Heimskringla - 11.03.1925, Blaðsíða 1

VERÐLAUN Gtifj.
OOUPONS OO UUBÚÐIR
BendlS eftlr vertSltsta tit Boyal
Crown Soap Ltd., 654 Maln St.
Winnipeg.
.tív ,1 ú íautíid tí
iqp, ítíaug^Inxd b
VERÐLAUN GEFIN FYRIB
COUPONS OG UMBUÐIR
ROYAV,
CROWN
SendlTJ eftlr vertJUsta tll Royal
Crovrn Soap litd., 654 Main St.
Winnipeg.
XXXIX. ÁRGANGUR.
WENNIPBG, MAIÍÍTbtLAl1 M3DVIKUDAGINN 11. MARZ 1925.
tit tinsvn A : ittíi’
NÚMER 24.
Eftir þvi sem R. H. Webb borgar- ið 192.\ heföi tapiö numið $88,000,
"jtjóri skýrir frá, á nú þegar í þessari áriö 1924 $77,000, og upp að þessum
tiku, að fara aö byrja á að koma tima i ár er tapið $10,000. Vairu eng-
Pappírsmyllum MacArthurs á laggir/i- ir möguleikar á því að rétta félagið
ar- Hafa fjórar framkvæmdar- við. — W. S. Newton & Co., voru
csfndir verið útnefndar, og borgar- skipaðir skiftaráðendur, að svo
st:jórinn tilnefnt þá formenn þeirra stöddu.
cr hér segir: E. F. Hutching's fyrir----------------------------
s'menna viðskiftanefnd; E. H. Mart-
,n, fyrir hráviðar og pappírsgerðar- •
nefnd; G. F. Black fyrir fjármála.
nefnd og T. Harry Webb fyrir lög-
g'lta endurskoðunarnefnd.
Aemilius Jarvis, sem dæmdur var í
6 mánaða fangelsi fyrir að svíkja fé
út úr fylkissjóði, og dæmdur í $600,-
000 sekt, ásamt Peter Smith, fyrver.
•andi fjármálaráðherra í Ontario, sem
fékk 3. ára fangelsi, heíir Ixirgað í
íylkissjóð $140,000 dali, sem hann
f'veður vera sinn hluta af því er þeir
félagar drógu sér. Mestur hluti hins
hafi farið í hendurnar á Andrevv
^pall, sem nú er í Los Angeles. —
Stendur stjórnin í miklu stímabraki
cm að fá Pepall framseldan af
Bandaríkjunum.
Frá Ottawa er símað 7. þ. m.. að
M. Bigger, ofursti, frá Ottawa,
hafi verið skipaður ákærandi fyrir
^erréttinum í sök ofurstdWautinants
'úny Poussette, frá Winnipeg, sem
^efnt hefir verið fyrir herrétt út af
I'uxedo kolamálinu. Yfirheyrslur
^tyrja um miðjan mánuðinn að búist
«r við.
Síðastliðinn laugardag var á-
kveðið að leys? upp The Farmers
^acking Co., samkvæmt beiðni H. M.
Mannessonar lögmanns fyrir hönd
fimmt hluthafa frá Lundar. Benti
Mr‘ Hannesson á, að félagið hefði
íaPað stöðugt síðustu þrjú árin. Ár-
Frá Ottawa er símað 7. þ. m., að
þó ennþá sé ekki fengin opinber stað-
festing á þeirri fregn, að Sir William
Petersen muni ekki geta staðið við
samning sinn við canadisku stjórn.
ina, um flutningaskip milli landa, þá um
sé þó talið mjög sennilegt að svo
muni fara, sökum þess hve leiðitöm
Baldwin-stjórnin er við stórskipafé-
lögin ensku. Sir William gerði
samninginn i tíð Ramsay McDonald
stjórnarinnar, sem var mjög vingjarn-
lega sinnuð í' þá átt, að létta á flutn-
ingsgjöldunum. En stórfélögin ensku
eru ekki alveg á því, að það sé þarf.
legt að lækka flutningsgjaldið, og hafa
þessvegna með hnúum og hnefum
harist á móti Sir William, a pen-
ingamörkuðum og við ensku stjórn.
ina, og það með þessum árangri.
Potomac fljótið.L undán Lincoln-
minnisvarðahum ’ t?r-Washington. —
Afgreidd tilIföcgétá hækkun öldunga.
ráðsins á kaúpi! þm^manna frá $7500
—$10.000n&- i -
Þessi síðasta löggjöf eykur kaup
þingmanna um $1,376,000 á ári. Fyrst
höfðu þingmenn 6 dali á dag, svo 7,
þá 8, þá $1500 á ári, þá 8 aftur, þá
$3,000 á ári. Árið 1866 var það hækk-
að upp í $5,000 á ári. Árið 1872 varð
það $7500, og töpuðu margir þingm.
sætum við næstu kosningar, og lækk-
aði næsta þing þá kaupið ofan í 5000
aftur og hélzt það svo til 1907.
Siðastliifinn föstudag var fnaðivr
að nafni Daniel Zator, skotinn til
bana. um 8 mílur vestur af Árborg,
Man. — Maður að nafni Wasyl
Podoba vann þar aff viðarhöggi
fyrir Zator. Krafðist hann viku-
kaups sins þenna dag, en hinn var
ekki viðbúinn að láta það af hendi.
Dró Rodoba þá upp skammbyssu
sina og skaut tveim skotum i gegn-
um höfuðið á Zator, án þess að hann
gæti nokkutri vörn við komið. —
Maðurinn var handtekinn. Zator
lætur eftir sig heilsulausa konu og
8 börn. Hann var einna nezt kvnt-
ur sinnar þjóðar manna meðal Is-
lendinga í Árborg.
Takmörkifn vopnabúnaðar: Flota.
málaráðunéyjið hefir gefið skýrsu um
hvernig fýlgt hafi verið samningun-
um takmörkun vopnabún-
aðar, sem gerður var fyrir
18 mánuðuin síðan. Til þess að
fullnægja samningnum hafa Banda-
ríkin selt og eyðilagt þau brynskip og
bryndreka, sem hér segir, hálf og full-
gerð: Kansas, Minnesota, South
Carolina, South Dakota, Michigan,
Indiana, Del-aivare, Maine, Missouri,
Ncbraska, Gcorgia, Rliodc Island.
Connecticut, Louisiaua, Vermont,
New Hampshire, Montana, North-
Carolina, Iowa, Massachusetts, Con-
stituion, Unitcd States, ConsteUa-
tion, Ranger. Til þessara skipa var
búið að kosta $197.418.620; stjórn.
in fékk $2,257.474 fyrir þau. — þar
að auki hefir brynskipunum Virginia,
New Icrscy og IVashington verið sökt
við skotæfingar, og 'North Dakota er
aðeins ófarið sömu leiðina.

STJORNMALAFRETTIR
Skaðabœtur.
S. Parker Gilbert, aðalumsjónar-
maður skaðabótagreiðslunnar, skýrir
frá að honum hafi verið greidd 108,-
317,807 gnllmörk ($27,079.431) í
janúarmánuði. Þeim var skipt niður
sem hér segir: Bretland $4,839,366;
Frakkland $11,818,909; ítalia $2.239,-
734; Belgía $2,333,721; Yugo.Slavía
$519,190. Afgangurinn skiftist á
milli Japan, Portugal, Rúmeníu
Grikklands.
°S
FRÁ ÝMSUM LÖNDUM
BANDAftlKlN.
«f°LYl MÁLIÐ.
•»,. ^r,r ttokkrum .vikum siðan kom
aeI Karolyi greifi, fyrverandi
^ fsaetisráhijerra, og fyrv. forseti
ngverjalands, til Bandaríkjanna, frá
nglandi, þar sem hann hefir dval-
n^urn tima. Erindið var, að vera
s addur sjúkrabeð konu sinnar, er
LÍ°ganh!-fÍr Ver.ÍS Þungt .haldi^. U,T,| hundurinn, steypti honum af stóli,
segja Bandaríkjarmönnum fyrir um
það, hvernig þeir skuli taka á móti
gestum sinum. — .
•Karolyi greifi var síðasti forsætis.
ráðherra Karls Austurríkiskeisara, í
Ungverjalandi. Hann yarð forsætis.
ráðherra Ungverjalands, í janúar
1919, og byrjaði á ýmsum frelsis um.
bótum, veitti t. d. almennan kosninga.
rétt.
Bela Kun, kommúnistiski blóð-
blað
Þma af taugaveiki. Fjöldi
anianna og félaga leituðu á fund
Sf.eifans, sem er einn af merkilegustu
°tinum sinnar samtíðar, og vildu fá
nn til þess að tala * "" "m
og rita um
^ynslu shia '^ðan á dögum Karls
1Sara. Fn þeir fengu það svar, að
agnn ekkert segja, hefði orðið
0 a utanríkisráðaneytimt því. til
s að fá að komast inn i landið. Það
sendiherra Ungfverja í Bandaríkj-
urn> Szechenyi greif, sem hefir
afist þessa, fyrir hönd afturhalds.
s J°rnarinnar, sem nú ræður Ung.
verjalandi með Horthy aðmirál við
^týrið. Hefir Karolyi greifi það eitt
tU saka unnið, að hann er frjálslynd-
?r a®alsmaður. Fyrir það er hann
Jafnhataður af afturhaldsmanninum
orthy 0g kommúnistanum Bela Kun.
ru aoterisk blöð afskaplega harð-
yfir þessum tilmælum um að mýla
aro,yi, °S spyrja hvað orðið sé af
^álfrelsinu og kenningafrelsinu, sem
aridarikin með réttu hafi verið svo
sto't af. Qg sömuleiðis, hvar það
standi skrifað, að stjórnmálasnuðrarar
^vrópiskra alræðismanna eigi að
nokkrum mánuðum síðar og varð
hann þá að hröklast úr landi, sem
útlægur, af því að hann var aðals-
maður. Og þegar Horthy aðmiráll,
auðlegur frændi Bela Kun braust til
valda með afturhaldið, staðfesti hann
útlegðardóminn, af því að greifinn er
frjálslyndud.
HELZTU LÖG NÝ.
Vikuna 23. febr. — 2. marz, voru
þessi lög merkust samþykt:
t öldungaráðinu' Undirskrifaður
samningur við Finnland, um afhend-
ingu sakamanna. — Samþykt að auka
kaup þingmanna, frá $7500 — $10.000.
— Staðfest útnefningu William M.
Jardine, forstjóra búnaðarháskólans í
Kansas, til landbúnaðarráðherra, og
George A. Parks, landsstjóra í Al-
aska. — Samþyktu að veita $1,200.000
til þess að byggja hús fyrir sendi-
sveitina í Tokyo, í Japan. Sam.
þykt að banna útflutning á sólgasi
(helíum).
1 neðri málstofunni: Afgreidd lög
um að veita $15,000,000 til að brúa
Þjóðbandalagið.
Eftir 3. mánaða umræður,- rifrildi
og deilur, gerðiv Belgía, Bretland,
ÁstraMa, Grikkland, Japan^ Luxen-
bourg, Holland, Persía, Portúgal og
Síam ópíumsamning og skrifuðu
undir hann. 40 þjóðir tóku1 þátt í
rmræðunum. Búist er við að fleiri
þjóðir skrifi undir. Höfuðatriði samn
ingsins eru þessi:
1. Samningsaðilar semji lög um
framleiðslu, sölu og útflutning ó-
blandaðs ópíums.
2. Þjóðbandalagið skipi mið.nefnd,
er starfi gegn nautn sæfandi meðala.
Bandaríkin og Þýzkaland skuli eiga
kost á því, að hafa rnenn í nefndinni.
3. Samningsaðilar geri alvarlega
gangskör að því, að koma í veg fyrir
ópíumsmyglun, innan 5 ára.
4. Yfirlýsing frá þjóðum, er leyít
hafa ópíumreykingu, að þær skuli
sjá um áð þessi löstur verði alger.
lega upprættur 15 árum eftir að
smyglunarhættan er um garð gengin.
stjórnin ekki í hyggju að gera út
sendiherra til Rússlands.
Baldwin forsætisráðherra bar fram
þá nýlundu, að leiðandi japanskir
stjórnmálamenn hefðu ekkert á móti
því að Bretar bygðu flotastöð í
Singapore, eins og altaf hefði ver-
ið sagt.
Fyrverandi f jármálaráðherra Ph.
Snowden fór afskaplega hörðum
orðum um $5,500,000 fjárveitingu á
fjárlögunum, til þess að hjálpa stjórn
inni á Norður.írlandi að halda uppi
lögregluliði. Væri þar nú einn lög.
regluþjónn fyrir hverjar 6 fjölskyld-
ur, og vildi hann vera svo harðorður
að segja að Belfast stjórnin hafi á
ólöglegan hátt verið að prakka pen.
inga út úr ensku stjórninni.
Frakkland.
Mannrétltindafélagið í Paris, ihélt
mikla veizlu nýlega til þess að fagna
Joseph Caillaux; sem iTtlægur var
gerður af Clemenceau og Poincaré;
eftir 5 ára útlegð. Hann hélt þar
ræðu, og ávitaði Poincaré og Clem.
enceau harðlega fyrir skammsýni í
stjórnmálum. Hefðu þeir unnið
hersigur, en beðið fjármálaósigur.
Væri Frakkland nú að selja sig í
hendur Engilsaxa og “verðum vér
vel að athuga, að verða ekki fangar í
því ramgerða fangelsi (Bastille), sem
hefir engilsaxneska fána við húna”.
— Caillaux hefir altaf verið mót-
stöðumaður Englendinga, en vitveitt-
ur í garð Þjóðverja. —
Þýzkaland.
Foringi jafnaðarmanna, Hertz, réð.
ist injög á stjórnina nýlega í ríkis-
þinginu, fyrir að hafa greitt $175,000,
000 dali til stóriðnaðarmannanna
þýzku í Ruhr, meðan stóð á verk-
fallinu sem hafið var gegn Frökk-
um þar, árið 1923. Hefði þetta fé
verið greitt án vitundar jafnaðar.
manna, og rikisþingsins og ætti því að
endurgreiðast stjórninni. — Luther
varði aðgjörðir Stresemanns, sem þá
(1923) var kanzlari. Kvað stjórnina
hafa haft allan rétt, stjórnarfarslegan,
sem siðferðislegan, til þessarar fjár.
veitingar, því án hennar hefði ekki
verið hægt að halda í Ruhrhéraðið
fyrir Þjóðverja. En þá hefði ekki
mátt láta neitt uppskátt um þetta,
vegna Frakka.
jöfnum höndum og afrek hans og
þeirra. Er honum þar lýst, lyndis-
einkennum og þoli, andlega og líkam-
Iega, þau tvö árin, sem þeir hröktust
um íshöfin, í blíðu og stríðu. Hvernig
•'hann kemur félögum sínum fyrir sjón
ir ætti að vera hverjum góðum ís.
lending forvitnisefni.
* * *
Noice, einn af færustu og tráust-
ustu förunautum Vill>jálms, og sem
síðan hefur getið sér góðan og mik.
inn orðstir fyrir rannsóknir sinar i
norðurheimskautinu, er hiklaus, þeg.
ar hann lýsir Vilhjálmi. Honum er alt
fært, í augum Noice. Alt verður
undirgefið hyggju hans, svo auðug-
ur er hann af ráðum. Raunir eru á
alla vegu, en hvergi ofraunir. Ekk-
ert nægir til að yfirvinna hyggjuvit-
ið, þó ótrúmenska manna, og ó-
blíða náttúrunna leggist á eitt með
að tálma honum farar. Þeir hrekj-
ast þúsundir mílna, mánuð eftir mán-
uð, á ísflökum, í hálfauðum sjó, á
hrjóstrugu, líflausu landi; dag eftir
dag ösla þeir upp undir hendur i
jökulköldu vatni ofan á ótraustum-
ís, sviknir aí undirmönnum. en reið-
ir þó af. Er það saga elju, sem all-
ir íslendingar megp miklast af, og
fáir mundu færir í slíkan sjó. Þarna
er Stefánsson í “essi” sínu, enda
kanrtast Noice við, að um slíkan full-
huga sé að ræða þar sem Stefánsson
er, að vart sé að finna hans jafningja
í veraldarsögunni. Þó fær hann
kanske aldrei fulla viðurkenningu
þess, fyrir þá einu sök, að svo eru
æfintýri hans ótrúleg, að þau ganga
næst raupi óvita, og lesandinn ó-
sjálfrátt “dassar” í vantrú. Þó
mun þeim, sem þekkja manninn, sizt
komið til hugar að þar sé hallað
máli, eða með öfgar farið. En svo
eru það tiltölulega fáir af Islend-
ingum, sem þekkja hann að nokkrum
mun, hvorki persónulega, eða af
verkum hans.
. » *
Það, sem einkennir lýsing Noice af
Vilhjálmi, er undrun hans yfir þeirri
óþrjótandi stilling hans, sem aldrei
bregst. I þau tvö ár, sem þeir voru
saman, sá hann Vilhjálmi aldrei
'bregða í iskapi, né heyrði' honum
æðruorð um munn fara. Eitt blóts-
yrði heyrði hann hrjóta af vörum
jyrir hárri raustu, þó að slíkt væri til
einskis.
» * »
Höfundur fer ekki í iaunkofa með
aðdáun sína á Vilhjálmi. Það er
skýru letri skráð alt í gegnum bók-
ina. \rilhjálm álítur hann vera and-
legt jötunmenni, svo stóran, að hann
verði ekki metinn, eins og Matter-
horn nema í langri fjarlægð. Það er
einnig álit þess, sem þetta ritar. Er
þess því nokkur von, að hann skipi
stærri sess hjá komandi kynslóðum
en hann skipar nú. En leiðinlegt er
það. hve lítið íslendingar miklast yf-
ir afrekum hans, sem orðið hefur
þeim til svo mikils sóma, um gjör-
vallan heiminn.
L .F.
Frá Islandi-
Reykjavík 6. febr. 1925.
í tilefni af 100 ára afmæli forn.
leifafélagsins er var hátíðlegt hald-
ið með mikilji viðhöfn, fara blöð-
in lofsorðum um stofnendurna, Dan.
ann C. C. 'Rafn og Islendinginn
Sveinbjörn Egilsson. Hátíðarathöfn
fór fram og stjórnaði konungur
henni. Sveigar voru lagðir á grafir
stofnenda. Prófessor Finnur Jónsson
varaforseti, var gerður kommandör
af annari gráðu.
I “Natiönaltidende er grein og
mynd af myndhöggvaranum Nínu
Sæmudsson, sem er nýkomin frá Par-
ís. Er farið lofsorðum um list
hennar, einkanlega hina fögru styttu
hennar, Móðurást, sem er á hausts.
sýningnnni. Hafa þektustu gagnrýn.
endur á listum í Frakklandi farið
hinum mestu lofsoaðum um listaverk
þetta.
----0-----
Skiptapar.
ÞÝZKUR BOTNVÖRPUNGUR
FERST MEÐ ALLRI ÁHÖFN.
ANNAR SEKKUR.
Bretaveldi.
Lady Astor fékk sa.mþykt frum-
varp í neðri málstofunni, um að leyfa
konum, er jgiftust ritletndinigum, jað
halda þegnrétti sínum.
Frumvarp verkamannaþitigmanns
eins, bygt á loforði Baldwin forsætis-
ráðherra í kosnin|garbaráttunni, um
að veita konurn kosningarétt að jöfnu
við menn, var felt með 67 atkv. mun.
Sir William Joynson-Hicks gat þess
fyrir hönd stjórnarinnar, að hún væri
enn ekki viðbúin, að efna þetta lof-
orð, en það yrði þó efnt. —
(Konur verða að vera 30 ára í Engl.
til að fá kosn.rétt. Karlar aðeins 21).
Austen Chamberlain. utanrikisráð-
herra lýsti því yfir að sem stæði hefði
Finnland.
I Helsinki (Helsingfors) höfuðborg
Finnlands áttu 300 kjörmenn úr öllum
héruðum Finnlands, mót með sér,
undir forystu Lauri Ingman, forsæt-
isráðherra, til þess að kjósa nýjan for
seta til áranna 1925—1931, í stað Dr.
Kaarlo Juho Stahlberg, sem ekki
vildi gefa kost á sér aftur þrátt fyrir
ítrekaðar áskoranir. Kosningu hlaut
Lauri Relander, landshöfðingi
Viipuri (Viborg) með 172 atk. gegn
109, er féllu í hlut M, Ryti, ríkis.
bankastjór? — Ryti er framsóknar-
flokksma«"' fej> Re.
lander einn af helztu mönnum bænda-
flokksins (agrarian). Hann gaf ekki
kost á sér fyr en undir það síðasta,
og komst að fyrir fylgi alls íhalds-
flokksins, sem frekar hallast
bænda- en framsóknarflokknum.
[Reykjavfk 2. febrúar 1925.]
Aðfaranótt 27. f. m. varð það
hörmulega slys undir Hafnabergi, að
þýzkur botnvörpungur, sem Bayern
hét, fórst þar með allri áhöfn. Veður
hans, en það var þegar líf lá við var óvenjulega dimt þennan dag, og
snöggu og ákveðnu handtaki, og i nokkurt brim- Mun skiPið hafa moiast
tækifærið krafði óvenjuorða. Fnda sundur á skammri stundu-
Annar þýzkur botnvörpungur Wil-
helm Jurgens frá Geestemunde, sigldi
nýlega á Eindrang vestur af Vest.
mannaeyjum og laskaðist svo, að
hann sökk litlu síðar. Vélstjóri skips
ins beið bana, en hinir komust í skips-
bátinn og bjargaði þeim annar þýsk.
tir botnvörpungur og flutti þá hing-
að.
dugði, þó litlu mætti muna.
Þegar Noice hitti Vilhjólm fyrst
var hann (Noice) óbrevttur sjómaður
á hvalveiðara í norðurhöfum. Vil-
hjálmur og félagar hans (Anderson
og Storkerson) höfðu þá verið týnd-
ir mönnum svo mánuðum skifti, úti
á ísnum á Beaufort hafinu, og tald-
ir af. Skipið lagði upp að Banks Is.
land vestanv., og hitti Noice þar fyr-
ir sér Vilhjálm, sem honum fanst i
1 engu því líkur, sem hann hafði gert
sér hugmynd um, að heimsskauta-
fari ætti að vera. Prúðmannlegur.
Málið hreint og röddin lág og þýð,
hendurnar hvítar — alt ósamboðið
stund og stað. Hann var þyrstur og
svahgtir, en aðeind í fréttir. Þenr
sögðu honum um byrjun striðsins.
Svo gáfu þeir honum “manna.
að rnat”, en hann gekk að sem maður í
matsal, eins og þetta væri ^‘daglegt
brauð”.
Salmagundi.
Bók, sem ætti að vera öllum ensku-
mælandi Islendingum kærkomin, er
nýkomin á markaðinn, og heitir
‘With Stefánsson in the Arctic’, eft-
ir Harold Noice. Segir þar frá
ferðalögum þeirra félaga þau tvö ár.
in, sem Noice var með Vilhjálmi, og
er því samstæð siðari helmingnum
af “The Friendly Arctic”, eftir Vil-
hjálm. En þessi bók er að þvi leyti
merkilegri en “The Friendly Arctic”,
að hún er um Vilhjálm — manninn —
Svo kaupif Vilhjálmur skipið og
ræður til sín alla skipshöfnina. Þetta
þótti Noice við sitt hæfi. Nú
hann orðinn meðlimur canadiska
leiðangursins, undir forystu hins fræg-
asta heimskautafara. Eri jekki var
hann alskostar ánægður með formann
inn, og þá runnu alvarlega á hann
tvær grímur, er hann sá hann gariga
í káetu og fara að lesa skáldsögu,
þegar skipið klemdist í ísnum, og
við sjálft lá að alt færist. Að vísu
varð ekki að gert, en þó fanst hon.
um þá, sem formaður ætti að æða
Einn mannskaðinn enn
á Islandi.
Frá London er símað 9. þ. m.:
“Sjötíu og sex manns, flestir fiski-
menn er sagt að farist hafi i afskap.
legum stormi við íslandsstrendur,
samkvæmt skeyti frá Central News,
í Osló, í Noregi.
Þrjátíu botnvörpungar fötluðust.
Sex eru enskir”.
— Vér erum að vona, að hér kunni
eitthvað að hafa misfarist og málum
blandast við mannskaðaveðrið ógur.
lega, 16. febrúar, sem engar greini-
legar fréttir eru enn af komnar. En
hamstola um, rifa hár sitt og skipa
'ar þvi miður er það mjög ólíklegt, að
nálægt mánuði síðar, sé verið að síma
urc það frá Noregi til Englands, eins
og það hefði skeð samædgurs. Þvi
miður benda allar líkur á, að þetta sé
nýtt voðatjón, — samsvarandi þvi að
hálft áttunda þúsund úrvalsmanna
færust hér í Canada á einum degi.
Sé þetta rétt mun þessi vetur hafa
valdið voðalegra manntjóni við ís-
landsstrendur en þar eða annarsstað-
ar séu nokkur dæmi til hlutfallslega í
veraldarsögunni..........