Heimskringla - 16.07.1930, Blaðsíða 4

4. BLAÐSÍÐA
WINNIPEG 16. JtrLl, 1930.
HEIMSKRINCLA
Hcímakringla
(Stofnuð 1886)
Kemur út á hverjum miðvikudegi.
Eigendur:
THE VIKING PRESS. LTD.
8S3 og 885 Sargent Avenue, Winnipeg
Talsími: 86537
Verð blaðsins er $3.00 árgangurinn borgist
fyrirfram. AOar borganir sendist
THE VlKING PRESS LTD.
SIGFOa HALLDÓRS frá Höfnu-i
Ritstjórl.
Vtanáskrift til blaðsirs:
Uanager THE VIKING PP.ESS LTD.,
853 Sargent Ave., Winnipeg.
Utanáskrift til rKstjórans:
EDITOR HEI y SKRINGLA
853 Sargent A je„ Winnipeg.
"Heimskringla” is published by
t-nd printed by
The Viking Press Ltd.
853-855 S'rrgent Avenue, Winnipeg, Man.
Telephone: 89 994
Þessum ullarverksmiðjum öllum, og ótal fleiri
hefir verið lokað á árunum 1923—1927. Bygg-
ingarnar standa enn, og áhöldin eru flest ennþá
i þeim. En þær eru ekki starfandi. Þær eru að-
eins minnismerki um hjálpsemi Kingstjórnarinn-
ar i iðnaðarrekstri landsins.
Og eins margar ullarverksmiðjur eða fleiri,
WINNIPEG 16. JÚLI, 1930.
Sitt af hverju um Kingstjdrnina
i.
Vegna þess hve Kingstjómin náði i mörg
þingsæti úr Vesturfylkjunum þremur við kosn-
ingamar 1926, hefir mjög mikið verið um það
skrifað i stjómarblöðunum, að það sýni, hve
‘‘andlegi skyldlleikinn”, eins og t.d. Lögb. kemst
að orði, sé auðsær milli Kingstjórnarinnar og í-
búa Vesturlandsins. Hún á að eiga skoðanir
manna hér vestra með gögnum og gæðum, og
því sé Jmð eðlilegt, að hún hafi yfirfljótanlegan
meirihluta þingmanna héðan.
En hvað er um atkvæðin, sem í hlut King-
stjómarinnar féllu ekki í þessum áminnstu kosn-
ingum? I Vesturfylkjunum þremur (Manitoba,
Sask. og Alberta) voru 200,000 atkvæði greidd
conservatívum. Aðeins einn Conservative náði
kosningu, Mr. Bennett i Vestur-Calgary. Allir
hinir flokkamir til samans hlutu 400,000 atkv.,
en náðu eigi að síður í 53 þingsæti. Einn þriðji
allra atkvæða var því á móti Kingstjórninni.
Hún er því ekki i “andlegum skyldleika” við
alla í Vesturlandinu, og ekkert líkt því, þó þing-
sætin telji hún sér öll þaðan nema eitt.
1 Quebecfylki, þar sem Kingstjómin krækti í
61 þingsæti af 65 alls i þessum sömu kosning-
um, var einnig 40 af hundraði allra atkvæða
greitt Conservatívum. Ennfremur voru í öllu
Canada 1,476,000 atkvæði greidd Conservatívum,
en 1,361,000 með liberölum. Samt hafði King-
stjómin 25 fleiri þingsæti.
Eins og allir sjá, situr þvi Kingstjómin við
völd með minnihiuta allra greiddra atkvæða.
Hvernig stendur á þessu? Það er öllum ljóst
að þetta er i fyllsta máta óeðlilegt og óréttlátt.
Astæðumar fyrir því em þær, að undireins
og Kingstjómin náði vöidum 1921, brytjaði hún
kjördæmin þannig upp með nýrri kjördæma-
skiftingu, að atkvæði kjósenda fengu engu ráð-
ið um það, hvemig þingsæti skiftust milli flokk-
anna. Kingstjómin lét með öðrum orðum það
verða eitt sitt fyrsta spor, er hún komst til
valda, að ónýta atkvæðisrétt kjósenda, hinn helga
rétt þeirra sem frjálsra borgara í einu mesta
þegnréttindalandi heimsins. Vei hverjum, er
slíkt dirfist að hafa í frammi. Og illa hafa Is-
lendingar þá misst "móðinn”, ef þeir þora ekki
að mótmæla "andlega skyldleikanum” við ann-
að eins og þetta, 28. júli. /
n.
Þannig var nú fyrsta spor þessarar hræsnis-
fyllstu stjómar, sem hér hefir nokkru sinni ver-
ið við völd. En þó nógu illt væri, er það þó ekki
nema lítið brot af öllum hennar verknaðarsynd-
um.
I Lögbergi er síðastliðna viku minnst á aðstoð
“þá hina miklu”, er Kingstjórnin hafi veitt iðn-
aðarstarfsemi landsins. Já, það er nú hlutur,
sem um er vert að ræða! Héma eru nöfn nokk-
urra ullarverkstæða, er Kingstjórnin hjálpaði
að vísu — en ekki til að lifa, heldur til að deyja.
Þær hafa allar orðið að hætta störfum, vegna
ívilnunar og aðstoðar, sem Kingstjórnin hefir
veitt stofnunum sömu tegundar í öðrum lönd-
um, til að eyðileggja heimamarkaðinn (i Can-
ada) fyrir þeim. Verksmiðjurnar eru: Canadian
Western Woolen Mills, Vancouver, B. C.; Ren-
frew Woolen Mills, Renfrew, Ont.; Gulf Textiles
Ltd., Isle Verte, P.Q.; Amherst Woolen Mills,
Amherst, N.S.; Ernestown Woolen Mills, Odes-
sa, Ont.; Hawthome Mills Ltd., Carleton Place,
Ont.; Pembroke Woolen Co., Pembroke, Ont.; T.
H. Taylor & Co., Chatham, Ont.; Harris & Co.,
Rockwood, Ont.; Boyd, Caldwell & Co., Apple-
ton, Ont.; Boyd, Caldwell & Co., Lanark, Ont.;
Randle Bros., Meaford, Ont.; Shawville Woolen
Mills, Shawville, P.Q.; Harriá Bros., Owen Sound
Ont.; Kollies Ltd., Kingston, Ont.; Albert E.
Morrison, Brownsbury, P.Q.; Clarke Blanket
Co., Dundas, Ont.; Philip Dontigny, Arnprior.
Ont.; O’Hare & Sons, Midland, Ont.; Baltimore
Woolen Mills, Baltimore, Ont.; Madoc Woolen
Mills, Madoc, Ont.
I starfa aðeins að hálfu leyti. Ætlum vér ekki að
I
j þreyta lesarann á að telja þær allar upp. Það
er nógu slæmt til þess að vita, hvernig fyrir
þessari iðnaðargrein er komið, þó ekki sé verið
að skaprauna sér frekar með því, að lesa allt
það syndaregistur Kingstjórnarinnar.
En sök sér væri nú, ef hér mætti staðar nema,
og aðmr iðnaðargreinar landsins hefðu ekki
orðið fyrir þessu sama skakkafalli. En það er
nú öðru nær en svo sé. Það má sömu rauna-
söguna — stundum jafnvel nokkuð verri — segja
af sextíu af hverjum hundrað öðrum iðnaðar-
greinum landsins.
Og Kingstjórnin er svo sem ekki enn af baki
dottin með að “hjálpa” canadiska iðnaðinum á-
fram. Með ívilnunartollinum brezka, sem á síð-
asta þingi var að Iögum gerður, er hann að reyna
að reka síðasta naglann í líkkistu iðnaðarins i
Canada. En skyldi ekki einnig geta farið svo, að
það yrði síðasti naglinn í líkkistu Kingstjórnar-
innar sjálfrar?
III.
Um það leyti sem liberalar tóku hér við völd-
um 1921, var stríðinu mikla og afleiðingum þess
— í bráðina að minnsta kosti — að miklu leyti
lokið, sem og ekkert sannar betur en það, að
Mr. King var þá kominn til Canada aftur; en
eins og menn muna, var hann ekkert elskur að
Canada á stríðsárunum. — Var þá almennt svo
litið á, að nú færi allt að jafna sig eftir stríðið,
og til áranna, sem í hönd fóru, horfðu menn
bjartsýnir og vondjarfir. Mr. King lofaði þá
líka i kosningunum niðurfærslu á sköttum með
öðru góðu, enda var ástæða til að gera ráð fyrir
þvi. Og Kingstjórnin heldur jafnvel enn, að hún
hafi efnt það loforð, því hún heldur þvi fram
i þessum kosningum. En hvað er nú sannleik-
urinn í því?
Ef maður tekur síðustu sex stjórnarár Con-
servatíva í Canada, árin frá 1916 til 1921, og
leggur saman skattana á þessum árum, verða
þeir samtals $1,392,180,308.00. Þetta er óneit-
anlega mikil upphæð, þó jafnvel sé um sex ár
að ræða, og þau ár væru vegna stríðsins ein hin
þyngstu búsifjaár þessarar þjóðar, sem flestra
annara þjóða heimsins.
’> Ef við athugum nú á sama hátt síðustu sex
ár Kingstjómarinnar, árin 1925—1930, verðum
við þess varir, að skattarnir, sem hún leggur á
þjóðina, nema $2,105,840,353.00. Það vantar lít-
ið á að vera helmingi meira, en sex síðustu ár
conservatíva. Kingstjórnin leggur þannig á sex
friðarárunum $713,000,000 hærri skatt á þjóðina
en conservativar gerðu á jafnmörgum árum,
þegar landið horfðist í augu við eitt hið geig-
vænlegasta strið, er veraldarsagan getur um.
Og árið 1929 er skattur Kingstjórnarinnar fylli-
lega helmingi meiri en árið 1918, er var síðasta
og kostnaðarsamasta stríðsárið.
Mackenzie King hefir því þannig efnt loforð
sitt í kosningunum, um skattalækkunina, að
hann hefir sogið út úr canadisku þjóðinni
meira en $100,000,000 hærri skatt á hverju af
þessum sex árum, en skattar voru hér áður.
Þessar tölur eru teknar úr skattaskýrslum
stjórnarinnar, sem vér efumst ekki um að Lög-
berg hafi haft við hendina og athugað, er það
smíðaði greinina um, “að Kingstjórnin hefði efnt
hvert einasta kosningaloforð sitt”!
Hvað gerði stjórnin við þessa peninga? Auk
þessara $713,000,000 skatthækkunar, tók hún
einnig inn undir sama lið $147,000,000 á þessu
sama tímabili í rentu af lánum, sem veitt
voru, sem alls gerir skatttekjur hennar um
$860,000,000 til að lækka með þjóðskuldina, sem
Lögberg segir að conservativar hafi sökkt land-
inu i ? En nú er það ekki gert þó svo hefði átt að
vera. Allt sem af þjófískuldinni er borgað öll
árin, sem Kingstjómin hefir verið við völd, eru
samkvæmt fjármálafrumvarpi Dunnings aðeins
$257,000,000. Hvar er afgangurinn, $603,000,-
000?
En viðvíkjandi þessari lækkun þjóðskuldar-
innar, ber á það að líta, að eftir að King tók við
völdum hækkaði skuldin upp að árinu 1925 um
170 miljónir dala hjá honum sjálfum . Verður þá
lækkunin frá árum conservatíva einar 84 miljón-
ir, og er í þeirri upphæð meðtalið allt varasjóðs-
fé, sem lagt hefir verið fyrir. Nemi það helm-
ingi þessarar upphæðar, hafa 40 til 50 miljónir
alls verið borgaðar af þjóðskuldinni, á öllum
stjórnarárum Kings. Af 400,000,000 dala árs-
tekjum, hefir Kingstjórnin því borgað skitnar
4 til 5 miljónir dala á ári niður í þjóð-
skuldinni. En hundrað milljónir dala hækk-
ar hún árlega skattana. Vissulega hækkaði
þjóðskuld Canada i tið conservatíva, en hún
hækkaði ekki að öðru eða meira leyti en þvi,
er stríðsskuld landsins nam. Og þrátt fyrir
þann ófyrirséða bagga, er conservatíva stjóm-
in varð með stríðsskuldinni að binda sér á herð-
ar, tók hún ekki eitt einasta cent að láni á stríðs-
árunum, án þess að gera samáinga um, að þau
lán væru aftur borguð, með sköttum, sem auð-
vitað varð að leggja á þjóðina. Og hvemig að
þeir skattar voru lagðir á þjóðina, sýnir ein-
mitt bezt, hve vitrir og stjórnspakir menn fóru
þá með völdin, þvi með öllu því fé, sem inn
þurfti að ná til að mæta árlegri greiðslu á þeim
skuldum, komu stríðsskattarnir þannig niður á
þjóðinni, að hún fann enga ástæðu til að kvarta
undan þeim. King gerði ekki eina einustu ráð-
stöfun þessu viðvíkjandi og hafði ekkert af
striðsmálunum að segja, að öðru leyti en því, að
innkalla þessa skatta, eftir að hann komst til
valda, að svo miklu leyti, sem á innköllun við
það þurfti að halda. I raun og veru var hún
engin, og hans starf og strit var það eitt, að
taka við því sem inn kom.
Nei — mitt kæra Lögberg! King hafði annað
að gera á stríðsárunum, en að berjast með og
fyrir hagsmunum þessa lands. Hann var, á
sjálfum stríðsárunum, að reikna það út með
Rockefeller, hvemig hægt væri að koma verka-
mönnum hans í þann bobba, bæði á stríðsárun-
um og eftir þau, að þeir yrðu fegnir að taka
það kaup, er þeim kumpánum þóknaðist að
gefa þeim!
Vér nennum ekki að vera að því að þessu
sinni, að þýða bréf það, er birt var í blaðinu
“The Canadian” 28. júni s.l., frá King til Rocke-
fellers, er heldur óþyrmilega lýsir striti Kings
við þetta, en látum oss nægja að vísa til þess.
En öll afstaða Kings til verkamanna verður að
mun skiljanlegri af því bréfi.
ö-nei. King bar annað meira fyrir brjósti á
stríðsárunum en þetta land. Og það er hálf bros-
legt að hlusta á liberal máltólin segja frá þvi,
að King hafi komið stríðsmálum Canada til
bjargar, með landflótta hans eins ferskan í með-
vitundinni og mönnum er hann ennþá. Heill
Canada hefði verið meiri, ef King hefði haldið
áfram að reikna með Rockefeller syðra, hvernig
hægt væri að flá verkamanninn launum, en
hefði ekki hingað komið.
IV.
Framfærslueyrir í Canada átti heldur en ekki
að lækka, er Kingstjórnin var tekin við völd-
um. Það var eitt af hennar kosningaloforðum.
Hvernig hefir það loforð verið efnt? Verka-
máladeild stjórnarinnar heldur reikning yfir
framfærslukostnað i landinu. Verkamálaráð-
herra Kingstjórnarinnar sjálfrar, Hon. Peter
Heenan, segir oss frá í skýrslu sinni um þessi
efni, að árið 1922 hafi framfærslukostnaður einn
ar fjölskyldu (5 manns) verið $20.87 'á viku. Ár-
ið 1924 er hann $20.70. Arið 1928 er hann $21.27
en árið 1929 $21.61. Samkvæmt þessari skýrslu
ber verkamálaráðherra Kingstjórnarinnar og
ráðgjafa Kingstjórnarinnar að “Lögbergi” ekki
saman um framfærslukostnaðinn. Mr. Heenan
segir hann hafa hækkað. Lögberg segir hann
hafa lækkað. Manni er því óhætt að fullyrða,
að annarhvor segir ekki satt. Hvor það er, læt-
ur Heimskringla íslenzka lesendur dæma um
sjálfa.
V.
Það mætti með nokkurri sanngimi ætla, að
þar sem Kingstjórnin hefir hækkað skatta um
rúmar hundrað miljónir dala á hverju ári i s.l.
sex ár, hafi hún haft þeim mun meira ráðrúm
til að taka höndum saman við fylkin, og hefði
heldur aukið tillag sitt til þeirra en minnkað.
En raunin hefir orðið allt önnur. Eitt af gerð-
um conservatíva stjórnarinnar, meðan hún var
við völd, var að reyna á allan hátt að efla það,
sem til framfara horfði fyrir þjóðina með þessu.
Með það fyrir áugum byrjuðu þeir að veita
fylkjunum fé til vegabóta, til búnaðarfræðslu,
til að stofna sjóð til hjálpar atvinnulausum
mönnum, bæði heimkomnum úr stríðinu og öðr-
um, til almennrar hagnýtrar fræðslu (technical
education þp- o. s. frv. Flest af þessu hefir nú
verið lagt niður, styrkurinn afnuminn. Síðasta
árið, sem conservatívar voru við völd, nam
styrkur stjórnarinnar til fylkjanna $6,700,000
meira, en styrkur Kingstjómarinnar síðastliðið
ár. En látum það al!t vera. Hitt þykir fylkjun-
um líklega ennþá v'rra, en þó þau hafi verið
svift nokkrum styrk, hvernig samvinnuandi
stjórnarinnar er nú í þeirra garð. Yfirlýsing
Kings um það á síðasta þingi, að ekki skyldu 5
cent veitt nokkru fylki, er conservatíva stjórn
hefir, bítur höfuðið af allri skömm hans sem
stjórnarformanns. Fyrir fylki eins og Ontário-
fylki, er skattabyrði landsins ber I svo rífum
mæli, er það heldur súrt á bragðið, að fá annað
eins framan í sig. Og sambandsþingmönnunum
er það ekki láandi, þó þeir reyndu að koma
King til að roðna fyrir þessa opinberu fram-
komu hans gagnvart fylkjunum.
VI.
Viðskifti Canada við önnur lönd eru flestum
kunn. Canada hefir þar orðið fyrir stórum við-
skiftahalla í ár. Er þar ekki aðeins átt við
Bandaríkin, Bretland, Astralíu,, heldur einnig! 1
Frakkland. Hvað er það nú, sem svo er dýr- j
mætt þangað að sækja, að þess væri vert, aö
opna þvl markað hér með mikilli ívilnun ? Um j
200 vörutegundir eru á tollívilnunarskránni. Ein
þeirra er diethysulphonadimethylmeteham. Er
i
oss sagt að eiginlega sé þetta svefnduft. önn-
ur vörutegundin er: monomethyl-
paramidocresol; þriðja er: tetrame-
thyldiamidebenzophenone; sú fjórða:
tetrachlorophthalic o. s. frv. Heims-
kringla verður að biðja lesarann að
spyrja næsta liberalann, sem hann
mætir, hvemig eigi að bera þetta
fram og hvað það í raun og veru sé.
1 staðinn fyrir að fá þetta dýrmæti
frá Frakklandi, átti að selja Frökk-
um aðallega hveiti, segja liberalar
oss nú, því vörur verður að borga,
með vörum, eins og leiðtogi þeirra
hefir sagt. En Frakkinn hefir víst.
reynst Kingstjórninni slungnari 5
kaupsamningunum, því nokkru seinna
hækkar hann toll á canadisku hveiti
upp í 75 eða 80 cent á hverjum mæli.
Canada situr því með hveiti sitt ó-
selt, en verður að borga fyrir þetta
“franska ágæti” í gulli!. Er nú
nokkuð annað hægt um þetta að
segja, en það sem J. A. Clark þing-
maður sagði á síðasta þingi, “að
þetta séu þau lélegustu viðskifti, er
hann hafi nokkurntíma orðið var
við, að gerð hafi verið í allri stjórn-
arsögu Canada.” (Þingtíðindi 1929,
bls. 873.)
vn.
“Hugsjónir frjálslynda flokksins
— — — sameinast í meginatriðun-
um hugsjónum Vesturlandsins, eða
hugsjónum æskunnar-----------” segir
Lögberg s.l. viku. Ja, það má nú
segja! #Lögberg hittir vanalega nagl-
ann á höfuðið! Það er ekki lítill
frelsis- og æskubragur á bóndanum
í Vesturlandinu á þessum tímum, út
af velmeguninni, sem hann hefir átt
við að búa undir stjórn Kings! Því
skyldi hann hafa þurft að hætta
öllu æskusprikli, þar sem hann hefir
haft svo lítið fyrir lífinu? Það hef-
ir verið sagt, að ekki sé öll vitleysa
eins, en nauðalík virðist þessi vit-
leysa vera öðrum Lögbergsvitleys-
um. Og eitthvað svipaður mundi að
líkindum dómur aðstoðar-búnaðar-
málaráðgjafa Kingstjórnarinnar, ef
hann ætti kost á að lesa Lögberg,
en sem hann góðu heilli kemst hjá.
Mr. J. H. Grisdale sendi bændum bréf
fyrir skömmu, er lýsir hvernig hann
skoðar atvinnuvegi þeirra komið, og
er bréfið á þessa leið:
"Þér munuð flestir, að einhverju
leyti að minnsta kosti, hafa kvik-
fjárrækt með höndum, og vér efum
ekki, að yður mun vera annt um að
atvinnuvegur yðar blóíngist og að
Canada haldi hlut sínum, eins langt
og til þess atvinnuvegar nær, óskert-
um á heimsmarkaðinum. En sann-
leikurinn er sá, þó leitt sé frá að
segja, að Canada er að tapa á þessu
sviði. Til dæmis flytur Canada nú
hvorki út egg né smjör. Sömuleiðis
mjög lítið af hænsna- og sauðakjöti.
trtflutningur á lifandi nautgripum
fer mjög rýrnandi, og nautakjöt má
einnig heita að sé úr sögunni sem út-
flutningsvara. Svínakjöt, sem fyrir
fáum árum var flutt út í stórum stíl,
er nú sem næst horfið, og með ost er
því eins farið.
Þetta hörmulega ástand þessa at-
vinnuvegar, er stjórnardeild vorri
mikið áhyggjuefni, og að það skuli
geta átt sér stað, er þeim mun um-
í fullan aldarfjórðung hafa
Dodds nýma pillur verið hin
viðurkenndu meðul við bak-
verk, gigt og blöðru sjúkdóm-
um, og hinna mörgu kvilla, er
stafa frá veiklpðum nýrum. —
Þær eru til sölu í öllum lyfja-
búðum á 50c askjan e,a 6 öskjur
fyrir $2.50. Panta má þær beint
frá Dodds Medicine Company,
Ltd., Toronto, Ont., og senda
andvirðið bangað.
hugsunarverðara, þegar þess er gætt,
að mikill hluti þjóðarinnar er bænd-
ur, og það í landi, sem óneitanlega
hefir f sér fólgna óteljandi mögu-
leika til reksturs þessum áminnstu
atvinnuvegum, auk margra annara.”
Það átti ekki við að aðstoðarráð-
gjafinn færi lengra út i þessar sak-
ir. En á það er vert að benda, eigi
að síður, í þessu sambandi, að árið
1929 voru fluttar inn í Canada frá
Bandaríkjunum búnaðarvörur, sömu
vörumar og þessar áminnstu, svo að
nam $300,000,000, sem auðvitað stein
drap heimamarkaðinn hér, og þar af
leiðandi þenna atvinnuveg bóndans.
Eftir þessar aðfarir, er ekki að
furða, þó Lögberg sjái ljós æskunn-
ar lýsa upp allt Vesturlandið af brá
þjakaðs og kúgaðs bóndans, undan
stjómarfargani Kings! Conservatív-
ar trúa þvi, að Canadamenn hafi átt
þenna heimamarkað, en engir aðr-
ir.
VIII.
Liberalar hafa verið að reyna að
gera ummæli Mr. Bennetts um Hud-
sonsflóabrautina hlægileg. Mr. Ben-
nett vék að þvi, að það liti út fyrir
að braut þessi yrði ekki fyr en seint
og síðarmeir opnuð til reksturs, af
liberölum. Lagningu brautarinnar
er nú lokið. Og eftir hverju er verið
að bíða ? Þegar King komst til
valda 1921, var Iagningu brautarinn-
ar komið það langt, að aðeins 92
mílur voru eftir til Port Nelson. Nú
hefir ’King loksins lokið við brautina,
en til Fort Churchill, sem er að vísu
nokkru lengra. En hvers vegna að
ekki má byrja á að starfrækja hana.
er ráðgáta. Og hvað er líklegra en
að það bíði stjórnar þess flokks að
gera það, sem byrjaði á lagningu
hennar, og hefir byggt hana alla, að
þessum stutta spotta undanteknum,
Þér fáið virði peninga yðar ef þér kaupið
Buckingham vindlinga. Buckingham vind-
lingar eru kaldir og beztu vindlingarnir, er
hægt er að fá; ávalt með sínu upprunalega
töfrandi bragði. Mjúkir og ilmgóðir, svo
allir dást að. Hver vindlingur vekur nýja
ánægjutilfinningu hjá hverjum sem reykir.
Buckingham eru rétt búnir til og geymdir
eins og þarf með frá framleiðslustaðnum tii
neytandans, í sérstaklega góðum umbúðum.
Buckingham vindlingar eru óbrigðulir að
efni. Tóbakið, sem þeir eru búnir til úr, er
svo gott, að ofdýrt er til þess að vér getum
iátið nokkra miða eða premíur í pakkana.
Þess vegna segjum vér — engir miðar —
allt efni.