Lögberg - 16.09.1891, Blaðsíða 5

LÖGBERG MIÐVIKUDAGINN 16. SEPTEMBER 1891.
neinn mann meir en mig-, f>ó jeg
standi nú nokkuð langt frá. E>ar
er Mr. Jóni Júlíus, sem er forseti
fjelagsins, mest og bezt f>akkaður
sá vinningur. Sú f>ökk veit jeg
að kemur rjett niður, og að Júlíus
hafi verið lífið og sálin í pví fje-
lagi skal jeg með fáin orðum skýra
fyrir almenningi, úr f>ví f>etta er
orðið blaðamál. Uað er engum
manni kunnara petta verkamanna-
fjelag og gjörðir f>ess frá fyrstu
tlð heldur en mjer; jeg unni fjel.
og ann pví enn, og vildi gera pví
allt pað gagn, sem mjer var frek-
ast unnt, og eins er pað enn, að
jeg vil vinna fjelaginu gagn með
pessum línum, en ekki ógagn. Mjer
kom til liugar að skrifa fyrri, eptir
að jeg sá Heimskr. blaðið T2. ágúst,
en nú hef jeg sjeð aðra ritgjörð
eptir Mr. S. Sölvason, sem jeg
bjóst við að væri liættur að sverta
Yerkamannafjelagið með ritgjörðum
sínum. Báðar pessar óhræsis grein-
ar frá Mr. Sölvason eru fjelaginu
greiniloga til skaða og skammar,
pað eru persónuleg kulda-ónot og
illgirni, sem greinarnar bera með
sjer, gagnvart bezta starfsmanni og
leiðtoga pess fjelags; pað sjá allir,
sem kunnugir eru og ókunnugir
pessu máli, og pví ætla jeg ekki
að svara á pann liátt, að ganga
út í nokkrar illdeilur við S. Al-lt
sem jeg ætla að gjöra, er að skýra
fyrir almenningi pað sanna um fram-
komu og starfsemi Jóns Júlíusar-
Sölvi vill fá eitthvað hrakið, og pað
hlýtur pá að vera pað, að J. sje
og hafi verið alla tíð ónýtur og ó-
dyggur pjónn eða meðiimur í Verka-
mannafjelaginu, eg liafi haft fyrir aðal
mark og mið að níðast á pví, eins
og liann tilfærir sumstaðar með
klaufalegum kulda-skammaryrðum,
meðal annars par sem liann segir
að J. muni reyna að hanga á fje-
lagsdúsurni, og með mörgu fleira
pvílíku. Að Jón sje skyldur til að
vinna hvað sem er fyrir alls ekkert
kaup (nema skammir — pær hafa
verið látnar úti frá sumum mönn-
um fyrr í pví fjel. eptirtölulaust—)
fæ jeg ekki sjeð, og fjelagsins
vegna er mjer kært að mótmæla
óhróðri Sölva. L>að líður mestan
skaða við að láta hrekja sína beztu
menn á burt með ódrengskap, og
skömm er pað og blettur á fjel.
fyrir allra manna augum, sem unna
góðum fjelagsskap og óska sínum
pjóðflokki hjer framfara.
Verkamannafjelagið hefur varla
liaft ástæður nje aldur til að gera
injög mikið fyrr en í sumar, að
pað fjekk kaupið fært upp, og mun
pað ve’ða talin stærsta framkvæmd-
in; en samt liefur pað reyrt að
▼inna meira og lika gert pað; í
fyrra sumar varð kaup liærra lijá
mörgum löndum vegna fjelagsins,
og pó Mr. J., sem alla tíð ■ var
fulltrúi pess, næði ekki meiri sam-
tökum við samskonar fjelög í Wpeg,
pá vitum vjer, að ekki var hæ’gt
að ná meiri samvinnu við pau.
Bæði stóðu pau að litlu eða eugu
framar til að geta nokkru verulegu
áorkað. Og svo stóðu pau aldrei
innbyrðis, eða sín á moðal, í svo
góðri samvinnu, að nokkurn skap-
aðan hlut væri hægt við pau að
eiga til meiri gagnsemi fyrir ís-
lenzka verkamannafjelagið eu peirr-
ar sem fjekkst. L>að inunu líka
flestir játa, aðrir en S., að Jóni
var ekki mögulegt að vinna par
betur. L>að liafa líka verið fleiri
fulltrúar en hann frá pessu fjelagi
og hvað hafa peir frekar getað
unnið? eða hvað gat S. áunnið sína
embættistíð? Adt, sem fulltrúarnir
unnu, vann Jón hjer um bil einn.
Bað er í cinu orði pað sanna
í pessu máli, að hver nýtileg hug-
mynd,‘ sem komst á dagskrá fje-
lagsins, og hvert nýtilegt verk, sem
unnið var, alla pá tíð sem jeg
var í W.peg, var fyrst og fremst
frá Jóni Júlíus og fyrir framkvæmd-
ir hans.
L>að var hann sem vann bezt
fyrir útför Sigurbjarnar sál. Stef-
ánssonar og vann fjelaginu par með
mesta heiður pg ógleymanlegar
pakkir frá hverjum hans vin.
E>að var liann sem hvatti verka-
mannafjelagið til að gangast 'fyrir
pví næstl. haust, að íslendingur
kæmist að í bæjarstjórnina í Wpeg,
og vann Jón par svo vel að, að
hvorki honum eða fjel. var um að
kenna hvernig fór.
Það var hann sem kom sam-
komunni á, sem Verkamannafjelagið
hjelt í vetur, er leið, og kom Iiann
par fram á pann liátt að fjelagið
hafði lieiður af.
Það var hann sem vildi að
fjelagið hefði á hendi að útvega
mönnum, sem að heiman koma (mál-
lausir og fjelausir eins og vanal.
á sjor stað), atvinnu og sæi um
skil á kaupgjaldi peirra.
L>að var liann sem vildi, að
verkamannafjclagið lilutaðist til með
að Iieimta bætur hjá liverjum verk-
gefanda, sem menn slasast hjá, fyrir
gáleysi og vanpekking peirra, bæði
í skurðuin og við bygg*ngar-
L>að var hann sem vildi, að
fjel. reyndi að vinna að pví, að
brenni»iðarsögunin í Winnipeg væri
sómasamlega borgað, eins og áður
við gekkst. L>að verk er að miklu
leyti í liöndum íslendinga, en er
bara fyrir klaufaskap unnið fyrir
líklega mörg púsund dollurum lægra
kaup en vera ætti.
Og pað var sannarlega Mr. J.
Júlíus, ' sem miðlaði opt snilldar
fallega málum, pegar hávaðasamt
ætlaði að verða á fundum, sem
stundum við bar, og ekki er eins-
dæmi í samskonar fjelögum. Og
pað var liann og Gestur sál. Páls-
-son, sem <ráfu oss á fundum beztar
upplýsingar um mál verkamanna-
stjettarinnar og yfir höfuð beztar
og skemmtilegastar ræður. En pví
var ver og miður, Jón fjekk opt
ónot og vanpökk frá sutnuni mönn-
um í fjolaginu fyrir starfa sinn og
par var Sölvi einn með. En pað
er heldur ekki spánýtt meðal landa,
að cinmitt beztu mcnnirnir, * sem
næstum pví eru neyddir til að
að ganga á undan og pæla fyrir
velferðarmálum peirra, hafi einir
skömm og vanpökk í staðinn. 111-
getur og ósamheldni á sjer ofvíða
stað í fjelagsskap vorum, en ekkert
er eins daglegt og tortryggnin og
ekkert er eins skaðlegt; pað er
eins og pað pjóðarmein geti aldrei
úr ættum vorum komizt.
Eins og jeg pori að bera pað
undir allra dóm, sem mjer stóðu
samtíða í Verkamannafjelaginu, að
jeg vildi vinna pví allt pað gagn
sem mjer var unnt -— og mjer var
og er :nn betur við pað fjelag en
flest önnur — eins pori jeg bcra pað,
undir dóm allra manna í pessu fje-
lagi, sem par hafa staðið að öðru
en eintómu nafninu, eða pá til
annars Terra, að petta sem jeg hef
hjer sagt er engar öfgar. L>að er
í sannleika ágrip af framkomu Jóns
Júlíusar í pessu fjelagi, og pau
mál, sem jeg hef nefnt, voru í
sannleika, að jeg held, nýtustu mál-
in, sem par voru rædd. Júlíus var
frainsögumaður í peim öllum, og
má liann pá ekki með. rjettu eiga
heiðurinn af að hafa verið lífið og
sálin í fjelaginu? Litlu eptir að
jeg kom hingað til Duluth skrifaði
jeg Jóni .Túlíus viðvíkjandi pessu
fjelagi. Jeg vildi gjarnan að 'sá
kafli væri birtur almenningi. Hann
ber með sjer einlægan áhuga minn
fyrir velferð pess og par læt jeg
pað í ljósi að jeg treysti engum
eins vel og Jóni Júlíus til að efla
pess heill og svýra pess framgangi,
og sanoa er fyrir mjer enn.
Ef Mr. Sölva pykir pörf á að
jeg niinnist á kaupið, sem J. fjekk
fyrir starfið síðast, pá ætla jeg að
segja bæði honum og öðrum í pví
fjelagi, að pað er bara lítilmennska
og meir en meðal-smán, að rífast
um slíkt í opinberum blöðum eptir
að pað er sampykkt á liigmætum
fundi. Ménn eiga að gefa sig alla
við á fundum að vinna fyrir sinni j
sannfæring, en svo verða menn líka j
að sætta sig við að vera í miuni j
liluta ef svo fellur.
L>að er öðru nær en vcrkam.-
fjel. sje pýðingarlítið. Jeg geng i
allt af út frá pví, að pað sje fyrsta j
skilyrðið fyrir pví, að menn geti j
verið með að öðru en nafninu ein-
göngu í allri fratnför, andlegri og
verklegri, að kjörin sjeu polanlega
góð, sem maðurinn lifir við, að
verkamaðurinry fái fulla borgun fyr-
ir sitt erviði og að kona og börn
verkamannsins putfi ekki að lifa
við kvalir og skort prátt fyrir er-
viði mannsins. Og mjor finnst að
erviðismaðurinn cigi ekki síður en
liver annar heimting á að sjá hús
sitt sælt og ánægjulegt, pegar hann
kemur preyttur heim að kveldi.
L>að er petta sem hver einasti
maður í fjelaginu á að liugsa um
að halda höndum saman um og bæta
par með hyer annars kjör. En
ekki um pað að níða pá menn,
sem mest og bezt vinna að fram-
garigi pess. Og ekki heldur að
vera svo smásálarlegir í stórum og
sterkum fjelagsskap' að sjá eptir
hæfilegri borgun til peirra manna,
sem verða að taka langan tima til
að vinna fjelagið upp á liærra stig.
E>að getur verið banahögg fje-
lagsins, pegar menn innbyrðis koma
eins fram eins og hr. S.; pað á tafar-
laust að víkja peim burt úr fjelag-
inu, pað er peirra eina rjetta hegn-
ing, En jeg vona verkamarinafje-
lagsins vegna að Mr. J. Júlíus, prátt
fyrir petta vindhögg, sitji kyrr og
vinni fjelaginu allt gagn, sem hon-
um er framast unnt, eins og hann
hefur áður gert. Og jeg vona að
Heimskringla, sem með heiðri og
sóma hefur alla tíð hlynnt að verka-
mannamálinu, t; ki nú ekki fleiri ó-
hræsisgreinar .frá Sölva, sem bara eru
fjelaginu til skaða og skamwiar.
L. G.
«
■Vsa,3L»*a.-«rcs3.-t.a.«aL Ima-icl
með þyí að nota í tíma Aijers Ilair Vi-
gor. Petta hármeðal á engan sinn jafn
ingja. Það heidur iiársverðinum hrein
um, svölum og heilbrigðum, vg varð-
veitir lit, þykkt og fegurð liársins.
„.Teg var óðum að verða skö llóttu
og gráhærður; en eptir að jeg hafði
AÍðhaft tvæ.i eða þrjár ílöskur af Ayers
Hair Vigor, varð hár mitt aptur hykkt
og gljáandi og upprunalegi liturinn kom
aptur á það.— Melvin Aldrich, Canaan
Centre, N. II,
„Fyrir nokkru siðan missli jég allt
Uár mitt eptir mislinga. Eptir að jeg
hafði beðið hælilega lengi, bólaði ekki
á neinu nvju hári.
Jeg viðhafði þá Ayers Hair Vigor
og hár mitt varð
MIKIÐ OG þYKKT.
Það virðist ekki ætla að detta af ajtur
Þessi „Vigor“ hjálpa'- auðsjáanlega nát.t-
úrunni mikið.1, — J. B, Williams, Flores-
villc, I'exas.
„.Teg héf notað Ayers Hair Vigor
síðustu fjögur eða fimm árin og mjer
þykir það meðal ágætt til að bera i bár-
ið. Það hefur öll þau einkenni, sem
jeg óska eptir, því það er ósaknæmt
lætui hárið halda sinura eðlilega lit, og
það þarf ekki nema lítið af þvi til þess,
auðvelt sje að laga hárið.“ — Mrt. M.
A. Bailey, 9 Charles street, Haverhill,
Mass.
„Jeg hef viðhaft Ayers Ilair Vigor
um nokkur ár, og trúi því að það með-
ai hafi látið liár mitt halda sínum eðli-
lega lit.“— Mrs. H. J. King, Fataefna-
sali etc., Bishopville, Md.
Ayers Kair Vigor
Búinn til af
Dr. T. C. Ayer & Co„ Lowell, Mass.
Til sölu hjá öllum lyfsölum.
JOE LeBLANC
selur mjög bllega allar tegundir af leir
aui. Bollspör, diska, könnur, etc., etc.
Það horgar sig fyrir yður að líta iuu
hjá honum, ef yður vantar leii-tau.
Joe LcBlanc,
481 Main St.
NGBTHERN PACIFIC
RAILROAD.
TIIÆE oa.ee.
Taking effect Sunday, Ju!y 19, 1S91 (Ceatral
or JOth Meriáian Time).
North B’nd <U o, £ Jj STATIONS. South Bo né
eh!í £0 D.e.s
P'reight J No. 121. DailexTu 1 Paessng’r No. 117. Daily >
I2.--5P 4.25P 0 W.nnipeg 11.20 a 3-oOa
I2.40p 4*7P 30 Portagejunct’n 11.28 a 3- *5a
I2.I7p 4.02 p 9-3 .St. Norbert.. 11.4ia 3>48a
n.5oa 3-47P 15-3 . . .Caitier.... 11.553 4.178
ii-i^a 3-2SP 23-5 ..St. Agathe. I2.I3p 4.58»
I I.oi a 3> *9P 27-4 .Unios Bmnt. 12.22 p 5-iTa
IO.42 a 3-°7P 32-5 .Silver Plains. *2-33P 5.428
10.09 a 2.48P 40.4 . . . Morris . . . I2-52P 6. 2-„
9-43» 2-33P46.8 . .. St. Jea».. . 1.07 p *>■ 53a
9.078 2.i2p 56.0 .. Letellicr .. 1.28 p 7-35a
7-5oa *■ 45 P 65.° .. Lnierson .. l.öop 8.208
7.ooa *-35P 68.1 . . Pembina. . . 2.00p 8.45.8
12.26 p 9-4oa 163 .Grand F»rks. ó.oop •Í.40A
3-15 P 5-3°a 226 Winnipju* ctn IO.OOp 3-008
r-3oa 343 . . Brainard . . 2.ooa
S.oop 453 . .. Duluth.. . 7.0oa
8-35P 47° .Minneapolis . 6-35 a
S.oop 481 ... St. Paul.. . 7.058
11.15P .. .Chicago . . . 10.308
MORRIS-BRAN DON 1ÍRANCH.
East Bound. t/) þ, O 6 C-, t/i 0) STAT’S. W. Bound.
. >8 . s £ 0 -c - Pass.No. 138 Mon., Wed.J Friday. M >t Ct — rt .9 -C 3 w $ ▼í- 'iH - , fc, i -c- £ ^
7-oop I2.55P 0 M orris. 3,oop 10.3O a
(>. I2p 12.24 p 10 Lowe h arm 3-2lp 11.10*
5.20 p 12.0Ip 21.2 .. Myrtle.. 3,4'ip 11.56 a
4.t>7p 1 i«48a 25-9 .. Roland.. 4,02 p 12.22 p
4.2°p l l.3oa 33-5 . Rosbank . 4.2op 12.57 p
3.43 p li. 15a 39.6 . . M iami . 4.34 p 1.25P
2.Ó7 p i°.53a 49 Deerwood . 4-55P 2* 11 P
2.32 p lO"4oa 54.1 . Altamont. 5>°8p 2-35P
1.52 p 10.20 a 62.1 . Somerset. 5.27P 3*3P
1.20 p 10.05 a 68.4 wSwan Lake 5,42p 3.40p
i2-5°-P 9.50 a 74.6 Ind Springs 5-58 p 4. lop
j2.27p 9-37» 79-4 Mariopolis 6,09p 4-30p
,l,54a 9.22 a 86.1 Greenway 6,25p 5.01p
,i.22a 9.07,8 92.3 . . Balder. . 6,40p 5.29]»
r°-34 a 8-45* 102 . Belmont.. 7,03 p 6i3P
9.06 a 8. 2S .8 109.7 . . Ililtoa .. 7,22 p 6-49P
q.o5 a 8.033 120 Wawanesa 7.46p 7-35P
817 a 7.38 a 129.5 . Rounthw. S,09p 8.18p
7.40 a 7.20a 137.2 Martinville 8.29P 8.54P
7.oo a 7.00 a 145.1 . . Branden 8.45p 9-3°P
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCII.
ast Bcund. ú a £ S 0 £ V) 0 STATIONS. W. B’nd.
00 3 •v •J’l 6 S K >, TJ X rt S P Mxd No. 147 Daily ex Su
1 i-40a 0 * * * * Winnipeg. .. 4-30P
11.28a 3 0 Tortage Junction. 4- 42 p

10.46 a 14.7 . ...Ileadingly..,. 5-20f>
10.20 a 21.0 .White Plains. . 5-45P
9.33« 35-2 *>>33P
9.10 a 42.1 . . . .Oakville .... 6.56p
8.25a 55-5 I’»rtage la Trairie 7.40p
Pullman Palace Sleeping Cars and Ðiuing
Cars on Nos, II7 and 1I8,
Passengers will be carried en all regular
freight trains.
CHAS. S. FEE, H, SWINFORÐ,
G. P. & T. A., St. Pan’ flen. Agt. Wiuaipeg,
H- J. BELCII, Ticket Ageut,
486 Main St., Wiuaipeg.
10
aði mjttg lítið af morgunmatnum,
cn ljet í lanmi mat á disa og setti
hann til hliðar, eins cg bún ætlaði
liann eiubverjum óvæntum gesti.
Hann spttrði bana, livers vegna hún
gerði petta, og liún sagði, að riá-
búar peirra mundu fara um allt
liúsið jafnskjótt sem pau væru úr
pví farin, og kvað sig langa til
að seðja forvitni peirra og lofa
peim að sjá, livað pau liefðu liaft
til miðdegisverðar. Hann minnti
liana á, að húseigandinn væri á
fiskiveiðum pann dag, og að eng-
inn gæti vitað, hvar peir hefðu
komið sjer saman um að liann
skyldi fðla lykilinn. Hún hló kyn-
lega, og sagði, að pó hægt væri
að loka fólk úti, pá væri enginn
hægðarleikur að loka pað inni; pó
að maður liennar skildi ekki pessi
orð, hafa pau síðar verið tilfærð
sem sönnun fyrir sakleysi hennar.
L>au söfnuðu svo saman pví litla,
sem pau áttu eptir, og lögðu af
stað, án pess nokkur vinur óskaði
peim gódrar ferðar eða horfði á
eptir peim með lilýlegu augnaráði,
frá lieimili pví sem pau höíðu ver-
23
mann að fara ofan eftir snærinu
niður í jarðhúsið, og eins upp eptir
pví í herbergið fyrir ofan. Við
gatið setur hún matardiskinn, og
eptir að hún hefur pannig vakið
atliygli manna á pví sem engan
hefði annars grunað, snýr liún apt-
ur til mannsins; rjett á eptir gerir
hún annað klaufastryk, jafnvel enn
verra, pví að á J>að horfði tnaður,
sem skildi, hve niikilsvert J>að var,
rakti málið eptir peirri leiðbeining,
sem hún hafði gefið, og sýndi að
lokum, að pað var hún sem glæp-
inn hafði drýgt.
Þegar maður J>essi hafði lesið
um morðið, fór liann beint til porps-
ins Trevenick, og hitti lögreglu-
stjórnina J>ar að máli; hún Ijet sjer
fátt um finnast, en porpsbúar voru
sannfærðir uin að Judit væri sek,
pó að Jícir liefðu ekkert fyrir sjer
neina óvild pá sem J>eir báru til
hoiiHar. Lögreglustjórnin hjer úti
á landinu hjelt að maðurinn kynni
að hafa farið inn eptir að Iiin tvö
voru farin úr húsinu, og hefði sjeð
J>að ráð vænst, af einhverjum ó-
pekktuin ástæðum, að fela sig niðri
18
vilja látið renna sjer í snæri niður
í ]>essa köldu og andstyggilegu dýfl-
issu, sem ekkert var I nema rottur?
Nei! L>að v.ar Stefán Croft, sem
hefði mátt gera svo vel að hrökkl-
ast burt og fela sig. Og setjum
nú svo, að Treloar liefði látið bænir
konu sinnar fá á sig og fengizt
til að lofa henni að lifa við pá
ánægju, sern hún rar pý aðnjót-
andi — mundi liann pá ekki hafa
farið út um dyrnar á liúsinu, sem
liann kom inn um?
Vjer sjáum ekki neitt slikt,
pcgar vjer lítum í anda á petta
auða tóina herbergi; vjer sjáum
mann, sern kann að hafa verið
lienni örðugur áður, eu liafði nú ef
til vill iðrazt yfirsjóna sinna; hon-
um hafði gcngið vel í sínu nýja
líli ({>að var auðsjcð á fötunum
lians), og liann hafði minnzt konu
[>eirrar sem einu siuni hafði unnað
honum hugástum, og komið ajitur
til pess að láta hana fá J>átt í vel-
gengni sinni. Hann sá hana fríðari
en nokkru sinni áður, og moð J>ví
að liann var ekki sjerlega viðkvæm-
ur maður, er ekki ólíklogt, að hou-
15
höndina á fiskaranum rneð svo mik-
illi bltðu, að áhorfandann furðaði á
pví; pað var auðsjáanlegt, að eitrið
var ekki ætlað manni hennar; cn
liverjum var pað pá ætlað?
Ókunni maðurinn bað lestar-
stjórann að liafa gát á lijónunum,
og láta sig vita, livað urn ]>au vrði,
og skildi eptir utanáskrij>t sína á
járnbrautarstöðinni; svo fór liann
söniu leiðiua aj>tur, og hafði lítið
fyrir að finna ]>að setn haun leitaði
að. Oskjurnar ■. oru úr hreinu silfri,
og búnar til í útlöndum; síðar
kornst liann að J>ví, að ]>ær voru
búnar til í Austurríki; pær voru
mitt á milli bálfs og fulls af rott.u-
eitri. Hann geymdi öskjurnar vand-
lega, sagði engum ncitt um J>etta,
en las dagblöðin vandlega.
Ilann J>urfti ekki að bíða mjög
lengi; fjórða morguninn ej>tir að
petta gerðist sá liann í blöðunumr
að í kjsllara einum, sem tollpjófar
liöfðn áður notað, undir litlu búsi
í Trevenick í Cornwall, hefði manns-
lik fundizt, og ljeki grunur á, að
J>ar væri um morð að ra’ða; pegar
likið haíði vcrið rarmsakað, haíðj