Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 24.12.1909, Blaðsíða 1

Verfl árgangsiriH (minnst j
<50 arkirl 3 kr. 50 awr.; i
I
trlendis 4 kr. 50 aur., og j
í Ameríku doll.: 1.50. !
Bmrgist fyrir júnimán-
aáarlok.
ÞJOÐVILJINN.
——• "• j= Tuttu»asti oe pbiðji ábgangub. =|—— _—
*—S»*|:= EITSTJORI: SKtJLI THORODDSEN. =|axag—->—
\ Vppsögn skriflea ogild
| nema komið se til útgef-
j anda fyrir 30. dag júní-
I mánaðar, og kaupandi
I samhliða uppsögninni
\ horgi skuld sina fyrir
iblaðíð.
M 57.-58. |
Reykjavík, 24. DES.
1909.
TIL LESEIDA JJfflff."
Þeir seoi gjörast kaupendur að XXIV.
árg. „Þjóðv.", er hefst næstk. nýár, og
eigi hafa áðnr keypt blaðið, fá
= alveg ókeypis =
8em kaupbæti, siðasta ársfjórðung yfir-
standandi árgaDgs (frá 1. okt. til 31. des.).
Nýir kaupendur, er borga T>ia<5-
ið fyr*ir fram, fá enn fremur, ef
þeir fara þess á leit
ife iMi 200 bls. af sKemmtisögum.
Þess þarf naumast að geta, að sögu-
saÍDshepti „Þjóðv.14 hafa víða þótt mjög
ekemmtileg, eg gefst mönnum nn gott
færi á að eignast eitt þeirra, og geta þeir
sjálfir valið, hvert söguheptið þeir kjósa,
af sögusöfnum þeim, er seld eru í lausa-
sölu á 1 kr. 50 8.
Ef þeir, sem þegar eru kaupendur
blaðsÍDS, og óska að fá sögusafnshepti, þá
eiga þeir kost á þvi, eí þeír* borga
XXIY. árg.‘ fyrir íram. ............
Allir kaupendur, og lesendur,
„Þjóðv.“ eru vinsamlega beðnir að benda
km nÍDgjum sínum, og nágrönnum á kjör
þau, sem i fcoði eru.
MM IVýir xitsölumeim, er út-
vega blaðinu að minnsta kosti sex nýja
ttíxxipí*n<liTrs sem og eldri útsölu-
rnenn blaðsins, er fjölga kaupendum um
sex, fá — auk venjulegra sölulauna —
einhverja af forlagsbókum útget'aDda
„ÞjóðvA. er þeir sjálfir geta valið.
Nýir kaupendur, og nýir útsölumenn,
eru beðnir, að gefa sig fram sem allra
bráðast.
Utanáskript til útgefandaDS er: Skúli
Thoroddsen Vonardrœti 12. Reyhjavík.
■twnmill:nn|,ll"lin ■ ■ I 1 I I I I IIIHIHIHHIII .| :llH .1 ■|l.|lil.Ullli:ll'l:ll '|. |'ll..|l III 'IMrillTH I 'l 1111
„i>jó0ar-íoriímingin“.
(Jr. Jinnur 09 paltgr).
—0—
Félapið „Landvörn“ hefir í fundará-
lyktun, m m birt er í þessu nr. blaðs vors
farið afar I örðrm orðum um framkomu !
doctoranna Finns og Valtýs á fundi Atl-
antshafsr yjafélagsins ný skeð.
A fundi þessum fórust þeim orð á þá
leið — ibr. símskeyti í síðasta nr. blaðs
vors —, að fyrir ísland væri skilDaður
sama, sem þjóðar-tortíming.
Auðvitað getur enginn meinað greind-
um mönnum, að hafa þessa skoðun; en
hins ætti islenzka þjóðin að mega vænta
af þeim, sem öðrum, að þeir stilltu sig
nra það að trana þessari skoðun sinni
framan í Dani í blöðum, eða á mannfund-
um.
Að því er báða þessa menn snertir,
þá er því og svo farið, að siðan þeir
luku stúdentsprófi.hafa þeir verið hoimilis-
fastir í Danmörku, og geta þvi engan veg-
inn haft jafn náin kynni af hugsunnr-
hætti almennings hér á landi, efnahag o.
fl., eins og þeir menn, sem ala hér ald-
ur sinn.
Nú á tíinum, er samningstilraunir eru
gerðar við Dani, að þvi er til sambands-
málsins kemur, megum vér íslendingar
hvað síst við því, að því sé hampað frarn-
an í Dani, hverir vesalingar vér séum,
og þvi haldið fram, að oss sé það eini
lifsvegurinn, að sambandið við Danmörku
slitni ekki.
Vegur vor hjá Dönum er sízt svo
mikill í nefndu efni, að úr honum sé
dragandi.
Að telja skilnað við Dani þjóðar-tor-
tímingu er auk þess sú f jarstæða, að engri
átt nær, þar sern allir vita, að oss væri
alls eDginn styrkur að sambandinu við
Danmörku, ef á þyrfti að reyna, sakir á-
leitni, eða yfir-gangs, annara þjóða.
Danir eru srná-þjóð, sem sjálfir við-
urkenna, sem og rétt er, að þeir bafi engin
tök á þvi, að verja þjóðarsjálfstæði sitt,
ef á þá er leitað, og má því öllum vera
í augum opið, að engin tök hafa þeir á
því, að liðsinna oss, eins og ljóst varð
er Jörunditr konungur brauzt hér ti! rik-
is á öndverðri öldinni, sem leið, og áttu
þá þó ólíku meira undir sér, en nú er.
Að því er til fjárhagshliðar málsins
kemur, þá er það og fjarstæða, að eigi
megi koma sér svo fyrir, að Island geti
staðizt, sem sjálfstætt ríki, sem i engu
sambandi er við Danmörku, né önnur ríki
Það eru strandvarnirnar, sem hér er
aðalatriðið, og getur enginn fært nein
sennileg rök að því, að þjóðfélag vort
geti eigi staðist þau útgjöld, er leiddu af
þvi, að halda út t. d. tveim lidum fall-
byssubátum, enda strandvarnirnar af
Dana hálfu eigi svo fullkomnar, eða trygg-
ar, að örðugt sé við að jafnast.
Geta má og þess, að þó að skilnaður
yrði, gætum vér eDgu að síður samið
! svo um við Dani, ef vér vildum, eða
teldum oss hag að þvi, að þeir önmiðust
hér strandvarnirnar eptir, sem áður; fyr-
ir vora hönd, og í voru umboði.
Sá samningur stæði þá að eins, meðan
j vér vildum, og rýrði því að engu leyti
j þjóðarsjálfstæði vort, enda væri strand-
vörnunum þá og hagað að öllu leyti að
vild vorn.
Dana væri í þvi efni öllu fremur þápan
en vor, þar sem þeir þarfnast þess, að
fiskiskip Eæreyinga fái að njóta sama
| fiskiveiðaréttar við strendur lands vors,
1 sem verið hefir, og oss að visu ótilfinn-
anlegt, er full borgun kæmi á móti.
Vér bendum á þetta, án þess þó
að vér teljum Islandi það á nokkurn
hatt of vaxið, að eiga sjálft fallbyssubáta
til strandvarnanna.
Að öðru leyti hefir skilDaðurinn eigi
eða þarf eigi, fremur en vér viljum, að
að hafa aukinn kostnað íförmeð sér, því
að sendiherra væri blétt áfrHm hiægilegt,
að jéfn fámenn þjóð færi að kosta upp
á í öðium rikjum, og konsúlar í þeim
fáu rikjum, sem Island á nokkur viðskipti
við, er teljandi séu, þyrftu eigi að auka
þjóðfél8gi voru neinn kostnað að muD,
og mætti jafn vel ef til vill fela þann
starfa ólaunuðum mönDum í hlutaðeig-
andi ríkjum, er létu sér nægja nafnbótina
eina.
En þegar þjóðin er orðin fjömennari,
skapast heDni og betri tök, og verður þá
færari um, að leggja á sig kostnað, sem
nauðsyn krefur.
Yér skulum í þessu sambandi geta
þess, að eptir þvi, hver hugur ísleDzku
þjóðarinDar er í þessu máli, hefir erni
eigi verið grenDslast. —- En eigi
erum vér í neinum vafa um það, hver
hennar svör yrðu, eða alls þorrans, ef at-
kvæða væri leitað, þar sem bæði kæmi
þá til greÍDa sjálfstæðisþrá, eða þjóðar-
metnaður, og þá ekki síður kalinn, sem
enn eymir eptir af, sakir umliðinna sam-
skipta vorra við Dani. —
Útlönd.
Til viðbótar útlendu fréttunum í síð-
I asta nr. blaðs vors, skal þessara tíðinda
getið.
Bretland. Svo er nú komið, að efri
málstofa brezka þingsins hefir, með 360
atkvæðum gegn 76, samþykkt tillögu frá
Lansdowne Iávarði,er fór í þá átt, að neita
fjárlögunum samþykkis, unz þjóðinni
hefði. með nýjum kosningum, gefizt kost-
ur á, að segja álit sitt um þau.
Atkvæðagreiðsla þessi fór fram að-
faranóttina 1. des. síðastl., og má teljast
stór-viðburður, þar sem svo hefir verið
litið á öldum saman, sem neðri málstofan
ætti að hafa öll ráðin í fjármálunum.
Litlu síðar bar Asqmth, forsætisráð-