Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 09.07.1907, Síða 5

XXI. 21.-32.
Þjóðvilinn.
125
Til nefndar þeirrar var og vísað stjórn-
arfrumvarpiiiu um gjald afinnlendri vindla-
gjörð og tilbúningi á bitter, sern og frv.
um vitagjald af r-kipum, og frv. um toll-
vörugeymslu og tollgreiðslu.
Lwkuaskipunarmál.
í nefnd, til að ihuga stjórnarfrumvarpið um
breytingu á læknaskipunarlögunum, kaus neðri
-deild 5. júlí: G-uðm. Björnsson, Guð). Guðmunds-
Æon, Jóhannes Ólafsson, Ólaf Thorlacius og
:Stefán í Pagraskögi.
Eilistyrkslögin.
í frv. stjórnarinnar um almennan ellistyrk
kaus neðri deild 5. júli þessa menn í nefnd:
Björn Bjarnason, Hermann Jónasarson, Lárus
.Bjarnason, Magnús Andrésson og Pétur Jónsson.
Veð í skipum.
Tii þess að fjalla um stjórnarfrv. um það efni
ikaus neðri deild í nefnd 5. júlí: Guðlaug Guðm.
.Magnús Kristj. og Sk. Thoroddsen.
Vegamál.
í nefnd í því máli kaus neðri deild 5. júlí:
Björn Kristjánsson, Hannes Þorsteinsson, Jón i
Múla, Jón Magnússon og síra Ólaf Ólafsson.
Skögrœktarmál.
Nefnd í það mál kosin í neðri deild B. júli:
síra Eggert Pálsson, Ólafur Thorlacius og síra
Þórhailur.
JCosningarlagafrumvarpið.
í nefnd, til að íhuga frv. stjórnarinnar um
það efni, kaus neðri deild 6. júlí: Pétur Jóns-
son, Jón Magnússon, Eggert Pálsson, Lárus
Bjarnason, Jón í Múla, Björn Kristjánsson og
Ólaf Thorlacius.
Til nefndar þessarar var vísað frv. um al-
mennan kosningarétt.
Brejting lagaskólalagauna.
Nefnd í því máli í neðri deild 6. júlí: Jón
.Magnússon, bkúli Thoroddsen, Lárus Bjarnason.
Fræðslumál.
I nefnd, til að íhuga frv. stjórnarinnar um
fræðslu barna, kaus neðri deild (j. júli: Árna
Jónsson, Eggert Pálsson, Guðm. Björnsson, síra
Þórhall Bjarnarson, Magnús Andrésson, Stefán
kennara Stefánsson og Jón Magnússon.
Til nefndar þessarar var og vísað frv. stjórn-
innar um stofnun kennaraskóla.
Ojafsóknir.
Nefnd, til að athuga frv. stjórnarinnar um það
efni kosin í neðri deiid 6. júlí: Björn Bjarnar-
son, Hannes Þorsteinsson og Ól. Briem.
j Takmörkun á eignar- og umráðarétti á fossum.
i I það mál kaus neðri deild 6. júlí þessa menn
i í nefnd: GuðL Guðmundsson, Ól. Briem, Jó-
j hannes Ólafsson, Magnús Andrésson og Stefán
I frá Fagraskógi.
Alþingisvcizlan,
sem haldin var þingsetningardaginn 1. júlí,
varð söguleg að þvi leyti, að i ræöu, sem for-
seti noðri deildar, Magnús Stephensen, flutti fyr-
ir minni ráðherra, gjörðist hann svo harðorður í
garð stjórnarand8tæðinga, að tveir þeirra (Jó-
hannes bæjarfógeti Jóhannesson og Stefán kenn-
ari Stefánsson) stóðu upp frá borðum, og gengu
út úr veizlusalnum. — Aðrir stjórnarandstæð-
ingar, er þar voru, fóru og úr veizlunni, er stað-
ið var frá borðurn.
Mannalát.
16. maí síðastl. andaðist. að Laugum
í Súgandafirði húsfreyjan Guðmundína
Jónsdóttir, 46 ára að aldri, fædd 12. maí
1861. — Foreldrar hennar voru: Jón
hreppstjóri Halldórsson á Kirkjubóli i
Sbutilsfirði, og kona hans Rannveig 0-
lafsdóttir (f 1901), og ólst Guðmundína
sáluga upp í foreldrahúsum fram yfir
fermingu, en fluttist þá að Ósi iBolung-
arvík, og var nokkur ár hjá Ólafi hrepp-
stjóra Gissurssyni á Ósi og konu hans
Kristinu Pálsdóttur, og kynntist þar ept-
irlifandi manni sinum, Sveinbirni Páls-
syni, Guðmundssonar á Kvianesi, er þar
var þá í vinnumennsku, og færðust þau
þá frá Ósi að Klúku í Súgandafirði, og
giptust þar; frá Klúku fluttust þau að
Botni í Súgandafirði, og bjuggu þar mörg
ár á 6 hundruðum úr jörðinni, unz þau
fluttust að Laugum.
Alls varð þeim hjónum fimmtán barna
auðið, og dóu fjögur þeirra í æsku, en
ellefu eru á lífi, og eru nöfa þeirra þessi:
Pálína, 27 ára, Pétur, 26 ára, Guðrún, 24
ára, Rósinkranza, 23 ára, Ólöf, 18 ára,
Sesselja, 14 ára, Rannveig Salóme, 11 ára,
Þorvaldur, 9 ára, Elízabet, 6 ára, G. ð-
mundína, 5 ára, og Sveinfríður, 1 írs.
Þegar Sveinbjörn og Guðmundína
byrjuðu biiskap, voru þau biáfátæk, en
tókst þó engu að siður að ala önn fyrir
barnahóp sínum, og veita börnunum sóma-
samlegt uppeldi, og nutu því hylli góðra
manna, er þeim kynntust.
Guðmundína sáluga var talin mesta
myndarkona, og gjörvileg ásýndum, eins
og hún átti kyn til. — Hún var og ást-
rík eiginkona, og góð og umhyggjusöm
móðir barna sinna. Hún andaðist úr
krabbameini, eptir langa sjúkdómslegu.
í önuverðum júnímáD. þ. á. missti
Eggert bóndi Reginbaldsáon á Kleifum jí
Seyðisfirði i Norður-Isafjarðarsýslu eitt
barna sinn*; það dó úr lungnabólgu.
6. apríl þ. á. andaðist Magnús Krist-
jánsson, formaður og búseigandi í Isa-
fjarðarkaupstað, tæpra 48 ára að aldri
fæddur að Krumshólum í Borgarfirði 2.
30
um, að taka þált í ýmís konar boðum, og sbemmtunura,
nema hvað hann taldi réttast, að fara eigi á dansleika
:fyrst um sinn.
Ekki böfðu enn fengizt neinar upplýsingar, að
jiví er frú Fenton snerti. — Hr. Breffit bafði að vísu sím-
ritað til allra stærstu blaðanna í Nýja-Sjálandi, og
«purzt fyrir hjá yfirvöldunum þar, en ekkerb svar fengið
■enn.
„Við hljótum brátt að fá að vita, hvort bún er lífs
eða liðin“, mælti hr. Breffit við Friðrik. „Á vorum dög-
xim geta menn eigi lifað í heiminum, né dáið, án þess
meðbræður þeirra viti af því. — Gerið yður að svo stöddu
•engar áhyggjur, góði vinur! Þér megið trúa því, að áð-
ur en langt um líður, kemur það upp úr kafinu, að hún
:sé dáin.u
Friðrik fylgdi þó einatt gaumgæfilega röddu sam-
vizku sinnar, að skirrast við, að hitta jungfrú Moore, og
átti hann þó örðugra með það, en hann hugði, ekki sízt
þar sem hann frétti, að Claughton, kapteinn, væri nú
mjög tíður gestur á heimili hershöfðingjans.
En dag nokkurn í maimánuði, i glaða sólskininu,
bittist svo á, að hann mætti Susie í Hydepark-blómgarð-
inum.
Hún, og stjúpa hennar, sátu svo nærri honum, að
það hefði verið bein ókurteisi, að bjóða þeim ekki góðan
daginn.
Hershöfðingjafrúin átti fjörugar samræður við ein-
Iivern gamlan mann; en á stólnum, sem næstur var Susie
sat enginn, svo að Friðrik taldi það enga synd, að tylla
-flér snöggvast niður hjá henni, og inna eptir líðan hennar.
Hún kvaðst hafa skemmt sér vel, síðan þau hittust
23
„Þér hafið ef til vill rétt að mæla hr. Breffit, og
mun raun bera vitni um það“.
„Jeg vona, að hún hvili nú undir grænni torfn,
mælti Bceffit; „en að sjálfsögðu geri eg allt, sem í mínu
valdi 9tendur, til þess að komast eptir sannleikanum, og
býst eg við, að þær eptirgrennslanir mínar leiði til þe9s,
að við fáum bráðum að sjá dánarvottorðið hennar“.
„Ekki kann eg vel við það, að fara að byggja von-
ir á dauða frænku minnar“, svaraði Friðrik, „og kysi eg
fremur, að hún væri á lífi, og gæti sem lengst notið á-
nægju af arfinum“.
„Þetta or fallega talað“, mælti Breffit, „og er því
bezt, að þér séuð við öllu búinn. — Skylduð þér vilja
fara að mínum ráðum, ættuð þér að velja yður hagkvæma
stöðu, er þér gætuð haft nægilegt lífsviðurværi af. — Þó
að skáldskapargáfan sé fögur gáfa, hafa skáldin þó jafn-
an átt við sult og seyru að búa, og þó að við lögfræð-
ingarnir böðum oss að visu eigi í rósum fyrst í stað, tekst
oss þó, er frá líður, að safna ögn í sarpinn*.
Friðrik lét þetta nú inn um annað eyrað, og út
um hitt.
:U!Íl.Ád fil,
Fjórði kapitixli.
Friðrik Musgrave hafði aldrei haft hugann fastan
við peningana. — Hann hafði aldrei steypt sér í skuldir,
enda hafði föðurbróðir hans séð honum fyrir nógu eyðslu-
fé árlega.
Á hinn bóginn hafði Breffit réttilega getið þess til,
að vextir af tíu þúsundum sterlingspunda myndu eigi
mægja, til þess að standa strauminn af ársútgjöldum hans.