Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 15.05.1909, Síða 4

88
ÞjÓÐVILJÍNN
Væntanlega kemst sú tilhögun þá á
síðar.
Stjórn landsbankans.
Sú varð að lokum niðurstaðan á al-
þingi, að bankastjórar verða tveir frá
næstk. nýári, og gæzlustjórar tveir, sem
verið hefir.
Það var efri deild, sem halda vildi í
gæzlustjórana, en ekki hafa í þeirra stað
lögfræðis-ráðanautinn, sem neðri deild
hafði samþykkt.
Bankaráð íslaDdsbanka.
Fulltrúar í bankaráð íslandsbanka voru
á fundi sameinaðs alþingis kosnir 6. maí:
1. Ati Jönsson, ritstjóri, til aðal-fundar
bankans 1912 í stað Jóns Jónssonar frá
Múla, er fer úr bankaráðinu i ár.
2. Maynús Blöndáhl alþm., til aðal-fundar
1913, í stað Sigfúsar Eymundssonar,
er fer úr bankaráðinu að ári. —
Núverandi stjórnar-andstæðingar vildu
koma að Jöni í Múla, en mistókst, sem
við mátti búast, eins og flokkaskiptingu
þingsius nú er háttað.
•
Milliþinganefnd í bankamálum.
Neðri deild alþingis samþykkti, eptir
tillögu svo nefndrar „peningamálanefnd-
ar“, er einnig nefndi sig „vandræðanefnd“,
þingsályktun þess et'nis, að skora á stjórn-
ina, að skipa 5 manna nefnd rnilli þinga,
til að íhuga bankamál landsins, og koma
skipulagi á þau, gera tillögur um sam-
vinnu bankanna, og starfsvið, og séu í
nefndinni sinn maður úr hvorum bank-
anum, og þrír aðrir.
Endurskoðunarmenn. Iandsreikn;r.ga.
voru kosnir:
Hannes ritstjóri Þorsteinsson og
Skúli Ihoroddsen,
Kaua neðri deild hinn fyrnefnda, en efri
deild hinn síðar talda.
Endurskoðunarmenn landsreikninga
ættu að vera þrír og kosnir hlutfallskosn-
ingu, svo að báðir þingflokkar tækju að
því leyti þátt í endurskoðuninni.
Kemst væntanlega á, er stjórnarskrar-
breyting verður gjörð.
Gæzlustjóri söfnunarsjóðs.
var í einu hljóði endurkosinn i efri deild
Jnlíus amtm. Havsteen,
og þakkaði hann kosninguna.
irlit sskr d
mála á alþingi 1909.
—o—
(Skýrslu-ágrip þetta las forseti sameinaðs
alþingis á þinglokafundinum í sameinuðu þingi
8. maí þ. á.)
I. Stjórnarfrumvörp:
a) samþykkt og afgreidd sem lög . . . 14
b) felld 3
«9 ekki útrædd 2
Alls 19
11. Þingmannafruinvörp:
a) samþykkt og afgreidd sem lög . . 42
b) felld 19
c) tekin aptur 4
d) ekki útrædd 13
Alls 78
XXIII., 22.-23.
iil. jhingsályktunartillögur:
aj samþykktar og afgreiddar í þingsá-
lyktunarformi....................20
b) samþykktar, en ekki afgreiddar í því
formi............................12
e) felldar...........................2
d) teknar aptur .................. . . 3
e) ekki útræddar.....................2
Alls 3!) ~
IV. Fyrirspurnir
bornar upp........................2
V. Rökstuddnr dagskrár
bornar upp.......................10
Lagafrumvörp, sem borin hafa verið upp á
alþingi, hafa því alls verið 97, og af þeim hefir
þingið afgreitt 53, sem lög, auk þess er sam-
þykktar hafa verið 20 þingsályktanir, sem fyr
segir.
Þjöðvinafélagsfundur var haldinn í
þingsal neðri deildar 7. maí siðastl.
Forseti félagsins, Iryqgvi bankastjóri
Ounnarsson, skýrði frá hag félagsins, og
lagði fram reiknÍDga þess fyrir árin 1907
og 1908.
Stóð hagur félagsins við lok ársins
1908 á þá leið, að skuldir þess við forseta
sinn voru alls 3111 kr. 52 aur., en inni-
eign hjá gjaldkera, og í sparisjóði 672 kr.
95 a. — Utistandandi átti félagið hjá
ýmsum um 1000 kr., en bóka-eign þess
var metin 3784 kr. 53 a. virði.
Reikningarnir höfðu verið endurskoð-
aðir af endurskoðunarmönnum félagsins
Júlíusi amtm. Havsteen og Sighvati banka-
stjóra Bjarnasyni, er eigi höfðu fundið
neitt athugavert við þá, og voru þeir á
fundinum samþykktir í einu hljóði.
Forseti félagsins var endurkosinn:
Tryggvi bankastjóri Ounnarsson, 36 atkv.
þá var kosinn vara-forseti:
Björn alþm. Kristjánsson, 20 atkv.
166
„Þér mynduð gjöra mér mikinn greiða, yndislega
Maggy, ef þér Dotuðuð litlu fingurna, til að hræra í glas-
inu mínu, og sykruðuð mér nautn þess, sem í því er með
návist yðar“.
„Það skal eg gjama gjöra!“ svaraði Maggy, ánþess
nokkurt hik væri á henni.
„Þér eruð engill, stjarna þessarar eyjar, svo sem
mér hefir lengi verið kunnugt um“, mælti Bob, hrifinn,
er bugði, að hjálpfýsi henni kæmi af því, hve ástúðleg-
ur henni þætti hann vera.
„Ó! Að þér hefðuð aldrei misskilið hið trygglynda
hjarta mitt!“ mælti haDn. „En bætið nú ögn af visky-i
í glasið mitt! Mér þykir ósköp gott, að hafa drykkinn
nógu styrkan! Og aldrei hefir hjartað í mér barizt, þótt
kvenDlegur yndisleikur hafi borið fyrir augu mér, fyr en
eg sá yður! — Það veit trú mín! Eu hvað höndin er
feykilega smágjör, og unaðsleg!“
Að svo mæltu þreif Bob í höndina á henni, og
þrýsti á hana kossi, og tók Maggy því öllu með stillingu
„Þér eruð að eins að gera að gamni yðar, hr. Bob!“
mælti hún, bro9ti framan í hann, og settist niður gegnt
honum.
„Alvaia, hrein og bein alvara“. mælti Bob. „Það
sver eg við allt, sem heilagt er. — Skál! Hjarta-drottD-
ingin mÍD!“
Að svo mæltu tæmdi hann glasið í einum teyg, og
færði stólinn sinn nær Maggy. „Heimtið sönnun þess
að eg elski yfur! Reynið mig!“
„I hvaða erindum komuð þér hingað í dag?“ spurði
Maggy, og fyllti glas hans að nýju.
„Erindið var nú lítilfjörlegt; og eigi þees vert, að á
175
vísu all-fjarri landi, og var hann kominn í hvarf við klett-
inn, er Frank seri sér í þá áttina, og beindi kíkinum þang-
að, er hann bjóst við, að fallbyssubáturinn sæist fyrst.
Báturinn lenti nú fyrir sunnan Kitty-Hawk-klettinn,
og er mennirnir voru komnir upp úr bátnum, settu þeir
bann og gengu síðan rakleiðis til þorpsÍDS.
Skömmu síðar fór að verða enn meiri ys og þys í
Nagshead. — Ljós sáust borin fram og aptur, og tnenn
stóðu í hópum fyrir utan hreysin, unz allur þorri þorps-
búa nam staðar hjá húsi Zeke Konks, og heyrðist Frauk
hann jafn vel heyra mannamálið.
Það hlaut að vera eitthvað, og það meira, en minna,
um að vera, og Frank varð æ áhyggjufyllri.
„Þetta fer að verða alvarlegt“, mælti hanu við sjálf-
an sig. „Sjómenn virðast týgja sig til áhlaups!“
En miðnætti var enn eigi komið, og fallbyssubátur-
inn gat eigi komið fyr en kl. 1, og til þess tíma gátu
fjórir menn eigi varið stöðvarhúsið, ef um alvarlega árás
var að ræða. — Ef eigi tækist af tilviljun svo heppilega
til, að fallbyssubáturinn kæmi fyr, þá var allt í voða, og
við búið, að Morris skipherra sæi að eins öskuhrúgu, þar
sem stöðvarhúsið hafði staðið.
Ungi liðsforinginn beit á jaxlinn. — Hann óttaðist
að visu ekki dauðann, en þegar hann hugsaði um Maggy
fékk hann þó hjartslátt.
Svona leið nú hálftími, og einatt virtist ókyrrleik-
inn í Nagshead vera að aukast; en það furðaði Frank, að
avo var að sjá, setn þeir hefðu eigi orðið á eitt mál sátt-
ir, því að hann sá nokkra af þeim, er staðið höfðu hjá
húsi Zeke Konks, hverfa að húsabaki, og vissi hann síð-
l