Lögberg - 21.07.1898, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 21. JULÍ 1898..
5
endurgjald að selja megi til neyzlu
vöru sem hefur svo mikla spillingu
* för með sjer, sem af alinenningi er
viðurkennt að Afengir drykkir hafi“.
Sjera Fr. J. Bergmann stakk
UPP &, stutt af Tr. Ingjaldssyni, að
tekju-4œtlan kirkjufjel. fyrir næsta
&r sje $150.00. Samþykkt að fylgja
peirri aðferð, að taka samskot 1 kirkj-
safnaðanna til eflingar missíónar-
sjóðnum í sambandi við misslónar-
h&tiðina 31. október.
í skólanefnd voru kosnir: Friðjón
Ftiðriksson, Sigtr. Jónasson, sjera
B. Jónsson, sjera Jónas A. Sig-
UtÖ880n og M. Paulson.
Yfirskoðunarmenn kosnir A.
^ggertsson og Jón Þórðarson.
Sjera B. B. Jónsson bar fram
8vol4tandi tillögu, studda af Jóni
'i borðarsy ni:
„Kirkjupingið pakkar innilega
^ywta lúterska söfnuði I Winnipeg
fyrir f>»r bróðurlegu viðtökur og
i>öfðinglega viðgerning, sem f>ing-
^enn hafa notið frá hálfu safnaðarins
°g óskar nefndum sðfnuði allrar bless-
Unar á komandi tlð. Sömuleiðis pakk-
at þingið forseta sínum fyrir starf
i*ans,og biður algóðan guð að styrkja
i)ann og styðja í hinni vandasömu
Stöðu hans“. Sampykkt.
Þá var sungið vers úr sálmabók-
ioni og sjera N. Stgr. Þorláksson
flntti bæn, og að f>ví búnu sagði for-
*eti hinu 14. kirkjupingi slitið, klukk-
au 7 e. m.
Blóðleysi.
Þeir, sem af f>ví f>jást erð föliraðyfir-
liti, og er hætt við svima, hjart-
slátt og ymsum ópægilegum
kvillum.
^ptir blaðinu Echo, Plattsville, Ont.
Anæmia, sem f>yðir blóðleysi, er
óeiki, sem er mjög algeng meðal unga
kvennfólksins nú 4 tímum og er opt
0t8ök til „decline“ og tæringu. Ein-
^enni pessurar veiki eru mörg, en
•neðal peirra lielztu er fölleitt yfir
kíagð, stuttur andardráttur pegar J>ær
r°yna ögn á sig, svimi, höfuðverkur,
veikluð líffæri, hjartslcttur og lopi á
fótunum. Þvi íleiri af pessum ein-
^ennum, sem gera vart við sig J>ví
ö'oir áríðandi að gera fljótt við J>eim.
A meðal peirra uiörgu sem nafa þjáðst
&f peirri veiki og batnað aptur, er
Miss Emily Webb, ung stúlka, sem á
teima nærri Walverton, Ont. Miss
'V'ebb segir: Jeg var föl og gul i
ftaman, og var öll mjög prótt lítil,
Wði opt svima yfir höfðinu og hjart-
al&tt. Það var farið með mig til
J»kuis en meðöl J>au, er hanh ljet mig
hafa virtust ekki gera mjer neittgagn
Bptir J>vi sem ttminn leið var mjer
alltaf að smá versna. Jeg gat ekki
9rÖiö unnið neitt að húsverkunum, og
ig var svo próttlaus, að hversu lítið
s°m jeg reyndi á mig kom svo mikill
btringur á mig að jeg gat naumast
ataðið. Svo varð maginn svo veiklað-
Utað jeg seldi upp næstum hverju er
Jeg borðaði; jeg missti móðinn og
hjelt mjer mundi aldrei batns. Meðan j
jeg var i pessu ásigkomulagi ráðlagði
mjer kunningi minn að reyna Dr.
Williams Pink Pills, oggerði jeg pað.
Þegar jeg var búin úr tveimur öskj-
um fann jeg ofurlítinn bata, og hjarta
mitt gladdist yfir voninni um bata
Þegar jeg var búin úr sex öskjum var
jeg búin að fá góða matarlist, og með
henni fjekk jeg roðann i andlitið,
bjartari augu og endurnyjaðan prótt.
Jeg hjelt enn áfram að brúka Dr.
Williams Pink Pills, J>ar til jeg var
búin úr tólf öskjum, og jeg get með
sanni sagt að jeg er nú friskari og
sterkari en jeg hef nokkurntíma áður
verið. Þetta á jeg Dr. Williams Pink
Pills að þakka, og jeg ráðlegg pess-
vegna öllum stúlkum er pjást likt og
jeg að reyna J>ær.
Dr. William’s Pink Pijls hafa gert
fleiri stúlkur hraustar, rjóðar ög
bjarteygðar heldur en nokkurt annað
meðal, og ættu J>ví mæður að sjá svo
um að J>ær brúkuðu pær ofutlítið
annað slagið. Þær eru seldar að eins
í öskjum, og er nafnið “Dr. William’s
Pink Pills for Pale People“ predtað á
umbúðirnar. Allar pillur í öðruvísi
uuibúnaði eru eptirstælingar til að
reyna að svíkja fólk & J>eim.
IIvcrniK er þetta!
Vjer bjódamst til ad borga eitt liundrað ilollara
fyrir hvert þad Catarrh tilfelli, sem ekki verdur
læknad með Hall’s Catarrh Cnre.
F. J. Cheney & Co., eigendur, Toledo, O.
Vid undirskrifhðir hðfum fekkt F. J. Cheney í síd-
astlidln 15 dr og Alítum, ad bann sje mjbg áreidan.
legnr í ðllum vidskiptnm, og í peningalegu tilliti fær
um ad uppfylla alla þá skilmála sem fjelag htns
bindur sig,
West St Truat, heildsðlumenn, Toledo, O.
Hall’s Catarrh Cure er inntðku-medal, og hefur
því bein ábrifá blódid og slímhimnurnar. Tll sðlu í
ðllum lyfjabúdum. Verd 75c flaskan. Vitnisburdir
ðkeypis.
Hall’s Family Fills eru þær beztu.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dr. M. Halldorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park Piver, —------N. Dak.
Er að hitta á hverjum miðvikudegi i Grafton
N. D.,frá kl. 5—6 e, m.
Phycisian & Surgeon.
Útskrifaður frá Queens háskólanum í Kingston,
og Toronto háskólanum i Canada.
Skrifstofa í IIOTEL GILLESTIE,
4RYSTAL, N’ D.
TRJAVIDUR.
Trjáviður, Dyraumbúning, Ilurðir,
Gluggaumbtíning, lyatlis, Þakspón, Pappír
til htísabygginga, Ymislegt til að skreyta
með htís utan.
ELDIVIDUR OC KOL.
Skrifstofa og vörustaður, Maple street,
nálægtC. P. R. vngnstöðvunum, Winnipeg
Trjáviður fluttur til hvaða staðar sem
er í bænum.
Verðlisti gefinn þeim sem um biðja.
BUJARDIR.
Einnig nokkrar bæjarlóðir og húsa-
eignir til sölu og í skiptum.
James M. Hall,
Telephone 655, P. O, Box 288.
Þeir sem vilja fá sjer PataDt
fyrir einhverju, hjer i Canada, geta
sparað sjer $5.00 með J>ví að finna,
B. T. Björnsson,
ráðsm. Lögbergs.
Arinbjorn S. Bardal
Selur likkistur og annast um út-
arir. Allur útbúnaðui vá bezti.
Opið dag og nótt.
497 WILLIAM AVE.
UUIJ\[ ‘[UBJ -jg ‘isans qjxis '3 E6
’sona asmovw
•i[>a}E[yui 3>oui jijXj 3pa j giujoq uiojSsuiuu
ijji3<( j uiiijpS joía mas ‘ys jtiui9pjæ[ jnia3 3o
‘ui3j3shii;u ijji.diJ i nksrj; muois uinjpq 3o uu.iui
-3cjl J!BJ*pn mnja jaf^ mn[3nj nisnumoqnnj
lmæAqiuEs juuoq J3 jafjq E[.í)s gu 3o jduqs
‘uju)s jjb ‘j[))eiuuibj3 ‘jnSuiuqia^i ’is mss >[J3a
-lijojsjuqs BgBAq [iq mnjofq jofs jjb bjjb) gB mn
juaoj Jnja uuiUBlpqE jb Buioq uuaui je3o|
I gB ‘))Bq uub4 b juuaq J3 pisqqpq -nujpuB[jn
-JsSAgJOjq n[[p I uuqoqs psBjýpp 3o i)zaq uui)i
-y nu ja uuuq [i) je<( jsiqnE jb)[[b jnjaq sunq ’)ij
-y •BUUBlu.,ss3Ulsuq‘ BJ[[B iij)[i) jnqqX j;33Xj)
g.BcJ •uuBipqs-.ssauisna1 [nnj Mg y giSuug
•pMa>| So
Northern
PACIFIC
RAILWAY
GETA SELT TICKET
Til vesturs
TilKooteney plássins,Victoría;Van-
couver, Seattle, Tacoma, Portland, eg
samtengist trans-Pacific linum til
Japan og Kína, og strandferða og
skemmtiskipum til Alaska. Einnig
fljótasta og bezta ferð til San Francisco
og annara Californiu staða. Pullman
ferða Tourist cars alla Jeið til San
Francisco. Fer frá St. Paul á hverj-
um miðvikudegi. Þeir sem fara frá
Manitoba ættu að leggja á stað sama
dag. Sjerstakur afsíáttur (excursion
rates) á farseðlum ailt árið um kring.
Til sudurs
Hin ágæta braut til Minneapolis,
St. Paul, Chicago, St. Lousis o. s. frv.
Eina brautin sem hefur borðstofu og
Pullman-svefnvagna.
.Til austurs
Lægsta fargjald til allra staðaiaust-
ur Canada og Bandarlkjnnum í gegn-
um St. Paul og Chicago eða vatna-
leið frá Duluth. Menn geta haldið
stanslaust áfram eða geta fengið að
stansa í stórbæjunum ef þeir vilja.
Til gamla landsins
Farseðlar seldir með öllum gufu-
skipalínum, sem fara frá Montreal,
Boston, New York og Philadelpbia
til Nerðuráifunnar. Einnig til Suður
Ameríku og Astralíu.
Skrifið eða talið við agenta North-
ern Pacific járnbrautarfjelagsins, eða
skrifið til
11. SWINFORD,
Genebal Agknt,
WINNIPEG, MAN
WINNIPEC
SYNINCIN.
Nú stendur þessi mikla sýning yíir
sem hæst, og allir skemmta sjer vel
sem hana sækja. En áður enn aðkomu-
fólkið fer úr bænum, ætti það að skoða
sig um og sjá hvar það getur fengið
bczt kaup á þeim vörum, sem menn
þurfa stöðugt á að halda.
Vjer bjóðum yður að koma í búð
vora og treystum vjer oss til að sann-
færa yður um,að hvergi getið þjer fengið
betri og ódýrari karlmanna fatnað, af
hvaða tcgund sem cr, lieldur en hjá oss.
Komið bara eg sjáið, það kostar ekkert.
Karliu. hvítar, stífaðar skyrtur 35c, og upp
“ rnislitar skyrtur.35c. og upp
“ Iíattar.......25c. og upp
“ Buxur.........50c. og upp
G. fl. Gareau,
324 Main Street.
Merki: Cilt Skœri.
I. M. Cleghopn, M. D.,
LÆKNIR, og ‘YFIRSETUMAÐUR, Et-
TIcfur kcypt lyfjabúSina á BHdurog hefur
þvl sjálfur itmsjon á öllum mcSölum, sem hann
ætur frá sjcr.
EEIZABETU ST.
BALDUR. - - MAN.
P. S. Islenzkur ttílkur viö hendina hve
nær sem þörf gerist.
J. W. CARTMELL, M. D.
GLENBORO MAN.,
pakkar íslendingum fyrrir undanfarin póS viS
sklpti, og óskar aS geta veriS þeim til þjcnustu
framvegis,
Ilann selur í lyfjabúS sinni allskona
„Patent'* meSul og ýmsan annan varning, sem
venjulega er seldur á sjikum stöSum.
Islcndingur, Mr, Sölvi Anderson, vinnur
apóthekinu. Hann er bæSi fús og vel fser aS
tulka fyrtr ySur allt sem þjer æskiS.
127
„Nei, þeír eru að æfa vinstri handleggina á sjer,
hl þess að J>eir geti haldiðáboga vel og skjálptalaust.
Eaðir minn æfði mig á þennan sama hátt, og á sex
<U>gum í vikunni hjelt jeg þannig á göngustaf hans,
Þtngað til mjer fannst að handleggurinn á mjer vera
eins þungur eins og bl/. ílolá, mes enfants! hvað
kngi getið J>ið haldið þetta út?“
„Þangað til sólin er gengin yfir stóra linditrjeð
þkrna, góði herra“, svaraði eldri sveinninn.
„Hvað ætlið þið ykkur J>á að verða? gkóggæzlu-
útenn? veiðimenn?“ spurði hermaðurinn.
„Nei, hermenn“, hrópuðu þeir báðir einum
«iunni.
„Við Bkegg föður míns! Þið oruð hvolpar af
lúuu rjetta kyni“, sagði hcrmaðurinn. „En hvers
Vegna er ykkur svona annt um að verða hermenn?“
„Til þess að við getum barist við Skota“, svör-
UÖu þeir. „Pabbi okkar ætlar að senda okkur af
*t*ð til að berjæt við Skota“.
„Og hvers vegna við Skota, fallcgu sveinarnir
tolnir?14 spurði hermaðurinn. „Jeg hef sjeð frÖDsk
°g spönsk herskip eins nærri okkur og Southamton,
°u jeg held að það verði langt að blða J>ess að Skot-
at láti sjá sig í J>essu hjeraði“.
„Við eigum sjerstakt erindi við Skota“, svaraði
®ldri sveinninn; „J>ví pað voru Skotar, sem hjuggu
*trengfinguma og þumalfingurna af pabba okkar“.
„Já, drengir minir, það voru þeir, sem gerðu
var sagt með djúpri rödd rjett hakvið Allcync,
130
boga sinn af sjer færði örvamælir sinn fram fyrir
b rjóstið, og leit svo 1 kringum sig eptir hæfilegum
skotspæni. Hann sá visinn og gulan trjestofn fram
undan sjer, all-langt í burtu, og sást hann undir
hinar niðurhangandi greinar á háu eikitrje. Boga-
maðurinn mældi vcgalcngdina með augunum, en
síðan dró hann þrjár örvar úr mæli sínum og skaut
þeim af boganum svo hratt, að hin fyrsta hafði ekki
náð takm&rki slnu þegar hin síðasta var á strengnum.
Allar örvarnar fóru liátt yfir eikina, og tvær af þrem-
ur komu beint DÍður í gula stofninn; en vindgustur
greip hina þriðju og bar hana ögn útaf leið, svo hún
fjell niður eitt eða tvö fet frá stofninum.
„Þetta var vel gert!“ hrópaði maðurinn úr norð-
urhluta landsins. „Takið vel eptir öllu, sem þessi
maður segir, drengir! Hann er reglulegur meistari
sem bogaskytta. Pabbi ykkar segir já og amen til
alls, sem hann segir“.
„Við sverðshjöltu mín!“ sagði Aylward, „ef jeg
ætti að prjedika útaf bogalistinni, þá entist mjer
varla liðlangur dagurinn fyrir ræðu mína. Það eru
bogaskyttur I hersveitinni minni, sem mundu hæfa
hverja einustu rifu og samskeyti á hermanns herklæð-
um, frá spennunni á hjálmi hans til hjaranna áskálm-
um hans. En með yðar leyfi, vinur minn, þá ætla
jeg nú að tína upp örvar mínar, því á meðan hver ör
kostar pcnny, þá gcta fátæklingar ckki staðið við að
skilja |>ær cptir i stofnuui meðfram veginum. Og
svo vcrðurn við að halda leiðar okkar, og jog voua
þá eins og iFrakka? Væri það ekki sjeriega mikil
frægð fyrir riddara eða riddarasvein, ef hann gæti
velt sjö mótstöðumönnum úr söðli á burtreiðar-vell-
inum? Hjer erum við nú á burtreiðar-velli lífsius og
á móti okkur fara sjö svartir fjandmenn, nofnilega:
Dramb, Ágirnd, Lost, Reiði, Ofát, Öfund og Leti.
Ef einhver legði alla þessa sjö riddara að velli, J>á
skal hann öðlast hæstu verðlaunin, sem gcfin eru, og
drottning fegurðarinnar, Marla moy, afhendir honum
sjálf verðlaunin. Það er til þess að yíirvinna þessa
svörtu riddars, að munkarnir þjá hold sitt, og til þess
að vara okkur við að hafa ekki of mikið dálæti á lfk-
ama okkar. Jeg cndurtok það, að þeir eru dyrlingat
drottins, og jeg veiti þeim lotningu“.
„Og það er líka rjett af yður að gera það, mon
pelit“, sagði hermaðurinn. „Jeg hef ekki beyrt
betri ræðu en þessa, sem þjer hjelduð, siðan gamli
Dom Bertrand dó, hann, sem einusinni var prestur
Hvltu-hersveitarinnar. Hann var mjög mikil hetja,
en í bardaganum við Brignais lígði Hainault-hermað.
ur einn hann í gegn, svo hann beið bana af. Þegar
við náðum til hins heilaga föður I Avignon, J>á feng-
um við hann strax til að hannfæra liermanninn, sem
drap Bertrand; en af því að við vissum ekki nafn
hermannsins, og vissum ekkert annað um hann en að
hann reið grádröfnóttum liesti, þá hef jeg opt verið
hræddur um, að bannfæringin hafi ef til vill lent á
allt öðrum uianni og ollað honutu ógæfu“.
„ffvlta hersveitin hefur pá bcygt knje fyrij