Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 23.02.1901, Blaðsíða 8

32
ÞjÓðviljinn.
XY, 7.-8.
TÖMBÓLA.
St. „Harpa“ nr. 59 í Bolungarvík
hefnr áformað, að halda tombólu í næst-
komandi marz- eða apríl-mánuði.
Ágóðanum á að verja, til að koma
upp aptur fundahúsi stúkunnar, sem
fauk 6. jan. þ. á.
Vér skorum því á alla, menn og kon-
ur, sem vilja styðja bindindismálið, að
styrkja þetta íyrirtæki með munum eða
innskrift til einhverra kaupmanna á
ísafirði.
Gjöfunum veitir móttöku einhver af
okkur undirrituðum, ásamt Helga verzl-
unarmanni Sveinssyni á ísafirði.
Bolungarvík 20. febr. 1601.
Þorgrímur Sveinsson. Arni Oíslason.
Jöhannes Jensson. Sturla F. Jónsson.
Pétur Oddsson.
8 1l a.ndlu n ví s U.
Expor t lt (vfío Surrogat
úr því fær maður bezta kaffibollann.
Kjebenhavn. — F. Hjorth & Co.
Til leigu.
Húspláss á ísafirði fæst leigt frá
1. apríl næstk.
Semja verður við ritstjóra blaðs þessa
fyrir 10. marzmánaðar næstk.
Mlikið af húsklukkum og vasaúrum
— margar sortir — hefur undirskrifaður
fengið nú með „Laura“, enn fremur
kynstur af úrfestum, silfúr stássi, og
celluloid ytri-úrkassa o. fl.
Reynið i njjn, ®a lilaM, M litarvartiiija
B u c li ’s.
Nýr egta demantsvartur litur I Nýr egta dökkblár litur
— — hálf-blár — | — — sæblár —-
Allar þessar 4 nýju litartegundir skapa fagran egta lit, og gerist þess eigi
þörf, að látið sé nema einu sinni í vatnið (án „beitze“).
Til heimalitunar mælir verksmiðjan að öðru leyti fram með sínum viður-
kenndu, öflugu og fógru litum, sem til eru í alls konar litbreytingum.
Fæst hjá kaupmönnum hvivetna á íslandi.
Buch’s litunarverksmiðja,
Kaupmannahöfn V.
Stofnuð 1842 — Sæmd verðlaunum 1888.
Alveg áreiðanlegt, að hvergi fæst betra
verð, mót peningum útí hönd.
ísafirði 7. febr. 1901.
S. Á. Kristjánsson.
|||ver sá, sem vill taka að sér pössun á
mjólkurám Ísaíjarðarkaupstaðar, frá frá-
færum, næstkomandi sumar, gjöri svo vel
og sendi tilboð til bókbindara Eyjólfs
Bjarnasonar.
Kresólsápa.
Tilbúin eptir forskript frá hinu kgl.
dýralækningaráði í Kaupmannahöfn, er
nú viðurkennd að vera hið áreiðanleg-
asta kláðamaurdrepandi meðal. Fæst í
1 punds pökkum hjá kaupmönnum. Á
hverjum pakka er hið innskráða vöru-
merki: AKTIESELSKABET J. HAGENS
SÆBEFABRIK, Helsinger.
Umboðsmenn fyrir ísland: F. Hjortli
& Co. Kjöbenhavn K.

• A0
ftr

Gott rumstædi, mjög ódýrt,
er til sölu. — Lysthafendur snúi sér á
prentsmiðju „Þjóðviljans“.
PRKNTSMIÐJA HJÓÐVILJANS.
42
Jeg tók í hönd hans, til að gjöra hann hughraust-
ari, og mælti:
„Reyndu að hrinda þessum leiðinlegu hugsunum
frá þér. Ef allt er, sem þú segir ... “
„Ef“, tók hann hálf-ömurlega upp eptir mér.
Loks greip hann báðum höndum um hönd mér,
og æpti:
„Hún — sækir — mig! — Þarna kemur hún ...
loksins!“
Um leið og hann mælti þetta, stundi hann þungan,
lokaði augunum, og var þegar örendur.
En naumast hafði hann gefið upp öndina, þegar
jeg sé, mér til óumræðilegrar skelfingar, að herbergis-
hurðin er opnuð ofur-hægt.
Og inn kemur unga stúlkan, eða réttara sagt svip-
ur ungu stúlkunnar, sem fyrir rúmum hálfum mánuði
hafði tjáð mér, að hún héti Bertha Keefeland!
í þeirri svipan var eg sannfærður um, að þetta
væri vofa, því taugar mínar voru svo ákaflega æstar.
Frændi minn hafði dáið rétt í þessu augnabliki, og
það var ekki fullur sólarhringur liðinn, síðan hann skript-
aði fyrir mér syndir sínar.
Jeg var þvi óttasleginn, sem krakki, og faldi mig
bak við rúmtjaldið.
Hjartað i mér barðist svo ákaft, að eg þóttist jafn
vel heyra í mér hjartsláttinn.
En í sömu andránni heyri eg, að sagt er, í alveg
eðlilegum kvennmanns róm:
„Dáinn! Hann er þá dáinn, gamli vinurinn fóð-
ur mins!“
43
Jeg kíkti út undan rúmtjaldinu, og sá, að hún laut
ofan að honum, með tárin í augunum
Því fór svo fjarri, að hún líktist vofu. að jeg
missti þegar alla trú á frásögu Samúels frænda.
Hann hlaut óefað að hafa verið farinn að ganga
í barndómi.
Það var eina útskýringin, sem eg gat hugsað mér.
„Hve langt er, síðan hann dó?“ hvíslaði hún, rétt
eins og væri hún hrædd um, að vekja hann, ef hún tal-
aði hærra.
„Að eins örfá augnablik“, anzaði eg.
„Jeg heyrði sagt í bænum, að hann væri mjög
veikur, og flýtti mér því hingað, og þó að enginn væri
í veitingastofunni, kunni jeg þó ekki við, að fara svo
búin, og gekk því hingað inn.
Jeg var að vona, að jeg fengi að sjá hann, áður
en hann dæi, svo að eg gæti vottað honum þakklæti
frá fóður mínum“.
„Þér hafið þá ... þér hafið þá .......... aldrei séð
hann fyr?“
„Nei, aldrei“.
„Hafið þér aldrei komið áður til Englands?“
„Nei“.
„Og þér heitið Bertha Keefeland —, og eruð dótt-
ir Kaspars Keefeland’s?“
„Jú, svo er, sem þér segið“.
„Yesalings frændi“, tautaði og við sjálfan mig, og
leit angurværum augum á líkið.
„Hve afar-ruglað hlýtur ekki allt sálarlíf þitt að
hafa verið orðið þessa síðustu dagana, þar sem þú gazt
haft slíkar ímyndanir!“