Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 23.06.1911, Blaðsíða 6

/
114
' síðan og hefir að lokum riðið honum að
fullu
Guðjón Baldvinsson lagði mest stund
á heinispeki og siðfræði við háskólann,
las mikið og var orðinn prýðisvel mennt-
aður í þeim greinum. Ahugamál hans
voru mörg, en aðal-umhugsunar efnið var
uppeldisfræðin — við henni gaf hann sig
mest og ætlun hans var allt af að gerast
barnakennari, og gat hann þá óefað, slík-
ur gáfu- og hæfileikamaður, sem hann
var, átt kost á því að fá marga lífvæn-
legri stöðu.
Hugsjónamaður var Ghiðjón mikill og
eldheitur — ef til vill var hann stund-
um nokkuð mikið upp í skýjunum — en
viljinn var einlægur. Guðjón var opt
nokkuð þunglyndur, sem von var, þar
sem hann vissi, að hann gekk með ólækn-
andi sjúkdóm, en veikindi sín bar hann
þó, að dómi allra, er nokkur kynni höfðu
af honurn, mjög vel. Allir viðurkenndu
gáfur hans og samvizkusemi, þó að margt
bæri annars á milli í skoðunum og allir
sakna hans, sem nokkuð þekktu til hans.
S.
Undarlegt timanna takn
virðist það, að þegar jHáskóli íslands var
stofnaður barzt honum j heillaóskaskeyti frá
konungi vorum og háskóianum í Kristjanín, en
ekkert frá bræðraþjóðarháskólanumjí Khðfn —
inundu menn þó ætla, að hann hlyti að finna
BÓrstaka hvöt til heillaóska, þar jsem meginið
af íslenzkum jstádentum hefir stundað nám við
hann og lokið þar prófi. Sömuleiðis virðist það
Þjóbvxljinn.
harla kynlegt, að varðskipið danska, sem opt
liggur hér á höfninni, mátti til að bregða sér
burtu hátíðardaginn mikla, )7. júní. Hvort það
er eptir æðri skipun látum vér ósagt.
XXV., 26.-27.
Peningarnir fvlgja með bréfi þossu, en skipu-
lagsskrá niun jeg senda innan skamms.
Virðingarfyllst.
Ben. S. JÞórarinsson.
Embættispröf í liigi'ræði
tók nýlega við Hafnarháskóla Guðm. Ólafs-
son (frikirkjuprests) og hlaut II. einkunn.
Heimspekispröi'
við Hafnarháskóla hafa þessir stúdentar tek-
ið: Steingrímur Jónsson og Sigtrvggur Eiriks- :
son með ágætiseinkunn, Laufey Valdimarsdótt- >
ir og Skúli Skúlason með I. einkunn og Helgi
Guðmundsson og Þórður Þorgrímsson með II. ein-
kunn.
Embættipróf í guðfræði
við prestaskólann hafa tekið:
Magnús Jónsson með áqoetiseinkunn. . 99 stig
Jakob Ó. Lárusson með .... I. eink. 90 —
Sigurður Jóhanneson með ... II. — 71 —
A undan Magnúsi Jóssyni hefir aðeins einn
maður hlotið ágætiseinkunn við skólann, það
var síra Stefán Kristinsson á Völlum (1899).
Þeir Magnús og Jakob Jlögðu báðir á atað
til Vesturheims með Sterling 20. þ. ra. og þjóna
þar í sumar fyrir síra Friðrik JBergmann, sem
nú er staddur hér á Islandi,
Heimspekispréf
hér í Rvík tóku þessir stúdentar jnýskeð:
Jón Ásbjörnsson, Helgi Skúlasou, Jón
Jóhannesson og Þorst. Þorsteinsson, allir með
einkuninni dáv. Sigurður Sigurðsson með
eink. dáv -h og Halldór Hansen með eink. vel. -j-.
Rausnargjöf.
Á stofnunardegi Háskóla íslands barst hon-
um 2000 kr. gjöf frá Benedikt S. Þórarinssyni
kaupmanni og hljóðaði gjafabréfið svo:
Til 'náskólaráðsins.
í minningu þess, að Háskóli íslands er sett-
ur í dag, gof jeg honum 2000 — tvö þúsund —
krónur, sem verði sjóður hans til þess að verð-
launa íslenzk rit vísindalegs efnis.
Doktorsefni.
Magister Guðm. Finnbog&son hefir í vetur
samið heimspekilega doktorsritgjörð og sent
hana Hafnarháskóla. Ritgjörðin hefir verið
dæmd af tveim prófessorum og hefir Guðmundi
verið leyft að verja hana við háskólann. Er
honum doktorsnafnbótin því viss.
Hr. Þorsteina Rriem,
sem undanfarið hefir gegnt aðstoðarprests-
störfum hjá síra Jens Pálssyni í Görðum, hefir
nú verið skipaður prestur í Grundarþingum.
Brnni.
12. júní síðastl. brunnu til kaldra kola íbúðar-
bús, verzlunarhús og bryggia Guðm. kaupm.
Jónassonar í^Skarðsstöð. Alt saman var vátryggt
fyrir 34 þús. kr.
Professor Þorvaldnr Thoroddsen
hefir fengið boð á alþjóðafund Jlandfræðinga
og jarðfræðinga, sem haldinn verður í ‘Róma-
borg í sumar og hefir hann verið beðinn að
halda þar fyrirlestur. Kaupmannahafnarháskóli
hefir og falið honum að vera fulltrúi sinn á
fundinum.
REYKJAVÍK 23. júní 1911.
Tíðín. Sólskinsblíða og heiðskírt lopt und-
anfarna daga. Mikill hiti.
Synodus (prestastefna) hófst í dag. Síra
Gísli Skúlason frá Stokkseyri steig í stólinn við
setninguna. í kvöld kl. 9 heldur síra jFriðrik
Bergmann fyrirlestur um endur'fæðing kirkjunn-
ar, en annað kvöld talar prófessor Haraldur
Niolsson um upprisutrúna i biblíunni. Báðirfyriiv
lestrarnir verða haldnir í dómkirkjunni.
175
ærið útdráttarsamt fyrir mig, að borga allt ferðalagið,
nema jeg eigi á einhvern hátt að koma til sögunnar síðar.“
„Nei! Það er hr. Brown, sem alt borgar!u *
„Gjörir hann það? Jeg sætti mig þá við þetta að
þessu sinni, en optar ekki, hverf þá aptur til Oraneboro!"
„Þó að þér bregðist þá vonum ungfrú Ratray?“
„Já, hvað sem öllu líður!“
„En jeg hefi eigi dregið dulur á það, að þór getið
farið, hvenær sem þér viljið!“
„Mér er farið að leiðast að horna landið fram og
aptur, eins og fangi, ásamt — “
„Asamt eineygðum manni? En — hví þá ekki að
fara?u
„Nei! Jeg læt sitja við það, sem eg sagði!“ svar-
aði hr. Kenwood.
Að kvöldi miðvikudags kom loks símskeyti frá
hr. Brown.
Hr. Brown hafði sent símskeytið frá bóndabýlinu
Peate í Wybunbury?, í grend við Crewe.
„Skal nú haldið til 'W'ybunbury?1' spurði Kenwood.
„Já! Tafarlaust!14 svaraði Sanders.
XXXII.
Roachly.
Ferðin frá Colwyn-flóa til Crewe tók ekki langan
tíma.
Fyrst voru þeir einn kl.tíma í jkrnbrautarlest, en
siðan var ekið gegn um flatlendi, skógi vaxið.
176
Bóndabærinn Peate var gamall bær, sem naumast
sást, með því að há tré skýldu honum.
Sá, sem vel athugaði, sá brátt að jörðin var eigi
lengur notuð tii ábýlis.
En er þeir voru rétt komnir, sá Kenwood mann
standa i dyrunum og bíða þeirra.
„Nú versnar!“ mælti Kenwood. „Hann er og með
bréf til okkar! Sjáið þér ekki Sanders, að hann heldur
á bréfi í hendinni?“
Kenwood gat eigi að sér gert, að fara að skelli-
hlægja, og varpaði sér aptui á bak í vagnsætinu.
„Æ! Yerið nú stilltur!u mælti eineygði maðurinn.
„Þér hlægið svo skrítilega!"
„Það er nú raeira, en það!“ svaraði Kenwood. „Þetta
ráp fram og aptur gerir mig að fábjána! Jeg gæti drep-
ið þenna pilt! Þekkið þér hann?“
„Já! Jeg þekki hann!“
„Jæja! Það glæðir þó fremur einhverja von!“
Þegar vagninn nam staðar hjá húsinu, spratt Ken-
wood út úr honum, og æddi að manninum, sem á þrep-
skyldinura stóð.
„Hr. Brown hefur að líkindum farið héðan í morg-
un? Er er eigi svo? Hafið nú upp vanalegu þuluna!
Haldið þér ekki á bréfi til okkar í hendinni?“
„Nei! Það er að eins pappirslappi, sem eg jtók
upp af gólfinu? En hvað eigið þér við?M
„Jeg á að eins við það, að sé hr. Brown farinn
héðan, fer jeg þegar til járnbrautarstöðvanna, og held til
Craneboro með næstu járnbrautarlest!M
„Hr. Brown er hér að vísu ekki, en hann kemnr i
fyrra-málið!“