Heimskringla - 09.05.1928, Blaðsíða 1

Heimskringla - 09.05.1928, Blaðsíða 1
7 XLII. ÁRGANGUR. WINNIPEG, MAN., MIÐVIKUDAGINN 9. MAÍ 1928. NÚMER 32. FRETTIR um ggOOOOOOOOSðOSðOððSðGOOSSfiCfiðOOði iö fram í málinu, og ýmiskgt mis- jafnt boriö á æðstu menn lögreg1!- unnar í vitnaleiöslunni. Leynilögl- reglumennirnir Frank Low og Gordon Ward, er sérstáklega voru skipaöir til þess aö hafa eftirlit meö vínsölu- löigunum, báru þaö fyrir réttinum, aö liöþjálfi í leynilögregluliðinu George McLaugihlin hafi hvaö eftir annaö ónýtt og hindrað flestar tilraunir þeirra til þess aö halda í hemilinn á ólifnaðatfhúsum í borginni, svo að þeir heföu algerlega uppgefist viö aö gera skyldu sína, eins og þeir vis6u 'bezt, er þeir sáu aö þeir unnu allt fyrir gíg. A1ex Smith, lögreglulið- þjálfi svaraöi því til er yfiiiheyrandi spuröi hann uni ástandið í borginni yfirleitt, aÖ það væri ekki sérlega gotb. ‘‘Glæfraspilahús þrífast á al'lra vitorði í borginni. Sérstaklega hafa rnikil brögö verið aÖ þvi síðustu tvö árin, eöa svo.” Mjög lítiö heföi ver- iö reynt til þess aö stemma stigu fyr- ir þeim ófögnuöi, enda væru þau op- in nótt sem nýtan daig. “Væri hægt aö löka þeim?” spuröi ransóknardóm urinnn. “Mjög auövelt,” svaraöi vitnið. Yfirheyrandi spuröi þá Ihvers vegna hann hefði ekki gætt skyldu sinnar sem embættismaður lögreglunnar. Svaraði Smitih því til, aö lögreg'lustjórninni heföi borist fullar skýrslur, en heföi þrátt fyrir það jafnaðarlegast látiö sem ekkert væri um að vera, þaö hún til vissi. Þaö var einnig borið í vitna'leiösl- unni, að yfirumsjónarmaður lögreglu- mála, F. W. Fletcher, og .helztu aö- stoöFrmenn hanls^ |hé;ldu niöri lög- gæzlu, meö þvt að láta löigregluþjójta skilja á sér, að heppilegra væri þeim til langláfis t stöðunni, að vera ekkí um of eftirlitssamir. Formaður ran- sóknarnefndarinnar, R. S. Lennie lagöi það til viö bæjarstjórnina, að hún viki R. W. Long lögreglustjóra og Geonge McLaughlin, leynilögreglu 309000000090. Bradken forsætisráöherra fór Ottawa og Montreal austur til New York nú um mánaðarmótin. I Ott- awa reyndi hann að ná tali af Stew- art innantiíkisráöherra í tilefni af Sjö-sysitra fossunum, en með því aö innanrílkisráðherrann var fjarverandi, gat ekki oröið af þeim fundi aö sinni. Herrnir fréttin, aö erindiö muni hafa verið að lýsa þrí yfir opiriberlega við innanríkisráðherrann, aö Mani- tobafylki kærði sig dkki unt Sjö- systra fossana, þó því aðeins, aö Winnipeg Electric félagiö fengi þá til virkjunar, en við þaö hefir fylkis- stjórnin eins og kunnugt er gert samning um orkuveröiö. Haft er einnig eftir Mr. Braeken, að ef tii þess komi, aö W. E. fengi ekki virkj- unina, heldur eirihver annar félags- skapur. t.d. City Hydlro, þá æslkti hann þess fyrir hönd fylkisstjórnarinn ar, að virkjunin yrði ekki veitt fyr en stjórnin væri búin að komast að einlhverjum samninigi viö það félag um orkuverðið. Sú fregn barst einnig í sama mund, að ekki heföi Mr. Bracken gert neinar ráöstafanir til þess aö ná tali af Samlbandsþingmönnunum frá Man- itoba, meöan hann dvaldi í Ottawa. En 'þeir höfðu1, sem áður hefir verið •sagt, verið því mjög mótfallnir, að Winnipeg Electric yrði veitt virkj- «nin. Nú hafa þar orðið veðrabrigði, samkvæmt frétit, er barst hirtgiað í fyrrakveld frá Ottawa. Segir þar, að nú sé sjáanlegur ágreiningur orð- fnn meðall Manitoba þingmannanna út af virkjuninni, og títi út fyrir að meiri hluti þeirra muni vera kom- inn á þá skoðun að bezta úrræðiö sé að láta hana í hendur Winnipeg Electric félagsins. — Það fyligir fregninni, að Bradken, forsætisráð- herra, er enn dvelur í New York, hafi lofast til þess að leggja vestur- , ■ * atf . liöþjál'fa fra stoðunm, meðan *eið sma um Oittawa, tu þess að ræða i , „ , , . • I sókninni stæði. Var su tnlaga felld twalið við Manitobaþingmennina,, .... v , , v „ , , , ttf T a r>t I‘í bæjarstiórninm, með 4 atkvæðum samkvæmt óskum Mr. J. A. Glenn,, J J ...... . , . I móti 3. — En í flein bæjum en Van- er telst þingleiðtogi þessara þmg-1 tnanna, er sj'álfir kalla sig Liberal-1couver f>’ndlSt maske þattur brotmn Progressive flokkinn, með samþýkki ef ^annskoðað vær, logreglueft.rht- Stóra Bókin og meistarinn mikli Halldór Kiljan Laxncss talar viS spá mann i Kalifornín. a ran- hberala þó, en aðrir kannast betur við sem liðhlaupa undan framsókn- nrmenkinu. — En auðvitað telur fregnin nú engan vafa á því lengur, að W. E. verði mjög bráðlega veitt virkjunin, er þingmönnum hefir 9nú- •st svo hugur. Annars hafa víða komið fram mót- toæli hér í fylkinu, gegn því að Winnipeg Electric yrði veitt virkj- tmin. öflugusrtu mótmælin er fram hafa komið síðan á fundi framsókn- arflokksmanna í Swan River kjör- dæminu komu nýlega frá bæjarstjórn >nni í Brandon, annari stærstu borg ^ fylkinu. Telur borgin rnjög mik- á því velta fyrir sig, að vatnsork- a sú, er enn bíður ónýtt í Winnipeg- fljóti, sé varðveitt fyrir opiribera virkjun, enda samþykkti bæjarstjórn- lnn mótmælatil'löiguna í einu hljóði. ^ar einmig ákveðið að senda afrit af samþykktinni til McKenzie King, for- sætisráðherra Canada; Stewart, inn- anrikisráðherra; Forke, innflutninga- 'áðhai'ra; Sarribancksþingmannii Prandon; Bracken, forsætisráðherra ^lanitobafyllkis; Clubb, ráðherra op- 'nberra verka í Manitoba. ið. — Blómgarðurinn (f tilefni af Arbor Day, 1928.) Krossinn og sverðið héldu innreið sína með stolti og státi, borin af sporaglymjandi og hjálmföldnum hermönnum, glitklæddum og kniplingaskrýddum; og afhrakskonan indíánska brosti beisklega, en tók þau. Kynblandin börn hennar týndu krossinum í óbyggðum en geyrndu sverðsins, meðan réttlátur Guð rak réttar hennar — því það er náttúrulögmál, að tár rangleikinnar konu saltremma jarðveginn, þar sem þau falla. Því var það fyrst.er baldursbráin kom, bumi- rótin og týsfjólan, mjaðurtin laufgaðist og blá- gresið blikaði við ifætur frjálsborinna kvenna. að Guð lagði blessun sína yfir landið og setti Garðinn sem tákn þess sáttmála við mannkyn- ið. . í Blómgarði Brot eftir A. C. Swinburne. Til Vestur-Islendinga Ó, sú fegurð, bam mitt, sjáðu blómin! — Barnið sér. það sem fegra, ennþá fegra er, þó okkur birtist ekkert fegra en blómin. Heyrðu, blessað barn mitt, fuglahljóminn! — Bamsins önd finnur ennþá fegri hljómalönd, við heyrum ekkert fegra en fuglahljóminn. Horfðu, barn, á himindýrð og ljóma! — Barnið sér dýrðarland, sem okkur hulið er og talar þar við höfund blóma og hljóma. Sig. Júl. Jóhannesson. I Fyrir hönd heiniferðarnefndar Þjóðræknisfélags Islendinga 1 Vest- urheimi skal þess getið, að sökuni umræða þeirra, er orðið hafa um að þiggja opiriberan styrk til undirbún- (Ritað fyrir Hjeimskringlu, Morgun- ijngs heimfarar Vestuil-Islendiriga árið 1930, lýsi ég þvi yfir að þær um- ræður skulu verða teknar til grand- blaðið og Isafold.) San Francisco 27. apríl. Öjá, það kernur inargt fyrir á langri leið, og þótt ég hafi lært eitthvað í gœr, þá er ég æfinlega búinn að gleym a því í dag. Þessvegna er best að ég skrifi um stóru bókina í kveld, áður en ég sofna, þvi ég verð áreið- anlega búinn að gleyma ‘því á morgiun. Vinkona mín ein, inndæll rithöfund- ur, sem býr í fallegu húsi rétt hjá skemtigarðinum og hefir ráð á því að vera meðlimur í félögum, þar sem inntökugjald er frá 500 upp í 1500 gæfilegrar ýfirvegunar á aíjalfundi nefndarinnar, sem haldinn verður 1 .Winnipeg 21. þ.m., og þar sem von- ast er eftir að allir nefndarmennirn- ir geti verið viðstaddir. I sambandi við þetta mál, s'kal það tekið fram, að nefndinni mun vera það eitt á- hulgtamál, að sameina Vestur-lslend- inga um heimförina, og ég er þess ful'lviss, að nefndin á fundi sínum. muni leggja alla áherzlu á að svo megi verða, því með því einu er hugsjón heimfararnefndarinnar hugs anletg, — að Vestur-Islendingar eigi sinn þátt í að auglýsa nienningarat- dollara, bauð mér í dag upp á Mark| riði það,-sem islenzka þjóðin er að Hopkins Hotel, þar sem eitt af félög-' minnast 1930 f>'rir olIum ÞíúSum og , . A 0 f auka vee: ættþjóöarinnar eftir melgni. um hennar, the American Society of, _ . * , , ^ r I En taka verö eg þao fram, ao veroi Pen-Women, var að opna sýningu á ^ þeim sem heirafararnefndinni stóru bókinni eftir meistarann mikla, FRETTIR Hæstiréttur dómhéraðsins í Washing- >ton, D. C. hefir nýlega sýknað otíu- ihákarlinn Harry F. Sinclair, af ákæru stjórnarinnar um að hafa af henni fé á ólöglegan hátt í sambandi við olíuhneykslið mikla, er svo oft áður hefir verið getið um í Heimskririgjlu. Voru allir kviðdómendur á því að eftir fjögra stunda bollaleggingar, að Sinclair bæri að sýkna af þesari kæru. stendur nú til boða hafnað, þá verða Manly P. HaM. Félagar ætluðu alj Vestur-lslendingar að leggia sjálfir Máli því, er yfirhöfðingi alls Can- adaihers í stríðinu milkla, Sir Ajntlhur Currie, höfðaði á móti F. W. Wilson ritstjóra blaðsins “Port Hope Guide” og W. T. R. Preston, fyrir grein, er hinn síðarnefndi ritaði í blaðið fyrrasumar oig áður hefir verið frá sagt að ásakaði Currie fyrir ónauð- syn'legt mannlát við Mons, að morgni vopnahlésdagsins, lauk þannig á mið- vikudaginn var að ummælin vóru dæmd dauð og ómerk, og þeir Preston og Wilson dæmdir til þess að greiða Currie $500.00 í skaðatoætur. Hafði Cuirrie farið fram á $50,000.00 skaða- toætur. korna þar saman við opnun sýningar- innar ásamt nokkrum boðsgestum. Hún tók fram, að merstarinn mikli myndi verða þarna sjálfur, og myndi forkona félagsins (sem ég þekki > kynna mig honum, ef óg, vildi. Mark Hopkins Hotel er ein af þess- í um nafntoguðu fyrsta flokks gisti- höllum, sem hlýtur að minna sveita- menn á þúsund og eina nótt, og mér var vísað inn í frábærlega listrænan sal með fresco á veggjununi oig brons- lituðum útskurði á loftunum og innan skamms birtist mér brosleita andlitið á vinkonu minni, kvenrithöfundinum, manniðandi salnum. Hér var ég Eögreglustjórnin í Vancouver, B. hefir verið undir þungum ákær- Urn, eftir því, er þaðan hefir frétzt nu um hellgiina. Hefir ransókn far- Svo hefir ráðist, að flugmennirnir frægu, er nýlega flugu vestur um Atlanzhaf með “8^6^16^,’’ fari um Ameríku og þá um Canada líka. Ný- lega var þeim félögum haldin stór veizla í New York, og lýsti þá aðal- maður fararinnar, Koehl höfuðsmað- ur, er var einn af helztu flugliðsfor- ingjum Þjóðverja í ófriðnum mikla, yfir því, að hann hefði svarið að verja því sem eftir væri æfi sinnar til þess að berjast fyrir alþjóðafriði. Væri hann nú jafn ákveðinn friðar- sinni og hann áður hefði verið her- valdssinnaður. Var ræðu hans tek- ið með dynjandi lófaklappi. tafarlaust fram fé það sem nauðsyn- legt er til þess að sómasamlega sé hægt að undirtoúa heimförina. Frekari greinagjörð bíður nefndar fundarins og verður birt almenninigi að honum loiknum. Winnipeg 7. maí 1928. (Formaður iheimfararnefndarinnar.). Jón J. Bildfell, sem sagt kominn innan um verulegt heldra fólk eins og fyrri daginn. Það mátti svo heita, að illhægt væri að snúa sér við nokkursstaðar í salnuin, án þess að heyra eitthvað um Plato eða Aristoteles. Anieriísk efnastétt er mjög vel að >sér í yfirliti yfir sögu mannsandans, ('þótt þeir ligigi ekki miikið í heimildum), og “best seller” er sem stendur þessi merkilega bók um sögu heimspekinnar eftir Durant, sem gtert hefir meiri hluta efnaðra Ameríkumanna hámentaða á einni nóttu (overnight)........Og þarna sé ég þá aftur hana stóru, gömlu frúslu mína, sem ég hafði kynst ‘hér á dög- unum á hátiðinni í listasafni skemti- garðsins, — forkonuna i Pen-Wom- ens’-félaigBnu (sem ég kalla pennmanna félagið í huganum.) Og gamla frúsla mín tók mig við hönd sér og leíddi mig fyrir meistarann mikla. Meistarinn mikli stóð við tolið teikn arans síns fyrir framan bókina sána stóru, sem gjeymd var í mikilli gler- líkkistu eins og Mjallhvít. Hann sagðist vera mjög glaður að kynnast mér. Og ég sagðist vera mjög glað- ur að kynnast honum. Hm....Hm....Hm —Eg geri ráð fyrir að þér kannist við Dr. Otoman Zar-Adusht-Hanislh vibringinn mikla frá Austurlöndum er nú dvelur í Los Angeles o® fundið hefir í Koptiskum klaustrum guðspjöll in um Yehoshua Nazir, guðspjöll isem kvað vera miklu upprunalegri en þau gömlu um Jesú frá Nazaret, sagði ég til þess að gera miig) merki legan við meistarann. —“Hafið þér lesið það?” spurði meistarinn. —“Haft hefi ég bókina milli handa sagði ég. “Eg stal henni frá einum af hinum innvígðu í Hollywood vetur, en henni var stolið frá mér aftur samdægurs. En bókin er f fyrsta lagi leynirit, í öðfu lagi fæst (Frh. á 4. bls.) Undamtekningarlítiðv eða jafnvel undantekningarlaust telja blöðin í Badarliikjunum þenna dóm fádæma hneyiksli. Er þó talið af öllum, að dómarinn, er reifaði málið fyrir kvið- dómnum hafi í hvívetna gætt skyldu sinnar. Er þrennt talið helzt til að svona fór, taikmarkallaust auð(magn Sinclairs, er bæði beintínis og óbein- línis hefir áhrif á hugi almennings; úrelt réttarfar, er leyfir málafærslu- manni sakbornings að banna ýmsar upplýsingar í réttinum, er nauðsyn- legt gæti verið fyrir kviðdómendu- að átta sig á, og í þriðja lagi og ekki minnst, dæmalaus fáfræði kvið- dómenda, er marigir hverjir fjlgjast ekki fremur með landsmálum en gras- bíturinn í haganum. Má til dæmis nefna, að óleyfrlegt var að vikja í réttinum að úrskurði hæstaréttar Bandaríikjanna, er dæmdi ránsfeng- inn í fyrra af Sinclair, með þeim for- sendum, að þeir kumpánar, Sinclair og Altoert B. Fall, fyrverandi innan- ríkisráðherra, hefðu með sér gert samsæri, til þess að ná í sínar hend- ur, með sviksanidegu móti, eignum ríkisins, þar sem um olíulindir var að ræða. Sumir kviðdóniendumir er nú sýknuðu Sinclair, hcjiðu aldrei heyrt um þenna dómsúrskurð igetið ekkert um Fall-Doheny málið; ekkert um dóm Sindairs fyrir fyrirlitningu auðsýnda dómstálunum; ekkert um játningu Everharts, tengdasonar Fall; ékkert einu sinni uon hið nýafstaðna mál, er Sinclair notaði miljónir sín ar til að hafa áhrif á kviðdóminn er áður var skipaður, svo að þeim réttarhöldum varð að slíta. Var einn af þessum sýknunarþvottar-kviðdóm- endum frekar rogginn af þvi á eftir að hann liti aldrei í blöðin, nema þá helzt á grínmyndasáðuna. Gerald Nye, öldungaráðsmaður frá N. Dakóta, kveður sýknudóm þenna vera ótvíræða sönnun þess er orð hafi lengi leikið á, að lögum sé ekki 'hægt að beita gégn stórmiljónungnm í Bandaríkjunum. Hæstiréttur Band aríkjanna hafi þegar lýst þessurn kumpánum, Sinclair o(g hans nótum, og í augum allrar þjóðarinnar sé Sinclair sekur fundinn um mútur, sviik og samsæri, en samt sé ómögu- legt að fá honum hegnt. — Ymsir fleiri taka í sama strenginn; þegar a‘ um slíka miljónamæringa sé að ræða þá sé jafnvd hæstarétti ríkisins að- eins mögulegt í einstaka tilfelli, að ná aftur frá þeim ránsfengnum, en að koma yfir þá hegningu fyrir hin þrælsJelgjustu afbrot sé yfirleitt ó- gerningur. Allir merkari menn Bandaríkjanna er til sín hafa látið heyra um þett efni, taka í sama sbreng ogt blöðin Öeirðasamt hefir verið í Rúmeniu undanfarið, og lítur helzt út fyrir að stjórnaribylting tsé í aðsigi. Bænda- flokkurinn var óánæ(gður með sitjórn Jóns Bratianu, þótt honum tækist að halda þeirri óánægju í skefjum. Við dauða hans tók bróðir hans, Vintéla Bratianu við stjórnartaumum eins og Heimskringla hefir áður getið um. Er hann því síður vinsæll af bændum en bróðir hans, sem hann er minni fyrir sér, en þeir bræður voru lang auðugastir menn í Rúmeníu, af olíu- lindum, stóriðjufyrirtækjum og öðr- um fríðindum. Þykir bændum þeir o|g höfðingjaflökkur sá, er þeir studd- ust við, hafa þjakað mjög rétti sín- um, og vildu því kalla Karl (Carol) krónprins til ríkis, við dauða" Ferdin- ands konungs, í stað Mihai smákon- ungs (sonar Karls og Helenu Grik'k- landsprinsessu), er þeir vissu, að settur var í hásæti aðeins til þess, að tryggja en betur völdin Bratianu bræðrunum ojg Maráu ekkjucUoitn- ingu, er dregur þeirra taum, og þótt hefir allt ráðriik um stjórnar.far. Hjefir nú harðnað svo á óánægju bænda, að þeir hafa falið Mandti leiðtoga sínum, að kalla Karl krón- prins úr útlegðinni, og bylta svo til, að hann yrði til konurigs tekinn. Karl brá sér til Englands í þeim svif- um, en hefir nú verið bönnuð lands- vist þar, og má af þvi marka að Bretar muni setja sig gegn því að hann nái konungdómi. Bratianu- stjórnin hefir mikinn viðbúnað gegn byltingunni, er hún óttast að yfir mun ríða, þá og þegar, og er engu hægt að spá um það, hver úrslit muni verða.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.