Lögberg - 14.01.1891, Blaðsíða 2

LÖOBERG, MIDVIKUDAGINN 14. JAN. 1890.
C3
BYRON.
Kafli úr Lisay eptir Maeaulay.
——
(Niðrl.).
I>að er nú anðsætt, að pað ætti
að reyna að halda í skefj'tin, svo
setn umit er, þeim siðferðisúvirð-
ingum, sem spilla farsæld heimilis-
lífsins. En f>að er jafn-auðsætt, að
slíku verðr ekki til vegar komið
með neinum hegningarlögum, E>að
er f>ví í sjálfu sér bæði rétt og
æskilegt, að almenningsálitið bein-
ist gegn f>eim; en f>að verðr að
gera f>að jafnt og stöðugt og hóf-
lega, en ekki í skyndiflogum eða
æðishviðum. E>að ætti að vera ein
vog og einn mælir. Að hegna ein-
um fyrir alla er ávallt vítaverð að'
ferð. E>að er f>eirra dómara, sem
eru oflatir og oífljótfærnir, til að
rannsaka málsatvik og gera skyn-
samlegan greinarmun á meira og
minna sakhæfi. E>að er ekkert vit
í fjeirri aðferð, ekki einu sinni f>eg-
ar henni er beitt við herdómstóla.
En f>egar almenningsálitið er dómar-
inn, J>á er aðferðin óendanlega miklu
vitlansari. Dað er gott að nokkur
óvirðing eða vanvirða fylgi ávallt
fmislegri rangri breytni. En J>að
er ekki gott, að f>eir sem eitthvað
verðr á fyrir í pessum efnum,
skuli J>urfa að draga um sj*knu sína
eðasektf hlutaveltuhjóli mannfjelags-
ins dutlungasemi, svo að t. d. af
hverjum 100 sekum sleppi 99, en
sá hundraðasti, og ef til vill minnst
seki af J>eim öllurn, verði að Jíða
einn hegninguna fyrir sig og alla
hina 99.
Yér minnumst f>ess, að vér
höfum séð skrílhóp í Lincolna Inn
liafa hótanir í frammi við mann,
sem J>á var verið að reka mál á
móti fyrir dómstólnum, eitt liið
miskunnarlausasta mál, sem rekið
hefir verið fyrir enskum frétti.
Skríllinn liafði í hótunum við liann,
af pví hann hafði haldið fram hjá
konunni, rétt eins og _ýmsir mest
virtu samtíðarmenn lians, sem pá
vóru upj>i, t. d. Nelson lávarður,
hefðu ekki gert slíkt hið satna. En
vér munum eftir enn J>á hneyksl-
anlegra tilfelli. Skyldi eftirkomendr
vorir trúa J>vi, að á peim tim-
um, pegar menn, sem alkunnir vóru
að óskírlífi, sátu í ymsum æðstu
embættum í ríkisstjórninni og í
hernum, vóru forsetar á fundum
kirkjufélaga og guðspakkastofnana,
póttu prfði í hverju höfðingja-heim-
boði og vóru augasteinar alpyðunn-
ar — skyldi eftirkomendr vorir
trúa pví, segi ég, að á peim tím-
um liafi siðgæðismenniruir Jiópað sig
saman til að fara í einum flokk í
leikhúsið, til pess að gera par kast-
hrið með stokkum og steirium að
leikanda, sem hafði glapið konu
eins bæjarfuJltrúa? Hver pau sér-
stök atvik voru í pessu tilfelli, hvort
heldr af pess hálfu, sem misgert
hafði, eða hins, oem misgert var
við, er réttlætt gætu vígamóð á-
liorfendanna, pað höfum vér aldrei
getað fengið að vita. E>að hefir,
svo vér vitum, aldrei verið álitið,
>ið leikarastaðan væri svo sérstak-
lega vel löguð til að efla gott sið-
ferði, né heldr að bæjarfulltrúar
ættu sérstaka helgi á sér franrar
öðrurn stétturn, svo að almenníngi
væri skyldara að taka upp pykkj-
una fyrir pá en aðra, eins og hann
gerði petta kvöld í leíkhúflinu. En
svona er mannkynsins réttlæti!
í fæssuin tilfellum var hegning
almenningsálitsins ranglátlega hörð;
en menr> vissu pó, um hvað peir
seku vóru sakaðir, og peir vóru
sannir að sök eftir dómi. En að
pví er til Byrons kemr, pá var
meðferðin á honum enn pá miklu
harðari. Par gekk allt réttlæti á
ftftrfótunum öfuga le.ið. Fyrst af
öllu hegndi mannfélagið honum; eíð-
an fóru menn að Jmysast til um
málavðxtu, en síðast af öllu, eða
©llu fi«mr aldre:, fóru menn að
ireyna að gefa honum eitthvað á-
líveðið að sök, Almenningr v#rð
óðr og uppvægr við hann, án pess
að vita nokkurn skapaðan hlut um
heirnilisástæður hans, og svo fóru
menn að búa til alls konar sögur,
til að réttlæta reiði sína gegn bon-
um. Samtímis vóru á lofti tíu eða
tuttugu sögur um skilnaðarmál
peirra hjóna, og var hver um sig
gagnstæð annari og flestar meira og
minna gagustæSar heilbrigðri skyn-
semi. Hvort nokkur flugufótur vær1
fyrir nokkurri af pessum farand-
konu-sögum, um pað vissu dyggða-
berserkirnir, sem höfðu pær hver
eftir öðrum, ekkert, og hirtu ekki
að vita. Því að satt að segja, pá
voru pessar sögur ekki orsökin til
heiptaræðis almenningsálitsins, heldr
afleiðingar af pví — til búnar til
pess að réttlæta pað. . . . E>að var
komið illt í landsmenn Byrons við
hann. Iiit lians og framkoma hans
sjálfS höfðu misst nýjungarinnar að-
dráttarafl. Ilann var sekur í peirri
yfirsjón, SQm liarðast er hegnt fyrir
af öllum yfirsjónum: hann hafði
orðið almenningi of hugðnæmr; og
með sinni vanalegu réttsyni hegndi
mannfélagið honum fyrir pað sem
var pess sjálfs yfirsjón — skeytti
skapi sínu á honum. Hylli almenn
ings er ekki ósvipuð hylli töfra-
konunnar gjálífu í „púsnnd og einni
nótt“, sem lifði í 40 daga með
hverjum peim karlmanni, sem hún
varð ástfangin af, en lét sér að
pví búnu eigi nægja að reka hann
frá sér, heldr lét hann að 40 dög-
um liðnum deyja svívirðilegum písl-
ardauða, til að afplána pann glæp,
að hann hafði fallið henni helzt til
vel í geð.
Baktal pað, sem Byron varð
fyrir, var svo lagað, að pað hefði
vel mátt vinna bilbug á staðlynd-
ari og stilitari sál en hans. í blöð-
unuin og á leikhúsHuum dundu yfir
hann hneykslissögur og illmæli.
Allir peir umgengnisvinir, sem áðr
höfðu dázt að honum og ekki séð
sólina fyrir hotium, snéru nú að
lionurn baki og vildú ekki við hon-
um líta. Allar pessar andlegu ná-
lys, sem jrffnan seðja sig með
grægði á meinseindar-kaunum göfugra
sálna, flykktust nú að bráð sinni;
og pær höfðu rétt fyrir sér; |>ær
pjónuðu sínu eðli. E>að er ekki
hversdagsréttur fyrir illgjarna öfund
gikkslegra heimskingja að geta satt
sig á angistar-píslum slikrar sálar
eða á pví að draga svo göfugt
nafn niðr í saurinn.
Byron var yfirkominn af and-
streymi sínu og ílyði fóstrjörð sína
og leit hana aldrei framar. En hróp
illmælanna elti hann yfir lög og
láð, yfir hafið, upp eftir Rín, suðr
yfir Mundíafjöll. I>að smá-dró úr
pvi; loks dó pað út. E>eir sem
fyrst höfðu hafið hrópið gegn hon-
um, fóru loks að spyrja hvorir aðra,
hvað pað hefði nú eiginlega verið,
sem peir höfðu orðið svo æfir út
af, og vildu nú fegnir bjóða heim
aftr misgerðamanninum, sem peir
höfðu nylega stökkt úr landi. Skáld-
skapr hans náði nú meiri hyili, en
hann liafði nokkru sinni áðr haft;
og sorgarljóð hans vóru lesin með
grátandi tárum af púsundum og tng-
um púsunda manna, sem aldrei höfðu
hann augum litið.
Hann valdi sjer aðsetr í útlegð
sinni á ströndum Adría-hafsins, í
inni fegurstu og hugðnæinustu ailra
borga, J>ar sem himininn er svo
heiðskær og bafið svo tært, að J>að
er að orðtaki gert.
Nábúar peir sem Jiann hafði
kosið sjer, voru sannarlega ekki
kunnir flð pví að vera strangir í
dómum um eiðfprði náungans. E>að
var pjóð, sem var spíllt af illri
stjórn og lélegri trú; peir höfðu
um iangan aldr haft orð á sjer
fyrír að vera snillingar í list mun-
uðiífisins og umburðarlyndir við
hverskonar lostasemis-uppátæki. Ilann
þurfti engan beyg að liafa af al-
inenningsáliti síns nfja kjörfóstr-
lands, Almenningsáliti ættjarðar
sinnar hafðí iiann perlega sagt stríð
á hendr. Hann sölcktí sér sem í
örvæntingu í gegndarlaust svall og
úlifnað, sem hans betri og blíðari
tilfinningar ekki vörpuðu neinum
göfgandi hjúp yfir. Frá kvenna-
búri sínu í Feneyjurn sendi hann
út í heiminn hverja bókina eptir
aðra fulla af mælsku, fyndni, göfug-
inóði, lauslátlegri ljettúð og bitrri
fyrirlitning.
Gjálífi lians, og ofdrykkjan
einkannlega, tók nú að gera út af
við heilsu hans. Hárið fór að grána,
meltingin að skemmast og svo íékk
hatin brjóstveiki. E>að var eins og
honum ætlaði að takast að gera í
einu út af við sál o<r líkama.
O
Úr pessari niðrlægjandi óreglu
hóf hann sig að nokkru leyti upp
aptur við J>að, að hanu tók sanian
við aðalskonu og fór að búa meö
lienni. Að vísu var sambúð [>eirra
eigi heiguð af hjúskaparbandi, cg
pví vítaverð eptir almennum sið-
ferðishugmyndum; on liún mátti
heita siðsamleg mjög, ef mælt skyldi
eftir siðferðisreglum peim sem giltu
pá í pví landi, f>ar sem pau bjuggu.
Af öllum |>eim roargvisiegu og
mörgu ástatilhneigingum Byrons til
kvenna um æfina var petta sú hrein-
asta og stöðugasta; en ímyndunar-
afl lians var orðið spillt af ólifnaði,
lundin orðin svo beizk af andstreymi
lífsins, að hann fékk fyrir pessar
sakir eigi notið að fullu peirrar
heimilisánægju, sem sambúð pessi
annars hefði veitt honum. Hann
var orðinn svo vanr að sitja til
miðnættis við nautn spiritusdrykkja
og Rínarvína, að afleiðingarnar af
pessum drykkjuskap vóru famar að
sljóvga inar ágætu gáfur lians.
E>að hafði verið einkennilegt, hve
ljóð lians vóru afimikil og gagnorð;
en pessi einkenni fóru nú að taj>a
sér. En hann vildi ekki orustulaust
gefa ujip pá öndvegistign mcðal
samtíðarmanna sinna, sem liann liafði
til pessa haft. í sál hans vaknaði
nýr metnaðardraumr; liaiin vildi
verða forkólfr sérstaks stefnuflokks
rithöfunda, verða forsj>rakki andlegr-
ar byltingar; hann vildi stjórna ensk-
um hugsuuarhætti frá útlegðarstað
sínuin í Ítalíu, eins og Voltaire
Iiafði á sinni tíð stfrt liugsunarliætti
Frakka frá höll sinni í Ferney á
Svisslandi. E>að virðist hafa verið
í pessari von, að hann stofnaði
tímaritið The Liberal. Kn svo sterk
áhrif, sem hann hafði haft á til-
finningar landa sinna, pá skjátlaði
honmn mjög í J>ví að búast við,
að liann inundi geta liaft samkynja
áhrif á skoðanir peirra; o<j enn
meir skjátlaði honum, er hann
pekkti ekki skap sitt betr en svo,
að hann liugsaði, að hann gæti til
lengdar komizt út af sainviunu við
nokkurn annan rithöfund. Fyrir-
tækið misheppnaðist, og pað hrap-
arlega. Byron varð gramr við sjálf-
an sig, gramr við sarnverkamenn
sína, hætti við tímaritið og snéri
sér að öðru njfju fyrirtæki, hinu
síðasta og göfugasta fyrirtæki æfi-
daga sinna.
In gríska pjóð, sem eitt sinn
hafði staðið ölluin öðrum pjóðum
framar, fremst í pekkingu, fremst í
lierfrægð, verið vagga heimspeki,
inælsku og inna fögru lista, pessi
pjóð hafði um aldir beygð verið
undir grimmlegt ánauðarok. Allir
J>eir glæpir, sem kúgunin elr, inir
lítilmannlegu, auvirðilegu glæpir,
sem hún elr upj> í peiro, sem beygja
sig undir liana, grimmdar-glœpirnir,
sem hún eir uj>p í peim, sem veita
lienni mótspyrnu; petta hafði spillt
hugarfari pessarar örmu J>jóðar. Sá
manndáðarandi, sein sigrsæll liafði
barizt inni miklu menningarbaráttu,
sem iiafði frelsað Evrópu, lagt und-
ir sig Asíu — pessi andi lifði nú
að eins hjá stigamönnum og víking-
um. Hugvíts pegs, sem eittsinn
hafði 1/st sér svo snilldarlega í sér-
hverri grein náttúrufræði og sið-
fræði, pcss sá nú að eins auvirði-
iegafi vott í hnglítilji og prællyndri
slægð. En allt í einu hafði pessi
úrætta pjóð risið upp gegn undir-
okurum sínum. E>jóðliöfðingjarnir
1 löndunum, er næst lágu, höfðu
jtrpjat ?nfiið baki við Grikkjuin eða
svikið pá í trygðum; en pá var
pað, að |>eir fundu nokkuð paðl
heima lijá sjálfum sér, sem vel kynni
tnega duga peim í stað allrar út-
lendrar liðveizlu, en J>etta var:
nokkuð af preki og manndáð for-
feðra sinna.
Sem fræðimanni gat Byron ekki
annað en orðið hugöarmál, liver úr-
slit yrðu pessarar baráttu. Að vísu
höfðu stjórnmálaskoöanir lians verið
óstöðugar, eins og allar lians skoð-
anir; en ávallt lineigðust pær }>ó
sterklega í frelsis-áttina. Hann liafði
OKEYIMS
KMIUSIUnTAe-
ttlanitobiulYlovubístnr-
b r ii u t i n.
st.utt ina ítölsku uppreisnarmenn
með fjárframlögum, og liefði bar.
átta peirra gegn Austrríkismönnum
orðið iangvinr.ari, pá iiefði liann að
líkindum sjálfr gengið í lið með
peim og barizt með peim.
En Grikklandi var liann sér-
stökurn ræktaTböndum tengdr. E>á
er hann var á unga aldri, hafði
l>ann dvalið par í landi. Miklu af
hans fegrsta og írægasta skáldskap
hafði náttúra og saga pessa lands
blásið honum í brjóst. Hann var
dauðleiðr á að hafa ekkert fyrir
stafni, hann liaíði viðbjóð á sjálf-
um sér fyrir ólifnað sinn og hnign-
un gáfu sinnar; hann J>ráði eitt-
hvert nýtt takmark, er vakið gæti
aftr allt hans sálarfjör og áliuga;
hann lang&ði til að vinna eittlivuð
drengilegt sér til frægðar, og svo
lagði hann á stað með lasburða lík-
ama og særða sál til Grikklands á
vígvöllinn.
Hann gekk hér að nýstárlegu
lífsstarfi, og öll framkoma hans ]>ar
bar vott um svo mikiö prek og
vit, að pað er öll ástæða til a*
ætia, að liefði honum enzt aldr til,
pá liefði liann aflað sór nyrrar frægð-
ar fyrir hermennsku og stjórnkænsku.
En pótt hann hefði að eins sex
um prítugt, [>á liafði munuðlífi og
sorg tekið svo mjög á lionum, að
hann var svo örvasa, sein sjötugr
væri. Dauðans hönd hvíldi á hon-
urn; hann vissi pað; eina óskin, sem
hann lét í ljósi, var sú, að hann
mætti falla á vígvellinum.
En honum átti eigi að auðn-
ast J>að. Áh yggjur, áreynsla, vos- ]
búð og inir banvænu áfengisdrykk-
ir, scm iiann gat eigi vanið sig
af, allt petta lagði iiann á banabeð
í ókunnu landi, meðal ókunnugra
manna; engin mannleg vera, sem
hann unni, var nálæg honum. E>ann-
ig lauk inn frægasti Englendingr
nítjándu aldarinnar, prjátíu og sex
ára gamall, sinni glæsilegu og aumk-
unarverðu æfi.
Landdeild fjclagsins lánar frá
200 ti) 500 doll&rn með 8 prCt.
leigu, gegn vefSi í heimiíisrjettixr-
löndurn fram ineð brautinni. Lán-
ið afborgist á 15 áruro.
Snúið yður persónulega eða brjef-
lega á ensku eða íslenzku til
A. F. Sdea
Land-commissioners M. & N.-
West brautarinnar.
396 Mairi Str.
Winnipeg.
NORTHERN PACIFIC
RAILROAÐ.
TIME O^kJRID.
Taking effect Sunday, Dec. 7, 189o (Central
or 90th Meridian Time).
« o
HH A Q I
STATIONS.
11.20 » 4.iop 0 a Winnipeg d
11.05 a 4-o2p 3-o PortageJ unct’n
IO.45 a 3'5°P 9-3 . St. Norliert. .
IO.25 * 3-3Óp >5-3 . . .Caiticr. . ..
9-55 a 3,2°P 23-5 ..St. Agathe.
9.40» 3-lzp 27.4 .Union roint.
9.20 a 3-oop 32.5 .Silver Piains.
8.55 a 2-43 P 40.4 . . . Morris . . .
8.30» 2.30P 46.8 . .. St. Jean.. .
7-55» 2. IOp 56.0 .. Letellier ..
7-2oa I.45P 65.0 . . WLynne ..
6.30 a l.°5p 68.1 d. Pembina. . a
9.42 a I61 .Grand Forks.
5-3oa 256 Winnip Junctn
1.30 a 3i3 . . Brainard ..
S.oop 453 . .. Duluth.. .
8.oop 4S1 d . . .St. Paul. . a
8-35» 470 .Minneapolis .
9-3«p . . . Chicago ,. .
South Bo*nd
bfl ~ ' 'reight. 0. 20, J
2 ° n * Ph ^ A
D.eS
H.30a 3.o0a
11.373 3. l8a
11.51a 3,47»
I2.05p 4.15a
12.22 p 4-55»
I2.3Op 5->5»
'2.41 p 5-4’>»
12.57P 6.25»
I. 12 p 6.57»
l-3°p 7-55»
í.áop 8.50*
2-°5P 9, «5»
ð.sop
9.55 p
2.00 a 7.O03
7.C5 a 6.30 a 11.15 a.
Eastward. j g
; : £
No 2.... [Aílantic i Mail.... 2 Main Line Nor’n. Pacific Railway
9.45» 267 Winnip, lunctn
2.05a 487 •. Bismarck ..
>-43P 7SÓ . .Miles City..
4.053 1049 . Livingston ..
I0.55P 1172 . .. Helena . .
6.35» 1554 Spokane Falls
12.453 1699 . l’ascoe Tunct. ■ . .Tacoma. .
2.3op •953 (v. Cascaaed.) .. Portland.. .
7.o0a 2080 (via Pacificdiv)
Westward.
: o
• 15 ’
—1 o
** 15
9.iop
9.27»
8.5op
8.ooa
i,5°p
5.40«.
11,25»
11 ,oop
6,30a
TjtHiE]
Association of New York.
er mí leiðnndi lífsábyrgðarfjelag 5
Noriinr-Ameríku og Norðurálíunni. ]>að
selur lífsábyrgðir nærri helmingi ódýrri
en hin gömlu hlutafjelög, sem okra út
af þeim er hjá J>eim kaupa lífsábyrgð
nærri hálfu meir en lífsábyrgð kostar að
rjettu lagi, til þess að geta sjúlfir orðið
millíónera". Þetta fjelag »r ekkert hluta-
fjelag. Þess vegna gengur nllur gróði
þess að eins til þeirra, sem í því fá iífs-
ábyrgð, en alls engra annara.
Sýnishorn af prísuin: Fyrir ?1000
borgar maður sem er
25 ára $18,70 jj 85 án» $14,03 l[ 45 ára $17,96
30 „ $14,24 40 ., $10,17 || 50 „ $21,37
Fptir 15 ár geta menn fengið allt
sem þeir hafa borgað, með hárn rentu,
eða jieir láta það ganga til aö borga
sínar ársborganir framvegis en hætta |>á
sjálfir að bf>rga,_ Líka getur borgun
ndnkað eptir 10 ár.
Peningakraptur fjelagsins, til að mrcta
ófellandi útgjíiklum er fjórar og hálf
inillíón.
Viðlagasjóður þrjár millíónir.
8tjórnarsjóður, til tryggingar $400,000.
Menn mega ferðast hvert sem þeir
vilja og vinua hvað sem þeir vilja, en
að eins heilsugóðir, vandaðir og reglu-
samir menn eru teknir inti.
Frekari upplýsingar fást hjá
W. H. Paulsson,
(Gemíkai. Aoekt) WINNTPEG
Johannés Helgason
(Spf.ctai, Agent) SELKIRKWESr.
A. R. McNichol Manager.
17 Mclntyre Bloek, Wir.nipeg.
Kaffi! Kaffi!
ÁGÆTIÁ K A F T 1!
5 ct, bollinn
10 ct. með brauði
Pjetur Gislason,
21,okt3mj 405 Ross Street«
l'OKTAGE LA PRAIRIE BRANCH.’
East Bound. UIOJJ S3]I]^ STATIONS. W. B’nd.
& • X O V A >> ’S v. p. c 00 ~ cn á i x rt s 0
ii.5°a 0 ' ’ ’ * Winnipeg. . . 4-lop
11-37 a 3° Portage Junction. 4-42 p
I MOa 11 5 . ...St. Charles . . . 5. IOD
n.o3a 13.0 . ...Ileadingly.... 5' i8p
10.40a 21.0 . White Plains . . 5.4i p
1 15 a 28.8 . .Gravel Pit ... Ö.oöp
9-55 a 35-2 Euslace .... 6,27 ;>
9- 33 a 42.1 . . . . Oakville .... 6.48 p
9.05 a 50.7 Assinihoine Bridge 7-15 p
8.503 55-5 Portage la Prairie 7-3°P
MORKIS-BRANDON BRANCIl.
East Bound. ■I W. Bound
b-L i 00 > dÍ-§' éhi: # B rt 0 £ f. — STAT’S. Pass.No 137) Mon. Wed. and Friday ^ H £ • c - c ® «* J -
6.3oP I2.5op 0 Morris. 2.5op 9,00 a
5-45P 2* 27 p 10.0 Lowes 3.12 p 9,45 a
5-oop I 2.0/ p 21.25 . .Myrtle . 3,37Piio,32a
4.40p II.5U 25.9 .. Roland. 3,48 p lO,Ö3iv
4-°SP >‘"?5a 33-5 . Rosebank. 4-°5P U,i5p I2,oo}a
3,28j> 11.2o a 39 6 . .Miamí . 4,19P
2.48 p I i.ooa 49.0 Decrwood . 4,40 P 12,55p
2.27PI io.48 a 54.1 ' Attamon 4»'>ip 1,20 p
«-S»P 10.30 a 62. I . Somerset. , c-Sp 1,57 P 2,25 p 2,03 p
1.26p IO'l6a 63-4 Swan Lake » 3P
1.00 p 10.03 a 74.6 Ind. Spring ,35 p
I2.40P 9.53 a 79.1 Marieapolis 6,45 p 3»>4p
,2,I2p 9- 39 a 86.1 Greenway 6,0op 3,43 p
'•45 a 9.25 a 92.3 . . Balder. . 6,ióp 6,35 p 4,I2p
I.05 a 9.o2a 10.20, . Belmont., 4,551>
O.^O 3 8.483 ro.97 .. Hilton,. 6,'’3P ð.28p
9.25.1 8.25 a 12.00 Wawanesa 7,15 p 7,°°p
,8. 38 a 8.02 a 2.95 . Rounthw, 7,38 P 7.37 p
,8.o211 7-44 a 13.I3 Martinville 7,57 p 8,i5p
j 7.25.1. 7.25 a 14-5' . .. Biandon 8, i5p
Pullman I'alace Sleeping Cars and Diiune-
Cars on Nos, 117 »nd 1I8,
Passengérs will be carried on all regular
fieight trains.
Tourist Sleeping ,'ar on No. 117 eVery Mon-
day, and on 118 every Tuesday.
CIIAS. S. FEE, H, SWINFORD,
G. P. & T. A., St, Pau . Gen. Agt. Winnipeg,
H. J, BELCi I í'icket Agent,
486 M»inj ,r WinDÍpeg.