Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 18.02.1911, Blaðsíða 5

J?jóeviuiMí.
29
af símalagningu frá ísafirði til Bol-
ungarvikur verði eptir gefin. Sam-
þykkt með 14 samhl. atkv.
XYIII. Þingtíminn■
Fundurinn telar hcppilegast að þing
sé framvegis háð á sama tíma og nú
er lögákveðinn. Samþykkt með 14
samhl. atkv.
Fleiri mál voru ekki tekin fyrir á
fundinum, sem staðið hafði í 6 klukku-
tíma, og sag>i fundarstjóri því [fundinum
slitið-
Skítli Ihoroddsen\ H. Jónsson
(fundarstjóri). (fundarritari).
nefnt blað, og er hann eigandi þess frá síðastk,
áramótum.
Frá Vestinannaejjuin.
Mjög góð aflabrögð á eyjunum, erjsiðast fréttist,
Taugaveiki.
í sjúkrahúsinu á ísafirði dó ný skeð úr tauga-
veiki ógiptur kvennmaður, Q-uðrún Jónsdottir að
nafni.
I janúarmánuði dó og úr taugaveiki drengor
í Ogurnesi í Norður-Isafjarðarsýslu. — Hana
hót Haraldur Arnason, og var uppeldissonur
Andrésar Jóhannessonar, útvegseiganda í Ögurnesi.
Matreiðslu kennsla.
Búnaðarsamband Vestfjarða gengst fyrir þvf
að matreiðslukennsla fer í vetur fram á þrem
stöðum í Norður- og Vestur-ísafjarðarsýslum (á
ísafirði, Dýrafirði, og í lnn-Djúpinu).
XxV„ 7,- 8.
lagður sem fyrst frá Arngerðareyri út
á Snæfjallaströnd eða að Jminnsta kosti
rannsaka hvað slík símalína myndi
kosta, sem og símalína þaðan norður
í * Grunn avíkurhrepp.
iSamþykkt með 18 samhljóða atkv.
XV. Vegamál.
Fundurinn skorar á alþingi að leggja
fram fé til að bæta veginn á aðalpóst-
leiðinni frá Þorskafjarðarheiði að Arn-
gerðareyri, sem og láta athuga hvar
lientugast sé brúarstæði á Langadalsá.
Samþykkt með 14 samhl. atkv.
XVI. Vátrygging sjömanna.
Fundurinn skorar á alþingi að hlut-
ast til um að lögum um liftrygginga-
ábyrgð*sjómanna sé breytt í ákvæð-
um sem snerta bifbáta. (Mótorbáta) og
róðrarbáta þannig:
1. að allir séu vátryggðir sem stunda
fiskiveiðar minnst eina vertið, og
skulu vertíðar taldar 4: vor, sumar,
haust og vetur,
■2. að gjald útgjörðarmanna lækki ofan
í kr. 0,04.
3. ’að útborgan eigi sér stað hvernig
sem dauðsfall ber að, sé maðurinn
vátryggður.
4. Innheimtulaun til hreppst. sé hækkuð.
Samþykkt með 16 samhl. atkv.
XVII. Bolungarvíkursíminn.
Fundurinn skorar á alþingi að hlut-
ast til um að kostnaður sá sem hvílir
á Hóls- og Eyrarhreppum í tilefni
Krunuia ver/,lunarbús.
Verzlunarhús hlutafólagsins P. J. Thorsteinsson
& Co. — milljónafélagsins svo nefnda — á Hellis-
sandi i cinæfellsnessýslu hrunnu til kaldra kola
1. febrúar þ. á.
Mælt er. að brunnið bafi og eitthvað af varn-
ingi, sem i húsinu var.
Húsið kvað hafa verið vátryggt fyrir 1400—
1500 kr.
Stórstúkuþing.
Framkvæmdarnefnd stórstúkunnar hefir ákveð-
ið, að næsta stórstúkuþing skuli haldið á Seyð-
isfirði.
Það hefst ‘27. mai næstk.
Frá Skaglirðingum:
Skagt'irðingar héldu alþm. Ólafi Briem á iili-
geirsvöllum snmsæti á Sauðárkrók á sextugasta
afmælisdegi hans, 26. janúar þ. á.
Var honum þá og gefið mjögjvandað gull-úr.
„Uuga tsland“.
Hr. Einar Ounnarsson, útgefandi hlaðsios „Unga
íslands11, hefir ný skeð selt hr. Helga Valtýssyni
Blönduðss-kvennaskólinn hrunuinn.
Kvennaskólinn á Blönduósi hrann til kaldra
kola aðfaranóttina 11. febr. síðastl.
Eldurinn kvað hafa komið upp í eldhúsi, eða.
þvottahúsi, milli kl. 1—2 um nóttina, og hrann
húsið á einum kl.tíma.
Menn hjörguðust allir, og ýmsu af húsmun-
um varð bjargað, en ýmsar af námsmeyjunum
kvað hafa misst þar aleigu sína.
Mælt er, að húsið hafi verið vátryggt fyrir
nær 25 þús. króna.
Úr Gruunavikurlireppi
(i Norður-ísafjarðarsýslu)
eru helztu tíðindi: Aflabrögð voru í meðal-
lagi siðastl. haust, og aflinn fremur jafn bjá
þeim, er reru, og var hæðst saltað úr um 20
tunnum. — Síld aflaðíst eigi að neinu ráði, varð
að eins vart í viku, og heittu menn því kúfiski
er aflað var á Staðareyrunum.
Með því að snjóa leysti seint, várð spret.ta á
túnum í versta lagi, on útengi spruttu í meðal-
lagi; en yfir leitt varð heyskapur í lakara lagi.
67
„Var frænka yðsr með á leiðinni frá Lundúnuirt?“
„Nei; hún fór með járnbrautarlestinni, og mættumst
við svo. — Það var að eins jeg, og stofuþernan mín, eem
i bifreiðinni vorum“.
„Það bar ýmislegt skemmtilegt, fyrir okkur á leið-
inniu, mælti hún enn íremur, „og skal eg segja yður
iþað seiunaa.
Það glaðnaði yfir Halli, er hann heyrði, að hún ráð-
gerði, að þau myndu hittast aptur síðar.
„Eruðiþér kunDUgur 'í Lundúnum, br. Grregory?u
^spurði bún.
„Svona og svona!“
„Jeg er Lundúna-búi!“ mælti hún. hefi verið
alls staðai: í Paris, Briissel, Vín og í Chicago. — En
hvar sem jeg er, þá þrái eg einatt Lundúnaborg, og Jopt-
ið, sem þar er, þegar sumarnóttin er hlý! Hafið þér eigi
fundið til einhvers svipaðs?u
„Jeg kýs heldur sveitalífið, þegar heitt eru, svaraði
ihann, hálf-hikandi.
„Þér eruð eigi Lundúnabúi, og skiljið mig því ekki!u
„Nei! Jeg er fæddur í Bitissel11, mælti Hallur, „bd
jeg hefi verið hér um bil tuttugu ár í Lundúnum“.
En þér eruð þá ekki Lundúnabúi að uppruna4,
'tnælti hún.
Litlu síðarj- komu þau til járðbrautarstöðvamia, og
bað Hallur þá mann að gæta þess, að hesturimi hlypi
eigi|brott, meðan er hann fylgdi henni til járnbrautar-
lestarinnar, sem hún ætlaði að fara með.
„Það liður að minnsta kosti vika, áður en jeg fer
af stað“, mælti hún, tók t höndina á honum, og kvaddi
Jaann.
60
„Nei! þér eruð veikur. en eigi vitfirrtur! En nú
kemur húsráðandinn brátt heim!u
Ratray þagði ögn, og sagði síðan: „Fáið mér spegilu.
Hún hlýddi, og hr. Ratray sá nú aptur sömu hryggð-
armyndina, sem hann hafði fyr séð.
Hann hafði litið í spagil kvöldið, sem hann fór til
Carnette-hússins, og var þá hraustlegur ogt sællegur í
andliti, ekeggið, sem farið var að srána, vel hirt; en
hárið var mikið, og dökkleitt á litioD.
En nú var hann allur annar, fölur og kinnfiska-
sogÍDn, og alrakað af honum hár og skegg. — Tönnúrn-
ar svartar, og vantaði eina í efri góminn.
Allt var breytt, nema hvað örið var enn milli hægra
augans og eyrans.
Hann þekkti ekki sjálfan sig.
Að lokum ka9taði hann speglinum frá sér, all-gram-
ur, og fór að snökkta, en táraðist þó ekki.
Blökku-stúlkan varð hrædd, en þá heyrðist allfc í
einu karlmannsrödd fyrir ufcan dyrnar.
„Það er húsráðandinn!u kallaði blökku-stúlkan, æddi
út, og lokaði hurðinni á epfcir sér.
X.
Constance.
Það, sem Kenwood og Eleanor fór á milii i bæDa-
húsinu, hafði fremur vakið forvitDÍ Halls, en afbrýðÍ8—
terni hans.