Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 19.12.1908, Blaðsíða 1

Verð árgangsins '.(minnst
60 arhir) 3 kr. 50 awr.;
erlmdis 4 kr. 50 aur., og
í AmtríVu rloll.: 1.50.
Bvrgist fyrir júnimán-
aðarlok.
ÞJÓ
VILJINN.

[== TuTTuaASTi oa ann|ar árgangur. =
: RITSTJÓBI: SKÚLI THORODDSEN.
| Vppsögn skrijley ógild
j nema komið se til útgef-
I anda fyrir 30. dag júv',-
| mánaðar, og laupandi
samhliða uppsögninni
\ borgi skuld sína fyriv
\ blaðið.
M 57.-58.
BjíYKJ AVÍK, 19. EES.
1908
Ií0-greinin
i
blaðinu „Yort Land“.
—o—
í síðasta nr. blaðs vors gátum vér
þess, að í danska hægrimanna-máltólinu
„Yort Land“ hefði nýskeð birzt svivirði-
leg níðgrein um ritstjóra „Þjóðv.u, og
drepum vér nú stuttlega á aðal-atriði
greinarinnar, svo að Islendingar sjái,hvaða
vopnum stjórnarliðar hér á landi beita í
Danmörku um þessar mundir.
I greininni segir:
1° Að ritstjóri „Þjóðv.“ haldi áfram hinni æstu
baráttu sinni gegn öllu, sem danskt or, og
sé einn liðurinn í tilraunum hans, til að
rifa landið frá Danmörku fólginn í þvi, að
hann starfi að þvi, að ungir íslendingar sæki
menntun sína til Noregs, eða Englands, en
alls ekki til Danmerkur, og í því skyni fari
hann því fram i „Þjóðv.“, að sjóður sá, er
íslenzkir stúdentar fá styrk úr í Kaup-
mannahötn (Garðstyrkinn) sé stofnaður af
andvirði seldra isl. þjóðeigna; en andvirði
þoirra segir höfundur greinarinnar í „Vort
Land“, að Danir hafi marg-borgað íslandi.
Svar: Bitstjóri „Þjóðv.u var sem
mörgum mun kunnugt, vestur á ísafirði
frá því fyrri part júlímán,, þar til ;í önd-
verðuin nóv. þ. á., og fal öðrum ritstjórn,
og ábyrgðarmennsku, blaðsins allan þann
tíma, því að hann vildi ná sér aptur, ept-
ir undangengin veikindi. — Af þeirri á-
stæðu átti hann og því miður engan þátt
i kosningabaráttunni siðastl. sumar, nema
lítilfjörlega í einu kjördæmi, ísafjarðar-
kaupstað.
Höfundur greinarinnar í „YortLandu
krítar því í meira lagi liðugt, eins og
það oinnig er uppspuni, sem hann segir
um Grarðstyrkinn, með því að ritstjóri
„Þjóðv.u, sem höfundur fyrnefndrar grein-
ar nefnir auðvitað fullu nafni, hefir aldrei
ritað einn staf í þá átt, hvorki fyr né síðar.
_° Segir höf., að ritstjóri „Þjóðv.“ hafi nú ný
skeð gert sig rnjög hlægilegan, þar sem hann
liafi slegið pjönkum sínum saman við tvo
andatrúarpostula, or ferðist um á Íslandi,
og kynni íslendingum —- fyrir fimm krónur
hverjum — leyndardóma andaheimsins.
Þetta er svo áréttað með viðeigandi mærð,
sögð skröksagan um anda Þórðar íHala, og
auðvitað eigi annars getið. en að hún sé
heilagur sannleiki!
Svar: Hér fer köfundurinn möð
flýja lygi; en hann veit vel, hvað hann
syngur; hann veit, að þekking á fyrir-
brigðum spíritismaus er óvíða minDÍ, en
í Danmörku, og að ýms dönsk blöð hafa
hæðzt mjög að öllu, er þar að lítur.
Honurn hefir því óefað þótt feykiiega
gaman að því, að geta fært þeirn þessar
lygafréttir.
8° 1 upphafi greinarinnar skýrir höfundurinn
Dönum enn fremur frá þvi, að ritstjóri,Þjóðv.‘
sé foringi þess flokks á íslandi, er vilji,
að ísland sé óháð („Det islandske Uafhæng-
ighedspartis Eörer“), og siðar í greininui
fræðir hann þá um það, at ritstjóri „Þjóðv.“
ætli sér að verða eptirmaður H. Hafstein’s.
Svar: Hvað íyrra atriðið snertir,
þá er ritstjóra „Þjóðv.u ókunnugt um
það, að honum 'hafi hlotnazt sá heiður,
að vera kjörinn foringi sjálfstæðisflokks-
ins, sem átt mun við, þótt köfundurinn
áliti, að Döoum falli betur, aðlátanaÍDÍð
tákna, að tilgangurinn sé, að losa Island
úr öllu sambandi við Danmörku.
Um síðara atriðið getur höf. greinar-
innar í „Yort Landu alls ekkert vitað,
enda væri það nú nokkuð snemmt, að
fara að hugsa ura ráðherratignina, með-
an eigi er annað sýnna, en að núverandi
ráðherra ætli að beita öllum brögðum, til
að sitja sem lengst að krásinni.
Á hinn bóginn mun engum dyljast,
að einmitt það, að höf. gerir ritstjóra
„Þjóðv.a í aðra röndina að svona miklum
manni í augum Dana, getur orðið sjálf-
stæðismáti þjóðarinnar að miklum hnekki,
! og því er grein hans eigi að eins svívirði-
lequ.r lyga-rógur um oss, héldur og jafn-
framtniðangnrsiegastaárás á
sjálísta^ðiskrö íui1 islenzku
þjöðarinnar, og h'öfundurinn — sam
er ísiendingur — rétt nefndur landráða-
maður og þjöðfjandi.
4° Til þess að gera níðið enn trúverðugra í
augum danskra blaðlesanda, bætir höfund-
urinn því og enn fremur við, að hjá þeim,
er um landsmál hugsi skynsamlega á ís-
landi, vekji það almenna gremju og hneixli,
að ritstjóri „Þjóðv.“ skuli vilja vera leið-
togi þjóðarinnar, og vera þó bendlaður við
annan eins hégóma, eins og spiritismann,
og alveg á valdi hins lagna spiritistapostula.
Níðgrein þessi svarar sér sjálf, svo að
óþarft er, að fara um hana frekari orðum,
enda leiðinlegt, að vera neyddur til þess,
að eyða tíma, til að aDza lyga-uppspuna
slíkrapiltunga, sem greinarhöfundurinn er.
Af mönnum þeirn, sem við þingmál
eru riðnir hér á landi, er það einn, sem
kunnur er að því, öllum öðrum fremur,
að beita vopni lyginnar, og enginn þarf
að efa það, að frá honum stafar lyga-
greinin í „Yort Landu, þótt hann nafn-
greini sig þar eigi, fremur en all-opt
endranær, veit, sem er, að lygin hefði
þá siður áhrif, ef hans væri viðgotið,
dánumannsins.
Utlöndl.
(Niðurl.j
Frakkland. Picquard, hermálaráðherra,
hefir nýlega látið í ljósi, að Frakkar þurfi
að auka stórskotaliðið að miklum mun.
ítalia. Á Sikiley, og í Suður-Italíu,
hafa rigningar víða valdið vatnsflóðum í
nóv., og valdið á sumum stöðum mann-
tjóni, t d. i KataDÍu, þar sem fjöldi búsa
hrundi, og margir menn biðu b’na. —
Svipaðar eru og fregnir frá Casalvecchía,
að því er manntjón og húsahrun snertir.
Ræningjar numdu nýlega brott son
milljÓDaeiganda á Sikiley, og heimta 210
þús króna til lausnar honum. — — —
Austurriki. Þar eru nýlega orðin ráð-
herraskipti, og heitir nýi íorsætisráðherr-
ann Bienerth. — — —
Svissaraland. 60 þús. pund af sprengi-
efni (dynamit) 9prungu nýskeð í lopt upp
við jámbraut í SvissaralaDdi. — Mann-
tjón varð þó eigi. — — —
Persaland. Keisari hafði lofað að efna
til þings, er tæki til starfa 14. nóv. þ. á.,
en hefir svikið það loforð sitt, jog segja
sumar sagnir, að stjórnarskráin sé nú al-
veg úr sögunni.
Kóstusamt enn í landinu, og hafa upp-
reisnarmenn nýlega náð nokkrnm þorp-
um á vald sitt. — — —
Kína. Lát keisarans í Kína, og ekkju-
drottningarinnar, hefir áður verið getið í
blaði voru, og segja sumar sagnir, að
keisara hafi orðið það að bana, að honum
• hafi verið byrlað eitur, og ekkjudrottn-
ingunni ef til vill einnig. — Síðustu fjóra
dagana. sem keisari lifði, er mælt, að hann
hafi alls engrar aðhjúkrunar notið, þótt
nokkrar þúsundir af æðstu tignarmönnum
ríkisins væru nær staddir, með því að
hirðsiðir í Kína banna, að nokkur nálgist
keisara, er hann er að dauða kominn. —
Uýi keisarinn er fimm ára gamall
drengur, er grét hástöfum, er bann var
krýndur, með því að nú fær hann eigi
lengur að vera hjá fóstru sinni. — Faðir
hans, Isclmn prinz, veitir ríkis9tjórninni
forstöðu.
Mælt er að fimm aðrir hafi talið sér
bera keisaraiignin, og er um þessar
muudir mjög róstusamt í Kina, uppreisn í
grennd við Yangtsekiang. Ihöfuðborginni
Peking kvað nokkrir af meðlimum rikis-
ráðsins hafa verið hálshöggnir inni í keis-
arahöllÍDni. — Ríkisstjóri hefir og gefið
út stranga skipun um þ.\ð, að allir upp-
reisnarmenn skuli tafarlaust hálshöggnir„
án alls tillits til tignar eða stöðu þeirra.
Bandaríkiu. Svertinga i Okmulgee í
Oklahama átti nýlega að taka fastan fyr-
ir glæp, og skaut hann þá lögreglustjóra
og sex menn aðra, til bana, en kveikti
síðan í húsinu, sem hann var í, og brann
þar inni. — — —