Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 06.03.1901, Blaðsíða 7

XV. 9.—10.
Þ JÓÐVILJIXN.
39
THCE EJDINBUHGH
Roperie & Sailcloth Company Limited
stofnað 1750.
Verksmiðjur í I .eit li og ( * lasgoAV.
Búa til
færi, strengi, kaðla og segldúka.
Vörur verksmiðjanna fást hjá kaup-
mönnum um allt land.
Umboðsmenn fyrir ísland og Færeyjar:
F. I I joi-t li Co.
Kaupmannahöfn K
Kresólsápa.
Tilbúin eptir forskript frá hinu kgl.
dýralækningaráði i Kaupmannahöfn, er
nú viðurkennd að vera hið áreiðanleg-
asta kláðamaurdrepandi meðal. Fæst í
1 punds pökkum hjá kaupmönnum. A
hverjum pakka er hið innskráða vöru-
merki: AKTIESELSKABET J. HAGENS
SÆBEEABBIK, Helsinger.
Umboðsmenn fyrir ísland: F. Hjorth
<£• Co. Kjöbenliavn K.
TOMBÓLA.
St. „Harpau nr. 59 í Bolungarvík
hefur áformað, að halda tombólu í næst-
komandi marz- eða apríl-mánuði.
Agóðanum á að verja, til að koma
upp aptur fundahúsi stúkunnar, sem
fauk 6. jan. þ. á.
Vér skorum því á alla, menn og kon-
ur, sem vilja styðja bindindismálið, að
styrkja þetta fyrirtæki með munum eða
innskrift til einhverra kaupmanna á
ísafirði.
Gjöfunum veitir móttöku einhver af
okkur undirrituðum, ásamt Helga verzl-
unarmanni Sveinssyni á Isafirði.
Bolungarvík 20. febr. 1901.
Þorgrímur Sveinsson. Arni Gíslason.
Jbhannes Jensson. Sturla F. Jónsson.
Pétur Oddsson.
Ifjasta oi liezta
ijitóilvMa
sem er til, er:
„PERFECT“,
smiðuð hjá Bur-
meister & Wain,
sem er stærst
og frægust verk-
smiðja á norður-
löndum. „Perfect“
skilvindan skilur
mjólkina bezt, og
gefur því rneira
smjör, en nokkur
önnur skilvinda,
hún er sterkust,
einbrotnust og
ódýrust.
„Perfect“ skilvindan fékk hæðstu
verðlaun, „grand prixu, á heimssýning-
unni í Parísarborg sumarið 1900
„Perfect” skilvindan nr. 0, sem skilur
50 mjólkurpund á klukkustund, kostar
að eins 110 krónur.
„Perfect“ skilvindan er nú til sölu
hjá herra Friðrik Möller á Eskifirði, herra
Stefáni Steinholt á Seyðisfirði, herra
Sigvalda Þorsteinssyni á Akureyri, og
herra Gunnari Gunnarssyni í Reykjavík.
Fleiri útsölumenn verða auglýstir
síðar.
Einkasölutilíslands og Pær-
eyja hefur:
Jakob Gunlögsson,
Kjebenhavn K.
ÆGTE FRUGTSAFTER
fra Martin Jensen i Kjobenhavn
anbefales.
Garanteret tilberedt af udsegt Erugt.
Sk andinavís lt
Sxportkafte Surrogat
fæst nú alstaðar á íslandi.
Kjcbenhavn. — F. Iljortli & Co.
Gleymið ekki, að nyir kaup-
endur að yfirstandandi árgangi „Þjóðv.“,
sem borga árganginn fyrir fram, fá
ókeypis:
56
Svo var haldið áfram, upp hæðirnar, i brennandi
sólarhitanum.
Upp þangað, sem fjallrósin eigi fær þrifist, en að
eins getur að líta mosató milli steina á stöku stað.
Og einatt varð fjallið berara og hrjóstrugra, svo að
ekki var annað að sjá, en einstöku rótar-tægjur löngu
visinna og dáinna greni-trjáa.
Efst uppi í fjallskarðinu, er leið þeirra lá yfir, stóð
ofur-lítið veitingahús, er brosti við þögulum ijalladalnum.
í gistihúsi þessu hvíldu þeir félagar sig vel, og
þar var minni Kristjáns og unnustu hans drukkið.
Varð Kristján þá svo frá sér numinn af fögnuði, að
tárin streymdu úr augum bans af gleði.
„Á morgun vef jeg hana að mér“, mælti hann.
„Guð veit einn, hvaða hjartslátt jeg fæ, þegar jeg hugsa
til þess!
Og nú eru bráðum tvö árin liðin, síðan jeg sá
hana seinast.
En hvernig er svo lika heimkoma min?
Þrjátíu frankar að launum á viku hverri!
Og með þær tekjur getur maður víst óhnugginn
gengið út í hjónabandið. — Er ekki svo?u
„Þrjátiu frankar á viku“, tók Battisto upp eptir
honum. „Það eru stór-eigniru.
Kristján brosti út undir eyru. Hann var svo sæll.
„Já, það er, sem þú segiru, mælti hann. „Lánið
og hamingjan leikur svona við okkur.
Og ef María vissi, að jeg kem nú heiro annað
kvöld ... hve sæl og hrifin yrði hún þá ekki!“
„Á hún þá ekki von á yður?u spurði bróðir minn.
„Nei, alls enga, hr. minnu, svaraði Kristján. „Hún
53
— Ljóshærð eða dökkhærð? Ann hún þérmikið? Ætli
henni þyki eins vænt um þig, eins og Maríu minni
um mig?“
„Hvemig á jeg að vita það?u spurði Battisto.
„Hún elskar mig, og jeg elska hana — og svo er ekki
meira um það að talau.
„Og hvað heitir hún þá?u
„Margrétu.
Battisto hafði nú opnað hirzlur sínar, og raðaði
varning sinum á borðið.
„Þetta er rómverskt tíglasmíði, og blómin þessi, á
dökka fletinum, eru gjörð i Florentsu.
„Jeg felli mig bezt við rómversku smíðarnar“,
mælti Kristján, „og sérstaklega gezt mér bezt að litlu
landslagsmyndunum.
Þetta, með gömlu höllinni, og fjallasýninni bak
við, vildi eg gjarna kaupa handa Mariu minni.
„Það kostar átta frankau —sagði Battisto — „ekki
úr að aka. — í gær, á kaupstefnunni, seldum við þær
á tíu ... það er mynd af legstað Cajusar Cestiusar,
í nánd við E,ómaborgu.
„Legstaðuru, mælti Kristján, daprari í bragði, „það
er iniður vel valin gjöfu.
„Ef þú segir henni ekki frá því, dettur henni sízt
í hug, að svo sóu, mælti Battisto.
Kristján hrissti höfuðið.
„Það væri, að fara kringum hanau, mælti hann.
„Fjarri fer þvíu, mælti Stefano. „Sá, er í gröf
þessari hvílir, hefur hvilt þar í niu aldir, svo að flestir
Jiafa gjörsamlega gleymt því, að hann sé jarðaður þarna.
Það glaðnaði strax yfir Kristjáni.