Lögberg - 10.03.1898, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 10. MABZ ÍS98.
Islands frjettir.
Rvík, 11. des. 1897.
HjÁLMae kom úr hringfeð sinni
vm landið A sunnudaginn. Hann
hafi*i fengið ill veður og varð að
Jtjjpja nm kyirt ft Akureyri í viku.
Tvgar sunnaniokið skail k á sunnu-
d gsmorgnriinn, var HjíUmar kominn
hjer inn fi Flóann, en gat ekki lagt
•nn til hafnar fyr en um kvóldið.
Með honum voru um 200 faiþegar af
Austfjörðum og hefur hann farið með
J>A til hafnanra hjer við fiöann. 1
fyrradag var J>ví starfi lokið, og lagði
hann í gær af stað til útlai da.
FarJ>egar að austan höfðu krafist
»ð fá farið með HjáJmaii ókevpis,
vegna skaða pe-s, sem Jmir höfðu
beðið við biðma eystra eptir skipinu'
en svo samdist um, að þeir fengju
bver 8 kr. afslátt af fargjaldi.
Rvfk, 18 des. 1897.
Voi’NFIKÐlNGAK hjeidu pjóðhá-
tfðarsauiKomu J5. Sgúst í sumai; var
Rvík, 8. janöar l8i)8
NÓ cru pau ttutt i eiua sasng
„Djóðólfur“ og , Dtgskrá'% eins og
spið var 1 „Iilaridi'* í suinar, og fer
allt vel. með peim enn. Enginn má
nú framar kalla „Þjóðólf" „stúf'1,
hann er nú vaxinn úr grasinu kallinn
núna um nyárið, priðjungi stærri en
áður. En p-mn priðjung notar hann
vaeiitatilega fyrsta árið til að auglysa
-vöxt sinn. Fyrsta uúmerið gefur
góðar voo'.r um, að honum muni ekki
fara aptur í naglaskapuum við stækk-
unina.
Rvík, 15 jan. 1898
SvO er skrifað af Fljótsdalshjer-
aði 13 des. ’97:—„Tíðin í haust hefur
verið afbragðs góð; blíður og stilling-
ar Jangt fram ytír veturnætur; var
jörð S'O pyð pangað tll mánuð af
vetri, að hægt var að starfa að bygg-
ingum. Nú er kominn talsverður
snjór, svo að hagalítið er orðið sum
staðar, eiukum í Uthjeraði. Hjer á
Upphjeraði er víða nyfarið að kenna
lömbuin átið og fullorðið fje og hest-
ákveðið að hátíðiu skyldi standa 8. | ar ganga úti eun. Bráðafár á sauðfje
ágú-it eins og hjer f Rvlk, enpaðjor vlða rneð mesta móti, einkutn í
fórst fyrir. l>að var epiir upp istungu, Fljótsdal og Feilum. Dar hefur fjeð
Jóus hjeiaðslækis Jónssouar, að stofn-' hrunið uiður á mörgum bæjiun. Fjár-
að var til sauikomiintiar. Þir voru kláða pykjast menn hafa orðið varir
ræðuhöld, leikfimisa fiugar, dms o. s. ( við á einuin bæ í Fellum og pykjr.
frv. Samþykkt var að halda sams það ill tíðindi, pví að biugað til hiía
koriar samkomu riæsta ár. j Múlasyslurnar verið kláðafilar, en nú
Hjóðhátíðar.samkoma hefur pí> j imkil .ÍKÍndi til að hann breiðist úr,
verið haldin í suinar á fjóruni stöðum: enda pólt grunsömu kindurnar allar
1 Rvfk, i Borgaifiiðinuiii, á Egilsstöð- væru skornar uiður. J>etta um fjár-
um á Völlum cg á V >pnatíiði. Á höldiu“.
næ-ta sumri verður hún væntaiilega
haldin víðar.
TÓVIMNL’'JEI.ARNAR á Álafossi,
ásamt húsum og Jóð, hefur Björn
I>orl ksson nú selt Halldóii S'tius-
syui frá Sveiurstöðum.
Rvík, 29. jan. ’98.
EpTIR skýrslu hr. bókavarðar
Hallgrínis Melsteð hafa næstliðið ár
verið notuð á landsbókasafiiinu á
lestrarsalnum 3 763 bindi a! 1 468 lán-
takendum, en útlánuð 2,0' 4 bii di
1,108 lántakenduin. 650 bindi hafa
fjöKUSóTT, sem svo er kölluð , , . ... » . , .
’ safmnu bætzt á ártnu. n handr t
hefur drrpið j velur talsveit af fje & , . - , . 0 c
r „ _ J hafa vertð kevpt ot; ð t;ehn.
Hrauúum f Fljótum hjá Guðmundi
bóuda Davfðssyui.
Nýskeð vildi pað slys til á Út
„Hið ísl. kvennfjelag'1 hjelt 4
ára afmæJi sitt á miðviku lagskveldið,
og sóltu pangað á 2. huudrað konur.
8<álum, að eitt af börnum sjera Biarua! c . . , . , •
. j j Stetngrímur skáld 1 borsteinsson hjelt
Pórartussonar, o ára gamalt, datt nið ! » ,
” par ræðn og lýitl pjóðkvæðum á
ur st:ga og betð bana at byltunni. j ,, , „ , ... .
" " J | Norður ó 'dun; eirimg las harin pir
30. okt. síðastl. vfgði Valdemar upp nokkur kvæði.— Forseti fjelags-
prófastur Biiem týja kiikju á Ólafs- ing, ÞorJijf'rg Sveiusdóttir, talaði
vöilum á SKeiðum. 8b0 manns var fy ir fjelagsskap kveiina.
p,r pá samau kornið og prir klerkar
aðrir. Ku kjau halði kostað 3 000 kr. ^
23 p. m. hje'du pau E nar Hjart-
arson ogAnna Jónsdóttir f Bollagöið
Lúðvík Sigurjónsson veitinga- 'um á Seltjarnarnesi gulibrúðkaup sitt
m-iður á Akuieyii, hefur selt veitinga- á „Hótel Reykjavfk"; var pað rausn-
húsið par Vigfúsi Sigurðssyni arleg veizla og situ hana um 60
borgara á Vopuafirði.
VlNNCMAöUlt á Eyjólfsstöðum í
Vatnsdal befur nýlega fyrirfarið sjer.
gekkst li-pppmefnd Seltirninga og
fremst Hórður Jónsson í Riðagerði.
Sjera Júlfus Dórðarsoa er nú orð-
inn prestur fríkirkjusafnaðar eins í
Kristjaníu.
Sjera Júlíusar er annars viða get-
ið. Kaupm.hafnarblað eitt flytur grein,
sem pað tekur ej)tir pýzku blaði, og
er fyrirsögoin: „íslerizkur nppreisnar-
prestur". E>tr er þess gefið, að prest-
ur einn íslenzkur hafi nú sezt að í
Kristjaníu og sje aðal hlutverk hans
par, að skilja ídand frá DaDmörku
og sameina pað aptur Noregi.
Rvfk, 8 feb. ’98.
SvO er sagt, að Jandshöfðingi sje
nú kallaður af stjórninDÍ niður til
ll'fnar í vetur til skrafsog ráðagerða.
t>ó kvað hann ekki fara með næstu
ferð.
Vopnafjakðar- Jæknishjerað er
veitt Jæknaskólaka' dídat Jóni Jóns-
syni frá Hjaiðaihoiti, settum lækni
par.
Stórkaupmaður Fr Fischer hef-
ur keypt Kuudsons verzlun í Ilafnar
firði ásamt útistandaudi skuldum og
eru pær s»gðar allmiklar.
í Kristjaníu hefur sjera Júllus
Bórðarson f vetur hildið nukkrar
guðspjónustiitrjörðir á fslenzku og er
| látið vel yfir peiui í norskiiiri blöðmn.
j Ráðgert er, að prenta litið sálinahepti
á fsleuku til að nota við pessar guðs-
pjóuustugjöi ðir. V
Tíð hefur verið vond og um-
hleypingasöm, ýrnist lignt eða sujóað;
töluverður snjór nú sem stendur.
BlaðáMaNNAFJELAG er nú stofn-
að Jijer f Rvík. og eru í pvi ritstjórar:
„Nýju Aldarinnar ', „Fjallkonunnar ',
,.ísafoldai“, ,.Kvennablaðsins“ og
„íslands". Til pess að sú fjelagssmíð
sje fullger, vantar pó í hana tvo
nagl»; pað eru þeir ritstjórar „Þjóð-
ólfs“ og „Dagskrár".
„Dtgskrá" hefur bægt um sig á
þorranum, hefur ekki komið út svo
vikum skiptir. Hennar náttúra er
uudursamleg; hún föloar á veturna,
eu pýtur upp með grasinu og gor-
kúluuum þegar hlýuar í veðri. Hitt
inun vera vitluy-a, að hún hafi nú
lært að skammast sín og láti ekki sjá
sig pess vegna.—Island.
St<‘inunni, sem er kona Andrjesa-
Skagfeld í Selkirk. Ejitir )úm 3 ái
missti Jóhanna sál. mann sinii, og va'
Steinunn þá tekin til fósturs af G ið
nýju systir hinnar látnu, en Nikulás
fóstraði hún sjálf sem vinnukona hjfi
ýmsum, og varð pá að þola margl
misjafrit, par eð húsbæridur henna>
póttust gera vel, að taka hana með
barni án frekara meðlans. .Jóhanna
sál. var alla jafna með Nikulási syni
sfnum allt til dauðadags.
Fyrir 3 árum síðan missti Nikul-
As konu sfna, Ragnhildi Eina'&dóttir,
frá 5 börnura ungurn. Þá var Jó-
hanna sál. orðin Jömuð að heilsu og
kröptum, komin á sjötugs aldur. En
ei að siður tók hún að sjer alla iunan-
liúss heimilisstjórn og annaðist börnin
eins og ástríkasta og bezta móðir, og
stundaði heimilið með frábæwi elju
og dugnaði. Hún var saDn-nefnd
kvennhetja, og sómi sinnar stjettar.
Það var pung sorgar-ganga, að
þurfa að fylgja henni til grafar frá
heimili Nikulásar sonar hennar, sem
hefur 5 börn i ómegð. Hennar sæti
ste' dur autt, og mun örðugt upp að
fylla. En að öðru leyti finnst pað
vera eins mikið gleði einsog sorgar-
i efni, að fyliíja henni til grafar, pegar
pess er gætt, að hún við kvöld æfi
dagsins, t-ödd lffdaga, gat litið til
baka yTfir vel unnið dagsveik. H“nn-
ar d'gsverk var þýðingarmikið og vel
af het-di leyst. öll um nábúnm var
vel til hennar, pví hún kom fram öll-
um til góðs, og pess utan var hún svo
vönduð og áreiðanleg til orða og
gjörða, sem nokkur góð manneskja
ge.tur verið.
Minning hennar geymist lifandi
og vakandi og blessunarrfk f bug og
hjöitum okkar nákiMinugta nábúa
Jijóna hinnar látnn.
Guðmunduk og Kristín.
Rvfk, 2. feb. ’98.
£>að var ekki alveg rjett sagt f síðasta
H<nn hafði komið utan af Blöúduósi blaði frá gullbrúðkaupi peirra hjóua
seint uin kveld; næsta morgun var Eiiiars Hjartargonar og ö inu Jóus
hann hoifinn og hafð. skilið eptir dóttur í B'jllagörðiim. £>vf Seltirn-
brief til húshóuda síns og kvaðst nú ingar, sveitungar peirra, hjeldu þeim
„balda til Heljar". Haldið að hann veizluna og völdii til þess gullbrúð-
Jiafi gei'gið i Vatnsddsá. kaupsd.ig peirra. Fyrir veizlunni
Æfiminaing.
Hinn 12. febrúar 1898 andaðist
Jóhanna Nikulásardóttir að heimili
sínu Otto P. O , eptir 6 vikna p inga
sjúkdóinslegu. Ilúu var ættuð úr
Suður Múlasýslu, var fædd 1. janúar
1832 að Amaelsgeiði f Vallnahrepp.
Hún giptist Þórarni Jónssyni, ættuð-
um úr R -yðarfirði, pegar hún var 27
ára að aldri; þau eignuðust 2 börn,
sem bæði lifa, Nikulás Suædal og
I pI>1 <>Inif Tiévikjnndi Timl>iirli«z(»i
i I'rovincial Di Irict ol' Vukon.
HJERMF.D KUNNGERIST aS undiiskrtf-
aftur er r> iftubúinn aft voit-i m"ttöku bei 'ni
um leyfi til ft h gíiva timbur a lunditm í Pro-
vincial l>istrict of Yukon; í peirri bei'ni verður
að tilureina afst -ftuna eins nákvæmle aoghægt
er af la< di þvl, sem œtiast er til aft þaft leyfi
nái yfir
Reglugjörð jyrir aft fá þannig lagaS leyfi er
hægt að fá hjd Depirtment of *he lnterior.
Ottawa. JAME< A. SMART,
Dep of the Minister of the Interior.
Department of the Intertor,
Ottawa, 24th February, 1898.
RTfiÆ, ii'iil firpTnrirr
SáJiyW ypurtiarnett
Er auglysing okkar í anieríköusku bloð-
unum, og lesendur béirra hafa nuetur á
bví sem Noregur fiamleiðir einna mest
af, sem er
Hvalmnbur-áburdnr.
Það er óviðjafnanlegt sem áburður fi alls-
konar eðor; einnig á><ætt til þess »ð
tnýkja hót'a á hestnm. Það mýkir, svertir
og gerir vatnshelt bæði skó, olíu-klæði og
illt þess kyns.
Norskt nicrinlalýsi.
Nýtt og hreint. Flaskan 75c. Sent með
pósti, burðargjald liorgað, $1.
liökujárn—ad cins SOc.
Það er tljótlegt og þægilegt að brúka þau.
- Send í fallegum uuibtíðum með góðum
1 iðbeiningum. Allir ættu að eiga þau.
Glyccrin-liöö
—FYKIIl—
Gripnþvoit
lækna'rýmsa sjúhdóma og verja kindur,
hes'a og n»utg'ipi fyrir poddtim og flug-
utn; er ágætt til að verja pest i fjósum og
hæiisnahúsiitn, verð 60c og $1 00, með
pósti 6-<c og %1 25
Sorsk litarbrjcf.
Ailir Jitir, til að lita með ull, bómull og
liör. B.jettð lOc, 3 brjet' 'yrir 2."c.
Innfliitt frá IVorcgi:
Hljómbjöllur, beztu í heimi. ,25c t'l |1 15
Ullarkambar.................... 1 00
Stólkambar..................... 1 25
Kökuskurðarjáru.........10c og 20
Nautgripa-kllukkur.....85c til 1 00
Spimarokkar.............$5 til 5 75
Noiskt hei su bals un, Ú tskan. 25
Sykurtangir, Ansjös ir í dunkum.
Niðursoðinn fiskur í blikköskjura,
Sirdinur í olíu.
lunflutt svensk sagarb'öð, 38 þuml
löng, þuiinurbukKi, með pósti .. 75
Brauðkefli, s'oriii þvers.... 60
“ skorin þv rs og langs .... 75
Vöflujárn.með forskript, sertfyrir.. 1 25
Krydilkökujárn. með fyrskrip', fyrir 1 25
o.s.fi v, o s f'v. Skrifiðtil
ALFRED ANDRESEN & CO.,
1 he W*8te i» linpo ter«,
1302 Wasfjirjgton Ave S, Minrjeapolis, Minn
Eðatil GS- Swansorv,
131 Higgin St,, Wmnipeg, Man. AðMl-um-
umboðsmauns í Cauada. Agenta vantar.
Richnrds & Bradsliaw,
JHálafærslnincnn o. s. frv
MAIN STREET,
MAN
Johnson les lög hjá
TBND]
INDIAN SUPPLIES.
T OKUDUM TILBODUM, serd undirskrif-
uftum og nierkt „Tend r for Indian Sup-
plies“. verftur veitt móttaka þar lil um miftjan
dag » FIMMTUDAGINN 7. aprll S98. Til-
bofiin eiga að vera um vnruflutning fil Indlána
vffisvegar um Norfivestur Territon'in fyrir árið
sem endar 3 ■. júnf 1898
Eyðublófi fyrir ti’bo"in mefi rægum upnlýs-
ingum fast h á nndirrituðum. efia hja Indian
Commissioner í Winn’peg. Ekki er sjalfsagt
að lægsta nje nokkuit bofiið verfti tekið.
Engin blöð hafa leyfi til að birta þessa a,Tg-
lýsing neina eplir fyiirskipan frá Queen’s Printer
og verfiur þess vegna engum blöfium sem ekki
hafa fengið þá fyrirskipan, borgafi fyrir að birta
hana. J. D McLEAN,
Seeretary.
Department of Indian Affai<s, \
Óttawa, Fab uary, 1898 J
B67
WINNIPEG,
Mr. Thomas H
ofangreimlu tjelagi og g'-ta þessvegna ís-
leiidingar. sem til þ“S8 vilja leita, snúið |
sj-r til haus mum lega eða brjeflega á
þeirra eigin tungumáli.
Arinbjorn S. Bardal
Selur llkkistur og annast um út-
arir. Allur útbúnaður sá bezti.
Opið dag og nótt.
613 Elflin <Vve. Telepbone 309
454
sem hún sá. Hún var full af harðneskju og prá-
Jyndi.
„Prinzessa11, s»f.iði Steinmetz, „svarið mjer áður
en páð er um seinan. Hefur M. Chauxville nokkurt
anri&ð keyri á yður?“
Etta kinkaði kolli, ocr pessi Jitla hreifing betinar
orsakaði snöggan bJossa í augum Chauxville’a.
„Ef pið tvö hafið verið að draga Paul á tálar,
þá skal jeg ekki sýna ykkur neina vægð—jeg aðvara
ykkur um þa?“, sagði Steinmetz.
Etta snerist reiðuglega við pessum orðum og
hrópaði:
„Tiúið pjer mjer ekki? Jeg hef ekki táldregið
Paul-í neinu rameiginlega við M. de Chauxville“.
„Góðaerða-bandnlat/ið dugir yður, viutir minn“,
sagði franski maðurinu f ttýti við S'einmetz.
„Þjer vitið ekkert meira um GMycrÖa banda-
logiö nú, en pjer vissuð áður—heldur en allur heim-
urinn vissi áður—að undanskildu pví, hvaða pátt
pessi frú átti í að selja skjölio“, sagði Steinmetz.
„Og hlutdeiid frúar pessar f að seJja skjölin
verður prinzinum ekki kærkomin fregn“, svaraði
Cbauxviile.
„Ilvort sem fregnin verður kærkomin eðaekki, pá
skaJ hann fá að beyra hana í kveld“, sagði Steinmetz.
Etta leit snögglega við, og voru varir hennar
opnar og titraDdi.
„Hver mun segja prinzinum fregnina?-‘ spurði
Cbauxville.
„Jcg sjálfur“, svaraði Steinmetz.
459
■ Stejnmetz áfram prunginn af reiði. „Þjer veíttuð
okkur eptirför til Pjetnrsbo gar—paðan eltuð þ|er
okkur bintrað í þetti urndæini, Tver. Hjer vöfðuð
pessa einföldu konu, h ina greifafrú Lanovitch, utan
um fingur yðar og tælduð hana til að bjóða yður til
Thors. Allt petta gerðuð p.jer til þess að geta verið
í nánd við oJtkur. Ac/i! jeg hef gefið yður nákvæm-
ar gætur. Þurftuð pjer 25 ár til pess að sannfærast
uii:, að jeg er ekki auriar eius auli og yður þókuað-
ist að álíta mig?“
,.t>jer hafið ekki sannfært mig um pið enn“,
sagði Chauxvillo og hló keskuislega.
„Nei, en jegskal gera pað áður en við skiljum“,
ssgði Steinmetz. „Jæja, pjer hafið ekki komið
liíngað erindislaust. Hjer hafið komið til pess að
geta verið í nánd við eitthvert okkar. E>að er ekki
Miss Delafield; hún veit hvernig maður þjer eruð.
Guð hefur getið sumum koDum—góðum konum—pá
eðlis-ávísan, að varast aðra eins menn—aðra eins
ópokka og pjer eruð. Erþað jeg, sem pjer eruð
að elta ?■'
Steinmetz s erti hið breiða brjóst sitt með báð-
um höndum um leið og hann sagði þetta, og stóð
svo þarna andspænis hinuin gamla fjandmanni sínum
og bauð honum byrginn.
Cliauville hló, en augu hans voru flóttaleg.
Hann skildi ekki til hlítar hvað Steinmetz varaðfara,
og svaraði engu. En hann sneri sjer við og horfði
á gluggann. Það má vera, að haun hati allt I einu
458
„Já, ef pjer viljið fá að vita pað“, svaraði
Chauxville.
„Ef jeg áliti að svo væri“, sagði Þjóðverjinn og
horfði hugsandi á Cbanxville, „þá mundi jeg fleygja
yður út um gluggann. Ef það er eitthvað annað,
pá mun jeg einungis fleygja yður niður stigar,n“.
Chauxville nagaði nöglina á öðrum pumalfingri
sfnum áhygíjjufullur. Hann horfði framan í Stein-
metz yfir um borðið með reiðisvip. í öllum við-
skiptum peirra hafði hann aldrei heyrt pann bljóm i
rödd Steinmutz, sem hann heyrði dú; hann hafði
aldrei sjeð alveg sama svip á pungbúna andiitinu
hans og nú var par. Var Steinmetz nú Joksins kom-
inn í algleyming? Claude de Chauxville vissi ekki,
hvað Steinmetz var pegar hann komst i algleyming
sinn.
„Jeg hef nú pekkt yður í 25 ár“, hjelt Stein-
metz áfram, „og jeg get ekki sagt, að jeg pekki
neitt gott til yðar. En sleppum pvf; jeg býst við
að það komi mjer ekki við. Heimurinn er eins og
hann er. Jeg get ekki gert neitt til að bæia hann.
Jeg hef ætíð vitað, að pjer eruð níðingur—sannleik-
ur, sem er börmulegur—og það er allt og sumt. En
pegar níðingsskapur yðar grfpur inn í líf mitt, þá
neyðist jeg til að viðurkenna hann 4 annan og öfl-
ugri hátt, vinur minn“.
„í sannleika!“ sagði Chauxville háðslega.
„Níðingsskapur yðar hefur snert lfí Pauls, og &
þeim depli snertir hann einnig líf mitt“, bjelt Karj