Heimskringla - 23.03.1932, Blaðsíða 7

WINNIPEG 23. MARZ 1932
HEIMSKRINGLA
7. SEEXA
dt ] N afns pj íöi Id *£ j

OPIÐ BRÉF TIL HKR.
Frh. frá 3. bls.
hrjóstrugt og fremur ljótt.
í dag er kona á lestinni, sem
eg hefði tekið fyrir vinkonu
mína, frú Jónínu Christie, ef
eg hefði ekki vitað hana á ís-
landi. Ennið, augun, allur and-
litssvipur, kjálkar og haka,
gátu verið hennar, þ. e. frú
Christie. Aldrei hefi eg séð syst
ur líkari. Stundum — oftast
álítum við mennirnir slíka lík-
ing stafa af skyldleika, lengst
aftur í ættum, ef ekki nær. —
Langt hlýtur sá skyldleiki að
vera í ættum aftur, sem olli
þessari líkingu, því kona þessi
var ekki af íslenzku bergi brot-
in — ekki einu sinni norræn,
að því er hún bezt vissi.
14. ágúst er fimtudagur. —
í dag er veður gott, þ. e. mátu-
lega eða skaplega heitt. 1 alla
nótt hefir lestin klifað gegnum
fjöllin. Landslag breytilegt en
hrjóstugt og hrikalegt. í dag
sá eg það skrítnasta hús, sem
eg minnist að hafa séð í þessu
landi, lilaðið úr hellublöðum,
sveigmyndað að ofan og þak
úr sama. Þannig sá eg torf-
veggi saman hlaðna yfir fjár-
húsdyrum á íslandi í ungdæmi
mínu. Og þannig hlóðum við
saman smalakofa okkar. Hús
þetta gat hafa verið 4 til 6 geta
breitt, og lengdin sem eg sá,
6 til 8 fet, endinn, sem frá mér
sneri hvarf inn í fjallið. Ef til
vill hefir þetta bara verið námu
göng eða mynni.
Rennis Farry er ljómandi
fallegur bær. Nafnið er plantað
í hvíta steinsteypu í skrúð-
grænni hallandi brekku, sem
skreytt er blómabeðum. Á girð-
ingarstólpum framan við brekk
una eru blómapottar, og hvar-
vetna fegurð og smekkvísi. Hér
er sýnilega mikið að gera. —
Járnbrautarteinar liggja fram
og aftur svo tugum skiftir, sem
sýnir, að hér hefir eitthvert
járnbrautarfélag aðsetur, lík-
lega Gr. N. Landið umhverfis
sýnist frjótt, fagurt og vin-
gjarnlegt.
Sandy Point heitir annar smá
bær, sem við förum gegnum
eða fram hjá. Ennþá rennur á-
in niðri í dalnum. Hvað lengi
höfum við farið meðfram henni
á ýmsa vegu og hvað oft yfir
hana? Hvorugt þetta man eg
nú. En mér finst hún hafa verið
förunautur okkar, langa, langa-
lengi, og mér er farið að þykja
vænt um hana. Altaf eru fjöll-
in að hækka, eða við erum að
komast hærra og hærra upp —
upp. Það mun réttara. Til
Spokane komum við kl. 10.40
og förum þaðan kl. 11.20 eftir
40 mínútna dvöl. Hér var klukk
unni seinkað í annað sinn um
1 klukkutíma — Fjallatími, sem
kallað er.
Hér datt mér í hug að síma
heim, en hætti við það. Þorði
ekki að hætta mér út í ókunn-
ugleikann um hánótt. Til Wen-
natchee kom lestin kl. 2 að
næturlagi. “Gleymið ekki Wen-
natchee-eplunum’’, stóð á aug-
lýsingu fyrir utan búðarglugga
rétt á móti okkur. Eg fer út og
kaupi bæði epli og plómur. Man
þá fyrst eftir því, að eg er ein-
mitt stödd í eplabelti Washing-
ton ríkis, og fanst mál til kom-
ið að smakka nýja ávexti. Þess
má geta að þessa nótt sat eg
í dagvögnum, af því við áttum
að koma snemma til Everett.
En þangað var förinni heitið
fyrir það fyrsta.
Föstudaginn 15. ágúst vakna
eg við skruðninga mikla, líkast
því sem fjöllin í kringum mig
væru að hrynja. Eg rauk á fæt-
ur og fram í anddyrið. Vissi
strax hvað það var, svo eg var
alls ekki smeik. Lestin var að
renna í gegnum hin miklu jarð-
göng — seinasta nývirki, og
mesta ef til vill mannlegs
hyggjuvits —• 8 til 10 mílna
löng. Og einmitt til að sjá
þetta nývirki tók eg mér far
vestur með þessari braut. En
hér var ekkert að sjá, niðamyrk
ur að kalla, því klukkan var
enn ekki nema tæplega 5 að
morgni þessa dags. Alt sem eg
sá var svolítil ljósglæta og svart
ir veggir. Loks skreið eða rann
lestin út í dagsskímuna. Eftir
það sofnaði eg ekki, enda tók
nú óðum að birta. Nú runnu og
allar ár vestur. Hvenær sú
breyting varð á, vissi eg heldur
ekki. Það er mikill hagnaður
að því, að ferðast á bílum. Þá
er maður, eða þarf maður ekki
að ferðast á nóttunni — og
ekki missa af neinu sem mað-
ur vill sjá. Umhverfis eru enn
fjöll snævi krýnd, þó nú sé
áliðið sumars — ísland hér í
Washington-ríki. En þau snjó-
krýndu fjöllin hverfa skjótt úr
þessu. Lestin rennur niður
gegnum Skykomish, og enn þá
niður — niður, þegar við kom-
um til Monroe er lestin hálf
tíma á eftir áætlun.
Til Everett komum við kl.
6.30 að morgni þessa dags. Eg
tók “taxicab’’ heim. Reyni að
opna með lykli sem eg æfinlega
hafði með mér að húsi þessu,
en gat það ekki einhverra hluta
vegna, — líklega af fátinu sem
á mér var yfir því að vera kom-
in heim, því hér býr Helen dótt-
ir mín og maður hennar Gust-
ave N. Dalstead. Gus kemur
á svipstundu og opnar, Pal, —
stór og mikill Collie hundur —
ætlar að éta mig af fögnuði,
svo Gus verður að halda honum.
í sömu andránni kemur Heien.
Það er gott að ferðast, — gott
og gaman og gagnlegt líka,
þeim sem hafa opin augu. Sér- I
staklega þegar ferðalagið geng-
ur vel, eins og mitt ferðalag
gekk. Það er líka gott að koma
heim •— betra, þegar allir, sem
manni er ant um fagna heim-
komu manns, þá hefir maður í
sannleika ástæðu til að fagna
henni.
Þenna dag óku þau hjón til
Seattle og eg með þeim, og
sáum nokkra kunningja. Kom-
um seint heim. Eg fer í bað,
og því varð eg fegin, og úr því
í rúmið í þetta sinn gott rúm,
og varð því fegin. Það er gott
að hátta í gott rúm, — vera
kominn heim — eftir langa
útivist. í rúminu fór eg að
hugsa um Islands för mína, og
tilfinningar mínar voru blandn-
ar — ekki yfir ferð minni, því
yfir henni er eg glöð — glöð.
Gleði mín á þeim sviðum er
óblandin. Eg hefi séð landið
mitt og orðið hrifin af tign
þess og fegurð. Eg hefi séð
þjóðina mína, og fundið hana
vinveitta oss, hinum fjarlægu
frændum sínum. Þar heima,
fann eg og foma vini, og
frændur — vináttuna heila og
frændsemi góða, þar sem slíks
var von. Og eg hefi eignast,
að eg held nýja vini og kæra.
En þjóðin mín! Hvað er
hún? — Hvernig er hún? Ung,
heilbrigð og nokkuð hreykin
yfir síðustu ára sigurvinning-
um á öllum sviðum, yfir vax-
andi velmegun og glæsilegum
framtíðar horfum. Hún er
sjálfri sér nóg. Pfún er rík af
sjálfstrausti, er ung, frjálsmann-
leg og drengileg, þrátt fyrir
þúsund ár og meir. Á mikið
af ágætis fólki á öllum svið-
um, — sumir segja hana ráða-
lausa með ungdóm sinn, sem
ekkert aðhald þoli. Sennilega
er eitthvað hæft í þessu, en
máske ekki í stærri stíl en hjá
flestum menningarþjóðum þess-
arar aldar. Eitt er víst. Ung-
dómur íslands er hugsandi
glæsilega gáfað fólk. Fólk,
sem yrkir og skrifar eins og
það hafi lykla allrar vizku.
Skilja alt milli himins og jarð-
ar — í jörð, á og yfir, og þetta
fólk veit og skilur að minsta
kosti eins mikið — sennilega
meira en ungdómur nokkurrar
annarar þjóðar er líklegur til að
vita. — Öfgafull — segir eldra
fólkið — eins og æskunni hætt-
ir til, — svo örðugt er að átta
sig á, hvar vitið og gagnrýnin
endar, og öfgarnar byrja. —
Máske er eitthvað í þessu. Oft
verður góður hestur ur göldum
fola, segir ísl. máltækið. — En
aldrei úr skaplausri skepnu —
mætti bæta við með eins mikl-
um sanni. Þessir ungu höf.
láta alt fjúka sem þeim dettur
í hug, og þeim dettur margt i
hug ótrúlega skrítið, — og vit-
laust, — segir gamla fólkið.
— Sennilega en einnig ótrú-
lega skarplegt og djarfmenn-
legt. Þeir skilja sig ekki sjálf-
ir, ákærir krítíkin og hristir
fannhvíta lokka — uppþornaðr-
ar elli, þar sem enn er um
nokkra slíka lokka að ræða
Æskan hlær, og skrifar —
skrifar meira. Ritstjóramir taka
það alt — einhverjir ritstjórar
verða til þess, hvort sem þeir
skilja eða ekki, því þar er um
komandi höf. að ræða, og það
er ekki viturlegt að styggja þá.
Þeir eru vísir til að snúa örv-
um sínum til þeirra ritstj. og
þessar örvar eru beittar, hertar
í háði ófyrirleitnar æsku.
Þjóðin er breytt, ótrúlega
breytt frá því sem hún var fyrir
40 árum. Þá var hún lömuð und
an margra ára harðindum.
Framtíðarhorfurnar alt annað
en glæsilegar. Frá þessum horf-
um fluttum við eldra fólkið, inn
í örðugleika harðdrægs land-
náms, og berum, margt af okk-
ur, sýnilegar minjar þess, en
þjóðin heima nú gerir. ísl. þjóð-
in er bjartsýn og hefir ástæðu
til að vera það. Það af fólki
því, sem lifði gegnum síðustu
harðindi er nú aldrað — svo
aldrað og tiltölulega fátt, að
lítið ber á því, — sumir virð-
ast jafnvel hafa gleymt þeim,
og það er gott. Aftur hefir
fólk, upp að fertugs aldri ekk-
ert af þeim að segja, nema af
afspurn, — yngra fólk trúir
þeim ekki, skoðar jafnvel sögur
um þau, eins og marklitlar kerl-
ingasögur. Alin upp við sí-
batnandi lífskjör, með þau
menningar skilyrði fyrir hönd-
um sem landið hefir nú fram
að bjóða, sem og aukna og
bætta atvinnuvegi, verður breyt
ingin á hugsunarhætti og út-
sýn uppvaxandi kynslóða skilj-
anleg og eðlileg. Margt annað
kemur og til greina . En út í
það fer eg nú ekki — ætlaði
ekki einu sinni svona langt —
varð að gera mér grein fyrir
breytingunni.
Ungdómurinn á íslandi er
I hugsandi, vakandi, frjálslynt
gáfað og gagnrýnið fólk, hefir
vel mældan skerf af sjálfáliti
já, og sjálfstrausti, og óbifandi
trú á framtíð þjóðarinnar, dá-
lítið ófyrirleitið — kanske, eða
svo segir fólk þar — með þeirri
'< virðingu fyrir lífsreynslu, skoð-
! unum og þekkingu eldra fólks-
ins, sem það á skilið — senni-
lega — en alls ekki meira.
Já, íslendingar ( þ. e. heima)
eru vel gefnir. Á því getur
enginn vafi leikið. — það er
deginum ljósara.
í það heila, er eg ánægð —
nei — stolt af því, sem eg sá
af þjóðinni okkar á íslandi. Eg
Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd Bldfc.
8krif«tofu«ími: 23674
Slundar «érstakleg:a lungnasjúk
dóma.
Kr a8 finna á skrifstofu kl 10—1?
f. h. og 2—6 e. h.
Heimili: 46 Alloway Ave.
Tals(n<l i 33158
DR A. BLONDAL
S0J Medlc&l Arts Bldg
Talsímt: 22 296
Btund&r sérst&klega kvensjúkdóma
og b&rn&sjúkdóma. — At! hltta:
kl. 10—12 « h. og 8—6 e h.
Helmlll: 806 Vlctor St. Slmt 28 180
Dr. J. Stefansson
216 XhlDU'AL AKTS BLDG.
Hornl Kennedy og Graham
Stnvdar rlnKöncu ■iiK'na- ryrna
nef- oi kverka-KjAkddniR
Br atJ hitta frá kl. 11—12 f. h
og kl. 8—6 e b
Tnlnlmi: 21834
Helmfll: 688 McMlllan Ave 42691
MOORE’S TAXI LTD.
Cor. Donald and Graham.
{ AO Centn Tazl
• Frá einum statJ tll annars hvar
! sem er í bœnum: 6 manns fyrir
j sama og einn. Allir farþegar á-
byr^stir, allir hllar hitatJir.
Sfaal 23 SM (8 lfanr)
KUtur, töskur • ghúsgagna-
flutningur.
DR. L. A. SICURDSON
218-220 Medical Arts Bldff.
Phone 21 8S4 Office timar 2-4
Heimili: 104 Home St.
Phone 72 409
Dr. A. B. INGIMUNDSON
Tannlæknir
602 MEDIGAL ARTS BLDG.
Sími: 28 840 Heimilis: 46 054
trúi æskunni fyrir framtíð lands
og lýðs, með því aðhaldi fyrir
stjórn-festu — sem þroski,
gætni og lífsreynsla eldra fólks-
ins gefur henni.
Guð blessi ísland og íslend-
inga, landið og þjóðina okkar
allra, hvar sem við erum.
Út frá þessum hugleiðingum
Sofnaði eg, og dreymdi heim til
íslands ,eins og mig hefir oft
dreymt síðan.
Næsta dag kom eg heim til
Blaine, eins og þér er fullkunn-
ugt um, Rósa mín.
Þá er þessu langa bréfi lok-
ið, með öllum sínum gögnum
og gæðum, — öllum göllum
og útúrdúrum, getið þið fyrir-
gefið?
Með þakklæti, vinsemd og
virðing til allra, sem sendu mig
heim, einnig beztu óskum —
og kærri kveðju til K. N’s og
Rósu Casper.
M. J. B.
P. S. til A. M. Ásgrímsson,
að Hensel, N. D.
Því míiður get eg ekkert
sagt þér um Söngstjórann Sig.
Þórðarson, annað eða meira en
áður er gert. Líklega gæti
söngmaðurinn okkar ágæti Sig.
Skagfield sagt þér meira um
hann, ef þú næðir til hans. Já,
þeir syngja vel heima. Af því
verður ekki ofsagt.
Gaman þótti mér að heyra
um Sigurlaugu á Brímnesi. Hún
er ágætis kona, og ekki síður
skemtileg fullorðin en hún hef-
ir verið barn — þá hjá foreldr-
um þínum.
Ekki býst eg við að ferða-
sagan verði sérprentuð. Það
kostar meiri peninga en eg á
ráð yfir. — Enda líklegt að
nú hafi allir fengið nóg af
henni.
Með beztu þökk fyrir gott
bréf,
þín einlæg, M. J. B.
G. S. THORVALDSON
B.A., L.L.B.
Lögfr<r<Ungur
702 Confederation Life Bkig.
Talsími 24 587
W. J. LINDAL, K.C.
BJÖRN STEFÁNSSON
ISLENZKIR LOGFRÆÐINOAB
á oðru gólfi
325 Main Street
Tals. 24 963
Hafa einnig skrifstofur &fl
Lnudar og Giatli og eru þar
afl hitta, fyrsta miðvikudag i
hverjum mánuði.
Telephone: 21613
J. Christopherson.
Islenskur LögfrœSingur
845 SOMERSET BLK.
Winnipeg, :: Manitoba.
A. S. BARDAL
selur Itkki&tur og &nn&st un útf&r-
lr. Allur útbúnaður s& beeti
Rnnfremur eelur h&nn allakenar
ralnniiv&rS& og legstelna.
843 SHERBROOKE ST.
Phonet MI80T WINIVIPM
HEALTH réstored
Lakningar án lyfja
DR. 8. «. 8IMPSON, 8.B., D.O., D.O.
Chronic Disaases
Phono: «7 208
Suite 642-44 Somerset Rlk.
WINNIPEG —MAN.
MARGARET DALMAN
TBACHVBR BF FTAlf •
R54 lANNIIIG ST.
PHONE: 26 420
Dr. A. V. Johnson
fslenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Winnipag
Gegnt pósthúðinu.
Sbni: 23 742 Heimllis: 38 828
Jacob F. Bjarnason
—TRANSFER—
Bagfaft aard F«ratt«rc M«fi«ff
782 VlCTÖlt ST.
SIMI 24.598
Ann&st aliskon&r flutninga fram
og aftur um basian.
J. T. THORSON, K. C.
telenekur ll(frnlla|gr
Skrifetofa: 411 PARIS BLDQ.
Siral: 24 471
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
Talafml i 28 889
DR. J. G. SNIDAL
TANNLÆKNIK
•14 Semerset Block
Portftge Areaoe WINNIPBO
BRYNJ THORLAKSSON
SttngstjArl
StHllr Pianes og Orgoi
Slmi M 848. 594 Alverstoae Sk.

0)ll2l2ÍLíU VýUlýo,
EXTRA PALE ALE
WINNIPEG
TELEPHONE-4IIII - 42304

IF1
3G
3E
3E
30
3E
The Manitoba Cold Storage Co.
LIMITED
tS>tt©£inia<5 1903 . .g. .g. Wiimipeg', Man,
PLÁSSIÐ ER 2,000,000 TENINGSFET, EÐA 35,000 TONN
Elzta kæligeymslustofnun í bænum.

..ííi,
1 ; s- ■
Sérfræðingar í öllu,
er lýtur að ávöxtum
nýjum eða þurkuð-
um, smjöri, eggjum,
kjöti, o. s. frv.
Því nær allar vandgeymdar
fæðutegundir.
REKUM VIÐSKIFTI YÐUR TIL
ÞÆGINDA.
'4 Sérfræðingar í öll-
um nýjustu kæliað-
ferðum, sömuleiðis
í geymslu fiskjar.
Því nær allar vandgeymdar
fæðutegundir.
SANNGJARNT VERÐ OG LÁG
ÁBYRGHARGJÖLD

SKRIFIÐ OSS VIÐVÍKJANDI KÆLIÞÖRFUM YKKKAR.
THE MANITOBA COLD STORAGE CO.
JL
JL
WINNIPEG, MANITOBA
—■_iL_-,ir==
DC“