Lögberg - 07.01.1891, Blaðsíða 5

LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 7. JAN. 189O.
Ö
IVROX.
Framli. .iá a. bls.
Svo kom apturkastiö. Fjrir-
fólkiö liafði eins og af dutlungum
liatið hann upp til skýjanna og bor-
ið hann á hönduui sjer; nú ham-
aðist pað aptur mji'.ir að raunar-
lausu 1 heipt og i'jandskap gegn
pessu breyzka og ódæla eptirlætis-
barui sínu. Það liafði haft A. hon-
uin óskjnsamlega tilbeiðslu; nú
lagði pað á liann jaín-óskynsam-
lega fjandskapar-ofsókn. — Það
hefur verið margt og inikið ritað
um pær ólánslegu heimilisástæður,
sem höfðu pær afieiðingar, er rjeðu
allri lífsstefnu Byrons. Kn prátt
fjrir petta er ekkert kunnugt, og
hefur aldrei neitt verið kunnugt al-
menningi með nokkurri vissu um
petta, annað en pað, að peim hjón-
um, Bjron lávarði og lafdi Bjron
kom illa saman, og að lafdi Bjron
neitaði að búa saman við hann
lengur. Ekki liefur vantað djlgjur
samt; fólk hefur hrist höfuðið og
látizt vita meira en pað segði. „Já,
jeg gæti eitthvað sagc, ef jeg vildi
tala“; „pað væri ljóta sagan, að
segja; en fæst orð liafa minnsta á-
bjrgð.“ Þessum og pvílíkum og
paðan af verri djlgjum hafa menn
mælt. En vjer vitum ekki til, að
nokkru sinni hafi orðið almenningi
kunnugt nokkurt atvik, stutt trú-
legum rökum, eða yfir höfuð nokkr-
uni rökum, sem í mál sje takandi,
er bendi til pess, að Byron lávarð-
ur hafi í pessu hjónabandsmáli sínu
verið meira áfellisverður, heldur en
liver annar maður, sem ekki hefur
getað samið við konu sína. Lög-
fræðingar peir er lafdi Byron rjeðst
um mál sitt við, voru óefað á
peirri skoðun, að hún ætti ekki að
vera lengur í sambúð með manni.
sínurn. En svo er pess að gæta,
að peir urðu að byggja skoðun
sína eingöngu á sögusögn annars
málsaðila og peir vissu pví ekkert,
hvað Byron lávarður hefði baft að
segja frá sinni hlið. Vjer segjum
ekki, og oss dettur ekki einu sinni
í hug að vilja gefa pað í skjn,
að nokkur sök kunni einnig að
hafa legið hjá lafdi Bjron. Vjer
álíturu að peir sem dómfella liana
eptir peim gögnum, sem enn liggja
fyrir almenningsuugum, dæmi eins
hvatvíslega eins og hinir, sem dæma
nú mann hennar svo hart. Vjer
viljum engan dóm upp kveða, vjer
getum ekki einu sinni í huga vor-
um byggt nokkurn dóm á atvikum,
sem vjer enn vitum svo lítið og
svo óljóst um. t>ví hefði verið
betur, að allir peir sem vissu jafn-
lítið með rökum um málavöxtu,
pegar petta bar til, eins og vjér
vitum enn I dag nni pá, hf ”ðu pá
sýnt pá gætni i dóinnm, seni eaki
er nema sjálf agt rjettlæti að sýna,
er svo á stendur.
Vjer pekkjum enga sjon eins
hlægilega eins og enskan almenn
ing, pegar hann fær eina af pess-
11 m siðíerðis-Lviðurn, sem yfir hann
koma reglulega af og til á nokk-
urra ára fresti. t>ótt menn hlaup-
ist á bur. með mey eða konu,
pótt hjón skilji eða lifi saman eins
og huudar og kettir, pá er pví
hversdngslega lítill gaumur gefinn.
Vjer lesurn um hneykslið, spjöllum
um pað ( nokkra daga og gleym-
um pví svo. En einu sinni á sex
eða sjö Ara fresti verður dyggð
vor hamslaus og gengur berserks-
gang. Vjer polurn pá ekki að sjá
lögmál trúar og siðgæða brotið.
Vjer skipumst í fylking gogn mis-
gerðunum. Vjer verðum að kenna
lauslætismönnunum, að hin enska
pjóð mikilsmeti pýðing heimilis-
bandanna. Og svo er einhver vesl-
ings-maður tekinn fyrir; hann hefir
á engan hátt meira til saka heldur
en mörg hundruð aimara manna,
en vjer liöfum litið mildum aug-
um á peirra yfirsjónir; en penuan
eina tökuin vjer fyrir og fórnum
honum til að friðpægja fyrir alla
hina. Eigi hann börn, er sjálfsagt
að taka pau frá honum. Kf hann
hefir nokkurn atvinnuveg, jiá er
sjálfsagt aö hrekja hann frá lionum.
Fyrirfólkið hættir að hafa nokkur
mök við hann, og alpýðan fu'ssar
við lionutn. Hann er gerður að
einskonar liirtidreng, og er sem
inannfjelaginu finnist, að öllum öðr-
um, sem sekir liafa orðið uin sain-
kynja yfirsjónir, sje nægilega refs-
að með píslarvætti lians. Svo lítum
vjer miklum ánægju-augum á strang-
leika sjálfra vor, og kitlar pað eigi
lítið dramb vort að bera saman
pað háleita siðferðislögmál, sem á
lopti er haldið í Englandi, við sið-
ferðis-slakleikann í París. Loks
verður reiðihungur vort mettað.
Hjarta mann-veslingsins, sem vjer
tókum fyrir, höfum vjer veitt hol-
undarsár og tímanlega velferð hans
höfum vjea lagt í rústir. Svo hall-
ar dyggðin okkar sjer hægt 4 vang-
ann aptur og sefur væran sjö árin
næstu.
(Niðurlag næst).
CIIINA IIALL
430 MAIN STR,
Œfinlega miklai byrgðir af Leirtaui,
Postulínsröru, Giasvöru, Silfurvöru
s. frr. á reiðum liundum.
Piísar |ieir lægstu 1 bænum.
Komið og fullvissið yður urn þetta.
GOWAN KENT&CO
UGLOW’S
BÓKSÖLUBúð
er nú á 312 Main Str., beint gagn-
vart N. P. Hotelinu.
Miklar birgðir af bókutn, ritföng-
uin, skrnutmunuin, barnaguilum o. s.
frv„ allt fyrir lægsta verð.
I>að skal vera oss sönn ánægja að
sjá vora Islenzku vini og viðskipta-
menn.
UGLCW & CO. •
gajrnvart N. P. Hótel'iiu. [t.uo2m
dlhc €>ooi) Tcmplars'
TCifc JUscriatioii
er bezta, öruggasta, ódýrasta lífsá-
bjrgðarf jelag fjrir bindindsinnem
Aður en pjer kaupið lífsábyrgð
annarsstaðar, pá talið við umboðs-
mann fjelagsins
J ón Ólafsson, Or. Sec.
Oftíee: 573 Main Str.
Læknir fjelagsius hjer í Læ e
A. 11. Ferguson, G. C. T.
Fiuttuf!
w. H
(Hppbohohatbari, öirbíngamabur,
fastcignasali,
er fluttur til
551 EVSASN STREET.
Vistráðnstofa Northern Pacitíc & Maui-
toba flutt á sama stað. Jeg reyni aö
leysa samvizkusamlega af hendi öll störf,
sem mjer er trúað fyrir.
Jeg geri all.i ánægða; borga hrerj-
um sitt í tima.
Ilúsbúnaði allskonav hef jeg jafnan
nægtir af,
Nógar vörur. Ilappakaup haDda
öllum.
Nú er timinn til að fá yður haust-
frakka og önnur föt sauniuð, og
pað er hjá H. Sandisox, sem
pið eigið að fá pau.
360 Main Street,
WINNIPEG, - - - - MAN.
OLE S I IVl0 N S 0
mœlir mefi sfnu nvja
SKANDIA HOTEL,
710 Mlaiiix St>.
Fœfli $l,ooádag.
OLE SIIV.ONSON, Eigandi
LAKJÐ Þ IÐ YKKUR TIL
OG ITEIMSÆKIÐ
EATON.
og pið verð'ð steinhissa, hvað ódýrt
pið tvtu kertit nýjar rörur,
F—BlSJlil-r nú______
Wpklar byrgðir af svörtum og mislit
um kjóladúkum.
50 tegundir af allskonnr skvrtuefni
hvert jard 10 e. og par 3Tfir.-
Fataefni úr alull, unisn- og bóm-
ullar-blandað, 20 c. og par vfir.—
Karlmanna, kvenna og barnaskór
---með allskonar verði.-——
Karlmanna alklæðuaður $5,03 og
par jfir.-----
Agætt óbrennt kaffi 4 pd. fyrir % i.
—Allt ódýrara en noJckru sinni öður
W. H- EATO/4 & Co.
SELKiRK, MAN.
«77 Markct St. norðanverfia, rjett á
móti nýja kjötmarkaðiuum.
Ágæt hcrbergi, agæt rúm, ágætt fæði.
Beztu vínfong og vindlar. Dílíiardslofa,
baðherbergi og rakara-herbergi.
Að eins $i,00 á dag.
JOIIN IMEIiO eigandi.
10.Dec.3ni
KaUPIÐ YÐUIt
JÓLAGJAFIR
leirtau, postulín o. s. frv. hjá
i Ú Jv EcSBIrAS-e
4bl Main Str.,
beint á móti City Hall.
Kaffi! Kaffi!
ÁGÆ TIS K A F F1!
5 ct. bollinn
10 ct. með lirau'ði
Pjetur Gislason,
21.okt3m] 405 Ross Street.
K e n n s I a
fyrir ungar stúlkur í alls kouar
hannjrðum, fæst með mjög væg-
um kjörum hjá Miss E. Thorla-
cius, 162 Kate Str. Winnipeg.
HOUGH & CAMPBEU
Málafærslum.enn o. s. frv.
Skrifstofur: 302 Main St.
Vóinnipeg Man.
N V K E T \ E R Z L U N.
Við enim nýfaruir að verzla, og liöfum á
boðstólum aliai legundir af ágtetu nmita,
svína, sauða og íuglaketi o. s. frv. Vonuir
að landar okknr muni ekki síður kaupa af
okkur en öðrum.
Eggertson Bros.
373 Mrlírrmoi Sír.
Mver setn [arf að láta hvolfa úr
skegghnifi.m, skerj a sagir, gera
I við regnhíifar eða pvilíkt, fær pað
I með vætú \ *rði 211 Jamss Str.
-paulAválter -
Hefur klukkur á $1,50—15,00, rtr «f
öllum prísum.Aliskonar gullstáss
eins gott. og hillegra en h.Tgt er aö fá
annarstaðar í bæuum
Hreinsar úr fyrir $1,00. Gerir rið
gullstáss mjög billega.
P A U L WALTER
3S>7 Ross Str. [15 oe. 2 m
Barron & PetoFson
583 og r,85 MAIN STR.
selja nú alfatnað karlnianna og allt er
il karl-klæðnaðar heyrir, svo og stígvjel
og skó, SSprC't. undir vaDa-verði lyrir
borgun út í hönd. Þeir selja i(g allar
Jtu lstáss-birgðir sínar fyrir hálfvirði. Góð
úr seld fyrir $3,25 hvert og 'nr yfir. —
l'ppboð á hverju kveldi. Komið og
kaupið fað sem ykkur varhagar uiu
fyrir verð sem |>ið skamtið sjálfir.
583 <>g 585 IV3AIN ST.
BARRON & PETERSON
Ui*- Enskn, býska og skandinavísku má-
in töluö í búðinni. fl.okt.3m. .
Gagnvart Kýja Hótelinu,
288 MAIN STREET.
Húsið tæmist
nú í liaust
af öllu
Dpy Goods, Kaplmanna fatnatíi og Skinnavora
^leð pvi að vjer verðum nð flytja sncmma í vor til að rfma.
fyrir nýrri bvggingu, ]>á seljum vjer allar vörubirgðir
vorar fyrir lægsta verð sem, unnt er
"WIMI. BELL
Se.24.,3m)
(verzl. stofnuð 1879).
u
land með lestinni, sem fer liálf-sjö,
og pess vegna vissi jeg ekkert um
petta mál fyrr en jeg koin aptur
til Melbourne í kveld. Meira veit
jeg ekki“.
„Og pjer urðuð pess ekki var, .
að neinn hefði auga á Wliyte um
kveldið?“
„Nei, ekki varð jeg pess var“,
svaraði Moreland hreinskilnislega.
„Hann var í heldur góðu skapi, pó
að pað væri dálitil ólund í houum
fratnan af“.
„Hvers vegna var ólund í hon-
um?“
Moreland stóð upp, gekk að
borði, sein var út við einn vegg-
inn, sótti pangað albúm Whytes,
lagði pað á borðið lijá Gorby og
opnaði pað pegjandi. Mjndirnar í
pví voru að miklu leyti pær sömu
eins og ljósmyndirnar á veggjun-
um, mest skringileikkonur og dans-
meyjar; en Mr. Moreland fletti blöð-
unurn pangað til albúinið var rjett
að segja á enda, hætti svo pegar
hann var kominn að stórri cabínett-
ljósmynd, og ýtti albúminu til Mr.
CrorbýS.
86
rjeð öllu í íbúðarhúsinu í St. Kilda,
og var átrúnaðargoð íöður síns.
I>að var eins og uð af öllu Því
sem liann átti eptir, væri pað lienn-
ar einnar vegna, að honum pótti
lífið nokkurs vert-, og liefði hún
ekki allt af verið nærri honum með
glaðlyndi sinu, pá mundi Mark
Frettlby hafa óskað sjer að liggja
við hlið konu síunar í kirkjugarð-
inutn, par seni allt er svo ldjótt
og engar raunir nje áhvggjur. Þeg-
ar nokkur tími var liðinn, rjeð Briati
aptur, af að biðja Mr. Frettlby um
dóttur lians, en aptur liöguðu for-
lögin pví svo til, að dráttur varð
á pví. í petta skipti var pað með-
biðill, sem aptraði honum, og írska
skapið í Brian ýfðist, pegar hann
sá að liann 1 afði fengið keppinaut.
Meðbiðill sá sem um var að ræða
var Mr. Oliver Whyte nokkur, sem
komið liafði frá Englandi fáum mán-
uðum áður, og haft íneð sjer með-
niælisbrjef til Mr. Frettlbys. Hann
hafði tekið Whyte gestrisnislega,
eins og liatis var siður, og pað leið
ekki langt um áður en Wliyte gekk
eins og grár köttur um kúsið í St,
82
ekrur af ófrjósömu landi, sem byggt
var af óánægðum leiguliðum, eí
neituðu aö borga landsknldilia, og
töluðu á huldu um Landfjelagið og
önnur misjafnlega skemmtileg tnál.
I>ar sem nú pannig var ásiatt, eng-
ar landsskuldir koinu inn og engar
horfur voru á pví, að Brian mundi
framvogis geta tekið sjer neitt fvrir
licndur, pá hafði hann fengið rott-
piuiii og Banshee-fjölskvldunni feðra-
kastala sinn til timráða, og komið
til Astralíu til pess að leita par
hamingjunnar. llann var tneð mcð-
mælisbrjef til Mark Frettlbys, og
lionum liafði litizt ljómandi vel á
Btian, og veitt honum allt pað lið-
sinni, sem i hans valdi hafði staðið.
Kptir ráði Frettlbvs liafði Brian
keypt verzlun, og sjer til mikillar
• furöu sá liann eptir fáein ár, að
hann var að verða ríkur. I>að liafði
ávallt farið meira orð af pví, að
Fitzgeialdarnir evddu fje en söfn-
uðu pví, og pað kom mjög pægi-
lega ilatt upp á pennan síðasta af-
spring ættarinnar, pegar hann sá,
að peningarnir voru að velta að
lionum ou ekki frá honum. Ilann
79
eltast við að ná í hann á mennt-
unarleysis-timunum; en vjer sem
lifum á 19. öldinni, eruni ajitur
farnir að eigna mönnunum sjálfum
pann undrakrapt, er getar brevtt
öllu i gull með pví að snerta 4
pvi. En vjer kennuin liaiiu livorki
við grískar goðsögnr, r.je i'játrú
miðaldanna, heldur köllum vjei lienn
blátt áfram heppni. Og hver sem
lieppniunar nýtur. har.n er sæll
maður, eða ætti nð n.innsta kosti
að vera pað. Sjervitringar, som
petta kunna að lesa, munu auðvit-
að koma með pað útslitna oiðtæki,
að „auðurinn liafi ekki farsæld í
för TUeð sjer“. En í heppniimi er
innifalið meira en auðæfi — i henni
er pað innifalið, að allt fekst vol,
sem sá er herrar i,ýt>r. fer að
taka sjer fyrir hendur. Eigi hann
við gróðafyrirtæki, pá gengur pað
vel; gangi liann að tiga konn, pá
bregzt pað ekki, að liún verður
slík fvrirtakskoim, sem frnmast verð-
ur á kosið; ef banil sækist eptir
metorðnm, f samkvæmislifinu eða
pólitíkinni, pá veitist honuni ljett
að ná peim — veraldarauður, hcim