Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.07.1913, Blaðsíða 7

XXVII., 33.—84.
ÞJOÐVILJINN
133
Gott rá<3.
I samíleytt 30 ár hefi eg þjáðst af
ivalafullri magaveiki, sem virtist alólækD-
anleg. — Hafði eg loks leitað til eigi
færri, en 6 laekna, notaðmeðui frá hverj-
>um einstökutn þeirra um all-langt tímabil,
en allt reyndist það árangurslaue.
Tók eg þá að nota hinn ágæta bitter
Valdemars Petersenls, Kína-lífs-elexirinn,
"Og er eg hafði brúkað úr tveim flöskum,
'varð eg þegar var bata, og er eg hafði
■eytt úr 8 flöskum, var heilsa mín orðÍD
svo miklum mun betri, að eg gat neytt
almennrar fæðu, án þess mér yrði íllt af.
Og nú ber það að eins stöku sinnum
við, að eg verði veikinnar nokkuð var,
<og taki eg mér þá bitter-inntöku, fer svo
Jþegar á öðrum degi, að jeg kenni mér
-ekki meins.
Jeg vil því ráða sérhverjum, er af
<sams konar sjúkdómi þjáist, að nota bitter
iþenna, og mun þá ekki iðra þess.
Veðramóti, Skagaflrói 20. marz 1911.
Bj'órn Jónsson
Sorgarlög voru leikin á lúðra á leiðinni til
.ktrkjunnar.
„Sterling11 lagði af stað héðan til útlanda
24. þ. m.
Meðal farþega héðan voru: Ungfrú Anna
•Jónsdóttir (Þórarinsaonar), frú Georgia Björns-
son, Pétur listsöngvari Jónsson o. fl.
„Ceres“ lagði af stað héðan til Vestfjarða
25. þ. m.
Meðal fjölda farþega, er héðan fóru, voru:
Verzlunarstjóri Jón Hróbjartsson og Valdimar
skipasmiður Haraldsson, er háðir höfðu verið hér
syðra til lækninga um hríð.
Ennfremur ungfrú Guðbjörg Jafetsdóttir o. fl.
NOTIi TÆKIFÆRIÐ!
Frá 1. júlí þ. á. til árslokanna geta
nýir kaupendur fengið »Þjóðv.« fyrir
að eins
1 kr. 75 aura.
Sé borgunin send jafnframt því, er
beðið er um blaðið, fá nýjir kaupendur
einnig, ef óskað er,
alveg ókeypis,
sem kaupbæti, freklega
200 bls. af skemmtisögum
og geta, ef vill. valið um 8., 9., 10., 11.,
og 14. söguheftið i sögusafni »Þjóðv.«.
I lausasölu er hvert af þessum sögu-
heftum selt á 1 kr. 50 a., og eiga nýir
kaupendur þvi kost á, að fá allan síð-
asta helming yfirstandandi árgangs blaðs-
ins (samtals 30 nr.) fyrir
að eins 25 aura,
og kostar hvert tölublað þá minna, en
einn eyri.
Til þess að gera nýjum askriíend-
um og öðrum kaupendum blaðsins
sem hægast fyrir, að þvi er greiðslu
andvirðisins snertir, skal þess getið,
að borga má við allar aðal-verzlanir
landsins, er slika innskript leyfa, enda
sé utgefanda af kaupandanum sent I
innskriptarskirteinið.
ZZZZI Þeir, sem kynnu að vilja taka
að sér útsölu »Þjóðv.«, sérstaklega i þeim
sveitum, þar sem blaðið hefir verið lítið
keypt að undanförnu, geri svo vel,| að
gera útgefanda »Þjóðv.« aðvart um það,
sem allra bráðast.
zzz: Nýir útsöluinenn, er útvega blað-
inu að minnsta kosti sex nýja kaup-
endur, sem og eldri útsölumenn blaðsins,
er fjölga kaupendum um sex, fá — auk
venjulegra sölulauna — einhverja af
forlagsbókum útgefanda „Þjóðv.“, er
þeir geta sjálfir valið.
’§0F' Grjörið svo vel, að skýra kunn-
ingjum yðar og nábúum, frá kjörum
þeim, er »Þjóðv.« býður, svo að þeir
getil gripið tækifærið.
Nýir kaupendur og nýir útsölumenn
eru beðnir að gefa sig fram sem allra
bráðast.
Utanáskript til útgefandans er:
Skúli Thoroddsen, Yonarstræti 12,
Reykjavík.
Auglýsingum,
sem birtast eiga i „Þjóðv.“ má
daglega skila á afgreiðslu blaðs-
ins i Vonarstræti 12 Reykjavik.
RITSTJÓRI OG EIGANDI:
KÚLI y HORODDSEN.
Prentsmiðja Þjóðviljans.
5
Hún hryssti höfuðið. „Jeg hefi alls ekki fengið
’"það, Frank!“ mælti hún. „Jeg hugði þig dauðan, og
stóð þá á sama um allt annað! Svo kynntist eg Henry’
Hann var maður mjög ríkur, og ættmennum mínum hafði
einatt verið mjög annt um, að eg fengi rika giptÍDgu!
Faðir minn var í peninga kröggum, og ýtti þvi allt und-
ir! En eg var manninum minum einlæg, og _________“
„Sagðirðu honum þá, hversu háttað væii bögum
þinum?“ spurði Eldridge, fljótlega.
„Já, jeg sagði honum, að eg elskaði hann ekki, og
væri því ólíkt á komið, hvað okkur 8Dortiu, mælti hún.
-^Hann fékk að vita, að liðna æfin ylli þvi, að lífið væri
mér autt, og gleðisnautt!“
Ungi liðsforinginn dró þungt andaDn. „Muríel!u
mælti hann, af all-mikilli ákefð. „Þetta er hörmulegt!
Þegar eg frétti giptingu þína, hélt eg þig hafa gleymt
mér, og hugsað að eins um peningana. — Þetta olli
því, að eg fór hingað, til þess að reyna að gleyma, og
iþá
„En nú verðum við og að vera að eilífu skilin!“
mælti hún, miklu stillilegar, en fyr. „Sérðu eigi, FraDk,
áð öðru vísi getur það eigi verið?u
„Jú, jeg sé það!“ svaraði hann. „En —“
„(Jerðu mér skilnaðinn eigi sárari, en óhjakvæmilegt
er!“ mælti hún innilega. „Góða nótt, Frank!“
„Góða nótt“ svaraði hann, „og — vertu þá sæl,
að fullu og öllu, býst eg við!u
„Já, vertu sæll!“ mælti hún og virtist nú veita það
■ enn örðugra, en fyr, að hafa stjórn á geðshræringum
aínum.
Ölikir- kostír
Eptir
Edith Nixon.
(Lausleg þýðing.)
I. >
Einhverstaðar í fjarska var verið að leika á mörg
hljóðfæri i senn, og virtist lagið, sem leikið var, engan
veginn eiga ílla við, er litið var á stað háttu o. fl.
Muríel Kerr lá endilöng i legubekknum, sem í hálf-
móki, og dreymdi mjög þægilega.
Nóttin þandi vængi sína yfir Egyptalar.d, — nóttin,
dásamleg, og áhrifarík, og alólík því, sem í vestrænu
löndunum gerist.
Unga konan hafði starað á alstirndan himininn,
unz augnalokin lokuðu augunum.
Hún hlustaði á lagið, sem verið var að leika, en
hrökk við, sem vaknaði hún af draumi, er það hætti.
En rétt í sömu andránni fór kvennmaður nokkur,
er bjó þar á gistihúsinu, að syngja, og barst ómurinn
langt burt i nætur kyrrðinni.
„Og nóttin á sér óteljandi augu!“
Vonum bráðar hætti kvennmaðurinn að syngja, og
L