Heimskringla - 23.07.1930, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 23. jOLÍ, 1930.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSBÐA
Hjónabandið.
Eftir þýzkan höfund.
styttur, allt sem rikismaður getur
j vettt sér, var hér samansafnað í rík-
um mæli. Var ekki ólíklegt að sá
maður fengi ofbirtu í augun, sem
I vanastur var að horfa á dimmu
námugöngin.
En Ulrich brá hvergi við þessa
sjón. ' Hann renndi reyndar augunum
yfir herbergin, en enga aðdáun var
að sjá á svip hans, miklu fremur
lýsti hann bræði og gremju og hann
sneri fljótlega baki við allri dýrð-
inni. Ulrich var ekki vel til þess
fallinn að standa lengi og biða eftir
því að menn virtu hann viðtals.
Loks varð hann var við hreyfingu
á bak við sig. Hann sneri sér við
og hopaði ósjálfrátt aftur á bak.
Nokkur fet. frá honum, beint undir
ljósakrónunni, stóð Eugenie Berkow.
Hann hafði munað bezt eftir dökku
augunum, sem höfðu horft svo fast
á hann; en nú — aðra eins sýn hafði
Ulrich aldrei dreymt um. Kjóllinn
hennar var úr finasta hvítu silki og
kniplingum og prýddur lifandi rós-
um, hún bar einnig rósir í hárinu, er
glóði á likt og demantana, er prýddu
háls hennar og handleggi. Skrautið í
Ulrich Hartmann hafði komið á
tilteknum tíma. Hann hafði ekki
komið I höllina síðan hann var litill
drengur. Siðan frú Berkow dó,
höfðu foreldrar hans ekkert samneyti
við hallarbúa, og höll húsbóndans og
allt henni tilheyrandi var eins og
lokuð paradís fyrir verkalýðinn.
Jafnvel umsjónarmennirnir komu
þar ekki, nema þeir ættu brýnt er-
indi, eða þeim væri boðið þangað.
Ungi maðurinn gekk í gegnum stóra
forsalinn, sem var allur blómum
prýddur, upp stigann, sem þakinn
var með þykkri ábreiðu og kom inn
í uppljómaðan gang, þar sem sami
þjónninn, sem um morguninn mætti
honum, fylgdi honum inn í eitt ,her-
bergið.
“Tignarfrúin kemur strax,” sagði
hann og skildi Ulrich einan eftir.
Það var skrautlegur forsalur, sem
Ulrich kom inn i, inn af því herbergi
var hver skrautsalurinn af öðrum, | höllinni hæfði vel þessari undurfögru
en enginn maður var þar, gestirnir konu, sem vlrtist vera hátt upp hafin
voru ennþá í borðsalnum. öll dyra-
tjöldin voru dregin til hliðar, svo að
Ulrich gaf á að líta öll þessi skraut-
legu herbergi, hvert öðru dýrðlegra,
öll fagurlega uppljómuð. Veggtjöld
úr flaueli, stólar og legubekkir silki-
fóðraðir, loft og hurðir með gylltum
útskurði, dýrindis málverk og mynda
yfir verkamenn og þeirra líka. En þó
Eugenie hefði allt kvöldið komið fram
eins og tign hennar sæmdi, þá mátti
nú sjá á svip hennar að hana skorti
ekki tilfinningu, hún horfði vingjarn-
lega á fnga manninn, sem beið henn-
ar.
“Mér þykir vænt um að þér hafið
BaaaaaaaaaaaaaaaanaaaanaaaaaaaaaaaaaEBaaEEæoæaaaEBæaEKœKi
Vote for - -
THORSON
Liberal
Candidate
FOR
Winnipeg
South Centre
Liberal
Policies and
the Contiuance of the
BRITISH PREFERENCE
are vital to the existence
of Winnipeg and Western
Canada.
MARK YOUR BALLOT:
í
(Published by authority of W. C. Borlase, President Winnipeg
South Centre Liberal Association.)
5
aaacaaggagncaacaacnaagnciacaaEfiaEaaaagagagppappgíwttawnnwwrff^f
orðið við ósk minni. Mig langaði til
að tala við yður itl þess að gjöra enda
á misskilningi. Gjörið svo vel að
koma með mér.”
Hún opnaði hurð og gekk inn í
herbergi til hliðar og Ulrich á eftir
Það var dagstofa ungu frúarinnar,
gagnólík hinum skrautsölunum. Birt-
an var ekki eins skær, veggirnir
klæddir ljósbláu silki, þykkar ábreið-
ur voru á gólfinu* og ilmandi blóm
breiddu angan sína um herbergið.
Ulrich varð hálf utan við sig og nam
staðar við ’dyrnar. Honum hafði
verið illa við skrautið á hinum her-
bergjunum en hér komst sú tilfinning
ekki að, hann varð heillaður af hinni
draumblíðu fegurð sem ríkti í þessu
herbergi. En hann reiddist sjálfum
sér jafnframt fyrir þessa tilfinningu,
sem hann gat ekkert nafn gefið. Hon-
um fannst sér búin einhver hætta hér
í þessu fegurðarinnar heimkynni. —
Eugenie settist niður skammt frá dyr-
unum og virti gest sinn fyrir sér.
Hrokkna bjarta hárið huldi örið sem
tæplega var gróið; sárið, sem mundi
hafa orðið mörgum manni að bana,
hafði ekki getað unnið þessu hraust-
menni mein. Eugenie sá ekki neinn
vott um lasleika í útliti hans, en samt
sem áður hóf hún samtalið á því að
spyrja hvernig honum liði.
“Eruð þér orðinn frískur? Finnið
þér ekkert til í sárinu framar?”
“Nei tigna frú! Það var nú einkis
virði.”
Eugenie virtist ekki taka eftir því
hve hann var stuttur í spuna og sagði
jafn vingjarnlega og áður:
"Læknirinn sagði mér reyndar dag-
inn eftir, að engin hætta vær á ferð-
um, annars hefðum við sýnt yður
meiri hluttekningu. Eftir að læknir-
inn hafði vitjað yðar i annað sinn
sagði hann mér að þér væruð á bata-
vegi, og herra Wilberg sem eg sendi
til yðar kvöldið eftir að slysið vildi
til, sagði mer hið sama.”
Það hýrnaði yfir Ulrich er hún
hafði lokið máli sínu, og málrómur
hans var mikið þýðari er hann svar-
aði:
“Eg vissi ekki að þér hefðuð gefið
heilsu ^minni svo mikinn gaum, .tigna
frú. Herra Wilberg nefndi ekki að
þér hefðuð sent hann — annars------”
“Annars hefðuð þér tekið vingjarn-
legar á móti honum” sagði Eugenie i
ásökunarróm. “Hann kvartaði yfir
því hvað þér hefðuð tekið honum
stirðlega það kvöld, og tók svo samt
innilega þátt í kjörum yðar og bauðst
til að vitja um yður. Hvað hafið
þér út á herra Wilberg að setja?”
“Ekkert, nema að hann leikur á
gítar og yrkir kvæði.”
Eugenie hló.
“Þér virðist ekki telja skáldgáfuna
með kostum” sagði hún brosandi. “En
sleppum nú því. Eg ætlaði að talaði
að tala um annað við yður. Forstöðu-
maðurinn hefir sagt mér að þér hafið
neitað að taka á móti þvi merki um
þakklæti okkar, sem honum hafði
verið falið að afhenda yður?’
“Já” sagði Ulrich án þess að bæta
einu orði við til afsökunar.
“Mér þykir fyrir því, ef yður héfir
verið flutt tilboð okkar á þann hátt
að það hefir orðið yður til skaprauL-
ar, herra Hartmann, herra Berkow
ætlaði sjálfur að þakka yður fyrir
sína og mina hönd, en hann gat ekki
komið því við og bað því forstöðu-
manninn að gjöra það í sinn stað. Mig
mundi taka það sárt, ef þér hefðuð
álitið það vott um vanþakklæti frá
okkar hálfu til lífgjafa okkar, við
vitum bæði hve mikið við eigum yðar
að þakka og þér megið ekki neita
mér þegar eg bið yður að taka við
Ulrich þaut á fætur. Hann varð
allur annar, er hann sá hvert hún fór
! og sagði með ákaf a:
“Hættið tigna frú! Ef þér líka
farið að bjóða mér peninga, þá vildi
eg óska að eg hefði látið vagninn
hrapa með öllu sem á var.”
Eugenie varð hverft við þennan
ógurlega geðofsa. Slíkum málróm og
augnaráði hafði dóttir Windegs bar-
óns ekki vanizt, hún hafði heldur
aldrei haft neitt samblendi við menn
úr Ulrichs flokki. Hún styggðist og
stóð á fætur.
“Eg vil ekki neyða yður til að taka
við þakklæti minu. Fyrst yður er það
svo mótstæðilegt, þá þykir mér fyrir
að eg skyldi gjöra boð fyrir yður.”
Hún bjóst til að ganga burtu, en
þá áttaði Ulrich sig. Hann flýtti sér
til hennar.
“Fyrirgefið mér, tigna frú! Eg
vildi ekki móðga yður.”
I orðum hans og augnaráði lá svo
innileg iðrun, að Eugenie nam staðar
og virti hann fyrir sér. Henni var
runnin reiðin.
“Þér vilduð ekki móðga mig?“
sagði hún. “Stendur yður þá á sama
þó þér móðgið aðra með stirðleika
yðar, til dæmis forstöðumanninn og
herra Wilberg?”
“Já”, svaraði Ulrich, “og þeir
mundu gjalda líku líkt. Það er
ekkert vinfengi okkar á milli.”
“Er það svo?” spurði Eugenie und-
randi. “Eg vissi sannarlega ekki að
samkomulagið milli yfirboðaranna og
verkmannanna hér væri svona slæmt,
og herra Berkow hefir víst ekki hug-
mynd um það því annars mundi hann
hafa reynt að miðla mál^im.”
“Herra Berkow” sagði Ulricn í
sárbeittum málróm “hefir í tuttugu
ár skift sér af öllu i námunum öðru
en verkmönnunum, og það mun hald-
ast við þangað til við förum að skifta
okkur af honum; og þá — já, tigna
frú, eg gleymi að þér eruð kona sonar
hans. Fyrirgefið mér!”
Ungu konunni varð orðfall við
þessa hörkulegu hreinskilni. Hún
hafði reyndar heyrt kvis um þetta
áður, en hin mikla beiskja i orðum
Hartmanns sýndi henni hve ógurlegt
djúp var staðfest milli tengdaföður
hennar og verkmanna hans. Hún
hafði sjálf orðið að kenna á sam-
vizkuleysi tengdaföður síns, og því
var hún í huga sínum meðmælt hverj-
um þeim sem ákærði hann, en þar
sem hún nú var kona sonar hans þá
mátti hún ekki láta á því bera.
“Þér viljið þá heldur ekki taka á
móti neinni umbun frá minni hendi?”
sagði hún og hvarf til hinnar fyrri
samræðu frá hinu hættulega
umtalsefni. “Þá get eg ekki annað
gjört en að flytja lífgjafa mínum
innilegt þakklæti. Viljið þér líka vísa
því frá yður ? Eg þakka yður, Hart-
mann!”
Hún rétti honum hendina. Nokkrar
sekundur lá litla mjúka hendin henn-
ar í lófa unga námumannsins, en hon-
um brá undarlega við. öll beiskja
hvarf úr svip hans, hann laut ofan að
höndinni svo mildur og blíður á svip,
að yfirmenn hans mundi hafa furðað
að sjá það.
“Nú, nú, þér veitið hér áheyrn, Eu-
genie, og það einum af verkmönnum
okkar”, sagði Berkow gamli, sem kom
inn i þvi bili og sonur hans með hon-
um. Eugenie dró hendina áð sér og
Ulrich rétti fljótlega úr sér, einsog
hann hefði ekki þurft annað en að
heyra þennar málróm, til þess að ná
aftur óvildarsvipnum, sem ekki minn-
kaði þegar Arthur spurði óvenjulega
skarplega:
“Hartmann, hvernig eruð þér hing-
að kominn?”
“Hartmann!” endurtók Berkow,
sem tók eftir þessu nafni og gekk
nær. “Þar er þá æsingamaðurinn
kominn----------”
CANADA ER HEILLARA MEÐ KING
VESTUK-CANÁDA KKEFST AÐ HAN NSJE ENDURKOSINN
STÖRF HANS
Canada hefir fleygt áfram á þroska
brautinni á þeim átta árum, sem
hann hefir verið við völd. Er það
hæfileikum hans að þakka og lög-
gjöfinni, er hann hefir sniðið svo vel
eftir þörfum tímans.
STEFNUSKRÁ HANS RÁÐHERRAR HANS
Þarfir Canada eru miklar. Can- ada hefir þörf fyrir þær framfarir, Hver maður í stjórnarráði Kings.
sem Kingstefnan ein getur veitt. — hefir mikla o gvíðtæka þekkingu á
Kingstjórnin biður um endurkosn- canadiskum málum. Alþekktir fyrir
ingu á þessum grundvelli: hæfileika síná og framsýni í að
Vikkun verzlunar. stjórna, alkunnir að trúmennsku og
Lægri framleiðslukostnaður Meiri samvinna við ríkisheildina. einlægum vilja, að verða Canada að sem mestu liði.
----------------------Vestur Canadamenn í stjórn Kings-
Skoðanir og nauðsynjar vesturfylkjanna verða lagðar fyrir ríkisráðið af fimm mikilmennum, sem vest-
urfylkin eru stolt af að eiga fyrir fulltrúa
RT- HON. W. L. MacKENZIE KING, Premier (Prince Albert)
HON. CHAS. DUNNING’
Minister of Finance (Regina)
HON. CHAS. STEWART,
Minister of the Interior (Edmonton West)
HON. W. R. MOTHERWELL, HON. T. A. CRERAR,
Minister of Agriculture (Melville) Minister of Railways (Branddon)
ÞETTA ERU FIMM BEZTU ASTÆÐURNAR TIL AÐ STYÐJA KINSTJÓRNINA.
Greiðið atkvæði með King - þingmannsefni
N afns pjöl íd **

Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd lllilc
Skrifstofusími: 23674
Stundar sérstaklega lungmasjúk-
dóma.
Er aí finna á skrifstofu kl 10—12
f. h. og 2—6 e. h.
Heimili: 46 Alloway Ave.
Tnlsíml: 33158
DR A. BLONDAL
602 Medical Arts Bldg.
Talsími: 22 296
Stundar sérstaklega kvensjúkdóma
og barnasjúkdóma. — Aó hitta:
kl. 10—12 ♦ h. og 3—6 e. h.
Helmili: 806 Victor St. Sími 28 130
DR. B. H. OLSON
210-220 Medieal Arts Bldfc.
Cor. Graham and Kennedy St.
Phone: 21834
VitStalstími: 11—12 og 1_6.30
Heimili: 921 Sherburn St.
WINNIPEG, MAN.
Dr. J. Stefansson
21« MEDICAL ARTS HLDG.
Horni Kennedy og Graham
Stundar eiUKTOn^n autfna- eyrna-
nef- ng kverka-sjflkdAma
Er a« hit^a frá kl. 11—12 f. h.
og kl. 3—6 e h.
TalMÍmi: 21834
Heimili: 638 McMillan Ave. 42691
TaUfmÍ: 28 889
DR. J. G. SNIDAL
TANNLÆKNIU
614 Snmeraet Bloek
Portaee Avenue WINNIPEG
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
I»vl afl ganga undir uppHkurtS vifl
botnlanKahólgu, k>i lÍNteinum,
uiairn- og lifrarveikif
Hepatola hefir gefist þúsundum
manna vel víósvegar í Canada, ó
hinum sít5astlit5nu 25 árum. Kostar
I $6.76 met5 pósti. Bæklingur ef um
J er bet5it5.
Mra. Geo. S. Almns,
Box 1073—14 Saskatoon, Sask.
HEALTH RESTORED
Lækningar án lyfja
DR. S. G. SIMPSON, N.D., D.O., D.C.
Chronic Diseases
Phone: 87 208
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MAN.
A. S. BARDAL
selur líkkistur og ann&st um útfar*
ir. Allur útbúnat5ur sá bezti.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvartSa og legsteina.
843 SHERBROOKE ST.
Phone: 86 607 WINNIPEG
Publicatiö^authörizé^^E^^ortér^örtag^E^rairie
“Sem stöðvaði ólmu hestana okkar
og sjálfur hlaut sár við að bjarga lífi
okkar,” sagði Eugenie stillilega en þó
í mjög einbeittum málróm.
“Það er svo!” sagði Berkow, og brá
undarlega við. “Einmitt það! Eg hef
nýlega heyrt minnst á það og for-
stöðumaðurinn sagði mér að þér og
Arthur hefðuð launað ríflega. Ungi
maðurinn er hér þá líklega til þess
að þakka fyrir gjöfina? Eruð þér
ánægður með hana, Hartmann?”
Hartmann hnyklaði brýrnar, og
svarið, sem komið var fram á varir
hans hefði líklega valdið vandræðum,
ef Eugenie hefði ekki gengið nær hon-
um Og lagt hendina á handlegg hans
til að vara hann við. Hann skildi
hvað hún vildi, og þegar hún horfði á
hann áhyggjufull, þá hvarf hatur hans
og ofsi aftur og hann svaraði stilli-
I lega: “Jú, vissulega, herra Berkow,
eg er ánægður með þakklæti tignar
frúarinnar.”
“Mér þykir vænt um það!” sagði
Berkow stuttlega. Ulrich sneri sér
að Eugenie:
“Eg má þá vist fara, tigna frú?”
Hún beygði höfuðið til samþykkis,
því hún sá hve mikil hugraun það var
fyrir hinn skapmikla mann að stilla
sig; og er hann hafði kastað kveðju
á húsbóndann og son hans með lít-
illi bliðu, fór Ulrich burtu.
G. S. THORVALD^ON
B.A., L.L.B.
LöQfrœðingur
702 Confederation Life Bldg.
Talsími 24 587
WALTER J. LINDAL
BJÖRN STEFÁNSSON
Islenzkir lögfrœðingar
709 MINING EXCHANGB Bldg
Sími: 24 963 356 Moin St.
Hafa einnig skrifstofur að Lundar,
Piney, Gimli, og Riverton, Man.
Telephone: 21613
J. Christopherson,
Islenzkur Lógfræðingur
845 SOMERSET BLK.
Winnipeg, :: Manitoba.
Mrs. B. H. Olson
TEACHER OF SINGING
5 St. James Place Tel. 35076
Bjömvin Guðmundson
A. R. C. M.
Teacher of Music, Composition,
Theory, Counterpoint, Orche»-
tration, Piano, etc.
555 Arlington St.
StMI 71821
MARGARET DALMAN
TEACHER OF PIAltO
8.14 BANNING ST.
PHONE: 26 420
Ragnar H. Ragnar
Pianokennari
Phone 34 785
—Kennslustofa—
693 Banning Street
TIL SÖLU
A rtDÝRD VERÐI
“FURNACK” —bæhi vlt5ar os
kola "furnace” lStltt brúkat), or
til sölu hjá undirrltuöum.
Gott tækifæri fyrlr fólk út á
landl er bæta vilja hltunar-
áböld á helmJllnu.
GOODMAN & CO.
T80 Toronto St. Slml 28847
Jacob F. Bjarnason
—TRANSFER—
Bagtage and Fnrnitnre Moring
762 VICTOR ST.
SIMI 24.500
Annast allskonar flutninga fram
og aftur um bæinn.
100 herbergi meö et5a án baOa
SEYMOUR HOTEL
verö sanngjarnt
Stml 28 411
C. G. HFTCHISON, elKandl
Market and King St.,
Winnlpeg —:— Man.
MESSUR OG FUNDIR
í kirkju Sambandssafnaðar
Messur: — á hverjum sunnudegi
kl. 7. e.h.
Safnaðarnefndin: Fundir 2. og 4.
fimtudagskveld í hverjum
mánuði.
Hjálparnefndin: Fundir fyrsta
mánudagskveld í hverjum
mánufii.
Kvenfélagið: Fundir annan þriBjtt
dag hvers mánaöar, kl. 8 að
kveldinu.
Söngflokkuri~*i: AJfingar á hverju
frmtudagskveldi.
Sunnudagaskólinn: — A hverjum
sunnudegi kl. 2.30—3.30 e. <*.