Alþýðublaðið - 21.06.1960, Qupperneq 2
f Ritstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulltrúa*.
j fíitstjórnar: Sigvaldi Hjálmarssön og Indriði G. Þorsteinsson. — Fréttastjóri:
\ öjörgvin Guðmundsson. — Símar: 14900 — 14902 — 14 903. Auglýsingasimi:
14906. — Aðsetur: Alþýðuliúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfis-
| C^ta 8—10. — Áskriftargjald: kr. 45.00 á mánuði. í lausasölu kx. 3,00 eint.
Jtgefandi: Alþýðuflokkurinn. —
Áróöur og sfaðreyndir
KOMMÚNISTAR eru nú fyrst að ná sér á
strik í varnarliðsmálunum, eftir svik þeirra við
þann málstað í tíð vinstri stjórnarinnar. Þá kusu
þeir að leggja alla baráttu gegn her í landi já'hill-
una, og minntust ekki á brottför hersins, meðan
þeir sátu í ráðherrastólum.
Nú fellur það saman, að þá vantar áróðurs-
efni og kommúnistar um heim ailan eru eftir hrun
toppfundarins í París að auka áróður sinn, sérstak-
iega gegn vörnum lýðræðisríkjanna. Gangan frá
Keflavík var snoturt áróðursbragð, sem vakti for-
vitni manna.
Hins vegar hafa engar staðreyndir málsins
■breytzt. Það voru sárafáar hræður, sem sýndu svo
virðingarverðan áhuga að ganga alla leið. Margir
þeir, sem hæst hafa í blöðum og á mannfundum
látið, flúðu af hólmi, þegar færa átti örlitla per-
sónulega fórn. Nokkur mannfjöldi safnaðist hins
Vegar um gönguna á síðasta kafla hennar um Kópa
vog og Reykjavík.
Nýtt áróðursbragð breytir ekki þeirri stað-
ceynd, að kommúnistum tókst ekki að gera varn-
armálin að kosningamáli, þótt tvö tækifæri gæf-
færi gæfust í fyrra. Áróður þeirra fékk ekki und-
irtektir, því yfirgnæfandi meirihluti íslenzku
þjóðarinnar er þeirrar skoðunar^ að við eigum að
skipa okkur í sveit með lýðræðisþjóðunum og hafa
hér nokkurt varnarlið, meðan horfur í heimsmál-
!lm eru jafn ótryggar og verið hefur.
Ingimarsmálið
MÁNUDAGSBLAÐIÐ hefur séð ástæðu til
að hefja enn umræður um mál Ingimars Jónsson-
ar og nota það til að dylgja í ýmsar áttir. Mál
Cngimars fór hindrunarlaust rétta boðleið hjá
dómstólum og hann hlaut sinn dóm ómildan, ekki
sízt, þegar þess er gætt, að málatilbúningur gegn §
honum var með þeim hætti, að honum gafst ekki
kostur á að leggja fram gagnkröfur sínar, sem þó
hafa verið viðurkenndar af hlutlausum aðilum.
Skrif Mánudagsblaðsins og annarra aðila um þetta
mál eru ekki í þágu réttlætis, enda tilgangur
þeirra allt annar.
AygSýsIngasíml
AlþýðublaÖsins
1 er 14906
21. júní 1960 — Alþýðublaðið
Frambald af 11. síðu.
eins og fyrr segir með sigri
Fram 2:1. Er Fram nú, eins og
sakir standa stigahæst í mót-
inu, hefur 6 stig.
I LIÐI FRAM hvað mest af
Geir markverði f vörninni. —
Sópaði vissulega af honum í
markinu, og dugði hann bezt,
þegar mest á reyndi. Bjargaði
hann að minnsta kosti þrívegis
— úr að því er virtist, nær ó-
verjandj aðstöðu. Grip hans
voru mjög traust og staðsetn-
ingar öruggar. Eitir frammi-
stöðunni nú og við KR á dög-
unum má hikalust telja Geir
kominn í röð fremstu mark-
varða vorra. Auk Geirs var Rún
ar traustasti maðurinn í vörn-
inni. Innherjar framlínunnar
með Gretar sem miðherja og
tengilið, eru allir mjög vel leik-
andi og fljótir og útherjarnir,
annars vegar sá marksælni
Björgvin Árnason léku af dugn
aði, en Baldur Söheving gætti
nú ekki ei'ns vel stöðu sinnar
og í síðasta leik. Annars er
kannski útherjunum vork-
un, þeir eru yfirleitt í flestum
okkar liðum látnir mikið til
lönd sem leið, og sendingar til
þeirra strjálar og ónákvæmar.
AUt virðist eiga að ganga fyrir
sig beina fram völlinn.
I VALSLIÐINU var vörnin
sterkari hlutinn, svo sem verið
he.'ur úndanafrið. Björgvin Her
mannsson varði ágætlega. ■—
Mörkin sem hann fékk á sig,
verða ekki skoðuð sem mistÖk
hans, — heldur varnarinnar í
heild. — Björn Júlíusson mið-
framvörður sækir sig í hverjum
leik og stóð sie yfirleitt mjög
vel í baráttunni við Gretar Sig-
urðsson, sem bæði' er fljótur og
harðskeyttur.
Þeir sem skipa framvarðar-
stöðurnar í liðinu, Ormar
Skeggjason og Elías Hergeirs-
son, léku nú ekki með vegna
fjarvistar úr bænum. í þeirra
stað voru Gunnar Gunnarsson
og Hjálmar Baldursson, og stóðu
sig rétt vel. í framlínu Vals er
-nú bezti maðurinn Bergsteinn
Magnússon, mjög leikinn og lip
ur, en hann gekk ekki heill til
leiks. Hlaut högg á læri í II. fl.
leik daginn áður. Sem miðherji
hefur Gunnlaugur Hjálmarsson
vissulega yfir nægum kröftum
að ráða, en skortir hins vegar
á að beita þeim rétt, þegar mest
á ríður, bæði er tekur til skota
og sendinga. Tækifærin, sem
‘hann fékk hefðu sannarlega átt
að endast honum til að jafna
metin í leiknum og vel það. —
Sem útlherji er Hi’lmar Magnús-
son alltof svifaseinn. Hann fylg
ist alls ekki með á stundum,
þegar sókn var í algleymingi.
Dómari var Grétar Norð-
fjörð og dæmdi hann vel, hafði’
og ágæta línuverði sér til að-
stoðar. E.B.
Alþýðubiaðs-
meim möiuBu
MorqunhÍaöiB
SÍÐA5TLIÐINN laugardag
fór fram á Valsvellinum í
Reykjavík landsleikur í knaft-
spyrnu milli Alþýðublaðsins og
Morgunblaðsins. Alþýðublaðs-
menn sigruðu með yfirburðuna
— skoruðu tvö mörk gegn f jór-
um.
í fyrri hálfleik stóð veðrið
í fang Alþýðublaðsliðinu (12
vindstig með rigningu). — í
seinni hálfleik breyttist vind-
áttin, svo að Alþýðublaðið átti
ennþá móti veðri að sækja.
Morgunblaðsmenn höfðu sól-
ina í bakið leikinn á enda.
Línuverðir héldu með Morg-
unblaðinu, og foringi Morgun-
blaðsmanna gaf dómaranum
krónu áður en leikur hófst.
Álþýðubiaðsmenn léku af
stakri prúðmennsku og vökttt
gífurlega hrifningu beggja
áhörfenda. ,
GAGNFRÆÐASKÓLANUM
vig Réftarholtsveg var slifi®
þriðjudaginn 31. maí sl.
Alls voru 328 nemendur í
skólanum í vetur, allir á skylda
námsstigi, en aðens I. og II,
bekkur gagnfræðastgs eru í
skólanum enn sem komið er.
Bekkjadeildir voru 12, eða 6 f
hvorum aldursflokki.
Hæstar meðaleinkunnir á ung
lingaprófi hlutu Garðar Valdi-
marsson, 8,76, Iðunn Óskarsdótt
ir, 8,72 og Birna Þórisdóttir,
8,60. ’
Lærdómar þjóðhátíð-
arinnar.
ýV Revyusvipur — Olvun
Nýr tónn í stjórn-
málum.
&
Ekki aðeins veliíðan
— og linka, heldur
dáðir.
NAXJÐSYNLEGT virðist að
endurskoða dagskrá þjóðhátíð-
ardagisns. Hún á að vísu að vera
létt og skemmtileg, en of mikið
að öllu má gera, og ég hygg, að
svo hafi farið í þetta sinn. —
Við megum ekki gera þjóðhátíð-
ina að revýuleik, en síðasti þjóð-
hátíðardagur bar of mikið svip
slíkra leika. Ég held að rétt sé
fyrir bæjaryfirvöldin að fela góð
um mönnum að gera tillögur um
dagskrárefni löngu fyrir fram,
réttara sagt ramma háiíðahald-
anna hér í borginni. Önnur
nefnd, hin raunverulega þjóð-
hátíðarnefnd, getur síðan séð um
framkvæmd hátíðahaldanna.
ALLT frá 1944 var það brýnt
fyrir fólkf í blöðum síðustu dag-
ana fyrir þjóðhátíðardaginn, að
það væri skömm og svívirða að
vera ölvaður þennan dag. Þetta
hafði áhrif og oftast hefur lítið
sem ekkert borið á ölvun. Þetta
þreyttist nú. Aldrei, síðan 1944,
hefur verið eins mikil ölvunþenn
an dag og var það hörmulegt
upp á að horfa. Sérstaklega voru
unglingar fyrírferðarmiklir. Vit-
anlega er það ófært, að menn,
sem á einn eða annan hátt koma
opinberlega fram, séu ölvaðir.
ANNARS var mikil þátttaka í
hátíðahöldunum, og þó að ég
hafi hér borið fram gagnrýni, þá
fóru hátíðahöldin yfirleitt vel
fram. Veðrið varð okkur lilið-
hollt þegar á daginn leið og þús-
undir fólks fór út á'götuna. Allt
af er það fögur sjón, að sjá prúð-
búið fólk með prúðbúin börn á
þjóðhátíðardaginn. Það á lík-a að
vera stolt okkar, að þessi há-
tíðahöld séu þjóðinni til sóma.
RÆÐA Ólafs Thors á bíóðhá-
tíðardaginn vekur athygli á því,
að nýr og betri tónn er farinn
að gera vart við sig í íslenzkum
stjórnmálum. Forystumenn eru
hættir beim ljóta leik að smjaðra
fyrir stéttum og hagsmunahóp-
um. Það færis í aukana að þeim
sé miklu fremur sagt til synd-
anna. Það er í dag ógerningur
að gera sér fulla grein fyrir því,
hversu slæm áhrif smjaðrið og
gylliloforðin hafa haft á stjórn-
mál.okkar.
ÞAÐ HEFUR verið hinn mikli
og örlagaríki misskilningur ís-
lenzkra stjórnmálamanna. Fólk
ber ekki traust til þeirra, sem
sífellt eru'að bera fram loforðS
og draga jafnframt úr heilagr!
skyldu þegnanna. Yíirleitt vill
■fólk hafa liugrakka forystumenn.
— sem þora að. segja því eins
og er — og taka afleiðingunum
af því. Hvernig geta menn
treyst hugleysingjum til stór-
ræða? Það er líka segin saga, aSI
það kemur alltaf að skuldadög-
unum,
•
EIN AFLEIÐINGIN af hug-
lausum gylliboðum íslenzkræ
stjórnmálamanna á liðnuni ára-
tugum, er sú dýrtiðarskriða, —-
sem skollin er á. Nú á að stöðva
hana og reyna að feta sig aftur
niður á öruggan efnahagsgrund-
völl. Þetta verður ek'ki hægt
nema að almenningur geq sép
fullkomlega Ijóst að hverju er
stefnt og að útkoman veltui’
fyrst og fremst á honum.
ÞÓRARINN Björnsson skóla-
meistari á Akureyri sagði við
nýju stúdentana, að. það væri
ekki tilgangur velferðaríkisins,
að þegnarnir lifðu í munaði og
athafnalausri vellíðan, heldúr sá
að skapa betri skilyrði en áður
voru fyrir því að dáðir væru
drýg'ðar. Þetta var Vel mælt.