Heimskringla - 28.06.1939, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 28. JÚNí 1939
HEIMSKRINGLA
5. SfÐA
Um og eftir aldamótin börðust eftirtekt og skoðun draga fram
nokkrir kirkjulegir hugsjóna-' einkennin og sérkennin.
menn fyrir þvi, að létta af þjóð Við erum stödd í Calgary;
vorri lágmálsoki bókstafs og for- það er hér um bil 80 mílur fyrir
dæmingarótta. Þeir vildu vel austan Banff. — Calgary er
bæði þjóð sinni og kirkju henn- merkileg borg að ýmsu leyti;
ar. Þeir töldu að þessi gáfaða ekki þó mjög stór — þar búa
þjóð væri orðin svo vel vaxin um 85,000 manns; en hún er
andlega, að tignarskrúðinn, sem talin merkasta borgin milli Win-
heitir “lögmál frelsisins”, færi nipeg og Vancouver. Þar er
henni vel. j mikill iðnaður og verzlun og hún
En árið 1938 heimsækir Ólafur 1 er miðstöð allrar mentunar og
Ólafsson söfnuði vora, og segir: lærdóms í Alberta-fylki.
Þið eruð engir söfnuðir: Þjóð-j Rétt hjá járnbrautarstöðinni
kirkjan er í rústum: Og skýring- ^ð austanverðu eru stórbygging-
in á að vera sú, að þeir hafi ver- ar> sem c. P. R. félagið á; eru
líður vel, hefir góða atvinnu, á
ágætt hús á skemtilegum stað í
bænum og var hann fullur af
fjöri og lífi eins og hann á að
sér. — Eg minnist á Jónas
seinna.
Næst lögðum við af stað með
Mr. Daníelsson til Blaine. Var
SITTHVAÐ OR
LANGFERÐ
Eftir Soffanías Thorkelsson
Framh.
Leiðin til New York sóttist
okkur þar tekið eins og við vær- vel, því veður var hagstætt með
ið gerðir viðskila við hinn sálu-
hjálplega rétttrúnað. -
Þetta kann að vera laukrétt.
Þar með er alls ekki sagt, að
þar aðalskrifstofur þaðan sem
stjórnað er öllum námum og
náttúruauðæfum félagsins í allri
Vestur Canada. Félagið á 3,000,-
réttrúnaðurinn sé verjandi og 000 ekrur (þrjár miljónir) af
frambærileg lifsskoðun. Heldur landi á þessu svæði sem smátt og
hitt, að hin gáfaða og sögufræga smátt er verið að veita á vatni.
þjóð sé eftir alt ekki heiðri og Félagið selur þessi áveitulönd
forréttindum frelsisins vaxin. með þeim skilyrðum að 7% at’
Að agavald óttans sé henni eðli- söluverði sé greitt þegar kaup-
legastur grundvöllur siðgæðis og in eru gerð að því búnu hefir
sa’mlífs.
Engin þjóð jarðarinnar hefir
kaupandinn ábúðar- og nytjarétt
í eitt ár endurgjaldslaust og
svo alment sem íslendingar verið borgar síðan verð jarðarinnar á
leyst úr viðjum miðaldaguð- 35 árum í jöfnum borgunum.
fræðinnar. Fyrir því hefi eg Fjöldi myndarlegra og blómlegra
nóg rök á takteinum. Já, heiðn- heimila hefir skapast í sambandi
asta þjóð heimsins, segir Halles-j við slík kaup; sumir hafa þó
by. Nær væri að segja: Vandi aðra sögu að segja því þeir eru
fylgir vergsemd. Skyldi það geta ! margir sem tapað hafa löndum
komið fyrir, að íslendingar seldu j sínum eftir langa baráttu.
frumburðarrétt andlegs frelsis, Calgary bær stendur framar-
fyrir auðvirðilegan baunarétt; lega að því er snertir aimenn.
sérhlífninnar ? I ingseign opinberra nytja. Bær-
Það er að minsta kosti alger- inn £ sjálfur vatnsleiðslu, raf-
lega víst og óumflýjanlegt, að ef íeiðslu til iðnað^r og ljósa, as-
menn kjósa nú að liða í sundur ^ faitgerð og strætavagna. Land-
hina frjálslyndu þjóðkirkju vora stjórnin í Canada á kornhlöðu í
með allskonar leti, ótrúmensku Calgary sem rúmar 2,500,000
og smásálarskap, þá — fá þeir mæia af korni.
rétttrúnaðinn aftur, — fáaftur; Þegar farið er frá Calgary
þessa huundraðhöfðuðu skepnu, þyrja svo að Segja Klettafjöllin.
sem bókstafshugkvæmnin og Þau gjást fyrst um 60 mílur fyrir
trúarofstækið hafa altaf verið
austan bæinn. Á leiðinni frá
um gamlir vinir og gístum .við
á heimili þeirra hjóna dagana,
sem við dvöldum í Blaine. Þegar
við komum inn í húsið hjá Dan-
íelsson varð okkur hverft við,
þar var kona sem kom á móti
okkur er dyrnar voru opnaðar,
faðmaði okkur og kysti eins og
hún væri systir okkar sem hefði
heimt okkur úr helju. Þetta var
stúlka frá Winnipeg, félagssyst-
ir okkar frá gömlum dögum,
hún hét þá Rose Egilsson en er
nú gift kona í Victoría og heitir
Mrs. Semple. Hún hafði komið
alla leið frá Victoría til Blaine
til þess að sjá okkur.
Framh.
BRÉF TIL HKR.
að bæta nýjum andlitum á. Ætla Qaigary fii Banff> sem eru go
má, að slíkur arfur mundi hæfa mflur> er brautin upp á yið sem
niðjum foreldranna. g au - svarar noo fetum. Járnbrautin
veldlega gæti þetta orðið um líkt fylgir þar svo að gegja altaf
leyti og pólitíska hernaðmum jökulá sem kölluð er Bow River
tækist að gera ut af við þjoð-, (Bugú) Áin hverfur stöku
erniskendina og sjálfforræðið. | ginnum en birtist aitaf aftur;
Friðrik A. Friðriksson þþn er eing Qg tryggur hundur
Grein þessi var á sínum tíma | sem hleypur frá manni við og
send einu af tímaritum þjóðar- en yfirgetur mann aldrei til
innar, sem um andleg mál fjalla, lengdar.
til birtíngar. En með því að þar | Klettafjöllin eru svo merkileg
er enn ekki farið að bóla á henni og margbreytt, að um þau mætti
og höfundurinn því orðinn von- skrifa langt mál, en eg ætla að
lítill um að svo muni verða, hefir halda áfram vestur á Ströndina
hann sent Degi hana með þeirri í þetta skifti og fara heldur
fyrirspurn, hvort blaðið hafi nokkrum orðum um fjöllin á
hugrekki til að ljá henni rúm. leiðinni austur. Þó verð eg að
Birting greinarinnar er svar við minnast þess staðar, sem kall-
þeirri fyrirspurn.—Ritstj. Dags. aður er “The Great Divide”. Það
—Dagur, 1. júní. ; er 122 mílur fyrir vestan Cal-
gary; þar er hæsti depillinn, sem
j járnbrautin fer yfir; eru það
, 5,338 fet yfir sjávarmál; það er
| á landamærum Alberta og Bri-
i tish Columbia.
Þessi depill er auðkendur með
Framh. bogabrú yfir á, og undir brúnni
Oft er um það rætt að sam- skiftist vatnið. Sumt rennur í
göngufærin hafi svo fullkomnast austur alla leið norður í Hud-
á síðustu árum að allar fjar- sou’s flóa °£ austur 1 Atlants‘
lægðir séu svo að segja horfnar. | baf’ en hltt’ sem vestur leitar,
Þetta er satt. Nú er t. d. hægt fer 1 Columbia ána og með henm
að leggja af stað frá Winnipeg,alla leið vestur 1 Kyrrahaf'
Kl. 3 að morgni og koma í tæka Vinstra megin við bogann er
tíð til vinnu sinnar í Toronto steinsúla reist til minningar um
sama morgun. ( Sir James Hicks, en hann fann
En þrátt fyrir þetta eru þeir ha^ sem kallað er The Kicking
samt tiltölulega fáir, sem tæki-jBorse hlið, og þar fei járn-
brautin í gegn. Kicking Horse
Hr. ritstj. Hkr.:
Nú erum við hér í Dakota búin
að halda upp á fæðingardag Jóns
Sigurðssonar, í húðar-rigningu,
og silfurbrúðkaup séra Haraldar
Sigmars og frúar hans, í rign-
ingarveðri 18. júní. Þar áður
(14. júní) var minst 62 ára gift-
ingarafmælis Magmúsar Ás-
grímssonar, og Þorbjargar Frið-
riksdóttur í Hensel-bygð. Og nú
síðast í gærdag (25. júní) voru
saman komnir um 400 manns í
fögrum skógivöxnum hvammi á
lækjarbakka, á bújörð þeirra Mr.
og Mrs. Björns Olgeirssonar í
Mountain-bygð, til að heiðra þau
á 25 ára giftingarafmæli þeirra.
— Þá gafst okkur einn af þess-
um indælustu dögum, sem bygð-
armenn kannast við að heim-
sækja okkur á stundum, sér-
staklega í júní.
Um þetta mætti fjölyrða
meira, ef tími gæfist til, og ein
litlu norðan kuli sem frískaði
loftið og voru það góð umskifti
eftir hitann fyrir sunnan. Sein-
ustu nóttina var svartaþoka en
ratvís var skipstjóri, en inn á
höfnina þorði hann ekki að
leggja fyr en þokunni létti og
lágum við við festar í fimm
klukkutíma, framundir kvöld. —
Þótti mörgum það-leitt en ékki
reyndist til neins að deila við
þokuna frekar en skipstjórann i
dómara sætinu. Þetta var að-
eins smáglettur sem veðurguð-
inn gerði okkur í ferðalokin, til
að reyna þolinmæði okkar en eg
má segja að hún reyndist frem-
ur j-ýr. Þegar loks birti, lágu
um þrjátíu skip, stór og smá í
kringum okkur, í sömu erinda-
gerðum og við, að leita hafnar í
Hudson River. Urðum við að
fara 23 mílur upp að Panama
Pacific bryggjunni í einhverri
þeirri stórkostlegustu rigningu
sem eg hefi nokkurntíma komið
út í. Fanst mér það skemtileg
tilbreyting og hressandi, því ekki
og sérstaklega hæðin, svo maður
aðeins minnist á eina, sem er sú
hæsta: The Empire State Build-
ing, 102 hæðir, 1250 fet, með
skrifstofum fyrir 80 þús.
manns. Það er ekki undarlegt,
þó þröngt verði á götunum, sem
víða eru mjóar, þegar þetta flóð
af mannfólki steypir sér út á
þær, enda er það svo iðulega, að
maður getur ekki fundið blett á
gangstétt og enn síður á götu,
til að staðnæmast á. Sem gott
dæmi upp á þrengslin, þó þrír
Þér sem notið—
TIMBUR
KAUPIÐ AF
THE
Empire Sash & Door
CO., LTD.
Birgðlr: Henrj Ave. Eeat
Sími 95 551—95 562
ShrUstofa:
Henry og Argyle
VERÐ - GÆÐI - ÁNÆGJA
er nefnist
aðan silfurbikar,
séu vegirnir: undir jörð, ofan á Heethoven Cup.
jörð og uppi yfir jörð, er það, Sigurvegarinn var Margrét
að eg var 2y2 tíma á leiðinni frá Eiríksdóttir, dóttir Eiríks Hjart-
hótelinu út í sýningargarð, sem arsonar rafvirkja hér í bænum.
ekki er nema ellefu mílur, og j f fyrravor tók hún þátt í ann-
ekki hefði þurft að taka nema!ari samkepni, sem annað félag
20 mínútur, ef leiðin hefði verið efntli til. Heitir það Belham and
greið.
Sreatham Musiical Festival As-
Eitt er það sem hlýtur að: sociation. Þar tók hún einnig
vekja athygli þeirra sem fara
um bæinn, en það er hin óend-
anlega mergð af kirkjum furðu-
lega stórum og skrautlegum. —
Þar hljóta menn að hafa verið
kirkjuræknir og eru það kannske
enn. Þá eru fátækra hverfin,
undarlega stór og sorglega hrör-
leg, bækluð marghýsi með brotn-
um rúðum og fólkið á þeim
svæðum í fylsta samræmi við
húsakynnin, málað harðrétti og
mannlegri eymd, á næsta fer-
hyrning við auð og prakt. Eg
þurfti eg að láta kollinn blotna, veit elílíi hvort Bandaríkjamað
bráðina er fyrst að gefa til kynna
hvað framundan er. — Og er þá
að byrja á að geta þess, að
fyrsta söngsamkoman sem hald-
KLETTAFJÖLL OG
KYRRAHAF
Eftir Sig. Júl. Jóhannesson
færi hafa til þess að skoða og
þekkja yfirleitt landið, sem við Hliðið hlaut nafnið af þ\í að
búum í og þá merkisstaði, sem
þar hafa skapast. Það er með mönnum
héruðin og borgirnar eins og
mennina. Þegar maður sér stór-
hestur sló einn af landkönnunar
þegar þeir voru að
rannsaka fjöllin.
Eg kveð Klettafjöllin þangað
an hóp af fólki virðist þar hver j til eg fer austur aftur.
öðrum líkur fljótt á að líta, en Við komum árla morguns til
þegar maður kynnist einstakl- Vancouver; var þar að mæta
ingunum þá er hver þeirra sér- okkur herra Andrew Daníelsson,
stakt ríki út af fyrir sig með fyrvernadi þingmaður frá
sérstökum hæfileikum, sérstök- Blaine. Eg þekti hann lítið.eitt
um göllum og gæðum, sérstök- áður en þó nokkuð. Hann veitti
um einkennum og frábrigðum. okkur alla aðstoð að því er ráð-
Eins er það með borgirnar og stöfun snerti við ferðalagið. ók
héruðin. Þegar járnbrautar- hann síðan með okkur til New
lestin þýtur í gegn um bæina Westminster til fornvinar míns
hvern eftir annan eða yfir eitt Jónasar kennara Pálssonar. Þar
héraðið eftir annað, virðist það,, töfðum við alllengi og hlutum
alt vera furðu líkt. En náin hinar ágætustu viðtökur. Jónasi
þó vatnið fossaði út af skipinu á
alla vegu.
Þá kvöddum við Newport
News gamla með þökk fyrir
flutninginn og þjóna skipsins
fyrir ágæta frammistöðu. Þeir
höfðu reynst þjónustusamir and-
ar og gegnt kvabbi farþega með
óbilandi þolinmæði og prúð-
mannlegri lipurð, nætur sem
daga, og fanst mér sem þeir
ættu drjúga þóknun skilið. —
Þjónstaðan á þessum skipum er
erfið og vandasamt að gera öll-
um til hæfis.
Innsiglirígin er geysilega til-
komumikil. Það má nú með
fyrstu verulaun. Var það heið-
urspeningur úr silfri. Dómurinn
féll þannig, að Margrét fékk
94% í einkunn (hundrað hæst).
Vitnisburður dómnefndar var:
“Að hún hefði ágætan smekk
fyrir dramatískum hljómblæ,
hæfileikar afar miklir, ágæt
framkoma og listhneigð sérstak-
lega mikil”.
Snemma bar á óvenjulegum
hæfileikum Margrétar í þessa
átt. Ellefu ára hóf hún nám hjá
Páli ísólfssyni. Stundaði hún
nám við Tónlistarskólann frá því
urinn er ncrkkuð að gera, né hann var stofnaður árið 1930 og
hver nenti að taka á penna, en í isanni segja að þar er ekki í kot
vísað. New York borg á aðra
hönd, Brooklyn á hina og verður
manni starsýnt á skýjakljúfana
og eins óslitna röð af skipakví-
in verður hér í-ísl. Dakota bygð- um vöruskálum meðfram
inni á þessu ári, af bygðarmönn-
um sjálfum, verður í hinu rúm-
góða og ágæta samkomuhúsi að
Svold, N. D., á föstudagskvöldið
bökkum fljótsins. Það er lang-
samlega fjölfarnasti vatnsvegur
í víðri veröld, ^nda var þar alt
krökt af skipum, að koma og
30. júm\ — Næsta “concert” fara, af allri hugsanlegri stærð,
verður á Garðar 7. júlí, á Akra
þann 10, og Mountain þann 12.
Til allra þessara “concerts”
verður vandað eftir föngum. —
Þeir sem þekkja söngstjórann,
Mr. R. H. Ragnar, og stjórnara
hæfileika hans efast ekki um
slíkt, og ættu að sannfæra aðra
um að svo verði.
í Karlakór eru 38, í blönduðum
kór 60, og í þremur barnakórum
110 raddir. — Þó syngur aðeins
einn barnakór á hverjum stað,
nema á síðasta programminu,
þar sem öllum barnaröddum
verður blandað saman.
Að lokinni söngskránni á
Svold verða veitingar og danz,
og einnig á Mountain. — Um
hina staðina er óvíst ennþá.
Á milli kórsöngvanna gefst að
heyra “Double Male Quartette”,
“The Austfjörð-girls Trio”, og
tvo einsöngvara, Mr. Carl Eí’-
lendson frá Hensel-bygð og
Munda Snydal frá Garðar. —
Allar þessar samkomur byrja
stundvíslega kl. 8.30 að kveldinu.
Þá er einnig að muna eftir
samkomu hr. Thor Thors hér á
Mountain á sunnudaginn 9. júlí,
kl. 3 e. h.
Minnist þess nú að þið hafið
fengið “dögg af himni” og góða
von um frjósamar árstíðir, og
styðjið alt er til góðs stefnir.
í umboði söngnpfndar*
Bárunnar
Thorl. Thorfinnsson
alt frá Queen Mary til smábáta
sem báru aðeins tvo menn. —
Stærðiln og fjöldinn og fjöl-
breytnin í skipastólnum var
meira en eg hafði áður séð. Og
svo reyndist mér New York borg
öll. Hefi eg þó víst ekki kynst því
stærsta né því smæsta nema á
yfirborðinu.
Eg hafði fimm daga dvöl í
hvort hann getur nokkuð gert,
til að létta af þessu mannlega
böli. En mér finst hann ekki
mega við því, að tala digurmann-
lega yfir mannvirkjum borgar-
innar, meðan ekki er bót ráðin á
þessu. Því meira er þó manns-
sálin verð. en múrsteinninn.
Sýningarsvæðið er 1200 ekrur
að stærð, bygt upp úr feni og að
mestu þakið byggingum og
brautum. Komst eg ekki yfir í
þá þrjá daga sem eg stóð þar við,
að skoða nema nokkurn hluta
þess, enda voru margar af bygg-
ingunum enn tómar og aðrar
sem ekki var búið að færa nema !
lítið af munum í. Það er aðeins
ein af þeim sem eg sá, sem eg
vildi minnast á, og tekur öllu
fram, sem eg hefi séð á sýningu,
að fegurð og fjölbreytni. Það
má segja með sanni, að Hollend-
lauk þar prófi 1934. Eftir það
hélt hún náminu áfram tvö ár
hjá dr. Mixa með þeim áhuga,
þreki og þrautseigju, sem eru
hennar sérkenni.
1936 sigldi hún til London.
Spilaði hún áður opinberlega og
vakti mikla athygli og hlaut á-
gæta blaðadóma.
Þegar hún kom til London,
komst hún til kennara að nafni
Miss Moss. Hún hjálpaði henni
til þess að komast að námi hjá
hinum fræga kennara Englend-
inga, Mr. York Bowen. Innrit-
aðist hún í Royal Academy árið
1937 og naut þar kenslu sama
kennara áfram.
í júlí 1938 tók hún próf og
var ein af sjö, sem fengu dóm-
inn “distinguished players,” eða
hinir framúrskarandi. Nemend-
v n , , . * , - ur i hennar deild voru a annað
mgar hafa ekki sparað kronuna , , * , .... . ,,
« •* u , . hundrað, en i ollum skolanum
eða gyllinið þegar þeir voru að
koma sér fyrir á New York sýn-
ingunni. Það er rétt ótrúlegt,
að svo lítil þjóð og fámenn megi
við því að leggja í þann geysi prof og hlaut ágætiseinkunn.
um ellefu hundruð.
Um miðjan apríl s. 1. gekk hún
undir hið mikla S. R. A. M.
kostnað sem þeir hafa gert þar;
og eins þó þeir eigi auðugar ný-
lendur. Þeim hefir líklega fund-
ist þeir eiga þar enn heima, því
að það voru þeir sem reistu New
York borg og völdu það forkunn-
ar hagkvæma bæjarstæði.
Canada sýningin, sýningin
Fólgið hatur er hættulegra en
ber fjandskapur.
* * *
Illgirnin drekkur upp að mestu
sitt eigið eitur.
eg verð að segja eins og er að
mér fanst sýningin í San Fran-
cisco, og alt fyrirkomulag hjá
þeim vera betra og listrænna.
Framh.
bænum, tvo til að skoða hann og | oiíi<ar, var hin allra tilkomu-
þrjá fyrir sýninguna, gisti á !mesta e8r var dáiíLið iapp meö |
Hotel Taft og naut bezta aðbún-
aðar fyrir lágt verð. Þar eru
gesta herbergin ekki nema 2,400,
en þó margt sé um manninn sem
nærri má geta, eru allir af-
greiddir með einstakri lipurð og
óþreytandi að leiðbeina mönn-
um. Gætu Canada-menn lært
töluvert af Bandaríkjamönnum
á þeim sviðum. Bæði er það að
gistingar eru miklu dýrari hér í
landi og viðmótið drumbslegt,
oft og tíðum. Vildi eg ráðleggja
löndum, sem leggja leið sína til
New York að leita sér gistingar
á áðurnefndu hóteli.
Eg keypti mér far með keyr-
sluvagni í tvo daga um borgina
og sá óendanlega margt og fag-
urt og misjafnt. En ekki get eg
lagt út í að lýsa því. Eg fór upp
á skýjakljúfana og sá þaðan —
ekki öll ríki veraldar en þó —
meiri hlutann af New York borg.
Kemur það víst hvergi betur í
ljós en í þessum bæ, hve Banda-
ríkjamenn eru stórhuga og stór-
virkir. Seinni ára mannvirki
þeirra eru svo tröllaukin, að þau
gera mann aftur og aftur hissa.
Það er sérstaklega fernt, sem
mig rekur minni til frá veru
minni þar: stærð bygginganna
Þetta próf krefst afar mikils
undirbúnings og er mjög eftir-
sótt.
Margrét stundar enn nám við
þennan sama skóla og leggur nú
einkum stund á kenslufræði
hljómlistarinnar.—Mbl. 20. maí
* * *
Þingmannskjör
Kosning þingmanns fyrir
mér, hvað við höfðúm lagt vel i Austur-Skaftafellssýslu í stað
til hennar, hvað alt var hagan-1 Þorbergs heit. Þorleifssonar fer
legt og fallegt. Hún sómir sér fram 25. júní n. k. Framboðs-
hið bezta. Annars var sýningin | frestur er tij 4. júlí.—ísl.
öll undursamlega stórfengileg og I * * *
hreint er það ótrúlegt, en það Hátf ðf
sögðu mér allir, að hver einasta _T _
bygging yrði rifin til grunna að *æsta lo«fr*ðisprf’sorn teh-
sýningunni lokinni, en sennilega fhefirvei-iðvið Háskola íslands
stendur hún yfir í tvö ár. En tok Ólafor Johannesson fra Stor-
holti 1 Fljótum nú í vor. Fékk
ÍSLANDS-FRÉTTIR
hann 155 stig. Hæsta próf, sem
áður hafði verið tekið í lögfræði
hér, var 146| stig. Það próf tók
Bjarni Benediktsson prófessor.
— ólafur tók stúdentspróf frá
Mentaskólanum á Akureyri vor-
ið 1935,—ísl.
Margrét Eiríksdóttir fær 1.
verðlaun í hljómlistar-
samkepni í London
15. marz s. 1. var í Lundúna-
borg háð allsherjar samkepni í
píanóleik á vegum félags er
nefnist London Musical Festival.
Þetta var mesta samkepni árs-
ins og er háð af þessu félagi ár-
lega með mikilli þátttöku. Er
þetta stærsta félag þeirrar teg-
undar í London.
Það mun þykja fréttnæmt, að
það var íslendingur, sem tók
þarna fyrstu verðlaunin, vand-
Nú er sá tími kominn, að
vegavinna stendur sem hæst. —
Oft er glatt á hjalla meðal vega-
vinnumanna að afloknu dags-
verkinu, ekki hvað sízt á fjöll-
um uppi. Til þess bendir líka
þessi landfleyga vísa, sem ort
er undir slíkum kringumstæðum
og að öðru leyti skýrir sig sjálf:
Oft á hausti svannar sungu
sætt í moll og dúr
í Vaðlaheiðar-vegamanna-
verkfærageymsluskúr.
—Tíminn.