Lögberg - 13.09.1900, Síða 6

0
LÖQBERG, FIMTUDAGINN 13. SEPTEMBEll 1900.
Áskornn.
Eins og pegar er oröið kunnugt,
hefur Mr. SigurÖur Andemon í Winni-
petf keypt eÍDkaleyfi í Canada fyrir
nýjum gufusleða, sem hann hefur
sjálfur fundið upp. SleNnn er ætlað-
ur til flutninga & vetrum og & hann
að geta gengið jafnt yfir sléttlendi, ís
og fannir. Einnig er pað skoðun
upp'undningarmanr8Íns, Mr. Ander-
íons, að með [jví að taka meiðana
undan og setja hjól undir í stað
þeirra, muni pessi uppfundirg koma
að langt um meiri notum að sumar-
lagi, heldur en 6 vetrin—bæði til
tiutninga og til að ganga fyrir akur-‘
yrkju verkfærum—svo sem plógum
o. s. frv.
A síðastl. vetri lét Mr. Anderson
byggja bráðabyrgðarlfking (raodel
af steðanum, og pó sú tilraun vttri
ófullkomin að mörgu leyti—par pen-
inga skoiti til að sraiða sleðann eins
cg hann á að vera og uppdrátturinn
sýtnr—pá er pó óhætt að segja, að
1 ím v»r fullLægjardi til að sýna, að
„prinsipið** er létt. í pessu saro-
bandl raá visa til pess sem Mr. Jos.
Greenfield, verkfiæðingur í Winni-
peg, hefur skrifað um pessa tilraun og
sleðauppfunduinguna í heild sinni—
sem p^tt er og birtist í Lögbergi 26.
april p. á.
Með pvl Mr. Anderson gat eigi
af eigin ramleik byggt petta synis-
horn, myndaði hann hlutafélag og
seldi hluti, hvern á #10.00, og átti
einn priðji partur verðs pess, sem
CaDada-eir kaleyfið seldist fyrir, að
skiftast milli hluthafa að hlutfalli
réttu, og var petta bundið löglegum
sainningum milli hans og peirra. En
með pvl uppfundningin var pá óreynd,
voru menn tregir á að leggja fram
peninga til pessa fyrirtækis, svo eigi
fékst nóg fé til að geta fullgert sleð-
ann—eins og áður er tekið fram. Og
raeð pvl élitif er að aðal-skilyrðið
iyrir pvl,að geta selt uppfundninguna,
íé, að geta fullgert sleðann og s/nt I
verkmu að hann komi að tilætluðum
notum, pá hefur Mr. Anderson, I sam-
ráði viö pá sem pegar eiga hluti, á-
kveðið að gera enn tilraun til að selja
hluti pangað til fengist hefur nægi-
lrgt fé, svo hægt eé að fullsmlða sleð-
ann. 120 hluti hefur verið ákveðið
að selja, á $10.CO hvem, sem gerair
$1,200, og er pað sú upphæð, sem
áætlað er að purfi. E>vf fé verður
varið til að kaupa gufu- eða gasólln-
vél, sem mun kosta frá fimm til sex
huLdruð dollara, og til ymislegs, sem
parf að kaupa tilbúning á, o. s. frv.
Og svo er óumflyjanlegur ofurlítill
kostnaður við að halda uppfundning-
unni til sölu & markaðinum. Einn
priðja part I einkaleyfinu fyrir Canada
og einn fjórða part I einkaleyfinu
fyrir Bandaríkin eiga hluthafar.
Vér, sem ritum nöfn vor hér und-
ir, höfum verið kosnir af hálfu hlut-
hafa til að gangast fyrir framkvæmd-
um I pessu efui, ásairt Mr. AndersoD.
Og viljum vér pví hér með leyfa oss
að skora á landa voia, bæði I Banda-
rlkjunnm og Canada, að hlaupa nú
undir bagga með pvl að kaupa hluti
I pessari sleðauppfundning. Oss
kemur eigi til hugar að fara að gylla
fyrirtækið með pví,að gofa fólki roikl-
ar fjár-vonir I aðra hönd, en pað er
oss óhætt að segja, að enginn vafi er
á pvl, að ef uppfundningin reynist
góð, verður hún til mikilla hagsmuna
fynr eigendurna.
Andvirði hluta skal borgast til
M'. Árna Friðrikssonar, kaupmanns,
613 Ross ave, Wpeg, Man., sem er
gjaldkeri nefndarinnar I Canada, eða
til Mr. Friðbjörns Friðrikssonar,Gsrd-
ar, N. D., sem er gjaldkeri nefndar-
ionar I Dakota, og gefa peir mö.mum
par til prentaðar kvitteringar, er gilda
sem hlutabréf I nefndri eign.
Að slðustu eru pað vinsamleg til-
mæli vor, að peir, sem ætla sér að
sinna pessari áskorun vorri, verði
búnir að pví eigi síðar en fyrir lok
októbermánaðar næstkomandi.
í september 1900.
Kiiistján Samöklsson,
E. H. Bekgman,
Jósepii Waltek,
Fkiðkjökn Fkiðkiksson,
JólIANNES MELSTEÐ,
M. MagntJsson,
Ákni Friðkiksson,
A. S. Bardal,
Ární Eggektsson,
E. S. Bakðarson,
Ólaeur S. Thokgeiksson.
Kyrð.
I>á alt er kyrt á lífsins leið
og logn á sævarfleti breiðum,
er sólin skín svo skær og heið
að skuggar hverfa af grænum
meiðum,
hve sælt er pá að sitja einn
og sjá I leiðslu náttúrunnar blóma,
par aðeins Guð, en ekki neinn
fær annar skilið hjartans leyndar-
dóma.
í gegnum lífsins strit og strlð
má stundum finna ró og næði,
pvf eftir sterka storma tlð
er stilli-logn á fold og græði;
ef sortnar loft I austurátt,
pað oft er dimmrar nætur fyrir-
boði,
pó lyfsi vestur-hvelið hátt
frá hafsins djúpi gullinn aftanroði.
Og pegar llður lífs á dag,
pó lúinn gleðistundir barni,
að sjá pá fagurt sólarlag,
er svölun preyttum ferðamanni
að hvlla sig við laufgan lund
og ljóssins hinstu d/rðar-rúnir
skoða,
og I peim sjá um aftanstund
frá æðra heimi rýjan morgunroða.
JÓN JÓHANNSSON.
J>rjú góð ráð.
(Æfityri frá Kákasus).
Einu sinni var munaðarlaus ung-
lingsmaður, sem var mjög fátækur.
Hann átti ekkert til að borða I dag,
eða á morgun, eða hinn daginn. Hann
sá jafnvel ekki fram á, að hann hefði
neitt að borða mánuðinn, eöa jafnvel
árið. Hann setti sig pví niður til að
hugsa um sitt sorglega ástand. Og
pegar hann hafði hugsað vel og lengi,
pá datt honum I hug stórt og gott
ráð og hann sagði við sjálfan sig:
„Ég skal fara út I hina stóru og miklu
veröld, og reyna að fá eitthvað að
vinna“.
Og pegar hann hafði gert pessa
miklu ákvörðun, fór hann á stað og
hélt áfram í einn dag, tvo daga, prjá
daga; já, marga daga hélt hann áfram
yfir fjöll og dali, sléttur og ár, par til
loks að hann kom til manns nokkurs,
sem hann réði sig hjá til að vinna
fyrir hann I prjú ár. En að launura
átti hanu að fá eitt gott ráð á hverju
ári.
Og pegar hann hafði pjónað par
I eitt ár, sagði maðurinn við hann:
„Alt, sem liggur fyrir utan garðinn
pinn, skaltu færa inn fyrir hann“.
Annað árið fékk hann petta ráð:
„Þú skalt ekki trúa nokkrum kvenn-
manni fyrir leyndarmáli plnu“.
Þriðja árið hljóðaði ráðið svo:
“,Lánaðu aldrei nokkurri manneskju
lykil pinn“.
Hinn ungi maður var mjög glað-
ur og ánægður með pessi prjú ráð,
og hann hét sjálfum sér pvi, að hann
skyldi nákvæmlega fylgja peim öllum.
Hann bygði og bygði, og hélt.
áfram að byggja, pangað til hann
hafði komið sér upp húsi, með garði I
kring, og alt, sem hsnn fann fyrir
utan garðinn, lét hann inn I hann.
EÍDn dag sá hann höggorm, og par
sem hann hugsaði ætlð um ráð hins
spaka manns, pá kom hann einnig
höggorminum inn I garðinn sinn. En
hversu forviða varð hann ekki næsta
dag, pegar hann sá að höggormurinn
hans hafði verpt gulleggi! Hann
lokaði orminn inn I herbergi, og par
sem hann verpti einu gulleggi á
hverjum degi, pá varð maðurinn brátt
mjög rlkur.
Svo gifti hann sig, og var mjög
ánægður með sitt hlutskifti.
„Hvernig stendur á pví“, sagði
kona hans við hann einn dag, „að pú,
sem einu sinni varst svo fátækur, ert
jorðinn svo ríkur?“
I Hann vildi ekki segja henni
eyndarmálið. En hún hélt pá áfram
að kvelja hann pann dag og næsta
dag, og á hverri nóttu I heilt ár, með
sffeldum spurningum, par til hann
syndi henni höggorminn sem verpti
gulleggjunum. Eu frá peim degi,
verpti ormurinn ekki nokkru gull-
eRK’-
Stuttu par á eftir kom maður til
hans og spurði hann, hvort hann gæti
ekki gert svo vel og lánað sér lykiJ-
inn sinn, ef skeð gæti að hann gæti
lokið upp húsi slnu með honum, pvl
hann kvaðst hafa tynt sfnum eigin
lykli. Maðurinn fékk lykilinn og tók
hann mót af honum I vax; og nokkr-
um tfma par á eftir fór hann að nóttu
til inn I hús hins unga manns og stal
öllu fémætu, sem hann átti.
Svona fór fyrir hinum unga
manni, vegna pess að hann hlýddi
ekki I öllu ráðum hins spakvitra
manns.
J. P. Ísdal pýddi.
HVERNIG LIZT YDUR A þETTA?
Vér bjótjum $100 í hvert skifti sem Catnrrh lœkn-
ast ekki með Hall’s Catarrh Cure*
F. J. Chenej & Co., eigendnr, Toledo, O.
Vér undirskrifaóir h'Sfum þeat F. J, Cheney 1
síðastliðin 15 ár og álítum hann mj^g nreidanlegan
mann í öllum vidskiftum, og wflnlega færan nm ad
efna öll þaa loford er f* lag hana gerir.
We*t k Truax, Whole*;ile Druggists, Toledo,0.
Walding, Kinnon & Marvín,
Wholesale Drugnists, Toledo. O.
Hall’s Catarrh Cnie er tekid inn og verkar bem-
líni* á blódid og slímhimnurnar. Verd 76c flaakan.
Selt í hverri lyljabúd, Vottord *ent frítt.
Hall’s Family Pills eru þœr beztu.
xjsriosr
líefur
Svona
Mcrki
BAVD.
Kaupid
Eigi
Annab
Braud
Phycisian & Surgeon.
Otskriíaður frá Queens háskólanum i Kingston,
og Toronto háskólanum i Canada.
Skriistofa i HOTEL GILLESPIE,
CKYSTAL izj. D .
DR- J. E. ROSS,
TANNLÆKNIR.
Hefur orö á sér fyrir aö vera meö þeim
beztu I bænum.
Telefon 10*0- B28^.galn St.
ARINBJORN S. BARDAL
Selur'líkkistur'og annast um útfarir
Ailur útbúnaöur sá bezti.
Enn fremur selur hann^ai íkouar
minnisvaröa cg legsteina.
Heimili: á horninu á Te^^ue
Ross ave. og Nena str. 3Uo.
Dr, G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLÆ.KNIR.
Tennur fyllcar og dregnar út án sárs.
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
527 Maim St.
AIÍVKMMttt:
■—*K
A Radical Change in Marketing Methods
as Applied to Sewing Machines.
An origlnal plan under which you cau obtain
easlcr terms and ‘Hctter value in the purchase of
the woild faraous “White” Sewing Machine thau
ever before offered.
Write for our elegant H-T catalogue and detailed particulars. How
we can save you money in the purchase of a high-grade sewing macbine
and the easy terms of paymcnt we can offer, either dircct from
factory or through our regular autliorized agents. This is an oppor-
tunity you cannot afford to pass. You know the “Whlte,” you know
its manufacturers. Therefore, a (letalled descriptiou of tlie maciiine and
its construc íon ís unnecessary. If you have an old machine to exchange
we can offer most liberal terms. Write to-day. Address in full.
WHITE SEWIING MACHINE COMPANY, (Dep’t A.) ClCVCland, Olllo.
Til sölu hjá"
W. Crund & Co.,
Winnipeg
EDDY’S
HUS-; HROSSA-, GOLF. OG STO-
BUSTA
t>eir endast BETUR en nokkrir aðrir,'semJboðnir eru, og eru^viðurkendii af
öllum, sem brúka pá, vera öllum öðrum*betri.
190
fylgdí ma&ninum eftir yfir endilanga stofuna, en svo
sá hann að raaðuricn fór fram I gauginn, og pegar
bann kom fram pan oað sjálfur sá hann, að par stóð að
minsta kosti heil tylft af mönnum I bóp, allir I samk.
búningi. Hann atbugaði alla mennina nákvæmlcga,
en par var ekkert einkenni sem benti til, að einn
fremur en annar væri maðurinn, sem hana var að
leita að. Hann gekk sarat að einum manninum, upp
á von og óvon, og hvíslaði að honura:
„Sesam.“
„Sesa-----hvað!“ svaraði hinn, oo var petta alt
ö inur rödd eu pess, cr áður bafði yrt á bann.
„Þekkið pér ekki töfraorðið okkar?“ sagði leyni-
íögreglumaðurinn.
„Töfraorðið? Rugl! Við erum ekki.saunarlegir
pjófar," sagði hinn og sneri sér frá Barnes hlæjandi.
Mi . Barnes sá, að hann gat ekkert frekar að gert, og
pesa uiau mintist hann pess, að á meðan bann var að
eita peita mýraljós, pá misti hann sjónar á AIi Baba.
Haun tiýtti sér pvl aftur inn I danssalinn og fann par
brátt Ali Baba, sem pó var skilinn við Scheherezade.
Um kl. 11 var blásið I lúður, líl pess að vekja
atbygli allrar pyrpingarinuar. Maður, sem var I
verndaranda-gerfi, lýsti yfir pví hátt og sujalt, að nú
væri kominn tfmi til að byrja sjálfan leikinn. Allir
fóru pá.tafarlaust inn í hellir Aladdins, utan Sche-
bertzade og soldáninn, en pykkum silkitjöldurn var
blejpt mður, svo hellirron sást ekki úr höll soldáns.
Soldánron lagði sig síðan útaf á cinn Jcgubekk-
195
hafði veðjað um að drýgja glæp sinn á. Mr. Barnes
hafði álitið að maðurinn, sem ávarpaði hann um kvöld-
ið, hefðl rödd Mr. Mitchels. Hann (Bvrnes) hafði
einnig komið I petta hús með pá föstu imynd., að ein-
mitt pessum gimsteini yrði stolið. Hann hafði ímynd-
að sér, að Thauret mundi leika pátt glæpsbróðurs og
pjófs, á meðan aðal maðurinn I glæpnum, Mitchel,
væri að búa til sönnun fyrir pvf I Philadelphia, að
hann hefði hvergi komið nærri. Barnes áleit nú, að
pað væri auðséð, að Mitchel hefði vilt sjónir fyrir
njósnarmönnum slnum, komið aftur til New York,
klætt sig I einn af dularbúningunum, sem hann hafði
sjálfur undirbúið handa sér, og nú, á seinasta augna-
blikinu, drýgt glæp sinn,—framið pjófnað, sem
mundi vekja mikið umtal, en sem ekki yrði hægt að
setja hann I fangelsi fyrir, pótt hann yrði uppvls, par
sem unnusta hans, eftir undirlagi hans, mundi bera
pað, að hún befði hjálpað honum í ráðagerð hans til
pess aö hann ynni veðinálið, eins og einnig virtist
llklegt, par eð hún hafði ekki hreift sig pegar gim-
steinninn var tekinn úr hári hennar. Alt petta flaug
1 gognum huga leynilögreglumannsins á einu auga-
bragöi, og pegar pjófurinn fyrir framan hann hafði
náð gimsteininum og var búinn að rétta sig upp, var
hann (Baines) kominn að niðurstöðu um livað hann
skyldi gera. Áform hans var, að grípa manninn taf-
ailaust og gera heyrum kunnugt að hann væri pjóf-
ur. Mr. Barnes áleit, að Mitchel mundi auðvitað
geta gert fullnægjandi grein fyrir athöfn sinni, en að
hann mundi samt sem áöur tspa vcðmáli sfnu.
194
skiljanlegt, að par sem pau horfðu á móti birtunni,
pá var peim dimt fyrir augum 1 nokkur augnablik ef
pau litu fram I dimmuna. Ali B»ba og hroir fjörutlu
pjófar komu nú fram úr hellinum og gekk Ali Baba I
broddi fylkingarinnar. Hann stanzaði frammi fyrir
soldáni og Scheherezade, hneigði sig djúpt, með
handleggina útiétta fyrir ofan höfuðið og henduruar
sainan, en sfðan tók bann hendurnar sundur, veifaði
peim aftur fyrir sig og rétti sig upp. AÖ pví búnu
gekk hann fram I hinn dimma hluta stofunnar. Næst
kom hinn fremsti af hinum fjörutfu pjófum, og gekk
Mr. Barnes fast á eftir honum. Maður pessi kvaddi
soldán og hneigði sig djúpt. Um leið og hann gerii
pað, heyrðist dálftill hávaði til hliðar. Þetta dró at-
hygli Barnesar að sér, og hann leit I áttina, sem há-
vaðinn kom úr. Hann leit pannig af manninum fyrir
fratnau sig svolftið augnablik, en pegar hann leit á
bann aftur sá hann, að maðurinn gerði pað sem fylg-
ir: Þegar hann hneigði sig og rétti út handleggiua,
bar hann aðra höndina rétt yfir höfuð Miss Remse: s,
sem horfði niður fyrir sig, ef til vill I pví skyni að
verja cugu sln fyrir hinni sterku birtu, er streymdi
frarn úr hellinum. Mr. Barnes sá, að maðurinn tók
liægt og gætilega utan um rúbin-prjóninn I hiri Miss
Remsens og dró hann fimlega úi pví. Einmitt á
sama augnablikinu byrjaði kirkjuklukka, skamt frá
húsinu, að slá tólf á miönætti. Þá flaug eins og eld-
ing I huga leynilögreorlumannsins: Þegar klukkau
sló fyrsta höggið var sá tími liöinn, som Mr. MitcheJ