Heimskringla - 20.08.1930, Page 3

WINNIPEG, 20. ÁGCrST 1930.
HEIMSKRINGLA
3. BLAÐSIÐA
incise
? fNGÍHͧ
^JÍIC British american Oil Co. Limited
: . .■ ..' J.. .a.> : f
Sftpc/'-Powcr an.d Hi itisli Anieiicdiv F.THYL Cíasplénes - (iuli/tcne úils^
slíka uppivöðsluseggí er það, að
þeir hafi brotið gerða samninga, og
virt að vettugi eigin skuldbindingar,
eins og Þjóðverjar gerðu, er þeir óðu
inn yfir Belgíu 1914.
Nú er svo komið, að engin þjóð
vogar sér að ganga svo í berhögg við
eigin skuldbindingar, og þverbrjóta
af sér alla tiltrú nágranna og banda-
manna. Engin bandalagsþjóðin er
svo heimsk og óforsjál, að hún vilji
fitja upp á ófriði, steypa sjálfri sér í
þá glötun, sem af því leiðir — ef
önnur leið er fœr.
Og nú er ætíð önnur leið fær —
leiðin til Genf og Haag, leiðin, sem
allir eru skyldugir að fara.
Á árunum fyrir heimsófriðinn var
þetta allt á annan veg. Stjórnar-
herrar og valdhafar þjóðanna þekktu
þá mjög lítið hvorir aðra. Bethmann-
Hollweg ,hinn prúðasti maður, sat i
mér fyrst hérna núna, hvað þér ætl- ins- En sambönd þau, sem menn um> enda myndi þátttaka í Þjóða- mjög mark sitt á menningu þjóðar- ur ad hér sé um það að ræða, að
ið- að segja i ræðunum.
Og Stresemann sagði Briand hvað
hann myndi segja í mótmælaræðun-
um.
Briand samsinnti og sagði að þetta
gerði afstöðu hans heimafyrir í stjómmálamaður Branting, var t.d.
meðal mestu áhrifamanna í Genf, þó
þjóð hans væri meðal smærri þjóða.
- þarna fá, áhrif og álit, fer ekki eftir I bandalaginu geta gert sama gagn og innar og gera enn, þótt sú hrefing
mörg konsúlöt. fari sívaxandi, sem hefja vill finnska
1 Genf gætu Islendingar fengið þá tungu og finskt þjóðerni til vegs og
æfingu, þann þroska og þekkingu virðingar. En Finnar eða frum-
á utanríkismálum, sem þá nú svo til- byggJar landsins eru af mongólakyni
finnanlega vantar. Þar mundu full- , °S eru miklu fleiri en Svíar.
því, hvort mennirnir eru fulltrúar
fyrir stórar þjóðir eða litlar. Þar
veltur á persónulegum hæfileikum
mannanna sjálfra. Hinn sænski
erfðaeiginleiki úr forneskju, sem
annars hafi verið hulinn, hafi þama
komið í ljós í afskektri, norrænni
bygð í Grænlandi, þar sem yfirleitt
hafi verið stórvaxið og sterkt fólk.
Álítur hann því iíklegt, að mann-
Frakklandi ekkert til. En hann bað
Stresemann að hafa hemil á því, hvað
þýzk blöð segðu um málið. Oð
Stresemann gerði svo. Hann kallaði
blaðamenn saman og sagði þeim,
hvemig þeir ættu að skrifa um mál-
ið.
Og Briand lofaði því að skilnaði,
að eigi myndi líða á löngu unz setu-
liðið yrði kallað heim. Hann bjóst
við stjórnarskiftum í Frakklandi, og
með þeim myndi málið lagast i
hendi.
ið meira og þarfara verk, en margir
sendiherrar og konsúlar út um heim-
inn.
trúar Norðurlandaþjóðanna taka j Róstur þar, sem nú eru i landinu te£und Þessa megi finna steingerða
tveim höndum við hinum íslenzku ; eru þó ekki af þessum þjóðernistoga einhversstaðar annarsstaðar. Aðrar
— --------------------------I----- skýringar, sem fram hafa verið sett-
ar á þessu eru þær, að ef til vill geti
einhver afkomandi manns úr forn-
eskju hafa lifað á Grænlandi þangað
til Islendingar og Norðmenn komu
þangað, innan um Eskimóa, sem séu
leifar mjög fomar manntegundar.
En Sir Arthur Keith heldur þó, að
hæpið sé að tala hér um nýja mann-
tegund meðan ekki sé þekt nema eitt
dæmi og það ekki steingert. Hann
En hann var sjálfur mikilmenni og fulltruum, gera Islendingum þar all- i spunnar, ekki aðallega að minsta
komst þar brátt í álit. Fyrir Svía |ar &ötur sem greiðastar. Islending- kosti. Það eru pólitískar deilur um
var það vitanlega mikill fengur að ar’ sem þangað kæmu ár eftir ár þjóðskipulags- og hagsmunamál og
eiga slíkan fulltrúa í Genf. Rætu síðan miðlað alþjóð af kunnug- eru það fyrst og fremst bændurnir,
Enginn vafi er á þvi, að Islending- leika sinum og þekkingu á dagskrár- sem ganga fram með oddi og egg
ar eiga mönnum á að skipa, sem yrðu málum heimsins í stórpólitikinni. | til þess að fá brotið á bak aftur á-
virðulegir og gagnlegir fulltrúar þjóð °S Þegar Islendingar þyrftu að hrif kommúnista og hefur Lappo-
sinni í Genf . Og þar gætu þeir unn- k°ma einhverjum málaleitunum á , flokkurinn svonefndi mjög haft sig i
frarafæri, viðvíkjandi viðskiftum sín- frammi í þessu og haldið geisifjöl-
um við aðrar þjóðir, þá yrði þeim ! menna mótmælafundi gegn sameign-
auðvelt að fá hagkvæm sambönd 5 armönnum. Ríkisstjórnin hefur opin-
En svó liðu tvö ár, og engin breyt-
ing varð. Stresemann varð óþolin-
Berlín og þekkti ekkert stjórnmála- J móður. Hann taldi að Briand hefði
menn Englendinga. Hann hélt t. d. brugðist sér. — Hann kom á banda-
að Edw. Grey, utanríkisráðherra lagsfund 1928, og varð þá hinn versti
Englands, væri blóðþyrstur bardaga- 1 garð Briands.
maður. Og hinn friðsami Edward Þá var Gushendún lávarður feng-
Grey var sannfærður um, að Beth- inn til að tala við þá Briand og
mann-Hollweg væri hið versta óarga- Stresemann. Þá fengu þeir tækifæri ! kæmi þar árlega, og hefði persónuleg
dýr í mannsmynd. Þeir höfðu aldrei tH þess að jafna mál sín í bróðerni.
persónuleg kynni hvor af öðrum. Tor- Skömmu áður en Stresemann dó,
tryggni, úlfúð og hatur gat því gróið lét hann svo um mælt, að hann hefði
og dafnað í hugum þeirra. aldrei mætt öðru en tiltrú og vináttu
Þegar það kom fyrir, að utanrikis- innan vébanda bandalagsins, og hann
Tökum t. d. það dæmi, að Islend-
ingar hefðu einhver erindi að reka
við Spánvreja. Þó Islendingar hefðu
ræðismann í Madrid, þá væri hann |
ekki hátt settur maður þar, og ætti j
erfitt með að koma fram málum sin- ;
um á hæstu stöðum þar. En §f Is-
lendingar hefðu fulltrúa í Genf, sem
Genf.
j kynni af utanríkisráðherra Spán -
[ verja, sem einnig kemur þangað-, þá
gæti íslenzki fulltrúinn klappað á
öxlina á spanska ráðherranum, og
sagt við hann það sem segja þyrfti,
Sem komið er, þá geta Islendingar lýst því yfir, að hún muni ekki við
komist hjá að stofna mörg og dýr ^ málin skiljast fyr en yfir ljúki og
“konsúlöt” út um heim. ; veldi kommúnista sé gereytt. Hefur
En Islendingar geta ekki til lengd- , hún fylgt mjög hart eftir þessu, en
landið alt logað í ófriði. Fjöldi kom-
múnista hefur verið handtekinn, þ.
á m. þingmenn, og þeim hvergi látið
vera vært. Svinhufvud, einn helst.i '
leiðtogi Finna úr frelsisbaráttunni,
er orðinn forsætisráðherra of stjórn
berlega hallast á sveif bændanna og heldur að hér se helst um sjúklegt
afbrigði að ræða, ofvöxt i einstkl-
ingi og komi slíkt alltoft fyrir og
megi rekja orsakir þess aftur til æfa-
fomar manntegundar.
ráðherrar eða aðrir sendimenn þjóða hefði í samvinnunni aldrei orðið fyr- ,ti] Þess að hann §'æfi málinu gaum.
komu saman á fundi eða ráðstefnur,
þá urðu fundir þessir einatt til þess
að auka á totryggni þeirra, sem utan
við stóðu. Þá fengu allskonar getsak-
ir byr undir vængi — um það, hvað
þessir “bandamenn” væru nú að
brugga.
Og fundir þessir voru venjulega til
þess að stofna eða tryggja bandalög,
sem gerð voru í beinum ófriðarhug til
annara þjóða. Tiltrú og vinátta var
af skomum skamti. Tortryggnin óx
og dafnaði.
Þegar einhver stórþjóðin var óá-
nægð með gerðir annarar, — þegar t
d. Englendingum fannst þeir þurfa að
fetta fingur út í eitthvað, sem Þjóð-
verjar gerðu, þá sendu þeir ávarp til
þýzku stjórnarinnar. Fyrirfram vissu
allir, að svarið yrði loðið og ómerki-
legt. Og svarið var meira og minna
út í hött. — Þannig var ekkert líf-
rænt samband milli forráðamanna
þjóðanna í álfunni.
Nú er þetta með öðrum svip. Nú
koma utanríkisráðherrar þjóðanna
saman i Genf, og fulltrúar allra
bandalagsþjóðanna. — Bandalagsráð-
ið situr fund fjórum sinnum á ári.
Þar eru frjálslegar samkomur.
fundir, veizlur. Þar ganga menn
saman á skemtigöngum, drekka sitt
te saman, kynnast, verða málkunn-
ugir, tengjast vináttuböndum smátt
og smátt. Og þarna eru áhrifamenn
allra þjóðanna saman komnir.
Þegar eitthvert óánægjuefni kem-
ur upp á milli þjóðanna, þá er ekki
lengur farin sú leið að senda hátíð-
leg ávörp, sem svarað er út i hött.
Nú hittast menn að máli í Genf, tala
saman um hlutina, tala saman eins
og kunningjar, og fá glöggar og fals-
lausar upplýsingar um tilefni óánægj
unnar. Deiluefnin eru jöfnuð þar
annaðhvort á sáttafundum i nefnd-
um, eða þá undir fjögur augu yfir
tebolla eða úti á skógargöngu.
I Genf eru menn opinskáir. Segja
eins og er. Annað komast menn ekki
upp með. Því þeir eru þar í kunn-
ingja hóp. Komi það á daginn, a’i
einhver hafi þar í frammi undirferli
og bakmælgi, þá á hann það á hættu
að verða útilokaður úr hópnum —
og þá um leið gerður áhrifalaus fyrir
þjóð sina.
Þegar Þjóðverjar voru teknir í
bandalagið 1926, hittust þeir í Genf,
Briand og Stresemann.
Stresemann kom þá að máli við
Briand, og spurði hann, hvað áform
Frakka væri og bandaþjóða þeirra
með setuliðið í Rínarlöndunum, það
sæti þar enn og færi hvergi, þrátt.
fyrir Locarno-samþykktina — og nú
irverulegum vonbrigðum.
* » •
Þegar Englendingar slitu stjórn
málasambandi við Rússa, bar mikið
á þvi í enskum blöðum, að menn
vantreystu þar Þjóðverjum, töldu að
þeir kynnu að vilja vera Rússa meg-
in.
Viku seinna var fundur í Genf.
Stresemann kom þangað. Það fyrsta,
sem hann heyrir þar, er spurningin
um þetta: hvað Þjóðverjar nú geri
gagnvart Rússum.
“Eruð þið bandvitlausir” — sagði
hann við vinl sína i Genf. “Haldið
þið að við Þjóðverjar ætlum að
ganga í bandalag við hina rússnesku
Hér fyrmeir lögðu þjóðirnar aðal-
áherzlu á hin dýru og umsvifamiklu
sendiherraembætti. En nú er mörg-
um málum komið í gott horf í Genf
á skammri stundu, sem áður hefðu [
kostað skriftir og langt umstang !
sendiherrasveitanna á milli.
ar án Þjóðabandalagsins verið, þeir
verða að senda þangað sína beztu
menn, þeim er það óhentugt i alla
staði að setja sig skör lægra en önn-
ur sjálfstæð riki, og það er mjög illa
til fundinn, ef ekki blátt áfram
hættulegur sparnaður, að horfa 5
þann kostnað, sem af þátttökunni
leiðir, og láta hann fæla sig frá því,
að koma fram fyrir augliti heimsins
sem sjálfstæð þjóð.
(Lesb. Mbl.)
1000 ára afmæli Gísla Súrssonar.
Bíldudal 30. júlí.
Það hefir nú verið ákveðið að halda
minningarhátíð um 1000 ára afmæli
Gísla Súrssonar, laugardaginn 9. á-
in hefur í raun og veru tekið sér al- Súst * Botni 1 Geirþjófsfirði. Verð-
ræðisvald. Enn eru , landinu megn- ur Þar ýniislegt til skemtunar.
Um víða veröld
En þá kemur annað til greina:
sér gjöf til gjalda”, segir máltækið
Róstur i Finnlandi.
Síðan Finnland var frjálst og full-
valda ríki (1918), að undangenginni
œ byltingu, þar sem Mannerheim og
hvítliðar sigruðu gersamlega kom-
ustu viðsjár og vandræði og víða
full borgarastyrjöld.
Ef Islendingar ganga i bandalagið ; múnistiska rauðliðið, hafa viðsjár og
þá fengi fulltrúi þeirra atkvæðisrétt væringar með kommúnistum og borg-
við kosningar innan bandalagsin3. j arflokkunum. Kommúnistar hafa
Og atkvæði Islendinga er jafnrétt
hátt og atkvæði hverrar stórþjóðar.
Oft fara fram ýmsar kosningar i J
nefndir og þessháttar, og oft eru úr- j
kommúnista ? Eins og við verðum slit þeirra þannig, að atkvæði eru i
ekki með Vestur-Evrópuþjóðunum.”
Svör hans voru svo skorinorð, að
ekki var hægt að villast á þeim.
næsta jöfn — kosið með 1 eða 2 at-
kvæða meirihluta.
Nú myndi það vera mjög æskilegt
En hefði bandalagið ekki verið, þá fyrir t. d. Norðurlandaþjóðirnar, að
hefðu Englendingar sent hátíðlefrt I atkvæði Islendinga kæmi til greina
ávarp til þýzku stjórnarinnar, og innan bandalagsins. Oft standa smá-
Þjóðverjar síðan svarað með kurt- þjóðirnar á Norðurlöndum saman, og
eislegu ávarpi. Málið hefði verið J við hlið þeirra eru þá fultlrúar Hol-
þvælt fram og aftur, án þess að Eng- lands og Sviss. Þessi hópur er ekki
lendingar hefðu verið nokkru nær.
Og þannig er það á óteljandi svið-
I haft talsvert fylgi í landinu og að
sumu leyti staðið nærri skoðabræðr-
um sinum í Rússlandi, en I Finnlandi
er meðal mjög margra manna megn-
asta hatur á Rússum, síðan þeir voru
ráðandi menn þar í landi í rúmlega
eina öld (1809 — 1918) og sviftu
landið sjálfstæði sínu og þröngdu
kosti þess á ýmsa lund. Annars
hefur finska þjóðin verið klofin að
þjóðerni og máli, í Finnlendinga og
Svia og hafa oft staðið vandræði af
þeim klofningi, þótt reynt væri að
láta sem minst að honum kvæða með-
Fornleifar á Grænlandi.
Danskur mannfræðingur, prófessor
F. C. C. Hansen, sem um skeið hefur
fengist við rannsóknir á Grænlandi
(og skrifað “Crania Groenlendica”)
hefur nýlega skýrt frá rannsóknum
á beinafundi á hinu forna biskups-
setri, Görðum. Þar fundust merkar
beinaleifar í gröfum frá 12. öld og
meðál þeirra neðri kjálki af manni
og mestur hluti af hauskúpu, sem
virtist vera afarforn og af annari
tegund en menn hafa áður þekt. Pró-
fessor Hansen kallar þessa mann-
tegund Homo gardensis. Hann held-
I A Einhamar, þar sem Gísli varðist
fræknlegast á skapadægri, hefir ver-
ið höggvin mynd til minningar um
hann. Er hún gerð eftir tekningu
Tryggva. Magnússonar málara. Er
þar fyrst sporöskjulöguð umgerð:
naður sem bítur í sporð sqr, og er
þar á höggvið: “Minning um Gísla
Súrsson og Auði konu hans, 1930.”
En innan í umgerðiAa er höggvin
mynd af skildi, sverði og öxi —
vopnum Gísla. Fer þetta vel á klett-
inum og er látlaust mjög.
Lesið Kaupið og borg-
ið Heimskringlu
þér setti
notiS
TIMBUR
KA UPIÐ
AF
spænskumælandi þjóðanna. En kom-
um. Deilumálin -jafnast í Genf. ið hefir það fyrir, að fulltrúar Norð-
Menn kynnast ástæðum viðskifta- urlanda og fylgismenn þeirra hafa
manna sinna. Og þegar óvinátta haft gagnleg áhrif á kosningar og
kemur upp á meðal þjóða, þá er það störf bandalagsins, Og það er á
alltaf svo, að báðar eiga þjóðirnar | engan hátt þýðingarlaust fyrir þjóð -
sameiginlega vini í Genf, sem ganga ir þessar, að atkvæði Islendinga komi
að þvi að jafna deiluatriðin og koma þar með. Með atkvæði sínu geta ls-
sættum á. , lendingar fengið einu og öðru fram-
Það er hægt að segja, að Þjóða- gengt hjá þeim þjóðum, sem gagn
bandalagið hafi ekki hingað til lyft hafa af atkvæðinu.
neinum Grettistökum. En það hefir j Enginn vafi er á því, að bæði Norð-
unnið í kyrþey að þvi, að óánægjan j urlandaþjóðirnar og eins Hollending-
magnaðist ekki, deilur yrðu ekki svo ar myndu telja sér hag í þvi ,að Is-
alvarlegar að Grettistökum þyrfti að lendingar kæmu með í bandalagið.
eins liðsterkur og t. d. fulltrúahópur ; aQ báeir flokkar áttu í sameiginlegu
höggi við Rússa. En Svíar voru
lengi ráðandi menn i landinu, áður
en þeir mistu það til Rússa og settu
The Empire Sash & Door Co., Ltd.
Birgðir: Henry Ave. East Phone: 26 35ð
Skrifstofa: 5. gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ANÆGJA.
lyfta.
En jafnframt myndi aðstaða Islands
í hóp Norðurlandaríkjanna batna að
miklum mun.
En alla stund sem ísland er ekki i
j Þjóðabandalaginu, verður það i aug-
um heimsins skoðað svo, sem það sé
En þá er spurningin:
Er ástæða fyrir Islendinga að ganga
í Þ jóðabandalagið ?
Við hugsum ekki um neina þát-
töku í heimspiDlitíkinni og grípum ekki fullkomlega fullvalda riki.
aldrei til neins annars en að jafna [ Eigi er hægt að fá betri og gleggri
deilumálin við aðra á friðsamlegan , fullveldisviðurkenningu heldur en
hátt. J með upptöku I Þjóðabandalagið. —
Borgar það sig fyrir okkur að vera t Þess vegna hefir það komið fyrir, að
meðlimir Þjóðabandalagsins ? 11. d. Bretastjórn hefir verið því and-
Þessu svaraði dr. van Blankenstein vig, að þjóðir sem á einhvern hátt
þannig: hafa verið Bretum háðar, fengju að
Fá eru þau ríki, sem geta leyft ganga í bandalagið.
sér þann “luxus” að vera utan við , Vegna þess, hve Island er afskekkt
bandalagið. — Bandaríki Amertku og umheiminum lítt kunnugt, hefði
og Rússland eru svo að segja þau það alveg sérstaka þýðingu fyrir
einu. Og þó eru þessar þjóðir allt-
af við og við þátttakendur i Genf og
á ráðstefnum þeim, sem standa I
sambandi við starf bandalagsins. —
Rússar senda t. d. alltaf menn til
væru Þjóðverjar komnir í bandalag- Genf, til þess að fregna um, hvað þar
ið. Spurði hann, hvort setuliðið ætti er að gerast.
Spánverjar ruku upp á nef sér og
sögðu sig úr bandalaginu um árið.
Þeir komu aftur. — Og eins fór með
Brazilíumenn. Þeir sögðu sig úr
En gætið að því, hvað bandalaginu, en sóttu brátt um inn-
á milli Þjóðverja og töku aftur.
I Allir eru
negraveldið
Luxemburg.
bandalaginu
að vera enn í hinum þýzku héruð-
um.
Briand svaraði á þessa leið: Góði
Stresemann, eg veit þetta allt sam-
an mikið vel
farið hefir
Frakka á árum áður. Er ekki eðli-
legt að hin franska þjðð sé tortrygg-
in í garð Þjóðverja? Ef eg beitti
mér fyrir því nú, að setuliðið væri
með, smáir og stórir,
hina íslenzku þjóð, að ganga í banda-
lagið. Eins og allir vita, hafa flest-
ir menn álveg óljósa hugmjmd um
tsland. Og ekki bætir það úr skák,
að nafnið eitt setur það á bekk með
heimskautalöndum.
Ef t. d. að sjálfstæði Islands yrði
einhverntíma hætta búin, og Island
væri þá ekki i bandalaginu, þá er
hætt við að margir hugsuðu sem svo j
að það kæmi heiminum harla lítið
við, hverju megin hryggjar 100,000
sálir lægju, þarna einhversstaðar
norður í ís ,ei' hefðu sett sig skör
tekið í burt þegar í stað, þá yrði eg veru sína, koma þar fram fyrir al-
samstundis rekinn úr stjórninni; og heimsaugu sem sjálfstæð ríki. Þátt-
þá kæmi stjórn til valda í Frakklandi taka þeirra hefir og mikla þýðingu
sem yrði mikið fjandsamlegri í garð fyrir fjármál þeirra og yiðskifti öll
Þjóðverja en sú, sem nú situr að út á við.
völdum. ’ > Venjan er, að tveir fulltrúar fari
Stresemann svaraði því til, að Bri- á Genf-fundi frá hverri þjóð, fer ann-
and yrði að setja sig i hans spor. Nú ar ár eftir ár, sami maður, en hinn
hefði Stresemann unnið að því, að er fulltrúi þeirrar stjórnar, sem situr
Þjóðverjar gengju í bandalagið. — að völdum í landinu i það og það
Almenningur í Þýzkalandi myndi skiftið. Sá sem kemur þangað að
segja, að til lítils væri það, úr því staðaldri, kynnist þar mönnum og
þjóðin væri en nsem fyr skoðuð sem málefnum, og fær auðveldlega að-
undirokuð þjóð, og henni misþyrmt gang að viðtali við mestu áhrifa-
með setuliðinu. j menn heimsins, er þangað koma.
Þá svaraði Brland: "Já, en mót- | Vitanlega er það ekki öllum gef-
mælið þessari aðferð. — Haldið þér ið, að komast í fremstu röð, þarna í
Iræður og mótmælið. — En segið hinni “diplomatisku” miðstöð heims-
Það eru launin fyrir að nota Brit-
ish American Oil
Orka til að taka þig þangað sem
þig fýsir að fara, svo hratt sem
þú æskir, en svo mjúkt að þú veizt
ekki af.
Orka til að komast áfram án nokk
urrar fyrirhafnar, án ofmikils
carbon, pitting, eða nokkurrar
hindrunar af gasólíni, því það er
hið bezta .... og þó ekki dýrara
en annað gasólín...............
Liberia og smáríkið i íaegra en negralýðveldið Liberia, með
Með þátttöku sinni í því að vera ekki í bandalaginu.
auglýsa smáríkin til-
Kostnaðurinn.
Kostnaði öllum’við bandalagið er
jafnað niður á þjóðirnar eftir fólks
fjölda, og því hve tekjur og gjöld
landsins nema miklu. Kostnaðurinn
yrði þvi Islendingum ekki tilfinnan-
legri en öðrum þjóðum.
En þess bera að gæta, hvað fyrir
þann tilkostnað fæst. Nú er á döf-
inni að auka hér kostnað við utan-
ríkismál, konsúla og þessháttar. En
hvar er betra að byrja, en einmitt
með því að senda hæfa menn á utan-
ríkismálamiðstöðina i Genf, þar sem
á einum stað er hægt að ná sambandi
við áhrifamenn allra þjóða.
Islendingar hafa ekki efni á að
kosta dýrar konsúlastöður í stórborg-
VISS TEGUND FYRIR
HVERN BIL, TRAG
TOR OG TRUCK
2W