Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 15.10.1914, Blaðsíða 7

xxvnx, 51.—52.
ÞJOÐVILJINNÍ
ÍS3
,Skandia mótorinn‘
(Lysekils mótorinn)
er af véllróðuin mönnum viðurkenndur að vera sá bezti báta- og skipa-mótor, sem
nú er byggður á Norðurlöndum
„SR.ANDIA“ erj endingarbeztui allraj mótora og' befir gengið daglega i
meira en 10 ár^án viðgerða
„SKANDIA“ gengur með ódýrustu óhreinsaðri olíu, án vatnsinnsprautunar,
tekurj lftið pláss] og hnsstir ekki bátinn? „SKANDIA“ drífur bezt og gefur allt
að 50°/0 yfirkrapt.
Biðjið um hinn nýja, stóra íslenzka verðlista.
Einkasali: JAKOB GUNNL0GSSON
Kobenhavn, K.j
stúdentunura, þ. e. þeim, sem eigi hafa áður
stundað nám við báskólann, voru afhent h&skóla-
borgarabréf þeirra.
Sumir hneiiluðust á því, hve fátt háskóla-
kennaranna sjálfra var við statt, og „ísafold“
vekur máls á því, að ekki feeri illa á þvi að
reynt væri einatt að gera háskólasetninguna sem
viðhafnarmesta.
„Flora“ kom hingað frá útlöndum norðan og
vestan um land mánudaginn 5. þ. m.
Með skipinu var aragrúi farþega, þar á meðal
ungfrú Scheving frá ísafirði, stúdentarnir: Andrés
Björnsson, Jón Benediktsson (prófasts Kristjáns-
sonar á Húsavík) og Ólafur Jónsson (prests Ara-
sonar á Húsavik). — Ennfremur: Guðra. banka-
ritari Loptsson, Gísli lseknir Pétursson (sem ný-
lega er veitt Eyrarbakka-læknishéraðið) og Ólaf-
ur G. Eyjólfsson (verzlunarskólaforstbðumaður).
Með skipinu kom og fjöldi fólks, sem verið
befur í kaupavinnu, og eigi fátt Norðmanna frá
Siglufirði o. fl. o. fl.
f Látinn er nýlega hér i bænum Sigurður
Arnfinnsson (fyr á Vifilsstöðum) til heimilis á
Bergstaðastræti nr. 6.
Ekkja hans er Sigurlaug Halldórsdóttir.
Jarðarför Sigurðar sáluga fór fram að Garða-
kirkju á Álptanesi ð. þ. m. (okt.)
Verzlunarerindsrekarnir Johnson & Kaaber
hér í hænum hafa nýlega keypt Brydes-verzlun-
arhúsin, er út að Hafnarstræti suúa.
Kaupverðið kvað hafa verið 46 þús. króna.
„Magnhild11, vöruflutniugaskip hr. L. Zöllner’s
i Newcastle on Tyne, kom hingað frá Bretlandi
2. þ. m.
Með skipinu komu: Zöllner yngri og ungfrú
IÞórunn Hafstein.
Sumarvertið þilskipanna hér við Faxaflóa,
sem hættu fiskveiðum i sept. þ. á., varð yfirleitt
i betra lagi.
3, þ. m. brá Einar skógfræðingur Sæmunds-
son sér héðan austur i Rangárvallasýsiu.
Erindi hans þangað austur kvað hafa verið
að flytja skóg úr Hraunteigs-skógi niður Rangá.
„Flora“ lagði af stað héðan til útlanda að
kvöldi 6. þ. m. — Meðal farþega héðan voru:
Sigurður ráðherra Eggerz, Halldór bókavörður
Hermannsson, Giinther Homann (pianoleikari)
o. fl.
2. þ. m. voru gefin i borgaralegt hjónaband
hér i bænum: Ungfrú Herdis Matthiasdóttir
(skálds Jochumssonar) og cand. jur. Vigfús Ein-
arsson (bæjarfógetafulltrúi).
Blaðið færir ungu bjónunum hamingjuósk
sina.
Að kvöldi 7. þ. m. tókst evo slysalega til hér
i bænum, hjá búð Siggeirs Torfasonar að hesturj
sem gekk fyrir vagni, fældist, ©r drengur nokk-
ur sprengdi þar hvellhettur.
Hljóp hesturinn á telpu, sem á vegi bans
varð, en datt siðan, velti um vagninum og fót-
brotnaði.
Eins og sjálfsagt var, {.var'hesturinn þegar
skotinn, svo að þjáningar hans^yrðujsem'minnstar.
„Vesta“ kom hingað, norðan og vestan um
land, að morgni 10. þ. m.
Meðal farþegjaj voru: Forberg”(simastjóri),
stúdentarnir: Friðrik Jónasarson ogJPáll Bjarna-
son, frú Bríet Bjarnhéðinsdóttir,JFriðrik verzlun-
ar-agent Alagnússon, Benedikt verkfræðingur
Jónasarson o. fl. o. fl.
Ungfrú BjörgJJBjörnsdóttir hreppstjóra Jóns-
sonar, á"Veðramóti i Skagafjarðarsýslu og real-
stúdent Bjarni Sigurðsson,prests “og alþm. Ste-
fánssonar i Vigur; voru 18. sept. siðastl., gefin
saman í hjúskap i heimahúsum i Vigur.
Faðir brúðs'umans, síra Sigurður Stefánsson.
í Vigur gaf hjónin saman.
88
A hiun bóginn var fátt í bréfunum er Windmuller
skipti nokkru.
„Faðir minn ráðgerir opt, að sækja um lausn frá
embætti, bæði vegna heilsubrests og annflrsu, stóð í
einu þeirra.
„Pabbi hlakkar mjög til þess, að geta sezt að í
næði i Favaro-höllinni. — Hann ætlar þá að fá Onestu,
frænku sína til sin, og láta hana sjá um heimilið, og
hjálpa sér til þess að taka móti gestum. — Henni myndi
iarast það ágætlega úr hendi, — langar og mjög til þess
að láta bera eitthvað á sér“, — stóð í öðru bréfi.
En þar sem hertoginn gegndi embætti eigi ail-fá
ár eptir þetta, varð Onesta að bíða.
í bréfi sem ritað var miklu seinna, og annars var
ómerkilegt, stóð þetta: „Onesta, frænka mín, eríRóma-
iborg, hjá Mínellí. sem er skyldmenni hennar. —Frænd-
kona hennar, gamla greifa-frúin, sem ann henni mjög,
lætur hana hjálpa sér, til að taka móti skáldum og mennta
'vinum, er heimsækja hana, og hafa allir sem þar koma,
álit á henni að mun.
Þetta er og sízt að ástæðulausu, því að hún er ein-
kennileg og fríð, i augum margra, sem og greind og vel
menntuð.
Mér lízt þó einatt svo á hana að allt sem hún ger-
ir, sé æ gert að fyrirfram huguðu ráði, en eigi af því,
að henni sé annt um nokkurt málefni, eða sé eigi sama
í mörgum öðrum bréfum er næst lágu í bögglinum,
var ekkert, er Windmuller léti sig nokkru skipta.
Loks kom þó bréf, er ritað var i Venedig, eptir
það er hertoginn hafði lausn fengið frá embætti, og dótt-
85
sig að öðru leyti, sem fremur fáfróðan, að því er mann-
lífið snertir, og vandræðalegan.
Vildi hann fyrir engan mun gefa tilefni til þess,
að Morghan teldi hann annan, en hann þættist vera.
Annars komu Morghans hjónin sér burt skömmu
siðar, er staðið var upp frá kvöldverði.
Áður en þau fóru, bauð Gío hr. Windmuller að
snæða með sér morgunverð daginn eptir, — skoða þá og
hallar-eignina og dýra-garðion.
Að hún lét Morghan’s-hjónin heyra þetta, stafaði af
þvi að hún vildi eigi, að þau grunaði, að um neittlaun-
ungarmál þeirra á milli, gæti verið að ræða.
Hr. Windmuller hefði og feginn viljað fá hr. Morghan
á skemtigöngu með sér þá um kvöldið, en því varð þó
eigi komið við, þar sem Morghan’s-bjónin áttu þá von á
gestum v
Gío lét og sem hún væri afar þreytt, og færi því
snemma að hátta.
Hr. Windmuller ásetti sér þvi að ganga um hríð
einn sér til skemtunar á Markus-torginu, og horfa á
fólkserilinn sem sí og æ fór þar fram og aptur, og hlust-
aði þar á hljóðfærasláttinn.
Þessu áformi sinu breytti hann þó, því að þegar
hann bauð góðar nætur, laumaði Gío seðli í lófa á honum.
Han las siðilinn, er hann var kominn upp í herbergi
sitt, og var hann svo látandi:
„Kæri frændi! Skjölin sem þér kannist við,
hefi eg látið í þvotta-öskjuna í svefnherberginu yðar!
Jeg kan ekki við að fara að blaða í þeim, —
tínndist það voitur um rænktarleysi!