Lögberg - 01.11.1900, Blaðsíða 3
LÖGBKRG, FIMM.TUDAGINN 1. NOVEMBER 1900
3
Bandaríkj a-pólitík.
(Eftir BaudaríkjH ísl.)
Tölur sem tala.
„Bai!daiíkjan)aður“ ritaði Dýlega
prein í rauðbieika blaðið I Bathorate^
ineð fyrirsögninni „Tölurnar ljúga
ekki,“ og er hann að leitast við að
syna bændum fram á p>að með tölum,
að ha |>eirra hafi hnignað á núver-
andi stjórnar-tímabili republikana.
Tölurnar, sem hann tilfærir, eru fress-
ar:
1893.
Hestar. Nautgripir. Sauðfé. Svín.
18,500,000 54,400,000 47,300,000 46,100,000
1898.
16,200,000 45,100.000 37,700,000 39,800,000
Verðhæð pessarar kvikfjáreignar
segir „Bandaríkjamaður“ að hafi, árið
1893, verið $2,484,000,000, en árið
1898 verið $1,889,000,000. eða raeð
öðrura orðum, bwndur hafi tapað í
kvikfjáreign $595,000,000, á piessu
timabili.
Ég geng inn á p>að með „B tnda-
rikjamanni,“ að „tölurnar ]júgiekki,“
og að bændurnir I Bandaríkjunum hsfi
tapað þessari upfhæð á f>essu tima-
bili. En nú skulum við gá betur að.
Árið 1893 var fyrsta ár af seinoa
stjórnar-tímabili Clevelands, og f>að
var republikana stjðrnin, undir Benja-
min Harrison, sem skildi bændum eft-
ir f>enDan höfuðstól $2,484,000,000
í kvikfé. Árið 1896 var f>essi sami
höfuðstóll bænda $1,765,198,000.
Rýrnun f>essa höfuðstóls frá 1893 til
1890 er J>á $718,802,000. Með |>ess-
um tölum er f>á sannað, að á f>remur
fyrstu Btjórnarárum demókrata, frá
1893 til 1896, töpuðu bændur í kvik-
fjáreign $718,802,000. „Baudaríkja-
maður“ segir, að rýrnun kvikfjár
bænda frá 1893 til 1898 hafi verið
$595,000,000. Nú var f>essi verð
rýrnun á kvikfjáreign bændafrá, 1893
til 1896, $718,802,000. Drögum frá
veiðrýrnunina frá 1893 til 1898,
$596,000,000, og |>á sér maður að
bændur hafa frá 1896 til 1898 grætt i
kvikfjáreign $123,802,000.
Með f>essu reikningsdæmi „Banda-
ríkjamanns“ er f>ásannað, fyrst, að alt
tapið var undir demókrata-stjóm
Clevelands; og annað, að strax árið
18í)8, undir stjórn MoKinley’s, voru
bændur farnir að græða aftur í kvik-
fjáreign, og höfðu grætt $123,802,000.
Nú, árið 1900, er f>essi sama
kvikfjáreign bænda virt á $2,449,-
000,000. Drögum frá virðÍDgu sömu
kvikfjáreignar árið 1896, $1,765,198,-
000, f>á hafa bændur grætt mismun-
inn, $684,802,000, frá 1896 til 1900.
Þó tölur ljúgi ekki, f>á reikna
sumir rangt og setja upp skökk dæmi,
og f>að er einmitt f>að sem hefur hent
„Bandarik jamann.“ Hann hefur sett
dæmi sitt upp skakt og paraíleiðandi
komist að rangri niðurstöðu, fært tap-
ið á kvikfjáreign bænda frá 1893 til
1898 inn í skakkan reikning. Hann
befur fært f>að inn í reikning Mc-
Kinley’s, sem hann átti að skrifa í
reikning Clevelands.
En ég get ekki verít að taka hart
4 manninum fyrir þtð, f>ví samskonar
yfirsjón hefur hent svo margan flokks-
bróðir hans.
Pær tölur, í framanrituðu dæmi,
sem ekki eru teknar upp eftir „Banda-
ríkjamann,11 eru teknar úr „Orange
Jud Farmer.“
Bryan og Ckokkr.
Mr. Bryan neitar f>vi, að hann
hafi lofað að gera Croker að fjármák-
stjóra sínum, ef hann yrði kosian, og
Croker segir einnig að það sé ekkert
hæft í f>vi; en á samatfma hefnr Crok-
er sagt Tammany-piltunum sínum, að
„hann og Bryan skilji hver annan,“
og að ef Bryan bara verði kosinn, f>á
verði alt „all right.“ Peir sem eru
kunnugir bakvið tjöldin segja, að
f>etta J>ýði f>að, að f>egar Bryan sé
orðinn forseti, f>á fái Croker að iáða
mestu um embætta-veitingar í New
York ríki. „Tammany boss“-inn
hyggur að hann geti á f>ann hátt út-
breitt þjófafélag sitt yfir alt New
York-rikið, og álítur að hann geti
síðan ráðið kosningum í rikinu, síds
og hann nú ræður bæjarkosningum í
New York-borg. Croker vill verða
Bandaiíkja-senator, og ef hann hefur
allar embættr-veitingar í New York-
ríki í hendi sér, f>á hefur hann góða
von um að geta orðið eftirroaður
Platts seaators. Svo ef Bryan tekst
að útvikka þjófafélag sitt um alt New
York ríki, J>vi pá ekki um öll Binda-
ríkin? Croker er einbe'ttur útvikk-
únarstefnu-roaður J>egar pað gildir
TammaDy-hringinn. oDeir skilja
hver annan,“ Bryan og Richard
Croker!
Brtan-blí'd í austurríkjunum
VIÐURKENNA, AÐ BRYAN MUNI
TAPA KOSNINGUNUM.
Blaðið „Minneapolis Tribune,“
dags. 10. október, tekur f>að upp úr
“Washington“ Post sem fylgir:,, Ef
Mr. Bryan (eftir að hann var búinn að
halda „acceptance“-ræðu sína) hefði
f>á dregið sig í hlé og neitað öllum
tilboðum um að ferðast í kring og
halda kosninga-ræður, f>4 stæði hann
nú í dag tíu sinnum betur í alroenn-
ings álitinu í Bandaríkjunum, en
hann gerir eftir hirn hamslausa kosn-
inga-leiðangur sinn og ótal skaðlegar
æsinga-ræður.“
En Bryan lítur samt öðruvísi á
málið. Þótt líkurnar fyrir J>ví, að
hann verði kosinn forseti, minki stöð-
ugt, f>4 var engan veginn víst að hann
hefði verið kosinn f>ó hann hefði setið
heima. En f>að er sagt, að hann fái
svo sem svarar $10.00 á mínútuna
fyrir ræðuhöld sín í þessum kosninga-
leiðangri, og Bryan er ekki láandi
f>ó haun vilji be'dur hafa eitthvað
meira en ósigurinn upp úr kosning-
unum, ú<- f>ví hann fór að bjóða sig
fram sero fo-setaefni i anmð síqd.
DR. CHAES LÆKN-
AR GYLLINIŒD.
Hættulaust — Kvalalaust— Sir-
indalaust — Eina ábyrgsta lækn-
ingin.
Ur f>vi nær hverjum bæ og f>orpi
í Canadi koma bréf frá mönnum, sem
læknast hafa af hinni þreytandi Gyll
iniæð með f>ví að btúka Dr. Chaso’s
Ointroent.
Mr. F. Stokes, 116 Dun’op Str.,
Birrie, O it., skrifar: „Eg þjáðist af
lokaðri og ískrandi gylliniæð svo á--
um skifti, og g&t ekkert meðal fengið,
sem bætti mér kláð. Ég var með sí-
feldum þrautum þangað til vínur roiun
sagði mér frá Dr. Chase’s Ointment,
sem á svo undraverðan hátt hafði
læknað kunningja hans.
Ég varð albata »f einni öskju.
Sem frakklætis vott fyrir h’na undra-
verðu lækningu, og 1 i 1 leiðbeiningar
f>eim, sem f>jást eins og ég, sendi ég
yður upplýsingar þessar.
I>egar uppskurður og alt annað
bregzt, f>á er yður óhætt að grípa Dr-
Chase’s Ointment í fullri vissu um að
J>að lækni yður. t>að hefur engum
brugðist og mun ekki bregðast yður.
60 cents ask'an í öllum búðnm, eða
hjá Edmanson, Bates & Co., Toronto.
CAVEATS, TRADE MARKS,
COPYRICHTS and DESICNS.
Send your businesa direct to W usbiiiKton,
saves timo, costs less, better serviee.
My offlce cloao to U. S. Patent Offlce. FREE prelimln-
ary examinations made. Atty’s feo not due until patent
ia secured. PERSONAL ATTENTION GIVEN-19 YEARE
ACTUAL EXPERIENCE. Book “How to obtain Patenta,"
etc., eent free. Patents procured through E. G. Siggera
receive special notíce, without charge, in the
INVENTIVE ACE
illustrated monthly—Eleventh year—terms, $1. a year.
Ca AIAArnn Late of C. A. Snow & Co.
G SIGGFHS 9i8 fst.. n. w.f
jWASHI NGTON
Northppa Paeifle By.
Saman dregia áætlun frá Winnipeg
___________MAIN LINF.______________
Morris, Enserson, St. Paul, Chicagö,
Toronto, Montreal , . .
Spokane, Tacoma,
Victoria, San Francisco,
Fer daglega 1 4J e. m.
Kemur daglega 1.36 e. m.
POKTAGE BKANCII_____________
Portage la Prairie og stadir hér á milli:
Fer daglega nema á sunnud, 4.3o e,m.
Kemur:—manud, miövd, fost: 11 59 í m
þriðjud, fimtud, laugard: 10 35 í m
MORRIS-BKANDON BRANCH.
Morris, Roland, Miami, Baldur,
Belmont, Wawanesa, Brandon;
einnig Souris River brautin frá
Belmont til Elgin:
Fer hvern Mánudag, Midvixud
og Föstudag 10.45 f. m.
Kemur hvern Uridjud. Fimmt -
og Laugardag 4.3o e. m.
CIIAS S FEE, H SWINFORD,
G P and T A, General Agent
St Paul Winnipe
De Isaval
Slziil'viixd.a.ii.
Níiði Hííum VerÚlamnim (Grard l’ri/e
verðlauimnefndinni á Parí.«arsyniniunni í suni-
ar, og voru þar til að k ppa um verðlaun ski'-
vindur frá öllum löndum. De Laval skdvindan
var viðurkend aö taka ölluiR öðrum fram í öilu
verulegu.
Skrifiö eftir ritlingum o. s. frv. til
T«! CANABIAN BAIRY SRPPLY Cfl.
236 KING ST., WINNIPEG.
ESa til
Á. EGGERSSON, Genvrai. Agent, 680 Ross Ave., WINNIPEG,
CHR. JOHNsON, Agent Baldur, Man.
S. LOFTSSON, Agent, Churchbridge, Assa
Otto P. O., Man., 19. ok*. 1900.
Mr. A. Fggeitsson,
Winnipeg, Man,
Kæri hbrra,
Viðvíkjandi Alpha Biby sí-ilvindunni sem ég keypti af |>érí vor, þá er ég árægður mcð
aö getr lá'ið þig vita að mér hefur reynst hún ágætlega. Hún tekur meira smjörefni úr ,mj6 k-
inni, er léttari að saúa henni og mikið sterkara verkfæri en Alexandria skilvindurnar. Ég segi
þetta af íeynsiu, því e.ns og þú veist, hafði ég Alexandria skilvindu í tvö ár.
f>inn einlægur, Magnus Kristjanson.
Alexendpa Silvindurnar
eru hinar beztu. Vér höfum jselt meira «f Alexardra þelta
sumar en nokkru sinni áður og hún er enn á uudan öilum
keppinautum.
Vér gerurn oss í hugarlund, að salan verði enn meiri
næsta *r, og vér afgreiðum tijótt og skilvíslega allar pant-
anii sendar til umboðsmanns vois
IVJr. Gunnars Sveinssonar
og eins |>ær sem kunna að verða sendar beina leiðtilvor.
R. A. Listep & Co„ Ltd.
232 King Str, WINNIPt.G.
X
X
X
x
X
X
X
\u
X
X
X
X
X
X
*
X
X
X
X
o:
ðttb kenuti
og nú er því tíminn til að kaupa
HAUST= oq VETRAR
VARNING.
200 kvennmanna og ungiinga ytirhafuir af öllum litum og af ölltim stærð-
nm. Vandaðra og ódýrara npplag hefir aldrei til Selkirklnejar koin-
ið. Verð frá $1.75 til $11.25.
Kjó’adúkar af öllnm litum og af mismnnandi gæðum, Yerð frá l'c. til
$1.30 yardið.
250 Karlmanna- og drengja fatnaðir úr bezta efni með nýjasta sniði. Verð
frá $3.25 til $15.00.
öll matvara ný og ljúffeng.
Komið sem fyrst á meðan er úr miklu að velja.
Við gefum Trading Stamps.
X Skótau og margt fleira alveg með gjafverði.
X
X
X
X
X
f
X
ROSEN & DUGGAN
Selkirk, Man.
%XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXx
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
275
„Mig langar til að biðja yður að hlusta á mig
með athygli f>ar til ég er búinn, Miss Dora. Ég í-
mynda mór að f>ér vitið, að ég elska yður“. Hann
stanzaði eitt augnablik, en hún titraði ofurlítið við
orð hans, roðnaði og lét höfuðið hníga. Hann hélt
svo áfram og sagði: „Ég hef að vfsu aldrei áður
sagt yður f>etta með orðum, en f>ér eruð kvennmaður
og hljótið pví að hafa lesið í hjarta mitt fyrir löngu.
Dið, kvennfólkið, eruð ætíð svo fimar í öllu f>ess-
háttar. Ég er bara karlmaður, og J>es8 vegna hefur
inér ekki tekist að lesa í hjarta yðar. Ég veit í
rauninni alls ekki hvort yður f>ykir nokkuð vænt um
mig. Ég hélt einusinni, að f>ví væri þannig varið,
eu í seinnitíð — jæja, pað geiir nú ekkert til, svo ég
ætla ekki að fara út í f>að. í stuttu máli er f>að,
sem óg vildi segja, f>etta, að j>að mandi gera sj álf-
an mig afar-sælann, ef pór vilduð verða konan
mín einhvern tlma. A móti lofa óg, að elska yður og
f>jóna alla æfi mína. Og svo—held óg—að f>etta só
alt, sem ég'hef að segja- Dora—litla unnustan mín-
viljið pér, f>orið pér að trúa mór fyrir sjálfri yður?“
Hann hafði tekið hönd hennar blíðlega 6 meðan
hann var að tala, og pað, að hún hafði hvorki varnað
f>ví né dregið höndina til baka, hafði aukið honum
hug til að viðhafa blíðuorðin, er hann viðhafði í enda
biðils-ræðu sinnar. Hún liikaði sér dálitla stund, en
svo dró hún hö dina hægt að sór og leit á hann—og
var ekki laust við, að tár blikaði í augum hennar—
og sagði ofur lágt:
282
og f>ó er Dora systir hennar alveg eins töfrandi, og
ennf>á ríkari“.
„Miss Dora er vissulega töfrandi.“ sagði Tbaur-
ei, „en f>>ið gerir mig ekki heppinn sem biðil hennar.
En hvað meinið f>ér tr.eð f>ví að segja, að hín sé rík-
ari?“
„Gætið f>ér nú að,“ sagði Mitchel; „systir Doru
ann henni mjög mikið, og hefur lofað að gefa henni
tíu f>úsund dollara daginn sem hún (Dora) giftir sig,
með vissu 8kilyrði.“
„Hvaða skilyrði er f>að?“ sagði Thauret.
„Að húu (Emily) verði ánægð með mann Doru,“
sagði Mitchel.
Dað varð f>ögn í nokkrar mínútur, en svo tók
Thauret altur til máls og sagði:
„Jæja, f>egar f>ess er gætt, að J>ér ætlið bráðlega
að giftast Emily Remsen og verðið f>annig eini karl-
maðurinn í fjölskyidunni, f>á býst ég við að áhrif
yðar hefðu mikla þýðingu. Ef ég skyldi vilja gift-
ast Miss Doru, J>á býst ég við að J>ér munduð mæla
með mér?“
„Dað er ekki ný hugmynd fyrir mig að f>ér biðl-
ið til hennar, f>að get ég fullvissað yður um,“ sagði
Mitcbel. „A)t, sem nauðsynlegt er að ég segi, er
f>að,að f>egar pór fáið samf>ykki. Doru sjálfrar til
ráðahagsins, f>á fáið f>ór sampykki mitt.“
„Dakka yður fyrir“, sagði Thauret, og var auð-
sóð að hann sagði pessi orð í geðshræringu, sem hann
pó reyndi að bæla niður. Eftir pað talaði hvorugua
271
í New Orleans var leynilögreglumaðnr að leita að
sönnunum, er hann vonaðist eftir að gera ssnnað raeð
að viss maður væri sekur um hryllilegan glæp, oin-
mitt á sama tíma sem fögur stúlka var að binda
trygðir við manninn og treystt honum takmarkalaust,
en margar hendur unnu að f>ví að útbúa brúðarskart-
ið, sem hún ætlaði að vera í J>ennan ánægjulega dag.
Maðurinn sjálfur bar sig eins og hann væri algerlega
ábyggjulaus. H«nn virtist álíta sig lausan við alia
hættu, og hann tók á móti hamingju sinni eins og
hann verðskuldaði hana.
í sambandi við f>á atburði, sem voru óðum að
nálgast, er fróðlegt fyrir lesarann að fá að vit i, hv .>
sérlega Dora Remsen hagaði sér á f>essu ttmabn .
Eins og lesarann mun reka minni til, hafði Rard lph
forsómað tækifæri, er hann fékk til að tjá henni áófc
sína, og að hann varaði hana við Mr. Thauret. setu
manni er ekki mætti treysta. Dað má ætla, að J>eir
sem gefa f>annig ráð hafi einhverja hugmynd utu, f,ð
J>eim verði fylgt. En fjöldamargar æfisögnr m trdn
pó sýna, að fessháttar ráð liafa sjaldan verið f egin
eða peim fylgt. Sannleikurinn er, að f>að má s*gj >,
að margt fólk hefur svo gott verið rekið 1 faðtuinu
hvort á öðru með f>ví, að vitringar f>cssa heims hafa
verið að blanda sér inn í ástamál J>ess, fólk, s :m ef
f>að hefði verið látið afskiftalaust, hefði annars ef ti.l
vill borist burt hvert frá öðru á straumi tlmaos. Að
minsta kosti virtist r&ðlegging Randolphs h t?a alt
önnur áhrif en hann ætlaðist til. Mr. Thaurct vif