Lögberg - 24.05.1900, Blaðsíða 3

LÖQBERQ, FIMMTUDAQINN 24 MAf 1900.
Ein Tjaldbúðiu enn.
Nykotninn er taingað vestur enu
•inn af þessum bæklingum eftir fjrr
um Tjaldbúðar-prest séra Hafstein
Pétursson. Hann nefnir bækling
þenna „Tjaldbúð V*‘, og er hann
prentaður í Kaupmannahöfn, par sem
böf. & nú heima.
t>að kennir margra grasa 1 bækl-
ingi pessum, en ég ætla ekki að skifta
œér af öðru I honum en pví sem snert-
sj&lfan mig. Ét segi sncrtir mig,
pvl þótt ég sé ekki nafngreindur, pá
veit bœði ég og peir, sem til pekkja,
að ég er einn af peim sem H. P. er
*ð ftreita 1 pessum siðasta bæklingi
sinum.
Séra H. P. byrjar áreitui sina
gagnvart mér & blaðsiðu 27 i bækl-
inguum par sem hann segir: „Þess
vegna laumuðust nokkrir kirkjufél-
ags-menn i dularklæðum inn I söfnuð-
inn seinl á árinu 1898; i grannleysi
var peim veitt inDganga í söfnuðinn“.
Hvar var p& fyrirhyggja H. P., að
hanu skyldi ekki koma vitinu fyrir
söfnuðinn að taka ekki dularklædda
tnenn inn i hann? Svo heldur H. P.
Afram: „Söfnuöinn grunaði ekki
hragð pað, sem formenn kirkjufélags-
ins höfðu með höndum. ,Agentar‘
kirkjufélagsins ásamt pessum mönn-
um, sem kirkjufélagið hafði laumað
inn i söfnuðinn, hótuðu söfnuðinum
öllu illu ef hann ekki gengi inn i
kirkjufélagið. Kosning embættis-
manna safnaðarins gat pvi eigi komist
&; pað varð að fresta henni til næsta
íundar“. Ég skora nú & séra H. P.
*ð l4ta uppi nöfn peirra af pessum
(,dularklæddu“ mönnum, sem hann
er að stagast á að kirkjufélagið eigi
að hafa laumað inn 1 Tjaldbúðar-söfn-
uð seint & árinu 1898, er mintust með
einu orði ft kirkjufélagið ft fundinum
sem hann ft við.
Svo heldur séra H. P. ftfraai ft
sömu bls. og segir: „11. janúar hélt
söfnuðurinn aftur fund. bá fóru fram
kosningar safnaðar-fulltrúa og dj&kna.
,Agentar‘ kirkjufélagsins fengu algert
vald ft pessum embættismönnum. Var
pað gert að nokkru leyti með vilja.
Söfnuðurinn hélt að ,agentarnir‘
mundu fyrirverða sig fyrir að svíkja
Tjaldbúðar-söfnuð inn í kirkjufélagið
ef peim væri sýnd sú tiltrú, að hafa
r&ð & emlættum safnaðarins eitt &r“.
Eftir pessu hefur séra H. P. að lík-
indum gengið milli fólks og komið
pvl til leiðar, að ég og aðrir ,agentar‘
kirkjufélagsins væri kosnir í embætti
safnaðarins til pess að geta freistað
hans & pann h&tt. Dað var pó fremur
svört aðferð, að kalla saman fund i
kirkjunni til pess að freista fólks par.
Sft vondi fór pó afsíðis með frelsar-
ann, pegar hann freistaði hans.
Þ& kemur að blaðsiðu 38, par
*em séra H. F. segir: „Einn peirra
manna, sem kirkjufélagið hafði laum-
að inn 1 Tjaldbúðar-söfnuð seint ft ftr-
*nu 1898, hafði verið kosinn safnaðar-
fulltrúi. Maður pessi bað mig dag
einn (vorið 1899) að koma heira l hús
sitt. Erindi hans við mig var petta:
fig fttti að hj&lpa kirkjufélaginu til að
nft Tjaldbúðar-BÖfnuði ft vald pess.
Ef ftg vildi fara frft söfnuðinum, pft
hefðu ,agentar‘ kirkjufélagsins von
“m að hægt væri að fft söfnuðinn til
að taka uppeldisson forsetans fyrir
ptest", o. s. frv. Ég b/st við að H.
P. meini uppeldisson forseta kirkju-
féUgsins, en ekki forseta Tjaldböðar-
aafnaðar, par eð hann var sj&lfur ungl-
'"gs piltur. Nei, erindið var ekki
Það, sem séra H. P. segir. Svo fram-
arlega sem H. F. getur sannað að ég
hafi talað nokkurt pað orð, sem hann
aegir að ég hafi haft við sig, pft skora
ég & hann að gera pað, pvi fleira af
fólki vill heldur „vita rétt en hyggja
rangt“, pó H. P. virðist gefa mjög
lttið fyrir hvort heldur er. Erindið
séra H. P. var sem fylgir: Sama
T°tið (1899) nokkru fyrir pennan dag,
®*m H. P. talar um, p& var pað svo
um tíma, að hvar sem óg kom—sama
•r *ð segja um hina fulltrúana—pft
gengu spurningamar: Ætlar séra
Hafst. Pétursson heim til Kaupmanna-
bafnar? Er presturinn að fara frft
^kkur? o. 8. (rv. Niðurstaísn vayðl
sú, að við fengum að vita, að séra H.
P. hafði sagt premur kunningjum
sfnum að hann langaði til að skreppa
til Khvfnar, en koma til baka efcir 2
til 3 mftnuði. Ég sagði eitt sinn við
tvo af fulltrúunum og annan með-
r&ðamann okkar, pft pet.ta barst f tal,
að hið bezta, sem við gætum gert ef
H. P. Ipngaði til að taka sér skemti-
„túr“ og mintist ft petta við okkur,
væri pað, að mæla mef pvf, að hann
fengi 2 til 3 mftnaða frí og að við
gerðum okkar hið bezta til «ð nft
samtn pví sem við gætum af pening-
um hans hjft söfnuðinum, svo hann
gæti gert sér bærilega ferð, og að
kaup hans yrði óskert pótt hann
brúkaði 2 til 3 mftnuði af ftrinu sj&lf-
um sér til ftnægju og skemtunar.
Þessi tillaga mln fékk svo góðar und
irtektir, að meðrftðamaðurinn sagðist
skyldi koma með öll umslaga-loforðin
úr Fort Rouge. Sama er að segja
pegar kom til hinua fulltrúanna, sem
ekki voru viðstaddir samtalið. En
svo fiétti séra H. P. petta, og pað var
honum nóg. Þ& var hann alt f einu
hættur við að fara. Eftir bæklingi
hans að dæma hefur hann ftlitið, að
till8ga mtu hefði ekki verið gerð í
einlægni, heldur væri liúu undirróður
og hræsni. „Margur hyggur mig
sig“.
Skömmu sfðar sft ég f „isafold",
að tveir prestar voru í vali um Goð-
dala-brauðið, nefnil. séca Brynjólfur
Jónsson og séra Hafsteinn Pétursson,
preBtur í Winnipeg. Næstí dagur &
eftir var hinu ftuinsti vordagur, og
pann dag kom Lögberg út. Um
kvöldið, pegar séra H. P. var staddur
hjft mér, sagði ég við hann: „Ég sé
f blaðinu, aö pú ert f vali ft móti öðr-
um presti í Goðdala prestakalli".
„Nei“, segir hann, „Lögbergingar
hafa búið pað til eins og fleira". Þft
sagði ég: „Nei, ekki hafa peir gert
pað, pví ég var ftður búinn að sjft pað
I ,lsafold‘ og paðan hefur Lögberg
pað, ftsamt fleiri fréttum að heiman“.
Þft sagði séra H. P.: „Nei; ég verð
ekki 1 vali par; ég hef skrifað heim
fyrir nokkru og sagt, að óg geti ekki
komið heim“. Ég sagði pá, að ef
honum væri petta Goðdala-brauð geð-
felt og hann hugsaði til að fara, pft
kæmi okkur fulltrúunum auðvitað vel
að vita pað sem fyrst, svo við gætum
fengið rftðrúm til að kalla inn pen-
inga hjft söfnuðinum, par eð hann
ætti svo mikið hjft honum. Ég sagð-
ist telja vfst, eftir peirri afspurn sem
ég fyrir löngu hefði haft af séra
Brynjólfi, að hann (séra Hafst.) mundi
verða kosinn af miklum meirihluta ef
hann yrði 1 vali, eins og llka reyndist
sfðar. Þetta er orðiétt samtal okkar,
og verður hver og einn að dæma um
mftlið eins og honum bezt lfkar.—Ég
gat búist við að séra H. P. segði okk-
ur upp pjónustu sinni fyrirvaralaust,
eins og hann Ifka gerði f haust, pegar
hann gaf okkur einungis priggja daga
fyrirvara, eu fttti pó hjft söfnuðinum
$1(58.00. En burtför hans dróst par
til (5. nóveinber, og fyrir potta slór
hans og góðra manna hj&lp varð pessi
skuld við hann ($408.00) borguð að
fullu, sem betur fór. Og paö get ég
Bagt séra H. P., að hann fékk par
niargan fallcgau dollar frft kirkjufél-
ags-raönnum og sumum af poitn or
hann kallar „agenta" pess, pótt doll-
ararnir vœru tiltölulega f&ir frft mér.
Á blaösfðu 12 1 Tjaldbúðar-bækl-
ingi scra H. P. stendur pað sem
fylgir: „Kirkjufélagið lét pann,agent‘
sinn, er laumast hafði inn 1 Tjaldbúð-
ar-söfnuð seint & ftrinu 1898 og ftður
er bent ft, bera upp pft tillögu & fundi
Tjaldbúðar-safnaðar, að söfnuðunnn
tæki uppeldisson forsetans fyrir prest
til reynslu uiu 3 mftnuði. Kirkjufé-
lagið porði ekki að fara fram ft meira.
Söfnuðurinn lét sér ffttt um fiuuast
og freataði mftlinu til næsta fundar."
Detta er rangt með farið bjft séra H.
P., og llklega að einhverju leyti af
fréttaritara H. P. héðan úr söfnuðin-
um, sem hl/tur að vera viss maöur,
eða kona, par eð séra H. P. fær fram-
hald af hverjum fundi safnaðarins,
sem haldinn er. Ég gerði uppft-
stungu um, að söfnuðuriun sendi séra
Rúnólfi Marteinssyni köllun fyrir óft-
kveðiun Uma, og var hún studd og
sampykt mótmælalaust. Að mftlið
var lagt yfir til næsta fundar kom
ekki til af pví, að söfnuðin svimaði
eða yrði annars hugar. Séra H. P.
veit betur en pað, að pannig lagað
mftl verði rætt út & einum fundi (sjft
grundvallarlög Tjaldbúðarinnar bls.
50, 3. gr.). En petta er augs^DÍlega
eitt af pvl, sem honum er sarnft um
hvort hann fer rétt eða rangt með. Á
nefndum fundi (6 febr. 1900) kom
fram breytingar uppftstunga frft Mr.
J Gottsk&lkssyni um, að séra Rftn-
ólfi Marteinssyni yrði seDd köllun fyr
ir 6 mftnuði, en hún gekk ekki i
gegn.
Viðvlkjandi inngöogu Tjald
búðar-safnaðar 1 kirkjufélagið er pa
að segja, að pað hefur verið minst &
pað m&l ft siðstu fundurn safnaðarins
og hafa ymsir talað út í pað. Allir,
sem pað hafa gert, hafa l&tið í Ijósi,
að nú væri kominn timi til að ganga
í kirkjufélagið og að pað hefði verið
betur fyr gert, svo pað virðist sem
j,agentum“ kirkjuféalgsins sé óðum
að fjölga I Tjaldbúðar-söfnuði; flestir
af hinum núverandi fulltrúum, og
fleiri og fleiri, hafa mælt mikið með
inngöngunni.
Ég ætla að skjótast til baka á
bls. 41 í Tjaldbúðar-bæklingi séra H.
P.; par segir höf.: „Ég vissi, eins og
seinna rættist, að ft næsta ftrsf mdi
safnaðarins, í jan. 1900, yrðu peir
(safn. embættism.) auðv’itað reknir úr
embættum sfnum í söfnuðinum“
Þetta er nú dftlítið rangt hjft séra H.
P., sem fleira. Dj&knar eru enn I
dag hinir sömu sem séfa H. P. hafði
útnefnt ft fundi 11. jan. 1899, og
einn af gömlu fulltrúunum er enn við
völdin. Þetta veit H. P. vafalaust.
Hvað snertir burtrekstur okkar hinna
fjögra fulltrúanna úr cmbættum safn-
aðarins, pft hefur pað víst aldrei fvi
komið fyrir ft kjörfundi TjHdbúðar-
safnaðar að fulltrúar hans hafi ekki
verið búnir að fft nóg eft.ir ftrið, og
sumir hafa ekki purft nema 3 mftnuði
til að f& nóg — ekki langt slðan að 7
menn voru fulltrúar sama ftrið. Dað
er nokkuð sem byrjaði p& við burt-
för séra H. P., ef færri f& að vera em-
bættismeun safuaðarins en vilja. í>að
væri „nýmæli", og framför I pvl. Það
hefur stundum gengið tregt að fft
embættismenn fyrir söfnuð penna.
Hvert sem paö, er séra H. P. segir
um burtrekstur embættismanna, er
rangfærsla hjft fiéttaritara hans eða
vfsvitandi raDgfærsla hjft honum sj&lf-
um, pft ftttum við allir kost ft að vera
lengur 1 emhættum, en okkur langaði
ekki til pess. Við vorum búnir að
f& nóga ösku I augun I brftðina úr
kolahrúgu peirri, sem séra H. P.
kveikti í sfðastl. haust og sem dftlftið
r/kur enn úr, enda físir H. P. d&lítið
I glóðina með hverjum Tjaldbúðar-
bæklingi, sem hann sendir hingað.
En ég vona að eimyrja sú, sem eftir
er, sé nú I pann veginn að kulua út.
—Ég ætla aö skjóta peirri spft bór
inn I, að pað vcrður hvorki ég né
aðrir „agontar" kirkjufélagsins, sem
drepa Tjaldbúðar söfnuð. Ef uokkur
eða nokkrir verða honuin að bana, pft
liggur næst að imynda sér að pað
verði séra H. P. sjftlfur. Hann vinn
ur augsyniloga að possu af ölluin
s&larkröfturo sfnum, með Tjaldbúðar-
bæklingum sfnum, sem oru, pegar
öllu er ft botninn hvolft, ekkert annað
en sjd/fs/iól og Ulkvilni til kirkjufé-
lagsins og einstakra manna — sama
tuggan upptuggin I öllum bækling
unum.
Ég læt hér staðar numið, og bið
lesendur Lögbergs afsökunar ft hvað
ég hef tekið upp rnikið rúm í blaðinu.
En pað eru meiri Ifkur til að slíkt
komi ekki oft fyrir. Samt getur
skeð að ég kunni að biðja aftur um
ofurlftið plftss I blaðinu, ef séra H. I’.
neyðir mig út 1 pað (eins og flestum
mun finnast að hanu hafi pegar gert),
en pft mundi ég ekki verða marg-
orður. Ég ætla nú samt að taka [>að
fram straz, svo séra H. l’. komi pað
ekki ft óvart, að ef haun neyðir mig
til að skrifa aftur um petta mftl, pft
verð ég um leið neyddur til að draga
fram í dagsljósiö ymislegt, sem nú er
geymt I skugganum, en sem betia
vreri bæði fyrir sóra H. T. og surua
o
aðra að l&tið væri liggja kyit. Sóra
H P. getur hagað sór eins og honum
synist 1 pessu efni.—Ég vtit ósköp ;
vel hvar uppiökin eru að óvild séra
H. P. tii mfn; og ft sínum tfma vetur
hann fengið að vita, að hann hefur
mig fyrir rangri sök í pessu sem
fleiru.
Winnipeg, Man., 16. maí 1900.
Ólafur J. Vof.nj.
IIpplMMlssa’n á skólalöiHliini
í .llanilolia.
IIERMEÐ TILKYNNIST að skóla
11 lönd verða seld við opinbert upp
boð ft eftirfylgjandi stöðum I Manito
ba-fylki og á peim .ögum seui liér er
sagt, nefnilega:—
Brandon, föstudaginn 1 júní 1900,
kl. 1 e. h.
Virden, mftmidaginn 4. júnf 1900,
kl. 10 f. h.
Garberry, mftnudaginn 4 júní 1900,
kl. 10 f. h.
Oak Lake, priBjudaginn 5. júní
1900, kl. 1 e. h.
McGregor, priðjudaginn 5. júní
1900, kl. 1 e. h.
Morden, priðjudaginn 5. júuj 1900,
kl. 10 f. h.
Portage la Prairie, miðvikudaginn
0. júnf 1900, kl. J0 f. h.
Miami, miðvikudaginn 6 júní 1900,
kl. 1 e. h.
Souris, föstudaginn 8. júní 1900,
kl. I e. h.
Gladstone, föstudaginn 8. júní
1900, kl. 1 e h.
Emer8on, föstudaginn 8 júní 1900,
kl. 10 f. h.
Birtle, inftnudaginn 11. júní 1900,
kl. 10 f. h.
Minnedosa, priðjudaginn 12. júnl
1900, kl. 1. e. h.
Oystal Oity, priðjudaginn 12. júní
1900, kl. 1 e. h.
Rapid City, miðvikudaginn 13. júní
1900, kl. 1 e. h.
Killarney, fimtudaginn 14. júní
1900, kl. 1 e. h.
Boiasevain, laugatdaginn 10. júní
1900, kl. 10 f h.
Deloraine, priðjudaginn 19. júní
1900, kl. 1 e. h.
Melita, fimtudaginn 21.júnfl900,
kl. 1 e. h.
Baldur, mftnudaginn 25. júní 1900,
kl. 1 e. h.
Holland, miðvikudaginn 27. júnl
1900 kl. 10 f. h.
Winnipeg, föstudagiun 29. júní
1900, kl. 1 e. h.
Ath.—Uppboðstíminn verður mið-
aður við glldaudi jáinhrautartíma ft
staðnum.
Lönd pau, sem boðin verða upp,
eru I péttbygðustu hlutum Manitoba
fylkis, nftlægt jftmhrautum og mark-
aði, og eru mörg ft meðal allra beztu
akuryrkjulauda fylkisins. t>au verða
boðin upp 1 „quarter seetions", uema
I fftum tilfelluuj par aeni peim befur
verið akift í lóðir, og verða ekki seld
fyrir neðan verð pað sera tilkynt
verður ft ataðnuin
í.öndin verða seld ftn tillits til
peirra raanna, gem ft peim kunna að
búa & ólöglegan bátt, eu glikir meun,
ef nokkrir eru, fft prjfttíu daga frest
eftir að löndin eru seld til pess að
koma burtu af landinu byggingum
sfnum og öðrum oignum.
Bor* iniar-akilmálar.
Einn tfundi verðs greiðist I pcn-
ingum um leið og keypt er og af-
ganginn I nlu jöfuum ftrlegum afborg-
unuin með vöxtum er nemi sex p-ct.
ft ftri af peim hluta verðsins, sem ó
borgað or frft ftri til árs, uema par sem
lönd cru seld í „Legal Subdivisions“
eða minna llatarmftli, skulu pft borg-
unar skilm&larnir vera, einn fimti
verðsins I penÍDgura pegar keypt er
og afgangurinn í fjórum jöfnum ár
legum afborgunum með vöxtum e
nemi sex prct. ft ftri. (Innur afborg-
un bins upphaflega verðs greiðist 1.
dag nóvembermftnaðar ftrið 1901, til
pess kaupandi geti fengið uppskeru
af landinu ftður en hann parf að mæta
annari afborguD, og svo aðrar afborg-
anir sama dag með ftrs millibili,
Ath —Afborganir verða að greið-
ast I peningum. „Sorips“ eða „Warr-
ants“ verður ekki tekið sem borgun.
Skrá yfir löndin, sem seljast eiga,
með útskyringum, er hægt aö fft með
pvl að snúa sér bréflega til Secretary,
Departmout of the Interior, Ottawa;
J. W. Greenway, Inapector of School
Lands, Crystal City, Manitoba, oða
til hvaða umboðsmanus Ilominion-
landa sem er I Mauitoba.
Samkvæmt skipun,
PERLEY G. KEYS,
Department of the Interior,
Ottaws, May lst, 1900.

Oj/ xendið 15 c<*nt-, í C-n-di-
B-Uid-tríkja-fiíuierkjum og p& skal óg
srad* yður rneð pósti alt pað, sem her
er talið: 1 falleg&n brjósthnapp, 48
myndir af nafnfræguui luOtiiiuin <>g
konum, 1 draumabók, 1 sögnbók, 1
nó’éraða aöngbók, 1 matreiðslubók,
pyðíngarnÍK lar “toilet“ forskrifiir.
lækriingabók ura p’ð, hvernig rnaður
getur verið unglegur pó hann sé orð-
in gHinal1, blóina mftl, tclegraf s af-
rof, elakenda-má', hvernig fér eigið
að lesa for ög yðar og annrra, og
margt annað.
J. Lakander.
Maple Park.
C*i'e Co.,
111., U. 5.
Lscir/.kin’ úrxini^ur.
Þórftiir Jóusson, ursmiður. s*lui
alls Konar gnllstáss, smíöar hiinga
gerir við úr ov klukKiir o s.frv.
yerk vandað og verft sanngjarut.,
200 MalTl Wt-—VVlNNIPEG.
Andftpeenir Manitoba Hotél-r &tnn«m.
OLE STMOXSON,
mælirmeð slnu nyja
Scandinavian Hotel
718 Main Stbbkt,
Fæði $1.00 & dag.
W. J. BAWLF,
SELUU
Vin oc Vindla
Æ«kir eftir við-
skiftum yðar,
Exchange Building, 158 P inc'n; St
Teiefón 1211.
SEYMOUR HÖUSS
Marl^et Square, Winnipeg,
Eitt af beztu veiting .hústnn bæjarins
Máltíðir seldar á 25 c n s hver. $f,00 á
lag fyrir fæði og gott herhergi, Biiliaid-
stofa og sérlega vönduð vínföne og vindl-
sr. Ókeypis keyrsla að og frá járnbrauta-
stöövunum.
JOHN BAIRD, Eigandi.

CAVEATS, TRADE MARKS. í
COPYRICHTS and DESICNS. í
Sen.l yourbnsinessdirect to WnshinKton, ;
saves time, costs less, better service. t
My offlce closo to n. 8. Odlco. PREE prellmiri- e
»ry examlnatlone made. Atty’i fee not due notil patent. *
,.8í2.c.H?dt.JSlSQKA[- ATTENIION GIVEN-19 yearf *
A0TUAL EXPERIRNCE. Book “How to obtain Patente,” f
eto., eent fre«. Patente procured throngh E. G. Sigger, J
recelve epecial notfce, withont charge, in th. f
?INVENTIVE AGEí
; i uinatrated monthly—Eleventh year—terms, $1. a year. J
e.b.sibbebs,™fhJ
•lAíVawvwvwwwvvvvwvwaAfvwaA-tys £
Canadian Pacific Railway
Tlmo TaJale.
Montreal, Toronto, New York &,
east, via allrail, daily.
Montreal, Toronto, New York &
east.via lake, Tues.,Fri..Sun..
Montreal, Toionto, New York
east, via lake, Mon., Thr.,Sat.
Rat Portage, Ft. William & Inter-
mediate points, daily ex. Sun.
Portage.la Prairie, Brandon, Leth
bridge.Coast & Kootaney, daily
Portagela Prairie,Brandon,Moo.>e
Jaw and intermediate jxr:nls,
dally ex. Sunday............
Portage la Prairie Brandon & int-
ermediate points ex. Sun....
M. & N. W. Ry points.... Tues.
Thurs. and Sat.............
M. & N. W. Ry points,. Wed. and Fri .. Mon,
Can. Nor, Ry points.... Wed, and Fri
Can. Nor. Ry points. . .Tues,
Thurs. and Sat..............
Gretna, St. Paul, Chicago, dailv
West Selkirk.. Mon., Wed„ Fri,
West Selkirk . Tues. Thurs. Sat
Stonewall,Tueion,Tue.Thur,Sat!
Emers&n........ Mon. and Fri
..lorden, Uclorainp &p,d iuterme-
diate points,..,.. .jiaily ex. Sun.
Glenboro, StoB-Jg, Melita Alame-
Ja aDs intermediate points
Óluy ex. Sun................
Prince Alhert......Sun., We<í.
Prince Albert......Thurs, Sun!
Edmonton.... Sun., Tues, Thurs
Edmonton.......Wed., Fri-, Sun,
tyv" A K.
16 00 10, i»,
7 0o 13.00
163 11.20
8.00 22.15
11 10 20.45
22 15 8 00
14 lo 13.35
»8 30 10 0'
12 10 1S 50
7 30 17 Of
10 45 i r 43
10 30 15 15
10 30 14 20
16 30 14 20
W. WHYTE, ROBT. KERR.
M «*• Traffic Managw