Lögberg - 21.03.1901, Síða 4

4
LOöBJŒdRC, FLM*T UÖAJ3SKN RL UAiU IjfiOA
LÖGBERG.
ei^'nefl J ót hvern flntndnK nf THK t,ÖQBESO
RINTINQ t TOBLI8HINO CO . (lóggl't), ad 309
tgin Av», Wtnolpeg, M»n. — Koater 00 nm írld
4 talandie kx.]. B<jrgl«t fjrlrfram. Klnatdk nr 6o.
Fnhltnba't averv Tbnrndny by THE LÖGBEBQ
PRINTINQ k PUBLISHING CO„ (lncorpomUd). nt
S09 Elgln Av*., Wlnnlnag, Man — Bobaerlptlon prtc*
Jr.00 par yaar. payable ln advanoa. Smgle coplee 8c
Ritstjóri (Editor): SlOTR. JÓNAS30N.
Bndness Manager: M. Paclson.
eUULVaiNQARi Smá-auflýelDgar I alttskiltlSftc
fyrtr 30 ord eda 1 þmL dálkalengdar, 76 ete nm
mánndtnn. A atrorrl angjýalngnm nm lengri
tíma, aftláttnr efllr sammngl.
BCSTAD 4-8KIFTI kanpenda verdur ad tllkynna
akrlflega og geta nm fprverandl bfiatad jafbfTam
Utanáskriptttl afgretdelnstofnbladslns »r I
tho Logberg Printlng & Publlshing Co.
P. O.Boz 1808
Wlnctpeg.Man.
Uta láakrtplttU rltatjdrans ar t
Edttor Lágtierg,
P -O.Bom 1809,
Wlnntpeg, Man.
---- SamkvtBmt landalðgnm ar nppeðgn kanpenda á
bl ,dtdglld,cema bannsé akaldlana, þegar bann eeg
i opp.—Kf kanpaudtAem er 1 sknld vld bladld flytn
vtsUbrlnm, án þesa ad tilkynna belmllaektptin, þá er
ed fVrlr dómstdlnnum álltln sýnlleg sðunnmfýrtr
prettvtanm tllgangl.
— FIMTUDAGINN, 21. MARZ 1901. —
J árnbrauta-sa mn ingar
fylkis-stjórnarinnar.
Eins og vér gerKuoi ráð fyrir í
síSnsta blaBi, barði Roblin stjórnÍD
frurovöip sín, eem staðfesta hina
glæíralegu járnbrauta samninga
hennar, í gegnum fylkisþingið því-
nœr breytingalaus, þrótt fyrir öflug
mótmæli og atkvæfci allra frjals-
lyndra manua í þinginu, og þrátt
fy rir mótmseli fjölda af belztu aftur-
haldsmönnmn hér í bænum og víðs-
vegar át nm fylkifc. En andstæð-
ingar þessara glæfralegu samninga
hafa semt ekki lagt árar í bát.held-
ur h&lda áiiain »ö mótmæla samn-
ingunum
Hið síðasta, sem gert hefur
verið í þá átt að hindra að þessir
hættulegu sumningar gangi í gildi,
er það, að borgarstjórinn hér í
Winnipeg kallaði almennan fund á
Winnipeg-leikhúsinu, hér í bænum,
sið&stl. föstudegskvöld, og héldu
ýmsir merkir menn—bæði aftur-
haldsmenn og frjálslyndir menn—
þar öflugar ræfur gegn samningnn-
om. Hið mikla leikhús var troð-
fulfc af mönnum og allir, sem æfcluðu
að vera á fundinum, komust ekki
inn. Borgarstjóri John Arbuthnot
stýrði fundinum, en helztu ræðu-
mennirnir voru: fyrrum borgar-
stjóri Andrews, fyrrum borgaistj.
Gilroy, Mr. J. U. Brock og Mr.
Isaac Campbell. Uppástunga um,
að biðja sambands-þingið i Ottawa
að neita um löggjöf er staðfesti
samningana, var samþykt með mikl-
um meirihluta atkvæða, og birtum
vér meginkafla uppástungunnar á
öðrum staö í þessu blaði. íslend-
ingar héldu sem sé almennan fund
á North-west Hallhér 1 bænum s(ð-
astl. laugardagskvöld, og samþyktu
meginkafla sömu uppáitungunnar,
og birtum vér hann i gjörningi þess
fnndar.
þðir sem kölluðu íslenzka fund-
inn á Northwest Hall voru: Einár
ólafsson, T. H. Johnson, J. P. Sól-
mund8son, Fr. Friðriksson, Sigfús
Auderson, Á. Friðrikssort, Quðm.
Johnson, M. Paulson, Th. Thorvalds-
son, Jóhann Bjarnason, Paul Olson,
8igtr. Jónasson, Magnúe Pétursson,
Gísli ólafsson og St. Sveinsson.
þessi nöfn sýna, að Islending&r hér
{ bænnm gera þetta járnbrautasamn-
inga-mál ekki að flokksmáli, frem-
ur en enskumælandi menn, heldur
hafa menn af báðum pólitisku flokk-
unum tekið höndum saman til að
reyna að hindra, að þessir hættu-
legu samningar verði staðfestir af
Ottawa-þinginu fyr en búið er að
bera málið undir kjósendur í fylk-
inu. það er bæði sanngjörn og eðli-
leg krafa, þar sem jafn rnikið er í
húfi og hér er um að ræða, að kjós-
endur fái að segja álit sitt um það
með almennri atkvæðagreiðslu,
hvort þeir vilji að þessir samningar
gangi í gildi eða ekki. Yér vonum
því, að íslendingar hvervetna hér í
fylkinu styðji að því með funda-
höldum og samkyns samþyktura o»
þeim, sem gerðar hafa verið á fund-
um hér í Winnipeg, að sambands-
þingið staðfesti ekki tamningana
aS 8VO 8töddu.
Kjósendur hór ( fylkinu ættu
að gæta að þv*. að ef sanraingarnir
verða staðfestir með lögum frá sam-
bands-þinginu, þá verða þeir órjúf-
andi af fylkisins hálfu, þvi það er
konungur hins brezka veldis sem er
malsaðili af hálfu fylkisins. Sara-
kyns löggjöf og þeirri, sem staðfest-
ir samningana, verður ekki breytt
á sama hátt og vanalegri löggjöf,
sem oft er breytt þing eftir þing,
heldur er sú löggjöf óbreytanleg alt
íamnings-tímabilið—30 ár—ogfylk-
ið verður reyrt í þann dróma alt
þetta tímabil, að það getur ekki
styrkt að neinum járnbrauta-lagn-
ingurn eða satt neinum öðrum og
betri tækifærum, sem kunna að
bjóðast á tím&bilinu, um að lækka
flutningsgjald á afurðum þess og
vörum yfir höfnð.
Vér endurtökum það því, að vér
vonum að íslendingar leggi—án til-
lits til hinna pólitiskn flokka—sinu
skerf til að hindra, að sambands-
þiDgiö staðfesti hina hssttulegu járn-
brauta-samninga Roblin -stjórnar-
innar.
Eftirtektavert.
Aldrei áður hafa blöðin á ís-
landi gert sér jafn mikið far nm að
prédika kjark í þjóðina eins og rétt
fyrir og nm aldamótin, og er það
fallega gert af þeim. En heldur
barnalegt finst oss að vera að reyna
að telja íslendingum trú um, að
jarðvegur á íslandi sé eins góöur og
lo'tslag jafn gott—ef ekki betra—
eins og t. d. í Danmörku og norðan-
til á þýzkalandi. Og þá er svo sem
ekki að efa—eftir því sem blöðin á
íslandi segja—aðjarðvegur og lofts-
lag sé betra þar en hér í Norður-
Ameríku. Lesendum vorum til
fróðleiks prentum vór hór npp grein-
arstúf úr „ísafold ', er út kom í síð-
astl janúarmánuði, sem oss virðist
blaðið ætla að sanna með, að lofts-
lagið sé betra á íslandi en í ná-
granna löudunum fyrir sunnan og
austan. Greinarstúfurinn hljóðar
sem fylgir:
„ÍSLAND BANGNBFNI.
Oft rekur maður sig & þnð, bve
ófyrirsynju land vort ber nafnið ft-
land, í simanburði við nágrannalönd-
io fyrir sunnan og austan.
Til dsBatis var béc 2 stiga frost
mtst á nýársnótt, en 1 Kristjanfu, 63J
mtlu sunuar en Reykjavlk, -t- 22-J
stig & C.
Þ4 var i Kböfn 6 stiga frost og 1
Hatnborg j- 9jj stig,
Dagiun eftir, 2 janfiar, eða DÓtt.
ina f>4, var einnig 6 stiga frost i
Kböfn, cn 10 stiga I Kristjaniu, i
Samborg + 12^ stig, en bér I Rvík
frostlaust að kalia um nðttina, einn
fimti fyrir neðan 0.
Næsta sólarbriug þar & eftir, 8
jan., var ^ stigs hiti hér, er kaldast
var um nóttiua, ou i Kböfn 7 stiga
kuldi, og 7^ stigs 1 Krist jantu, en 15
stiga frost i H ttnborg og 25 stiga á
Auítur-Prússiaridi.'
Fára dögum siðsr, 7. jan., var 15
stiga frost í Hamborg, og + 12J stig
i Parfs. t>i var + 3 til 4 stig I Khöfn
og Kristjaniu; en hér i Rvik frost.
laust (0) utn nóttina f>4.
Hér var aö degi aldrei frost fyrstu
9 dagana af janúarmán., og hitinn
■tundum + 6 til 8 stig, eu & fyr
nefndum stöðum alt af frost, nema
1 dag i Khöfn, 8 jan , 1 sligs hitl
mest.
Kaupmannahöfn er 127 mílura
aunnar en Reykjavik, Hamborg 159
milum og Paris 230 sunnar.“
Vér getum ekki að því gert, að
osa fiust þessi grein barnaleg. Allir
vita að það er þýðingarmeira fyrir
búnað hvers lands, að snmrin séu
nægilega löng og heifc, en að vetrar
séu miidir. það eru vorharðindin
og köld og óhagkvæm sumur, sem
hafa eyðilagt og eyðileggja búnað
manna á íslandi, en ekki vetrar-
hörkurnar, og fsland fékk nafn sitt
af hafísnum—þesaum vogesti, sem
oft hamlar siglingum til norður-
hluta landsins fratn eftir öllu sumri
og gerir vorin eins köld eins og vet-
ur i nágrannalöndunum—en ekki
vetrarfrobtunum. Vór sjáum ekki
hvað aðrar .eins greinar og þessi
sanna um loftslag á fslandi, í sam-
anburði við loftslag í heild sinni i
nágrannalöndunum.
Fun (largj ör n in gur
af fundi, sem haldinn var á „North-
west Hall“, i Winnipeg, laugardag-
inn 16. mara 1901, kl. 8 e. m.
Fundarstjóri Mr. M. Paulson,
skrifari Mr. þ. þorvaldsson.
Fyrsti ræðum&,ður var Mr. Ein-
ar Ólafsson. Ræ'a hans, sem var
á móti járnbrautar-samningum Rob-
lin-stjórnarinnar, stóð ytir í 45 mín-
útur.
þar næst talaði Mr. B. L. Bald-
winson jafnlangan tfma. Hann gerði
grein fyrir því, hvers vegna hann
greiddi atkvæði með þcssum ofan-
nefndu samningum, þegar þeir voru
settir í gegn um Manitoba-þingið.
Næsti ræðumaður var kapt. iS.
Jónasson, og talaði hann á móti
samningunum.
Mr. Baldwinson héit svo stutta
ræðu, áður en hann fór af fundi.
Mr. J. P. Sólmundsson talaði
naest á móti saroningunum, og lagði
svolátandi uppástungu fyrir fund-
inn:
„Með því bö mótmæla-uppá-
stunga var samþykt, þvínær í einu
bljóði, á almennum fundi, sem borg-
arar Winnipeg-bæjar héldu á Sel-
kirk Hall laagardaginn 28. febrúar-
mánaðar siðastiiðinn, gegn því að
samningar þeir, eem Manitoba-
stjórnin hafði gert við Northern
Pacifíc-járnbrautarlólagið og Can-
adian Northern-járnbrautarfólagið,
væru staðfestir og gengju í gildi;
Og með því að nefndir samn-
ingar hafa verið fordsemdir af
verzlunar samkundu Winnipeg-b»j-
ar, með 3ó atkvæðum gegn 12, og
ennfremum á almennum fundum á
ýmsum stöðum út um fyikið, og
einnig af bæjarráðlnn i Winnipeg,
og af nokkrum félðgam, og af ýms-
um helztu blöðum landsins;
Og með því að löggjafar-þing
Manitoba-fylkis hefur staðfest samn-
ingana, án þess að gera nægilegar
breytingar við þá, þrátt fyrir öll
þessi rnótmæli;
Og með því að staðfestandi lög-
gjöf útheimtist frá sambandsþingi
Canada til þess, að ákvseði nefndra
samninga geti orðið gildandi;
Og með því nú er verið að
biðja sambandsþing Canada nm því-
l‘ka löggjöf, sem nefnd er að ofan;
Og með því að það er álifc þessa
almenna fundar íslendinga f Winni-
ppg-bæ, sem saman eru komnir á
Northwest Hall i Winnipee hinn
16. dag marzmánaðar 1901, að
nefudir samningar séu ekki til hags-
muna fyrir Manitoba-fylki, að því
leyti, að þeir tryggja ekki lagningu
neinna nýrra járnbrauta ( viðbót
við þær, sem nri eru, og það er engin
áreiðanl<*g sönnun fyrir, að með
þeim faist lækkun á flutningsgjaldi;
og með þvi þeir hafa í för meft sér
að Manitoba tekur npp á sig svo
mikla abyrgð, að ef fylkið yrði að
borga uppliæMrnar, sem það ábyrg-
ist, þ4 tnundi það s^tja fylkið ( al-
varleg fjárhags-vadræði; og með því
að það er álit fundarins, að samn-
ingarnir ættu ekki að vera staðfestir
tyr en kjóst*ndum i Manitoha fylki
hafa hnft tækifæri til að láta vilja
sinn i ljósi með atkvæðagreiíslu um
þetta mál. v
þess vegna samþykkir fund-
urinn:
J.—Að bænatskrá só send til
sambands-stjórnar og sambands-
þings Canada, sem innihaldi beiðni
um, að stjóruin og þingið neiti að
samþykkja frumvarp er sta*festi
nefnda samningafyr eníbúar Msnt-
toba-fylkis hafa lntið í ljósi vilja
sinn viðvíkjandi SHmningunum eins
og að ofan er s igt“.
Mr. Tho3. H. Johnson studdí
uppástunguna með etuttri ræðu.
þvinæst bar forsotl uppástunguna
upp til "tkvæða, og samþykti fund-
uiíuii hft.ia i einn hljóði.
gerði Mr. J. P, Sólmunds-
son svohljóðandi upp ístungu:
Hérmeð felnra vér fslendingar,
sem saman erum koranir á fund i
North-west Hall, þeim mönnnm,
sem boöuðu þennan fund.allar frek-
ari framkvæmdir í sambandi við
bænarskrár um þessa járnbrautar-
samninga, meðal íslendinga annars-
staðar um fylkið. Mr. Ohr. John-
son, fré Baldur, studdi þessa uppá-
stungu, og var hún samþykt i einu
hljóði.
Næst flutti Mr. J. P. Sólmunda-
son eftirfylgjandi uppástungu:
Hérineð mælum vér með því,
að ef nokkur Islendingur verður (
■endiför héðan til Ottawa, I sant-
bandi við járnbrautarmálin, þá sé
Mr. Einar ólafsson kvaddur til
þeirrar farar.
Mr. þ.þorvaldsson studdi uppá-
■tunguna, og var hún einnig sam-
þykt i einu hljóði.
Mr. F. Friðriksson ávarpaði
fundinn með nokkrum orðum, og að
því búnu var fundi slitið.
M. Paui.son,
fund>irstjórL
Th. Thortaldson,
tkrifari.
Hrm. „Harirt ef hínn gáfaðasti, slíngnsti, hugrakk
asti og refjalausasti glæpam&ður i New York.borg".
Hann sagði þetta með augsýnilegri aðd&un. „Eg
segi yður p&ð satt, að eg skaminast m(n fyrir, að
hjóða yður að lauma yður inn til þsss að hlýða ft
þenna fyrirlestur, og ef eg væri ekki s&nnfærður um,
&ð pér inunið ekki nota pað, sem pér Leyrið og sj&ið,
til »ð koma nokkrum af piltunum { vanda, f>& muDdi
eg heldur skera bjsrtað úr brjósti mfnu—eða brjðsti
yðar—en að gera það“. I>ttð kom þannig svipur 6
Sam eitt sugnablik, um leið og hann sagði siðustu
orðin, sð Mr. Mitohel hefði vel getað trúað honutn
til, ttð írainkvæma hótun sina þarna sem þeir stóðu,
En Sftnt n&ði sér strax aftur og hélt ftfram i hinum
sama mjúka tón og ftður: „En hvað & maður að
gera, þegar maður hefur ekki svo mikið sem 5 oenta
pening 1 vasanum og mætir regiulegu prúðmenni,
sem eins létt er að hafa peninga út úr eins og yðurf
Eg segí yður það satt, að freistingin er of sterk fyrir
Samúel sleipa“.
Mr. Mitohel hló hjartaDÍega að þeirri skoðun &
honum sj&lfum (Mitchel), sem kom i ijós i siðustu
orðum Sams, og sagði slðan:
,,J&) kunningi, þér hafið nú boðið mér nokkuð,
sem eg er vlljugur ti' að borga yður vel fyrir. Hvar
& að hftfa þenna fyrirlestur og hvenær?"
„í>ér skuluð ekki þurfa að bíða lengi, því fyrir-
lcsturinn & að fara frarn í kTöld“, sagði Sam. „Stað--
urinn, som hiinn fer fram &, er gnfnb&tur-CP^ “r eg
107
hefði getað vakiö athygli lögregiunnar, ef eiuhver
meðlimur hennar hefði séð svo m&rga glæpamenn
samankomna & einum stað.
Þegar Mr. Mitohel gekk upp riðið, sero 1& upp 1
lyftingar-salÍDn, og staðnæmdist i nokkur augnablik
innan við dyrnar tii að lit&st úm, þ& varð hann d&lit.
ið hissa 6 þvf, sem fyrir augun bar. Margir tðku
þ&tt i faro og roulette spilinu, og menn s&ta við
ýms borð og spiluðu poktr. Ea það var svo hsegl&t-
legt og prúðmannlegt snið & ölium i salnum, að þnð
var erfitt að trúa þvl, að þarna væru samankomnir
helztu glæpamenn stærstu borgar landsins, af þeim,
sem ekki voru i fangelsi. Koma Mr. Mitohel’s virtist
ekki vekja svo sern neiua athygli. Tveir eða þrír
menn sneru sér við og litu & hann, en með þvi þeir
þektu hann ekki, sneru þeir sér aftur að spilum
sinum
„Býma laglegt fjölskyldu.samkvæmi, eða er
ekki svo?“ sagði Samúel sleipi við Mitohel með l&gri
röddu.
„t>etta er mjög sórlegur hópur, finst mér“, ssgði
Mitchel, „ef þessir menn eru í raun og veru glæpa-
r»enu“.
„Jæja, en okkur geðjast betur að orðinu ,króka-
refur‘, (orook), en orðinu ,glœpamaðurí “, sagði Sam
leiðbeinandi, „og ef yður er sania, þft vildi eg heldur
a* þér notuðuð fyrra orðið“.
„Nú, auðvitað, ef þér æskið þess“, sagði Mr.
Mitcbol. „En hvor er munurinn?“
102
„Hv&ö er min grein?“ &t Mitehel eftir. fin svo
ftttaði hann sig og sagði: „Ó, þér meiniö, hverskon.
ar glæpir séu raín sérstaka grein?-‘
„t>ér eruð slingur, herra minn“, ssgði Sam|
„Eins og þér skiljið, þ& verður að nefoa yður fyrir
félsgs'imum, og það er betra fyrir okkur, að ftkveða
atvinnugrein yðar &ður en við leggjum & stað, svo &ð
við gerum engin glapp»skot“.
„Jæja, þ&“, sagði Mr. Mitohel, sem þótti d&lítifl
gaman &fl hinni einkennilegu afstöflu, er hann var I.
„I>ér erufl útlærflur, og hvafl r&ðleggifl þér? Hvers-
konar giæparoanni lfkist eg rnest?-'
„t>að eru einmitt vandræðin1', sagði Sam og
klóraði sór í höfðinu, tii að hj&lpa heila sinum. „t>ér
likist svo mjög ófölsuðum gení/e-manni, að það er
ekki léttur leikur að &kveða yður starfsgrein. Heyr
ið mig, nú hef eg svei mér hitt & hiö réttal l»ér eruð
bankaseðla-móta grafari, það er einmitt sem þór er-
uð. Eg meina, að það sé yð&r reglulega atvinnu.
grein, en að þér gerið stundum sm&vik af þvi tagi
fyrir aðra en banka, og að enginn grunur hafi enn
lagst & yður? t>að er ftstæðau fyrir, að þér þekkist
ekki utan prívat verkahrings yðar. Ennfremur, þér
komið einungis til að heyra þenna fyrirlestur, en
þér eruð ekki að svipast eftir nýjum kumpinum, og
eruð heidur ekki að hugsa um auka starf yðar I aðrar
ftttir. Þetta er prógramif, og það er eins óhult og
nokkuð getur verið. Þór svarið engum hnýsnisleg.
u’n spurningum og æskið ekki eftir neinum nýjuuj
vinum".