Heimskringla - 06.08.1930, Blaðsíða 1

Roy. R. Péturason x
45 Hoiim 8t. — OITY.
DYERS & CLEANERS, LTD.
Er tyrstir komu upp n:tl atJ
afgreiCa verkift sama daginn.
Lita og hreinsa fyrir þá sem
eru vandlátir.
W. E. THURBER, Mgr.
Sími 37061
DYERS & CLEANERS, LTD.
SenditS fötin ytSar met5 pósti.
Sendingum utan af landi sýnd
sömu skil og úr bænum og á
sama verói.
W. E. THURBER, Mgr.
324 Young Str., Winnipeg.
XLIV. ÁRGANGUR
WINNIPEG MIÐVIKUDAGINN, 6. ÁGtJST, 1930.
NtTMER 46
Islandíerlendum blöðum
Sem dæmi um það .hvernig erlend-
ir blaðamenn segja frá Islandi, er
hér þýddur greinarstúfur eftir John
S. Steele, fréttaritara Chicago Tri-
hune, ritaður í Reykjavík rétt eftir
Alþingishátíðina. Hann segir:
“Island, sem er eitt hið einangr-
aðasta land 1 heimi, norður við heim-
skautsbaug, stendur að menningu
ensju landi í Evrópu að baki, en flest-
um framar, þótt áhrifa gæti þar lít-
illa enn frá umheimýjum. Að vísu
hefir ísland orðið fyrir nokkrum á-
hrifum frá Frakklandi í málaralist,
en i höggmyndasmiði hefir Island
farið sínar eigin leiðir og eignast þar
meistara, sem stendur einn sér.
Einar Jónsson er líklegast einhver
mesti myndhöggvari heimsins sem
stendur, og að hann er ekki kunnari
víðar, en enn er orðið, stafar mest-
megnis af því, að hann hefir aldrei
fengist við að gera myndir eftir
pöntun. En öll myndasmíði hans er
sérkennilega frumleg og ber vott um
ríka ímyndunargáfu og einstaklings-
einkenni. Er hann bezt kunnur í
Ameríku af myndastyttu þeirri, er
hann gerði af Þorfinni karlsefni, Is-
lendingnum, sem fyrstur hvítra
manna nam land í Ameríku. Stend-
ur sú myndastytta i Fairmount Park
í Philadelphia. »
Einar Jónsson er líklegast eini
listamaðurinn í veröldinni, sem heilt
ríki hefir tekið upp á arma sína.
Hefir íslenzka stjórnin hyggt hon-
um safnbyggingu í Reykjavík, þar
sem hann á fullkomið athvarf og get-
ur algerlega gefið sig við list sinni.
Þar býr hann og getur algerlega
starfað eins og andinn inngefur hon-
um, umkringdur af hinum ljómandi
fögru listaverkum sínum.
Hvað leiklistina snertir, á Island
eina hina mestu leikkonu Evrópu',
önnu Borg. Er hún starfandi leik-
kona við konunglega leikhúsið í
Kaupmananhöfn, en stödd hér sem
stendur til að leika aðalhlutverkið í
sorgarleik Jóhanns SigurjónssonaC,
“Fjalla-Eyvindur”, sem hér er nú
verið að sýna.
I bókmenntum, fornum og nýjum,
stendur Island engum að baki. Forn-
sögurnar eru heimsfrægar, og nútið-
arskáld Islenzk, verða talin með á-
gætustu skáldum hvar sem leitað
er. Er bókaframleiðsla meiri á Is-
landi, að tiltölu, en í nokkru öðru
landi í Evrópu, og í Reykjavik, sem
aðeins telur 25 þúsundir íbúa, eru
þrjú dagblöð gefin út og fjöldi viku-
blaða, jafnvel í smáþorpum út um
land koma út dagblöð.
Astæðan fyrir þessari feiknamiklu
andlegu starfsemi er sú, hve þjóðin
er yfirleitt vel menntuð. Það er eigi
aðeins að hver Islendingur kunni að
lesa og skrifa, heldur kann íslenzk
alþýða að lesa af skilningi, og ber
skynbragð á góðar bókmenntir. —
Skólaskylda er frá 10—14 ára ald-
urs, en íslenzkum mæðrum gert skylt
að kenna bbörnum sínum lestur og
frumatriði talnafræðinnar, áður en
þau ná skólaskyldualdri.”
Á líka lund rita ótal fleiri af stór-
blöðum heimsins, og höfum vér
hvergi séð hallað hlut Islendinga í
frásögnum af landi og þjóð í sam-
bandi við hátíðina, nema ef vera
skyldi í dönskum blöðum, þar sem
heimskir menn, af misskilningi eða
illgirni, gerðu veður af mistökum
nokkrum, sem urðu öldungis á ó-
vart og ekki að niðurlögðu ráði
nokkurs manns, viðvikjandi danska
fánanum, og bætt fyrir að fullu með
afsökun forseta sameins þings og
ræðu forsætisráðherra.
SAMNINGAR MEÐ
RÍISSIJM OG ÍTÖLITM.
Nýlega hafa Rússar og Italir gert
með sér og undirritað samning í
Róm, þess efnis, að Italía selji Rúss-
landi ýmsar vélar og vinnutæki, svo
sem dráttarvélar, bíla of rafmótora,
fyrir rússneska olíu, hveiti, við og
annað hráefni, sem nauðsynlegt er
til iðnaðarframleiðslu. Er þessi
samningur talinn mjög svo hagkvæm
ur báðum aðiljum, þar sem Italía er,
eins og kunnugt er, mikið iðnaðar-
land og á mikið af ágætum verk-
smiðjum, en hefir ekki haft full not
þeirra nú upp á síðkastið fyrir skort
á hráefni. Þar hefir aftur Rússland
af nógu að miðla, en er enn eigi bú-
ið að koma fullu skipulagi á iðnað-
armál sín. Er búist við, að fyrstu
vöruskifti landanna fari fram í
næsta mánuði, og muni þau nema um
25 miljónum dollara.
*------------------------------*
KANADA
*----------------------------
Fengin eru nú fullnaðarúrslit kosn-
inganna til sambandsþingsins, og hafa
þingsætin þrjú, sem óvíst var um,
þegar síðasta blað Heimskringlu var
gefið út, fallið á þá leið, að conserva-
tívar hafa fengið 2 af þeim, en liber-
alar eitt. Kosningarnar hafa þá far-
ið þannig:
Conservatívar hafa hlotið 138 þing-
sæti; liberalar 87; Sameinaðir bændur
10; prógressívar 2; liberal-prógressív-
ar3; verkamenn 3; óháðir 2.
* * *
Eigi er ennþá fullvíst um það,
hverjir muni taka sæti í hinu nýja
ráðuneyti Mr. Bennetts, en fullnað-
arákvörðun mun verða tekin um það
fyrir lok þessarar viku, er hinn nýi
stjórnarformaður tekur að fullu við
völdum.
* * *
Skógareldar miklir hafa geysað í
Norður-Saskatchewan á aðra viku,
og hefir gengið erfiðlega að slökkva
þá, þrátt fyrir mikinn mannafla,
sem að því hefir unnið. Eru eldar
uppi á milli 20 og 30 stöðum ,og eru
einkum mikil brögð að nálægt Torch
Lake, þar sem 60 miljón cubicfet af
sögunarvið er í stórri hættu. Rign-
ingar á sunnudaginn var drógu tals-
vert úr eldinum.
* * *
Enska flugskipið R-100 lenti á
St. Hubert flugvellinum í Montreal,
föstudaginn 1. ágúst s.l„ eftir 78
klukkustunda og 51 mínútu flug frá
Cardington á Englandi, og hafði þá
farið 3364 mílna veg. Hafði ferðin
gengið ágætlega að öðru leyti en því,
að ytri belgurinn rifnaði talsvert í
snarpri vindhviðu, sem gerði meðan
skipið flaug yfir Father Point, Que-
bec, á fimtudaginn og dró það tals-
vert úr hraðanum. Var við þetta
gert að nokkru leyti á fiuginu. En
loftskipið varð að snara *sér um -±000
fet hærra upp í loftið, til þess að
komast upp fyrir storminn. Þykir
nú fullreynt að loftskip af þessari
gerð séu ágætlega hæf til langfluga.
önnur loftskip af líkri gerð, sem
flogið hafa yfir Atlantshafið, eru
ZR-3, byggt á Þýzkalandi fyrir Ame-
ríku, fór yfir hafið frá Friedrichs-
hafen til Lakehurst, N. J., í október
1924 á 81 klukkustund. Graf 2ePPe'
lin fór sömu leið í hitteðfyrra á 111
klukkustundum og 46 mínútum og í
fyrrasumar á 93 klukkustundum í
annað sinn. Skömmu seinna fór R.
34, brezkt flugskip, frá Skotlandi til
New York, á 108 klukkustundum.
* » *
Eitt hið sniðugasta bankarán, sem
sögur fara af, var framið nú á þriðju
daginn var austur í St. Anne de
Bellevue, Que. Bófinn símaði fyrst
til bankastjórans frá Montreal dag-
ínn áður, og bað hann að vænta
komu sinnar, en kvaðst vera stjóm-
skipaður eftirlitsmaður bankans. Bað
hann að allir pappírar og fjárhlutur
bankans væri í lagi og til reiðu, er
hann kæmi. Má nærri geta að banka-
stjórinn færi nú að taka til inni hjá
sér. Morguinn eftir símar hinn sami
maður enn frá gistihúsi einu í St.
Anne de Bellevue, og bað að hafa
opnar bækur allar og peninga á hrað-
bergi eftir lokunartíma á þriðjudag-
inn, svo að hægt væri að ljúka “eft-
irlitinu” á sem skemmstum tíma. —
Gerði bankastjórinn allt, sem fyrir
hann var lagt, og grunaði enga
græsku. En þegar hinn “stjómskip-
aði eftirlitsmaður” kemur með magt
og miklu veldi, þá sýndi hann þegar
bankaþjónunum í skammbyssuhlaup-
ið, og skifti engum togum, að hann
hafði smalað þeim öllum saman, og
rekið þá inn í stóreflis jámskáp og
keyrt lás fyrir. Síðan stakk hann á sig
$8000, sem þarna var að hafa i laus-
um peningum, og sneri í hægðum sín-
um aftur til gistihússins, þar sem
hann hafði tekið sér samastað. Þar
skifti hann um föt og hvarf svo út
á götuna í mannfjöldann.
* * *
Uppskeruhorfur víðsvegar i Can-
nda eru mjög misjafnar, og naumast
eins góðar og búist var við. Lang-
vinnir þurkar í Ontario, og sumum
stöðum í Saskatchewan og Suður-
Alberta, hafa mjög hamlað framför-
um kornsins. Vart hefir orðið við
ryðskemmdir í Manitoba.
Crr Peace River héraðinu norð-
vestur af Edmonton, ber^t þær
fregnir, að þar muni verða jafnvel
meiri uppskera en nokkru sinni áð-
ur.
------------------------------f
HVAÐANÆFA
-------------------------------+.
Egyptar hafa nýlega endurheimt til
Cairo brjóstmynd Nofrete-Ete drottn
ingar, sem þeir hafa Iengi staðið í
stímabraki með að fá frá Neues
Museum í Berlín, þar sem hún hefir
verið geymd. Verður styttan nú
settr á fornmenjasafnið i Cairo. —
Myndastyttan, sem er forkunnar fög-
ur, var fundin við TelI-el-Amarna af
þýzkum vísindamönnum, árið 1912,
svo að einsætt þykir að Þjóðverjum
beri eignarréttur hennar. En samt
sem áður hafa egypskir listamenn
ekki linnt látum að fá styttuna til
baka, og gekk Fuad konungur loks-
ins í málið, er hann heimsótti Berlín
s.l. ár, og bauðst til þess að hendi
Egypta, að gefa þeim í staðinn tvö
líkneski fornkonunga. Annað af
Ranofer, sem uppi var um 2500 ár-
um fyrir Krist, en hitt af Ameno-
theps, sem mestu réð á stjórnarárum
Amenopsis III., kringum árið 1400
f. K., eða.um það leyti sem Gyðing-
ar voru að flytja sig burt úr Egypta-
landi. Nofrete-Ete drottning var
kona Amenophia konungs IV., og
var tilbeðin eins og gyðja, þótt fað-
ir hennar væri ekki nema hershöfð-
ingi í liði konungs.
* * * *
Nýlega hefir Mussolini sett nefnd
manna til að gera ráðstafanir og til-
lögur til að hressa upp á hina forn-
fraégu Róm og fegra bæinn á ýmsa
lund, án þess þó að forn-
menjar borgarinnar liði við það
nokkurt tjón. I ræðu, sem hann hélt
á nefndarfundi, bar hann fram þá
staðhæfingu, að árið 1950 myndu í-
búar Rómar vera orðnir að minnsta
kosti 2 miljónir, og bæri þvi bráð
nauðsyn til að gróðursetja þar nýja
listigarða og leggja þar breiðar og
fagrar götur, eins og í öllum hinum
nýrri bæjum. Hefir nefndin 6 mán-
aða tíma til að semja tillögur sinar,
en álíka langan tima ætlar Mussolini
sjálfum sér til að reikna út hvaðan
hann getur fengið peningana til að
hressa upp á borgina.
• • •
Hvergi er annað eins ræningjabæli
og í Chicago. George Richardson er
maður nefndur, er ekur leigubíl þar í
bænum, hinn mesti neinleysingi og
góðmenni. Ræningi nokkur tók sér
far með honum, og hafði þegar marg
hleypuna á lofti, og sagðist skyldi
steindrepa hann, nema hann gerði
allt, sem hann segði honum. Skipar
hann nú Richardson að þeysa milli
gasoline stöðvanna í borginni, og all-
staðar þar sem komið er, lætur hann
greipar sópa og lætur hvem mann
leysa út líf sitt með fé því, sem fyrir
er. Gekk þetta lengi dags og fénast
bófanum sæmilega. Við það óx hann
svo í ofstopanum og ójafnaðinum
að hann stingur því að vesalings
Richardson, sem sannarlega átti þó
annað skilið, að þegar hann sé bú-
inn að hafa allt það gagn af honum
sem hann geti, muni hann diepa hann
svo að enginn sé til frásagnar um
þeirra ferðalag. Þá þótti nú Richard--
son fyrst taka að versna vistráðning-
in fyrir alvöru, og varð nú skelkaður
að marki, og hugði með fullum áhuga
á undanbrögð. Gat hann með miklu
snarræði hripað á miða sínar farir
ekki sléttar, og hvert ferðinni væri
næst heitið, og fleygði honum út á
götuna. Fannst bréfið og var þá
lögreglunni samstundis gert aðvart,
og var henni að mæta á áfangastað.
Þar varð George Richardson í fyrsta
sinn feginn að ganga frá örðugu
dagsverki með litlum verkalaunum.
• • •
I Baltimore, Maryland, var George
Boone á gangi með föður sínum
Charles Boone, 57 ára gömlum, og
fann púðurkerlingar á gangstéttinni,
sem hann hélt að væri eitthvert góð-
gæti og bauð gamla manninum. Stakk
hann þessu sælgæti upp í sig og lagði
undir tönn, og tuggði í ákafa. Púð-
urkerlingin sprakk og tók höfuðið
af Mr. Boone eldra.
öllu hressilegar fór þó Joseph Szi-
gert, ungverskur námumaður í Ber-
lín, að ráði sínu. Hann var einhverra
hluta vegna orðinn saddur lífdag-
anna, en vildi samt deyja á dálítið
áhrifamikinn hátt. Át hann fyrst 1
pund of dynamiti og lagði síðan ofur-
litla örðu undir tönnina. Sprakk
hann í auga lifandi bragði í loft upp
eins og tröllskessurnar í gamla daga,
svo að ekki sást urmull eftir af hon-
um.
I Rockford, Illinois, kvongaðist
Ray Barry, 34 ára gamall, í sjöunda
sinn konu, er verið hafði áður fjórða
kona hans. Eftir að hjónavígslan
var um garð gengin, stefndi hann
fyrir rétt og lét setja I svartholið
fimmtu konu sína, er eitthvað hafði
abbast upp á hann og gert honum
gramt i geði við þessa giftingu. Mjög
bráðlega hafði hann fengið nóg af
að búa með sjöundu konunni, sem
líka hafði verið sú fjórða, og fékk
enn á ný skilnað við hana, og ætlar
sér nú að giftast aftur sjöttu kon-
unni. Ekki er séð fyrir endann á
því, hvort hi)n reynist nokkuð skár í
annað sinn.
Sjá jarðlífsins orm --
Sjá jarðlífsins orm á uppréttum fótum,
jietta ódeili tilverunnar:
Hann er víðfeðmari en Vetrarbrautin,
og vitrari en guðirnir sjálfir;
hann er sjáandinn, skáldið og skapari alls;
hann er skin hinna fyrstu geisla;
hann er brot af anda alvizkunnar;
hann er faðir lífsins og Ijóssins,
lita og tóna,
barna og blóma, —
þegar hann ofurselur sig ástinni.
I Indlandi úir og grúir af allskon-
ar skriðkvikindum. Þar munu fyrir-
finnast flest þau skriðdýr, sem ann-
ars eru kunn undir sólinni. En nýrra
bar þó við fyrir skömmu síðan, er
slanga réðist á innfæddan mann i
héraðinu Rangpur i Bengal, og drap
hann. Gekk slanga þessi á tveim
fótum hér um bil 3 centimetra löng-
um, með þremur tám á hverjum. Hef-
ir hún náðst, og er geymd á náttúru-
gripasafni í Kalkutta, öllum til undr-
unar, er á horfa.
• • •
Mjög fágætan atburð bar að hönd-
um í Kokoma, Indiana, fyrir skömmu
síðan. Dýraþjálfari að nafni Clyde
Beatty, sem var að leika sér við 32
Ijón og tigrisdýr á hringleikahúsi
nokkuru, laust tigrisdýr eitt, sem ný-
komið var í hópinn, undir trýnið með
svipu sinni. Likaði tigrisdýrinu ekki
sem bezt þessar viðtökur, svo að það
réðist umsvifalaust á dýratemjarann,
og hugðist að jafna duglega um hann
og skifti það engum togum, að Beatty
lá marflatur á jörðinni undir gini villi-
dýrsins; telja menn að þeir leikar
hefðu farið á einn veg, ef ljón
eitt, sem var í hópnum, og var elzt og
mest í metum, hefði ekki komið hús-
bónda sinum til bjargar. Ruddist það
að tigrisdýrinu og hrakti það í burtu,
og beit kjaftfylli sína út úr síðunni á
þvi í tilbót.
* • •
I samkvæmi í London fyrir skömmu
sagði Mme. Adeline Genee, sem er
er dansmær frá dögum Játvarðar
Englakonungs, frá kunningjakonu
sinni, næstum því hundrað ára að
aldri, sem ennþá dansaði eins og fugl
á kvisti. Heyrði hún nýlega leikið
á glymjanda (phonograph) gamalt
danslag, er hún kannaðist við frá
æsku sinni. Fór þá hver vöðvi að
sprikla í þeirri gömlu, og ðró hún
dóttur sína af stað, sem var 75 ára
gömul. Brátt uppgafst dóttirin, en
mamman hélt áfram allt hvað af tók.
Og sannaðist þar máltækið, að það
sem ungur nemur, gamall temur.
Fyrir ári síðan biðlaði ungur mað-
ur til höfðingskvinnu í Lundúnum,
sem getið hafðf sér orðstír fyrir mál-
aralist. en fékk hryggbrot. Ranglaði
hann þá til Ástralíu í öngum sinum.
Ula gekk honum þó að gleyma hinni
fögru Lundúnamey, og gerðist hann
svo þungt haldinn af ástartreganum,
að hann fær hér um daginn talsima-
samband við stúlkuna alla þessa leið
eða um 12,000 mílur, og spyr hana
enn á ný hvort það sé nú alveg 6-
mögulegt, að hún geti átt sig. Hann
fékk sama svar. Það var ómögulegt!
Og þó kostaði samtalið manngarminn
10 dollara á mínútu. Skyldi maður
ætla að konan hefði metið sig eigi
lítils virði. En fátítt mun það vera
að menn ámálgi bónorð sín úr svo
mikilli fjarlægð.
* • •
Ungverskur skósmiður hefir gert
þá uppgötvun, sem mörgum mun
þykja notaleg að vetrarlagi. Hefir
hann fundið upp að útbúa skó þann-
ig, að setja má þá í samband við
rafmagnsstraum milli ytri og innri
sólans, og þannig hita upp skóinn.
Er þar hitageymir, sem heldur hitan-
um að minnsta kosti þrjár klukku-
stundir í hvaða hörku sem er. Að
því búnu má setja skóinn í samband
á ný.
• * •
I Daily Mail hafa nýlega birst eft-
irtektarverðar ráðleggingar til ungra
og ógiftra manna, frá einhverjum
skynsömum eiginmanni, sem segist
vera búinn að njóta óslitinnar heim-
ilishamingju í 25 ár. Hann segir að
þetta sé algerlega þvi að þakka, að
konan sín hafi ekki farið fram úr
meðallagi að fríðleika. Og hér koma
röksemdirnar.
Ef hún hefði verið falleg, mundi
Kona, kona,
kærleikur þinn
brýtur hlæjandi hlekkina,
sem heimskan og vaninn
fjötra um anda, fót og hönd,
svo að blekking lífsins bráðnar
eins og blákalt náttföl fyrir morgunskini,
og hulan fellur af alblindum augum
og mér opinberast lífið
í allri sinni dýrð, í allri sinni nekt.
Kona,
þú gafst augum mínum sjón og anda minum
frelsi
með ást þinni.
Eg veit.
Eg skynja.
Eg skil.
Eg er frjáls!
Og glaður eg Djöflinum sál mína sel
fyrir sælu þessa augnabliks, —
því eg er Drottinn Djöfulsins.
Eg er skapari Guðs, og eg skapaði Djöfulinn
líka.
Og Himnaríki og Helvíti
eru hugarsmíðar mínar.
Og hin angráða Hel er eiginkona mín.
Og eilífðin er vegur minn.
Eg er takmarkalaus í tíma og rúrni,,
í stærð og í smæð.
Eg er hringurinn innan í hringnum.
En ástin er óskabarnið mitt, —
nei, — ástin er móðir mín.
Magnús A. Árnason.
Point Roberts, Wash., 20. marz 1930.
hún hafa orðið montin og látið strák
ana í bænum, þar sem hún ólst upp,
gera sig vitlausa. En nú var hún
ekkert meira en í meðallagi, og þess
vegna dó allur hégómaskapur og eig-
ingirni bernskunnar eðlilegum dauða
í sál hennar, þegar hún stálpaðist.
Það var ekki sózt eftir henni, þess
vegna varð hún sjálf að hugsa um
að koma sér áfram. Hún las góðar
bækur og lærði hússtjórn og allan
myndarskap, lærði sparnað og ýmsa
undirstöðudyggð og þekkingu á því
að sjá sér farborða, meðan vinkonur
hennar, sem fallegri þóttu, slitu skóm
sinum og taugakerfi á sífelldum
dansleikjum, og vöndust þannig við
það líferni, sem aldrei getur orðið
undirstaðan að hamingjusömu heim-
ilislífi.
Þannig prédikar þessi skynsami
eiginmaður, og eys röksemdunum á
báðar hendur:
Það eru einmitt mennirnir, sem
eiga fallegu konurnar, sem aldrei eru
ánægðir, segir hann. Því að oftast i
fylgir ónotalegur böggull skammrifi
fegurðarinnar.
Sannleikurinn er sá, að lagleg
kona er sjaldan á marga fiska and-
lega, og er það leiðinlegur sannleik-
ur. En þannig stendur á því, að
uppeldið eyðileggur hana í flestum
tilfellum, og sú athygli, sem henni
er veitt. Hún veit of mikið af sér
og hugsar of mikið um sjálfa sig.
Alltaf vill hún láta mann sinn vera
að dást að sér og snúast i kringum
sig, og ekki nóg með það: Hún vill
halda áfram að vekja athygli hjá
óðrum, og þess vegna vill hún alltaf
vera að fara á lansleiki og aðra op-
inbera skemtistaði. Hún er eins og
Paradísarfuglinn, sem í einfeldni
sinni er alltaf að breiða úr stélinu
á sér, til þess að láta aðra glápa á
sig og taka eftir sér; en hefir svo
ekkert sér til ágætis nema þetta stél.
Hún verður eigingjörn fram í fingur
og tær.
Þannig verður aldrei konan, sem
guðirnir eru svo náðugir að skapa
ekki of fagra. Hún verður aldrei
tryllt I dans og aðrar hégómlegar
skemtanir, sem engan mann gera
vitrari. Ekki er heldur hætt við því
að dansfíflin komist of mjög í kynni
við hana, og fylli hana af sínu and-
styggilega slúðri, sem er í mesta
máta forheimskandi. Nei, hennar
skemtanir eru heilsustyrkjandi leikir,
sund og gönguferðir.
Góðir hálsar! Forðist þið allar
konur, sem eru fram yfir það að
vera meðal friðar. öfriðar konur
reynast bezt í hjónabandi. Þær eru
hógværar og sanngjarnar og kunna
alla góða siðu, og eru ekki of heimtu-
frekar. En enga fagra konu hefi eg
þekkt, sem ekki hefir verið plága á
mann sinn, þvi að þær vilja láta bera
sig á höndum sér. Þess vegna eru ó-
fríðar konur þær einu, sem eigandi
eru.
• • •
Á Pilippieyjunum eru ekki taldir
að búa neinir sérlegir spekingar af
innfæddum mönnum. En þó er þar
einn maður, sem mikla undrun vek-
ur fyrir þá gáfu, er margir kysu að
eiga i jafnríkum mæli. Hann hefir
það dæmalausa minni, að segja má,
að hann kunni allt sem í hann er lát-
ið. Ekki kann hann neitt mál nema
mál innfæddra, en þó má lesa fyrir
honum margar blaðsíður af erlend-
um tungum, og getur hann siðan þul-
ið allt sem lesið hefir verið. T. d.
romsaði hann nýlega 50 vers úr
Dante á frummálinu, sem amerískur
vísindamaður hafði lesið upp fyrir
hann, og álíka mikið mál gat hann
endursagt úr enskum bókum, þótt
eigi væri lesið fyrir honum nema
einu sinni.
Sannar þetta meðal annars þá
staðhæfing sumra sálarfræðinga, að
mannssálin, eða einhver hluti henn-
ar, hafi í raun og veru ótakmarkað
minni, þótt yfirvitundin anni því
ekki, nema undir sérstökum skilyrð-
um, að túlka öll þau áhrif er skiln-
ingarvitin hafa orðið fyrir. Oft hef-
ir tekist að fá það fram í dáleiðslu,
sem dagvitundina hefir ómögulega
getað rekið minni til.