Heimskringla - 18.03.1925, Blaðsíða 1

r
i
VERflLAUIÍ GEFW FYRIR
COUPOSÍS OG UIWBÚÐIR
ROYAl-.
CROWN
| — SendiS eftlr verBlista til — I
j ROYAL CROWN SOAP LTD.f I
1 654 Main Street^ Winnipeg. j
VERÐLAUN GEFI\ FY'RIR
COUPONS OG IMBCÐIR
ROYAt,
CROWN
í
i
j
1
I — SendiJS eftir veríilista til
j ROYAL CROWN SOAP LTD.
i 654 Main Street Winnipeg.
XXXIX. ÁRjGANGUR.
WINNIPElG. MANITOBA, MIÐVIKUDAGINN 18. MARZ, 1925.
NÚMER 25.
Sí&aistliðinn, laugardag var 'Will-
lam ^lder í Winnipeg fundinn sekur
kviðdónt í dauða Dorothy Wat-
son 12 ára gamallar stúlku, sem dó úr
arnaveiki 22. nóv. s. 1. Var farið
rarr> á að hann vaeri náðaður.
^■leit kviðdómurinn, að hann hefði
VeriÖ orsök í því, ásamt foreldrum
®túlkunnar, að henni hefði
ekki verið leitað læknishjálpar
yr en um seinan og ekki farið eftir
læknisráðum.
. ■ Daugerfield frá Winnipeg
V|nnur í sambandi við M. Lindberg,
S0enskan frumbýlinga “agent”, að
K°ma 200 góðum fjölskyldum frá
Jersey, til að setjást að á lönd-
°m í grend við Morden og Deloraine.
Það er búig að velja þessar fjöl-
s >ldur, og eru þær af norskum,
s*nskum 0g pólskum ættum.
E*. Mc Ivar bóndi í Swan River
era8i, fimm og hálfa mílu fyrir
austan Minitpnes, hefir fundið gull á
andi Slnu, og hefir þetta vakið mikla
e tirtekt. Margir hafa keypt lóða-
rett fyrir þessa fregn.
^rá Saskatoon, Sask., er símað, að
Phralm Jantzen, 17 ára gamall
shjólstaeðingur “Bureau of Neglected
,and Dependant Children” hafi fund-
1St slcotinn í gegnum hjartað þann 6.
~~ Líkið ber þess merki að
nnn hefur verið barinn með svipu og
nefum, og er forráðamaður hans,
John Wurz að nafni, ásakaður um
Petta. Hann hefir verið handtekinn
fyrir þetta morð, en yfirheyrslu er
frestað til föstudags. — Læknisvott-
orð sýnir, að drengurinn hefir verið
illa á sig kominn. Fæturnir voru
frostbólgnir, og með sárum, og báð-
ir handleggir marðir. Drengurinn
hafði einnig lungnabólgu.
Eftir að vitnayfirheyrslu var lokið,
lét kviðdómurinn í ljós, að “Bureau
of Neglected and Dependant Childr.
en” hefði sýrrt megnt skeytingarleysi
um eftirlit þessa drengs.
Frá Saskatoon er símað, að véla-
byggitigin við Sask. háskólann
liafi brunnið á föstudagsmorgun s. 1.
Skaðinn er metinn um $500,000. For-
setinn W. C. Murray sagði að eldsá-
byrgðin mtindi nema um $150,000.
Ncðri málstofan:
Samþykt fjáraukalög. Meðal annars
$125,000 til að horga mönnum er
kæmu upp um gimsteinasmygla og
þessháttar herra. Ennfremur kom
fram brtt.. um að hækka laun einka-
ritara forseta frá $7,500.00 — $10,-
000.00. Sanders þingmaður frá
Irtdiana, sém tók einkaritarastarfið að
sér 4. þ. m., var fjarverandi, er þessi
brtt. kom fram, en náði inn nógu
snemnia til þess að bera fram mót-
mæli gegn brtt. og koma i veg fyrir að
hún væri samþykt. —■
:Samþykti þingsályktun frá öldung-
aráðinu um að Bandaríkin drægju
Sveins^eyju (Swain’s Island) undir
fullveldi sitt. (Eyjan liggur 200 míl-
um norðaustur af amerísku Samoa-
eyjunum í Kyrrahafinu. Máske kend
við íslending?)
Bretland.
Frá Ottawa er simað 14. þ. m., að
stjórnin hafi fengið H. J. Symington
K. C.. frá Winnipeg til þess að stýra
rannsókn þeirri viðvíkjandi North
Atlantic conference, sem sérstakri
nefnd í neðri málstofunni hefir verið
falin. Er nú búist við að til skarar
skríði með skipaeigendum og Stjórn.
inni. North Atlantic hefir verið ó.
þarflegt horn í síðu Canadastjórnar.
innar um eða yfir 20 ár, að talið er.
Sir Wilfred Laurier átti i höggi við
þá, og síðan hafa Borden, Meighen
og King átt 4 ýmsu samningaþjarki
við þá, án þess að takast að ná haldi
á þeim, svo að gagni kæmi. En nú
lítur út fyrir að úrslitaorustan eigi að
standa, og hafa báðir aðilar safnað,
miklu liði lögmanna og fríðu, sem
og sérfræðinga.
&A NDA RIKIN.
K/\K01YI_MAL1Ð:
Formaður utanríkismálanefndar-
nar, senator Borah frá Idaho, swfidi
^|eflega fyrirspurn til Charles E.
nghes, ríkisritara, og æskti skýring.
r a Því hvernig á því stæði, að Karo.
1 STeifa, fyrverandi forseta hins
'ngveiAska lýðveldis, væri bannað
n,alfrelsi>^niegan hann dveldi í Banda.
junuiu. Hughes svaraði hréflega,
^ Saf engar veigamiklar ástæður,
em varla var við að búast, sagði að-
'ns að greifinn hefði lofað að tala
e ert um stjórnmál, er hann fékk
erðabréf sitt löggilt í London, hjá
arr>erisku sendisveitinni þar.
T
g veim dögum eftir að senator
orah fékk þetta. svar í hendur, var
aro,yi greifa tilkynt af stj órninni,
a hún áliti hann ekki brjóta loforð
Sltt’ þó hann tæki til ntáls, við dag.
Verð, er “American Civil Liberties
^nion bauð honum og konu hans til,
°£ baeri þar af sér ásakanir er ung-
Versk blöð i Bandaríkjunum hefðu
nusiö yfir hann meðan hann var þar.
f’ess er vert að geta, að fjölmörg
sfórblöð í Bandaríkjunum, með “The
evv ^ork World” i broddi fylking.
ar> ávittu stjórnina harðlega fyrir að
anna greifanum málfrelsi. Hafa nú
Þær aðfinslur þeirra, ásamt bréfi
v enator Eorah, borið þenna ávöxt.
SHNDlS VEITIN 1 LONDON:
Hinn, nýji sendiherra Bandaríkj-
atlna * Eondon, Alanson B. Hough-
f°n> sem þangað kom frá Berlin, er
e'l°gg tók við af Charles E. Hugh-
es> varð að flytja á gistihús og búa
ar>, eins °g fyrirrennarar hans.
yrir mörgum árum gaf J. P. Morg.
•*n ^andar'kjunum tvö samstæð hús
/°ndon> fyrir aðsetursstað sendi-
sveitarinnar. En $150,000 þurfti til
þess að gera þau hæfilega úr garði
til þess. Veittí þingið þá fjárupp-
hæð fyrir þrem árum síðan, en altaf
hefir dregist að gera það. Leggur
aðstoðar-ríkisritarinn, Wilbur J.
Carr, pú fyrlr þingið að endurnýja
þessa fjárveitingu, svo sendiherra
Bandaríkjanna í mestu borg heimsins
þurfi ekki lengur að búa á gistihúsi,
eins og umferðasali, svo sem einn
þingmaðurinn komst að orði.
LÖGGJÖFIN:
Öldungaráðið:
Afgreidfdi frumvarp til forsetans
um að leyfa embættismönnum að
láta af embætti 65 ára gömlum og
skylda þá til þess 70 ára að aldri, og
jók um leið hámark eftiirlauna fra
$720 til $1,200. — Lögin hafa heim.
ilað mönnum, að láta af embætti sjö-
tugum, en látið ráðherra ananrs ráða
hvenær menn aldurs vegna væru skyld
ugir að beiðast lausnar. —
Staðfesti útnefningu Alanson B.
Houghton, sem sendiherra í London.
Löggilti samning við Chile um
gagnkvæma vernd vörumerkja.
Samþykt að hækka laun póstem.
hættismanna um $300.00 að meðaltali,
alls $68,000,000, frá 1. jan 1925.
Sömuleiðis póstgjaldshækkun, $60,-
000,000 á ári. frá 15. apríl í ár. Hækk-
að undir bréfspjöld 2c, í sfað lc'áð-
ur, og 2c hækkun á hvert stykki af
bögglnpósti. (Bændur voru mjög á
móti síðasta liðnum.)
Samþykt fjáraukalög, (Deficiency
Bill) $56,000,000, eftir að senator
Borah reyndi að breyta frumvarpinu
þannig, að hækka ekki laun þing.
manna, varaforseta og ráðuneytisins..
Heimtaði hann nafnakall og voru 64
með, en 18 á móti.
Stakk undir stól uppástungu um
það, að Bandaríkin skipuðu að nokkru
leyti alheimsdómstólinn.
Állmiklar umræður og harðar urðu
í þinginu út af fyrirhugaðri fjár.
veitingu til loftvarna á Englandi, að
upphæð $101,479,868 fyrir fjárhags.
árið 1925—’26.
Flugmálaráðherrann, Sir Samuel
Hoare, kvað þessa fjárveitingrv nauð.
synlega, enda ætti hún aðeins að vera
til varnar, en ekki sóknar. Væri og
svo fast tengd vináttan milli Engla
og Erakka, sem nú hefðu langvoldug-
astan lofther í heimi, að enginn heil.
vita maður léti sér detta í hug að
þar á milli gæti ófriður orðið.
Fyrverandi fjármálaráðherra Phil.
ip Snowden, fór aftur á móti hörðum
orðum um þá heimsku, að vera að
eyða tugum, miljóna sterlingspunda í
kapphlaupi við Frakkland, þegar
landsmenn væru að kikna ttndir skött.
um. Ef England nú <?kki\yki sinp
lofther, inyndii Frakkar einnig láía
svo búið standa. Ef ekki, hvar tækju
Frakkar þá peninga til bygginga?
Auðvitað af enskum lánum, sem fyrir
löngu værtt fallin í gjalddaga, og sem
Englendingum væri nær að ganga eft-
ir, og með því koma í veg fyrir stór-
kostlegar nýsmíðar í Frakklandi.
W. W. Benn, höfuðsmaður, vildi
fremur láta styrkja verzlunarflotann,
því þar væru Englendingar aftur úr
öllum þjóðum. Eftir mikið rifrildi
var frv. samþ. með 270 móti 101.
V
Þýzkaland.
Embættistimi hins nýlátna forseta
lýðveldisins, Friedrich Ebert, var á
er.da 30. júní næstkomandi, og áttu þá
kosningar að fara fram. Nú fara
kosningar nokkru ijr fram, og eru
tveir helzt tilnefndir: Hans Luther,
kanzlari, sem í hjarta sínu mun vera
konungssinni, og fýrverandi kanzlari,
Wilhelm Marx, sem er leiðtogi ka-
þólska flokksins. Sumir hyggja að
jafnaðarmenn muni reyna að koma að
fyrv. kanzlara Philipp Scheidemann,
en þó halda flestir, að þeir ntuni held-
ur kjósa Luther, sem er mótmælanda
trúar, til þess að varna hinum ka.
þólska Marx sætisins.
hinumegin í strætinu blikuðu í nátt-
myrkrinu orðin “Pennsylvania Hjotel”.
Fór ég nú þangað inn og bað, um her
bergi með baðstofu, það fékst
ekki, (byggingin hafði sjálfsagt ver.
ið bygð áður en menn tóku upp á
því að baða sig oftar en á jólum,
páskum og hvítasunnu), en baðstofu
gæti ég notað, sem væri á sama lofti,
örskamt frá herberginu. Mér leist
ekki á og sneri burtu, en sá ekkert
í nágrenninu, sem mér sýndist betra,
svo ég kom aftur og tók herbergið.
Háttaði ég nú og sneri á náttklæðun.
um til baðsins, en hitti þá þar fyrir
dökkgulan negrapilt, sem var aö þvo
sér við þvottaskálina. Eg yrti á hann,
og bað hann að flýta sér. “Allright
boss, I’am washing”, var svarið; en
ekki fór hanp hraðara að eftir en áð-
ur, og varð ég að bíða nokkra stund
áður en ég losaðist við hann. Komst
ég nú loksins í baðið, en kerið var
þá svo stutt að þegar ég var lagst-
ur niður, var lítið meira en spönn
frá höku til knés. Þótti mér þetta
slæmt, því ekki veit ég aðra nautn
meiri, en að geta rétt úr mér í heitu
baði. En gott varð mér af; ég syaf
eins og steinn alla nóttina og var
mikið frískari morguninn eftir. En
svo stóð á lasleika minum, að ég
fékk inflúensu dáginn eftir að ég fór
frá Winnipeg. og fylgdi henni svo
mikil hjartveiki, að ég gat varla
gengið spor án þess að fá verk fyrir
brjóstið. Var nú fyrst verkurinn
úr lyfjabúðunum. Margt var mér
fleira sýnt, sem mér þótti gaman að
eu ekkert þótti mér vænna um, en
að sjá þá varúð sem brúkuð var við
eininguna hérna í Canada, þar sem
altaf er rlfist um eignirnar, en sál-
um safnaðarmanna er gleymt, sem
gaddhestum á Góu, — og það er eins
að búa til blóðvatn, til innsprautinga | °g manni ranki við að eitthvað líkt
við barnaveiki og öðrum sjúkdóm.
um. Þetta gera “skemmumeyjar”
sem sitja ein og ein í sótthreinsuðum
klefum, eins búnar og við uppskurð-
arhorð, og fær enginn að hafa önnur
afskifti af þeim, en að horfa á þær
innurn glugga á klefanum, sama að-
ferð er höfð við bóluefni. Er hin
brýnasta þörf á þessari varúð, því
blóðvatn er hin mesta gróðrar-stía
fyrir allskonar gerla, og varð oft
hált á því fyrst eftir að farið var að
brúka þessa lækningaaðferð.
Um það leyti að ég hafði séð flest
af því markverðasta í verkstofunni,
var kominn matmálstími, og var þá
farið með mig inn í afarstóran borð.
sal að snæðingi. Var allur útbúnað-
ur sem í vanalegu “Caféteria”, og
komu þanigaði imörgihundruði verka.
menn og konur, þar á meðal fimm
læknar sem allir eru í þjónustu félags
ins. Var mér sagt, að matur væri
seldur fólkinu fyrir það sem hann
kostaði.
Eftir máltíð gengum við Dr. Mall-
ard út og yfit dálítinn grænan gras-
flöt niður að Detroit.ánni (sem hér-
rennur í vestur, og er full hálf míla
á breidd), og horfði ég suður fyrir
ti! bæjanna Ontario megin. Eru þeir
þrír að tölu: Ford austast, þá Walk-
hafi komið fyrir meðal Islendinga,
ekki alls fyrir löngu.
Það var rétt með naumindum að
ég komst aftur yfir til Detroit í tíma,
til að ná í C. P. R. lestina, áður en
hún lagði af stað til Toronto.
Frh.
að miklu leyti horfinn, og var það j erville og Windsor vestast. Veðrið
meira en lítið gleðiefni því það er lít.
if skemtun í að vera einn á ferð og
geta ekki á heilum sér tekið.
Hitti ég nú læknir að nafni MalL
ard, sem hafði verið gert aðvart um
að ég kæmi; tók hann mér ágætlega,
og var með mér allan daginn. Er
hann í þjónustu Park Davis lyfjafé-
lagsins, og bauð mér fyrst að sjá
verkstofu þess, sem eru þær stærstu í
heimi og ná yfir 4 ekrur af landi
örskamt frá Detroit ánni. Leist mér
var enn kyrt og blítt. Það hafði ver.
ið þoka um morguninn en henni létti
nú upp og sá til sólar. Mér var
starsýnt á þessa breiðu og sléttu á,
sem ber meiri vöruþunga en nokkur
önnur á í heimi. Eru það nú taldar
fullar sjötíu miljónir smálesta á ári,
og er það furðuleg upphæð. Detroit
er borg við sund milli tveggja stór.
vatna, og því að nokkru leyti eins
sett eins og Mikligarður og Kaup.
mannahöfn, þar sem svo stendur já,
vel *á þetta, því ég hefi ætíð lyfja- j myndast aetíð verzlunarborg, og svo
læknir verið, og á þar sammerkt með í varð hér en þar að auki hefir
Frá London er simað, að sjö manns
— þar af tveir kvenmenn hafi verið
skotnir til dauðs i Halle á Þýzkalandi
í óeirðum á milli lögregluþjóna og
kommúnista á föstudagskvöldið. Ó-
eirðirnar byrjuðu af þvi að lögreglan
bannaði að þýða ræður franskra og
brezkra kommúnista.
Fólksfjöldinn sýndist liklegur til of
beldis þegar skipað var að rýma hús.
ið. Eftir frásögn lögreglunnar skutu
kommúnistar fyrst. Kommúnistar
ásaka lögregluna fyrir að hafa skot-
ið að ástæðulausu. Sagt er að þrjá-
tíu og sex manns hafi særst.
vini mínum, Ólafi lækni Björnssvni,
að þykja illa varið kenslutímanum nú
á dögum, þar sem alt lendir í smá-
sjám og uppskurðurm svo að spreng.
lærðir læknar skríða úr egginu, margir
hverjir, án þess að geta skammlaifst
skrifað lvfseðil fyrir hósta eða líf-
sýkismeðali, og í fákunnáttu og þekk-
ingarléysi tolla svo i tízkunni, sejn
einnig hjá vísindamönnnunum hleyp-
ur oft frá einni heimskunni til ann.
arar, eins og kindahópur í haga, en
þokast ekki úr stað frekar en staður
húðarjálkur, ef um verulega umbot er
að ræða. Sýndi Dr. Mallard mér nú
fyrst mikinn forða af jurtum, rótum
laufum og berki, sem safnað hafði
verið saman vííisvegar um heim. Hef.
ir félagið altaf siðan það var stofn-
að, verið undra ötult í því að leita
uppi hvaða jurt mætti að mestu gagni
verða. Jafnvel langt suður i Suður.
hafseyjum, og hefir það oft varið til
þess æðimiklu fé; var mér nú sýnt
hvernig hinar ýmsu tegundir lyfja
eru framleiddar úr þessum efnum, og
fanst mér mikið til um það. Sérstak-
lega þótti mér gaman af að sjá hvern.
ig pillur eru búnar til í miljónatali.
Dánarfregn.
Maria Bjarnardóttir frá Bjarg-
húsum í Húnavatnssýslu á íslandi
andaðist -á sjúkrahúsinu í Bellin|g-
ham 7. okt. síðastl.
María sál. fæddist í Bjarghúsum í
Vesturhópi í júnímánuði (um fæð-
ingardaginn veit ég ekki) árið 1840.
Foreldrar hennar voru Bjarni Þór-
arinsson, sem lengi bjó á Fossi í Vest-
urhópi og kona hans, Halldóra Odds-
dóttir.
María sál. fór frá foreldrum sin_
um í vinnumensku 18 ára gömul og
vann fyrir sér í þeirri stöðu jafnan
síðan. Til Ameríku fluttist hún árið
1900. Var fvrstu árin hjá Jóni
Jónssyni frá Hnúki í Húnavatnssýslu,
og konu hans, Ingibjörgu, en hún
var systurdóttir hinnar látnu.
Bjuggu þau hjón þá í Selkirk, Man.
en fluttu skömmu seinna og María sál.
með þeim, vestur að hafi.
Síðustu árin var hin látna til heitn.
ilis hjá Árna Magnússyni í Blaine,
Wash.
Maria sáli var trú og dygg verka.
kona í sinni stöðu og kom sér hvar-
vetna vel.
H. E. Johnson,
Washingtonför.
Eftir
DR. M. B. HALLDÓRSSON.
Frh.
Eg kom til Detroit um háttatíma;
komst sem fyrst út á stræti og skim
aði í allar áttir eftir gistihúsi. Rétt
hún sömu hlunnindi hvað kol og
járn snertir, sem Toiedo og Pitts.
burgh, svo hún hlaut líka að verða
iðna^arhorg. Sét|staklega Ihefir hif-
reiðaframleiðslan gert hana fræga,
því hún eins og allir vita, framleiðir
svo langtum fleiri bifreiðar en nokk- l
ur önnur borg í^ieimi að þar er eng-
in samjöfnuður, jafnvel þó Ford- 1
bílarnir séu ekki taldir með. En þeg-
ar nú hér við bætist, að hún bar gæfu
ti' að framleiða þann mesta iðnað-
armæring, sem veröldin hefir nokk-
urntíma séð, og sem á iðnaði sínum
hefir orðið ríkasti maður í heimi, þá
er engin furða þó Detroit sé að verða,
ein af stærstu borgum Ameríku, og
þá um leið allrar veraldar.
Fyrsta bygð hvítra manna, þar sem
Detroit stendur var sett á stofn árið
1702 af Frökkum, og var hún vegna
legu sinnar, ávalt mikils metin, enda
barist um hana í ölluni styrjöldum
Ameríku, en þó má hún eins og bíl-
arnir hennar, kallast að miklu leyti af
kvæmi þessarar aldar.
Bæirnir Canada megin eru að mestu
leyti útibú ameríkanskra iðnaðar-
manna, sem á þennan hátt ná verná
Síðustu stórviðrin.
BÁTUR FERST MEÐ SEX
MÖNNUM.
SKIP REKUR Á LAND, ANN-
AÐ SEKKUR.
BRYGGJUR BROTNA í SPÓN.
Er fyrst efnið tekið, og úr því gert canadisku tollanna og græða þar á
þykt deig, það er svo látið í vél, sem j stórfé, þannig er talið að sléttufylk-
fletur það út, mótar pillurnar og J ;n ein hafi á fáum síðust^ árunum
sleppir þeim svo, en þær skoppa nið-
ur í ílát, sem er undir, eftir mjúkri
svuntu, sem lambaspörð á hjarnfönn,
svcn maður brúki sama orðatiltæki
og presturinn í Hofteigi, um sálir
sóknabarnanna sinna. Næst eru nú
pillurnar látnar i eikarker, lik í lagi
og austurlanda leirkrukkur, sem bor.
in hefur .verið inn í þykk húð. af
sykur, eða súkkulaðis.leðju. Kerinu
er svo hallað á rönd og snúið i sí-
fellu við hita, þangað til nógu þykk
er orðin húðin á pillunum, þá eru
þær látnar í önnur ker með sama lagi
sem vax hefir verið borið innum
og eins farið með, og verða þær þá
Reykjavík 10. febrúar 1925.
Á laugardagskvöldið var, og
sunnudaginn gerði hér versta veður,
suðaustan aftakastorm á laugardags-
kvöldið og fram eftir nóttu, en
nc.r^ausían ofsarok á sunnudaginni,
seinnipartinn, og fram á kvöld.
BÁTUR FERST.
Á laugardaginn réru nokkrir bát.
ar í verstöðunum suður frá. Þar á
meðal einn bátur, SóUæig, sem gerð-
ur er út héðan úr Reykjavík, en
hafði verið suður í Sandgerði þenn-
an dag. Hefir nú sannfrést um það,
að þessi bátur hefir farist á laugar-
dagskvöldið á svokölluðum Stafnes.
skerjum. Telja menn víst, að hann
hafi verið á heimleið, en lent of
sunnarlega. Sá bátur af Akranesi til
hans fvr um daginn, og átti hann þá
lítið eftir að draga áf línunni. Sex
menn voru á bátnum, og voru það
þessir:
Björn H. Guðmundsson, formaður,
frá Isafirði; Kristján Albertsson,
frá Isafirði; Lárus Sveinsson, véla-
maður, héðan úr Rvik, átti heima á
Freyjugötu 27 A; Guðmundur Helga.
son frá (Patreksfirði; Guðmundur
Jónsson úr Rvík, og Friðjón Hjart-
borgað Henry Eord $13,000,000 i I
“toll” sem alt lenti i buxnavasa Hen-
-ry’s, i staðinn fyrir í ríkissjóðinn í
Ottawa.
Eg fór á ferju (það er engin brú á | arson frá Hellisandi.
Detroit ánni, en ein göng undir),j Eftir því sem Morgunblaðið veit
suður fyrir til Walkerville til að sjá jhezt. voru allir þessir menn, að und-
gamlan vin sem þangað hafði flutt J anteknum stýrimanni, ógiftir. Stýri.
skömmu áður frá Winnipeg, og maður var kvongaður, og átti 2 eða 3
dvaldi hjá honum nokkra stund. j börn.
Hafði ég mest gaman að sjá hvað
þessir bæir eru bygðir hver inn i ann.
an. Það er ekki svo mikið sem
stræti sem aðskilur, en þó geta þeir
Earið var að reka út bátnum á Staí
nesi í gær veiðarfæri, léttbátinn og
fleira.
Sólveig var um 20 tonn að stærð.
hreint ekki komið sér saman um aiS 'og hafði h. f. “Hrogn og lýsi” hana
sameinast, því einhver munur er a
sléttar og gljáandi eins og þær koma I eignum. Minnir þetta á kirkju sam.
á leigu og gerði út á fiskiveiðar.
Framhald á bls. 5.
/