Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 10.06.1911, Blaðsíða 3

XXV, 26.-27,
Þjóðviljinn.
103
og nótt. — Skaðinn alls metinn 6 millj.
dollara.
í borginni Lake City í Florida var
sonur fangavarðarins þar nýlega ginntur
til þess, að sleppa sex svertingjum úr
varðhaldi, er ráðið höfðu hvítum manni
bana. — Lét hann leiðast til þessa, með
því að á fund hans komu menn Dokkrir,
er kváðust vera liðsforingjar, og vera send-
ir, til að sækja svertingjana. — Fóru þeir
síðan með svertÍDgjana í útjaðar borgar-
inDar, og þar voru þeir tafarlaust skotn-
ir, án dóms eða laga, sem svo er Defnt.
Bryddir hér enn, sem fyr, á hinu
heimskulega hatri, eða litilsvirðingu, á
.-svertingjum, og ættu þó alíir að VÍta, að
enginn er verri, eða á sök á þvi, hversu
hörundslitur hans er. — Má og vera, að
glæpur srertingjanna, sem hér um ræðir,
hafi æst svo tiltínningar þeirra, er verkið
Hnnu, að þeir hafi talið sig til knúða, að
hefjast handa þegar i stað, eða það verið
;þeim, þessa vegDa, afsakanlegra en ella.
Amerískt eimskip, „Merida“ að nafni,
sökk ný skeð, með 40 þús. sterlingspunda
á silfri.
Nú er mælt, að hlutabréfin í Panama-
íélaginu, er sér um gröpt skipaskurðarins
í gegnum Mið-Ameríku, milli Mexico-
flóans og Xyrrahafsins, eigi fyrst um sinn
eigi að gefa hluthöfum meiri arð, en þrjá
af huDdraði.
í borginni New-York gerðist svertingi
nokkur ný skeð svo hamslaus af æði, að
hann drap þrjá menn, og særði nokkra,
og varð eigi handsamaður, fyr en lög-
regluþjóni tókst að skjóta hann til bana.
Þráðlausu talsambandi hefir nú í heilt
ár verið haldið uppi milli New-York og
Denver, sem er í 2011 enskra mílna fjar-
lægð.
Friðarvinir héldu ný skeð fund í Balti-
more, og sendu Taft forseta áskorun þess
efnis, að gangast fyrir því, að reyna að
koma á fót alþjóðlegum friðardómi, er
kveði upp fullnaðarúrskurð, að því er til
allra ágreiningsmála milli þjóðaDna kemur.
Arneríski auðmaðurinn Carnegie hefir
nýlega gefið 650 þús. franka í sjóð, til
að verðlauna þeim, er bjargað hafa lífi
manna, er lent hafa i lífsháska, er þeir
voru að klifa ppp fjöll, og hafi þeir týnt
lífi, fá erfingjarnir nokkra fjarupphæð.
Mexico.
Snemma í m8Í VOrll gerðar tilraunir
til þess, að koma á friði milli stjórnar-
inDar og uppreisnarmanna, og kröfðust
uppreisnarmenn þess þá, að fá hlutdeild
i stjórninni.
Tilraunir þessar urðu þó eigi að neinu
liði, og héldu uppreisnarmenn ófriðinum
áfram engu að síður, og náðu enn nokkr-
um smáborgum á sitt vald.
Aptur og aptur hefir komið til mála,
að Diaz, forseti i Mexico, sleppti völdum,
en jafnan farizt fyrir, er á átti að herða.
ForÍDgi uppreisnarmanna, Madero hers-
höfðingi, hefir nú og tekið sér vald til
þess, að kveðja menn i bráðabirgðastjórn,
svo að stjórnirnar í Mexico eru þá orðn-
ar tvær.
Meðal þeirra, er veitt hafa uppreisn-
armönnum í Mexico liðveizlu, var Yilljoen,
einn af herforingjum Búa, er þeir áttu f
ófriðinum við Breta, og herma nýlega
komnar fregnir, að hann hafi faliið í or-
ustu.
Ný skeð gerði lýðurinn aðsúg að höll
Diazar forseta, og lýsti vanþóknun sinni
á honum. — Var þá skotið á lýðinn, og
biðu margir menn bana.
Nýlega komnar fregnir segja friðvæn-
legri horfur í Mexico, og jafn vel að frið-
ur sé á kominn, en liklega hæpið, að henda
nokkrar reiður á þeim fregnum að svo
stöddu.
Marocco.
Frakkar hafa ný skeð haldið Lerflokki
til höfuðborgarinnar Fez, til að tryggja
líf Norðurálfumanna, sem þar eru, vegna
innanlands óeyrðanna í Marocco, — eða
svo láta þeir í veðri vaka. — Foringi
herdeildarinDar heitir Moinier, og mætti
hann lítilli mótspyrnu á leiðinni af hálfa
Mára, en átti þó við þá orustu, þar sem
El Alonana heitir, og féllu 27 af Frökk-
um, en 6 urðu sárir; en um mannfallið í
liði hinna er eigi getið.
í Alcasar kvað það kveða við, að nú
> þurfi að hefja heilagan ófrið gegn Frökk-
um, sem og útlendingum yfirleitt.
Ekki kvað Spánverjum líka það vel,
að vegur Frakka vaxi í Marocco, enda
hyggja þeir þar eDgu síður til nokkurra
yfirráða.
Transvaal.
Verkfall i Johannisburg, námuborg-
ÍDni í Transvaal, af hálfu sporvagnstjóra
173
mér! Bíð hér, udz eg sima þér utanáskriptina til
min! — C. R.“
„Þekkið þér ekki rithöndina?“ spurði eineygði
xnaðurinn.
„Já, það er rithönd hr. . . .“
„Nöfn þarf eigi að nefna! Hvenær fór maðurinn
héðan?“
„Þér eigið við hr. Brown? Hann fór héðan í gær-
morgnr! Hann sagði, að þér gætuð verið í herberginu
sínu, og ætti að setja þar inn annað rúm!“
„Það er gott!“
„Hvað er hann hræddur við?“ spurði Kenwood
seinna.
„Það veit jeg sannarlega ekki!“
„Við lögregluna?“
„Jeg get ekki sagt það!“
„Hefur hann rayrt Raycourt?“
„Hver er Raycourt?*
„Nei!. Nú gengur það ekki! Ætlið þér að telja
mér trú um, að þér séuð svona gjör-ókunnugur í CraDe-
boro?“
Sanders virtist í svipinn hálf-vandræðalegur, en
sagði þó loks, að hann myndi hafa séð nafnið Raycourt
í skyrslunum um morðið.
„Drap haDn hanD?“ spurði Kenwood.
„Hver?“
„Jeg á við Ratray!“
„Nei! Brown eigið þér við!“ mælti eineygði mað-
nrinn.
„Jæja! Brown þá!“
„Jeg veit það ekki!“
162
„Hann verður að hafa það! Hvi kom hann ekki
sjálfur?“
Vagnstjórinn stökk nú niður úr sæti sínu, og hvísl-
aði einhverju að manninum, sem á ljóskerinu hélt, og
mælti hann þá: „Jæja! Farið þá báðar inn i vagninn!
En veki það óánægju, berið þið ábyrgðina!“
Þau óku nú aptur hálftíma, udz vagninn hélt inn
um hlið, inn í stóran, steinlagðan garð.
Einily rak höfuðið út um vagngluggann, en Eleanor
gerði, sem Emily sagði, að hÚD hrevfði sig hverei, enda
hafði hún fallist mjög fúslega á það, að Emily gengi að
öllu í sÍDn stað.
Emily fórst þetta vel úr hendi, og mælti hún við
Eleanor:
„Emily!“ Sitjið þér stundarkorn, meðan eggrennsl-
a9t eptir, hvar við erum staddar!"
„Já juDgfrú!“ svaraði Eleanor, og brauzt um í henni
bæði grátur og hlátur.
Þau nárau nú staðar fyrir frarnan stóran, gamlan
bóndabæ, og sást ummál hans óglögg; en svo var að
sjá, sem hann væri mannlaus!
Emily staðnæmdist hjá vagninum, og beið þess, að
vagnstjórinD kærni niður úr sæti sínu.
Þegar hér var komið, fann Emily, að kjarkurinn
fór að bila, og Eleanor, sem statt og stöðugt hafði vænzt
þess, að Kenwood kæmi út á móti þeim, varð enn lelð-
ari, en áður.
Maðurinn, er bar l]óskerið, kom nú.
„Hvar er hr. Kenwod?" spurði Emily, og tók á öli-
um kjarki, pem hún átti..
„Inni i húsinu!“ sagði maðurinn, í sannfærandi róm.