, helzt er fisk-
von og netaibátarnir hópa sig. Eyrst
og fremst er það svðið miili lands
(Framh. á 8. bls.)
Jóhannes hinn lœrði.
í síðasta “Lögbergi", töiublaði 21, i
Ibirtbt prein um nlig, efitir 'Jóh- '
annes Eiríksson, hinn lærða, sem er
að mörgu leyti undrunarverð; hann
byrjar með því, að balla mig Böðvar
hinn friðsaina, ,en eg get ekki fund-
ið að eg eigi sérstaklega þann heið-
ur skilið öðrum frem|ur; mér finst
þetta vera oflof um míg, enda þó
að mig hafi aldrei hent það, að ráð
ast á menn eða málefni með öðrum
eins ófriðaranda, ,eins og hinir 23,
að Jóhannes'i meðftöldulm', hafa í
hyggju að ráðast á Þjóðræíknisfé-
lagið, samkvæmt skýringum þeirra
í blöðunum; en það get eg full-
vissað Jóhannes um, að fátt væri
mér annað eins gleðiefni, eins og
Iþað, að geta tileinkað mér l»ann
heiðulr að ve.ra “hinn friðsami”.
Svo lætur hann þess getið, að
eg hafi auðsjáanlega sterka til-
hneigingu til þess að koma nafni
niinu á framifæri. Urn þá skarp-
skygni hans þýðir ekki að deila, því
sjálfsagt er lianrí fær um, vegna
lærdóms sins, að vega það og nneta
hver okkar hefir sterkari tilhneig-
'ngU í þessa átt, og læt eg honum
l‘að starf fúsle>ga eftir.
Svo kemur hann mieð þá alvarlegu
ásökuni'til mfn, að eg sé að reyna
áð bera víur í þessa margnefndU' 23.
hetta verð ,eg að bera af mér; eg hef,
ekki nokkra minstu tillhneigingu til
þesg, og hafi honum fundist, að
v*sur falla á ]>ú , þá liggja orsak-
h'nar til ]iess ©kki iijá mér, er eg
mun bráðloga leiða í ljós; en það
v‘l eg benda honuiri á, að séu þeir
íarnir að vía, þá mega ]>eir alvar-
lega gæita að sér, því þá er liætt
vi^> að jafnvel Pílatusar þvottur-
dugl ekki.
sjálfur hefir hann svarað spurningu
sinni rétt; slík aðferð að sjóða sam-
an ritsmfð, sem annar setji naifn sitt
undir, er of flókin til þess að ó-
ómlentuðuin inanni geti komið
hún til hugar, og því slður að þeir
séu færir um að nota hana. Mig
ulndrar það, að J. E. skyldi eitt
augnalblik koma slíkt til hugar, en
það gerir auðvitað lærdómurinn,
og ef til vill hefir hann orðið var
við að slík aðferð sé einhverstaðar
notuð af þeim lærðu.
Svo lfkir hann mér við Böðvar
Bjarka, og er það mikill heiður fyr-
ir mig, en' þetta finst mér líka vera
oflof, eins og “hinn friðsami”, því
Böðvar Bjarki var mikill kappi, og
þar að auki ibæði vitur Og dreng-
lundaður, svo það væri ails ekki
leiðum að. lfkjast; eg væri fult eins
ánægður með að líkjast honum, eins
og Jóhannesi sjálfum, þó að Böðv-
ar Bjarki fengi aldrei B. A. nafn-
bót fyrir lærdóm sinm.
Og Jóhanmesheldur áfram: “Hann
feemiur auga á menn líkiega í
draumi, sem sitja við þvottafat, og
eru iöðrandi í einhverjum Óþveri-a,
hann þykist sjá, að svobúið má
ekki standa og heitir á ritstjóra
“Heimskringlu” að duga nú sem
bezt”.
l>arna finst mér að Jóhannes vera
kominra út af laginii; þannig, að
lærdómurinn hafi ekki getað not-
ið sín hjá honum fyrir einhverju
öðru. Þessar fyrirspurnir mínar i
“Hjdiinskringlu” eru ekkert áheit til
ritstjórans, heldur bJátt áfram aug-
lýsing á fáfræði minni. Þar sem
mig skorti líka hyggindi til þess
að snúa mér beint til hinna 23ja
mieð spurningar mín;(r, ég hejði
þó átt að vita, að þeir mundu vera
færastir u»m að svara þeim.
jþar næst kemur spádómsandi yf-
ir hinn.lærða mann, þó lætur hann
ekki uppi, í hverju að spádómiur-
inn sé fólginn hann segist bara spá
góðu einu; og er það gleðilegt, því
ekki er gott að viba hvað kynni að
ske, ef hann færi að spá illu, svo
bætir hann því við, að það vilji oft
til að hvorki rítenn eða skepnur
hlýði, þegar sá sem skipi, sé ekki
þess verður að hlýða homum;. ekki
get eg sklið livað hann á við með
þessu, hvort það er heldúr, eg, eða
hann sjálfur, eða hvort þetta er
partur af hinumi góða spádómi
lians. Því um það gefur hann.engc
ai upplýsingar.
Svo kernst hann þannig að orði:
“Sjálfur þekki og ekki nieitt þvotta-
fat með þessu nafni, se.m Böðvar
vlðhefir f “Heirruskringlu”, en liugs-
anlegt er, að 'hahn hafi séð ein-
hiverni þvo sér úr einu slíku fati í
négrenni við sig og dregið þá álykt-
u'n, að þegar menn væru sérstaklega
óhreinir ættu niemn að sjálfsögðu
að nota þvílík föt” Mér þykir l»að
lejtt, að getgáturnar sem, eru nátt-
úrlega eitthvað í ætt við spádóm-
inn, hafa þarna hlaupið með lær-
dóminn í gönutr :hjá Jóhannesi, því
þó eg hafi oft séð menn þvo sér, þá
hefi eg aldrei séð Pílatusar-þvott-
inn, en aðeins lesið um hann í ritn-
I ingunni, eg hélt að ]>að væri eins-
i dæmi að royna að þvo af sér á-
byrgðina af gerðum símum, þar til
cg sá ritsmíði hinna 23ja í blöðun-
utm nú fyrir skemstu.
Hinar áðurnefndu spurningar
míniar, sem eg setndi “IIeiin)skr.”,
komu mér í hug við að athulga þessi
tvö, að sufmu loyti hliðstæðu dænni,
sem nú skal greina.
f ritniingulnni ,stendur skrifað:
“Þegar nú Pílatús sér að hann
keinur engu tiil leiðar, en að upp-
námið varð aðeins meira, tók hanni
vatn, þvoði hendulr sínar í augsýn
maninfjöldans og mæ.lti: “Sýkn er
eg. af iblóði þessa réttláta manns
þér verðið að sjá fyrir því”.
En í áskorun ihinna 23ja til stjórn-
a rne f n d a r Þ j óð r ækn i sf él a gsi ns
stondur skrifað:
“Að síðustu viljum vér taka það
fram, að séra Rögnvaldutr Péturs-
Boðsbréf.
Á síðari árum hefur áhugi á Græn-
landj og ræktarsemi við fornar land
náms- og minningar-stöðvar íslend-
inga þar sí-aukist og magnast.
Landafundir og landnám íslendinga
vestan hafs ihafa varpað irueiri
náttúruauðugt stóriðmaðarland; að
orka fossa vorra verði útflutnings-
vara, falin í vörum úr grænlensku
efmi. álíkt mundi umtuma efna-
'hag, lífbkjörum og atvinmivegiini
manna á Islandi, svo land og þjóð
yrði gersam'le.ga óþekkjamlegt við
. það, sem nú er, vegna stórkosblegra
I framfara og auðlegðar allra íslend-
j inga. — Án endurmáms Grænlands
vang nærri tvö þúsund ár aftur í
timann. — Já, lengra ©n það, því
við nánari athugun feemur það í
ljós, að þeir muni hafa komist
drjúgan spöl aftur fyrir Pllatus,
því ritningin getur um, að þess hafi
verið krafist af honiim, að hann
framseldi Krist til lífláts; en það
hefir ekki enn koinið í ljósi að hin-
ir 23 séu á neinn hátt tilneiddir að
gera tilraun til að kljúfa Þjóðrækn-
isfélagið, en handa-þvotturinn er
hinn sami.
Jóihamnes álítur, að með því að
birta fyrirspumir rnínar, hafi eg
verið að reyna að bera víur á hina
23, en tilganguirinn var ekki sá,
heldur hitt, að vekja athygdi
manna, og þó sérstaklega hinna 23.
á því, að mikils miundu þeir með
iþurfa Ihæði af vatni og sápu, áðu.r
en þeim tækist að þvo af sér þann
blett, sem á þá félli, ef Þjóðræknis-
félagið liði baga fyrir aðgerðir
þeirra. Eg hélt að þegar þeir skoð-
ulðu ]>að frá því sjónarmiði ]>á sæu
þeir, að ekki borgaði sig að halda
lengra í þá átt, eg þóttist vita, að
sumir þeirra að minstakosti væru
svo hygnir menn, þrátt fyrir það,
þó þeim yrði það á, að rita nöfn
sín undir þetta óhappa-skjal.
8vo kemur nú . mesta undrið i
grein Jóhannesar, og er víst óhætt
að kaila það heims-.u)ndur. Hiann
kemst þannig að orði:
“Eg held mér sé Óhætt að lofa því
fyrir mína hönd, og minna, að við
getum dregið við okkur hæði vatn
og sápu svo að nægilegt verði' af-
gangs fyrir Bo'ðvar til að þvo sér,
]>egar hanm kemur til sjálfs sín aft-
ur, Og svo framvegis”.
Ætli fleiri en eg hafi, ekki orðið
forviða, þegar þeir lásul þetta. Hann
skriifar “fyri.r mína hönd og minna”,
og á þar við hina 22, því ekki hefi
eg gefið það f skyn, að neinir aðrir
en þessir 23 þyrftu mikills með af
vatni og sápu. Hann er sem sé, eig-
andi að hinum 22, en þetta getur
ekki minn skilningur gripið. Allir
vita, að mansal er stranglega bann
að í öilumhinuim svoködlulðii siðuðu
löndm, svo ekki hefir hann getað
keypt þá, þetta hlítur því að hafa
gerst á einhvern yfirnáttúrilegan
há'tt, og er þvf sjálfsagt mlerkasti
viðburðurinn sem skeð hefir í þess-
ari álfu.
Nú vil eg reyna að 'bæta úr þeirri
yfirsjón minni, að eg ekki sneri mér
strax til hinna 23ja með ]>essar fyr-
irspurnir mínar, sem komiu f “Hjeimis
kringlu” 14. m.aí, og igera það nú, og
þá sný eg mér náttúrlega til eigand
ans, úr því að eg var svo heppinn
að fá að vita hver hann er, og veit
að haqn munar ekki mikið um að
svara þeim, og víst mum það gera
honum gott að eitthvað af þeim
iærdómi sem B. A. nafnbótin inni-
hindur, fái útrás, eg ætia eg að
bæta einmi spulrningii við í þetta
sinn, sem eg ibið hann að svara um
leið og hinum, þó inargt sé nii
fleira, sem eg þyrfti að fræðast um
af hinum: lærða m]anini: Hvernig
hefir hann náð eignarrétti yfir hin-
um 22?
8vo getur Jóhannes uim, að sér
hafi dottið vísa f hug, sem hanm
ætli að geyma þar til hann sjá
hvernig ritstjóra “Heimskringlu”
verði við. Ef hann hefir eiruhverja
andiegia fjársjóði í bundnu eða ó-
.bundnu’ máli, þá ætti hann ekki
að vera að liggja á þeim, þvf það
gæti orðið langa biðin, óvíst að rit-
stjórinn vilji eýða fíma til þess, að
eita ólar vð hann, úr því að hann
skiildi ekki orðið “taglhnýtingur”,
því að það mundu þó flestir ís-
londingar skilja; — hann ætti að"
láta vísuna koma sem allra fyrst,
svo að ihún víi ekki hjá honum.
Að endingú lætur hann það í
ijósi, að liann hefði gaman af að
kynnast mér, eg vona að sú ósk hans
sé nú að uppfyllast, því sjálfsagt
kynnast menn eitthvað við það, að
skrifa hver um annan í blöðin.
Böðvar H. Jakobsson.
-------------0-------------
frægðarljóma yfir land vort og Sjó
hetjumar fiornu, en nokkuð ann'ieru ekfcj nokkrar minstu líkur til
að. Svo miundi og verða enn um þesg> að ísland g,eti orðið iflnaðar-
nýja landnámsöld. - Sönnum Græn, land & yfirsjáaniegri tíð.
landsvinum fjöigar stöðugt og get-j En ísilenzk stórútgerð og stóriðn
ur eikkí annað eni sí-fjölgað, )'ví aöui', iinnanlandsmarkaður íslenzkra
stórlborga, skapar möguleika fyrir
síðan sögur fara af, nálega ætfð argvænlegri jarðræk’t og gróðavæn-
náð fram að ganga og landnáms-, ].egllrn búsjcaj) — er einastj mögu-
málið verður með hverjum degi er^ jeijjinni fyrir þvfj ag pugsjónin um
lfður, stærra og stórfenglegra l>jarg ræ,jjtun jandisins geti rætst.
ræðismál fyrir íslenzku þjóðina:
Undirritaður hefur nú um nokk-
u!r ár lagt kapp á að kynna sér
sem rækilegast alfar heimildir um
Grænland, bæði að fornu og nýju —
landskosti þess o,g náttúru -, ga ði
á og í landi, vötnum og sjó.
Við rannsókn þessa hefir mér orð
GIGT,
Merkileg: heima-lækningr gefln af
mauni er reyndi hana sjftlfnr.
Árií 1893 fékk eg slæma gigt.
Kvaldist egr af henni í 3 ár. iíg
reyndi hvert lyfiS á fætur Ö«ru.
En bati sá, sem eg hlaut vitS
þat5, var altaf skammvinnur. Loks
rakst eg á at5fert5, sem læknaði
mið með öllu ogr sjúkdómur minn
aldrei áreitt mig síðan. Hefi eg nú
ráðlagt mörgum, ungum og göml-
um, aðferð mína og hefir árang-
uinrn ávalt ferið sá sami og eg
sjálfur reyndi, hpað veikir sem
sjúklingarnir hafa verið.
Eg ráðleg^ hverjum, sem liða-
gigtar eða vóðvagigtar kennir, að
reyna “heimalækningar aðferð”
mína. í*ú þarft ekki að senda eitt
einasta cent fyrir það. Láttu mér
bara í té utanskrift þína og þér
skal sent það frítt tij reynslu.
Eftir að þú hefir reynt )þið og ef
að það bætir þér, þá semoirðu mér
einn dollar fyrir það.-> En mis-
skildu það ekKÍ, að nemá því að-
eins að þú sért ánægður með
lækninguna, sem það hefir veitt
þér, fer eg ekki fram á að þú
sendir borgun. Er þetta ekki
sanngjarnt? Dragðu ekki að
skrifa. Gerðu það í dag.
Mark H. Jackson, No. 149 K. Durs-I
ton Bldg., Syracuse, N. Y.
Mr, Jackson ber ábyrgð á, að hið
ofanskráða sé satt.
íslausar hafnir Vestur-Grænlands
li.ggja rétt andspsenis inynni Húd-
sonssundisins, sem er aðeins sjó-' — ___
fært fyrir ís 2-3 mánuði að sumrinu. I eldj Qg örv-urn Skrælingja.
Þegar hin geysi-miklu skóglönd og ' Auk ^ fylgja bókinni 5 landabréff
sléttur Kanada byggjast, verðiur
allur ,þunigavöru|flutningur þessara
miklu landa fiuttur út gegnum
ið ljóst, að hér er um auðugan Húdsonssund, á smánm skipum, yf-
garð að gresja, að þessar fornu, ís-! jr á vesturströnd GrænlarwLs, því
ienzku sveitir eru víðáttumikið og
auðulgt land frá náttúrunnar her.di,
að Grænland ber í skauti sínu
þaðan er hægt að flytja vörurnar
til Norðurálfu, Bandaríkjanna, eða
i hvert semi vera skal, allan ársins
lífsmögulieika og hamingju handa
þús-undum og miljónuim íslenzkra1
bari>a, og að brýna nauðisyn bæri
til, að gera fróðleik bann um nátt-
úru Grænlands, sem geymdur er í
hring. Við þessar einustu íslauþu
hafnfr við norðanverða auistur- og
norðurströnd NorðurtAmeríku eiga
heiins-verzluTiarborgir Kanada óum-
flýjanlega fyrir höndum að rísa upp.
vfsindahókum á eriendum málum, Endurnám þessarar strandar er
aðgengilegan fyrir íslenzka alþýðu, sama og að íslenzkir kaupmenn og
svo hún geti sjálf séð og — skoðað. I siglingamenn eignist eina af ágæt-
Á GrænLandi eru geysi-mikil og
ágæt beitllönd, þar sem fénaður
getur gengið sjálf-ala alt árið. Kýr,
kindur og hestar geugui þar vilt,
ettir eyðing Vestri-bygðar, og kýr
og kindur ganga enn í dag vilfar og
sjálf-ala allan ársins hring í Eystri-
bygð. Þar sem raki er í rótinni í
fjarðasveitunum, nær grasið manni
bæði í hné og undir hönd.
1 ám og vötnum er gnægð af sil-
ungi og laxi, og í fjörðunum liggja |
óhemju loðnutorfujr upp í fjörum
að vorinu, svo þar má ausa upp ó-
hemjudyngjrtyni af ágætasta kraft-
fióðri handa skepnum, lönigu fyrir
heyskajiartíma og áhurðarefni.
Við vesturströnd Grænlands er,
að sögn fomhóka vorra, meira fiski
en við nokikra aðra strönd. Þetta
staðfestist og af seinni tíma rann-
sóknum.
Mestu skiftir það. að, fiskið við
Grænland er bezf á þeim tím|u|m
árs, sem það er rýrast eða ekkert
við ísland.
Grænland er íslendingum ómiet-
anlegt sem stöð fyrir íslenzka út-
gerð við Nýfundnaland og Labra-
dor, sem liggur rétt þar fyrir veet-
an. Fiskurinn byrjar ekki að hrygna
við Nýfundnaland og Grænland, fyr
en vorvertíðinni er Lokið við Suður-
og Vestufrland á Islandi. Við I
Græmlaind eða við Nýfundnaland j
frá Grænlandi gætu skip vor tek-1
ið nýja vertíð — fiskimestu vertíð !
heimsins — í sumarblíðri veðráttu j
og hjartri nótt, eftir að vetrarver-1
tíðin er úti við íslanid. — Endur- j
nám Grænlands niundi gera íslend-'
inga að lanigbest settuj fi.ski]>jóð I
við Atlantshafiö og geribreyta öllum j
núverandi hugmyndum um tap og
gróða á útgerð.
Á Grænlandi getur verzlunar- og
fiskifloti vor fengið sár-ódýrt rekst
ursafl, bæði til útgcrðar og sigl-
inga frá Grænlandi og íslandi. Það
að þuirfa ekki að vera upp á aðra
komámn með rekstursafl hknda
fiota vormn, er ekki aðeins fjár-
munalegt, heldur og jvólitfskt sjálf-
stæði fyrir ísland.
Jarðfræði Grænlands bendiir til
þess, að l>að sé stór-auðugt að ínálm-
um. Þótt landið sé að heita niá
órannsákað f /þesisii tilliti, hefur ]>ar
þó fundist mrkill fjöldi af málmum
og nytsömum steinefnum og af sum
um í mjög stórum stíl, einis og til
dæmis kopar, krýólíti, asl>esti, graf-
íti, marmara og mörgum fl. Mestu
skiftir þó ]>að, að þar hafa fundist
ó’hemjuniikil járn- og kolalög; sem
eru hyrningarsteinar stóriðnaðar
aiþ'a landa.
Endurnám efnivöruauðlegðar Græn
Lands er sköpun möguLeika fyrir því
að hið tröllaufkna vatnsafl Islands
geti einhverntíma komið að notum
— jafnvel í nálægri framtíð, og að
Island, frá því að vera ber og blá-
fátækur basalthólmi, breytist i
ustui perlum heimsverzlunarinnar
og heims-siglinganna í framtíðinni
og að Islendingar tryggi sér fram-
tíð, isem miikii heim|s--verz]un-ar- og
sig'linga-þjóð.—En landnámið verð-
ur að gerast strax. Þegar skóglönd
Kanada fara að byggjast, verður ei
lengur hljótt um íslausu hafnir
Grænlands. Það verða margir um
boðið.
lUtm þetta ait og nokkur náskyld
mái, hefi eg ritað bók, eigi all-litla,
og lokið nú í vetur við samning
hennar. I bókinni verða á annað
hundrað myndir og teikningar af
því, er bókin fjallar um; svo og frá
sögu íslendinga, er féllu þar fyrir
mynd höfundarins, listaverk af
Bröttujhlfð, höfuðbóli Eiríks rauða,
þar sem flestar Vínlandsferðir, þar
á meðal Vínlandsför þorfinns Karls-
efnis, voru ráðniar og gerðar út. Lík-
loga verður bókin alls undir Ö00
hlaðsíður í allstóru broti. Allur frá-
gangur hinn vandaðasti.
Geta menn fengið bók þessa —
eftir vild — í kápui ©ða góðu bandi,
gyltu á forsíðu og kjöl. Verðið er
kr. 15.—í kápu og kr. 18—í bandi, I
Vesturheiini 5 dali-r i kápu, 6 í bandi
Af jafnvandaðri skrautútgáfu og
iþessari, er verðið ekki helmingujr af
verði því, sem verið hefur á b-ókum
í Heykj-avik á síðari árum. — Fáist
ekki 1000 áskrifendur, er þvf óvlst,
að nokkuð geti orðið af útgáfunni,
vegna þess, hve útgáfukostnaðuJrinn
er hár.
Vænti eg þess, að Grænlands-,
ibóka- og menta-vinir ,geri sitt hið
bezta til að safna áskrifendum.
Bregði menn skjótt við og starfi
ötullega að áskrifenda-söfnun, er
'búist við að bókin verði send út-
sölumönnum næsta haust.
Kaupmannahöfn, Admiralgade,
21, á Nýársdag 1924.
Jón Dúason,
cand. polit.
GAS OG RAFMAGN
JAFNÓDÝRT
ÓKEYPIS INNLEIÐINC Á CASI f HÚS YÐAR.
Við höfum ágætt úrval af gaseldavélum, sem við
ábyrgjumst að þér verðið ánægðir með.
Gefið auga sýningu okkar á Gas-Vatnshitunartækj-
um og öðru.
WINNIPEG ELECTRIC CO.
Á FYRS7A GÓLFI Electric Raihvay Chambers.
KOL! - - KOL!
HREINASTA og BESTA TEGUND KOLA.
bæíi til HEIMANOTKUNAR og fyrir STÓRHÝSI.
'AIlur flutningur með BIFREIÐ.
Empire Coal Co. Limited
Simi: N 6357—6358. 603 Electric Ry. Bldg.
Nýjar vörubirgðir
Timbur, Fjalvfður af óHuna
tegundum, geirettur og afls-
koaar aðrir strikaðir tiglar, hurSir og gluggar.
Komið og sjáið vörur. Vér <*rum setfÖ fúsir að sýna,
þó ekkert íé keypL
The Empire Sash & Door Co.
L i m i t e d
HENRY AVE EAI5T
WINNIPEG