Lögberg - 07.01.1891, Blaðsíða 2

LlÐUJi RÆXDUNUM VEL?
Eptir Tnronto-blaflinu T/ie Week.
Svarið npp á pessa spurningu
er aigerleþja undir pví komið, hvern-
ij; menn líia á haua. I>að er al-
memit viðurkennt, að bændum 1
ai sturfvlkjunum — pnð er að segja
Ontario- op Qnebec-íylkjum — gangi
ei.ki eius vi'1 ein« og pcim hcfur
áiur gvi.gii). i»».ð var auðvoldara
iiö auðgast en pað nft er, tneðan
jniðvegurinn framleiddi tuttugu tii
prjátíu hveiti-bushel á ekrunni og
M-iðið var frá einum til tveggja
d'iiiara. JarðvegurMin hefur misst
iiokkuð af peim frjftleík, sem hann
Ujiprunalega liaföi, ioptsiagið hefur
bieytzt; gfunln fylkin hafa liætt að
vtra eins vel faliin til hveitiyrkju,
eins og patt áður voru. Cyggrækt,
Eim að niikkru leyti hefur kontið
í staðinn, er ekki eins ábatasöm.
Uvikfjáriækt ásamt akuryrkjunni er
rjett að koiuust á Í6t, og pað verð-
ur ekki fyrr enn bestar vorir og
nautgripiv liafa tekið stóruin um-
I i'ituin, að peir iáta pann gróða
lalla bændunnm í skaut, scm peir
b.ifa áður vanizt við. Vjer verðum
••liii freniur að muna eptir pví, að
iuöniiuiii tieizt alis ekki eius vel á
g.. óoa sínuin nú, eins og fyrr á
tögurn. A fyrri tímum. pegar nienn
fóru ferða sinna á flutningavögnutn
•■g geiigu í heimn-unmttn fötuin,
var tiitöinlega ó<i>‘rt að lifa. Þá
' ir annríki á bændaheimilunum.
J 'rengirnir unnu á akrinum og dæt-
urnar í eldhúsinu og mjólkurliftsinu.
J>að af fjölskyIdunni. setn ekki purfti
að vinna heima, fór í vinnu til
iiiiiinra. Nú er kon.in breyting á
p'tta allt. Nft verðnr bóndinn að
i.afa snoturt liús úr steini eða mftr,
eg veðsetur land sut til að reisa
pi.ð Lús. Það veiður að vera vel
bftið með gólfteppum ftr „bryssel“
eða .,tapestrv“ og hftsgögnin li ta-
íiigur; í slAzstofurint verður að vera
jiiano eða að minnsta kosti rargcb
Flutningavagninu er fyrir vinnuna
á bújörðinni, en í honum er ekki
farið til kirkju njo í knupstað.
Dóttirin verður að liufa tilsögn í
síing og Jiljóðfæraslætti, og sonur-
inn netnur latínu við næsta college
með pví augnamiði að láta að sjer
l.veða iniðal lauðu manuanna.
í einum skilningi er petta al-
veg e'ns og pað á að vera. J>að
á að fá oss fagnaðar, að bóndinn
og fjölskylila ltans skuli ekki purfa
að præla eins og áðnr var venja;
að l.anti pr komiiin á liærra st'g f
ii a'infjelagliju; að Jiann getur lnift
börn sín heima hjá sjer í staðiim
fyrir að purfa að scnda pHti til ó-
kunnugra; að hann getur menntað
syni sina, og opt liaft áriægju af
því, að sjá pá komast í tölu hinna
lielztu manna Jandsins. En cngu
að sfður steiidur gamla máltækið í
giidi: „Menn geta ckki etið graut-
intt og geymt sjer hatin líka“. Eyði
bóndinn j'eniiigum sfnum í lióglííi,
pá getur hann ekki varið peint til
að kaiij.a land nje lngt pá í kistn-
liandri'ðann; sje Itann eyðslusainur,
þá ern öll Ifkindi til að afieiðing-
in verði veðsett jörð og gjaldþrot.
Yjer ættum að mirmast pessa, peg-
ar cipurt er nm, hvort bændunmn
gangi vel. Jafnframt ættimi vjer
og að ínuna eptir þvi, að mikill
rntmiir er á bændum. I>að eru til
eanadiskir bændur og Bandaríkja-
bændnr. og í voru eigin landi ertt
austanliænditr og vestanbændur. í>eir
sctn í einhverju illu skyni eru að
nota livert tæiiæri til að nfða Can-
a la eru mjög gefnir fyrir að gera
greinarirun á hag lændanna lijer
r>g í lyðveldinu við lilíðina á oss.
Þeir segja oss, að bændur sjeu í
basli hjer ir.eginn landaiiiæranna, en
liinuin megin sjeu þeir auðugir borg-
arar. Jeg leyii mjer að fullyröa
statt og stiiðugt, að petta sje ó-
satt. llæi.dum í Canada líður eins
vcl, ef okki betur en frændum peirra
í Bandaríkjiimim. Takið tíinaiit og
frjettablöð Bandaríkjauna og gætið
LÖGBERG, MIDVIKUDAGINN 7. JAN. 1890.
að, hvernig peirra vitnisburður er;
ei'ginn mánuður líður svo, að pefta
mál sje ekki rætt í einhverju tiina-
rit nna. I>au bera öll vitni á eina
lui.d, pá, að bændunt í Bandaríkj-
unum jfangi ekki vel. I> im kem-
ur tkki að eins saman um að pessu
sje panulg varið. peim ber sömu-
leiðis saniaii um orsökina. í apríl-
nr. af Forum segir Mr. C. Wood
Dat ies í grein, sem heitir „Hvers
vegna gengur bændunurn ekki vel?“
að' það komi til af því, nð vjelarn-
ar sjeu orðnar betri en áður i vest-
urríkjunum og par sje framleitt svo
tnikið af hveiti og mais ; framleiðsl-
an er orðin tiltölulega nteiri en
fólkstnergðin. Vörubirgðirnar eru
meiri en eptirspurnin, og par af
leiðandi hefttr verðið lækkað. í
atisturríkjunutn verður bóndinn með
fáum ekrum að keppa við vestur-
ríkja-bændurna. Innanrikisritari
Pennsylvaniu lagði sömu spurningu
fyrir 600 bændur par f fvlkinu.
Aðalorsökin til örðugleika bænd-
anna var of mikil frnmleiðsla, eptir
pví sem á var bent. Bandaríkja-
blað eitt sogir nýlega: „Við höf-
um framleitt meira af tveimur eða
premur liolztu Törutegundunum en
á purfti að halda í landittu, og
með pví að önnur lönd stritast á-
vallt rneira og meira við að frarm
leiða nóg handa sjer, þá varð af-
ieiðingin óltjákvæmilega sú, að
verðið lækkaði og .af pví koma
örðugleikarnir1'.
Þannig eru örðugleikar hændanna
1 austurríkjunum. Og ltvað á svo
að segja um vesturríkin 'í Vjer
höfutn f-ulla ástæðu til að halda, að
bændum í norðvesturhluta Cmiada
gangi óenilanlega niikla betur en
bændum fv'rir sunnan landamærin.
Topekablaðið ('apiOtl, áreiðanleg-
asta blaðið I Kansas, gefttr liræði-
lega lýsingu af afloi^ingunutn af
uppskerubrestinum í því ríki um
tvö samstæð ár. Nýiega liafa stað-
ið í blaðinu brjef frá riturum við
hjeraðsrjett í 46 af peitn 100) coun-
tlum, sem ríkið skijitist f, og eru
pau brjef S'ör. ujip á sjmrningar
um, hve margir fasteigiiaveðsetjend-
ur hafi misst innlausnarrjett á fyrstu
sex mánuðum ársins 1800. í þess-
um 43 countíum hafa veðsetjendur
misst innlausnarrjettinn að 1,103
fasteignum — 2ö að meðaltali í
hverju county. Ef ástnndið er það
atna í peirn 03 countium, sem
skýrslur hafa ekki koitiið frá, ] á
hefur farið forgörðum innlausnar-
rjettur að 2,650 fasteignarveðum í
rikinu á einuin sex mánuðum. Það
er eitthvað bogið, pegar svo er
koniið. En Kansas er ekki ein-
stnkt í Óliamingju þessttri ; Mis-ouri
og Nebraska eru ekki betur iarin;
Iowa og Dakota hafa orðið fyrir
sömu óförum.
Það Ijettir yfir manni, pegar
maður snýr sjer frá þessari sorgar-
sjón til norðvesturhh.tans af roru
eigin landi. Ar eptir ár hafa bscnd-
ur í Manitoba verið að auðgast ;
jafnvel árið ’89, sem var sjerstak-
legt purkaár, fengu peir góða uj>j>-
skeru og farnaðist vel. Síðastliðið
sumar bafa peir fen-_-ið framftrskar-
andi mikla upjiskeru, og prátt fyr-
ir tjón, setn peir biðu af ópurk-
um utn uppskerutímann, fá peir
góða borgun fyrir starf sitt.
Brandon-blaðið >Sim segir oss, að
fjöldi af bændum í því hjeraði
verði tiltöluiega auðtigir af ujiji-
skerunni frá síðasta sumri etngöngu,
ntargir fái frá ý 1,500 til 8 10.000,
og einstöku stórbændur fái jafnvel
ineira. Mr. Sandison, t. d„ kvað
liafa fengið upjjskeru, setn er
8 40.0(X) virði.
18. nóv. bvrjar sarna blað einn
frjettadálk með pessum ejjtirtekta-
verðtt og vætilegu orðum : „%56,00O
á viku I Brmidon-bændur eru að
verða auðugir. Þeir fara heitn til
sín með vasitna fulla ftf jieiiingum
og viðtöku-skírteinum. Nálega 25,000
bushel seld í gær. Strætin full af
hveitihlössum og rftinlaust orðið í
kornhlöðunum“. Svo skýrir blaðið
Ijóslega ftá hveitisölunni og peim
óvenjulegu atvikum, sem j>ar höfðu
um allan
bæinn, ef pid viljid, en hvergi skulud pid flnna pvilik
happakaup( sem vjer bjcdum alla thessa viku,
—á—
Karlmauna og dpengía hufum, skinnhnfnin o. s. frv.
Alltr verksmiðjueigendur fyrir austan Winnipeg virðast vita, að Walsh’* klæðabúð birgir fólkið sífellt uj>p
með ólteyrðnm firnUm af fatnaði. Þeir hafa pví síðastliðnar vikur einla>gt knúið á dyr hjá oss til að verða
af með birgðir sínar. Engiun hefur enn £>etað sakað WALSH um pað, að liann hafi setið af sjer færi
til að gera góð kattp. Þrjár stórar, áreiðanlegar verksmiðjur seldu oss allar birgðir si’nar vikuna, sern leið,
af yfirfrökkun., fatnaði, skinnhúfum, 0. s. frv. fyrir sárlágt verð, og nft kemur
..........STOR KJORKAUPA IIATID FYRIR WINNIREG. • ..................................
Karlmanna-yfirfrakkar 03,75 og yfir; Pea Jackets 03.50; karlfatnaðnr 03,50; drengjafatnaður 02,50; barnaföt
01,00; skinnhúfur ftr jiersnesku lambskinni, oturskinni, selskiimi, bjórskinni o. s. frv., fyTÍr 50 cts. dollars-
virðið. — Iíeil fjöll af yfirfrökkum. Munið eptir staðnuin.
No. 513 Main St., Gagnv. City Hall.
NÝ MEÐTEKNAR STÓRAR BYRGÐIR AF
‘Wetl»£S,2®-,V027ia.S21,
----------S V O S E M----------
LKLÆDNADUR, BUXUR, YFIRFRAKKAR-eee
------------ALLT NÝJASTA SNIÐ.-----------
l.jóraandi ftrval AF TILBÚNUM FÖTUM. - Skotsk, ensk og i nnadisk NÆRFÖT.
S K I N N K Á P U R <><; S K I N N H Ú F U II.
Klsdasali,
Skradíari.
Merkid er: GYLLTU SKÆRíN, 324 Main Str., Gagnrart, N. I’. Hótellinu.
gerzt vikuna á undan, og lýkur
greininni tneð pvl að sjiá pví að
2,0(K),000 hveitl-bushela verði seld
í Brandon að liaustinu. Það verð-
ur lijer utn bii liálf-önnur millfón
dollara í vasa bændanna í pví
ltjeraði.
Það er engin ástæðu til að láta
hugfallast ftt af ástæðum bænda í
Canada. Jafnvel til áhrifanna af
McKinlevs lögunum héld jeg ekki
menn finni nema ttin stundarsakir.
Vjer liöfum kostaland, gott stjórn-
arfýrirkomulag og dæmi veglegrar
fortíðar. Allt, sem vjcr purfutn
frekara, er dálltið meiri trú á fram-
tlðinni.
D0MINI0N OF CANADA.
200,000,000 ekra .
af hveiti- og beitilandi í Manitoha og Vestur-Territóiíunum í Canada ókeypis fvrir
iantluema. Djupar og frábærlega frjávsamur jarðvegur, nægð af vatui og skóei
og meifinlilatinn nálægt járnbraut. Afrakstur hveitis af af ekrunni 30 bush., tf
vel er um bdið.
í H I N U F R J Ó VS A M A B E L T I,
Ef pið viljið fá fullt ígildi
peninga ykkar, pá farið til
1 Rauðár-dalnnm, Saskatchewan-dalnam, Peaee River-dalnum, og umhverflsliggj-
andi sljettlendi, evu feikna mtklir flákar af agætastu akuriendi, engi og beitilandi
— hinn víðáttumesti fláki 5 heimi af lítt byggðu landi.
M ii 1 ni • 11 á 111 a 1 a n «1.
Gull, siifur, járn, líopar, salt, steinolía, o. s. frv. Ómældir flákar af kolanáma-
landi; eldiviður |>ví tiyggður um allan aldur.
J. CÖRBETT & CO.
542 MAIN ST. .
WINNIPLG.
FATASÖLU^ENH.
Alfatnaður fyrir karlmenn og
drengi.
Ilattar, Húfur, o. s. frv.
JÁRMIRAIT F R Á II A F 1 T I L II A F R.
Canad.i Kyrrabafs-járnbnnitin í sambandi við Grand Trunk og Inter Colonial-brawt-
irnar mynda óslitna járnbraut frá flllum hnfnstóðuin við Atlanzhaf i Catmda til
Kyrrahafs. Sú braiit liggur um miðhlut frjimmna beltmrm eptir fví endilöngu eg
um hina hrikalegu, tignarlegu fjallaklasa, noitur og vestul'af Superior-vatni og »m
hin nafnfrægu Klettafjöll Vesturheims.
II e i 1 n æ m t loptslag.
Loptslagið í Jtanitoba og Norðvesturlandinu er viðurkennt liið heilnæm t
Ameríku. Hreinviðri og þurrviðri retur og snmar; veturinn kaldur, en lijr
og staðriðrasaniur. Aldiei Jioka og súld, og aídrei fellibyljir eins og sannurílani
RAIIRANDSSTJé R XIN í C A X A 1» A
gefur hverjum karlmanni yflr 18 ára gömlum og hverjuui kvennmanni, *em hefer
fyrir familíu að sjá
IGO 0 k r 11 r si f I a 11 «1 i
•
alveg ókeypis, flinir einu skilmálar erti, að lnndnemi búi á landintt og yrki jmð.
A Jiann hátt gefst hverjum manni kostur á að verða eigandi sinnar ábýlisjarðar
og sjálfstœður í efualegu tiliiti.
ÍSLENZ K A R NÝLE N ii l R
A. B. CAIL,
býr til or/ tielur
kátsjnk-stimpla, mei kipiötur, innsigli, ein
kennisskildi, farangursmerki, stálstiinpla,
biennimerki o. s. frv.
479 Main Str. Winnipeg Man, [Okl. 3m
GOE.RARLY
Járnsmidur,
Járnar hesta.
Cor, King Str. St Market Square
Manitoba og canadiska Nprðvesturlandimi eru nú hegnr st fnaðar á fi stöðum
Þeirra stærst er KÝJA ÍSLAKJj liggjaudl 45—80 milur n rður frá Winnipeg á
vestur-strönd Winnipeg-vatns. Vest ir frá Nýja íslandi, í 30— 35 milna fjarlægð
er ALPTAVATK8-KÝLEKDAK. I báðum J-esaum nýlendum er mikið af ó-
numdu landi, og báðar þessar nýlendnr liggja nær höfuðstaö fylkisins en uoTkklif
hinnn. ARi/YLEKÝ'LEKDAK er 110 niílur suðvestur frú Winnipeg ÞIKG-
VALLA-KÝLEKDAK 200 mílur í norðvestur frá Wpg., QU'APPELLE-KÝ-
LEKDAK um 20 mílur snður frá Þingvalla-nýlendu, og ALDETtTA-KYLENDAN
iim 7(1 niílur norður frá CulEiiry, en uin 900‘ mílur vestur frá Winnipeg. í síð-
nsttöklu 3 nýlendnnum er mikið af óbyggðu, ágætu akur- og beililandh
Frekari upplýsingar í þessu efni getur hver sent vill fengið með því að skrifa
um það:
Thomas Bennett,
1)0M. GOVT. IMMIGliATION AGENT,
ESa B. L. Baldvinson, (Islemkum umboSsmanni)
1)031. GOV'T IMMIGRATION OFFICES,
WINNIPEG. - - - - CANADA,