Lögberg - 14.01.1891, Blaðsíða 5

I.ðGBERG, MIDVIKUÐAGINN 14. JAX. iSge.
stofnaði lierra öhlen liið fyrsta og
eina skandinaviska blað sem gefið
er út í Canada. Það heldr áfram
enn, er mánaðarblað, ritað mest A
svensku og á stærð við J>að sem
Löfrbcrjr var áður en pað stækk
aði. Hr. Öhleu hefir a-tíð ann-
azt ritstjórn Jiess sjálfr, að undan
skildum nokkrum mánuðum, Jiefrar
liann fór til Norðrálfunuar í fyrra.
Nú hefir hann selt blaðið landa sín-
um, hr. Forslund, sem heldr J>ví
út framvegis.
Ilerra Öhlen hefir notið almenns
álits og hylli meðal landa sinna
hér Oft skandinava yfir höfuð, o<r
hverra annara, sem liafa haft kynni
af honum. t>ar á meðal má telja
marga íslendinga, sem Jnkir fyrir
burtför hans. Hann kom á fót hér
í bænum og út í nX'lendunum jfms-
um Skandínava félögum, og var for
seti ymsra Jieirra, og hvervetna
fremstr í flokki að koma á fót og
styðja öll fyrirtæki, sein gátu verið
skandinövuin til gagns og sóma í
andlegum og líkamlegum efnum. —
Hcrra Öhlen tók allmikinn J>átt
síðustu kosninga baráttunni og studd
conservativa-flokkinn eindregið, bæð
við fvlkis- og rikis-kosningar.
Eins og sjá má af J>ví, sem
sagt er hér að ofan, er lierra (>hlen
sérlegr starfs- og dugnaðar-maðr,
hæfilegleikar, sem eru trygging fyrir
j>ví, að maðr komizt vel áfrain hvar
sem er í heiminum. Hað er J>ví
skaði að hann fer liéðan, f>ví af
slfkum mönnum höfum vér aldrei
nóg í J>essu nyja landi.
En vér vitum, að pó hr. Öhlen
fari nú heiin til ættjarðar sinnar,
J>á kveðr liann J>etta latid með hlyj-
lyn hug, og vér efumst ekki um,
að hann haldi áfram .að vinna ny-
lendunum, sem hann kom hér á
fót, o<r norð vestr Canada í lieild
sinni gagn frainvegis með J>ví að
gera landið kunnugt, og J>annig
verða meðal til J>css, að inargr nftr
oít p-óðr drenor komi hingað frá
ættjörð hans og hjálpi til að byggja
upp j>etta mikla norðvestr-land.
Lycklig resa!
Selkirk, 31. <le*. 1890.
A. R. McNichal,
Wiiinipeg.
Aðal-forstöðumaður Mutual Reserye Fund
Life Association of New York í Muni-
toba, Brit. Col. og N. W. T.
Kari herra!
Jeg ieyfi mjer hjer með að gefa
yður viðurkenningu fyrir bankaávisun
að upphæð $1000, sem |>jer senduð mjer
sem lifsábyrgð Lárusar sál. Helgasenar
bróður míns, frá „The Mutual Reserve
Fund Life Association of New York“.
Gjörið svo vel og færið forseta og for-
stöðumönnum fjelagsins vegna munaðar-
lausrar dóttur bróður rníus sál. (sem
eptir san.ningi við fjeiagið er iróttak-
andi), mitt innilegasta þakklæti fyrir hvað
fijótt, vel og heiðarlega j>eim hefur fai-
izt að títborga (essa Kfsábyrgð, sem gjört
var undir eins og btíið var að serula
fjelaginu eptir samningnum nauðsynlegar
skýrslur og sannanir um danðsfallið, þráit
fyrir )>að, að fjelagið cr ekkl skyldugt
að borga fyr en að 90 d.igum liðuum
frá |ivi að skýrslur og sannauir viðvikj-
andi peini látnu voru koumar til |æss.
I>að er íyrir pvílíkar fljótar og lieiður-
iegar títborganir til ekkna og munaðar-
ieysingja, sem The Mut. Rcs. F. L. Ass.
er orðið svo víðfrægt í ölium löndum
heimsins, sem og líka fyrir hiS lága gjald
og óvggjandi tryggingu fjelagsins.
Jeg finn mjer évalt skylt, að leiða
athygli þeirra að fjelagi yðar, sem vilja
ganga í lífsábyrgð, sen. tekur í ábyrgð
fyrir helmingi minnn gjaid, en hin gömlu
hlutafjelög og gáfu |>ar hjá hina beztu
tryggingu, sem nokkurs staðar fæst. —
Með beztu óskum um ySar áframhald-
andi vaxandi framför og hylli ainienn-
ings. er jeg yðar með þakklæti og virð-
ingu
./. Jlelgason
Fyrir hönd erfingja I.. heitins Ilelgasonar.
tW Þetta er fjelagið sem W. H.
Paui.son í Winnipeg, er agent fyrir. —
Fluttur!
W. H. SMITH
ílpjibobshnlíiari, Oiríiingamaíiur,
fastcignaeali,
er fluttur til
551 EVIAIM STREET.
Yistráðastofa Nortliern Pacirtc & Mnrn-
toba tlutt á sama stað. Jog reyni að
iej-sa samvizkusamlega af hendi öll störf,
sem mjer er trtíað fyrir.
Jeg geri all.v ánægða; liorga hverj-
um sitt í tima.
Htísbtínaði allskona>* hef jeg jafnan
nægtir af.
Nógar vörur. Ilappakaup handa
öllum.
A. B. CAIL,
býr til og selur
kátsjúk-stimpla, merkiplötur, innsigli, ein
kennisskildi, faraugursmerki, stálstimpla,
brennimerki o. s. frv.
479 Main Str. Winnipog Man, [Okl. 3m
Kaupið yðub
J <> L A C J A F I R
leirtau, postulín o. s. frv. lijá
J<K « h kX G
481 Main Str.,
beint á móti City Hall.
CHINA IIALL
430 MAIN STR.
Œfinlega miklat byrgðir af Leirtaui,
Postulínsvöru, Giasvöru, Silfurvöru
s. frv. á reiðum höndura.
Prísar þeir iægstu í bænum.
Komið og fullvissið yður um þetta.
GOWAN KENT&CO
TAKIJ) EPTIR.
Nú! Riett núna syrir fáum d' 'ourn liöfum við fensjið óprvnni af
vörum að austan. T. d. fjölda mar<;ar tejrundir af karlmannafötum á öllu
verðstigi frá $5,00 o<< upp. Sömul. mikið af yfirliöfnum á mismunandi
verði. Marjrar tegundir af nærfatnaði, vetlinfrnni, liúfum, slijisum, skyrt-
uiu, skvrtu-hnöppum, fataefnum og margt fl. Ennfrcmur kjóladúka, tíane-
lett, iianelljerept, rúmteppi, nf ýmsum tegundmn, kvennboli, húfur, vetlinga,
trefla, kraga, marichettur, brjóstnálar, perluböud, armbönd, liringi, borð-
dúka og ótal margt fleira. — Sömuleiðis margskonar fallegar gjafir til
vina og kunningja með mjög lágu verði; og allar hinar áðurtöldu vöru-
tegundir getum við nú boðið okkar skiptavinum með eius góðum kjör-
uin og nokkrir aðrir í hænum. Sjerstök klunnindi fyrir okkar föstu
verzlunarmenn. Komið á meðan nóg er að vclja úr. Munið ejitir að
búðin er á norðaustur liorni Isahel og Ross St. Gang-ið ekki framhjá!
komið lieldur inn! — Norð-austur horn Isabel og lloss St.
B U R N S & Co.
íslenzkur búðarstjóri Stefán Jónsson
LTng afgrciðslustúlka Oddny Pálsdóttir.
oq ðliobib
miklu sýning af Jóla og liátiðavörum
scin eru barnagull, bækur, ritföng.
skrautmunir, sleðar, flatsleðar, (tobboggan), snæskór &c,
Santa Claus hefir gert J>essa búð að aðalaðsetri sínu
Enginn fer í Jólaköttinn, sem fær eittlivað fallegt til liátíðarinn-
ar frá
ALEX. TAYLOR.
472 Main Street.
SKRADDARA-3AUMUD FÖT
Vjer erum stóránægðir með pað hvernig íslendingar hafa hlynnt að
verzlun okkar; en J>ess ber að gæta, að við höfum selt peim vörur við
lægra verði en peir gátu fengið nokkurs staðar annars staðar í bænum.
Framvegis munum við skipta við þá á sama hátt.
Fyrir hausiið höfum við ljómandi birgðir af utanhafnarfötum, nær-
fötum, skyrtum, skinn- og ullar-hiifum, og öllum fatnaði, sem karlmenn
[>urfa á að halda.
íslendinga vegtia höfuin við tryggt okkur Jjjónnstu Mr. 15. Júlíuss
sem gctur gegnt vkkur á ykkar eigin yndislega máli. Við treystum
pví að fá góðan hlut af viðskiptum ykkar.
C-A.KLEJ’y" BECS.
Verzlutn með nymóðins föt
458 MAIN ST., WINNIPEG.
Rjett að segja beint á móti pósthúsinu.
Tlic llisiniji iiiriiiíiire lii.
—383 MAIN ST.--------------
ÞuiíUU) UKE að kaupa Fuknituek? Ef svo er, [>á borgar sig fvrir
yður að skoða okkar vörur. Við
liöfum bæði aðfluttar vörur og
búnar til af okkur sjálfum.
Við skulum æfinlega með mestu á-
nægju sýna yður J>að sem við liöf-
um og segja yður prísana.
3 8 3 M a i ii 81.
WIMNIPEG.
5
EDINBURCH, DAKGTA.
Verzla með allan J>a»n varning,
sem vanalega er seldur í búðum í
smábæjunum út um landið (gcntral
stores). Allar vörur af beztu teg-
unduin. Komið inn og spyrjið um
verð, áður en J>jer kaupið annars
taðar.
LAWDTOKU- LÖöiH.
Aliar sectionir meö jafnri tölu, neina 8
og 2<> g< tur livor familíu.fnBir, eöa Iiver
sem kominn er ytír 18 ár tekið upp, sem
hcimiiisi jettai iainl og forkaupsi jettarland.
IWNRiTUfl
Fyrir lnudinu mega meiiD skrifa sig á
þeirii landstofu er n:rst '.iggur iandinu,sem
tekið er. Svo getur og sá, er nema vill
iand , gefið öðruin unihoð til | ess að inn-
rita sijr, en til þe>s verður hann fvrst að fá
leyri anniiðtveggja innanríkisstjómns í Ott-
awa eða Dominion Land-umboðsraannsius
í Winnipeg, $10 þarf nð borga fyrir eign-
arjett á laudi, en sje |nð tekið áður
þarf að borga $10 meira.
SKYLDURN^R
Samkvæmt nógildandi heimilisrjettnrlög-
um geta menn uppfvllt skyldurnar með
þreunu móti,
1. Með 3 ára álitíð og vrking landsins;
má þá lanrinemi aldrei vera lengur frá
landinu, er. ö mánuði ú ári.
2. Með því að btía stöðugt í 2 árinnan
2 niílna frá iandinu er numið var, og að
liúið sje á laniduu í sæmilegu htísi um
mánuði stöðugt, eptir að 2 árin erti liðin
og áður en lieðið er um eignarrjett. Svo
verður og landnemi að plægja: á fyrsta
á.ii 10 ekrur, á 2. 25 og 3. löekrur, enn
frem ir að á 2 ári sje sáð í 10 ekrur og
á þriöja ári í 2.7 ekrur.
3. Með því uö btía livar sem vill fyrstu
2 árin, en að plægja á Inndinu fyrsta i.rið
7 og anuað ái iö 10 ekrui og þa að sá í
þa-r fvrstu 3 ekrunnir, enufremur að byggja
þá sæmilcgt íluiðai litís. Kptir að 2 ár eru
j'Hnnig liðin. verður landnemi að byrja
Inískap á iandinu ella fyrirgerir hann
rjetti sínum. Og frá þeiui tima verður
haun að btía á laudinu í það minnsta 6
mánuði á hverju ári um þriggja ára tíma.
UP, EiCN^RERJEF
geta menn beðið livern land-agent sem
er, og hvern þann umboðsmann, sert, send-
ur ertil að skoða umbætur á heimilisi jett-
arlandi.
En si.r mdnuðwm nður en Umðnemi hiður
mn eiynarrjett, verður hann að kunngera
fxið Dvminion Land-umboðsuutnninum.
LEIDBEINijlCA UNJBQD
aru i Winnipeg, að Moosomin og Qu'Ap
pelle vagnstöðvum. Á öllum þessum stöð-
um fá innflytjendur áreiðanlega ieiðliein-
ing í hverju sem er og alla aðstoð og
hjálp ókeypis.
SEipi HEUVJILISRJETT
get.ur hver sáfengið, erhefurfengið eign-
arrjett fyrir landi sínn, eða skýrteini frá
umboðsmanninum um að hann’hafi átt að
fá hann fyrirjvnímdnaðar byrjun 1887.
Um upplýsingar álirrorandi land stjórn-
arinnar, liggjandi milli austur landamæra
Manitoba fyikis að austan og Kiettafjalia
að vestan, skyldu menn sntía sjer til
A. M. BURGESS,
ág7tf.] Deputy Minister of the Interior.
00
urskálina, sem fyllt var af ávÖxt-
um og blómum, og stóð á miðju
borðinu. Mark Frettlby var við
innri borðendann, og sýndist vera
í mjög góðu skapi; ]>að var eins
og pað hefði sljetzt ofurlítið úr al-
varlegu dr&ttunum í andlitinu á
honum, o<r hann drakk meira vín,
en hann var vanur. Dað var ný-
búið að taka súpudiskana burt af
borðinu, [>egar einhvc.r, sem orðið
hafði síðbúinn, koin inn, liað uf-
sökunar og settist í sæti sitt. Dessi
maður var Mr. Felix Rolleston, einn
af alþekktustu ungu mönnunum í
Melbourne. Ilann átti nokkur efni,
skrifaði dálítið í blöðin, var kunn-
ugur í hverju húsi, sem taldi sig
í heldri röð í Melbourne, og var
æfinlega glaður og kátur og mcð
nyjungar á reiðum höndum. Hvc
nær sem eitthvert hneyksli koni
fvrir, mátti reiða si<' á, að Felix
• cá '
iíolleston vissi uni J>að fyrstur manna,
og gat meira af [>ví sagt en nokk-
ur annar. Hann vissi um ali*, sein
við bar, bæði innanlands og erlend-
is. Þekking hans var reyndar ekki
pijög uák' tcui, en húu var aö uúunsta
103
„Jeg kunni aldrei við hann,“
sagði hún, „en pað er voðalegt að
hugsa sjer, að Iiann skyldi deyja
svona?
„Je<r veit ekkif' svaraði Brian
ólundarlega; „jeg hef allt af heyrt,
að J>að væri hægur dauðdagi, seni
maður fengi af klóróformi."
„Dauðinn getur aldrei verið
hægur“, svaraði Madge, allra sízt
fyrir ungan mann svo heilbrigðan
og fjörugan eins og Mr. Whytc
var“.
„Jeg lield J>jer ]>yki fyrir, að
liann skuli vera dauður“, svaraði
Brian afbrýðisleo'a.
J O
„J>ykir J>jer J>að ckki líka?“
sagði hún hálfhissa.
„Nil cle mortuis nisi bonum>‘,
sagði Fitzgerald; „en úr J>ví að jcg
hafði andstvggð á lionum meðan
hann lifði, [>á geturðu ckki búizt
við, að ínjcr ]>vki fyrir æfilokum
hans“.
Madge svaraði honuin engu, en
loit allra snöggvast frainan í hann,
og J>á fyrst sá hún, að hann leit
illa út.
„Uvuð gcngur að Jijcr, gðði?
Ö8
lesið frásögn De Quinceys um Marr*
morðin í London, f>á sjáið J>jer, að
[>vi meiri umferð sem um staðinn
cr af almenningi manna, J>ví óliætt-
ara er við, að upp komist um morð-
ingjann. Maðurinn í ljósa frakk-
anum, sem myrti Whyte, har ekk-
ert Jiað ineð sjer, er vakið gæti
grun hjá Boyston. llann fór inn í
kerruna með Whyte, enginn liávaði
heyrðist, nje neitt, er vakið gæt
athygli, og svo f 'r maðurinn út
úr kerrunni. Eins og eðlilegt var,
ók Royston ofan til St.-Kilda, og
grunaði ckki að Whyte \:cri dauð-
ur fyrr en liann leit inn í kerruna
og tók á honum. Og af mannin-
um í ljósa frakkanum cr J>að að
scgja, aö liann á ekki heima á
Powlett stræti — njc heldur nein-
staðar i Austur-Melbourne“.
„Hvers vegna <-kki?" spurði
Frettlby.
„Af p\ í að liann hefði ekki
verið sá asni, að láta rekja sporin
sín lieim að sinum eigin dyrum;
liann gerði pað sama scm tóan ger-
ir opt lagði krók á leið sína.
Míu skoðun er, að liarui hiþfi apu-
05
sem ekki tók pátt í samræðunni.
Hann smakkaði ekki á víninu, held-
ur starði punglyndislega á glas sitt
og var eins og sokkinn í sjálfau
sig.
„Eitt cr, scm jcg el.ki skil“,
sagði Rolleston liann \,<r að
skemmía sjcr við að brjóta lumtur
„og J>að cr, hvernig á J>\ í stond-
ur, að }>oir skyldu ckki komast fyrr
að pvi, hver hann \ar“.
„Það er ckki öiðugt aö svara
pvi“, sagði Frettlby og fvllti glas-
ið sitt um leið; „hanu var tiltölu-
lcga litiö pekktur h;<>r, af pvi að
pað var svo stutt síöan hann kom
frá Englar.di, og jog held, að J>etta
hnli verið cina húsið sem hann koin i".
„Og skoðið j/jcr til, Rolleston“,
sagði Calton, scm sat nærri honuin,
„ef pjer skylduð liitta dauðan mann
í hansom-kerru, klæddan í kjólföt
— sem II iiieun af 10 cru nú farn-
ir að vera i á hverju kveldi _______
engin nafnspjöld í vösum hans, og
ckkert r.aín í nærfötum lians, ]>á
liggur mjer við að halda, að yður
mundi pykja örðugt að komast eð
pví, hver liann hofði verið. Jcg