Lögberg - 09.09.1897, Blaðsíða 3

LÖGBERQ, FIMMTUDAGINN 10. SEPTEMBER 1896
3
Islendingadagur
TRt haldinn við Islerulinyofljót þann
ágúst slðastliÖinn. l>að var
hinn fyrsti J>jóðminningardagur, sem
haldinn hefur vorið f J>ví byggðarlagi
ePtir 20 fira dvöl íslendinira J>ar. Til-
^fögin til J>essa hátíðahatds voru J>au,
nohkrir menn tóku sig saman um
al koma J>ví af stað,J>rfitt fyrir J>að J>ó
btninn væri óhejipilega valinn, par eð
^®yannirnar stóðu sem hæst. En bleyt-
^rnar I jónf gerðu vegina svo slæma,
R® i fir virtist frftgangssök að halda
Þfitlðina fi J>eim tíma, sem annars
T>rðist hentugasti tíminn. Nefndin
s«m stóð fyrir hátíðarhaldinu vandaði
sem bezt mfitli vcrða allan útböning,
hl að gera skemmtun dagsins sem
Wta og pægilegasta. Formaður
»efndarincar var Gunnsteinn Eyjólfs-
S°D, sem einnig var formaður söng-
öokksins og sem ;t/rði söngnum.
Hfitíðarbaldið fór aðallega fram f
*>'Qu snotra skólahúsi byggðarinnar
(** Lundi) og í garðinum I kring um
*>hsið. Hlið garðsins var skroytt með
Rteniviðarboga, og sá bogi aptur
"kreyttur moð blómum. Hægra meg-
'» við inngaDg hliðsins blakti hinn
Þrezki fáni. Ofan við dyr liússins var
haglega letrað með viðargreinum
orðið „velkoinnir“. Að innan var
húsið skreytt með viðargreinum og
hlómum; þvert yfir húsið innanvert
v»r 18 pumlunga hár upphleyptur
PRUur, 8 feta breiður; á palli þessum
höfðu sæti nefndarmennirnir og ræðu-
'"ennirnir, öðrumegin við miðju, en
^öngflokkurinn hinumegin.
Forseti dagsins var Jóhann
Ihiem. Hann setti hátfðina vestan-
v®rt við brúna yfir fljótið kl. 12. (á
hádegi); að pvf búnu hófst skrúð-
Ranga fólksins, og mun hafa verið í
hsöni á priðja hundrað manns. Fyrst
R6kk merkisberinn, þá forseti, par
*>tBst nefndarmennirnir, pá söngflokk-
l'rinn, er söng á göngunni viðeigandi
^v»ði eptir Guttorm Jónsson, cg
slðan allir gestirnir, tveir og tveir
SRtnan. Flokkurinn hjelt svo rak-
ls>ðis til skólahússins. Þegar þangað
v&r komið og allir, sem gátu, höfðu
Il&ð sjer sætum, byrjuðu ræðuhöldin.
^kfildið, sem ætlað var að flytja minni
^’ös breska veldis, kom ekki og sendi
s*>ki kvæðið, svo byrjað var
^eð ræðu: „Hið brtzka veldi“, er
^ðhannes Vigfússon flutti. Næst flutti
^»ttormur Jónsson kvæði: „Minni
^a»ada“,er söngflokkurinu sfðan söng;
l>Rr eptir hjelt Bjarni Marteinsson
v^ðu: „Canada“; pá flutti Þorgrímur
^ðnsson kvæði: „Minni íslands“, er
*Öngflokkurinn einnig söng. Svo
flutti sjera Oddur Gfslason ræðu:
"(sland“; næst flutti Jóhaan Briem
kv»ði: „Minni Vestur-íslendinga“ er
Þú var snngið fi eptir; par næst bjelt
Stefán Benidiktsson ræðu: „Vestur-
íslendingar“, og loksins flutti Vigfús
Jónsson kvæði, er |>arnæst var sungið.
l>á var l^ klukkutíma ujipihald, sem
menn notuðu til að fá sjer hressingu
o. s. frv. Að peim tíma liðnum hóf-
ust skemmtanirnar á ný, og byrjuðu
með kapplilaupum unglinga. Eins
or tíðkast við slíkar kajijihlaujia
skemmtanir, fittu allir kost á að reyna
sig, en tiltölulega ffiir af fjöldanum
taka pátt í J>ví, eu flokkarnir voru
engu að síður fyrir alla, og allir, sem
fram úr sköruðu, fengu fyrstu og
önnur verðlauni; sömuleiðis við hin
ýmsu stökk, er fram fóru eptir hlaup
in. Að pessu loknu fór fólkið aptur
inn I húsið, og fóru pá fram ræðuhöld
og söngur á uý. Úr pví fór flest
roskna fólkið að fara heim, en fátt
eitt af unga fólkinu dinsaði par til
k>. 11, að hátfðarhaldinu var að öllu
lokið. Allir virtust skemmta sjer
ágætlega. Veðrið var einnig hið
ákjósanlegasta, sem hugsast gat.
Frjettaritari Löybergs.
Þegar annað bregst.
ÞiC koma Db. Williams Pink Pills
MANNI APTUR TIL IIEIL8U.
Velpekkt ung stúlka í Napanee segir
sögu sfna. Svo máttfarin var
hún að hún gat ekki gengið
upp stíga hvíldarlaust. Fólk
hennar hjelt að hún hefði tær-
ingu. Nú er hún heilbrigð
og fjörug.
Tekið eptir The Beaver Napauee. Ont.
Á meðal hinna uugu kvenna í
Napanee er engin í meirra áliti en
Miss Mary L. Byrnes, og par eð hún
hefur á hendi umboð fyrir Robinson
Corset fjelagið, er hún betur pekkt
en flestar aðrar konur alla leið frá
Oshawa til Ottawa. Að pessi unga
kona er hjer nefnd kemur til af pvf,
að hún hefur n/lega komist til heilsu
eptir laDgvarandi veikindi með pvf að
brúka Dr. Williams Pink Pills. Þeg-
ar fregnritinn frá Blaðinu Beaver
kom til að fá fregnir af bata hennar
kom hún sjálf til dyranna, og var pá
af útliti hennar að dæma, sem var
mjög blómlegt, ómögulegt að Imynda
sjer að hún væri nylega staðin upp úr
veikindum. Fregnritinn sagði erindi
sitt og var Miss Byrnes pegar viljog
að segja sögu sína, som hún kallaði
,Sloppin frá dauða*. Sem svar upp á
spurninguna. ,hvaða gagn hafa I)r.
Williams Pink Pills gert pjer?‘ sagði
hún: ,Þær hafa gert kraptaverk.
Jeg er eins og allt önnur. í átta ár
var jeg lasburða og gat stundum ekki
haldið niðri f mjereinu glasi af mjólk.
Jeg hafði svima, ákafan höfuðverk og
hörundslitur minn var gulleitur. N/r-
un voru einnig úr lagi og yfir höfuð
poldi jeg hvergi við fyrir kvölum.
I>egar jeg purfti að ganga upji háa
stiga purfti jeg aunaðhvort að hvfla
mig opt, eða pá að jeg purfti að fá
hjálp og stundum voru hendur mínar
og fætur kaldir eins og fs. Einu sinni
á veitingahúsi í Kingston, ejitir að
hafa tekið á móti mörgum viðskipta-
mönnum, fjekk jeg yfirlið og fjell
niður. Konan f húsinu fann mig
pannig liggjandi á góífinu, og sendi
pegar eptir lækni, sem kom mjer til
rrenu aptur og gaf mjer ýms meðöl til
brúkunar. Hann sngði mjer að jeg
væri orðin svo veikluð að jeg mætti
til með að hafa langa hvíld. Meðöl
hans höfðu engin betrandi áhrif á mig,
svo jeg reyndi /ms önnur meðöl og
aðra lækna, en pað fór fi sömu leið.
Mjer versnaði svo aðjeg sinnti hvorki
vinnu nje skemmtun, og fólk mitt
hjelt að jeg væri búin að fá tæringu.
Það var um petta leyti að jeg afrjeð
að reyna Dr. Williams Pink Pills, cg
útlit mitt nú sýnir hve stóra breytingu
pær hafa gert á mjer. Jeg hjelt áfram
ineð pillurnar í prjá mánuði og áður
en jeg hætti við pær voru allar praut-
ir farnar. Jeg get ekki sagt of mikið
gott um petta merka með.il og jeg
vildi að sem flestir vissu hvaða gagn
jeg hef haft á peim“.
Mrs. Byrnes var viðstödd meðan
á pessu samtali stóð og sagði hún að
allt væri eins og dóttir hennar hefði
sagt.
Margra ára reynzla sýnir, að all-
ir sjúkdómar sein koma af slæmu
blóði og veikluðu taugakerfi læknast
með Dr. Williams Pink Pills, og peir
sem pjást af J>esskonar kvillum kom-
ast hjá miklum prautum og spara sjer
peninga með pví að brúka pær í tæka
tíð. Takið hinar ekta Pink Pills, en
látið ekki koma ykkur til að taka ept-
irstælingar, eða einhver önnur meðöl,
sem lyfsalar selja stundum til pess að
græða fje á. Dr, Wllliams Piuk Pills
lækna par sem önnur meðöl bregðast.
\jZelieffor * * •
mÍM7ig •
•Troubies •
• *
In CONHiniIPTION nnd nll 1.1110
t DIHE4HEH, HPITTINO Ol BLOOD, #
_ 4 014. II, LOSH OF APPKTITR, -
• I>t;«ILITV, Ihc b«*iu*niH «f thi» •
0 nrticlonro moHt manlfertC. 0
ofThe "D. A h" Rnrablon, I hayngot
0 rld of a hacking cough which hud troaUed me ror #
over a ye«r, and nave galned cousiderably In
• weight . 1 liked this Kmulsion bo well 1 waa ghtd 0
whcn tho time carae around to take it. ^
0 T. II. WINGIiAM. C.R.,Montreal 0
I\Or. nud Rl por B»ttlo .
* DAVIS & LAWKEMCE CO., Lto., Montrul •
• •••••••••••
J. G. Harvey, B.A., L.L.B.
Málafækslumaðuk, o. s. fkv.
Office: Room 5, West Clements Block,
4!U>4 Main Stkeet,
WlNNIPEO, - - MaNITOBA
FRANK SCHULTZ,
Financial and Rcal Estale Agent.
Commissioner irj B.
Cefur ut giptinga-leyíisbrjef.
Er innheimtumadnr fyrir
THE TRUST AND LOAM COMPANY
OF CANADA.
BHLDUR..............[RRN.
MANITOBA.
BORCAR SIC BEZT
að kaupa skó, sem eru að ö'uu leyt
vandaðir, oj{ sem fara vel á fxti
Látið mig húa t.il handa yður skó
som endast I fleiri ár. Allar aögei ð-
ir á skótaui með mjög vægu vorðí.
StefiVn Stef;Vnsson,
GC5 Main Stkeet. Winnii'EO
Arinbjorn S. Bardal
Selur lfkkistur og annast um út-
farir. Allur útbúnaður sá bezti.
Opið dag og nótt.
613 Eigin /\ve.
1.1. Cleghopn, M. D.,
LÆKNIU, og TFIRSETUMAÐUR, Et-
Ctskrifaður af Maaitoba læknaskólauum,
L. C. P. og 8. Manítoba.
Sknfstofa yfir húð I. Smith & Co.
EEIZABETH ST.
BALDUR, - - MAN.
P. S. Islenzkur túlkur við hendina hve
nær sem þörf gerist.
fjekk Fykstu Vkrðlaun (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasýningunni,
sem haldin var f Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum heiminum s/nt
par. En Manitoba er ekki að eins
hið bezta hveitiland f heimi, heldur ei
par einnig pað bezta kvikfjárræktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasta
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, pví bæði er par enn mikið af ótekn
nm löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir hæir, par sein gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
1 Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frískólar
hvervetna fyrir æskul/ðinn.
í bæjunum Wiunipeg, BrandoD
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í n/lendunum: Argyle, Pipestone,
N/ja íslandi, Álptavatns, Shoal Lake,
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðum I fylk-
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pví heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. í Maní-
toba er rúm fyrir mörgum sinnum
ann&ð eins. Auk pess eru í Norð-
vestur Tetritoriunum og British Co-
lumbia að minnsta kosti um 1400 ís
endingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina fsl. innflytjendum.
Skrifið eptir n/justu uppl/sing-
m, bókum, korturn, (allt ókeypis) ti)
Hon. THOS. GREENWAY.
Minister *f Agriculture & Immigration
WlNNIPKÖ, MANITOBA.
Northern Pacifle Ry.
TIME CARD.
Taking effect on Monday, Augnst 21, 18!>6.
Read U{>, MAIN LINIC. Read Down
North Bound. STATIONS. South Bound
£ . U>S >. £ ö a 15 0 St.Paul Ex.No 107, Daily j I £ * flj <5 s S w a SSx V ' ~ 1. 0 9 u, ^ Q
8-3op 3.00 p . . Winnipeg... . 11.45: Ö 45 p
io.^ia t.oSp .... Morris .... l.o8p 7-45P
8.ooa I2.00p . . Emerson . .. 2 05p (».I5P
7.ooa D-Sop . ...Pemlúna.. .. 2.l5p II. I$P
u.o5p 8.20a . .Grand Forks.. 5.45p 8.25P
l.3op 4-4oa Winnipeg Junct’n 9.30p 1.25P
8.30P .. Minneapolis,. . 6.40 a
7 3°P .... Dululh .... 8.00 a
8.00p .... St. Paul.... 7.10a
i0.3Opl .... Chicago.... 9-35P
MARRLS-BRANDON BRANCH.
East B >und STATIONS. Wcst Bo m d
*S • t. *-• ~ Lt, I|1 s. g S „r •7-6. 2 §•«. 53 T3 w £ Ks a g m
8.00p 3.00 p ... Winnipeg . . ll,45a 0- +5p
7.5op 12.55p Monis l.lop 8.ooa
5.23p 11.59P .... Roland .... 2.07p 9.5oi
3.58 p 11.20a .... Miami 2-37P I0.52a
2.15p 10.40r .... Somerset . t. 3.28p 12.51 p
11.57|p 9.35a .... Baldur 4-34p 3.25
11.12 a 9-4 ia . —Belmont.... 4-55P 4 I5P
9.49a 8.35a . .. Wawanesa... 5-35P 5,l7p
7.0o a 7-4»a ... .Brandon.... 7.0op ».
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
West Bound. STATIONS. East Bound.
Mixed iVo 143, every day ex. Sundays Mixed No. I4-1% every day ex. Sundays.
5.45 p m 8.30 p m ... Winnipeg. .. Portage la Prairie 12.15 am 9.10 a m
Numbers 107 and 108 have through Puh
man Vestibuled Drawing Room Sleeping Ca»
between Winnipeg aml St. Paul and Minne-
apolis. Also Palace Dining Cars. Close con-
nection to the Pacitic coost
For rates and full inlormation concer iing
connections with other lines, etc., apply to any
agent of the company, or,
CHAS. S. FEE, II. SWINFORD,
G.P.&T.A.,St.Paul. Gen.Agent, Winnipeg
CITY OFFICE,
486 Main Street, Winnipeg.
81
'"fiD eptir“, Bagði ókunni maðurinn með áherzlu.
í pessum svifunum komu börurnar oglæknirinn
' c>nu, og llk Chickerings var borið burt.
„Jeg verð að gera yður pað ónæði að fara með
^jer á lögreglustöðvarnar“, sagði umsjónarmaðurinn
v>ð ókunna manninn. „Jeg verð að sjiyrja yður
^kkurra spurninga enn“.
„Með mestu ánægju“, svaraði ókunni maðurinn.
»kjer megið spyrja mig eins margra spurnÍDga og
viljið. En ef yður er sama, pá vil jeg heldur
pangað f leiguvagni, en ganga. Það er lfklega
Þyrping af fólki parna úti fyrir, og par eð jeg er ó-
tt'Rnnblendinn maður, pá vildi jeg sfður ganga ofan
eptir St. James stræti með hóp af fólki á hælunum á
^jer. Þó auðvitað með pvf móti að eins, að yður
8je pað jafn kært—pví jeg hef gengið f gegnum
ðpægilegra en pað um dagana“.
Umsjónarmaðurinn sagði að sjer væri sama.
^Rnn skýrði par að auki fyrir hinum rólega, ókunna
^nni, að hann pyrfti ekki að álíta sig f haldi, en
Þánn yrði að svara nokkrum spurningum. Svo fóru
Þeir út úr ganginum; pyrpingin, sem verið hafði við
'bnganginn, var horfin að mestu og hafði fylgt lfkinu
eptir, en pað voru samt einir tveir eða prfr menn að
^^kjast par enn, svo peir tveir fóru inn I vagn og
til lögreglustöðvanna. Umsjónarmanninum
^tt f hug eitt augnablik, að of ókunni maðurinn
Þefði verið nokkuð riðinn við glæpinn, J>á kynni
^R»u að reyna að komaat frá sjer; eu liann virtist
88
sjónarmaðurinn alltaf á mcðan að gera djúpar og
kænlegar athuganir og draga ályktanir útaf peim
viðvíkjandi Mr. Gundy. Umsjónarmaðurinn hafði
farið mikið um veröldina sjálfur. Hann hafði verið
að elta uppi brezka flóttamenn f Californfu og Suður
Afríku, og einnig i Queenslund í Australiu. Haun
vissi hverskonar menn skapast á slíkum stöðum og
hvaða regluin peir fylgja að pví er snertir karl-
mennsku og drengskap. Hann áleit pess vegna
ekki, að Mr. Gundy væri morðum meðmæltur, pó
hann ljeti ekki f ljósi að liann fyndi til undruuar
yfir dauða Chickerings. En samt sem áður fundust
honum allar pessar tilviljanir mjög einkennilegar.
„Þjer voruð pá kunnugur pessum parti af Lon-
don?“, sagði umsjónarmaðurinn, eins og spurningin
væri ekkert áríðandi.
„Ó, blessaður verið pjer, já—jeg er uppalinn
hjer í vesturenda London“.
„Já, jeg vissi að pjer voruð London-maður“,
sagði umsjónarmaðurinn.
„Einmitt pað—d/larnir á London-manninum
geta breyzt, en hann getur ekki skipt um skinnið“,
sagði Mr. Gundy. „En jog skammast mfr. ekki
fyrir pað, herra umsjónarmaður. Þrátt fyrir allar
freistingar að gerast annara pjóða borgari, pá hef
jeg haldið áfram að vera Englendingur—pað legg
jeg drengskaj) minn við að or satt; hvað föðurland
mitt pó hefur nokkurn tíma gert mjer til góða, yrði
b/sna örðugt fyrir mig að s/na yður“.
77
«
bærra og hvellara. Tveir lögreglupjónar komu hlaup-
andi inn f litla ferhyrninginn. Þar sáu peir mann
liggjandi á jörðunni og mann standa par rjett hjá,
ofur rólega.
„Mjer pykir vænt um, að J>ið halið loksins kom-
ið“, sagði maðurinn, sem stóð yfir líkinu mjög ró-
legur og velti vindlinum sínum milli tannanna, til
pess að koma honum betur fyrir. „Það var lieppni
fyrir mig, að jeg lærði að nota fingurna á mjer eius
og hljóðpípu. Hjer hefur verið drepinn maður“.
„Drepinn!“ hrópuðu báðir lögreglupjónarnir
eins og með einum munni, en samt ckki hátt. Það
var ekki hyggilegt, að draga athygli allra, sem á ferð
voru, að pvf, að lijer hefði verið frainið svívirðilegt
morð.
„Já, bann er eins dauður eins og söltuð síld“,
svaraði maðurinn, eins rólega eins og liann hefði
verið að segja frá að rotta hefði vcrið drcpin eða
skorkvikindi marið undir fæti. Lögreglupjónarnir
skoðuðu líkið og að eins lyptu höfðinu upj>. Lfkið
var enn volgt og limirnir voru að eins byrjaðir að
stirðna, en vesalings Set Chickering var örendur.
Hann hafði verið myrtur fyrsla kveldið sem liann var
í London. Hann hafði að eins verið f bæmjm sex
klukkutfina.
Rjett í pessum svifunum kom lögregluliðs
umsjónarmaður einn aö, og var hoiium sögð öll pessi
ljóta saga í fáum orðum allt sem undirmenn hans
vissu af kenni. Eins og eðlilegt var, litu peir allir á