Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 23.06.1911, Blaðsíða 7

XXY, 28.-29.
Þjóðviljinn
115
Forskriv selv Deres Klædevarer
direkte fra Fabrik. Stor Beaparelae. Enhver kan faa tilsendt nnrtofrit mod Etterkrav
T Mtr. 130 Ctm. t>i-ecit sort, blaa, brun, gron og graa ægtefarvet fin-
nlcis Klaecie til en elegant, solid Kjole eller Spadserdragt for liu.n ÍO Itr.
(2,50 pr. Meter). Eller 3x/4 IMtr. 13Ctrn. bredt soit, morkeblaa og
graanistret moderne Stof til en solid og smuk Herreklædning íor kun
ldt Itr. 50 0re. Store svære uldno Sove-og Rejsetæpper 5 Kr. Store svære
uldne Hestedækkener 4 Kr. 50 0re. Er Yarerne ikke efter 0nske tagés de tilbage
Aarhus Klœdevœveri, Áarhfls, DanmarK.
Íslandsglíman um Grettisbeltið fór fram á
íþróttavellinum föstudaginn 16. þ. m. Hlut-
skarpastur varð Sigurjón Pétursson og heldur
hann því beltinu enn.
íþróttavöllurinn var opnaður til almennra
afnota sunnudaginn 11. þ. m. Ólafur Björnsson
ritstjóri hélt vigsluræðuna, skýrði i fám orðum
frá vallargerðinni og þakkaði styrktarniönnum
fyrirtækisins, einkurn dr. Valtý Guðmundssyni
og Jóni Þorlákssyni. Pór því næst nokkrum
orðum um hvílíkt nauðsynjafyrirtæki þetta væri
og óskaði þess, að það yrði bænum til heilla
og blessunar.
Þá hófst íþróttasýning undir stjórn hr. Jóns
Halldórssonar, þvi næst var háður fótboltaleik-
ur milli fótboltafélagsins „Fram“ og „Fótbolta-
félags Reykjavíkur“. Lauk svo að hvorugur
hafði sigur. Lúðraflokkurinn iék við og við ýms
lög og stóð vígslan frá kl. 4—7.
Því nær 1300 manna voru viðstaddir vígsluna.
s/s „Sterling" fór til útlanda 21. þ. m. og
með honum all-margt farþega, þar á meðal dönsku
leikararnir og nýbökuðu prestarnir Jakob Ó.
Lárusson og Magnús Jónsson.
Ný trúlofuð eru Ólafur læknir Þorsteinsson
og ungfrú Kristjana Jónsdóttir, Þórarinssonar.
Hansen&Co.
í Frederiksstad
*
í Noregi
hafa á boðstólum beztu tegundir olíu-
fatnaðer og vatnsheldra dúka (Presen-
ninger).
Vér Dotum einatt bezta efni, og hag-
felldustu gerð.
Biðjið því einattnm olíufatnað Hansen’s
frá Frederiksstad, því aðhann er beztur.
T 11 K
North British Ropework C°y Ltd
|KirkcaJdy
Contractors to H. M. Goverment,
búa til
rússneskar og italskar
fiskilinur og færi,
Manila, Coces og tjörukaðal,
allt úr bezta efDÍ, og sérlega vandað.
Biðjið því ætíð um Kirkcaldy
fiskilínur og færi hjá kaupmanni þeim,
sem þér verzlið við, því þá fáið þér það,
sem bezt er.
SHP Auglýsingum, seni birtast eiga
i ,,Þjóðv.“ft imij daglega skila á af-
greiðslu|blaðsins i Vonarstræti nr. 12
Reykjavik.
MOTIfl TÆKIFÆRIB!
Frá 1. júlí þ. á. til ársloknnDa geta
nýir kaupendur fengið „Þjóðv.w fyrir að
eins
1 kr. 75 aura
Sé borgunin send jafn framt því, er
beðið er urn blaðið, fá nýir kaupendur
einnig, ef óskað er,
alveg ókeypis,
sem kaupbæti, freklega
200 bls. af skemmtisögum
og getj, ef vill, valið um 8., 9., 10., 11.
og 14. söguheftið í sögusagni „Þjóðv.w
181
á, hver avikari þér væruð, en það varð að engu liði,
enda þótt eg benti á, að slikum mönnum hefði frá alda
öðli verið dauði skapaður!“
„Ekki get eg að því gert, að eg hlýt að vikna!“
greip Kenwood fram i.
„Ó! Ekki var það nú beinlínis af ást til yðar!“
mælti Roachley, „heldur af því, að þeir voru hræddir
um skrokkinn á sjálfum sér! Þeir vissu eigi, hve laus-
máll þér kynnuð að hafa verið, að því er þeir sögðu,
eða hvort yður kynni eigi að verða saknáð!“
„Jeg hefði átt að skýra frá meiru! skrapp fram úr
Kenvood.
Hann sár-iðraðist eptir, að hafa aldrei nefnt Crus-
ton eða Eales á nafn við Mallabar.
„Því trúi jeg!“ svaraði Roachley. „En gegn drápi
greiddu þeir atkvæði, og varð eg að lofa þeim þvi! En
nú hefi eg verið að hugsa um, hvernig eg gæti baldið
loforð mift, bókstaflega skoðað, en rofið það þó!tt
„Hví ekki, að láta þá sem af slysförum hafi orðið?tt
mælti Kenwood, og hló uppgerðarhlátri.
„Svo myndi hafa verið til hagað!tt svaraði Roach-
ley, „hefði eg eigi önnur ráð! Þér vitið, að eg er eins
konar efnafræðÍDgur — hefi fengist ögn við lækDÍsfræði
og efnafræði!tt
„Eitur þá! En —“
„Leiðir til danða? eigið þér við!w mælti Roachley.
„En jeg á til mixtúru — ekki veit eg, hver efnin eru
í henni —, sem getur látið ósk mina uypfyilast! Það
bregst ekki, að hún hafi tilætluð ábrif, og gagneitur
atoðar ekki! Jeg reyndi hana á vini yðar, hr. Ratray!tt
„Er hann á lífi?“
178
„Hvar er sá maður?w
„Að líkindum hefur hann farið eitthvað með hr.
BrowD!“
Þetta var það, sem Kenwood mundi, að hann hafði
síðast heyrt.
Sanders hafði hellt rauðvíni í glas handa honum,
og það hafði hann borið npp að munninum.
Hvað siðar hafði gerzt, hafði hann litla hugmynd
um.
Hann gat ekki munað, að hann hefði eofnað, eða
vaknað aptur.
En það mundi hann glöggt, að þeir sátu að máls-
verði, og að hábjartur dagur var, er fyrgreind orð vora
töluð.
Nú er haDn raknaði við sér, sat hann á etól, og
var dimmt af nóttu.
Af þessu réð hanD, að hann hafði sotið, eða hnígið
í ómegÍD.
Hann reyndi að standa upp, en varð þess þá áskynja,
að hann var fjötraður, með gildum reipum, við stólbríkina.
Hann gerði sitt ýtrasta, til að losna, en árangur-
inn af tilraunum hans varð eigi annar, en sá, að hann
reif sig til blóðs á öklurn og olnbogum.
„Sanders!w kallaði hann. „Sanders! Hvar í skoll-
anum eruð þér?“
Honum var engu anzað, og heyrði hann að eins
óminn af köllunum í sjálfum sér.
Hann þagði nú um hríð.
„(lenginn í gildruna!w tautaði hann, og fór nú apt-
ur að kalla, og ragna.