Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 06.03.1901, Blaðsíða 2

84
Þjóðviljinn.
XV, 9.—10.
þessu verki, sem vór könnumst allir við,
að er mjög nauðsynlegt, eigi síður en
hitt, og jafn vel enn fremur. Tekur
hver kennaranna sitt ritið að sér til lag-
færingar þýðingunni, og því næst er öll
hin nýja þýðing vandlega athuguð af
hinum, og síðan fullgjörð í sameiningu
á fundi. Hin nýja þýðing Markúsar
guðspjalls er þannig aðallega verk síra
Þórhalls Bjarnarsonar. Síra Jón Helga-
son hefur aðallega unnið að Matteusar
guðspj., og síra Eiríkur að Lúkasar guð-
spjalli. Að loknu Mark. guðspj. fæst
síra Þórhallur nú við Gjörðir postulanna,
og þannig er ráðgjört, að halda áfram,
rit eptir rit. — Fá starfsmenn þessir að
eins litla árlega þóknun hver, á meðan
verkið stendur yfir, og nefndin heldur
fúndi með sér í hverri viku.
Eptir tilmælum Brezka Biblíufólags-
ins höfum vér lagt til grundvallar grísk-
an frumtexta í þeirri mynd, sem hin
stóra ensk-amerikanska endurskoðunar-
nefnd, á árunum 1870—1880, taldi vera
réttasta og fullkomnasta, og lagði félag-
ið á það mikla áherzJu, að þessi ósk
væri tekin til greina, enda mun óhætt
að fullyrða, að enginn annar texti taki
að öllu saman lögðu þessum fram.
Hversu mjög sem menn viðurkenna
yfirburði Nýja Testamentisins yfir hið
Gamla, hlýtur sórhver kristin þjóð að
telja það helga skyldu, að vinna af öllu
kappi að því, að eignast svo rótta, trúa
og fullkomna þýðingu allrar Biblíunnar,
sem kostur er á, því að báðir hlutar
hinnar guðlegu opinberunar standa i ó-
siitanlegu sambandi.
Reykjavík í febrúar 1901.
Hallgr. Sveinsson.
----oöOggooo----
Ný norðurfór. Norðurfarinn Evelin B.Baldr
tvin, einn í norðurför þeirra Peary’s og Well-
tnann’s, er þeir fóru til Franz Jóseps lands, til
að leita að Andrée, árið 1898, œtlar i ár að leggja
af stað í nýja norðurför á skipinu „America“,
sem hann keypti ný skeð í Hull. — Býst hann
við, að norðurfór þessi standi yfir í tvö ár, og
hefur amerískur milljónaeigandi, Zigler að nafni,
heitið, að leggja fram fé það, sem með þarf.
Parísar-sýningin. Útgjöldin við Parísarsýn-
inguna hafa alls numið 116'/2 milj. franka, en
tekjurnar að eins 114,156,000 fr., svo að ‘2,044,000
fr. vantar á, að sýningin hafi horið sig, þótt
aðsóknin væri mikil.
„Hallfroður yandræðaskáld“. Svo nefnist
nýtt leikrit, sem danska skáldið Holger Drach-
mann hefur nýlega samið, og er efnið að nokkru
leyti tekið úr fornsögum vorum, eins og nafnið
bendir til.
200 ára afniæli. 18. jan. þ. á. voru liðin
rétt 200 ár, síðan Friðrik I. fékk Prússland lýst
konungsríki, og stóð til, að mikil hátíðahöld
yrðu í minningu þess á Prússlandi í f. m.
„Sverð og bagall“. Hr. Hinrik Ussing, sem
kunnur er orðinn íslendingum af ritgjörðum
í „Eimr.“, befur snúið leikriti hr. Indriða Ein-
arssonar, er að ofan getur, á dönsku, og kemur
sú þýðing hans á prent í ár í Kaupmannahöfn.
Arið, sem leið, lentu 342 þús. vesturfara í
New York í Bandaríkjunum, eða 100 þúsund-
um fleiri. en árið fyrir. Af vesturförum þess-
um voru 99 þús. ítala, sem þykja miðlungi
góðir innflytjendur.
Jíorska lilaðið „Yerdens Gang“, sem margir
íslendingar kannast við, er nú orðin eign hluta-
félags, og er hlutaféð 400 þvis. krónur, en hver
hlutur 500 kr.
Allt hlutaféð er þó, sem stendur, að eins
eign þriggja manna.
Jíýr falsspámaður („rnahdí") er risinn upp
í Súdan, og kvað hafa fengið all-marga áhang-
endur meðal Mahomedstrúarmanna, einkum í
héruðunum á landamærum Abessiníu og Somalí.
Telja sumir, að dráp Jenners, landstjóra Breta
i ./vún-landi, stafi af trúaræsingi þeim, er hann
hefur vakið.
Nicaragua-skipaskurðurinn. Nefnd sú, or
Bandamanna-þingið skipaði fyrir nokkru, til
þess að rannsaka, hvað kosta myndi, að graf'a
skipgengan skurð gegnum Nicaragua-eyöið, milli
AtlantshafsÍDS og Kyrrahafsins, til þess að
spara skipum allan óra-veginn kringum Suður-
Ameríku, hefur nú ný skeð lýst skoðun sinni
á máli þessu.
Áætlar nefndin, að kostnaðurinn myndi nema
alls 200,540,000 dollara, og verður skurðurinn
alls 130 enskar mílur á lengd, 35 feta djúpur,
og breiddin 150 fet i botninum.
Gert er ráð fyrir, að verkinu gæti orðið
lokið að 10 árum liðnum.
Prestur kærður.
Óviöfelldin aöferð.
Það er nú orðið hljóðbært hér í hér-
aðinu, að hr. Sigurður Pálsson, verzlun-
arstjóri á Hesteyri, Hornstrendinganna
politiski fræða-faðir, og góðkunni póst-
afgreiðslumaður m. m„ hafi á síðastl.
hausti sent biskupinum, hr. Hallgrími
Sveinssyni, all-borginmannlega kæru yfir
prestinum síra Páli Sívertsen á Stað í
Aðalvik.
Kæru þessa sendi síðan biskupinn
hóraðsprófastinum, sira Þorvaldi Jónssyni
á ísafirði, til umsagnar, svo sem venja
er til, og svaraði prófastui' því bréfi
biskups 20. okt. .síðastl., án þess að hann
á neinn hátt gerði síra Páli Sívertsen áður
aðvart um hœruna, eða leitaði umsagnar
lians um hana.
Hverjar tillögur prófasts hafi verið,
vitum vór eigi, nema hvað líklegt þykir,
að þær hafi fremur gengið kærandanum
— góðkunningja hans frá þingkosning-
arbaráttunni — í vil, því að svo bregður
við bróf prófasts, að biskupinn með
bréfi, dags. 7. nóv. síðastl., leggur fyrir
prófast, að tjá síra Páli Sívertsen, að
biskup telji heppilegast, þar sem heilsa
hans muni biluð, að hann fái sér læknis-
vottorð, og sæki um lausn frá prestsskap,
svo að komist verði hjá rannsókn, út af
kærunni.
Þetta bréf biskups tilkynnti prófast-
ur síra Páli Sívertsen síðan með bréfi,
dags. 18. des. f. á., og er þess þar mjög
hvetjandi, að sira Páll beiðist lausnar-
innar.
Má geta nærri, hvernig síra Páli Sív-
ertsen hafi orðið við, er hann þá fyrst,
rótt fyrir jólin, fær að vita um allf þetta
laumuspil, sem leikið hefur verið á hak við
hann mánuðum saman, án þess hann
fengi nokkurn pata af.
Af bréfi biskups, dags. 7. nóv. f. á.,
má sjá, að „safnaðarfulltrúi“(!) Sigurður
Pálsson liefur kvartað til biskups:
„safnaðarins vegna um vanrækslu síra Páls
Sivertsen’s á því, að messa næstl. sumar á
Hesteyri*, tregðu hans til þessa, og yfir
höfuð vanrækslu hans, sökum heiisuhrests,
til allrar prestsþjónustu“.
Af orðum kæru þessarar („safnaðarins
vegna“), er svo að sjá — og svo virðist
hafa verið ætlast til, að biskup skyldi
skilja það —, sem samvizkusamur safn-
aðarfulltrúi(!) sé, með kæru þessari, að
reka erindi safnaðarins!
En eptir því sem skilríkir menn úr
sókn sira Páls Sívertsen hafa skýrt oss
frá, þá vissu menn þar nyrðra ekkert af
þessu tiitæki Sig. Pálssonar, fyr en ofan
nefnt hréf p/rófasts, dags. 13. des. síðastl.,
barst þangað norður.
Það er því talið vist, að hr. Sig.
Pálsson hafi einskis manns urnboð haft til
kœru þessarar, en eingöngu tekið þetta upp
hjá sjálfum sór, og só að reka sitt eigið
erindi, og þjóna sinni lundu.
Hvívetna i sóknum sira Páls Sívert-
sen’s kvað þvi þetta laumuspil Sig. Páls-
sonar (og prófasts?) mælast illa fyrir,
enda er það almannarómur þar nyrðra,
að naumast geti skylduræknari prest, en
síra Pál Sivertsen, bæði að þvi er hús-
vitjanir, barnauppfræðslu, og önnur em-
bættisverk i þessu örðuga útkjálkapresta-
kalli snertir.
Sýnist mörgum, að nægja hefði mátt
með fólagsskapinn þeirra prófasts og
Hesteyrar-factorsins við alþingiskosning-
arnar síðustu, þótt eigi slægju þeir pjönk-
um sínum saman í fleiru.
Annars er, fyrir kunnuga, naumast
gott að verjast brosi, að hugsa sór hr. Sig.
Pálsson, Hesteyrar-factor, sem vandandi
um kirkjulíf og kristindóm!
Yerður það, er varir, og ekki varir.
Sira Páll Sívertsen kvað nú hafa ritað
biskupi, og beiðzt þess, að fá eptirrit af
kærunni, sem fráleitt verður nein tyrir-
staða á, allra sizt er biskup faer að vita,
hve pukurslega kæra þessi er til orðin,
og að eins eins manns verk, að því er
virðist.
Munu og safnaðamenn síra Pá.ls Sí-
vertsen’s óska þess almennt, að þeir fái
enn að njóta prestsþjónustu hans sem
lengst, meðau heilsu hans fer eigi meira
hnignandi, en enn er, og að sú miður
hreinlyndislega aðferð, sem nú hefur beitt
verið, til að reyna að bola hann frá
prestskap, nái eigi tilgangi sínum.
--
*) Hesteyrarkirkja var vígð 3. sept. 1899,
og messaði sira Páll Sívertsen þar þrisvar það
ár, en 6 messur flutti hann þar árið, sem leið.
Sé nú þess gætt, að kirkja þessi var reist að ó-
þörfu, þvert á móti óskum meginhluta safn-
aðarins, þá verður eigi betur séð, en að síra
Páll Sivertsen hati gert auka-kirkju þessari fuli
hátt undir höfði.
Til samanburðar er fróðlegt að minnast
hænahússins í Furufirði, sem fullreist var í á-
gústmán. 1899, en prófastur Þorv. Jónsson hef-
ur enn í dag eigi komizt til að „vígja“. né
heldur að sira Kjartan hafi „vígt“ það. eða
ine8sað þar, og er þó ólíku saman að jafna,
Hesteyrarkirkju og Furufjarðar-bænahúsinu.
livað þörfina snertir.