Heimskringla - 29.11.1939, Blaðsíða 1

LIV. ÁRGANGUR
WINNIPEG, MIÐVIKUDAGINN, 29. NÓV. 1939
NÚMER 9.
HELZTU FRETTIR
SJÖTUGUR
Til Dr. M. B. Halldórson
(70 ára)
tírslit bæjarkosning-
anna í Winnipeg
Vrslit bæjarkosninganna í
Winnipeg eru all-eftirtektarverð
fyrir íslendinga, en aðra varla.
Styrkleikur flokkana er hinn
sami og hann var fyrir kosning-
arnar. Verkamannaflokkurinn
er Jafnsterkur 'Og hann var áður.
Einu breytingarnar eru þær, að
Victor Anderson kemur í stað
Stobarts í miðbænum, sem einn-
var verkamannasinni, og John
Petley, er kosinn var í norður
bænum í stað Bilgcki, kommún-
lsta, er bauð sig fram 1 skólaráði,
en h'varf frá að sækja um
endurkosningu í bæjarráðið.
I annari deild náðu báðir ís-
iendingarnir kosningu. Þeir
oáðu í tvö sæti af þremur alls,
sem má heita vel að verið. Paul Dr. Magnús B. Halldórson átti
Hardal, fyrverandi bæjarráðs- 70 ára afmælisdag 28. nóv. Var
^aður h'laut flest atkvæði allra, efnt til samsætis út af því í
er sóttu í þessum kosningum. Marlborough Hotel í Winnipeg á
rala atkvæða hans við fyrstu afmæiisdag læknisins. Er frétt
alningu varð 5,292. Til þess að af ,þvj DirU á þessari síðu og tvær
ná kosningu þurfti hann 3461 rægurnar er þar voru fluttar á
atkvæði. Hann hafði því 1831 gðrum stað í blaðinu. Samsæt-
atkvæði umfram það er með jg var mjög fjölment og skemti-
þurfti og sem skiftust meðal
annara. V. B. Anderson hlaut
Dr. Magnús B. Halldórson
legt.
Árafjöldi engum tjón
orkað manni getur
ef hans hjarta og sálar-sjón
sér hið bjarta letur:
Letrið það sem ljósið skóp
lífsins gátu að skýra,
Fámennan þó fylli hóp
frægð hans ei má rýra.
Ekki er manndáð mest í því
meirihlutann styðja,
eða láta þræla og þý
þjóða-veginn ryðja.
Þú hefir sjálfur unnið að
okkar vega-bótum,
greitt þar veginn heim í h’lað
hrumum, lánum fótum.
Þú hefir tekið heilli hönd
hvar sem þurfti að vinná,
numið ótal óska-lönd
æsku-drauma þinna.
PÁLL SIGFÚSSON
DALMAN
(Æfiminning)
Þegar út er ýtt frá strönd
óska eg þér að finna
öll hin björtu unaðs-lönd
óska-drauma þinna.
P. S. Pálsson
son, B.A., skýrði frá hvíjíkt
traust og athvarf hann hafði
reynst söfnuði Sambandskirkj-
Vlð fyrstu talningu 1434 atkvæði En neðansjávarbátur þýzkur
°? var sá fimti í röðinni. En náðj j þag og forust fjórir af unnar á umliðnum árum.
hlutur hans óx jafnara en allra f»j0gverjunum, sem á því voru.
. lnila við síðari atkvæðataln- Annað skip tóku Bretar af Þjóð-
lngu, svo að hann varð sá 3 og verjum og komust með það í
hlaut því kosningu. Þessi sig- h0fn-
Urför íslendinganna, er því, jjjn sfærsfu af þessum skip-
n°kkuð sem landar þeirra rnega um gem s8kt var> voru Rawal.
Ve?a stoltir af.
Hér fara á eftir nöfn þeirra
er kosningu hlutu:
f suður-bænum
Baejarráðsmenn:
son, Mrs. R. F. McWilliams.
Skólaráðsmenn:
Dr- F. E. Warriner, W. S. Mc
Ewen, Mrs. R. F. Rorke.
Þessu næst talaði Hannes Pét-
ursson snjalt og rösklega og af-
henti beiðursgestinum afmælis-
gjöf sem var vísundur (skjaldar-
merki Manitoba) úr bronze, á
hellu úr marmara, einhverjum
þeim bezta sem finst í víðri ver-
öld, þó úr Manitoba sé; pennar
fylgdu ágæta góðir, dvergasmið
mikillar náttúru.
Hér kom til skáldið P. S. Páls-
pindi brezkt flutningaskip. Fyrst
var ekki greint frá, hvar það
var og af hvaða völdum það
sökk, Síðar er sagt, að það hafi
verið við strendur fslands og að
c- E Simonite F G. Thomp- herskipið þýzka Deutschland son °Z fIuttl afmælisvisur heið-
' h'afi sökt því. Á brezka skipinu urgestmum til hróss.
voru 300 manns og fórust um Ennfremur las Dr. Ágúst
260 af þeim. Stærð þess var|BlöndaI heillaóskaskeyti frá
16,697 smálestir. Hitt skipið var 'fjarsföddiim ættingjum. Pétur
pólskt, Pilsudski, í þjónustu Ma^nús sön£ einsön& °* Miss L-
HEILLAóSK
Páll heitinn Sigfússon Dal-
man, lézt í Winnipeg 21. maí s. i.
j eftir langa og þunga legu, 65 ára
!að aldri. Hann var einkabarn
jþeirra hjóna Sigfúsar Jónasson-
jar úr Fljótsdalshéraði og Mar-
Igrétar Björnsdóttur, (fædd að
^Hofi á Völlum í N.-Múlasýslu),
;sem nú eru bæði dáin fyrir
Imörgum árum. Sigfús dó alda-
mótaárið, en Margrét árið 1924.
j Páll var fæddur 1. janúar 1874
------ á Aðalbóli í Hrafnkelsdal í
Winnipeg, 28. nóv. 1939 Norður-Múlasýslu. Árið 1887
Capt. J. B. Skaptason, jfluttist hann vestur til þessa
Winnipeg, Man. |lands með foreldrum sínum og
Góði vinur: settist að hér í Winnipeg og bjó
f tilefni af samsæti því sem hér með foreldrum sínum í nokk-
þið hafið efnt til í kvöld, í virð-jur ar- Hann tók síðan Leimilis-
ingar og vinsemdar skyni, við réttarland í Piney bygðinni (þá
sameiginlegan vin og samferða-j
mann, Dr. M. B. Halldórson á sannfæringu á sömu leið^og Páll
sjötugasta afmælisdegi hans, ólafsson:
langar mig til, í fjarvist minni,
að biðja þig að flytja honum!
innilegar kveðjur og hamingju-
óskir okkar hjóna. Hann hefirj
verið vinur á braut, frá þvíj
fyrsta að fundum bar saman, I
sem nú er orðið oflangt að telja, ■
því árin hafa liðið hjá
Þó að brim við bláan sand
Brjóti um öldustokka;
Þegar eg kem á lífsins land
Þá Ijær mér einhver sokka. -
í Mið-bænum
Bsejarráðsmenn:
paul Bardal, T. Flye, V. B.
Anderson.
^kólaráðsmenn:
A. Beck, Mrs. J. Maclennan,
Mrs. R w. Queen-Hughes.
Breta, 14,294 smálestir að stærð.
Sjö af áhöfn þess fórust. önn-
1 ur þessara nýsöktu skipa, voru
J lítil og manntjón var ekki mikið
á þeim. Pilsudski fórst norð-
vestur af Skotlandi, segir frétt-
in.
f Norðurbænum
Bæjarráðsmenn:
Jacob Penner, Jack Blumberg,
John Petley.
kólaráðsmenn:
Á. Bilecki, C. E. Knox, M.
Averbeck.
Hvaða flokki hinir
ylgja er að finna í
kringlu 22. nóv.
kosnu
Heims-
F'leiri skipum sökt
Hjóðverjar halda áfram' að
s°kkva skipum með sprengidufl-
Unum, sem þejr h'afa kastað
ausum í sjóinn. Dufl þessi hafa
^nn haldið að væri ný tegund
a sJósprengjum, segulmögnuð,
Sem drægjust að járnskipunum.
nn>á hefir það ekki reynst svo.
VEIZLUFRÉTT
Davidson, sem einnig ávarpaði
heiðursgestinn nokkrum velvöld-
um orðum. Dr. Halldórson er
heiðurs forseti Sambandssafn-
aðar, syngur auk þess í söng-
flokknum gildum rómi og sækir
æfingar manna bezt.
Að öllu þessu afstöðnu þakk-
aði hann góðvild og gjafir. Sú
ræða var full af fjöri og kæti.
Meðal annars skoraði hann á
alla viðstadda að koma sapjan
í mjög fjölmennri afmælis-
veizlu sem Dr. M. B. Halldórsyni “f“ p Qg halda upp á afmælig sitt
var haldin á Marlborough Hotel þegar hann yrði áttræður. Undir

0rg þessara dufla hafa rekið á
°g verið rannsöknnð. Ep
land
hltt er talið víst, að þau springi
? skip koma nálægt þeim, þó
au snerti ekki duflin. Verður
a þeirri sprengingu þó djúpt í
SJ° sé svo mikið sjórót, að skip
geta ekki varist því.
Síðast liðna tvo eða þrjá daga
?r fa?t að 5 brezkum skipum
afi verið sökt, einu hollensku,
6'?u. svensku ,og einu þýzku
S, !pi- Stóð svo á með þýzka
s Jpið, að þag hafði verið tekið
Hretum. og brezk skipshöfn
ar með það á leið til Bretlands.
að kveldi þess 28. þ. m., var
hans mörgu og miklu kostum og
hæfileikum lýst og honum færð-
ar þakkir og heillaóskir, að borð-
haldi loknu, af fjölda ræðu-
manna. Sá sem stjórnaði sam-
sætinu, Capt. J. B. Skaptason,
reið á vaðið og las auk þess upp
bréf frá Dr. Rögnvaldi Péturs-
syni, sem gat ekki verið við-
staddur. Dr. Brandson sagði frá
viðkynningu sinni við afmælis-
barnið frá því þeir hittust í skóla
þegar þeir voru báðir ungir og
veröldin líka, og spáði honum
góðri elli eins og hverjum sem
ver kröftum sínum um langa
æfi til að hjálpa öðrum, öruggur
og ósérplæginn. Séra Guðm.
Árnason lýsti heiðursgestinum
kunnuglega og föður hans, sem
hann hefði fengið frá “þorið,
karlmenskuna og staðfestuna.”
G. S. Thorvaldson lögfræðingur
talaði af hendi föður síns og séra
Philip M. Pétursson bar heið-
ursgestinum fagran vitnisburð,
a með þýzka, bað honum heilla og börnum
hans. Ritstjóri Stefán Einars-
son sagði frá afrekum hans á
ýmsum sviðum og Bergþór John
það tóku veizlugestir og margt
annað, með dynjandi lófaklappi.
K. S.
Kvenfélag Sambandssafnaðar-
ins í Riverton hefir Bazaar laug-
ardaginn 2. des. kl. 2.30 e. h. í
Parish Hall. Verða þar margir
eigulegir og þarfir munir til
sölu með lágu verði.
Þegar eg hugsa til baka til Dr.
meg Halldórsons, koma mér iíka í
megnum hraða eins og dropamir hu& hinir tveir læknarnir ís-
sem keppast við að komast nið- lenzku, Dr. ólafur Björnsson og
ur í árósinn og þaðan út í hafið. Dr- B- J- Brandson, skólabræður
Að rifja upp þá liðnu tíð er ó-
hugsandi, einkum við þetta tæki-
færi.
h'ans. Þeir voru og eru allir af
gamla skólanum. Þeirra fyrsta
hugsun hefir jafnan verið sú að
0 , , iM- i -u** græða og bæta mem samferða-
Sem kunnugt er, likir skaldið ., . TT , , „ ,.
sveitarmnar. Hvort kallaðir
hafa verið á nóttu eða degi, hafa
iþeir vitjað þess sem þjáður var
Stephan G. Steph'ansson sam-
leið hverrar kynslóðar við sigl-
ingu. Vér erum öll á “sama ,, . , , , . ,
aldarfari’. Notar hann þar hina .‘™T“
tvöföldu merking* sem felst í liðsemdar
orðmu far. Við erum oll a sigl-
var fátækur eða ríkur sem bað
Hvað mikið þeir
, . , . „ ,hafa gefið af vinnu sinni getur
mgu og skipar hver sinn sess. . . , .
,,, , ,. t. , » . *x'enginn talið saman og þeir ekk:
Mer hefir stundum fundist við .f . , -
. , .... ,* - 4. isjalfir. Hve lansamir ver is-
sumir hofum att sæti 1 austur- J
, . ,,, o11„ lendmgar hofum verið, með að
rummu og matt hafa okkur alia | .
i i • { h* TT. leiga slika menn faum ver heldur
við svo ekki fylti. En hvað uin ,f ^
. • „„[aldrei fullþakkað. Þeirra staða
gildir, flytur kuggurmn enn, og y ,
7 ,, . j. - - 4-* „ oA 1 hfmu hefir venð su að ghma
ber ekki fyrr en a smum tima ao „ ,
J ' við dauðann. Jafnvel hversu
landi. En þegar að þvi kemur- j forlagatrúaðir, sem vér erum,
hefir Dr. Halldórson það fram ,fáum ver ekkí neitað því áð þeir
yfir marga skipverja sína, að hafa sigrað oftar en vér vltum
hann getur mælt glaðnr og af eða skynjum
Allan Jones
Þú ert farinn! Svo framgjarn og glaður.-
Þitt fall var sem reiðarslag ungi maður.
Húsið þitt nýja—þín hamingju borg—
er helkalt af sorg.
Þar ekkjan harmþrungin inni grætur.
Þig einan þráir um daga og nætur.
En börnin þín segja með sakleysis hreim:
“Seint kemur pabbi heim.”
En þú kemur aldrei, aldrei aftur,
Þig enginn vekur til lífsins kraftur.
Þó tíminn að lokum lækni öll sár
löng verða komandi ár.
J. S. frá Kaldbak
—20. nóv. 1939.
Fyrir þetta starf þitt í rúm 40
ár, þökkum við þér Dr. Hall-
dórson. Þú hefir verið lánsmað-
ur, þú valdir þér þá stöðuna sem
mannúðlegust er. Þín verk hafa
leitt til góðs og þú hefir verið
meðbræðrum þínum sá vinur,
sem í raun reynist. öllum góð-
um málefnum hefir þú viljað
veita styrk. Þín verk hafa öll
verið af einum toga spunnin,
bróðurþeli, og metnaði fyrir
landi voru og lýð.
Sittu heill enn um langa tíð,
á sjötugssessu þinni, á okkar
forna aldarfari. Vér skulum enn
allir sigla ódeigir, sæinn, unz
heim er náð, undir miðaftan eða
miðjan morgun.
Rögnv. Pétursson
kölluð Pine Valley), árið 1902
og bjó þar í nokkur ár eða til
1909 er hann kom aftur til Win-
nipeg og dvaldi hér úr því.
Árið 1906 kvæntist hann Eng-
ilráðu, dóttur þeirra heiðurs-
hjóna Jóns Markússonar og Mar-
grétar heitinnar Jóhannesdóttur.
Þau Páll og Engilráð eignuðust
3 börn, einn son 0g tvær dætur.
! PáH yngri er giftur hérlendri
konu, Mabel Sparks. Hann hefir
jágæta tónlista hæfileika og hefir
jlengi spilað í hljómsveitum hér
jí bæ og vestur í Klettafjöllunum
jí Jasper Park Hotel. Og und-
J anfarin ár hefir hann dvalið á
Englandi og er nýkominn (fyrir
nokkrum mánuðum) heimanað
frá fslandi þar sem hann stjórn-
aði hljómsveit í Reykjavík. Hann
dvelur nú vestur við haf og iðk-
ar þar list sína með sömu snild
sem einkent hefir starf hans á
Þessu sviði hingað til. Dæturn-
ar (systur Páls yngra) eru Mar-
grét og Alma sem eru báðar ó-
giftar og búa í heimahúsum.
Þær einnig hafa sýnt ráðvendni
í hvívetna, og á þessum síðustu
erfiðu árum föður þeirra hafa
verið móður sinni mikil aðstoð
og hjálp. Báðar eru samvizku-
samar og einlægar, enda hafa
þær ekki langt að sækja það —
og eiga báðar yfir töluverðum
tónlistahæfileikum að ráða, —
og hefir elzta dóttirin, Margrét,
í mörg ár veitt kenslu í pianó
spili.
Páll heitinn var alla sína daga
hinn samvizkusamasti maður í
öllu sem hann tók sér að höndum
að gera, hann var dugnaðarmað-
ur mikill og ráðvandur. Lengst
framan af vann hann við hvaða
verk, sem að höndum bar, en
síðustu 16 árin vann hann í
málmbræðsluverksmiðju og upp
að þeim tíma að hann veiktist,
fyrir rúmum þremur árum. —
Þessi vinna var þung og erfið,
og reyndi mikið á hann. Og þó
að hann væri líkamlega sterkur
maður, var vinnan afar óheilsu-
samleg, og olli því að hann veikt-
ist fyrir nokkrum árum, og aft-
ur seinna fyrir þremur árum^og
náði hann sér ekki úr því.
Hann tók sér aldrei frí frá
þessari þungu vinnu, og jafnvel
ekki þegar hann var orðinn svo
lasinn að hann hefði heldur átt
að vera undir læknis hendi en að
standa í hita 0g h'ávaða verlc-
smiðjunnar. Og hann hætti ekki
fyr en hann fékk aðsvif og menn
urðu að bera hann heim. En þá
var hann orðinn svo máttvana og
veikur að hann náði sér ekki aft-
ur, en fór smá hnignandi úr því,
og lá sama sem rúmfastur i
næstu þrjú ár.
En ekki var sú vinna aðal á-
hugamál hans. Þó að hann legði
mikið á sig hvað hana snerti,
þá var hugur hans í öllum öðrum
heimi, heimi sem ekkert sýnist
eiga skylt við þessa þungu lík-
amsvinnu. í hávaðasamri verk-
smiðju sem reynir á bæði líkama
og sá! og sýnist oftar að hafa-
eyðandi áhrif en uppbyggjandi.
En þó að hún eyddi líkama
hans, var andinn fjærri öllum
hennar áhrifum, og tengdur að-
eins því sem hann stundaði í
hjáverkum sínum, — nefnilega,
hljómlist og alt, sem að h'enni
heyrði til. Þannig bjó hann eins
og í tveimur heimur, og hefir
heimur fegurðarinnar, og helzt
tónlistarinnar verið heimur
veruleikans fyrir honum. En
þó að svo væri, vanrækti hann
aldrei vinnu sína, og iðkaði hana
með samvizkusemi og ráðvendni.
Hann var listhneigður með
afbrigðum, og elskaði umfram
Frh. á 5. bls.