Heimskringla - 30.11.1949, Qupperneq 5

WINNIPEG, 30. NÓV. 1949
HEIMSERIHGLA
5. SÍÐA
börn höfuðsmanns ættarinnar.
Það var fa'llegur hópur með
hraustlegan líkama og sál. Það
var nær 30 manns, og það sem
sérstaklega vakti athygli mína
var það að í þessum fagnaði var
ekki um hönd haft reykingar né
áfengisdrykkja, sem nú á tímum
víðast hvar þykir höfuðatriði.
Var mér sagt að allur ættlegg-
urinn væri samtaka og samstilt-!
ur með sérstaka reglusemi, og er
það lofsvert, hefur þar að verki
verið sérstök þjálfun með lagi
°g lempni af hendi þeirra eldri.!
Dóttir Hr. Vopna, Mrs. Sig-
urðson frá Swan River mælti
nokkur orð til heiðurs gestanna
°g fyrir hönd ættleggsins af-
henti brúðhjónunum fagra og
vandaða silfur muni, f'leiri báru
fram tiil þeirra heiilla óskir.
Þökkuðu hjónin fyrir sig á við-
eigandi hátt. Þarna var alveg fyr-
•rtaks fuglakjötsmáltíð snemma
um kvöldið, og aftur veitingar
seinna. Eg vissi ekkert af þessu
^gmsæti fyr en eg kom þarna í
opna skjöldu, taldi eg alveg
sjálfsagt, að eg væri eitthvað í
sett við Þorstein matgogg, og svo
sæll að lenda í þessari veizlu, og
notaði mér það ekki síður en
Þorsteinn, en gestrisni og góð-
vilji fólksins til mín var alveg
sérstakur. Þarna var glaumur
°g gleði fram um miðnætti og
æskan í algleymingi og var
kvöldið mjög ánægjulegt. En nú
var gengið til náða og svaf eg
svefni hinna réttlátu og dreymdi
vel.
Þarna í Samsætinu kyntist eg
Halldóri Vopna, bróðir Valdi-
mars, hann býr þar á næstu grös-
um, Mér leyst vel á hann. Hann
er snjall og góður foóndi, vel
máli farin og stendur framar-
lega í félagsskap bænda þarna
t dalnum. Hann er giftur hér-
lendri konu, sem eg er viss um að
er skörungur sem húsfreyja og
búkona, og vel gáfuð. Hún er
(eftir því sem mér var sagt),
broðurdóttir Hon. Hugh Arm-
strong er var í ráðaneyti Sir
Rodmond Roblin er hann var við
völd 'hér í Manitöba og einn af
þeim fáu er þaðan komst með
breinan skjöld. Hún bauð mér
fyrir miðdegisverð á mánudag-
mn, og áttum við Vopni gamli
alveg sérstökum viðtökum að
f^gna á þeirra hjóna prúða og
f^gra heimili, og þar sem eg hef
talið mig í ætt við Þorstein mat-
g°gg þá lét eg það ekki bregðast
að taka vel til matar míns. Hefi
eg fagrar endurminningar frá
þessu heimili, því þar sýndist
alt haldast vel í hendur, dugn-
a$ur, ráðdeild, heilbrigð skyn-
semi og vitsmunir, og þá ekki
sist reglusemi.
Á sunnudaginn keyrði Vopni
mig til gamals kunningja míns
Gunnars G. Paulson sem býr all-l
l®ngt norður í dalnum. Hann eri
sonur Gottskalks Pálssonar er
var nágranni okkar í hóla-byggð-
*nni nálægt Glenboro í 5 ár. —
^luttist það fólk tiil Swan River
1899.
Gunnar er ekkjumaður nú^
l^ominn yfir sjötugt. Býr hann
bjá stúpdóttir sinni (Mrs. Han-I
s°n) 0g unnir vej hag sínum. Við
attum góðum viðtökum að fagna
þarna hjá þeim, og höfðum þar^
ag*tan foeina. Gunnar hefir
aldrei verið mikill foúsýslumað-
Ur» en hann er grendur og ákáld-
mæltur ve'l og söngmaður allgóð-
Ur» 'en hann hefir ílitla rækt ilagt
V1ð þessa gáfu sína. Hann söng
þarna fyrir okkur allangan skop-
sálm sem merkilegur hefði þótt,
ef viðurkenningu hefði verið bú-
ln að fá, og fór með nokkuð meira
af skáldskap sinum. Einnig þuldi
bann mikið fyrir okkur af ljóð-
Um K. N.s og fl. sem hann er
hugfanginn af. Gunnar er systur
sonur Valdimars Ásmundarsson-
ar> er var 'lengi ritstjóri Fjall-
konunar.
í*á heimsótti eg systur hans
sem þar býr á næstu grösum
(Mrs Sedore). Hún var á
bernskuskeiði er hún; með for-
eldrum sínum fiutti úr hóla-j
bygðinni 1899. Hafði eg ekki séð
hana síðan 1908. Hún er myndar-
kona og svipar mjög til föður
síns. Þau hjónin hafa mjög snot-
urt heimili og eiga 8 dætur sem
allar eru giftar og komnar burtu
nema sú yngsta. Var hún heima
og þótti mér hún falleg. Mér var
tekið þarna með mestu blíðu. Þá
kynntist eg Mr. og Mrs. Óskar
Brandson sem þar býr skamt frá
og kom á heimili þeirra, er þar
sem svo víða í dalnum, fallegt og
með myndarbrag. Tóku þau á sig
stórt ómak og keyrðu mig langa
leið með mikilli alúð. Þóra
Brandson er mesta myndar kona.
dóttir þeirra Jóns J. Hrappstead
og seinni konu hans Abigaelar
ólafsdóttur Jónssonar frá Kúða
í Þistilfirði. Voru þau frumherj-1
ar í Swan River dalnum, eru að
minsta kosti 3 bræður hennar
bændur þarna í dalnum, og var
mér sagt að hagur fslendinga;
þar um slóðir væri mjög góður. |
Óskar er sonur Önmundar
Brandsonar, er búið hefir í daln-
um í s. il. 30 ár. Kynntist eg hon-
um í Swan River bænum á laug-;
ardagskvöldið, og átti alllangt
tal við h#nn. Hann er ættaðurj
undan jökli, á Snæfellsnesi. —
Hann kom ti,l Swan River 1920
og býr góðu búi þarna í dalnum.
Fyrrum höfðu íslendingarj
félagsstarf í dalnum, söfnuð,
lestrar félag, samkomuhúss fé-j
lag, nú er það alt horfið (eitt-
hvað einir samt eftir af lestrar
félaginu, en það er á förum).
Þeir sem en eru á þessum slóð-
um, og þeir eru margir, eru að
hverfa inn í hið hérlenda mann-
félag, lang flest af hinu unga
fólki sem giftist, giftist hérlend-
um, og þá er þjóðernið farið. Á
móti því verður ekki spornað, og
er það slæmt, þarna er margt
myndar fólk, sem barist hefir
góðri bárattu og sigrað, þessi
fagri, frjósami og friðsæli dal-^
ur er minnisvarði frumherjanna. j
Hérlendir menn sem eg talaði,
við, höfðu alt hið besta að segja
um landana, og íslendingárnir
báru hinum hérlendu foræðrum
cg systrum hið bezta söguna.
í Swan River foænum varð eg
var við tvo íslenzka verzlunar-
menn, Mr. Sigurðsson dóttur-
sonur hr. Vopna, verzlar upp á
eigin reykning og Mr. Egilson
sonur Halldórs Egilsonar, sem
veitir forstöðu McLeods verzl-
unarinnar þar í foænum.
Það er fagurt útsýni frá heim-
ili þeirra Vopna bræðra vestur í|
dalinn. Blasir þar við í vestri,
hin mikla Thunder Hill, sem|
setur tignarsvip á umhverfið og
eru ýmsar kynjasögur sem ganga^
af þessu fjalli sem eiga rót sína
að re'kja aftur í fortíð. En eitt
er víst, að dalverjum þykir vænt
um þennan hnúk, og hann er
mikil bygðarprýði.
Eg kvaddi Vopna á mánnud.,-
kvöldið og hélt til Swan River
og heim með morgninum. Hon-
um þakka eg frábærar viðtökur,
og öllum þeim sem sýndu mér
gestrisni og greiddu veg min.
HUGSANAGLÆPIR aðir galdramenn sneru Faðirvor-
----- inu upp á djöfulinn.
Öldum saman hefir kirkjan ( nú sem stendur, mun enginn
kent syndum spiltum lýði, að meðal kommúnista talinn annar
mögulegt sé að syndga á þrennan eins stórsyndari i þessu efni,
hátt; nefnilega með hugsunum, ejn,s 0g Tito hinn serbneski, enda
orðum eða gerðum. j hefir hann verið dæmdur óalandi
Lúklega hefir þó alþýða manna og óferjandi af skoðanabræðr-j
aldrei verið sterktrúuð á það, að um sínum og fyrri félögum. En
þessar hugrenninga syndir væru jafnvel þó þeir álíti sekt hansj
neinar stórsyndir. Á það virðist himinhrópandi, er aðstaða hans
benda saga sem til varð á löngu sú, að enn sem komið er hafa þeir
liðnum tímum, en hefir lifað í lítið getað aðhafst, nema senda
munnmælum til þessa dags. Það honum tóninn í blöðum og út-
er sagan um konuna, sem fór til varpi. En í nágranna löndum
prestsins síns og skrifta föður j hans, þar sem kommúnista stjórn-
til að skriftast og fá syndakvitt- j irnar eru einvaldar hafa farið
un. Meðal annars sem hún játaði fram hreingerningar til að þurka i
frammi fyrir skriftaföðurnum að út þá sem taldir eru að hugsa
því sinni, var það að hún hefði líkt og hann, og orðið Titoisti er
eitt sinn ætlað að taka fram hjá að verða álíka skammaryrði með-
manni sínum, en það hefði þó al kommúnista yfirleitt eins og
aldrei komist í framkvæmd. — orðið Trotskyisti er með Rúss-
Klerkurinn varð háalvarlegur við um.
þessi tíðindi, og sagði henni að Alt þetta sýnist benda til, að
það væri sama að ætla og gera,1 eitthvað sé tu j ,því sem sagt hefir
og synd hennar engu minni, þó verið) að ekkert sé nýtt undir
það væri bara hugrenningasynd.
Konan lét það gott heita og
þau komu sér saman um f járupp-
hæð sem nægja mundi til þess,
að þessi syndapoki yrði henni
ekki til trafala á efsta degi.
Konan tekur því næst vænan
sjóð úr pússi sínu, hampar hon-
sólinni; fyrst kommúnistar, sem
þykjast vera að koma á nýju
stjórnarskipulagi sem sé betra
og fullkomnara en nokkuð sem
áður hefir þekst þurfa að seilast
aftur í aldirnar, og fá lánaðar
hjá miðalda kirkjunni, sem alc^ei
þótti sérstaklega frjálslynd, að-
FRÉTTIR FRÁ ÍSLANDI
um fyir framan nefið á klerkin- ferðir til að koma hugsjónum
um og segir: “Þetta fé ætlaði egj sínum í framkvæmd.
að nota til að kaupa mér synda- ófeigur
kvittun fyrir, en nú hafið þér
prestur minn sagt mér að það sé
sama að ætla og gera.”
Að svo mæltu stakk hún skild- Kalevaljóðin finsku verða nú
ingunum í pilsvasa sinn og gekk þýdd á íslenzka tungu
út, en presturinn sat eftir með hefir nú verið fastráðið, að
sárt ennið. j hin fornu hetjuljóð Finna, Kale-
Svo fór um sjóferð þá. En vala, verði þýdd og gefin út á ís-
Síðan eg kom heim hefi eg með
sanni frétt um aðra giftingar af-
mælis hátíð hjá Vopna fjöl-
skyldunni, Árni, sonur frum-
herjans og kona hans, af hér-
lendum ættum, áttu 20 ára gift-
ingarafmæli sunnudaginn 16.
októíber, og voru allir saman-
komnir þar sem voru í hinu
fyrra samsæti, auk ættingja
konunnar, og fór alt fram með
svipuðum hætti og hið fyrra sam
sæti. Þau hjón búa fyrir sunnan
Swan River bæinn nokkrar míl-
ur. Þeim aðeins mætti eg, en
kynntist þeim minna en hinu
fólkinu. Ámi er myndarmaður
sem hann á kyn til.
G. J. Óleson
Framvegis verður Heims-
krinvla fáanleg I lausasölu. hiá
hr. bóksala Lárusi Blöndal, Skóla
vörðustíg 2, Reykjavík, ísland.
tímarnir breytast og mennirnir
með, og nýir siðir koma með
nýjum herum, því nú eru þessar
gömlu hugrenninga syndir komn-
ar út í nýrri útgáfu, og nýyrði
hefir foæzt í tungumál þjóðanna,
því nú er kveðið fastara að, og
þetta eru kallaðir hugsanaglæp-
ir.
Það orð mun upprunnið í landi
þar sem kommúnistar ráða lögum
og lofum, en eins og kunnugt er,
er það trú þeirra og sannfæring,
að hugsanir og skoðanir hverrar
þjóðar, eða jafnvel allra þjóða,
eigi að falla í einn megin farveg
og flokksforingjarnir eigi að
vera nokkurskonar ölduforjótar
eða stíflugarðar, sem vhrni því að
hugsanir fjöldans dreifist eins
lækir eða kvíslir út um hvippinn
og hvappinn.
Kommúnistar lýðræðisland-
anna, benda stundum á það mál-
stað sínum til gildis, að í lönd-
um kommúnista, sé aðeins eitt
afbrot sem sé dauðasök, og það
eru landráð. En hinu skýra þeir
síður frá, hve margskonar aflírot
heyri undir þá grein hegningar-
laganna eða hvort sami skilning-
ur er lagður í orðið landráð þar,
eins og hjá vstrænum þjóðum.
En það liggur í augum uppi,
að undir kommúnismanum, þar
sem ríkið er alt í öllu, og þar sem
stjórnarvöldin skipuleggja líf og
starf þegnanna svo að segja frá
vöggu til grafar, og þar sem rík-
ið er eini vinnuveitandinn, muni
þeir árekstrar sem verða kunna
í sambandi við þjóðarbúskapinn,
og sem í kapitaliskum löndum
verða milli einstaklinga eða þá á
milli vnnuveitanda og verka-
manna, verða á milli ríkisins og
þegnanna.
Þetta hefir þeim sem sömdu
grundvallarlög kommúnista ríkj-
anna verið vel ljóst, og þeir hafa
því gefið réttvísinni víðara vald-
svið til Ihlutunar um einkalíf
þegnanna, en gerist með lýðræð-
isþjóðum. Með öðrum orðum
það er mjög auðvelt fyrir kom-
múnista að verða landráðamenn.
En hvað sem um það er þá er
það víst að þessir svokölluðu
hugsanaglæpir eru taldir land-
ráð af verstu tegund, því í aug-
lenzka tungu. Karl ísfeld hefir
tekist á hendur að annast þýð-
inguna, en Menningarsjóður út-
gáfuna. Hefir finskur auðmaður
styrkt þessa starfsemi með ríf-
legri peningagjöf, en auk þess sjá
Finnar útgáfunni fyrir myndum,
dregnum af einum kunnasta lista-
manni þeirra.
Kalevala er safn finskra forn-
kvæða, að vissu leyti hliðstæð
Eddukvæðunum íslenzku og
grísku fornkviðunum. Veit eng-
inn með vissu uppruna þeirra, en
í byrjun 19. aldar var hafin söfn-
un þeirra meðal alþýðu manna á
Finnlandi, einkum í Kyrjálum,
og átti faðir Za'karíasar Topel-
íusar, hins fræga finska skálds
og rithöfundar, þar frumkvæðið.
Elías Lönnroth hét þó sá, sem
vann mest að því verki og lauk
því; hann var læknir að ment, en
söfnun og samræming Kalevala
ljóðanna var aðalæfistarf hans.
Fyrir nokkru var hafinn und-
irbúningur að þýðingu Kalevala
á íslenzka tungu, fyrir forgöngu
Eric Juuranto, ræðismanns ís-
lendinga í Helsingfors. Finskur
auðmaður og iistunnandi, Jaari
framkvæmarstjóri í Hel&ingfors
gaf 200 þúsundir finskra marka
til verksins, og hefir síðar bætt
við þá gjöf. Fyrir milligöngu
kenslumálaráðuneytisins og
mentamálaráðs tók Menningar-
sjóður að sér framkvæmd útgáf-
unnar og réði Karl ísfeld til þess
að annast þýðinguna. Er gert
ráð fyrir, að það taki hann fimm
ár, og mun hann vinna að henni
ýmist hér heima eða í Uppsölum
og í Helsingfors, undir hand-
leiðslu sérfróðra manna. Dvaldi
Karl ísfeld í sumar um 7 vikna
skeið á Finnlandi í því skyni, að
búa sig undir fyrsta áfanga
starfsins.
Kalevala hefir þegar verið
þýdd á mál flestra menningar-
þjóða, en þeir, sem bezt eru þar
dómfoærir, telja þær þýðingar
mjög misjafnar að gæðum. Mun
þeirra bezt talin sænsk þýðing
dr. Björn Collinders, en hann er
prófessor í finsk-úgrískum mál-
um við Uppsala háskóla, og kom
sú þýðing út fyrir tveim árum.
Einnig er dönsk þýðing Fr. Ohrt
broti. Verður hún prýdd teikn-
ingum finska dráttlistarmanns-
ins Allen Callela, en þær eru
álitnar ágæt listaverk.
Finnar leggja mjög mikla rækr
við þennan menningararf sinn,
Kalevalaljóðin, og unna þeim
ekki minna en við fornbókment-
um o'kkar. —Þjóðv.
* * *
Islenzk hjúkrunarkona heiðruð
Frá Rauða Krossi íslands hefir
blaðinu borist eftirfarandi frétt:
Alþjóða Rauði krossinn í Genf
hefir sýnt Rauða krossi fslands
þann heiður að fela honum, að
tilnefna íslenzka hjúkrunarkonu
til að sæma orðu Florence Night-
ingale. — Rauði krossinn hefir
orðið við þessum tllmælum og
tilnefnt frú Sigríði Eiríksdóttur.
hjúkrunarkonu, og hefir hún ver-
ið sæmd orðu Florence Nightin-
gale.
Þessi orða, sem er æðsta virð-
ingarmerki hjúkrunarkvenna, var
stofnuð í Washington árið 1912
á 9. alþjóðaþingi Rauða krossins,
til minningar um hið mikla og
fórnfúsa starf Florence Nightin-
gale í þágu sjúkra og særðra.
Orðunni er úthlutað annað hvort
ár, í hæsta lagi til 36 hjúkrunar-
kvenna h^erju sinni, eftir til-
mælum miðstjórnar Alþjóða
Rauða krossins.
í tímariti Alþjóða Rauða
krossins segir, að frú Sigríði Ei-
ríksdóttur hafi verið veitt orðan
m. a. vegna ótrauðrar baráttu
hennar í berklavörnum, ungbarna
vernd og hverskonar heilsuvernd-
arstarfsemi á fslandi.
Auk þessa hefir hún verið for-
maður stéttarfélags síns um 25
ára skeið og verið brautryðjandi
umbóta er varðað hafa kjör hjúkr-
unarkvenna og ^ námsskilyrði
þeirra. Á styrjaldarárunum vann
frú Sigríður mikið og óeigin-
gjarnt starf í sjálfboðadeildum
Rauða kross fslands í Reykja-
vík.—Mbl. 26. okt.
* * *
Háskóli fslands settur
Háskóli íslands var settur í
gær í hútíðasal skólans. Meðai
gesta var forseti íslands, hr.
Sveinn Björnsson. Prófessor
Alexander Jóhannesson, rektor
háskólans, hélt setningarræðuna,
en í upphafi máls síns mintist
hann dr. Páls Eggerts Ólasonar.
Fór hann viðurkenningarorðum
um störf hans. Kvað hann hafa
unnið ísleizkum fræðum ómetan-
legt gagn.
Rektor gat þess, að þrír dósent-
ar, dr. Björn Magnússon, dr.
Björn Guðfinnsson og séra Sig-
urbjörn Einarsson, hefðu nú ver-
ið skipaðir prófessorar og að nýr
franskur og norskur sendikenn-
ari kæmi að Háskólanum í stað
þeirra sem áður voru.
Þá skýrði hann >frá því, að
fimm stúdentar frá hinum Norð-
urlöndunum (einum frá hverju
fandi) hefði verið boðið að stunda
nám við Háskólann í vetur og
myndu þeir sérstaklega leggja
stund á norrænu.
Af verklegum framkvæmdum
hefði nú verið unnið á Háskóla-
lóðinni á s. 1. ári fyrir 700 þús.
kr., sagði rektor, en næstu bygg-
ingarframkvæmdir skólans yrðu
náttúrugripadeild yrði stofnuð
við Háskólann.
Að lokum mintist rektor á
ýmsar meinsemdir, sem væru
íarnar að grafa um sig í þjóðlífi
voru.
Prófessor Finnbogi R. Þor-
valdsson flutti því næst erindi
um hafnarmál á íslandi, en að
iokum ávarpaði rektor hina nýju
háskólaborgara og hvatti þá til
ástundunar og dugnaðar.
Dómkirkjukórinn söng á Há-
skólahátíðinni undir stjórn dr.
Páls ísólfssonar.—Mbl. 29. okt.
W ♦ «
Kosnnga eftirmálin
—framh. frá síðasta blaði
S t jórnarskrái n
Annars verður það eitt þeirra
atriða, sem gaumgæfilegast
verður að athuga, er hin nýja
stjórnarskrá hins ísl. lýðveldis
verður endurskoðuð, hvernig unt
verði að gera stjórnarmyndun
greiðari og stjórnarfarið um leið
öruggara og heilbrigðara. Isl.,
lýðræði og þingræði er í hættu
statt ef svo fer fram, sem gert
hefir undanfarin ár að stjórnar-
skipti gerast mjög tíð og mynd-
un þingræðisstjórna mistekst
eða dregst vikur og mánuði. f
hinni nýju stjórnarskrá verður
að freista þess að reisa skorður
gegn þeim ófarnaði, sem hlýtur
að leiða af slíkum vinnubrögð-
um. Og til þess eru ýmsar leiðir,
sem nauðsyn ber til þess að vel
verði athugaðar.
Furðuleg áskorun
Tíminn er eins og fyrri dag-
inn á öllum áttum í utanríkis-
málum okkar. Nýjasta dæmi
þess er áskörun, sem hann í s.l.
viku beinir til Bjarna Benedikts
sonar utanríkisráðherra um að
gefa yfirlýsingu um ákveðinn
skilning Bandaríkjanna á her-
verndarsáttmála þeirra við ís-
lendinga frá sumrinu 1941. Þessi
skilningur var í því fólginn að
Bandaríkjamenn töldu að sam-
kvæmt herverndarsamningnum
hefðu þeir rétt til þess að hafa
herlið á íslandi þar til gengið
hefði verið frá friðarsamning-
um við Þjóðverja. íslendingar
töldu hinsvegar að þessi samn-
ingur væri miðaður við lok
vopnaviðskipta. Með Keflavík-
ursamningnum var þessu deilu-
máli ráðið til lykta með því að
Bandaríkjamenn sömdu með
honum um brottflutning alls
herafla síns héðan á nokkrum
mánuðum. Sá samningur var
þessvegna einnig af þeim ástæð-
um mjög mikilvægur fyrir ís-
lendinga.
Áskorun Tímans til utanríkis-
ráðherra er þessvegna gjörsam-
lega út í hött. Vitneskjan um
fyrrgreindan skilning Banda-
ríkjamanna á hervarnarsamn-
ingi þeim, sem gerður var undir
forystu Hermanns Jónassonar,
hefir legið fyrir í mörg ár. Um-
ræðurnar um Keflavíkursamn-
inn haustið 1946 á Alþingi sner-
ust að verulleguleyti um hann.
Tímanmenn geta sannfærst um
það með því að fletta upp í þing-
tíðindum 65. löggjafarþings A-
deild árið 1946, bls. 91 og um-
ræðunum um Keflavíkursamn-
inginn bls. 136 — 274 B-deild.
Áskorun þeirra er þessvegna
byggð á furðulegri vanþekk-
ingu og fljótfærni. —ísafold
Sigurður S. Anderson, 800
Lipton St., hefir tekið að sér mn-
köllun fyrir Hkr. í Winnipeg.
Áskrifendur eru beðnir að minn-
ast þessa og frá þeirra hálfu gera
honum starfið sem greiðast. —•
Símanúmer hans er 28 168.
Maður getur það sem maður
vill, en iðni þarf til.
um góðra kommúrtista er það að| talin með ágætum.
hugsa á kapitaliska vísu álika og Gert er ráð fyrir, að Kalevala-
það var í augum kirkjunnar ljóðin muni þegar til kemur,
manna fyr á tímum þegar magn- verða þrjátíu arka bók í Skírnis-
Tilkynning
Umboðsmaður okkar á Islandi er Björn Guðmunds-
son, Bárugata 22, Reykjavík. — Hann tekur á móti pönt-
unum á blöðunum og greiðslum fyrir þau.
Kaupendur blaðanna eru vinsamlega beðnir að til-
kynna umboðsmanni vorum vanskil á blöðunum, og
einnig ef breytt er um verustað.
Heimskringla og Lögberg